กามภูสูตร

กามภูสูตร
[๒๙๙] สมัยหนึ่ง ท่านพระอานนท์และท่านพระกามภูอยู่ ณ โฆสิตาราม
ใกล้พระนครโกสัมพี ครั้งนั้นแล เป็นเวลาเย็น ท่านพระกามภูออกจากที่พักผ่อนแล้ว
เข้าไปหาท่านพระอานนท์ถึงที่อยู่ ได้ปราศรัยกับท่านพระอานนท์
ครั้นผ่านการปราศรัยพอให้ระลึกถึงกันไปแล้ว จึงนั่ง ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง
ครั้นแล้วได้ถามท่านพระอานนท์ว่า ดูกรท่านพระอานนท์
จักษุเป็นเครื่องเกาะเกี่ยวของรูป
รูปเป็นเครื่องเกาะเกี่ยวของจักษุ ฯลฯ
ใจเป็นเครื่องเกาะเกี่ยวของธรรมารมณ์
ธรรมารมณ์เป็นเครื่องเกาะเกี่ยวของใจหรือ ฯ
ท่านพระอานนท์ตอบว่า ดูกรท่านพระกามภู
จักษุเป็นเครื่องเกาะเกี่ยวของรูป รูปเป็นเครื่องเกาะเกี่ยวของจักษุหามิได้
ความพอใจรักใคร่เกิดขึ้นเพราะอาศัยจักษุและรูปทั้งสองนั้น
เป็นเครื่องเกาะเกี่ยวในจักษุและรูปนั้น ฯลฯ
ใจเป็นเครื่องเกาะเกี่ยวของธรรมารมณ์
ธรรมารมณ์เป็นเครื่องเกาะเกี่ยวของใจหามิได้
ความพอใจรักใคร่เกิดขึ้นเพราะอาศัยใจและธรรมารมณ์ทั้งสองนั้น
เป็นเครื่องเกาะเกี่ยวในใจและธรรมารมณ์นั้น
ดูกรท่านพระกามภู โคดำกับโคขาว เขาผูกติดกัน
ด้วยสายทามหรือด้วยเชือกเส้นเดียวกัน หากจะมีบุคคลใดกล่าวว่า
โคดำเกี่ยวเนื่องกับโคขาว โคขาวเกี่ยวเนื่องกับโคดำ ดังนี้
บุคคลนั้นกล่าวชอบหรือ ฯ
กา. ดูกรท่านพระอานนท์ ไม่ใช่เช่นนั้น โคดำไม่เกี่ยวเนื่องกับโคขาว
ทั้งโคขาวก็ไม่เกี่ยวเนื่องกับโคดำ โคดำกับโคขาวนั้น เขาผูกติดกัน
ด้วยสายทามหรือด้วยเชือกเส้นเดียวกัน สายทามหรือเชือกเส้นเดียวกันนั้น
เป็นเครื่องเกี่ยวเนื่องในโคทั้งสองนั้น ฉันใด ฯ
อา. ดูกรท่านกามภู ข้อนี้ก็ฉันนั้นเหมือนกัน
จักษุเป็นเครื่องเกาะเกี่ยวของรูป รูปก็เป็นเครื่องเกาะเกี่ยวของจักษุหามิได้
ความพอใจรักใคร่เกิดขึ้นเพราะอาศัยจักษุและรูปทั้งสองนั้น
เป็นเครื่องเกาะเกี่ยวในจักษุและรูปนั้น ฯลฯ
ใจเป็นเครื่องเกาะเกี่ยวของธรรมารมณ์
ธรรมารมณ์ก็เป็นเครื่องเกาะเกี่ยวของใจหามิได้
ความพอใจรักใคร่เกิดขึ้นเพราะอาศัยใจและธรรมารมณ์ทั้งสองนั้น
เป็นเครื่องเกาะเกี่ยวในใจและธรรมารมณ์นั้น ฯ
จบสูตรที่ ๖

[MUSIC]http://audio.palungjit.org/attachment.php?attachmentid=50286[/MUSIC]

 

อภิวาท วันทา อนุโมทนา สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ​

 

น้ำเสียงนุ่ม จังหวะการอ่านพอเหมาะ น่าฟังมากค่ะ
..สาธุๆ..​