ช่วยสอนการนั่งสมาธิ ฝึกสิ่งต่างๆด้วยค่ะ

อยากให้ช่วยสอนนั่งสมาธิ ฝึกสิ่งต่างๆ เราจะรู้ได้ไง ว่าเราต้องทำแบบไหน

คืออยู่แต่บ้านวันๆหมกตัวกับเว็บ อยากฝึกให้เป็นรูปเป็นร่าง อยากฝึกให้เข้าใจ ไปหาอ่านแต่ละที่ขอบอก งงทุกอย่าง ตึบค่ะ ขอเป็นคำง่ายๆนะค่ะเอาแบบเข้าใจได้ภาษาชาวบ้าน

 

ก็น่าจะ งง อยู่หรอก

ดูจากประวัติการโพสถาม มีแต่เรื่องราวเกี่ยวกับ ฝัน

ต่อจากความฝัน คือ การมาถามวิธีการ จากผู้อื่น ..... ตรงนี้คือ เชื้องง ตัวที่หนึ่ง
เชื้องงตัวที่สอง คือ พวกเครื่องราง ของขลัง


เชื้องง ตัวแรก มันขัดกันกับการฝึกหัด ปฏิบัติ ซึ่งเป็นเรื่อง พึ่งตนเอง เป็นพยานให้แก่ตนเองได้
เช่นเรามีศีล กาย วาจา ใจ เราก็มี ศีล เป็นพยานให้กับตนเองได้ จิตมันก็ ตั้งมั่น ตั้งตัวได้ พึ่งตนได้

เชื้องงตัวที่สอง คือ สรณะ หรือ ที่พึ่ง

ถ้า สรณะ ยังมีเรื่องนอกแนว ไม่ใช่ " พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์(ผู้ที่ถึงพร้อมด้วยวัตร
ปฏิปทา เป็น ตัวอย่างของคน พึ่งตนเองได้ ) " เวลามาฝึก ปฏิบัติธรรม ก็จะ งง จิตไม่ตั้งมั่น


นะ


ลอง ตั้งจิตใหม่ ให้ดีๆ ตั้งจิตให้ตรง มี สรณะ ที่ถูกต้อง และ มุ่งเป็นพยานแก่ตนเอง

ไตรสรณะ ไม่ยาก แค่ สวดมนต์บ่อยๆ

ส่วนการ เป็นพยานแก่ตนเองได้ ก็เอา การสวดมนต์นั่นแหละ มาเป็น ผลงานทางปฏิบัติ
เป็นส่วนที่เราประกอบของเรา จริง หรือ ไม่จริง

เริ่มจาก งานง่ายๆ แล้วแทงตลอดเอา .....ศรัทธาพระพุทธองค์ แจ่มๆ 7วัน 7เดือน 7ปี สามารถ
เข้าใจธรรมะได้

 

๕๕๕๕๕มาตรงเข้าใจง่าย สวดมนต์ นั่งสมาธิ ทำไปแบบเฉยๆ ไม่สนใจอะไร หรือต้องทำให้มันเป้นหน้าที่ หรือยังงัย

 

เป็นยังไงน้อฝึกเป็นรูปเป็นร่างครับ
ขยายความหน่อยครับ. ๕๕๕

 

อ่ะโด่ว แบบเอาให้รู้เรื่องค่ะ คือดักดารมากเรื่องนี้จะเอาจริงแล้ว สู้ตาย ๕๕๕

 

เริ่มแรก ตั้งเวลานั่งสมาธิครั้งละ 2 ชั่วโมง วันละ 2 ครั้ง เวลาไหนก็ได้เช่น 10.00-12.00 กับ 14.00-16.00 (แต่ส่วนใหญ่จะไม่ถึงจะได้ประมาณ 1 ชั่วโมงครึ่ง - 1 ชั่วโมง 55 นาที ไม่รู้ทำไมมันมักจะออกมาก่อนถึงเวลาทุกที คิดว่าสุดๆแล้วก็ยังได้แค่เกือบถึง แต่ก็ไม่เป็นไรครับ ทำเท่าที่ทำได้ คืออดทนให้ได้มากที่สุดเท่าที่เราจะทำได้ ถ้ามันปวดมากก็ทนไปอีกนิดหนึ่งค่อยเลิกนั่งก็ได้)

หลังจากเลิกนั่งแล้ว ตัวเราเลิกนั่งก็จริงแต่ต้องพยายามภาวนาต่อไป ให้มีสติอยู่กับคำภาวนา เช่น พุทโธ หรือ มีสติรู้ลมหายใจเข้าออก ให้รู้ไปทั้งวันเลย ไม่ว่าจะอ่านหนังสือ เดินทาง อาบน้ำ ทานข้าว ยืน เดิน นั่ง นอน ทำอะไรก็ตาม ให้มีสติรู้ลมหายใจเข้าออกตลอด แรกๆอาจจะเผลอลืมบ้างก็ไม่เป็นไร ทำไปเรื่อย

ตื่นนอนมาก็ให้มีสติรู้ลมหายใจทันที แล้วแบ่งความรู้สึกส่วนหนึ่งให้รู้ลมหายใจตลอดทั้งวัน แต่เราก็ทำกิจกรรมปกติธรรมดาของเราต่อไป (พร้อมทั้งอย่าลืมนั่งวันละ 2 ครั้งๆละ 2 ชั่วโมงทุกวันด้วย)

ทำไปเรื่อยๆ ผ่านไปสัก 1-2 เดือน หากไม่เลิกซะก่อน สติก็จะเริ่มรู้ลมหายใจเข้าออกได้เองโดยอัตโนมัติโดยที่เราไม่ต้องบังคับ หายใจเข้าออกสั้นยาวรู้หมด ตอนนี้มันจะเพลินละ ก็มีสติรู้ไปเรื่อยๆ ถึงตอนนี้จะนั่งวันละ 2 ครั้งๆละ 2 ชั่วโมงหรือไม่ก็ได้ เพราะตอนนี้เราทรงฌานได้ทั้งวันแล้ว เพียงแต่ยังไม่ถึงฌาน 4 เท่านั้น

เมื่อถึงตรงนี้ให้ระวังเวลาขับรถ อาจจะมีวูบเข้าฌาน 4 โดยไม่ได้ตั้งใจแล้วจะพารถล้มเอา เหมือนกับหลับแต่ไม่ใช่ เพราะถ้าถึงฌาน 4 เมื่อไหร่ จิตกับกายจะแยกจากกันแบบเด็ดขาดชัดเจน ความรับรู้อะไรต่างๆของร่างกายหรือสิ่งภายนอกจิตจะไม่รับทราบโดยประการทั้งปวงชั่วคราว ต่อให้ฟ้าผ่าข้างๆก็ไม่ได้ยิน ร้อนหนาวก็ไม่รับรู้ ถ้าถึงตรงนี้ให้ภาวนาอยู่บ้านเงียบๆ หาอะไรมาเป็นเบาะรองรับก็ได้เพื่อที่เราจะได้ไม่ต้องกังวล เมื่อเข้าฌาน 4 ได้แล้วก็ทรงอยู่ในฌานนั้นให้ได้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้ และฝึกเข้าออกบ่อยๆก็จะชำนาญไปเอง

ฌาน 4 เป็นฌานที่มีความสำคัญที่สุดในพระพุทธศาสนา เพราะเป็นกำลังที่สามารถใช้แสดงฤทธิ์ได้ และเป็นกำลังที่ใช้เป็นฐานให้ปัญญาในการตัดกิเลสให้เข้าถึงความเป็นอรหัตผลได้นั่นเอง ใครทำได้ก็เข้าใกล้พระนิพพานเต็มที ขอเพียงอย่าหลงผิดไปเสียก่อนก็พอ

หลักก็คือ แค่ให้รู้ลมหายใจหรือรู้ในคำภาวนาเท่านั้น คือ แบบให้เราระลึกรู้หรือนึกถึง เหมือนเราคิดถึงเรื่องเงิน เรื่องละครนั่นแหละ เพียงแต่เปลี่ยนมาเป็นคิดถึงลมหายใจเท่านั้น แบ่งความรู้สึกส่วนหนึ่งมาคิดถึงและรับรู้ไปตลอดทั้งวัน ไม่ว่าจะทำอะไรก็ให้รู้ลมหายใจไปด้วย เรามีหน้าที่ทำก็ทำไปผลมันจะเป็นอย่างไรก็ช่างมัน เรารู้ลมเราสบายใจแค่นั้นพอ เดี๋ยวมันก็ได้เอง

 

สู้ตายเลยหรือครับ เอ้า!!เป็นกำลังใจให้แล้วกันครับ ก็อ่านคำแนะนำของสมาชิกท่านอื่นๆไปก่อนนะครับ
อ่านแล้วก็ลองทำความเข้าใจดูสงสัยอะไรก็ถาม.
ปล.รับประกันว่าอ่านแล้วไม่ถึงตายแน่นอนครับ.
แต่รับรองได้ล่วงหน้าว่า. มีงง ๕๕๕

 

555555 แหม่ ก็พอเข้าใจ แต่ถ้ามาเป็นแบบคำในพระพุทธ คือแบบยังไงบอกไม่ถูก แบบนั้นอ่ะ ตึบ

 

ฌาน 4 คืออะไร 5555 รู้แค่ว่ามีหลายคนบอกดีๆ แต่ไม่ค่อยรู้รายละเอียด แต่โดยรวมที่ได้กล่าวมา เข้าใจค่ะ ชัดเจน ค่ะ จะพยายามทำให้ได้ค่ะ

 

ฌาน (ชาน) หรือ สมาธิ ก็คืออันเดียวกันครับ แต่สมาธิท่านแบ่งเป็นหลายระดับ ตามกำลังของสมาธิระดับนั้นๆ เวลาเรียกจะได้เรียกถูก เช่น ฌาน 1 , ฌาน 2 , ฌาน 3

สำหรับ ฌาน 4 ก็คือ ความชำนาญขั้นที่ 4 นั่นเอง

ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ครับ ขอให้สำเร็จสมหวังตามที่ปราถนาทุกประการ

 

ถ้าถึงขั้นที่4 จะมีอะไรหรอค่ะ มีฤทธิ์อะไร ฤทธิ์ทางสมาธิหรอ

 

กำลังของฌานก็เหมือนกับคนที่เพาะกำลังมาเป็นอย่างดีมีกำลังมากจนสามารถกดคอเสือคือกิเลสไว้ได้ชั่วคราว แต่อ่อนแรงหรือออกจากฌานเมื่อไหร่ เสือหรือกิเลสก็จะวกกลับมากัดทันที แต่ถ้ามีแต่วิปัสนาก็เหมือนคนที่มีอาวุธคมกล้าแต่ไม่มีกำลังที่จะยกอาวุธขึ้นสู้กับข้าศึกคือกิเลสก็จะโดนข้าศึกตีตายเหมือนกัน สรุป คือ ถ้าอยากจะบรรลุมรรคผลเข้าถึงพระนิพพาน ต้องมีทั้ง ฌาน (กำลัง) + วิปัสนา (ปัญญา หรือ อาวุธ) ร่วมด้วยช่วยกันทั้ง 2 อย่างจึงจะได้

เรื่องของฌาน
ถ้าได้ฌาน 4 จะมีฌานฤทธิ์ สามารถใช้กำลังของฌานอธิฏฐานเอาว่าต้องการอะไรก็จะได้อย่างนั้นช้าเร็วมากน้อยขึ้นอยู่กับกำลังของฌานที่เราได้

ถ้าอยากจะมีอิทธิ์ฤทธิ์แบบเหาะเหินเดินอากาศ ล่องหนหายตัว เสกใบไม้เป็นนก ยกภูเขา เตะรถกระเด็น ต่อยทีเดียวตึกพังเป็นแถบๆ กระโดดทีเดียวไปถึงดาวอังคาร หรือ อยากไปนรก สวรรค์ แค่คิดเอาก็ไปถึงทันทีโดยเอากายเนื้อไป อันนี้ต้องฝึกกสินทั้ง 10 อย่าง ฝึกให้ถึงฌาน 4 แล้วให้คล่องทุกกองกสินแล้วจะสามารถทำได้ทุกอย่าง

แต่ถ้าได้อย่างใดอย่างหนึ่งก็จะสามารถใช้งานได้เฉพาะในเรื่องของกสินนั้นๆ เช่น ฝึกได้เฉพาะกสินลม ก็สามารถเหาะได้ บันดานให้ฟ้าผ่าฟ้าร้องได้ เรียกลมได้ วิ่งเร็วเท่าไหร่ก็ได้ เป็นต้น

 

ศาสนาแปลว่าคำสอน. พุทธศาสนาคือคำสอนของผู้รู้ ผู้รู้รู้อะไร ผู้รู้ย่อมรู้ทุกอย่างในจักวาล. แล้วทำไมผู้รู้จึงสอนแต่เรื่อง อริสัจสี่ เพราะว่ารู้อย่างอื่นไม่สามารถทำให้เราพ้นความทุกข์ได้นั่นเอง. เริ่มต้นด้วยการฟัง และการอ่านพระธรรมคำสอน เพื่อรอบรู้ในเรื่องราวของความทุกข์ เหตุเกิดขึ้นของทุกข์ ความดับทุกข์ และวิธีปฎิบัติให้ถึงการดับทุกข์

 

ป๊าดดดด. มันเหมือนหนังเลย. เหาะได้แม่เจ้า. สุดติ่งเลยค่ะ. แต่ไม่อยากได้ 55555. คืออยากฝึกให้เก่งเพราะอยากมีสมาธินิ่งๆนิ่งที่สึด อยากรับรู้แต่ไม่รู้สึก. อยากตายด้านก็ว่าได้ค่ะ. ไม่อยากกลัวอะไร สำหรับส่วนตัวที่จะฝึก อยากรับรู้แต่ไม่รู้สึก. จะพยายามค่ะสงสัยอีกจะมาถามเรื่อยๆค่ะ. คำตอบของพี่มันสุดยอดค่ะ. พี่เป็นครูได้นะ เพราะตัวปอนเองเข้าใจอะไรไม่ง่ายเท่าไหร่ ต้องอธิบายให้ชัดถึงเข้าใจ.

 

เอิ่มอ่านสามรอบละ. งงนิดๆนะค่ะ. งงตรงทุกข์ๆ ดับๆนี่ละค่ะ แล้วพอจะอธิบายได้ไหมค่ะ. คืออ่านนะอ่านได้ค่ะ แต่พออ่านละชอบตั้งคำถามคิดตาม จนงง. ชอบจับผิดจุดต่างๆนี่ละค่ะ ทำแล้วยังไง ผลคือแค่นี้ ได้อะไร. ทำไมถึงต้องแบบนี้ เป็นคนอยากรู้ค่ะ รู้ละเอาให้กระจ่าง. ถ้ามีลิ้งอ่านก็แปะได้เลยค่ะ. หาเองจะเงอะๆงะๆ. กลัวจะผิดเพี้ยนบ้าบอ. อย่ารำคานกันนะค่ะ. เพราะไม่ฉลาดค่ะเลยเข้าใจยาก

 

ฌาน เป็นกำลัง อยู่ที่ว่าเราจะเอาไปใช้ทำอะไร ยิ่งกำลังมากก็ยิ่งใช้งานได้ดีและมีประสิทธิภาพมาก

ถ้าได้ฌาน 4 เมื่อไหร่จะได้ในส่วนที่นิ่งได้แบบสุดๆ นิ่งทั้งวันก็ได้ มีความสุขที่สุดในโลกโดยปราศจากทุกข์ มีอารมณ์สบายๆ ใครด่าใครว่าก็เฉยไม่สะเทือน สีหน้าไม่มีเปลี่ยน นิ่ง เผลอๆบางทีอาจจะมียิ้มให้คนที่ด่าได้แบบมีเมตตาด้วยซ้ำ

ถ้ายังอยู่ในฌานจะไม่มีความโกรธ มีแต่ความสงบ นิ่ง สบาย ผ่องใส กล้าหาญ ไม่มีกลัวอะไร แต่จะเป็นเฉพาะตอนที่อยู่ในฌานเท่านั้น ทรงฌานได้ทั้งวันก็ไร้เทียมทานทั้งวัน ทรงได้ 10 นาทีก็ไร้เทียมทาน 10 นาที

แต่ถ้าจะให้ได้แบบสงบนิ่ง ไม่ฟุ้งซ่าน ไม่สะทกสะท้านต่ออะไรทั้งหมด รับรู้ได้แต่ไม่มีความทุกข์ใจกับสิ่งที่รับรู้ ไม่มีความกลัวอะไรทั้งหมด โดยเป็นแบบนั้นตลอดกาลตลอดสมัย ต้องเป็นพระอรหันต์เท่านั้น ซึ่งก็ต้องใช้กำลังของฌาน 4 เป็นฐานเป็นกำลังเพื่อจับอาวุธในการฆ่ากิเลส จึงจะสามารถเข้าสู่ความเป็นพระอรหันต์ได้

 

พระอรหันต์ ตายละ ชาตินี้คงไม่ได้แน่ๆ ชาติหน้าก็คงไม่ได้. สงสัยจะหวังสูงไป. คงต้องลดความหัวสูงแล้วแหละ อยากทำได้แบบนั้น แบบที่พี่บอกนั่นละคือสิ่งที่ต้องการ. พี่โคตะระเข้าใจปอนเลย. เป๊ะทุกอย่างที่อยากได้ ยกเว้นพระอรหันต์ คงไปไม่ถึงแน่ๆ.

 

ถ้ามีความสนใจที่จะทำสมาธิ ลองทำดูถ้าทำแล้วชอบ ชอบทำบ่อยๆ แสดงว่ามีบารมีพอที่จะเข้าพระนิพพานในชาตินี้ได้ถ้าทำจริง ถ้าบังเอิญว่ายังไม่ได้ชาตินี้ก็จะเป็นปัจจัยให้เข้าถึงพระนิพพานได้เร็วขึ้นในอนาคต

ถึงตอนนั้นก็หมดทุกข์ไปตลอดกาล ไม่มีความเศร้า ไม่มีความเสียใจ ความเจ็บปวด ความเหนื่อยล้า ความเจ็บแสบ ปวดร้าวทั้งหมดไม่ได้กิน จะมีแต่ความสุขตลอดกาลตลอดสมัย ไม่มีทุกข์อีกต่อไป เหมือนคนที่ขึ้นจากหลุมส้วมได้แล้วชำระกายสะอาดดีแล้วก็ไม่มีทางที่จะอยากลงไปอีก

 

เป็นกำลังใจให้นะครับ ขอให้ได้ในสิ่งที่ปราถนาทุกอย่างโดยเร็ว

 

เคยนั่งค่ะ และเคยนั่งแบบสบายๆ. จะยังไงปล่อยมันไปเฉยๆไว้ นั่งได้นานพอตัว สงบมากระดับนึงค่ะแต่ไม่ที่สุด แต่ชอบมาก ชอบและติดใจ. อารมณ์คือรับรู้แต่ไม่ค่อยรู้รู้แต่ปล่อย. แต่จำไม่ไดว่านั่งที่บ้านไหน. แต่รู้ว่าเคยทำ. สงบแบบที่ต้องการแต่ยังไม่ที่สุด ตอนนี้เลยอยากทำอีกค่ะจะทำให้ได้