กรรมนำพาให้มาเจอนานกว่าหลายร้อยปี

กรรมนำพาให้มาเจอนานกว่าหลายร้อยปี
เรื่องที่ข้าพเจ้าจักเหล่านี้ มีจุดประสงค์เพื่อให้ท่านผู้อ่านได้หวนนึกถึงสิ่งที่เราอาจไม่คาดคิดมาก่อน ว่าการกระทำเล็กๆน้อย ก็อาจทำให้เราต้อง ประสบความมัวหมองไปหลายร้อยปี ลองติดตามอ่านดูนะครับ มาเกริ่นไว้ครับ เดียวรอแปบนะครับจะค่อยทยอยลงให้ครับ
เรื่องมีอยู่ว่า...

เกิดเป็นคน วนเวียน ให้เพียรแก้ ความผันแปร เปลี่ยนไป ในสิ่งหมาย
สรรพสิ่ง สับสน ปนวุ่นวายเกิดจนตาย ตามหา ค่าคุณใด
รู้ลดละ หลีกเร้น ใจเว้นว่าง ก้าวสู่ทาง ชีวิต ลิขิตใหม่
รู้ปล่อยวาง ทางชั่ว ตัวกับใจรู้ชอบใน ดำริ มิมัวเมา
หวังเจริญ ด้วยธรรม นำชัวิตชำระจิต อกุศล ในหนเก่า
ที่เคยหลง เคยชั่ว ในตัวเรา ลบล้างเงา อันระยำ ที่ทำมา
ทวนกระแส จิตตน หวังพ้นทุกข์วิบากรุก ฉุดรั้ง ประดังหา
บางขณะ ท้อแท้ แพ้อัปราให้อุรา สิ้นหวัง พ่ายพังไป
หากบางครั้ง รู้สติ ดำริชอบรู้โต้ตอบ อารมณ์ ข่มนิสัย
บางครั้งเงียบ เรียบว่าง อย่างมีชัยบางครั้งใจ ตกต่ำ ระยำตน
ระเริงหลง ลืมจิต ในผิดชอบทิ้งใจมอบ แด่ตัณหา ทุกคราหน
แทบทุกครั้ง พลั้งพลาด อนาถตนเพราะหลงกล ตามกิเลส ทุเรศใจ
สุดจะหมาย มั่นคิด ในผิดถูก ที่พันผูก จึงดำริ เป็นนิสัย
รั้งแต่ความ เมามัว ตัวแพ้ใจ เพราะหลงไป ตามเหตุ กิเลสนำ
โลกวันนี้ ดีชั่ว ตัวกำหนด ไยปล่อยปลด ให้จิต คิดถลำ
กี่บทเรียน เขียนอ่าน ขี้คร้านจำ ให้ระยำ อยู่เป็น เช่นนั้นมา
​

 

สาธุครับ