เฮ้อ เสียดายความสามารถของตัวเองจริงๆ อุตส่าห์ฝึกจนน่าจะเก่งที่สุดในโลกแล้วนะเนี่ย

.
เขียน ๒๒.๔๑

"บังเอิญมันเข้าไป ๕๕๕ ตอนที่สี่" ล่ะมั้ง นะ หึหึหึ

และแล้วเรื่องบังเอิญอันไม่จบไม่สิ้น ก็บังเกิดขึ้นอีกครั้ง และอีกครั้ง ๕๕๕

วันก่อนเพิ่งบ่นไปเอง ว่ามีของวิเศษแต่ดันใช้ไม่เป็น หึหึหึ
วันนี้เห็นข่าวทีวีว่ามีพายุโผล่มาลูกนึง บังเอิ้ญชื่อ "จันหอม" ซะด้วยสิ ฮิฮิฮิ
แหม..ถ้ามาถึงแถวอีสานนะ เค้าจะหอมให้ทั้งสองแก้มเลย ขอบอก ๕๕๕

คงมีใครเบื่อคนบ่นล่ะมั้ง นะ ฮ่ะฮ่ะฮ่ะ เลยจัดของหนักมาให้ลูกนึง
เพี๊ยง ขอให้จัดหนักๆ เต็มๆ เลยนะท่าน น้ำท่วมช่างมัน ไม่กล้วแล้วตอนนี้ ๕๕๕





ใครมีพลังจิตบ้าง ก็ช่วยๆ กันหน่อยละกันนะ ขอแรงหน่อย
ชาติและประชาชนกำลังแย่แล้วอ่ะ สามัคคีคือพลัง หวังว่าคงเข้าใจนะจ๊ะ นะจ๊ะ

ช่วงหลายวันข้างหน้า คงต้องตามลุ้นกันตัวโก่งล่ะครับ ๕๕๕

โอมมมมมม


เล็บครุฑ นารายณ์ทรง / กระต่ายป่า แห่งเกาะนาฬิเกร์
.

 

.
เขียน ๒๓.๑๕


ด้วยรักและผูกพัน

ศิลปิน : เบิร์ด ธงไชย แมคอินไตย์
อัลบั้ม : หาดทราย สายลม สองเรา


https://www.youtube.com/watch?v=9o6UTS0ecwE


หากเราต้องจากกัน จากกันด้วยเหตุใด
เก็บความคิดที่คล้ายกัน กับความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันนั้นไว้

หากวันไหนที่เธอ เกิดเจอะเจอทุกข์ภัย
หากเธอนั้นเดือดร้อนใจ จะเป็นเรื่องใดที่ทำให้เธอท้อแท้

ขอเพียงแต่เขียนมา ขอเพียงส่งเสียงมา จะไปหา
จะไปในทันใด จะไปยืนเคียงข้างเธอ
ไปอยู่ดูแลเป็นเพื่อนเธอ ให้เธอหมดความกังวลใจ

จะไปในทันใด จะตรงไปจะใกล้ไกล
ถ้าหากเป็นเธอจะรีบไป ให้เธอได้ความสบายใจ

โปรดจงรู้ว่ามี อยู่ตรงนี้อีกคน
กับชีวิตที่วกวน จะมีผู้คนกี่คนที่เป็นมิตรแท้

ขอเพียงแต่เขียนมา ขอเพียงส่งเสียงมา จะไปหา
จะไปในทันใด จะไปยืนเคียงข้างเธอ
ไปอยู่ดูแลเป็นเพื่อนเธอ ให้เธอหมดความกังวลใจ

จะไปในทันใด จะตรงไปจะใกล้ไกล
ถ้าหากเป็นเธอจะรีบไป ให้เธอได้ความสบายใจ

จิตใจยังพร้อมจะยินดี กับรอยยิ้มที่เธอมี
อยากเห็นยิ้มที่ชื่นบาน อยากเห็นจากเธอ

อยากให้เธอได้มี สิ่งที่ดีเรื่อยไป
หากวันไหนเกิดทุกข์ภัย โปรดจงมั่นใจ

ฉันจะรีบไปในทันใด จะไปยืนเคียงข้างเธอ
ไปอยู่ดูแลเป็นเพื่อนเธอ ให้เธอหมดความกังวลใจ

จะไปในทันใด จะตรงไปจะใกล้ไกล
ถ้าหากเป็นเธอจะรีบไป ให้เธอได้ความสบายใจ

จะไปในทันใด จะไปยืนเคียงข้างเธอ
ไปอยู่ดูแลเป็นเพื่อนเธอ ให้เธอหมดความกังวลใจ

จะไปในทันใด จะตรงไปจะใกล้ไกล
ถ้าหากเป็นเธอจะรีบไป ให้เธอได้ความสบายใจ

....................................................


แหม..ยังซึ้งไม่หาย ขอแปะซักเพลงละกันนะ เนอะ

ว่าแต่ นึกไปนึกมา นึกถึงกลอนมนตราของนักรบแสงท่อนนึงนะ ที่ว่า

...เรื่องน้ำ นาครับไหว ผองเพื่อนเผ่าไทย เชื่อมใจหม่อมฉัน
หลากเพื่อน หลายเผ่าพันธุ์ ร่ำร้องช่วยกัน กั้น | สะกัดภัย
พอเพียง เบิร์ดส่งเสียง ล้านหูล้วนเอียง เสียงประทับใจ
ผองเพื่อน ต้องการใด เพียงกระซิบใส่ หัวใจตัวเอ้งงง


บทต่อมาไม่เกี่ยวหรือเกี่ยวกันน๊า หึหึหึ
แต่ชอบเหมือนกัน เลยเอามาใส่ไว้ ให้ระลึกถึงกันบ้าง


...หวานไป ป่าววะเนี่ย หลีกซิเฮีย เขยิบไป
โก๋แว๊น ชักคันใจ ขอบ่นใส่ ในบทกอน
ผู้ใหญ่ ประสาทแดก ปัญญาแหลก แตกกระจาย
ชอบทำ ชาติชิบหาย ไม่เข้าใจ ใครสอนมึง

...ถึงกู จะชอบซิ่ง แล้วก็ชอบปิ๊ง ผู้หญิงยิงเรือ
ชอบใจ ไม่มีเบื่อ สก๊อยหลังเรือ ยามเบื่อรักล่ม
เรือจม พี่จมด้วย แล้วน้องก็ซวย ไปด้วยพร้อมกัน
ไม่รู้ พ่อของมัน จะมาช่วยทัน ไม่ทันท่านเดา

...กูซิ่ง เพราะใจบอก ไม่รู้ทางออก ไม่รู้บอกใคร
ผู้ใหญ่ ไม่เข้าใจ ไม่รู้ทำไม ไม่เข้าใจดี
รอบตัว มัวแต่บ้า ไม่รู้รึว่า ชาติใกล้ภัยกล้ำ
ชอบมั่ว ตัวระยำ ไม่รู้ทำกรรม มาแต่ชาติใด หึหึหึ

เอาแค่นี้ละกัน แหม..เขียนไปเขียนมา สะใจจริงวุ้ย ฮ่ะฮ่ะฮ่ะ
ใครอยากอ่านก่อนหรือหลังกลอนมนตราบทนี้
ไปค้นเอาละกัน ในกระทู้นักรบแสงน่ะครับ


สุนทรทู่ / กระต่ายป่า แห่งแก๊งค์นาฬิเกร์
.

 

เขียน ๒๒.๕๕

แหม...อายจัง เอาพายุผิดลูกมาโม้ ๕๕๕
ภาพที่เอามาเป็นพายุ หลิ่นฟา นะ ขอแก้ซักนิด
ดีนะเนี่ย ที่เป็นนิทาน เลยไม่หน้าแตก ๕๕๕

วันนี้เอาใหม่ เอามาลงสามภาพเลย
โม้ไปวันที่สามตอนห้าทุ่ม ผลเป็นไงน๊า
เชิญมาลุ้นด้วยกันดีกว่านะ เนอะ หึหึหึ







สองภาพบนนี้ เป็นภาพพายุวันนี้ ไม่ผิดแน่ มีสามลูก
แต่เอ..เกิดมันพร้อมกันเลยสามลูก คงบังเอิญล่ะมั้ง นะ เนอะ


ส่วนภาพสาม ขยายเฉพาะตรงกลาง มาให้ดูกันชัดๆ
ถึงการตอบสนองของพายุ ต่อการโม้ของเรา ๕๕๕





คงเห็นภาพนะครับ ว่าเค้าใช้เวลาหลายชั่วโมงอยู่
ในการตอบสนองคำร้องขอเปลี่ยนเส้นทางเดินพายุ หุหุหุ
ที่ชัดเจนที่สุด ก็คือวันที่ ๔ ตอนบ่ายโมง
(04/07/2015 06UTC ไทยต้องบวกอีก 7 ชั่วโมงอ่ะ)

แนวพายุพยายามจะมาประเทศไทยให้ได้เลยนะ เนอะ ๕๕๕ โม้เข้าไป
ว่าแต่ไม่เห็นมีกองเชียร์ หรือใครมาช่วยกันบ้างเลย ใจดำหรือใจขลาดกันน๊า หึหึหึ

เมื่อวานเย็น ตอนนั่งริมคลอง ก็นั่งคิดอ่ะนะ ว่า
เอ..ให้สามสหายของเราไปช่วยอย่างเต็มตัว ดีไม๊น๊า หึหึหึ
ก็มีนึกโผล่เข้ามาน่ะ ว่าไปดิ ก็เลยเอาวะ บ้าช่างมัน ให้ได้น้ำละกัน
ก็เลยนึกถึง มังกร ครุฑ และพี่น้องนาครา ให้ไปช่วยงานกันอีกครั้ง

พักนึง หลายนาที ก็มีคำตอบรับจากฟากฟ้า เดาได้ว่า
ท้องฟ้าด้านซ้าย มีลายเมฆ ที่มั่วได้ ว่าเป็นมังกร กับครุฑอ่ะ
แต่ก็ไม่เห็นว่าจะมีตรงไหน ที่มั่วได้ ว่าเป็นนาคราเลย

ต้องรอตอนสองสามทุ่มโน่นแหละครับ เค้ามาตัวเป็นๆ เลย ๕๕๕ โม้นะ
แค่เป็นลูกงูเห่า ตัวเท่านิ้วชี้ได้ แต่ดุได้ใจเลยครับ
สีดำทะมึน ยาวไม่ถึงศอก แต่แผ่แม่เบี้ยอย่างเชี่ยวเลย ขอบอก หึหึหึ

บุกเข้ามาในครัว ที่ศาลาวัด เรากะพระต้องรื้อของหาตัวกันใหญ่
ก็เจอตัว แล้วก็เขี่ยๆ ออกไปนอกประตู เค้าก็เลื้อยหลบออกไป
แล้วก็ไม่ได้สนใจ ว่าเค้าจะเข้ามาอีกอ่ะป่าว ประตูก็ขอบสูงนะ เข้าได้สบาย

แต่..แหม เสียดายไม่ได้ถ่ายรูปมาโชว์ซะหน่อย เฮ้อ...เซี่ยดายจัง ๕๕๕
ก็เป็นอันว่า สามสหายรับคำร้องเรียบร้อย ตอบรับแล้ว ตามธรรมเนียม
ซึ่งก็บังเอิญ ว่าอีกหลายชั่วโมงต่อมา พายุก็เริ่มเปลี่ยนทิศ เกี่ยวกันไม๊น๊า หึหึหึ

ก็คงต้องลุ้นกันต่อไป ว่าจะยังไง จะมาถึงอีสานไม๊น๊า
แต่ลมมรสุม ก็คงจะแรงขึัน พร้อมกับความกดอากาศจากด้านบน
ที่น่าจะเลื่อนลงมาให้ถึงไทยแลนด์ แดนออฟสมาย
จะได้ช่วยกัน สามแรงแข็งขัน ปั้นฝันเป็นฝน ให้ร่วงหล่นรุนแรง นะ เนอะ

และอีกเรื่องบังเอิญที่สำคัญ ต้องเล่าต้องเล่า เรื่องนี้ต้องเล่า ว่า
ช่วงเที่ยงนะ ตอนนอนฝึกบนเปล ที่เต็นจอดรถ ข้างโพธ์สามต้น
นอนทำสมาธิ ฟังหูไร้สายไปด้วย บังเอิญเหมือนเข้าฌานน่ะนะ เนอะ

เข้าไปลึกๆ แล้วนึกถึงเรื่องพายุ เรื่องเพื่อนๆ ว่าผลจะเป็นไงบ้างน๊า
แล้วก็บังเอิญนึกได้ว่า เคยอ่านเรื่องอธิษฐานในฌาน ก็เลยลองดูบ้าง
ขอเรื่องพายุนี่แหละ แล้วถอยจิตไปมา เดินหน้าถอยหลัง
ไม่รู้ฌานไหน ช่างมันเหอะ แต่ทำไปทำมา เดินหน้าถอยหลังอ่ะ ๕๕๕

แล้วลมก็เริ่มโหมกระหน่ำ ทิศทางมั่วไปหมด
เรานอนฟังเพลงอยู่ เปลก็แกว่งไปมา ก็หันไปดูยอดไม้
โยกไหวไปมา อย่างแรงเลย ขอบอก
มองใบไม้ที่พื้น เพื่อดูทิศทางลม ก็แปลกมากเลย

เดี๋ยวพัดไปทางโน้น แล้วพัดทางนี้ ทางนั้น
กลับไปกลับมา ทำเอาเรางง เอ..มันแปลกๆ แฮะ
ทำไมมันพัดไม่เหมือนปกติล่ะ เค้าพัดกันทางเดียวไม่ใช่รึ ฮึฮึฮึ

แหม..ดูไปดูมา นี่มันลมแห่งนิมิตรรึเปล่าน๊า เนอะ
พัดอยู่นานเลยนะ น่าจะเกินครึ่งชั่วโมงเชียวล่ะ จริงจริงนะ ไม่ได้โม้
เราก็นอนไปยิ้มไป โมเมว่าพวกเค้า จ้าวแห่งสายลม ส่งสารมาแจ้ง
คราวนี้คงไม่พลาดแน่ คงต้องได้น้ำแยะอยู่ล่ะมั้ง นะ เนอะ



กระต่ายป่า แห่งประเทศไทย / ชาวหมู่บ้านในนิทาน
.

 

.
เขียน ๒๑.๕๔

เฮ้อ...พายุจันหอม คงไม่โดนหอมซะล่ะมั้ง นะ
ไม่รู้จะไปจีนทำไม น้ำเค้าก็มีตั้งแยะแล้ว
เห็นข่าวน้ำท่วม หลายวันก่อนโน้นแน่ะ เนอะ

แต่คาดว่าพายุสามลูกนี้ คงช่วยสร้างสถานการณ์บางอย่างได้แน่
อาจจะมีผลทางอ้อมให้ไทยมีฝนเยอะแยะก็ได้ เรารู้ และเราไม่รู้ ๕๕๕
ความกดอากาศต่ำ หรือร่องฝน เกิดขึ้นได้อย่างเหนือการคาดการณ์ของอุตุ
น่าจะเป็นผลจากพายุได้ไม๊น๊า ใช่แน่เลย ไม่รู้ล่ะ ขอโมเมเอาก่อนละกัน หึหึหึ

กรมอุตุเค้าว่าฝนจะแยะได้อีกสามสี่วัน ก็คงต้องเตรียมการต่อวีซ่าล่วงหน้า
อืม...ถ้ามรสุมไม่ลดกำลังลง และร่องอากาศไม่หนีไปไหน ก็น่าจะได้ผลล่ะมั้ง นะ
พายุไปทางโน้น ไล่ความชื้นมาทางนี้ ตรึงความกดอากาศเอาไว้ที่อ่าวตังเกี๋ย
เอ..เพิ่มลมตะวันออกด้วยดีไม๊น๊า หึหึหึ เป่ามันสามทางเลย ท้องนาจะได้แฉะๆ

แต่คิดไปคิดมา น่าเสียดายพายุจังอ่ะ มีตั้งสามลูก ดันแห้วซะหมด เฮ้อ...
เอาเหอะน่า เดี๋ยวก็มีมาอีก ฤดูพายุผลิได้มาถึงแล้ว ๕๕๕
ปีนี้ก็คงหนักสุดแค่ระยะนี้แหละ ต้องเอาไฟลนก้นซะหน่อย
จะได้จัดการบริหารน้ำกันให้มันดีๆ หน่อย เละเทะเลอะเทอะมานาน มากพอแล้ว เนอะ

แต่แหม...อยากเป็นคนวางแผนจัดการจังแฮะ ทำมันทุกลุ่มน้ำเลย
เอาทุกตำบลดีกว่ามั้ง เคยดูรายการหอมแผ่นดินอ่ะ ที่ขอนแก่นรึเปล่า
ผู้หญิงเป็นหัวหน้าแก๊งค์ จัดการพื้นที่ ขุดบ่อล่อน้ำ วางทางน้ำไหล
และอีกหลายภารกิจ จนทั้งตำบลมีน้ำทำการเกษตรได้ ไม่ขาดแคลน
ดูแล้วอายแทนพวกนักวิชาการจัง ข้าราชการก็ด้วย ห่วยซะส่วนมาก ๕๕๕

สงสัยมีปัญญาอย่างเดียวคงไม่พอ ต้องมีฤทธิ์ด้วยซะล่ะมั้ง นะ เนอะ
สะกดจิตมันทั้งประเทศเลย ๕๕๕ คงต้องเรียกมโนมัยมาช่วย ท่าจะดี ๕๕๕
ใครรู้จักบ้างไม๊น๊า มโนมัยผู้มีพลังจิต พิชิตได้เกือบทั้งจักรวาล
แม้แต่สถาบันสถาปนาก็เกือบแย่ แค่ประเทศเล็กๆ เค้าคงสะกดได้นะ เนอะ

เอา..บ้าแค่นี้พอดีกว่า บ้าวันละนิดจิตแจ่มใส ๕๕๕

อ้อ..ตะกี้บังเอิญอีกแล้ว ใครไม่รู้เค้าเชิญไปอ่ะ โหลดไว้สองวันแล้ว ๕๕๕

"เชิญเข้าร่วมสนทนาพิเศษเรื่อง-มิติ-ความฝัน-ชาติภพ-จิตวิญญาณ โดย โนวา อนาลัย"
ก็ได้ไอเดียมาโม้นิดหน่อยนะ เอาข้อความเค้ามาปรุงรสใหม่แล้วกัน
จากกระทู้เบอร์ ๙๐๓๖ ความตอนหนึ่ง ว่า

อืม..อ่านแล้วแปลด้วยความปวดหัวเล็กน้อย ก็นับว่าคุ้มดีอยู่นะ เนอะ
สภาวะใกล้เคียงกับการโม้ของเราไม๊น๊า ไม่ใช่ก็ใกล้เคียงล่ะน่า ขอบอก หึหึหึ
แหม..เรานี่ก็เก่งเหมือนกันนะ ถึงจะบังเอิญก็เหอะน่า ๕๕๕


กระต่ายป่า แห่งประเทศไทย / พี่ก็นักเขียนเหมือนกันนะ ฮ่ะฮ่ะฮ่ะ
.

 

.
เขียน ๑๔.๕๒

อุ้ยตาย..ว้ายกรี๊ด ภาพผิด แต่ภาพถูกอ่ะ ชั้นล่ะงง ๕๕๕

วันก่อนที่เอาภาพพายุหลิ่นฟามาลง โดยคิดว่าเป็นพายุจันหอมอ่ะนะ
ที่คิดว่าจันหอมจะพาน้ำมาให้ไทยแลนด์
แต่หลิ่นฟาเค้าไม่ยอมอ่ะ เลือกเค้าแล้วจะทิ้งเค้าได้ไง ๕๕๕

หลิ่นฟาเค้าก็เลยโชว์พาวซะหน่อย นิ หึหึหึ
ส่งพลังงานผ่านความกดอากาศต่ำ สร้างร่องฝน เหนือไทยแลนด์
ทำให้ฝนตกได้แยะอยู่เหมือนกันนิ และยังไม่จบด้วยสิ ฮิฮิฮิ

กรมอุตุเค้าว่าฝนจะแรงถึงวันที่สิบใช่ม๊า แล้วจะอ่อนแรงลง
แต่ดูแล้ว บางทีหลิ่นฟาอาจจจะอึดกว่าที่คิดแฮะ ๕๕๕ ดูจากรูปดีฝ่านะ เนอะ

รูปแรก ขอยกภาพที่ผิด แต่ไม่ผิดจุดประสงค์ คือฝนมาก่อนนะ
เป็นรูปพายุหลิ่นฟาวันที่ ๓ กค. ที่เข้าใจผิดว่าเป็นพายุจันหอม
ส่วนรูปสอง เป็นหลิ่นฟาวันนี้ วันที่ ๘ กค. ดูรูปแล้วเธอก็สวยน่ารักดีนะ ว่าไม๊ ๕๕๕








และเธอจะยิ่งน่ารักกว่านี้ ในอีกหลายวันข้างหน้านะ เนอะ งงอ่ะป่าวน้อ หึหึหึ
ดูจากแนวทางเดินของเธอดิ กรมอุตุเค้าคาดว่าเธอจะมาที่ไทยนะ เนอะ

ถ้าเป็นเช่นนี้ ก็แสดงว่า อิทธิพลจากพลังงานของเธอ ยังส่งผลต่อไทยได้อีกหลายวันนะ
อย่างน้อยก็ถึงวันที่สิบเอ็ด ตามคาดของกรมอุตุ ยิ่งใกล้ไทย ฝนยิ่งแยะขึ้นนะ เนอะ
ถ้ามาประกอบกับข่าวที่กรมอุตุบอกว่า ฝนจะลดลงในวันที่สิบแล้วน่ะนะ
ก็อาจจะเป็นได้ว่า ไม่ลดลงหรอกจ๊ะ นะจ๊ะ นะจ๊ะ
เพราะหลิ่นฟาเธออึดเต็มพิกัด ๕๕๕

เธอย่องมาใกล้ไทย จะทำให้ร่องฝนไม่กล้าหนีไปไหนอ่ะนะ
และเธอยังจะป้อนมวลเมฆฝน เข้าสู่ประเทศไทย ได้อย่างต่อเนื่อง นะ เนอะ
น่านนนน ต้องอย่างนั้นดิ ถึงจะเรียกว่าเพื่อนกัน ๕๕๕ โม้ไปเรื่อยเลยตู หึหึหึ

ก็ขอโมเมสรุปแบบเข้าข้างเพื่อนร่วมชาติของเราละกันนะ ว่า
ฝนยังจะตกหนักไปได้อีกหลายวัน ไม่ใช่แค่วันที่สิบ ตามที่กรมอุตุบอกไว้อ่ะ
จากอิทธิพลของเธอ หลิ่นฟาจอมอึด ๕๕๕
และลมมรสุม ที่อึดเช่นกัน ไม่ยอมลดแรงลมลงเลย ยังต้นจัดปลายแรง หึหึหึ

อืม...เอ...เราใช่คนรึเปล่าวะเนี่ย ฮ่ะฮ่ะฮ่ะ

ปล.เรื่องฟ้า ฝน คน มหัศจรรย์ จะย้ายไปเล่นช่องอื่นแล้วนะครับ
ที่ถูก ต้องเล่นที่ช่อง เฮ้อ..เบื่อความแห้งแล้งอ่ะนะ ๕๕๕


กระต่ายป่า แห่งประเทศไทย / พี่น้องญาติเพื่อน จากหมู่บ้านในนิทาน
.

 

.
เขียน ๒๑.๒๑

เล่านิทานเรื่องจริงซะหน่อยดีกว่านะ เนอะ

นั่นเป็นบางส่วนของข่าวสารจากท่านหมอสุวิ มาจากกระทู้นี้นะ
http://palungjit.org/threads/%E0%B8%9D%E0%B8%B1%E0%B8%99%E0%B9%84%E0%B8%9B%E0%B8%96%E0%B8%B6%E0%B8%87-%E0%B9%80%E0%B8%A1%E0%B8%B7%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%9A%E0%B8%B1%E0%B8%87%E0%B8%9A%E0%B8%94-%E0%B9%80%E0%B8%A1%E0%B8%B7%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%9C%E0%B8%B5-%E0%B9%81%E0%B8%94%E0%B8%99%E0%B8%A5%E0%B8%B1%E0%B8%9A%E0%B9%81%E0%B8%A5-%E0%B9%81%E0%B8%A5%E0%B9%89%E0%B8%A7%E0%B9%81%E0%B8%95%E0%B9%88%E0%B8%88%E0%B8%B0%E0%B9%80%E0%B8%A3%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%81.544536/page-179#post9841894


ขอลัดคิวท่อนนี้ก่อนละกันนะ มีเรื่องคาใจมาหลายเดือนแล้ว ดังนี้ ว่า

เรื่องอุกกาบาตที่เมืองกาญจน์น่ะครับ ตั้งแต่วันที่ ๗ กย. ๕๘
เย็นวันที่ ๖ ซึ่งเป็นวันพระ เย็นนั้นเรานั่งสมาธิรอบเย็นอยู่ริมคลองชล

แต่ทำไมไม่ทราบ จึงนึกถึงวิชาเพ่งไปที่จุดจุดเดียว ของเหล่าโยคี
ที่เคยฝึกหนัก เมื่อประมาณยี่สิบปีก่อน ช่วงที่ฝึกฝนและค้นหา อย่างแรงงงง
มีรายละเอียดและวิธีพลิกแพลงการฝึก ที่ทดลองและพัฒนาเอง เยอะแยะ ไม่เล่าล่ะนะ

แต่ก็แทบไม่ได้ฝึกหนักอีกเลย หลายปีแล้ว เป็นสิบหรือกว่าล่ะมั้ง นะ
วันนั้นนะ อยู่ๆ ก็นั่งเพ่งไปฝั่งตรงข้ามคลอง เพ่งกันเป็นจริงเป็นจังเลย
นานมาก หลายๆ นาที กว่าจะกระพริบตาซักที นั่งเพ่งอยู่อย่างนั้นแหละ

น่าจะเกินครึ่งชั่วโมง เพราะรอบเย็นจะนั่งเกือบชั่วโมง เป็นประจำ
แล้วพอกลับเข้ามาในศาลาวัด ซึ่งพระทำวัตรเย็นยังไม่เสร็จ วันพระสวดแยะ
เราก็ยังมานั่งเพ่งต่อในศาลา อีกน่าจะประมาณครึ่งชั่วโมง กว่าพระจะเสร็จ

ใจไม่หันไปทางอื่นเลย เป็นเรื่องแปลกมากนะ ขอบอก ผิดปกติอย่างแรง
ทุกทีจะนั่งสมาธิแป๊บเดียว ให้ใจสงบ เข้าที่ แล้วก็จะเข้าวิปัสนา
พิจารณาเรื่องนั้นเรื่องนี้ ด้วยใจที่ปลอดจากกิเลส แทบจะสิ้นเชิง

โลภ โกรธ หลง ความอยากหรือไม่อยากต่างๆ นาๆ ปกติจะเข้าแทรกไม่ได้เลย ขอบอก
จะนั่งทบทวน ทดลอง ทดสอบ จินตกสิณ ทำปราณยาม หรือเดินกำลังภายใน
หรือหายใจระดับเซลล์ เพื่อขับพิษและสิ่งตกค้างต่างๆ ออกจากเซลล์ และเครื่องในชิ้นต่างๆ หึหึหึ
ฝึกจักระ ฝึกพลังกุณฑาลินี หายใจขับพิษ หรือหายใจสามส่วนแบบโยคี

หรือฝึกวิชา เชื่อมกายากับฟ้าดิน ที่เต้บต้นไม้ให้มา จากเกาะนาฬิเกร์
แหม..พูดแล้วคิดถึง ยกมาให้ดูซักท่อนนะ จากหน้าแรก นักรบแสง....

ยัง.ยัง ยังไม่หมด ยังมีวิชาอีกแยะ ที่ปกติจะนั่งทบทวนโน่นนี่นั่น ทุกวันเป็นประจำ ๕๕๕

แต่เข้าเรื่องดีกว่า ว่า วันนั้นนะ ใจไม่วอกแวกไปทางอื่นเลยอ่ะ
นั่งเพ่งตาไปที่จุดๆ เดียว รวมพลังงานทั้งหมดไว้ที่จุดเล็กๆ จุดเดียว
บางทีก็ทำตาให้เป็นจักระ ดูดพลังเข้ามาได้ด้วย แต่ได้แป๊บเดียว
มันเต็มลูกกะตาได้ไวมาก สงสัยถังเล็ก เต็มไว แล้วจะแสบตาด้วย

นั่งเพ่งไป ก็แปลกใจไป ว่าทำไมหว่า ทำไมกันน๊า ถึงต้องฝึกอยู่นั่นแหละ
ทั้งที่หลายปีแล้ว แทบไม่ได้จับเลย ลืมไปแล้วด้วยซ้ำ ว่าเคยฝึกมาแยะ

พออีกวันนึง เห็นข่าวอุกกาบาตระเบิด ก็ยังไม่รู้สึกว่าเกี่ยวข้องกัน
แต่หลายวันให้หลัง ก็ค่อยๆ สงกะสัย ว่ามันต้องเกี่ยวข้องกันล่ะมังหว่า นะ

เคยสงสัย แล้วเลยตั้งทฏษฎีขึ้นมาอธิบายตัวเอง แบบว่า
เอ..หรือว่าเทพจับฝึก เพื่อโยกย้ายพลังงานของเรา ไปจัดการอุกกาบาตนั่นหรือเปล่าน๊า
เอ..หรือว่าถ้ามันไม่ระเบิดกลางอากาศแรงๆ จนแทบไม่เหลือซากแล้วน่ะนะ
ถ้ามันไปตกใกล้ๆ เขื่อน อาจมีปัญหาอะไรบ้างป่าว ไม่รู้สินะ เนอะ
เอ..หรือว่าโน่นนี่นั่น ก็คิดไปหลายอย่าง แต่สองอันนี้ น่าสงสัยที่สุด

แต่มาวันนี้ มีทฤษฎีที่สามแล้วสิ หรือว่าเทพเค้าทดลองพลังงานของเราไว้ก่อน
เพื่อมาจัดการกับ วันที่สองนี้ ตามที่ท่านหมอสุวิแจ้งข่าวมาหรือเปล่าหว่า
ไม่รู้ว่าเทคนิคโยกย้ายพลังงานขั้นเทพ เค้าทำอะไรกันได้แค่ไหนนะ เนอะ

เพราะเราเดาเอาว่า พลังงานที่สะสมไว้ในวันพระที่หกนั้นน่ะนะ
คงมากไม่น้อยเลย ขอบอก เป็นพลังงานบริสุทธิ์ด้วย ปราศจากกิเลสตัณหาทั้งปวง
แน่วแน่ มั่นคง เต็มเปี่ยม ต่อเนื่อง รุนแรง เจิดจ้า และรวมศูนย์เพียงจุดเดียว

มันไม่มีเหตุผลเลย ถ้าไม่มีใครต้องการเอาไปทำอะไรโดยเฉพาะเจาะจง
สิบกว่าปีแล้ว ที่ไม่เคยทำแบบนี้เลย ยิ่งคิดยิ่งแปลกใจ ลืมไม่ลงเลยจริงๆ นะจ๊ะ นะจ๊ะ

วันนี้ตอนเย็น เพิ่งจูนไอเดียนี้เสร็จ เลยต้องมาเล่านิทานยืนยันบันทึกไว้ก่อน
ไว้เป็นหลักฐานอ้างอิง อะไรไม่ทราบแฮะ จบดีกว่า ยาวจังเลย ๕๕๕


กระต่ายป่า ข้างวัด / ค้างคาวแห่งแสง
.

 

คนที่เจ็บป่วยเพราะายุมาก สังขารเสื่อมนั้นมีเยอะครับ

แต่การจะรักษาคนป่วยให้มีชื่อเสียงนั้น ก็ต้องค่อยๆเป็นค่อยไป

ค่อยๆสร้างชื่อเสียง แรกๆอาจต้องยอมรักษาฟรีก่อน

พอรักษาได้ผล เดี๋ยวก็ปากต่อปาก บอกกันต่อๆไปเรื่อยๆก็ดังเข้าเอง

ถ้ามีโอกาสได้รักษาเศรษฐีหรือคนใหญ่คนโต เดี๋ยวเงินทองก็หลั่งไหลเข้ามาเอง

ถ้าเป็นไปได้ ลองสมัครไปรักษาพ่อหลวง ถ้าคุณรักษาหายหรือพระอาการดีขึ้นได้จริง

รับรองว่าคุณดังระเบิดเถิดเทิงแน่ แต่ก่อนจะก้าวไปถึงจุดนั้น คุณเองก็ต้องมีเครดิต

ที่น่าเชื่อถือก่อน ไม่งั้นใครจะไปยอมเสี่ยงรักษา

 

.
เขียน ๒๒.๓๙

วันนี้มีเรื่องมาโม้ให้ฟัง เล็กน้อย
เป็นความเก่ง ที่อยากจะโชว์น่ะนะ เนอะ
จากคนที่คิดเอง ว่า ฝึกจนน่าจะเก่งที่สุดในโลก

คือ วันก่อน พระทำรองเท้าหูคีบหลุด
เลยจะมาหารองเท้าคู่ใหม่ไปใช้
เพราะยัดมันกลับไปไม่ได้

เราได้ยิน ก็หันไปมอง พูดโดยไม่ได้คิด ว่า
ใช้ซันไลน์สิครับ น้ำยาล้างจานน่ะ
พระก็ เออว่ะ ลองดูก็เข้าได้
ง่ายๆ ลื่นๆ เก่งมะ

ผู้มีปกติฝึกฝนจิตทั้งหลาย ทำได้บ้างไม๊
ได้เป็นประจำรึป่าว ว่องไวเพียงใด
หลักธรรมมะ สิกขาด้วยใจ
ผลออกมาที่กายนะ
เพาเวอร์จิต
ก็ไม่ได้คิดจะโม้
แต่อดไม่ได้ อยากโม้
ระบบออโต้นี้ดีนะ ถ้าสติดี
สมาธิก็จะนิ่ง ปัญญาก็จะไหล

เฮ่อ..ไม่ได้เข้ามาโม้ในนี้ ตั้งหกเดือนแน่ะ นานจังอ่ะ
เม้นท์ข้างบนไม่ตอบล่ะนะ เก่ามาก หมดอายุแล้วมั้ง ๕๕๕


กระต่ายป่า ข้างวัด / ค้างคาวแห่งแสง
.

ปล.ใครตั้งกฏให้เขียนเป็นขั้นบันไดล่ะเนี่ย
ไม่ง่ายนะ ขอบอก ต้องใช้เซลล์สมองหลายเชียว
ไม่รู้ว่าเกี่ยวอะไรกะอี้จิงรึป่าว อิงกะกฏจักรวาลเลยนะนี่

 

.
เขียน ๒๓.๐๐

วันนี้ มีลูกค้าหนึ่งราย คุยมาในที่ลับ
ขอเอามาขยายในที่แจ้งละกัน
ฉวยโอกาสทำกุศลน่ะ
มีความตามนี้ ว่า

จากประสบการณ์นะ ถูกผิดไม่รู้ด้วย
จากตำแหน่งที่เจ็บ เพ่งจากตรงนั้นเลย
แล้วลากให้ขยับขึ้นบน และลงไปข้างล่าง
มันจะมีเส้นลมปราณตามแนวตั้งของตัวเอง

อาจจะต้องอัดลมปราณไปตรงที่เจ็บ พักนึง เพิ่มแรงดัน
หรือทำอานาปานั่นแหละ ให้จิตตามลมไปให้ถึงจุดที่เจ็บ
การหายใจเข้าครั้งนึง อาจทำจิตตามลงไปได้หลายๆ รอบ
คือให้จิตไปไวกว่าลมที่หายใจเข้าไปน่ะ อัดมันเข้าไปตรงนั้น

พอลมหายใจขาออก ก็ให้เริ่มจากตรงนั้น ใช้จิตลากลมออกมา
ถ้าจิตตามได้ถูกต้อง ก็จะเริ่มรู้สึกได้ ตามเส้นลมปราณ ตามแนวตั้ง
ปกติที่เคยเล่น จากจุดที่เจ็บ มันจะมีจุดจี๊ดจ๊าด ที่ด้านบนหรือด้านล่าง
ตามแนวเส้นน่ะนะ เป็นการแสดงตำแหน่งติดขัด ถ้าเจอแล้ว ก็อัดลมใส่

อัดลมใส่จุดจี๊ดจ๊าดนั้น ถ้าเต็มแล้ว มันอาจจะจี๊ดที่จุดถัดไปได้อีก ตามเส้นทาง
ไล่ตามไป จนสุดที่หัวและหาง เอ้ย..ที่เท้า ใช้อานาปาก็ได้ ไล่ให้สุดสาย
มันต้องออกไปที่นิ้วเท้าซักนิ้วแหละ ทางออกมันอยู่แถวนั้นแน่ ไม่ผิด
ส่วนด้านบน อาจจะออกมาตามแขน และทะลุออกได้ทางนิ้วมือ
หรือขึ้นลำคอ ออกแถวจมูก โหนกแก้ม หรือข้างหู ด้านหน้า
หรือออกทะลุหัวไปเลย ก็เป็นได้ ไม่แน่ใจว่าเส้นไหน

ถ้าเอาอานาปา มาใช้แทนลมปราณ ไล่ไปตามเส้นลมปราณ
ใช้การเพ่งอัด แทนการฝังเข็ม กระตุ้นหรือกระตุกชี่
ก็ใช้แทนกันได้นะ ขอบอก ลองเล่นมาแยะ
เมื่อลมเดินสะดวก ยูริกของเสีย
ก็ถูกขับตามออกมาได้
ลมใหม่ไปแทน
สร้างเซลล์
คงหาย
มั้ง


หมอมือเปล่า / กระต่ายป่า ข้างวัด
.

 

.
เขียน ๒๑.๕๐

เกือบลืมซะแล้วสิ เมื่อวานก็ไม่สะดวก
เค้าถามต่อมาอีก ในที่ลับน่ะนะ
ก็เอามาตอบในที่แจ้ง ว่า

ก็ไม่เชิงนะ จะว่าไปมันก็มีรายละเอียดซับซ้อนพอควร
ไม่ใช่แค่ขยับ แต่เริ่มด้วยการกำหนดจุดที่เจ็บป่วย
ใช้จิตไล่ไปรอบๆ กำหนดรัศมีให้ได้ชัดเจน

แล้วถึงจะอัดพลังเข้าไปไล่ หรือทุบๆ ให้น่วมแบบกระท้อน
หรือแทงๆ ให้มีรูรั่ว หรือมีรูอากาศแบบทอดหมูกรอบ
ที่เค้าใช้ซ่อมแทงๆ น่ะนะ ให้อะไรมันระบายได้
หรืออัดลมให้มันพองๆ หรืออัดให้มันเล็กๆ
หรือดึงให้ยืดๆ บ้างก็ต้องใส่แสงหรือสี
และอีกเยอะแยะที่เคยทดลองทำ

ในจุดที่เจ็บนั้น บางทีก็ต้องมีขั้นตอนที่ต่างกันไป
ก่อนที่จะไล่พลังปราณ หรืออานาปา
เพื่อให้ลมเดินได้ตามเส้น
เส้นปราณมันยึกยือ
ไม่ได้ตรงเป๊ะ

อืม..ยิ่งเขียนยิ่งงงแฮะ อธิบายยากชิบ
ว่าแต่ไล่อ่านกระทู้นึ้ทุกหน้ายังล่ะ
มีรายละเอียดมากมายนะ
ที่เคยบอกไว้แล้ว
ไปอ่านก่อน
อ่านอีก
เด้อ


หมอมือเปล่า / กระต่ายป่า ข้างวัด
.

ปล.ในกระทู้นักรบแสง ก็มีซุกไว้บ้างนะ
วิธีรักษาคนอื่น ก็อยู่ในนี้ และในนั้น นั่นแหละ

 

ว๊ากๆๆ ก๊ากกก ๆๆๆ(deejai)

 

.
เขียน ๑๗.๒๗

ได้เวลาบังเอิญกันอีกแล้วครับท่าน ๕๕๕
ตะกี้บังเอิญอ่านกระทู้ของท่านจิตแย้ม
หน้าแรก เบอร์ยี่สิบ ลงท้ายบิ๊กแบง
บังเอิญนึกได้ว่าเรามีสมอลแบง
คิดไว้นานแล้ว ได้ฤกษ์โม้ล่ะ

จากกฏอสังขตธรรม ที่ว่าสิ่งของทุกอย่างล้วนมีอยู่เป็นคู่ๆ
หลายปีก่อน ระหว่างนิ่งนั่งจ้อง แล้วท่องเข้าไปในจิต
ก็มีความคิด แว๊บจิตกับบิ๊กแบง แล้วนึกว่ามีคู่ป่าว
ก็ได้เป็นสมอลแบงออกมา ตรงข้ามกะบิ๊กแบง

ตอนนั้นยังไม่ได้เล่นนิทานนักรบแสงนะครับ น่าจะสิบกว่าปีแล้วอ่ะ
แต่ความคิดที่จะเปลี่ยนแปลงโลก มีมานานแล้ว คงตั้งกะเด็กๆ
ก็สะสมข้อมูลความรู้สาขาต่างๆ มาเรื่อยๆ เยอะแยะมากมาย
ทีนี้ พอได้สมอลแบงออกมา ก็ทำจินตกสิณว่าจะใช้ยังไง

คืนวันผ่านไป ไม่รู้ว่าเท่าไรนะ ความรู้ก็ค่อยๆ งอกออกมา ว่า
บิ๊กแบงใหญ่สุดในจักรวาล จิตมนุษย์ก็น่าจะเล็กที่สุดรึป่าว
น่าจะเอามาใช้ระเบิดจิตมนุษย์ได้นะ ระเบิดจากภายใน
ระเบิดแล้ว ก็ให้เหมือนจักรวาลทำ เกิดการจัดระบบ

ของเค้าเกิดเศษผงฝุ่นธุลีมากมาย กระจัดกระจายไปทั่ว
แล้วค่อยๆ รวมตัวกัน เป็นสะเก็ดดาว เป็นก้อนเล็กๆ ใหญ่ๆ
แล้วจึงค่อยรวมตัวกันอีก เป็นดาวดวงใหญ่ๆ จนเป็นระบบดาว
เกิดเป็นระบบดวงดาว แบบระบบสุริยะจักรวาลของเรา มากมาย
จนเป็นกาแล๊คซี่ หลายๆ อัน ตรงโน้นตรงนี้ มีทั่วไป อย่างมีระบบ

เอาล่ะ กลับมาในหัวตอนนั้นนะ ก็เอามาเข้าสมการเพื่อหาวิธีใช้งาน
คิดไปคิดมา ก็สรุปได้ว่า ต้องระเบิดจิตมนุษย์แบบบิ๊กแบง เลียนแบบซะ
ให้ระเบิดสมอลแบง ทำลายอัตตาตัวตนเก่า ให้กระจายแหลกละเอียดเละ
แล้วเศษซากที่เหลือ ก็ค่อยมารวมตัวกันใหม่ จัดรูปแบบใหม่ อย่างมีระเบียบ

จัดสรรองค์ความรู้ต่างๆ นิสัยสันดาน ความเคยชิน การตัดสินใจแบบใหม่ๆ
ให้จัดวางทุกชิ้นส่วนต่างๆ ของจิต ที่ระเบิดออกมา ไปอยู่ในที่ๆ มันควรจะอยู่
ผลลัพธ์ก็คือ จะได้มนุษย์คนเดิม ที่เปลี่ยนแปลงใหม่หมด จากภายใน ดีทุกส่วน
ถ้าสร้างสมการได้ซักอัน ก็จะสามารถนำไปใช้ได้กับมนุษย์ทุกคน เคยคิดไว้ ว่างั้นนะ

โอย..ยากแฮะ การแกะอดีตท่อนนี้ ได้เวลาอาบน้ำแล้วด้วย เดี๋ยวมืดๆ ค่อยต่อดีกว่านะ เนอะ
เนี่ยล่ะน๊า สาเหตุน่าจะมาจากการโดนกลอนมนตรา ที่ร่ายให้จ่ายักษ์แน่ โดนกลับเข้าตัวเลยอ่ะ ปวดหมอง


จากกระทู้ http://palungjit.org/threads/ไขปริศ...ลังกาทวีป-ตั้งอยู่ที่ไหนกันแน่.565011/page-11 เบอร์ ๒๐๕

ส่วนต้นเรื่องบิ๊กแบงจากท่านจิตแย้ม

กระต่ายป่า แห่งสุริยะจักรวาล / ดร.สไตย์ ไอ
.

 

.
เขียน ๑๑.๒๖

ยกเลิกนะ นานแล้ว ลืมไป ไม่ต่อล่ะ

................................................

อันนี้ต้องอ้างอิงซะหน่อย มีเรื่องพาดพิงเชื่อมโยงกันอ่ะนะ เนอะ
ท่านดอกไม้แข็ง คงจะเข้าใจผิด หรือไม่ก็เข้าใจไม่ถูกล่ะมั้ง นะ
http://palungjit.org/threads/%E0%B8%98%E0%B8%A3%E0%B8%A3%E0%B8%A1%E0%B8%AB%E0%B8%A5%E0%B8%B1%E0%B8%87%E0%B8%81%E0%B8%B6%E0%B9%88%E0%B8%87%E0%B8%81%E0%B8%A5%E0%B8%B2%E0%B8%87%E0%B8%9E%E0%B8%B8%E0%B8%97%E0%B8%98%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A5%E0%B9%80%E0%B8%9B%E0%B9%87%E0%B8%99%E0%B8%95%E0%B9%89%E0%B8%99%E0%B9%84%E0%B8%9B-%E0%B9%80%E0%B8%9B%E0%B9%87%E0%B8%99%E0%B8%98%E0%B8%A3%E0%B8%A3%E0%B8%A1%E0%B8%9A%E0%B8%B1%E0%B8%A7%E0%B8%9A%E0%B8%B2%E0%B8%99-%E0%B8%88%E0%B8%B0%E0%B9%80%E0%B8%9B%E0%B8%B4%E0%B8%94%E0%B9%80%E0%B8%9C%E0%B8%A2%E0%B8%84%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B9%89%E0%B8%87%E0%B9%81%E0%B8%A3%E0%B8%81%E0%B9%83%E0%B8%99%E0%B8%A2%E0%B8%B8%E0%B8%84%E0%B8%99%E0%B8%B5%E0%B9%89%E0%B8%99%E0%B8%B0.565139/page-67




เผื่อจะอ่านไม่ชัด ยกโพสท์ของเรามาให้ดูดีกว่า ชัดเจน
เน้นตรงที่ "สมาคมแม่มดไหม้เกรียม" ที่ใครปลุกมาอ่ะ

เราไม่คิดว่าเราจะไปปลุกพวกเค้ามาได้หรอกนะ ไม่เจ๋งขนาดนั้นมั้ง นะ
แต่พวกเค้าคง สื่อสารมาหาเราพักนึงแล้ว เคยคิดถึงบ้าง ไม่นานนี้
พวกเค้าน่าสงสารนะ ต้องจมอยู่กับความเกลียด เคียดแค้น ชิงชัง
หลายร้อยปีแล้ว ก็ยังมีเหลืออยู่ตั้งมากมาย ที่ไม่ได้ไปผุดไปเกิด
ไม่รู้องค์ไหน ไปรับงาน แล้วมาโยนใส่หัวเราอ่ะ ๕๕๕ มโนนะ
เราแค่เป็นสมาชิกอ่ะ ภาพนี้ น่าจะเป็นค่าสมาชิกนะ ไม่แพง



เราจ่ายด้วยบุญกุศล รึป่าวหว่า น่าจะใช่นะ ไม่รู้ล่ะ จะมโนแบบเนี้ยอ่ะ
องค์ไหนไปปลุกพวกเค้ามา โดยอาศัยร่างหุ่นอนัตตา ก็เราเองอ่ะ
เฮ้อ..อะไรอะไรก็กู หึหึหึ ปล่อยพวกเค้าออกมา เพื่อชำระแค้น
เมื่อได้ปลดปล่อยออกไปบ้าง ที่เหลือก็พอจะคุยกันได้ มั้ง
เมื่อกาละมาถึง จึงเกิดความบังเอิญ ขั้นเทพ หรือพรหม
ก็หวังว่าพวกเค้าจะได้ไปเกิดใหม่กันให้หมดเลย นะ

.......................................................





สองรูปสุดท้าย นี่ น่าจะเป็นการสื่อสารกับเต้บต้นไม้ ในสวน
ก่อนจะถ่ายได้เนี่ย เดินผ่านต้นไม้นั้น แล้วคุยกะเค้าอ่ะนะ
พอมานั่ง จะเขียน "โปรเจค เปลี่ยนแปลงประเทศไทย"
พักนึง ใบไม้ก็ร่วงหล่นตกมาบนโต๊ะที่นั่งอยู่ พอดีเป๊ะ
หันไปมอง ก็ต๊กกะใจ เอ๊ะ..มีใครนั่งใบไม้ลงมาด้วย
๕๕๕ หัวเราะอีกแล้ว ก็บอกสวัสดี แล้วก็นั่งจ้อง
แล้วหยิบกล้องถ่ายรูปมาถ่าย ก็สงสัยว่าใคร
แต่ดูๆ ไป ก็สงสัย ว่าน่าจะมากันหลาย
ว่าจะเปลี่ยนมุมถ่าย แต่ไม่ทันขยับ



ลมก็พัดนิดนึง ทำให้ใบไม้ขยับมุม เพื่อให้เราถ่ายรูปได้สะดวกๆ
หึหึหึ บริการดีจังนะ เนอะ อยากจะเปลี่ยนมุมถ่ายรูป ก็จัดให้
ไม่ต้องขยับตูด ๕๕๕ ถูกใจนะ ขอบอก ชอบทำไรแปลกๆ
แต่ละมุม ก็พอจะมโนได้นะ ว่ารูปทรงเปลี่ยนไป เป็นอื่น
เดาว่ามีพระ มียักษ์ มีเทพ สรรพสัตว์ และธรรมชาติ
มากันเพียบเลยอ่ะ ขี่ใบไม้แห้งมาใบเดียวเอง
ยุคประหยัดล่ะมั้งนะ เนอะ เลยมาด้วยกัน

๕๕๕ เคยบ้าแต่คิดว่าหายดีแล้วนะ หึหึหึ



หุ่นอนัตตา ข้างวัด / เหล่าเต้บในสวน
.

 

.
เขียน ๑๖.๑๑

ต่อไปก็เป็นคิวของท่านเต้บต้นไม้ จะได้ออกฉากบ้างอ่ะนะ เนอะ
นี่เป็นต้นไม้ที่เราช่วยถอนตะปูให้ เมื่อประมาณยี่สิบปีที่แล้ว
บังเอิญเดินผ่าน แล้วเห็นมีตะปูตอกติดอยู่ สองดอกมั้ง
นึกสงสาร คิดว่าเค้าคงเจ็บ หรือรำคาญล่ะหว่า

หรืออาจจะนำทางเรา ให้เราช่วยเค้าก่อน
เพื่อให้เกิดความสัมพันธ์กันได้ เป็นอันดับแรก
อันจะทำให้เกิดความเชื่อมโยงกัน เป็นขั้นตอนต่อมา
และประตูมิติแห่งการนำทาง ก็เปิดขึ้นตามแผน อย่างบังเอิญ







รูปถัดมา ถ่ายเมื่อวานตอนบ่าย ตอนเดินผ่านห้องน้ำ
ซึ่งอยู่ตรงข้ามกะต้นไม้ที่เคยช่วยถอนตะปูให้
บังเอิญเข้าไป และบังเอิญเจอค้างคาว
ซึ่งไม่น่ามีอยู่ในนี้ได้ ตอนบ่ายๆ
เดาว่าอยากออกฉากด้วย
เลยมายืนห้อยรออยู่
บังเอิญ มโน มั่ว
เลือกเชื่อเอง







ถัดมาก็เป็นรูปข้างสระนาฬิเก ที่ตอนนั้นมายืนฝึกฝนอยู่บ่อยๆ
วิชา "เชื่อมกายากับฟ้าดิน ถิ่นทั้งมวล" น่าจะได้มาแถวนี้
มโนเอา ว่าเต้บต้นไม้คงได้โอกาสเหมาะ เลยนำมาให้
หลังจากบังเอิญเกิดความเชื่อมโยงได้ ตามแผนมั้ง





สุดท้ายก็เป็นรูปเกาะนาฬิเก อันโด่งดังมานาน
ซึ่งรู้จักกันดี ในหมู่ผู้ที่รู้จัก คนไม่รู้จักก็ไม่รู้
เกาะนี้ เราเคยขึ้นไปทำภารกิจด้วยนะ
ท่านจ้อยเคยใช้ไปตัดแต่งหญ้า
เรากะอีกคนนึง ขึ้นไปตัด
เล่นซะเหี้ยนเลยอ่ะนะ
เรียบเตียนทั้งเกาะ




เอ..ไม่รู้ว่าเต้บที่เหลือ จะมีใครอยากออกฉากอีกบ้างไม๊หว่า
รู้สึกว่าจะเคยบันทึกชื่อไว้สิบกว่าชื่อ ใครอยากออก ยกมือขึ้น ๕๕๕


กระต่ายป่า แห่งเกาะนาฬิเกร์ / เหล่าเต้บในสวน
.

 

.
เขียน ๑๗.๐๓

อันนี้แถมให้อ่ะ กะลังเปิดหารายชื่อเต้บในสวน
ที่เคยบันทึกไว้ ไม่รู้อยู่หน้าไหน ในนักรบแสง
เปิดไปเปิดมา เจอหน้านี้ บังเอิญโดนใจ ใคร
ใส่ไว้ละกัน ไม่รู้ทำไม หรือใครฝากมาให้น๊า




เหล่าเต้บในสวน / กระต่ายป่า แห่งเกาะนาฬิเกร์
.

 

.
เขียน ๑๗.๔๙

เอาอีกหน่อยละกัน ถ่ายมาแล้วก็ถ่ายทอดออกไปนะ เนอะ
รูปชุดนี้ แถวๆ โรงฉัน มีสระบัวน้อยๆ และอวโลกิเตศวร
อยู่ชุดเดียวกัน คงจะมีอะไรเชื่อมโยงกันล่ะมั้ง นะ

มโนเอาเองนะ ว่าคงบรรลุบัวบานได้ตรงเนี้ยแหละ
ระหว่างที่ยืนรอพระฉันเช้าอยู่ ยืนนิ่งเลยนะ ตอนนั้นน่ะ
จิตน่าจะเป็นเอกัคคัตตา มีอารมณ์เพียงหนึ่ง เพ่งเพียงบัว





ส่วนรูปปั้นนี้ เดินผ่านบ่อยๆ มโนว่าสื่อสารกันหลายครั้ง
ตอนมอง ก็มโนไป ว่าเค้าเป็นใคร มีหน้าที่ทำอะไร
มาจากไหน เมื่อไร อย่างไร ก็มโนไปเรื่อยอ่ะ
บางครั้งก็เหมือนรับมอบอะไรมาด้วยนะ
แบบว่า ฝากงานมาด้วย รึป่าวไม่รู้
ที่แน่ๆ เคยเชื่อมโยงกันแน่ล่ะ






นั่นก็เป็นเรื่องเมื่อประมาณยี่สิบปีที่แล้วโน่นแน่ะ นานนะนั่นน่ะ
เคยคิดว่าเสร็จงานแล้ว แต่รอแล้วรอเล่า ก็ไม่มีใครมาเลย
เฝ้างมเข็มในมหาสมุทรอยู่นาน สิบกว่าปีแล้ว เศร้าจัง



กระต่ายป่า แห่งเกาะนาฬิเกร์ / เหล่าเต้บในสวน
.

 

.
เขียน ๑๓.๒๔

มาแล้วมาแล้ว ใครบ่นไปวันก่อน
วันนี้ใครมาแล้ว คิดว่าใช่นะ เนอะ






มโนว่า ไม่ได้มาแต่มังกรด้วยนะ
ดูจากรูปแล้ว มาแยะเชียว ขอบอก






สื่อสารผ่านท้องฟ้า จากยอดตึกธรรมทาน
ตรงนี้แหละ ที่หัดใช้ ทีวีช่องท้องฟ้า สามปีก่อน





กระต่ายป่า แห่งเกาะนาฬิเกร์ / เหล่าเต้บในสวน
.

 

.
เขียน ๑๕.๑๑

มาแล้วมาแล้ว เอกสารยืนยัน นิมิตรมังกร
ตอนเช้าเห็นแล้ว แต่ไม่ได้ถ่าย ไม่ได้พกกล้อง
ก็นึกนะ ว่าเดี๋ยวค่อยมาถ่ายก็ได้มั้ง สำคัญนะเนี่ย
ตอนสายเดินผ่านก็เห็นอีก แต่พกมือถือมาด้วย ถ่ายได้
อยู่มาสิบสองวันแล้ว ไม่เคยเห็นเลยนะ เพิ่งมาเห็นวันนี้เอง
แล้วไอ้ตัวแบบเนี้ย มันชอบขึ้นต้นไม้รึ แปลกนะ ไม่เคยรู้เลยอ่ะ








จอมยุทธ์กระต่ายป่า / เหล่าเต้บในสวน
.

 

.
เขียน ๑๑.๔๐

บังเอิญถ่ายรูปไว้ ก็เอาลงไปละกัน นะ
เป็นอุปกรณ์ประกอบธรรม รึป่าว





นี่ก็อีกรูปนึง ที่บังเอิญถ่ายไว้อ่ะ
แปลว่าเพื่อนในรัศมี รึป่าว





ตอนกลับลงมาจากโบสถ์ บนเขาพุทธทอง
ลงมาอีกทางนึง มาออกข้างๆ ท่านพุทธทาส
เดินมาทางน้อยๆ มาโผล่หลังพระโพธิสัตว์น่ะ

นึกอยากถ่ายรูปด้านหลังของท่าน แปลกมะ
พอเข้าไปใกล้ๆ ก็บังเอิญเจอเพื่อนเก่า
คงมาดักรออยู่หลายวันแล้วมั้ง นะ








สามรูปข้างบน มีใครตั้งชื่อรูปให้ด้วยนะ ว่า
๑. จ๊ะเอ๋
๒. บายดีป่ะ
๓. คิดถึงจัง
๕๕๕ เราเป็นคนตั้งชื่อเอง แต่
เหมือนไม่ได้ตั้งเองเลยอ่ะ








สองรูปนี้ ก็มีชื่อนะ ใครตั้งไว้ว่า
หนึ่งในสี่ฐาน คือรูปแรก
แสงโพธิสัตว์ รูปสอง

เกือบไม่ได้เอารูปมาโชว์ซะแล้วสิ
ถ้าไม่มีนิมิตรมาย้ำเตือนล่ะก็นะ อดแน่


กระต่ายป่า แห่งเกาะนาฬิเกร์ / เหล่าเต้บในสวน
.

 

.
เขียน ๒๐.๔๙

เอ้า..งานสุดท้าย "แก้กรรมให้แมงมุม" มั้ง
เป็นไปได้ไง ก็ไม่ทราบได้นะ เนอะ
เดา มั่ว หรือมโน เลือกเอาเอง



ทางขึ้นชั้นสองไปห้องขุมทรัพย์
มีวันนึงเดินผ่าน ขัดลูกตามากเลย
หยากไย่แมงมุมเยอะแยะ เลยเล็งไว้











อยู่ที่นี่วันสุดท้ายแล้ว เกือบไม่ได้เคลียร์ด่านนี้
เมื่อเย็นตัดใจแวะเข้าไปจัดการซะหน่อย
เล็งไว้แค่ช่วงทางขึ้น แต่อดไม่ไหว
เลยแถมตรงที่จอดรถให้อีก











แต่กวาดไปแค่สองล็อคก็เหนื่อยแล้ว หมดอารมณ์
เลยทำให้แค่นั้น ไม่กวาดพื้นด้วย ให้คนอื่นมั่ง

นี่ถ้าวันก่อนไม่เจอ "แมงมุมลายตัวนั้น" นะ
ก็อาจจะพลาดการเก็บไอเท็มนี้ไปแล้ว

แล้วมันเป็นการแก้กรรมให้แมงมุมได้ไง
จะมั่วให้ฟังนะ ว่า อืม..ไม่เอาล่ะ
มั่วไม่ถูกแฮะ ไปมั่วเอาเอง

แต่มีความเชื่อมโยงกันแน่ ขอบอก
ไม่ได้มั่วนะ แต่มโนล้วนๆ หึหึหึ


กระต่ายป่า แห่งเกาะนาฬิเกร์ / เหล่าเต้บในสวน
.