อยากทราบวิธี นำ สมาธิมาใช้กับการศึกษาเล่าเรียนครับ

ขอบคุณครับ ค่อนข้างละเอียดเลยหล่ะครับ โดยเฉพาะวิธีในการกำหนดลม เพื่อ สลายความตึงเครียด

 

สำหรับ กรณีที่คิดเลขไม่ออกจนเครียสนั้น

ปกติการคิดเลข จะอยู่ที่การคิดหาวิธีคิดคำตอบ การพลิกแพลงกลับไปกลับมา
เพราะเมื่อได้วิธีคิด ก็จะใช้สูตรตามการจดจำที่เรียนมา

หรือจัดว่าอยู่ในขั้นตอนของการ finding หรือการหา (หาวิธีนะ ไม่ใช่หาคำตอบเลย) การหาที่ถูไถที่สุดคือ ลองไปเรื่อยๆนั้นแหละ

สุดท้าย ถ้าบังเอิญว่า ยังหาแนวทางไม่ได้ หรือลองมาพักหนึ่งแล้ว ยังไม่ได้
แล้วกดดันจนตัวเองเครียส .. ถามว่าควรทำอย่างไร?

คำตอบ: ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะไปเครียสมาก เพราะถึงเครียสไปก็ไม่ได้แก้ปัญหาให้คิดออกได้

อนึ่งการเครียส ควรอยู่ในระดับกดดันที่ยังรับได้ มีวัตถุประสงค์เพื่อกดดันตัวเองให้พยายามต่อไป ไม่ล้มเลิก การกดดันเช่นนี้เพื่อให้เกิดความเพียรแรงกล้า จึงนับว่ามีคุณสูง

ส่วนถ้ากดดันจนเครียส เสียอารมณ์ หดหู่ จะกลับมีโทษและยังแถมไม่ได้ประโยชน์อะไร
ดังนั้นให้หยุดพักเสียก่อน เช่นการเปลี่ยนไปทำงานอื่น แล้วค่อยกลับลองนึกหาแนวทางใหม่ๆต่อไป

 

ผมเรียนคณิตมา แต่ระดับไม่ได้สูง เรียนแค่วิธีหาpercent กับสูตรแก้ปัญหา หาพวก x ไรพวกนี้ ส่วนใหญ่มันอยู่การหาวิธี ถ้ารู้วิธีหาวิธีได้ ต้องหาอะไรก่อน แล้วหาอะไรอันดับต่อไป ก็จะเจอคำตอบ
สรุปง่ายๆ ทําสมาธิไปนั่นแหละความจำจะดีเอง เพราะความจำดี ก็จำสูตรไรพวกนี้ได้ง่ายขึ้น แล้วความฉลาดจะมากขึ้นด้วย ถ้าได้มโนยิทธินี่ถามพระท่านได้ อันนี้อ่านมานะผมทำยังไม่ได้ ไม่เคยลอง แต่ตัวผมทำอานาปานุสติ กําหนดดูลมหายใจเข้าออกแล้ว ความจำดี คิดไวขึ้น มีความสุขดี

ปล ถ้าว่างหรือเครียดๆ ก็หายใจเข้าลึกๆแล้วหายใจออก ช่วยได้เหมือนกัน

 

พึ่งมาอ่านเจอ ขอตอบแบบฟันธงตรงนี้เลยว่าการฝึกสมาธิช่วยให้เรียนเก่งจริงเพราะพิสูจน์มาแล้วด้วยตนเองและบุคคลที่พบ การเรียนจบเป็นการแสดงว่ารับผิดชอบต่อตนเองและครอบครัว บางคนอาจบอกว่าไม่จำเป็นต้องเรียนก็นู่นนี่นั่นได้ นั่นมันคนส่วนน้อย ว่าเรื่องของตนเองก่อน เริ่มแรกเรียนสายวิทย์ เกรด ประมาณ 2 กว่า สอบติดโควต้า ม.แห่งหนึ่งได้ก็อาศัยความเพียร แต่ตอนมาเรียนปรากฎว่าเขาจัดไปอยู่สายศิลปาศาสตร์ ตอนแรกคิดว่าฉันจะต้องย้าย พอมาเรียนชอบการอ่านก็เลยเรียนจนจบ และก็ทำมาหากินในเส้นทางที่เรียนมา ตอนเด็กเราต้องเรียนพื้นฐานไงเพื่อพิสูจน์ด้วยตนเองก่อนว่าถนัดอะไร เปิดใจยอมรับมันซะ จุดเปลี่ยนในชีวิตเกิดตอนเข้ามหาลัยนี่แหละ ตอนนั้นอยากทำกิจกรรมมากสมัครตั้งเยอะสุดท้ายมาปิ๊งชมรมพุทธ ตอนแรกพ่อแม่กลัวทำกิจกรรมแล้วเสียการเรียน ก็เลยต้องพิสูจน์ไง เกรดเทอมแรกออกมาดีมาก สามกว่า ฉลาดขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ พ่อแม่ทึ่งมากและท่านก็เชื่อในพลังสมาธิตามเลย ก็เป็นที่หนึ่งของรุ่นสอบเข้าทำงานก็ได้ที่หนึ่ง ผ่านมาเป็นสิบปีมีการสอบวัดความสามารถก็ยังคงครองแชมป์ตามแถวที่ทำงานได้แต่ก็ไม่ได้เกียรตินิยมเพราะว่ามีช่วงที่กิเลสเล่นงานและก็ยังมีความขี้เกียจอยู่เลยไปไม่ถึงที่สุด แต่รุ่นพี่ที่ทำให้ข้าพเจ้าทึ่งก็คืออดีตประธานชมรมซึ่งปัจจุบันท่านเกษียณอายุราชการไปแล้ว ด้วยคำนำหน้าว่า ศาสตราจารย์ รุ่นพี่คนนี้เป็นนักเรียนแพทย์ทุนควีน สมัยนั้นท่านทำกิจกรรมมากจนเกรดเฉลี่ยเกือบหลุดจากทุน ท่านก็เลยไปฝึกนั่งสมาธิบนเขาลูกหนึ่งด้านหลังมหาลัยทุกวันจนจิตนิ่งดีแล้ว จึงมาสู่ความเพียรในการเรียน สมัยที่พบกับพี่คนนี้ ข้าพเจ้าเองก็กำลังมาเรียน ส่วนพี่เขาเป็นอาจารย์แล้ว จากนั้นข้าพเจ้าก็ได้ฝึกสมาธิในรูปแบบต่างๆ และพบว่าจิตที่มีสมาธิมันมีกำลังในการคิดการจำอย่างไม่น่าเชื่อ ท่านลองทำดูเถิด และแม้เวลาจะผ่านไปนานแล้วในวิชาคำนวณค่าสถิติต่างๆข้าพเจ้าก็พบว่าด้วยพื้นฐานความรู้ก็จะทำให้เราเข้าใจได้รวดเร็วกว่าคนอื่น และสมัยเด็กๆที่เคยปวดหัวบ่อย(เคยเขียนในบ้างกระทู้) พอมาเส้นทางนี้ก็ไม่ค่อยรู้จักคำว่าปวดหัวต้องกินยาอีก เพราะเมื่อเริ่มที่จะมึนคิดไม่ออกลองหลับตาแล้วตามลมหายใจเข้าออกตอนแรกต้องเข้าออกยาวๆก่อนแล้วค่อยจับจังหวะที่เหมาะกับเรา จนจิตเราดิ่งว่างเป็นสมาธิแล้วค่อยเริ่มอ่านหรือคิดใหม่ ฝึกบ่อยๆเดี๋ยวก็ชิน สิ่งนี้แหละที่ข้าพเจ้าขอเรียกว่า "กำลังของจิต" เพราะมันจะทำให้เราเกิดความเชื่อมั่น เกิดความว่างปล่อยวางไม่คิดอะไรทำไปตามที่ควร และอาจารย์ของข้าพเจ้าบอกว่าพระอรหันต์คือผู้ไม่ลืม หากท่านเจ้าของกระทู้สนใจก็ลองศึกษาหรือฝึกดูก็แล้วกัน ข้าพเจ้าบอกได้แต่ประสบการณ์ที่เหลือท่านต้องลงมือพิสูจน์เอง

 

อนุโมทนาครับ ตอบได้ดีมาก เพราะจากประสบการณ์จริงของคุณเอง...

จากประสบการณ์ผมก็ได้ทำการพิสูจน์มาแล้วโดยวิธีการตื่นเช้าทำสมาธิด้วยการบริกรรมบทสวดมนต์ที่ชอบ สักตี2- ตี4(morning person) ช่วงนี้จะเงียบเพื่ออ่านหนังสือ ปรากฎว่าความจำ และสมาธิดีมาก แต่ผลกระทบอีกด้านคือช่วงนั้นก็พบเจอเรื่องเหนือธรรมชาติมากมาย (เรื่องนามธรรมพวกนี้มักจะเจอเป็นปกติ ถ้าจิตเป็นสมาธิ) ท้ายที่สุดก็สามารถทำเกียรตินิยมอันดับ 1 ได้มีความภาคภูมิใจมากครับ...

แต่ในประเด็นเรื่องสมาธิกับการเรียนทางคณิตศาสตร์นั้น..."สมาธิ" ช่วยให้สมองคิดคำนวณอย่างเป็นระบบ เพราะสูตร หรือตรรกะต่างๆ มนุษย์นั้นก็คิดค้นขึ้นจากเหตุการณ์ในชีวิตจริงนั่นแหละครับ...เกิดเป็นผลจาก "สมาธิ" เกิดจากจิตมีที่ยึดเหนี่ยวหรือมี "สติ" เมื่อจิตมีสติมั่นคง จดจ่อกับเนื้อหา บทเรียน และจะทำให้ "จิตมองทุกอย่างตามความเป็นจริง" และเกิด "อุเบกขา" นั่นแหละ บางครั้ง logic, algorithm ยากๆ หรืออยากรู้เหตุการณ์ล่วงหน้าบางอย่าง ก็ได้คำตอบในขณะที่นั่งสมาธิจนจิตสงบก็มีบ่อยๆ...

เหตุเพราะธรรมชาติของจิตนั้นไม่มีตัวตน เป็นเพียงส่วนหนึ่งของธาตุที่อาศัยขันธ์คือร่างกายนี้ และเป็นเพียงพลังงานที่เคลื่อนที่ไปรับรู้ได้ไวมากเท่านั้นเอง...เอวัง โหตุ ก็มีด้วยประการฉะนี้

 

ท่านอธิบายได้ดีกว่าข้าพเจ้ามากโดยเฉพาะประโยค "จิตมองทุกอย่างตามความเป็นจริง"

 

ขอบคุณมากครับ

 

ท่านก็ไม่ธรรมดานะครับ อย่างไรก็ตาม อนุโมทนาด้วย และยินดีที่ได้เป็นสหายะธรรมครับ

 

ยินดีเช่นกัน ข้าพเจ้าจะได้มีสหายธรรมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ เรื่องต่างๆ เหตุผลหลักๆที่ชอบเล่นเว็ปนี้ อนุโมทนาบุญกับทุกท่านนะจ๊ะ

 

นั่งสมาธิแล้วเรียนเก่ง
ผมว่าเข้าใจผิดหรือเปล่า
เพราะสุขภาพดีไม่ผิดปกติเลยดีหริอเปล่าครับ
เพราะการหายใจเอาออกซิเจนเข้าไป

อันนี้คิดเอง
เน้นสังขาร(ร่างกาย"ทั้งหมด")ถ้าสังขารไม่ดีรูปนาม(ร่างกาย"ที่เห็น") เวทนา(ระบบประสาท) สัญญา(สมอง)ก็ไม่ดีตามไปด้วย

 

ปกติ เราก็ใช้สมาธิในการศึกษาดเล่าเรียน ไม่ใช่หรอครับ