มารพรหม

สวัสดีครับ.....สุขสันต์วันรักแท้ครับ....
รักใครก็อย่าลืมรักตัวเอง ไม่ใช่เห็นแก่ตัวนะ แต่เคารพตัวเอง ไม่ทำร้ายตัวเอง
ทำตัวเองให้มีสุข ในทางที่ควร เมื่อรักตัวเองได้ ก็รักผู้อื่นได้ด้วยเช่นกันจ้า....

รักกันได้....ไม่ใช่แค่วันนี้ เดือนนี้ รักกันได้ทุกวัน ทุกที่ ไม่จำกัด
ความรักที่แท้จริง นั่นคือพรหมวิหารธรรม "รักด้วยใจบริสุทธิ์ "
กันทุกคนนะครับ...... "รัก มาก ก็ ทุกข์ มาก ไม่ รัก ไม่ ทุกข์ เลย"
"พรหมวิหารธรรม คือ ความรักที่แท้จริง"

สวัสดีปีใหม่ ไม่รุ้ว่าคุณจำผมได้หรือเปล่า ผมหายไปนานเพราะตอนนี้ย้ายงานแล้วเป็นงานราชการครับ เหมือนอะไรๆจะดีขึ้น ว่างๆพิมพ์มาคุยกับผมบ้างนะครับยังนึกถึงอยู่เด้อ

[IMG]

[IMG]


http://board.palungjit.com/showthread.php?t=155104&page=9

[IMG]

มีคนหนึ่งถามว่า บวชใช้เงินประมาณเท่าไหร่ คุณมารพรหมได้โพสตอบไว้ว่า มีแต่ใจก็ไปได้ที่วัดอาจารย์เมธ แต่ลิงค์ที่วางไว้มันไม่มีรายละเอียดบอกอะครับ ช่วยแนะนำด้วยครับ ว่าวัดอาจารย์เมธอยู่ที่ไหนครับ ช่วยด้วยครับ
http://board.palungjit.com/member.php?u=235667

รีบๆหน่อยนะคะ มอบพระบรมสารีริกธาตุฟรีเนื่องในวันปิยะมหาราช 555 ชุด

เอารูป "ไธ้ซ่างเหล่าจิน" มาให้ชมค่ะ
[IMG]

สาธุ มีผู้คนจำนวนไม่น้อยเลยที่ต้องทุกข์ใจด้วยเพราะเหตุของการตกไปสู่ห้วงวังวลแห่งความคิด ความรู้สึกผิดที่ตนๆได้กระทำสิ่งไรๆบางอย่างไปนั้น อาจถือได้ว่าคนผู้นั้นมีจิตใจที่รู้จักบาปบุญคุณโทษ รู้จักสำนึกในบาปแห่งตนเองที่ได้กระทำเอาไว้ แต่เพียงการสำนึกผิดเท่านั้นยังไม่เพียงพอต่อการที่จะทำให้เราพ้นจากห้วงแห่งทุกข์นี้ได้ เพราะหากว่าเรายังมัวไปนั่งนึกคิดกังวลในเรื่องต่างๆอย่างกังวลใจไม่ปล่อยวางจิตที่ยึดแบกหาม เราก็ยังเศร้าหมอง มีทุกข์อันใหญ่หลวงครอบงำจิตอยู่อย่านั้นนั้นเอง วังวลแห่งกังวล มันหนาวเหน็บ และแสนทรมาณยิ่งนัก แต่ทำไมหรือเรายังชอบใจในการจมปรักอยู่กับเหวแห่งกังวลนั้นอยู่อีก

สิ่งทั้งหลายมันไม่เที่ยงแท้แน่นอนเลย สิ่งทั้งหลายที่ผ่านมาแล้ว ถึงจะคิดทั้งวันทั้งคืนเราก็ไม่อาจที่จะทำให้มันหวนกลับคืนมาได้เลย
สิ่งทั้งหลายที่ยังไม่มาถึง เราไม่อาจคาดการได้ว่าจะเป็นไปดั่งที่ตั้งใจไว้ได้เพียงไร

เมื่อเป็นเช่นนั้นเราท่านทั้งหลายทำไมจึงยังมัวไปนั่งแบกโลกอยู่อีก จงทำวันนี้ให้ดีเถิด แล้วอนาคตก็จะดีตามมา อย่าพยายามสร้างหนี้ผูกพันแห่งจิต อย่าพยายามผูกสัญญาข้อพันธผูกพันใดๆให้กับตนเองเลย

มีหลายๆครั้งที่เราต้องทุกข์ใจเพราะเหตุแห่งการที่ตนเองไปสร้างข้อสัญญาผูกมัดให้กับตนเอง บางครั้งเราต้องรู้จักวางอุเบกขาธรรมแก่สิ่งทั้งปวงให้ได้ด้วย

อย่ามีแต่เพียงเมตตา กรุณา หรือ มุทิตา แต่จงประกอบจิตแห่งตนเองให้ถึงพร้อมไปด้วยองค์แห่งธรรมอันประเสริฐนั้น ให้ครบท่วนบริบูรณ์ แล้วเราจะประสบความไร้กังวลได้

อุเบกขา อุเบกขา อุเบกขา จงวางอุเบกขาแก่การงานที่ไม่สามารถกระทำได้แล้วเถิด จงรู้จักวางอุเบกขาธรรม ต่อเพื่อนต่องาน ต่อทุกๆเรื่องราวที่นอกเหนือขีดความสามารถของเราจะพึงกระทำเถิด อย่าสร้างหนี้สินแห่งใจให้กับตนเอง อย่าสร้างกรงขังให้กับจิตของตนเลย

จงถ่ายถอนการคิดผิดด้วยปัญญา รู้เห็นตามที่เป็นจริง สิ่งไรๆร่วงมาแล้วมิอาจหวนกลับ สิ่งไรๆยังไม่มาถึงก็ยากที่จะคาดเดา

จงวางแผนชีวิตให้ดี แล้วเดินตามแผนที่วางนั้นอย่างมั่นคงถึงพร้อมด้วยสติตั้งมั่น
และเตรียมใจรับมือกับปัญหานานาอันคาดไม่ถึงอย่างมั่นใจ

อย่าคาดหวังในทุกๆสิ่งว่าจะเป็นเช่นดังหวัง แต่อย่าสิ้นความหวังที่ตั้งไว้ในใจ

เมื่อถึงที่สุดแล้ว ก็ปล่อยลงเถิด แล้วทุกๆอย่างจะเบาเอง

สาธุ ขอท่านจงประสบชัยชนะต่อสู้ต่อกิเลสร้ายภายในจิต ให้ก้าวเข้าสู่ห้วงแห่งความสิ้นกังวลเถิด

ขอจิตดวงนี้จงเข้มแข็งเถิด เรา ขอเป็นกำลังใจให้กับท่านและทุกรูปนาม สาธุ

ตัญหา หรือความอยากนี้ คือสาเหตุแห่งทุกข์ ที่ใดมีตัญหาที่นั่นมีความทุกข์
ผู้ใดกำจัดตัว ตัญหาออกเสียได้ ผู้นั้นย่อมมั่นใจได้เลยว่าเขาจะพบความสิ้นไปแห่งทุกข์ เขาจะไม่มีทุกข์ได้อย่างแน่นอน
สาธุ ขอให้ประสบสุขสันติอันจริงแท้เถิด

พุทธศาสนาเป็นศาสนาแห่งปัญญา สอนในเรื่องของกรรมคือการกระทำของตนๆ ชีวิตที่ได้รับที่ได้เป็นในปัจจุบันนี้ คือผลพวงแห่งการสร้างเอาไว้ในอดีตกาล ผู้หวังความเจริญในชีวิตของตนๆนั้นจงควรสร้างเหตุปัจจัยแห่งความเจริญนั้นๆด้วยตนเอง หาใช่การอ้อนวอนขอจากพระเจ้าองค์ใดให้เห็นอกเห็นใจก็หาไม่ การที่เราท่านทั้งหลายจะถึงซึ่งความสุขอันประเสริฐตามที่ตนต้องการนั้นต้องกระทำเอง หาใช่การที่กระทำให้พระเจ้าโปรดไม่
ความดีนั้นอยู่ที่เราเองไม่ได้อยู่ที่ผู้อื่น ผู้ที่เห็นความเสื่อมของผู้อื่นแล้วเก็บมาเป็นปัญหาสำหรับตัวเอง เช่นเห็นข่าวของพระสงฆ์ในด้านร้ายแล้วเกิดความเสื่อมจนถึงไปเปรี่ยนศาสนา เพราะคิดว่าศาสนาจะนำตนให้พ้นภัยได้นั้น เป็นความคิดที่ไม่ได้ช่วยอะไรให้ดีข้นได้เลย หากเราท่านเข้าถงกระแสแห่งพุทธธรรมแท้แล้วจะเข้าใจว่า เราเองนี่ต่างหากคืกผู้กำหนดหนทางดีแลร้าแห่งตนๆ ดีแลชั่วนั้นข้นอยู่กับเราอันเป็นผู้ระทำเอง

ดังนั้นเราท่านทั้งหลายผึงเจริญจิตแห่งตนให้เข้าถึงพุทธธรรมนั้นเถิดเพื่อความเป็นพุทธแท้ๆด้วยหัวใจ

สาธุ สาธุ สาธุ

ใจนี้หม่นหมองมากนัก เพียงเพราะพักหลงผิดติดกระสัน ธาตุกำเลิบเอิบอิ่มมากเกินอัน งดเว้นพลันสิ่งกลืนกินผิดธาตุใน เมาอาหารเหตุเพราะมากก่อเกินเหตุ จึงเกิดอาเภทชั่วครันใจหม่นหมอง จงกระทำให้เมานั้นคลายตามครรลอง เผาผิดป้องสารกลืนกินที่เกินไป ให้แห้งเหี่ยวหมดพยศจึงปลดเหตุ จิตจะกลับคืนกลับเข้าสู่ทิศอันควร

สาธุ สาธุ สาธุ พรหมจรรย์นี้ อยู่ได้ด้วยความเหือดแห้งอย่าหมักหมม อย่าหมักดอง จงเผาเชื้อเสียให้สิ้นเถิด