การทำความดีไม่ต้องรอผลชาติหน้าชาตินี้ก็เห็นผลได้

ผมขออนุญาตเล่าเรื่องของคนใกล้ตัวสักนิดนะคับเป็นเรื่องการทำดี โดยไม่หวังผลตอบแทน เรื่องมีอยู่ว่า

" เป็นเรื่อง แม่ยายของผมเอง ท่านมีพี่น้อง 7 คน แล้วมีน้องของท่าน 1 คนป่วยเป็นโรคมะเร็งอยู่ (สมมุติชื่อ ป้าไก่แล้วกันคับ) ป้าไก่แก่จะอยู่จังหวัดทางภาคเหนือ ไม่มีครอบครัว อยู่บ้านคนเดียวเพียงลำพัง(เมื่อก่อนอยู่กับแม่ค่อยดูแลแม่แต่ตอนนี้ท่านเสียไปก่อนแล้ว) ในช่วงระยะเวลาที่เขาป่วยเป็นมะเร็งอยู่ 4-5ปี แม่ยายผมแก่เป็นคนที่รักน้องคนนี้มาก ถึงอยู่กรุงเทพฯก็ส่งเงินไปให้ป้าไก่ทุกๆเดือน เวลาป้าไก่จะเข้าโรงพยาบาลหรือผ่าตัด แม่ยายผมก็ต้องรีบบินไปหาไปให้กำลังใจตลอด ปีใหม่- สงกรานต์ หรือมีวันหยุดยาวก็ต้องรีบไปหาไปเยี่ยมทุกปี ค่อยดูแลป้าไก่ตลอดเสมอมา แถมช่วยบอกลูกบอกหลานให้ช่วยดูแล แต่ก็มีพี่น้องบางคนไม่ค่อย สนใจดูแลป้าไก่เลยเหมื่อนกัน

จนเมื่อไม่นานมานี้ป้าไก่ก็ได้เสียลงไปแล้วช่วงที่ แก่อาการหนักมากๆก็ไปอยู่นอนโรงพยาบาล แต่เหมื่อนแก่จะรู้ตัวเองว่าไม่กี่วันจะตาย เลยขอหมอกลับไปรอความตายที่บ้าน หลังจากที่แกออกจากโรงพยาบาล 2 วันแก่ก็เสียจริงๆคับ เมื่อป้าไก่เสียลงไป ทุกคนญาตพี่น้องก็มาเตรียมจัดพิธีตามประเพณี ส่วนแม่ยายผมก็อยู่ข้างกายแก่จนแก่หมดลมหายใจไป หลังจากป้าไก่เสีย สิ่งที่ญาตทุกคนต้องแปลกประหลาดคือในของใช้ส่วนตัวป้าไก่ มีห่อถุงกระดาษแยกมัดไว้อย่างดี แต่ละห่อเขียนชื่อ ญาตพี่น้องแต่ละคนไว้ เหมื่อนเป็นพินัยกรรมตามประสาชาวบ้านแหละคับ โดยมีชื่อแม่ยายผมอยู่ในนั้นด้วย แต่ก็ไม่มีชื่อญาตอีกหลายคนที่ไม่เคยสนใจดูแลป้าไก่เลยตอนที่แกเจ็บป่วย มีเพียงแม่ยายผม และพี่น้องบางคนที่ดูแลแก่มา รวมทั้งหลานๆที่ส่งเงินให้แก่ไว้ใช้จ่ายตอนป่วย

เมื่อทุกคนเปิดห่อออกดูก็กลายเป็น เงินจำนวนหนึ่ง(หลักหมื่นหลักแสนแล้วแต่คน) กับกลายเป็นว่าป้าไก่ไม่ได้ใช้เงินที่ทุกคนส่งเสียไปให้แก่เลยกับเก็บรวบรวมไว้ในชื่อของแต่ละคนที่ส่งเงินมาให้แก่ ตลอด 5 ปี เพื่อสะสมส่งคืนให้กับทุกคน นอกจากนั้นป้าแก่ยังซื้อเครื่องประดับทอง ใส่ลงไปให้อีกคนละ 2-4 บาท ส่วนเครื่องประดับทองหยกแหวนต่างๆของแก่ก็ได้ให้พี่น้อง-แม่ยายผมมากสุด ก็น่าแปลกใจที่ป้าไก่ไปเอาเงินมาจากไหนหรือแอบเก็บเงินไว้เพราะป้าแก่เลิกทำงานไปนานแล้วตั้งแต่แกป่วย และทุกคนก็ไม่คิดว่าแก่จะมีตังเก็บอยู่เป็นแสนๆ "ส่วนพี่น้องที่ไ่ม่เคยดูแลอะไรแกเลยก็ได้แต่มองที่คนอื่นเขาได้กัน ด้วยความเสียดายที่ไม่ได้อยู่ในใจ"

นี่จึงกลายเป็นว่า การทำความดีต่างๆไม่จำเป็นต้องรอให้ได้รับสิ่งดีๆๆกับมา หรือหวังทำดีให้ชาติหน้าตายไปแล้วจะได้ดี ผลของความดีของบุญที่ทำเดี๋ยวนี้มัน ตอบแทนเร็วกันภายในชาตินี้เลย ก็คงเหมื่อนผลกรรมเช่นกัน ขอเล่าเป็นอุทาหรณ์นะคับ

 

น่าชื่นชมทั้งป้าไก่และญาติที่ช่วยกันดูแลนะคะ
อ่านแล้วซาบซึ้งมากค่ะ
สาธุ

 

แกทิ้งสัจจธรรมไว้ ทำดีย่อมได้ดีเสมอ ขออนุโมทนาสาธุ..สาธุ..สาธุ....

 

อาจจะได้ผลชาตินี้ อาจจะชาติหน้า แต่อย่างไรทำดี ได้ดี

 

ไม่ควรรอชาติหน้า เพราะไม่ควรเกิดชาติหน้า เพราะการเกิดเป็นทุกข์

นิพพานคือมงคลชีวิตอันประเสริฐที่สุด