การปราถนานิพพาน ทำให้ทรัพย์สินเราในปัจจุบันหมดลงไปด้วยหรือไม่

เมื่อทุกข์ ทำให้เห็น ธรรม แล้ว เมื่อทุกข์เกิด ฉันยังไม่รู้สึกเลย ว่าทุกข์เกิด ฉันสุข เพราะฉันสุขอยู่กับ ธรรม

เมื่อทุกข์เกิด (รู้ว่าทุกข์เกิดแล้ว) ฉันยังไม่รู้สึกเลย ว่าทุกข์เกิด(คือการปล่อยวาง) ฉันสุข เพราะฉันสุขอยู่กับ ธรรม

สรุป = รับรู้ แต่ ปล่อยวาง
[/QUOTE]


มีคนด่าเรา เรารับรู้ ว่าเขาด่าเรา เรารู้สึก โกรธ = ทุกข์ เศร้า หมอง
มีคนด่าเรา เรารับรู้ ว่าเขาด่าเรา เราไม่รู้สึก โกรธ = ไม่ทุกข์ ไม่เศร้าหมอง

แล้วควรจะรู้สึก หรือ ไม่รู้สึก ????

 

การเห็นธรรม คือการรู้สึก แต่ไม่ใช่เรารู้สึก ไม่ใช่ฉันรู้สึก

การรู้สึกจะไม่มีเรามีฉันเข้าใจเกี่ยวข้อง

มีแต่สภาพเป็นกลาง มีความว่าง ความรู้สึกคือความปล่อย โลกนี้มันเฝือ(ขันธ์) นั่นเพราะผู้มีธรรม

ขอให้เจริญๆ มั่นคงในแนวทางที่ถูกต้องตามทางเดินของจิต สู้ต่อไป

nongnewinbkk

 

... โอ ความลับ เขียนบอก มะด้ายยย อิอิอิ



... ที่สำคัญ การประกาศชาตินี้เป็นชาติสุดท้ายเนี่ย คิดถึงเจ้ากรรมนายเวร ที่กำลังโดยสารในขบวนรถไฟ ที่ตามมาอยู่ข้างหลังสิ ยาวววววว เป็นกัปป์ เป็นกัลล์

พวกมันคิดยังไง ... ตามเอาคืน ... สูญญญญญ...หนี้สูญแล้ววว....ยังไม่ได้ล้างแค้นให้สาแก่ใจเลย ... รอคิวอยู่เนีย
พวกมันเหมือนผู้กระหายหิว รอคอยมานาน มันไม่สนใจการเข้าคิวแล้ว อลหม่านแล้ว มือยาวสาวได้สาวเอาแล้ว จะเอาคืนให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้...เพราะไม่มีชาติต่อไปให้ตามจิก แล้ววววว
บางพวกยังพอมีปัญญาอยู่บ้าง ก็จะอโหสิกรรม กันไป ได้อนิสงค์ไป
บางพวกเพิ่งเกิดปัญญาปิ้งขึ้นมา ก็อนุโมทนาอโหสิกรรม กันไป

บางพวกยังบรมโง่ จะเอาคืนอย่างเดียว ก็เป็นทายาทกรรม ต่อไป กรรมมีผู้สืบทอดต่อ อิอิ

(ดูเหมือนพล่ามเนอะ แต่ของจริง มีอยู่ เขียนด้วยเห็นคนอื่นๆ เขียนด้วยประสบพบเห็น แต่ยังไม่ประสบพบเจอ อิอิ เพราะเราไม่เคยปราถนานิพพาน และอธิษฐานขอไม่นิพพานในใจ ไม่นะไม่นิพพาน ไม่นิพพานนะ เหอ เหอ เหอ ถึงขนาดพระอาจารย์ใหญ่ได้ยินเข้า หันมาถามว่า นิพพานไม่ดีตรงไหนวะ อยากรู้อะไรก็รู้ อยากไปไหนก็ได้ไป)

 

ถึงจะเจอวิบากกรรมเช่นใด ก็ไม่สามารถทำให้น้องนิวยอมแพ้ได้หรอกคะ อิอิิอิ..

เพราะน้องนิวรู้สึกว่า น้องนิวเดินมาได้ไกลแล้ว และจะเดินต่อไปเรื่อยๆ ไม่ว่าเจออะไรก็ตาม ต้องไปให้ถึงจุดหมาย

แม้จุดหมายนั้น จะยังอีกไกล

 

อ่านแล้วทั่วไปไม่น่ามีอะไรครับ
คงพอจะผ่านเรื่องแบบนี้ไปได้
นักปฏิบัติเรามักจะใช้วิกฤตต่างๆ
ที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำวันนี่หละครับ
เพื่อใช้ตรวจสอบผลการปฏิบัติ
ที่ผ่านมาของเราในอดีต...

 

ลองไปอ่านที่เว็บนี้ดูนะครับ มีคำตอบอยู่ ของท่านพล.ต.ท.นพ.สมศักดิ์ สืบสงวน ลูกศิษย์หลวงพ่อฤาษีวัดท่าซุง ผู้รวบรวมธรรมะของพระพุทธเจ้า และธรรมมะของหลวงพ่อไว้ อ่านแล้วจะได้คำตอบ ที่ผมอ่านมาประมาณว่า ถ้าปรารถนานิพพานแล้วต้องอดทนเข้าไว้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เพราะเจ้ากรรมนายเวรทุกๆ ชาติ จะมาทวงพร้อมกันหมดในชาติที่ปราถนานิพพาน เพราะว่าเข้าถึงพระนิพพานแล้ว เจ้ากรรมนายเวรจะทวงไม่ได้อีกแล้ว ต้องไปอ่านที่

 

สุดท้ายแล้ว รีบรีบ ตายเลยไม๊? เพราะมันไม่มีอะไรให้ใยดี แล้ว ป่าว

 

คุณยังไม่เข้าใจไงครับ ผมไม่ได้บอกว่า พระนิพพานคือที่สุดของทั้งสามโลก นะครับ พระนิพพานอาจเป็นที่สุดของนรกหรือสวรรค์ แต่ไม่ไช่ที่สุดของทางโลกครับ เพราะ ที่สุดของทางโลกคือ มรรคแปด ที่เป็นผล และผลบนโลกครับ ไม่ไช่ผลที่นรกหรือสวรรค์แต่ประการใด

ถ้าไม่รู้ ก็ไม่ต้องพูด จะดีกว่านะครับ อิอิ อยากตายแต่มันไม่ตายนี่สิ

เห็นพระพุทธเจ้ามั้ยครับ ท่านยังต้องสอนต่อไป ไม่เห็นท่านรีบอย่างที่คุณว่าเลยนะครับ
ผมก็รีบนะ แต่มันไม่ได้น่ะสิ รีบไปแล้ว เราเกิดประโยชน์อันใดล่ะ

 

ทันทีที่ตั้งจิตปรารถนาพระนิพพานก็ต้องเผชิญบททดสอบ
ซึ่งการทดสอบนี้บางทีก็เรียกว่ามาร คล้ายเป็นการเตือน
แต่ถ้าเตือนแล้วยังไม่ฟัง เดี๋ยวก้คงเพิ่มระดับความรุนแรง
เช่นการทะเลาเบาะแว้ง หรือใครบางคนต้องเจ็บป่วยแล้วให้เรา
รับภาระค่ารักษาพยาบาล จะว่าเป็นการทดสอบความแน่วแน่ของจิต
ก็ใช่ จะว่าเป็นการกลั่นแกล้งก็ใช่อีก(มารมีจริงนะเออ...ถึงแม้ในประวัติพระอุปคุตจะเขียนว่า
พระยามารได้กลับใจมาปรารถนาพุทธภูมิแล้วก็ตาม แต่มารที่คอยผจญขัดขวางไม่ให้คนทำความดี
ก็ยังคงมีต่อไป โดยเฉพาะคนที่ทำความดีเพื่อสลัดออกไปจากภพ)

 

มาคิดมาคิดไปอีกที อาการแบบเจ้าของกระทู้นี้ เหมือนคนที่มีเงินน้อยแต่ริไปสั่งของแพง

พอสั่งมาปุ๊บก็เจออาการกะตังค์หมดกระเป๋า

เพราะเจ้าของกระทู้ไปอธิษฐานขอพร ให้นิพพานในชาตินี้

การขอก็คือการขอ แต่ทุกสิ่งในโลกนี้ไม่มีอะไรจะได้มาฟรีๆ จำเป็นต้องมีค่าใช้จ่ายเสมอ

การขอให้นิพพาน จำเป็นต้องให้มีบารมีพร้อมซะก่อน

หากบารมียังไม่พร้อมก็จะเกิดอาการเหมือนกับเจ้าของกระทู้นี้

คือเหมือนคนที่เงินยังไม่พร้อม แต่ไปสั่งซื้อของแพง ก็มีแต่หมดตัว

แถมยังจะต้องไปขายบ้าน ขายทรัพย์สิน หรือตุ้องไปกู้เขา

เพื่อเอาเงินมาชดใช้หนี้ที่เกิดจากการสั่งซื้อของแพง

ฉะนั้น เราจะปฏิบัติก็ปฏิบัติไป จะปรารถนาพระนิพพานก็ปรารถนาไป

ค่อยๆสั่งสมบารมีไปเรื่อยจนกว่าจะเต็ม แต่อย่าไปอธิษฐานขอพระนิพพานกับใคร

เปรียบเหมือนคนที่อยากมีรถยนต์ราคาแพง จะอยากได้ก็ไม่เป็นไร

ค่อยทำงานเก็บเงินเก็บทอง เมื่อมีพอแล้วจึงค่อยซื้อ

แต่อย่าพึ่งรีบโทรไปสั่งทั้งๆที่เงินยังไม่พร้อม

มิฉะนั้นมันจะมาพร้อมกับหนี้สิน เงินก็ต้องจ่าย ของที่ต้องการก็จะไม่ได้

สุดท้ายก็เลยต้องทนกินแกลบ แถมยังไม่ได้รถมาขับตามประสงค์อีก

 

เพราะงั้น ได้ข้อสรูปอยู่ สองข้อคือ

๑.ถูกมารผจญ หรือถูกทดสอบ

๒.เป็นเพราะบุญบารมีที่สั่งสมมายังไม่พร้อม พอไปตั้งจิตขอนิพพานก็เลยเกิดอาการช๊อต

 

ขอบพระคุณคะ คุณYostro1310 กล่าวไว้ น่าคบคิดดีคะ