เรื่องเด่น นานาเรื่องราวหลวงพ่อพระราชพรหมยาน

<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/Amulets2015/S__4382728.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/Amulets2015/S__4382728.jpg" border="0" alt=" photo S__4382728.jpg"/></a>

สมเด็จองค์ปฐมรุ่น 2 ของพี่ Cobraa ส่งภาพมาให้ชมกันครับ

 

<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/Amulets2015/S__4382729.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/Amulets2015/S__4382729.jpg" border="0" alt=" photo S__4382729.jpg"/></a>

 

เรียนวิชาดำดิน

เด็กชายนพดล ต่อกัน


เมื่อวันที่ ๑๒ สิงหาคม พ.ศ.๒๕๓๕ เป็นวันหยุดเรียน เนื่องในวันแม่แห่งชาติ ผม ด.ช.นพดล ต่อกัน (โจ) นักเรียนชั้น ป.๕ โรงเรียนดอนไชยวิทยา อ.งาว จ.ลำปาง ได้ไปทำงานเพื่อหารายได้พิเศษที่บ้านคุณครูใบบุญ พร้อมกับเพื่อนๆ ๑๐ กว่าคน พอทำงานไปสักระยะหนึ่ง คุณครูสั่งให้หยุดทำงานก่อน จะให้ไปฝึกสมาธิ คุณครูพาไปบนบ้าน แนะนำให้รู้จักกับคุณครูที่จะสอนฝึกสมาธิ ชื่อคุณครูอำไพ

พอสวดมนต์จบก็ฝึกสมาธิไป จนรู้สึกว่าตัวผมหมุนติ้วๆ พอหยุดหมุนปั๊บ ผมก็เห็นคนเป็นแก้วเยอะแยะเต็มบ้าน ครูบอกว่าตัวใหญ่มากๆ คือพระพุทธเจ้า ต่อมาก็หลวงปู่ปาน หลวงปู่ฤาษี และคนอื่นๆ อีก พอครูบอกให้ไปที่ไหน ก็เห็นตัวอีกตัวหนึ่งของตนเองและเพื่อนๆ แยกออกจากตัวจริงๆ ที่นั่งอยู่

ตัวที่ออกไปนั้นสวยงามเป็นแก้วใสๆ แต่งตัวเหมือนพระเอกลิเก ตัวเบามาก พอนึกจะไปไหนก็ไปเลยเร็วมาก พอไปชั้นที่ ๑ พบเทวดานางฟ้ามากมายยิ้มให้ พบปู่ที่เคยเลี้ยงผมมาตอนเด็กๆ ท่านเพิ่งตาย เข้ามากอดผมแล้วร้องไห้สะอึกสะอื้น บอกขอโทษผมที่ไม่ได้ดูแลให้ดีตอนผมเล็กๆ

ท่านบอกว่า ถ้าผมไม่บวชหน้าศพให้ท่านๆ คงต้องตกนรกแน่ๆ เพราะท่านไม่เคยไปวัด ไม่เคยทำบุญที่ไหน เก็บเงินไว้อย่างเดียว แม้แต่ขนมก็ไม่ยอมซื้อให้กิน และเวลาผมร้องไห้ก็ทุบตีแรงๆ ท่านขอบคุณผมและอีกไม่นานท่านก็จะเลื่อนไปอยู่ที่ชั้นที่ ๒ เพราะว่าผมฝึกสมาธิแล้วท่านก็ได้บุญด้วย

ไปที่ชั้นที่ ๒ ได้พบพ่อของผมที่ตายไปหลายปีแล้ว ตายในประเทศไต้หวัน เพราะไปเป็นคนงานที่นั่น พ่อว่าตายแบบทรมาน เขาส่งแต่กระดูกมาให้ ระยะแรกพ่อว่าท่านร่อนเร่ไปในที่ต่างๆ เพื่อหาของกิน แต่ถูกวิญญาณของชาวต่างชาติรังแกไม่ให้กิน ทรมานมากจนกระทั่งมีเจ้าแม่กวนอิมพาส่งกลับประเทศไทย

กลับมาก็ไม่ได้ไปไหนวนเวียนอยู่แถวๆ บ้าน พอญาติพี่น้องทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้ จึงได้มาอยู่ที่สวรรค์ชั้นที่ ๒ ท่านดีใจที่ผมฝึกสมาธิเพราะท่านได้บุญด้วย ผมได้ไปเที่ยวที่ป่าหิมพานต์อยู่ที่พรหมชั้นที่ ๕ ที่หน้าประตูแก้วจะเข้าป่าหิมพานต์จะมีโต๊ะเจ้าหน้าที่เฝ้าอยู่ ๒ – ๓ คน ใจดีมาก คอยแจกบัตร คนที่จะเข้าไปได้ต้องมีบัตรไปเสียบไว้ที่ข้างประตู แล้วประตูก็จะเปิดให้เข้าไปได้

แต่ถ้าไปกับคุณครูหรือไปกับหลวงปู่ก็ไม่ต้องไปรับบัตร ผ่านเข้าไปได้เลย หลวงปู่เส้นใหญ่มาก คุณครูก็เส้นใหญ่เหมือนกันครับ ที่ป่าแห่งนี้สวยงามมาก ต้นไม้มีแสงระยิบระยับ ในป่าหิมพานต์มีสัตว์ทุกชนิดที่โลกมนุษย์ มีท้องฟ้าเป็นสีทองสว่างไสว ก้อนเมฆเป็นแก้วระยิบระยับ ทุกท่านพูดกันด้วยภาษาใจ

ตอนที่ผมกับเพื่อนๆ ไปถึงครั้งแรก สัตว์ต่างๆ พากันวิ่งหลบกันเป็นแถว และมีเสียงร้องออกมาว่า กลัวคนใจร้ายพกอาวุธมาด้วย ไปดีกว่า เป็นเสียงของนกแก้ว พอออกจากสมาธิครูให้ค้นตัวผมและเพื่อน พบหนังสะติ๊กเหน็บที่เอวเพื่อน ๔ คน

รอบบ่าย คุณครูฝึกสมาธิอีก พาไปแดนนรก เห็นคนถูกลงโทษลักษณะต่างๆ กัน สาเหตุที่ถูกลงโทษเพราะได้ทำความผิดไว้สมัยที่เป็นคน พอออกจากสมาธิ เพื่อนๆ ของผมพากันนำหนังสะติ๊กไปทิ้งกันหมด เพื่อนผมคนหนึ่งเดินร้องไห้กลับบ้านไปตลอดทาง บอกว่าสงสารตามาก เพราะพบตาถูกทรมานในนรก

ตอนเย็นคุณครูพาไปพบหลวงปู่ปานที่ชั้น ๔ เพื่อขอเรียนวิชา หลวงปู่ว่าวันนี้ยังไม่สอน เพราะทุกคนใช้สมาธิมาเกือบตลอดวัน วันพรุ่งนี้ค่อยมาใหม่ วันต่อมาหลังจากเลิกเรียน ทำการบ้านและรับประทานอาหารเย็นแล้ว พวกผมนัดทำสมาธิที่บ้านเพื่อน

หลวงปู่ปานกับหลวงปู่ฤาษีมารับขึ้นไปที่แห่งหนึ่งสงบเงียบมาก ชื่อภูเขาหิมาลัย เป็นภูเขาแก้ว สวยงามมาก ไม่มีในโลกมนุษย์ ไปพบกับผู้ที่มาเรียนคนอื่นๆ เข้ามาทักผมว่า หน้าใหม่นี่ มาจากไหน ผมว่ามาจากลำปาง ครูอำไพ ฝึกสมาธิให้ เขาว่า อ๋อ อาจารย์เดียวกัน เขาว่าเขาเป็นนักเรียนบ้านบวกเปา อ.สันทราย จ.เชียงใหม่ อยู่ชั้น ป.๔

ผมว่าผมอยู่ ป.๕ เขาว่าอยู่ ป.๔ แต่เป็นรุ่นพี่นะ แล้วเราก็รู้จักคุ้นเคยกัน หลวงปู่ดุว่าคุยกันอยู่นั่นแหละ รีบมาเรียนเถอะ แล้วหลวงปู่ก็บอกชื่อครูบาอาจารย์ทั้งหมดที่มาช่วยฝึกให้มีมากมาย ผมกับเพื่อนเรียนวิชาไม่เหมือนกัน หลวงปู่ปานว่าคนนี้อ่านหนังสือไม่คล่อง ท่องพระคาถาไม่เก่ง ไปเรียนวิชาที่ง่ายๆ ก่อน คนนี้ซนมากไปเรียนวิชาเหาะ

ส่วนเจ้าโจพูดมาก ไปเรียนวิชาถอดหัวใจใส่รูปภาพ หรือวัตถุสิ่งของ แล้วทำให้ของมีชีวิตสามารถเคลื่อนที่ไปไหนๆ ก็ได้ พอผมเรียนจบหลวงปู่ก็สอนวิชาต่างๆ ให้อีกหลายวิชา แต่ที่ผมชอบมากๆ คือ วิชาดำดิน ผมจะเล่าถึงขั้นตอนการเรียนนะครับ คือก่อนจะเรียนวิชาจะถูกทดสอบก่อนจากครูฝึก ผมเพิ่งรู้ทีหลังว่าถูกทดสอบ เพื่อนๆ ของผม ๑๐ กว่าคนขึ้นไปพร้อมกับผม

ก็ถูกนำไปปล่อยทิ้งไว้ที่แห่งหนึ่ง แล้วท่านก็หายไป สักพักก็มีพายุพัดมาแรงมาก มีก้อนหิน ก้อนหินมายังกับห่าฝน ทุกคนพากันหลบ บางคนร้องไห้ไม่ยอมออกมาจากที่หลบซ่อน ขนาดหลบซ่อนอยู่ก็ยังโดนก้อนหินจนหัวปูดหัวโน ตั้งตัวไม่ทันเลย ใจผมฮึดฮัดขึ้นมาทันที เอาซิวะ มาถึงตรงนี้แล้วถอยไม่ได้แล้วนี่

ผมกำหมัดแน่นตะโกนออกไปว่า มีอีกไหมมาเลยเอาให้ตายไปเลย
สักครู่ลมสงบทุกอย่างเป็นปกติ เห็นครูบาอาจารย์โผล่มาจากไหนไม่รู้ ปรบมือว่าไอ้หมอนี่มันเอาจริง เอ้าไปเรียนได้ มองหาเพื่อนๆ หลบหายไปหมด มีแต่ผมคนเดียว หลวงปู่จึงพาไปสมทบกับชุดอื่น หลวงปู่ให้กราบพระ สวดมนต์ ท่องคาถายาวมาก แล้วให้ทำสมาธิรวมกัน

แล้วผมได้ทำสมาธิซ้อนสมาธิ คือก่อนจะขึ้นมาเรียนผมก็ทำสมาธิ พอมาเริ่มเรียนครูที่สอนก็ให้นั่งสมาธิอีก ครูบอกว่าต้องทำสมาธิเพื่อให้มีกำลังใจเข้มแข็งไม่วอกแวก และทำให้มีสติมั่นคงพบกับเหตุการณ์อะไรจะไม่สะดุ้งกลัว พอทำสมาธิไปจนนิ่งมากๆ ครูสั่งให้หยุด ออกมายืดเส้นยืดสาย คล้ายๆ กับกายบริหารในโรงเรียน แล้วให้ทุกคนยืนนิ่งๆ สูดลมเข้าลึกๆ ๒ – ๓ ครั้ง ชูมือขึ้น

กระโดดขึ้นให้ตัวลอยไปในอากาศ ลำตัวตรง แล้วกลับหัวลงในท่าชูมือ พอถึงพื้นใช้มือยันพื้นไว้ ๒ ข้าง ลำตัวตรง ซ้อมท่านี้จนคล่องหลายๆ เที่ยว ต่อไปเริ่มต้นใหม่ หลวงปู่สั่งต่อไปนี้เอาจริงนะ ทำใจให้นิ่ง กลั้นลมหายใจรวบรวมพลังทั้งหมด แล้วปล่อยพลังไปที่ฝ่ามือทั้งสอง เอา ๓...๒...๑... ผมกระโดดลอยตัวขึ้น กลับหัวลง กลั้นลมหายใจ ปล่อยพลังไปที่ฝ่ามือสองข้าง

เห็นพื้นดินแยกออกเป็นหลุมลึกลงไปเรื่อยๆ เริ่มอึดอัด ลมหายในที่กลั้นไว้ไม่อยู่แล้ว เริ่มหายใจ ผมดำลงไปจนมิดตัว ดินถล่มกลบตัวผม ครูที่สอนช่วยกันดึงผมออกมา เนื้อตัวดำมอมแมม วันนี้ไม่ผ่านครับ วันต่อมาหลวงปู่ให้เริ่มต้นใหม่ ให้สูดลมเข้าออกจนตัวเบา ไม่รับรู้อะไรทั้งนั้น แล้วเริ่มกระโดดขึ้นพลิกหัวกลับอย่างรวดเร็ว

มือยันพื้นไว้นึกในใจว่า เราจะถูกฝังกลางทางหรือเปล่านะ
เท่านั้นแหละ หลวงปู่ปานใช้มือตบเท้าผมป๊าบ แรงมาก จนตัวผมเห็นช่องในดินเป็นรูกลวงลึกลงไปในดิน ดำลงไป พบด่านข้างหน้าเป็นก้อนหินใหญ่มากขวางทางไว้ ผมว่าหินก็หินใช้หัวชนเข้าไปดีกว่าถูกฝัง แล้วตัวผมก็ทะลุก้อนหินไปได้ ใจดีขึ้นมาก

ดำต่อไปเจอด่านงูมาขวางทางไว้ตัวเบ้อเร่อ แถมยังคอยพ่นน้ำใส่หน้าอีก มาทราบทีหลังว่าเป็นพญานาค ผมว่าไหนๆ ก็มาแล้ว ตายช่างมัน หลับหูหลับตาชนเลย จนงูล่าถอยไป จึงดำต่อไปอีก เจอด่านปูอีกแล้ว ไม่ใช่ปูธรรมดา ตัวใหญ่กว่าคนมาก คอยเอาคีมยักษ์ไล่หนีบ ถึงตอนนี้ใครที่ไม่แน่จริงไม่มีทางผ่าน ส่วนตัวผมนั้นผ่านไปได้ชนิดที่หวาดเสียวที่สุดที่เคยฝึกมา

ดำไปเรื่อยๆ พบอีกแล้วด่านท่องน้ำมาขวางไว้หลายสิบท่อง หนาๆ ทั้งนั้นเลย จะผ่านได้ยังไง ผมนึกถึงคำสอนของครูที่เริ่มฝึกมาตั้งแต่ต้นว่า ถ้าพบเหตุการณ์อะไรขอให้มีสติ ควบคุมใจอย่าให้หวั่นไหว เท่านั้นแหละผมใช้หัวชนทีเดียวท่อน้ำแตกกระจาย ผมผ่านได้สบายมาก ทีนี้คงโผล่เสียที ที่ไหนได้เจออีกแล้ว รากไม้ยักษ์ทั้งนั้น ทึบไปหมด ผมเกือบหมดแรงแล้วนะ

ถ้าหมดแรงตรงนี้คงไม่มีใครพบเห็นเราแน่ ผมว่าทนต่อไปเถอะในวินาทีสุดท้ายพุ่งตัวชนรากไม้อย่างแรง ทะลุโผล่ขึ้นมารีบสูดลมหายใจ เอ๊ะ ที่ไหนกันนี่ มีเสียงปรบมือ เสียงเชียร์ดังเจี๊ยวจ๊าว มีผู้หญิงหรือนางฟ้านำน้ำเย็นมาให้ดื่ม นำผ้าเย็นมาเช็ดหน้าเช็ดตาให้ นางฟ้าว่าที่นี่ดาวดึงส์สวรรค์ชั้นที่ ๒ หายเหนื่อยหมดเลย ลืมความตายที่ผ่านมาชนิดเลือดตาแทบกระเด็น

หน้าตาบวมปูด ตัวก็เลอะเทอะมอมแมม อ่อนเพลียทั้งกายและใจ โล่งอกที่รอดชีวิตมาได้ พอผ่านการฝึกคราวนี้ผมเริ่มสนุก ทดลองดำอยู่บนสวรรค์จนคล่องอยู่หลายรอบ แล้วหลวงปู่ปานก็ทำพิธีมอบเหรียญให้ทุกคนที่ผ่านวิชานี้ เมื่อทุกคนเรียนจบแล้ว ก็มีการแข่งขันดำดิน มีผู้เข้าร่วมแข่งขันมากมายจากโลกมนุษย์ก็มี จากสวรรค์ก็มี เมืองลับแลก็มี

แข่งขันกันหลายระดับ ตามกำลังของผมอยู่รุ่นกลาง ยังมีรุ่นจิ๋วอีก ทางร่างกายนี่โตเท่ากัน แต่กำลังของแต่ละรุ่นจะไม่เท่ากัน กำหนดให้ดำจากภูเขาหิมาลัยไปยังเขาพระสุเมรุ ดูซิครับว่าระยะทางไกลขนาดไหน ผมกำลังใจดีเพราะมีกองเชียร์เยอะ กลุ่มอื่นก็มีเหมือนกัน พวกใครพวกมัน หลวงปู่ปานเป็นประธาน

เทพเจ้าชั้นต่างๆ เป็นกรรมการ การแข่งขันจบลงและตัดสินแล้ว ผมชนะชาวลับแลอย่างหวุดหวิด ติดตามมาที่ ๓ ชาวนวราช ถ้วยรางวัลใบใหญ่มาก สวยกว่าของโลกมนุษย์อีกด้วย ผมดีใจมาก ต่อมาผมทดลองดำดินบนโลกบ้านเรา พอค่ำผมเริ่มแอบไปดำที่หลังบ้าน เที่ยวแรกหัวผมปักลงดินถูกก้อนหินรวบเลย ลงไปได้แค่มือสองข้าง ผมลองใหม่ ดำได้แค่คอ ลองใหม่อีกหลายๆ ครั้งก็ยังไม่มิดตัว

หลวงปู่ว่าดำอย่างนี้ทั้งปีก็ไม่ได้ ถอยมาตั้งหลักก่อน ใช้สมาธิให้มากๆ รวมจิตให้เป็นหนึ่ง ลองใหม่อีกทีซิ! ผมลองดูใหม่ ทบทวนที่ครูบาอาจารย์ถ่ายทอดให้ทั้งหมด จนสมาธิดีเนื้อตัวเบาหวิว ผมกระโดดขึ้นพลิกหัวลงปรื้ดเดียว ผมทะลุผ่านอะไรเยอะแยะทั้งดิน ทั้งหิน ทั้งรากไม้ ทั้งไส้เดือน ทั้งน้ำ โผล่พรวดขึ้นมาพบหลวงปู่ปานรออยู่ เออ! ใช้ได้ เอ้ กลับบ้านได้ละเดี๋ยวผู้ใหญ่ตามหา

ผมไปโผล่ห่างจากบ้านผมประมาณ ๒ กิโลเมตรที่ริมแม่น้ำใต้สะพาน ขากลับผมเดินกลับครับ พลังหมดดำดินกลับไม่ไหว ดีที่เป็นวันเสาร์นะครับ ไม่งั้นไม่ได้ไปโรงเรียนแน่ เพราะเพลียจัดเลยนอนตื่นสาย

(จากหนังสือลูกศิษย์บันทึกเล่ม 4 หน้า 353 - 356)

http://www.watthasung.com/wat/viewthread.php?tid=1324#59

 

<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/Amulets2015/S__8962078.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/Amulets2015/S__8962078.jpg" border="0" alt=" photo S__8962078.jpg"/></a>
<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/Amulets2015/S__8962079.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/Amulets2015/S__8962079.jpg" border="0" alt=" photo S__8962079.jpg"/></a>


ภาพล๊อกเก็ตจากคุณทีช่วยส่งภาพมาให้ชมกันครับ

 

<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/Amulets2015/S__8962082.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/Amulets2015/S__8962082.jpg" border="0" alt=" photo S__8962082.jpg"/></a>
<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/Amulets2015/S__8962083.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/Amulets2015/S__8962083.jpg" border="0" alt=" photo S__8962083.jpg"/></a>


<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/Amulets2015/S__8962074.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/Amulets2015/S__8962074.jpg" border="0" alt=" photo S__8962074.jpg"/></a>
<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/Amulets2015/S__8962075.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/Amulets2015/S__8962075.jpg" border="0" alt=" photo S__8962075.jpg"/></a>



ล๊อกเก็ตแจกงานทำบุญคล้ายวันเกิดหลวงพ่อปี 2554 ปลุกเสกบนตึกรับแขก

คุณทีช่วยส่งภาพมาให้ชมกันครับ

 

ว่าต่อเนื่องด้วยเรื่องพระราคาไม่แพงของหลวงพ่อนะครับ

มีอยู่วันนึงญาติผมนิมนต์พระประเทศเพื่อนมาดูปัญหาเรื่องธุรกิจ ปรากฎว่าพระท่านบอกว่าที่ร้านโดนของ ท่านหลับตาสักครู่แล้วชี้มาทางผมให้ผมขุดดินบริเวณรั้ว ท่านบอกว่าให้ผมขุดเพราะผมมีของดี ของไม่เข้าตัว ปรากฎว่าขุดมาเจอบาตรแตกเต็มๆ ขนลุกเกรียว *0*

วันนั้นผมใส่พระรูปหัวใจหลวงพ่อหลังยันต์ท้าวมหาชมพูกับเครื่องรางอีก 1 ชิ้นครับ

 

สวัสดียามดึกครับพี่วรรณชัย,ท่านพี่วุฒิ,คุณsupatach,คุณtaoreedman,คุณfive304,คุณThis_old_man,คุณpalmcc38,คุณyommatood, คุณizeberry , คุณtossa ,คุณช่างชิต,คุณjj85,คุณ6ThSense,น้องแพน, พี่รุ่ง, พี่กฤต, คุณเพชร,คุณชาตรี ช้างน้อย ,คุณออกพราน,คุณrung847,พี่chopper,คุณระงับ,คุณsylvenus,คุณรัก_ในหลวง ,คุณramo , คุณCobraa ,คุณนิช,คุณpowergen, คุณKRITVEE ,คุณบารมี10 คุณเมฆดำ ,คุณหมาอ้วน และศิษย์วัดท่าซุงผู้มีจิตใจดีงามทุกๆท่าน.(^__^)

 

น้อมกราบสมเด็จองค์ปฐม หลวงปู่ปาน หลวงพ่อฤาษี


สวัสดีพี่วรรณ และลูกหลานหลวงพ่อทุกท่านครับ​

 

น้อมกราบสมเด็จองค์ปฐม หลวงปู่ปาน หลวงพ่อพระราชพรหมยาน
สวัสดีพี่วรรณ พี่ปู คุณน๊อต และทุกๆท่าน


​

 

น้อมกราบหลวงพ่อสมเด็จองค์ปฐม หลวงปู่ปาน หลวงพ่อพระราชพรหมยาน

สวัสดีพี่ปู พี่นอร์ พี่วรรณและพี่ๆลูกหลานหลวงพ่อทุกๆท่านครับ

 

ดูขลังดีครับ

 

สวัสดียามดึกครับพี่วรรณชัย,ท่านพี่วุฒิ,คุณsupatach,คุณtaoreedman,คุณfive304,คุณThis_old_man,คุณpalmcc38,คุณyommatood, คุณizeberry , คุณtossa ,คุณช่างชิต,คุณjj85,คุณ6ThSense,น้องแพน, พี่รุ่ง, พี่กฤต, คุณเพชร,คุณชาตรี ช้างน้อย ,คุณออกพราน,คุณrung847,พี่chopper,คุณระงับ,คุณsylvenus,คุณรัก_ในหลวง ,คุณramo , คุณCobraa ,คุณนิช,คุณpowergen, คุณKRITVEE ,คุณบารมี10 คุณเมฆดำ ,คุณหมาอ้วน และศิษย์วัดท่าซุงผู้มีจิตใจดีงามทุกๆท่าน.(^__^)

 

น้อมกราบสมเด็จองค์ปฐม หลวงปู่ปาน หลวงพ่อฤาษี


สวัสดีพี่วรรณ และลูกหลานหลวงพ่อทุกท่านครับ​

 

วันนี้มีประสบการณ์เกี่ยวกับพระเครื่องของหลวงพ่อและพระเครื่องในสายของหลวงพ่อจะมาแบ่งปันให้ฟังกันครับ

เมื่อวานนี้ ผมยืนเกาะเสาอยู่ริมด้านข้างของรถสองแถว(ถ้าใครเคยเห็นรถสองแถวแบบรถกระบะน่าจะเห็นภาพนะครับ)ยืนโหนรถอยู่ครับ พอดีกำลังจะถึงป้ายที่จะลงพอดีและมีคนกดกริ่งให้รถจอดอยู่พอดี ผมจึงกำลังจะก้าวลงเพราะเป็นช่วงรถติดพอดี ผมก็นึกว่ารถจะจอดตรงนี้เลย เลยก้าวลงแต่ดันก้าวพลาดผิดจังหวะครับ เพราะรถไม่ได้จะจอดกลับวิ่งต่อหลังจากที่รถวิ่งกันไปได้ เท้าผมจึงไถลขูดกับพื้นถนนไปจนที่สุดรถก็เบรก ผมว่าอาจจะเป็นโชคดีของผมที่รถไม่ได้วิ่งเร็วมากนัก พอผมจึงลุกขึ้นทั้งๆที่มือยังเกาะเสาเอาไว้อยู่ พอยกเท้าขึ้นมาดูก็เห็นว่าไม่มีเลือดตกยางออก มีเพียงแผลถลอกเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ตอนนั้นผมเหน็บเหรียญของขวัญวันเกิดรุ่น ๓ ของหลวงพ่อ ในสร้อยมีเหรียญพระองค์ที่ ๑๑ - ท้าวเวสสุวรรณ เนื้อเงินพ่นทราย ของท่านหลวงพ่อหนุน สุวิชโย วัดพุทธโมกข์ ที่ผมพิ่งไปรับมาจากร้านเลี่ยมพระ ลูกแก้วมณีรัตนะ กลมใส และ เชือก ๗ สีที่ข้อมือครับ



ตอนนี้ก็มีอาการปวดเมื่อยเนื้อตัวนิดหน่อยครับ ไม่ได้เป็นอะไรมาก

 

น้อมกราบหลวงพ่อสมเด็จองค์ปฐม หลวงปู่ปาน หลวงพ่อพระราชพรหมยาน

สวัสดีพี่ปู พี่วรรณ พี่นอร์ พี่น็อตและพี่ๆลูกหลานหลวงพ่อทุกๆท่านครับ

​

 

ขอบคุณครับคุณตั้มที่มาแบ่งปันประสบการณ์ให้อ่านกัน

ได้พบเหตุการณ์แบบนี้ก็ยิ่งทำให้มั่นใจในพระพุทธคุณของพระเครื่องของหลวงพ่อเลยนะครับ