เรื่องเด่น นานาเรื่องราวหลวงพ่อพระราชพรหมยาน

<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/Amulets2015/S__4333570.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/Amulets2015/S__4333570.jpg" border="0" alt=" photo S__4333570.jpg"/></a>
<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/Amulets2015/S__4349954.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/Amulets2015/S__4349954.jpg" border="0" alt=" photo S__4349954.jpg"/></a>

 

สวัสดีพี่วรรณและพี่ๆลูกหลานหลวงพ่อทุกๆท่านครับ

วันนี้มีประสบการณ์เกี่ยวกับพระคาถาเงินล้านและการอธิษฐานมาฝากครับ

ผมเริ่มสวดพระคาถาเงินล้านมาตั้งแต่รู้จักหลวงพ่อใหม่ๆและก็เว้นช่วงไปนานเหมือนกันครับจึงกลับมาสวดพระคาถาเงินล้านอีกทีนึง มีอยู่ช่วงหนึ่งที่ผมอยากได้ล็อกเก็ตเข็มกลัดมงกุฎเพชรของหลวงพ่อมาก แต่ไม่มีเงินจึงไม่สามารถที่จะเช่าหาบูชามาได้ ผมจึงลองอธิษฐานหลังสวดพระคาถาเงินล้านเสร็จว่าถ้าหากวันใดที่ลูกมีบารมีมากพอจะครอบครองล็อตเก็ตเข็มกลัดมงกุฎเพชร(ไม่ว่าจะรุ่นอะไรก็ตาม)ก็ขอให้ลูกได้ครอบครองในสักวันนึงเถิด ผมเคยอธิษฐานเช่นนีไว้นานมากจนลืมไปแล้วว่าเคยอธิษฐานขอหลวงพ่อท่านไว้ จนวันนี้ วันที่ผมได้มีโอกาสครอบครองล็อกเก็ตเข็มกลัดมงกุฎเพชรเป็นที่เรียบร้อยแล้วครับ

ต้องขอบพระคุณหลวงพ่อที่เมตตามาสงเคราะห์ลูกครับ

​

 

สาธุๆ ยินดีด้วยครับ

 

น้อมกราบสมเด็จองค์ปฐม หลวงปู่ปาน หลวงพ่อฤาษี


สวัสดีพี่วรรณ และลูกหลานหลวงพ่อทุกท่านครับ​

 

สวัสดีคุณอาวรรณครับและพี่ๆน้องๆครับ อ่านบทความในกระทู้นี้แล้วดีมีประโยชน์มากๆทั้งเรื่องธรรมะและเรื่องสมบัติพ่อสร้างไว้ ยังยืนยัน นอนยัน ตะแคงยันว่าเป็นกระทู้ที่ดีไม่มีเจตนาอื่นแอบแฝง เป็นกระทู้ที่ดีที่สุดกระทู้นึงในพลังจิตจริงๆครับคุณอา

ช่วงนี้ราคาพระหลวงพ่อขยับไปตามกลไกตลาดหรืออะไรก็แล้วแต่ แต่สำหรับผมกำลังใจสำหรับหลวงพ่อเยอะมากน่อย แขวนแต่รุุ่นถูกๆที่คนเค้าไม่ค่อยมองครับ 555+

 

ถูกต้องแล้วครับ (แต่หาคนชมยากครับ )5555555 ขอบอกนะครับ

แหนบหลวงพ่อ ของดีราคาถูก (ราคา นั่นคนกำหนดกันเอง อานุภาพ นั้น พระท่านให้ อย่าสนใจด้านราคานะดีแล้วครับ)

สวัสดีพี่ๆ น้องๆ ทุกท่านครับ คุณ วรรณ ด้วยครับ
แต่จะให้ดีนะครับ ที่วัด และที่ซอยสายลม ยังมีวัตถุมงคล ราคาไม่แพง ของสมัยหลวงพ่ออยู่นะครับ เช่นลูกแก้ว และผ้ายันต์ มหาพิชัยสงคราม

 

น้อมกราบสมเด็จองค์ปฐม หลวงปู่ปาน หลวงพ่อพระราชพรหมยาน
สวัสดีพี่วรรณ พี่ปู คุณน๊อต และทุกๆท่าน


​

​

 

ดีใจและโมทนากับน้องอุทยัพด้วยครับ

 

ขอบคุณครับคุณตั้ม

 

<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/CLP/DSC02679.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/CLP/DSC02679.jpg" border="0" alt=" photo DSC02679.jpg"/></a>

 

<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/Amulets2015/S__4349956.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/Amulets2015/S__4349956.jpg" border="0" alt=" photo S__4349956.jpg"/></a>
<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/Amulets2015/S__4341778.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/Amulets2015/S__4341778.jpg" border="0" alt=" photo S__4341778.jpg"/></a>
<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/Amulets2015/S__4341777.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/Amulets2015/S__4341777.jpg" border="0" alt=" photo S__4341777.jpg"/></a>

ภาพจากพี่ Cobraa ส่งมาให้ชมกันครับ

 

<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/CLP/DSC02856.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/CLP/DSC02856.jpg" border="0" alt=" photo DSC02856.jpg"/></a>
<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/CLP/993001_166769710167156_473737297_n.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/CLP/993001_166769710167156_473737297_n.jpg" border="0" alt=" photo 993001_166769710167156_473737297_n.jpg"/></a>
<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/CLP/404713_150610465116414_1299698822_n.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/CLP/404713_150610465116414_1299698822_n.jpg" border="0" alt=" photo 404713_150610465116414_1299698822_n.jpg"/></a>

 

<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/Amulets2015/S__4341779.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/Amulets2015/S__4341779.jpg" border="0" alt=" photo S__4341779.jpg"/></a>
<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/Amulets2015/S__4358170.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/Amulets2015/S__4358170.jpg" border="0" alt=" photo S__4358170.jpg"/></a>
<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/Amulets2015/S__4358172.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/Amulets2015/S__4358172.jpg" border="0" alt=" photo S__4358172.jpg"/></a>

ภาพจากพี่ Cobraa ส่งมาให้ชมกันครับ

 

เลื่อมใสศรัทธาในองค์หลวงพ่อ

พระพงษ์ศักดิ์ คัมภีรธัมโม



เมื่อปี ๒๕๓๔ ข้าพเจ้าได้รับ"รูปหล่อเหมือนองค์จริงหลวงพ่อ"มาเก็บไว้ไม่ถึงเดือน ปรากฏว่ามีพระธาตุงอกออกมาจากตาท่าน และมีงอกเพิ่มให้เห็นกับตา ซึ่งมีพระที่อยู่ด้วยก็เห็นด้วย ข้าพเจ้าได้บูชาพระรุ่นนี้และได้อาราธนาจนหลับไป และฝันว่ามีพระมาบอกคาถา แล้วให้ท่องตามหลายครั้งจนจำได้ คาถามีดังนี้

“ราหูนายาจาติ”

แล้วต่อมาข้าพเจ้าได้ไปกราบเรียนหลวงปู่ครูบาชัยวงษาพัฒนา ท่านทำสมาธิแปลให้ ท่านบอกว่า “ขันธ์ ๕ เป็นของหนัก ให้พิจารณาปล่อยวางจึงจะเบา” เหมือนคาถาที่ให้ท่อง “ราหูนายาจาติ”

ในสมัยที่เป็นฆราวาสได้เคยไปฝึกมโนมยิทธิที่ซอยสายลม ยังไม่เห็นอะไร แต่จะเห็นพระพุทธรูปใสเป็นแก้ว ค่อยๆ ชัดขึ้นๆ แต่เกิดความสงสัย เพราะเห็นพระก่อนที่จะฝึกมโนมยิทธิ พอกลับมาที่พักก็ได้ฝึกเองอีก โดยนั่งในท่าที่สบาย ประมาณ ๕ นาที ก็เห็นแสงพุ่งมาด้านขวา แล้วเห็นหลวงพ่อยืนถือไม้เท้า มือซ้ายถือย่าม อยู่หน้าบัณฑุกัมพลศิลาอาสน์ หลวงพ่อยืนยิ้มให้สักครูหนึ่งก็หายไป

ข้าพเจ้าจึงเชื่อว่ามโนมยิทธิเป็นของจริง แต่การที่จะฝึกให้ได้ผลนั้นต้องปฏิบัติตามที่หลวงพ่อแนะนำ โดยเฉพาะอย่าเครียดจนเกินไป และถ้านั่งกรรมฐานก็นั่งในท่าที่สบายที่สุด กำหนดลมหายใจเบาๆ สบายๆ

แต่ก่อนที่ข้าพเจ้าจะมากราบหลวงพ่อนั้น มีคนว่าท่านในทางไม่ดี ข้าพเจ้าจึงอยากมาหาท่าน และได้ไปกราบท่านครั้งแรกที่ซอยสายลม พอเห็นท่านแล้วก็เกิดความเลื่อมใสในองค์หลวงพ่อขึ้นมาในใจ ตอนท่านลงมารับแขกที่บ้านซอยสายลม ท่านได้จ้องมองหน้าข้าพเจ้านานๆ พอข้าพเจ้าหลับตาลง ทันใดก็เห็นแสงสว่างกลมๆ ๔ – ๕ ดวงขนาดเท่าลูกส้มโอ พุ่งมาจากองค์หลวงพ่อ ข้าพเจ้าจึงเกิดความเชื่อมั่นว่า หลวงพ่อไม่ใช่พระธรรมดาแน่ จึงเกิดความศรัทธาและเคารพบูชาท่านตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา

ผลบุญใดที่ลูกได้บำเพ็ญมาแล้วในพระพุทธศาสนา ระลึกได้ก็ดี ระลึกไม่ได้ก็ดี ลูกขอน้อมอุทิศถวายเพื่อบูชาพระคุณแด่องค์หลวงพ่อ ขอหลวงพ่อได้โปรดเมตตารับเพื่อประโยชน์ของลูกในสัมปรายภพ คือพระนิพพานในชาติปัจจุบันนี้เถิด

(จากหนังสือลูกศิษย์บันทึก เล่ม 4 หน้า 111)

http://www.watthasung.com/wat/viewthread.php?tid=1200#8

 

อาลัยเคารพรักบูชา

พระเดชพระคุณหลวงพ่อ (พระราชพรหมยานเถระ)

ผู้มีพระเมตตาคุณอันสูงยิ่ง

สุวิทย์ สวรรค์กสิกร


การสูญเสียที่ยิ่งใหญ่ของลูกๆ หลวงพ่อทุกท่าน เพราะไม่มีใครคาดคิดว่าหลวงพ่อที่เคารพรักศรัทธาจะจากไปรวดเร็วถึงเพียงนี้ จึงสร้างความเศร้าโศกเสียใจอาลัยรักด้วยความเคารพอย่างสุดซึ้งเป็นอย่างยิ่ง ต่อไปนี้คงจะเหลือเพียงธรรมะของพระพุทธเจ้าที่หลวงพ่อนำมาสอนไว้เป็นอนุสรณ์แก่ลูกๆ และเป็นมรณานุสสติเตือนใจแก่บรรดาสานุศิษย์ที่ยังประมาทอยู่ทั้งหลายว่า

ชีวิตเป็นของไม่เที่ยง แต่ความตายเป็นของเที่ยง ชีวิตที่เกิดมาในโลกนี้ไม่มีอะไรเที่ยงแท้แน่นอน จะต้องมีเกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นธรรมดา การสูญเสียหลวงพ่อผู้ประดุจร่มโพธิ์แก้วของพวกเราบรรดาลูกๆ ที่ศรัทธาในองค์หลวงพ่อ เป็นการสูญเสียอันยิ่งใหญ่เพราะท่านเป็นดวงใจและฐานอันสำคัญ เป็นอาจารย์ประเสริฐสุด

เพราะท่านสอนธรรมให้ลูกๆ และพุทธบริษัท เพื่อความหลุดพ้นจากวัฏสงสารเข้าสู่พระนิพพาน ส่วนข้าพเจ้านั้นมีความอาลัยรักเคารพบูชาหลวงพ่ออย่างสูงสุด และเป็นการสูญเสียหลวงพ่อที่ไม่มีสิ่งอันใดจะให้สูญเสียยิ่งกว่านี้อีกแล้วในชีวิตนี้

ปัจจุบันจึงได้คิดว่า เวลาที่ผ่านมาหลวงพ่อยังมีชีวิตอยู่ เราได้ประมาทในการปฏิบัติธรรม หลวงพ่อได้เรียกให้ข้าพเจ้าบวชเป็นพระหลายครั้งหลายหน เรียกข้าพเจ้าตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๒๕ ครั้งสุดท้ายเมื่อ ๒๕ ธันวาคม ๒๕๓๔ ได้บวชเป็นพระถวายกุศลต่ออายุให้หลวงพ่อ (มีผู้บวชพระทั้งหมด ๑๘๐ องค์ เป็นเวลา ๕ วัน)

หลวงพ่อได้เรียกข้าพเจ้าอยู่ต่อเป็นพระโดยไม่ต้องสึก
หลวงพ่อถาม สุวิทย์จะสึกหรือจะลาสิกขา
ตอบสึกครับ
ท่านบอกไสหัวสึกไปเลย

ข้าพเจ้าดื้อไม่เชื่อฟังหลวงพ่อ ไม่ยอมอยู่ต่อ คิดว่าหลวงพ่อจะมีชีวิตอยู่กับเราอีกนาน บวชใหม่เมื่อไรก็ได้ นี่แหละคือความประมาทของเราในชีวิตของหลวงพ่อ หลวงพ่อไม่น่าให้อภัยแก่ศิษย์ดื้ออย่างข้าพเจ้าเลย เนื่องในการที่หลวงพ่อได้เพียรพยายามสอนธรรมะให้ข้าพเจ้าตลอดมา

มีอยู่ช่วงหนึ่ง พ.ศ.๒๕๒๘ หรือ ๒๕๒๗ จำไม่ได้แน่นอนนัก ท่านสอนกรรมฐานตอนหัวค่ำที่บ้านสายลม เมื่อเสร็จญาติโยมกลับไปหมดแล้ว เหลือลูกศิษย์บางท่านอยู่ช่วยทำงาน หลวงพ่อขึ้นไปชั้นบนแล้วลงมาอีก เพื่อคุยกับลูกๆ ที่ช่วยทำงานเป็นการให้กำลังใจเป็นประจำ ข้าพเจ้าอยู่ช่วยนับเงินในตู้บริจาค นั่งนับเงินอยู่กับพื้นพรมตรงทางเดินหน้าพระพุทธรูป

ท่านลงมาจากชั้นบนตรงมาที่ข้าพเจ้า แล้วหลวงพ่อนั่งลงกับพื้นพรมด้านซ้ายมือที่ข้าพเจ้านั่งอยู่แล้วจับหัวเข่าของข้าพเจ้า พร้อมกับพูดว่ามาหันหน้ามาคุยกัน แล้วท่านก็พูดสอนคุยเรื่อยไป เวลานั้นข้าพเจ้าไม่รู้นี่คือลีลาการสอนของหลวงพ่ออีกแบบหนึ่ง คิดว่าท่านคุยแบบธรรมดา แต่เป็นการทรงอารมณ์ปฏิบัติที่ได้ผลดีมากโดยไม่รู้ตัว

เวลาช่วงนั้นมีอารมณ์ศรัทธาเคารพรักบูชาหลวงพ่อสูงมาก ทรงอารมณ์ปีติและนิพพิทาญาณตลอดทุกวัน แต่ที่หลวงพ่อลงมานั่งกับพื้นด้วยกันก็ไม่ได้คิดอะไร มีความรู้สึกดีใจธรรมดา แต่อารมณ์ศรัทธาเคารพรักหลวงพ่อสูงอยู่แล้ว ท่านสอนธรรมอะไรก็ทำได้ (ช่วงนั้นนะ) ท่านเทศน์สอนบนธรรมาสน์ก็สอนข้าพเจ้า ยังลงมานั่งกับพื้นพรมด้วยกันแล้วสอนอีก

เวลานั้นข้าพเจ้ามีอารมณ์ซื่อแบบบริสุทธิ์จริงๆ ไม่ได้คิดอะไร โธ่หลวงพ่อ เวลานั้นศิษย์โง่ไม่รู้คุณค่าความเมตตาของหลวงพ่อจริงๆ รู้อยู่อย่างเดียวคือเคารพรักหลวงพ่อ กว่าจะรู้เวลานี้ล่ะครับหาไม่ได้อีกแล้วในความเมตตาอันสูงส่งอย่างนั้นจากหลวงพ่อ

เวลาท่านพูดคุยให้ฟัง ก็เล่าเรื่องต่างๆ ให้ฟัง อย่างท่านเล่าเรื่องเทวดาว่า "พระอินทร์"กับ "พระศิวะ" "พระอิศวร" คือองค์เดียวกัน "เสด็จย่าชายาพระอินทร์"กับ "เสด็จแม่อุมาเทวี" คือองค์เดียวกัน "พระนารายณ์" กับ "ท่านมเหสักขา" องค์เดียวกัน (ข้าพเจ้าฟังแล้วก็งง เอ้าแล้วองค์เดียวกัน แล้วทำไมต้องแยกเป็นลีลาแขกกับไทยกับจีนล่ะงงอีก ได้แต่ฟังไม่กล้าถาม แล้วก็งงต่อไปจนกว่าจะรู้เอง)

แล้วท่านก็เล่าเรื่องสะเดาะกุญแจ เอากุญแจแขวนล็อคไว้ที่ราวเส้นลวด ฝึกจนแตะราวเส้นลวด กุญแจก็หลุดหมดทุกตัวพร้อมกัน ท่านเล่าต่อว่าเอากระดาษตัดชิ้นเล็กๆ ใส่ในขันน้ำเสกให้เป็นกุ้งฝอย ข้าพเจ้าคิดทันทีจะเอาขวดโหลน้ำมนต์หน้าพระพุทธรูปให้หลวงพ่อเสกให้ดู

หลวงพ่อรู้ทันบอกว่า เดี๋ยวนี้ไม่ทำแล้ว แก่แล้ว เราก็เลยอดดูไป ก็เลยคิดว่าต่อไปเราฝึกทำเองก็ได้ คิดโม้อยู่ในใจคนเดียว ก็บอกแล้วว่าข้าพเจ้าซื่อ โง่อย่างบริสุทธิ์เวลานั้น
การปฏิบัติธรรมเพื่อบรรลุธรรมนั้น ถ้าเรามีจิตใจเข้มแข็ง เด็ดเดี่ยว ละความชั่วทั้งหมด ละความชั่วทั้งกาย วาจา ใจ ทำแต่ความดี ทั้งกาย วาจา ใจ

ทรงอารมณ์อานาปานุสสติกรรมฐาน อย่างน้อยตั้งแต่อุปจารสมาธิหรือปฐมฌานขึ้นไป หรือทรงอารมณ์ในสมถกรรมฐานกองใดกองหนึ่งให้เป็นฌาน เจริญอารมณ์วิปัสสนาญาณให้รู้แจ้งเห็นจริงตามความเป็นจริง ยอมรับนับถือตามความเป็นจริง พิจารณาตามแบบวิปัสสนาญาณ ทำใจให้สบายเบาๆ ให้มีความสุข วางเฉยต่อทุกสิ่งทุกอย่างที่มากระทบและได้สัมผัส

เห็นว่ามันเกิดขึ้นตามธรรมดาและธรรมชาติตามสภาวธรรม เราจะไปยึดมั่นถือมั่นมันทำไม ในไม่ช้าทุกสิ่งทุกอย่างมันก็ตายสลายพังไปในที่สุด แม้ร่างกายเราก็ต้องตายสลายไป ถ้าเราไม่มีมานะทิฐิและความยึดมั่นถือมั่นในสภาวธรรมทั้งหลายมันก็จบกัน

แต่จะทำให้เป็นอย่างนี้ได้ต้องฝึกจิตฝึกใจของเราเองให้มีความเชื่อง ไม่มีความดุร้ายเสียก่อน ถ้ายังมีมานะทิฐิอยู่ก็ได้ชื่อว่ายังมีความดุร้ายอยู่ ส่วนจะมากน้อยเพียงไรก็ขึ้นอยู่กับความเห็นแก่ร่างกายสังขารด้วยตนของตนเอง (ที่เรียกว่าความเห็นแก่ตัว) หรือที่เรียกว่าอุปาทาน ความยึดมั่นถือมั่นในร่างกายตัวตน

ท่านว่าจะต้องแก้ไขอนุสัยสันดานเลวๆ อย่างนี้เสียก่อน ด้วยการเจริญพรหมวิหาร ๔ มีความรัก เมตตาต่อคนและสัตว์เสมอด้วยตนเอง กรุณาคิดช่วยเหลือผู้อื่นอยู่เสมอ แล้วตั้งจิตปรารถนาไว้ว่า เราจะทำแต่ความดีทุกอย่าง ไม่หวังผลตอบแทนเพื่อพระนิพพาน

มีความจริงใจ มีความถูกต้องในเหตุและผล มีสัจจะ จิตใจมีความซื่อสัตย์ ซื่อตรง สะอาด บริสุทธิ์ ยุติธรรม และมีความกตัญญูรู้คุณความดีของผู้อื่น ไม่มีอคติ ๔ ไม่อมภูมิ ไม่วางภูมิ คิดอยากให้ผู้อื่นได้ดีมีสุขอยู่เสมอ ไม่ดูถูกดูแคลนดูหมิ่น เยาะเย้ยถากถางเสียดสีผู้อื่นโดยทางตรงและทางอ้อม ไม่อิจฉาริษยาว่าคนอื่นได้ดีหรือได้ดีเกินกว่าตน ไม่คิดทำลายผู้อื่นทุกกรณี ฯลฯ

ต่อจากนี้ก็ยกจิตขึ้นสู่โลกุตรธรรม คิดถึงความตายว่าร่างกายของเรานี้จะต้องตาย มันอาจจะตายเดี๋ยวนี้ เมื่อมันตายก็จะเป็นซากศพขึ้นอืดเน่าเหม็น เนื้อหนังต่างๆ ที่จะเน่าสลายละลายไป เหลือแต่โครงกระดูก ถ้าเขานำไปเผาก็จะเหลือแต่ขี้เถ้ากลายเป็นดินไป กลายเป็นความว่างเปล่า เราไปยึดมั่นถือมั่นอะไรกับร่างกาย มันไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเราสักหน่อย

ไม่ใช่สัตว์ บุคคล ตัวตน เราเขา มัวหลงไปยึดมันอยู่ได้ เพราะห่วงมันจะลำบาก ห่วงมันจะไม่มีความสุข ห่วงมันจะไม่มีกิน ห่วงมันจะไม่มีคู่ สารพัดห่วง ที่จริงห่วงใจเราเองต่างหาก แล้วก็ระลึกนึกถึงคุณความดีของพระพุทธเจ้า พระธรรม พระอริยสงฆ์ (หลวงพ่อ)

ระลึกถึงศีล ๕ ว่าเราจะรักษาศีลให้บริสุทธิ์ ระลึกถึงพระนิพพานว่าพระนิพพานเป็นความสุขอย่างยิ่ง เราต้องการพระนิพพาน ชาตินี้ตายเมื่อไรขอไปนิพพาน
การเจริญอารมณ์ ๑ มรณานุสสติกรรมฐาน ๒ พุทธานุสสติกรรมฐาน ๓ ธัมมานุสสติกรรมฐาน ๔ สังฆานุสสติกรรมฐาน ๕ สีลานุสสติกรรมฐาน ๖ อุปสมานุสสติกรรมฐาน

หรือเจริญกรรมฐานกองใดกองหนึ่งใน ๖ กองนี้ ให้เข้าถึงอุปจารสมาธิ หรือปฐมฌาน คือระลึกนึกถึงอยู่ตลอดเวลา หรือบ่อยๆ จนเกิดอารมณ์ปีติ เมื่อปีติเกิดบ่อยๆ เข้าจนอารมณ์ทรงตัวเข้มข้นดีแล้ว เมื่อเจริญกรรมฐานทั้ง ๖ กองนี้ให้อารมณ์เต็มทั้งหมด และทรงตัวก็ได้ชื่อว่าตัดสังโยชน์ ๓ ได้ เป็นอารมณ์ของพระโสดาปัตติผล

อารมณ์ของพระโสดาบันจะมีความรู้สึกทรงฌานเบาๆ ตลอดเวลา จิตใจสมองเบา มีความสุข (สุกขวิปัสสโก) ท่านที่ได้รูปฌาน ๔ อรูปฌาน ๔ อภิญญาโลกีย์ ฌานที่ได้มาก่อนก็จะเป็นโลกุตรฌานไป ไม่มีทางเสื่อม อารมณ์จะเดินขึ้นเรื่อยๆ

ท่านที่ทำอารมณ์พระโสดาบันได้ในที่นั่งใด ให้ทำอารมณ์พระอรหันต์ให้ได้ในที่นั่งนั้น หมายความว่า อารมณ์ปีติที่เกิดขึ้นในอนุสสติกรรมฐานกองใดกองหนึ่ง หรือเกิดขึ้นในหลายกองพร้อมกันก็ดี เวลานั้นให้พิจารณาวิปัสสนา เพื่อให้อารมณ์นิพพิทาญาณเกิดพร้อมกับอารมณ์ปีติควบคู่กันไปบ่อย เพื่อให้อารมณ์และจิตใจสงบนุ่มนวลและเชื่องลง

จะเกิดปัญญาจะเห็นธรรมะชัดเจนตามความเป็นจริง และสติสัมปชัญญะจะค่อยๆ สมบูรณ์เองตามผลที่พึงได้ (หรือท่านใดจะตัดกิเลสเป็นสมุจเฉทปหานเลยก็โมทนาสาธุ)
เมื่ออารมณ์ปีติในอนุสติกรรมฐานเกิดขึ้น ให้ใช้ปัญญาพิจารณาทุกข์ในอริยสัจ (อารมณ์ปีติ – นิพพิทาญาณจะเกิดขึ้นได้ในทุกอิริยาบถ ทุกเวลาทุกสถานที่อารมณ์ปีติในระดับนี้เป็นปีติของอารมณ์โพชฌงค์ ๗)

คือทุกข์ในขันธ์ ๕ ว่า การมีร่างกายในขันธ์ ๕ นี้มันไม่มีความหมาย มีร่างกายแล้วก็มีแต่ความทุกข์ การเกิดมาแล้วก็ต้องมีความหิว ความกระหาย ต้องกระทบกับความร้อน ความหนาวก็เป็นทุกข์ ต้องกระทบกับความไม่พอใจ ความโกรธ ความไม่สบาย ใจก็เป็นทุกข์ มีความแก่ การเจ็บไข้ได้ป่วยก็เป็นทุกข์ แล้วก็ต้องตายไปในที่สุด

ทรัพย์สินเงินทองบ้านช่องที่ดิน ญาติมิตรก็ไม่มีความหมาย ต้องจากกันไปในที่สุด การมีชีวิตอยู่ก็ประกอบกิจการงาน มีความยากลำบาก มีแต่ความทุกข์ ในที่สุดก็ต้องเหนื่อยยากลำบากและความทุกข์ มาเป็นทาสของร่างกายในการเกิด เป็นทาสของชาวโลกแล้วก็เหนื่อยฟรี ทุกข์ฟรีทุกชาติ ถ้าเรายังไม่เข้านิพพาน เพราะเหตุแห่งการหลง

เมื่อจิตใจเกิดวางเฉยในร่างกายขึ้นมาว่า ร่างกายอย่างนี้ถ้ามันจะตายเมื่อไรก็เชิญตาย ฉันจะไปนิพพาน ถ้าเรายังเวียนว่ายตายเกิดในวัฏฏะแบบนี้ เกิดกี่ชาติก็ทุกข์ทุกชาติ ก็ตัดสินใจว่า ขึ้นชื่อว่าการเกิดอย่างนี้ขอชาตินี้เป็นชาติสุดท้าย ต่อไปไม่มีสำหรับเราอีก เราต้องการจุดเดียวคือพระนิพพาน

แล้วก็ตัดอวิชชาต่อ คิดว่าการเกิดเป็นมนุษย์เราไม่ต้องการ ร่างกายมนุษย์มีกายเนื้อ ธาตุ ๔ มีความไม่เที่ยง มีการแปรปรวน มีแต่ความทุกข์ แล้วก็ตายในที่สุด ในเมื่อร่างกายในโลกมนุษย์มีการตายแล้วก็เน่าเปื่อยผุพัง เป็นซากศพอสุภ มีแต่ความสกปรก ธาตุทั้งสี่สลายตัวเหลือแต่โครงกระดูก การทรงชีวิตอยู่ก็มีแต่ความทุกข์ ต้องมีการหาเลี้ยงชีพด้วยความยากลำบากเราไม่ต้องการ

โลกมนุษย์จะสวยงามเพลิดเพลินเพียงใดเราไม่ต้องการ การเกิดเป็นเทวดา นางฟ้า หรือพรหมเราไม่ต้องการ เพราะเทวดา นางฟ้า หรือพรหมยังต้องจุติ การเกิดเป็นเทวดา นางฟ้า หรือพรหมมีความสุขเพลิดเพลินสวยงามเพียงใดเราไม่ต้องการ เราต้องการนิพพานเพียงแห่งเดียว แล้วก็ถึงอารมณ์อรหันต์

แล้วก็ทรงอารมณ์พระนิพพานเอาไว้ ท่อง นิพพานังปรมังสุขขัง อารมณ์พระอรหันต์มีความรู้สึกเหมือนกับไม่ได้อะไรเลย ไม่มีอะไรเลย อารมณ์ฌานก็ไม่ใช่ อารมณ์พิจารณาวิปัสสนาญาณก็ไม่ใช่ มีความรู้สึกว่าเหมือนไม่ได้อะไรเลย

สุดยอดแห่งความว่าง ความเบา และความสุข ต่อจากนั้น อารมณ์ทรงสังขารุเบกขาญาณ วางเฉยในความรู้สึกส่วนลึกของอารมณ์จิตภายในได้ทั้งหมด เมื่อมีสิ่งมากระทบและสัมผัสในด้านของความรัก โลภ โกรธ และหลง


(จากหนังสือลูกศิษย์บันทึก เล่ม 4 หน้า 240 - 244)

http://www.watthasung.com/wat/viewthread.php?tid=1272#29

 

น้อมกราบหลวงพ่อสมเด็จองค์ปฐม หลวงปู่ปาน หลวงพ่อพระราชพรหมยาน

สวัสดีพี่นอร์ พี่วรรณ พี่ปูและพี่ๆลูกหลานหลวงพ่อทุกๆท่านครับ

​

 

พระหางหมากสวยมากเลยครับพี่ปู

 

เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา พี่สาวผมได้ไปกับเพื่อนที่ทำงาน คือพากันจะไปเช่าตุ๊กตาลูกเทพ ที่ปลุกเสกแล้ว ณ สถานที่แห่งหนึ่ง คือปกติพี่สาวผมไม่ได้ห้อยพระนะครับ แต่จะเอาไว้ที่กระเป๋า ตอนที่ไปเช่าพี่ไม่ได้สะพายกระเป๋าไปด้วย เก็บไว้ในรถ ระยะห่างไกลพอสมควรกับที่เช่าตุ๊กตา แกบอกว่าคนเช่าเยอะมาก ตุ๊กตามีหลายราคา ตอนที่แกจับตุ๊กตาตัวหนึ่งขึ้นมา เขาบอกว่าให้บูชาเลี้ยงเหมือนกุมารทองจะได้ค้าขายร่ำรวย พี่ก็หยิบขึ้นมาตอนที่หยิบขึ้นมาดูนั้น แกก็นึกคิดในใจว่า เรามีลูกแก้วที่น้องชายให้ไว้อยู่แล้ว ทำไมเราต้องมาเช่าตุ๊กตาแพงๆ มันจะดีหรือ ตอนนั้นเองแกรู้สึกปวดหัวจี๊ดขึ้นมา ปวดมากจนทนไม่ไหว รีบวางตุ๊กตาลงที่เดิม แล้วก็รีบวิ่งมาที่รถ เพื่อนที่ทำงานก็ตกใจว่าอยู่ดีๆก็วิ่งกลับรถ แล้วถามว่ามีของดีอะไร ............ตอนเย็นก็โทรมาเล่าให้ฟัง อาการปวดหัวยังไม่หาย ผมแนะนำให้นำชานหมากหรือมาอารธนาทำน้ำมนต์ดื่มครับ แกซักถามที่มาประวัติของลูกแก้ว และราคา อยากได้เพิ่มอีก 555 .... แกบอกว่าลูกแก้วช่วยไว้ เพราะตอนที่นึกถึงลูกแก้วแล้วก็ปวดหัวจี๊ดเลย เหมือนอยากให้ออกมาจากตรงนั้นและไม่ต้องเช่าตุ๊กตา

 

ขอบคุณครับเพชรที่มาเล่าประสบการณ์เกี่ยวกับลูกแก้วกลมใสให้อ่านกัน

 

<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/Newest2014/5201340.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/Newest2014/5201340.jpg" border="0" alt=" photo 5201340.jpg"/></a>
<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/Newest2014/5201341.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/Newest2014/5201341.jpg" border="0" alt=" photo 5201341.jpg"/></a>