กายวิเวกจิตวิเวก (องค์หลวงปู่น้อย ญาณวโร)

“...สถานที่ทำจิตภาวนาแล้วทำไมเป็นสถานที่ท่องเที่ยว แยกกันออกได้ไหมล่ะ นู่นสถานที่ภาวนานู่นในป่าในเขานู่น เราไปนั่นรูปเดียวๆๆ ถ้าจะจัดสรรว่าเป็นสถานที่ภาวนาวัดก็ต้องเงียบสงัด เป็นสถานที่ท่องเที่ยวได้ไงนั่นเรื่องของเรื่องมัน ต้องแยกไม่ให้คนเข้าไปยุ่ง สถานที่ตรงไหนที่โยมเข้าไปแล้วมันจะเป็นสถานที่ภาวนาได้ยังไง เดินเพ่นพ่านไปเต็มอยู่ เต็มอยู่นั่น มันเจตนาลามกจกเปรตนั่นไม่ใช่ว่าเป็นสถานที่ภาวนาในการละกิเลสเพื่อมรรคเพื่อผล จิตมันไม่เป็นบุญเป็นกุศลจิตมันบาปอกุศล มันจะเป็นการภาวนาได้ยังไง นี่เราภาวนามาก่อนนี่ตั้งแต่ครองฆราวาสโน่นเรารู้ดีนี่ สถานที่ท่องเที่ยวมันจะเป็นสถานที่ภาวนาได้ยังไง คนพลุกพล่านเต็มหมดอยู่นั่น กายเดียวจิตเดียว กายเปลี่ยวจิตเดียวได้ยังไง ที่ว่ากายเปลี่ยวจิตมันจึงจะดิ่งเป็นจิตเดียวได้ ถ้ากายวิเวกจิตมันก็วิเวก อันนี้กายมันไม่วิเวกนี่แล้วจิตวิเวกได้ยังไง จะทำจิตภาวนาได้ยังไงก็จะถาม มันเป็นไปไม่ได้

ถ้าการทำจิตภาวนาเป็นเหมือนที่พวกเราคิด ทำไมพระพุทธเจ้าจึงตรัสรู้ในป่ารูปเดียว ปัญจวัคคีย์ทั้ง ๕ อุปัฏฐาก ก็ไม่เห็นว่าพระองค์ตรัสรู้เป็นโพธิญาณนี่ จนปัญจวัคคีย์ทั้ง ๕ ผละหนีออกจากองค์ท่าน นั่นแหละกายวิเวกจิตวิเวกมันเกิดนั่นมรรคผลนิพพานมันจึงเกิดได้ มันจะเกิดได้ยังไงเราก็เอาธรรมเอาวินัยเป็นเครื่องวัด ไม่ใช่ว่าเอาทิฐิมานะของตัวเองเป็นเครื่องวัด พ่อพาทำมานี่ สุดโต่ง ไปเรียนในสำนักของอาฬารดาบส อุททกดาบส แล้วพระองค์ตรัสรู้ได้ไหม คนหลั่งเข้าไป หลั่งเข้าไป ไปกราบไปไหว้ อาฬารดาบส อุททกดาบส เป็นเจ้าลัทธิคือหาอยู่หากินหรือว่าเป็นการประพฤติปฏิบัติเพื่อมรรคเพื่อผล เขาก็ไม่รู้นี่ใช่ไหมล่ะ อาฬารดาบส อุททกดาบส ก็ไม่รู้ไม่ทราบนี่ มรรคผลนิพพานเป็นยังไงไม่ทราบนี่นั่น ก็ทราบแต่ว่าต้องเอาอรูปฌานให้ได้ขึ้นสู่อรูปพรหมให้ได้แค่นั้น พระพุทธเจ้าก็ผละหนีสิ ไปทำจิตภาวนาอยู่ ทีนี้พวกปัญจวัคคีย์ทั้ง ๕ ก็ไปอุปัฏฐากสิ ผลสุดท้ายก็ไม่สามารถตรัสรู้ได้

เพราะกายมันไม่วิเวกจิตมันจะวิเวกได้ยังไง หลวงปู่อยู่ป่าอยู่เขารูปเดียวนี่สถานที่ใดเงียบสงัดเต็มไปด้วยภูตผีปีศาจ วังเวง ไม่มีฝูงชนเข้าไปยุ่ง ถ้าสิงสาราสัตว์ก็พวกงูสัตว์ร้ายงูร้ายเสือช้างเป็นต้นนั่น กายวิเวกจิตวิเวกมันจึงเกิดได้ เงียบไม่มีใครไปยุ่ง ตอนนี้รวมเข้ามาๆๆอัตตาหิ อัตโนนาโถ ตนแลเป็นที่พึ่งของตน นั่นแหละเรียกกายวิเวก พึ่งอะไรพึ่งธรรมพึ่งวินัย พึ่งพระพุทธเจ้าพระธรรมพระสงฆ์มันจึงไปได้...”

พระธรรมเทศนา : องค์หลวงปู่น้อย ญาณวโร
วัดป่าห้วยริน ต.หัวนาคำ อ.กระนวน จ.ขอนแก่น
๑๕ กันยายน ๒๕๖๕