chodchoi

หอมบัวสีอ่อนสบายตา หมู่ผึ้งมาตอมไต่บัวงาม
หอมศีลหอมธรรมสุขยิ่ง หอมทวนลมหวนคลุ้งทั่วไตรโลกา
[IMG]

[IMG]

[IMG]

[IMG]

[IMG]

[IMG]



ซินเจียยู่อี่...ซินนี้ฮวดไช้ ฮ่อ ฮ่อ ฮ่อ นะคะ [IMG]
[IMG]

สวัสดีค่ะ

ขอเชิญรับฟังเพลง พระนเรศวรมหาราช ได้ที่นี่นะคะ
http://board.palungjit.com/showthread.php? p=1822428#post1822428

[IMG]

[IMG] [IMG]

ธรรมสวัสดีพี่ๆญาติธรรมทุกท่านครับ...วันนี้ขอมารายงานเรื่องสร้างพระผงองค์พระโพธิสัตว์กวานอินครับ
-และในตอนนี้มีพี่ๆญาติธรรมหลายๆท่านได้สอบถามเรื่องชื่อรุ่นขององค์พระ...ซึ่งครั้งแรกผมก็ไม่ได้คิดว่าจะต้องมี...แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรก็ปล่อยไปตามสภาพของเหตุปัจจัย...จนวันหนึ่งหลังผมสวดมนต์เสร็จผมได้นั่งสมาธิแล้วอยู่ดีๆก็นึกถึงคำพูดของพี่ๆหลายๆท่านที่ถามเรื่องรุ่นขององค์พระครั้งนี้...ผมได้นึกถึงคำๆหนึ่งซึ่งก็ไม่รู้ว่าคำนี้นึกคิดมาจากไหน...คำนี้ก็คือ"พระบรมปรัชญาเมธีอริยอวโลกิเตศวรมหาโพธิสัตว์"(ตัวอักษรจีนเขียนว่า聖上觀音菩薩/ตัวย่อ圣上观音菩萨/พินอิน sheng shang guan yin pu sa/อ่านว่าเซิ่งซั่งกวานอินผู่ซ่า) ผมจึงใช่ชื่อรุ่นนี้ว่า "เซิ่งซั่งกวานอิน"หรือ"พระบรมปรัชญาเมธีอริยอวโลกิเตศวร" ในภาษาไทย...แจ้งให้ทราบโดยทั่วกัน

[IMG]

[IMG]

[IMG]

wel lcome_dog เพื่อน "มิตรภาพไร้พรมแดน"

[IMG]

หลวงพ่อฤาษีลิงดำ/พรหมวิหาร๔ ย่อมเป็นกำลังของฌานเป็นอาหารของศีลและวิปัสสนาญาณ ต้นเหตุของพรหมวิหาร๔ก็คือ๑.เมตตาความรักเมื่อเรามีความรักที่ไหนต่างคนต่างรักกันเมตตาต่อกันใจก็เย็น ๒.กรุณามีความสงสารถ้าทุกคนต่างคนต่างก็มีความสงสารเกื้อกูลซึ่งกันและกันสงเคราะห์ซึ่งกันและกันก็เป็นอารมเย็น ๓.มุทิตาเป็นปัจจัยให้เกิดความไม่อิจฉาริษยาซึ่งกันและกัน มีการเห็นอกเห็นใจซึ่งกันและกันและก็มีใจดี คือยินดีในบุคคลอื่นได้ดีเมื่อเห็นใครเขาได้ดีแล้วเราก็ยินดีด้วยดีใจด้วย ๔.อุเบกขาอาการวางเฉยต่ออารมณ์ที่เข้ามากระทบใจ ใครเขาจะด่าใครเขาจะว่าเขาจะนินทาเราก็เฉยจิตสบายใครเขาจะชมเขาจะสรรเสริญเราก็เฉยไม่รู้สึก ไม่ลอยไปตามถ้อยคำของบุคคลนั้น จิตมีความเป็นปกติ ไม่ขึ้นไม่ลงไม่หวั่นไหว อย่างนี้ก็เป็นอาการของความสุข รวมว่าพรหมวิหาร๔นี้เป็นอารมณ์เป็นปัจจัยให้เกิดความสุข นี่การบำเพ็ญบุญในพระพุทธศาสนาเราทำกันเพื่อความสุข คือสุขทั้งที่มีชีวิตอยู่แล้วก็สุขเมื่อตายไปแล้ว เมื่อเรามีชีวิตอยู่เรามีความสุข ตายไปเกิดที่ไหนก็ตามมันก็มีความสุข คนที่มีพรหมวิหาร๔สมบูรณ์ ย่อมมีศีลบริสุทธิ์ มีฌานสมาบัติสมาธิตั้งมั่น ใจเยือกเย็น ปัญญาก็เกิด

โอวาทสมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต พรหมรังสี)
"ลูกเอ๋ย ก่อนจะเที่ยวไปขอบารมีหลวงพ่อองค์ใด เจ้าจะต้องมีทุนของตัวเอง คือบารมีของตนลงทุนไปก่อน เมื่อบารมีของเจ้าไม่พอ จึงค่อยขอยืมบารมีคนอื่นมาช่วย มิฉะนั้นเจ้าจะเอาตัวไม่รอด เพราะหนี้สินในบุญบารมีที่เที่ยวไป ขอยืมมาจนล้นตัว... เมื่อทำบุญกุศลได้บารมีมา ก็ต้องเอาไปผ่อนใช้หนี้เขาจนหมด ไม่มีอะไรเหลือติดตัว แล้วเจ้าจะมีอะไรไว้ในภพหน้า หมั่นสร้างบารมีไว้ แล้วฟ้าดินจะช่วยเอง... จงจำไว้น่ะ... เมื่อยังไม่ถึงเวลา เทพเจ้าองค์ใดจะคิดช่วยเจ้าไม่ได้.... ครั้นถึงเวลา... ทั่วฟ้าจบดินก็ต้านเจ้าไม่อยู่... จงอย่าไปเร่งเทวดาฟ้าดิน เมื่อบุญเราไม่เคยสร้าง จะมีใครที่ไหนมาช่วยเจ้า...."