Junejuly

คุณจูนลองมองในอีกมุมนะครับ ว่านี่หรือคือความนึกคิดของเรา

ความนึกคิดของเรานั้นเป็นแบบนี้หรือ และผู้อื่นเขามีความนึกคิดเหมือนกันไหมครับ

ผมจะตอบให้ฟังนะครับ ผู้ที่ปฎิบัติส่วนใหญ่ คิดแบบที่คุณจูนคิดมาหมดทุกคนครับ

ผมได้เข้าไปอ่านแล้วครับ ในกระทู้ของคุณจูนครับ

เป็นปกติครับ เมื่อมีความสงสัย จิตใจจะเกิดช่องว่าง ให้คบคิดไปในทางที่ไม่ดี ไม่ควรครับ

ยิ่งจิตใจสงบละเอียด กิเลสก็มีความละเอียดมากยิ่งขึ้นครับ

รับรู้แล้วก็วางโดยไม่ต้องให้ความสนใจครับ ไม่ว่าจะคิดดี หรือ คิดไม่ดี

บอกกล่าวด้วยนะครับ เพื่อเป็นความรู้ใหผมได้ศึกษาครับ ขอบคุณล่วงหน้าครับ

ปัญหา คือ ต้องมีอารมณ์ความรู้สึกถึงจุดๆนั้นก่อนครับ ผมเคยนั่งกรรมฐาน แล้วทำอารมณ์ความรู้สึกให้หยุดนิ่ง อย่างที่ได้บอกกล่าว ว่าถึงจุดๆหนึ่ง แล้วผมก็ล้มลงทั้งตัวเลยครับ เป็นเหมือนอาการ วิญญาณหลุดออกจากร่างนะครับ แต่ผมรู้ตัวเสียก่อนครับ

คุณจูน ว่าผมคิดไปเองไหมครับ คือ ผมไม่อยากคิดเรื่องอภิญญาน่ะครับ

แต่เป็นทุกครั้งที่อารมณ์ความรู้สึก ถึงจุดๆหนึ่ง ไฟฟ้าต้องดับทุกที

พอตกใจก็ ไฟฟ้าติดเหมือนเดิม และ ผมปฎิบัติกรรมฐานเกือบทั้งวันครับ

อย่างที่ผมบอกให้ทรงอารมณ์น่ะครับ น้อยครั้งที่จะเผลอ สติ ครับ

บางทีคนตอบเขาอาจไม่รู้ก็ได้นะคะ เลยไม่มีคำตอบ แต่ก็ดีแล้วค่ะที่คุณOatthidet เข้าใจแล้วจะได้ไม่ต้องรอ

เล่าได้ครับ จะได้เป็นประสบการณ์ให้ผมด้วยครับ

เป็นเว็บที่คุณไมยราพแนะนำให้ครับ เขาให้ถามคำถามเกี่ยวกับการปฎิบัติครับ

แต่ผมพอเข้าใจแล้วครับ เลยไม่ได้รอคำตอบแล้วครับ

รอมาหลายอาทิตย์แล้วครับ คราวที่แล้วถามไปว่า มีพระอาจารย์ท่านใด ที่เห็นนิมิตด้วยตาเนื้อครับ

แต่คำถามที่แล้วเขาก็ยังไม่ได้ตอบกลับมาเลยครับ

ไม่ใช่ครับ ตอนที่มีอารมณ์ถึงจุดๆหนึ่งครับ และ เป็นมาหลายครั้งแล้ว

เมื่อกี้ผมดูหนัง เรื่อง สะบายดีวันวิวาห์ พอมีอารมณ์ร่วม ไฟฟ้าดับเลย

จนบางครั้งต้องผ่อนอารมณ์ ไม่งั้นคอมพิวเตอร์อาจจะพังได้ครับ

วันนี้ผมส่งคำถามไปที่วัดแห่งหนึ่ง ที่คุณ ไมยราพ เคยให้ลิ้งค์ไว้ครับ

ส่งไปถามเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่ ผมมีอารมณ์ความรู้สึก พอถึงจุดๆหนึ่ง แล้วไฟฟ้าชอบดับ

สวัสดีครับ ผมสบายดีครับ คุณจูนสบายดีนะครับ ขอให้โชคดีนะครับ

ครับ เน้นปฎิบัติให้มากครับ ความก้าวหน้าจะบังเกิดครับ ความสงสัยทำให้ล่าช้าครับ

ครับ ยินดีเสมอครับ สงสัยถามได้ครับ หากคำตอบของผมยังเป็นประโยชน์อยู่ครับ

ตามสบายค่ะ โชคดีค่ะ ขอให้ขายได้เยอะๆ เน้อ...ดิฉันจะไปนอนแล้วเหมือนกัน

ผมไปขายของเก่าก่อนนะครับ กว่าจะกลับมาคุณจูนคงนอนแล้วน่ะครับ

ไม่เป็นไรค่ะไม่ต้องขอโทษหรอกค่ะ ขอบคุณนะคะ :)

ต้องขอโทษครับ ที่เมื่อกี้ผมตอบกลับแล้วลืม คือ ผมจะอวยพรให้คุณประสบผลสำเร็จดั่งความตั้งใจ

ผมตั้งใจจะอวยพรตอนสุดท้ายก่อนส่ง แต่รีบเกินไปหน่อยครับ จึงส่งคำมาขอโทษครับ