ธรรมะสุดยอดที่บุญมากสุดของหลวงพ่อฤาษีและอ.ไก่และวิธีช่วยเหลือคนไม่ให้ตกนรก

ตาม ป.พ.พ. มาตรา 1623 มีใจความว่า "ทรัพย์สินของพระภิกษุ ที่ได้มาในระหว่างเวลาที่อยู่ในสมณะเพศนั้น เมื่อพระภิกษุนั้นถึงแก่มรณะภาพ ให้ตกเป็นสมบัติของวัด ที่เป็นภูมิลำเนาของ พระภิกษุนั้น เว้นไว้แต่ พระภิกษุนั้น จะได้จำหน่าย ไปในระหว่างมีชีวิต หรือ โดยพินัยกรรม"


ผมมีความเห็นโดยส่วนตัวเกี่ยวกับคำว่า "ทรัพย์สินที่ได้มาในระหว่างสมณะเพศ" นั้นว่า หากเราพิจารณาถึงที่มาของการได้มาซึ่งทรัพย์สินของพระภิกษุ ก็ควรพิจารณาแยกดังนี้

1. ได้ทรัพย์สินมาโดยญาติโยมหรือพุทธศาสนิกชนถวายให้เป็น "ของสงฆ์" โดยส่วนรวมเพื่อประโยชน์ในทางพระศาสนา

2. ได้ทรัพย์สินมาโดยญาติโยมหรือพุทธศาสนิกชนถวายให้ใช้เป็น "ส่วนตัว"


ซึ่งความจริงถ้าพระวัดไหนจะถอนเงินของวัดก่อนต้องประชุมสงฆ์ก่อนและทั้งมรรคทายกวัด ไม่ใช่สั่งให้มรรคทายกถอนมาหลายร้อยล้านแล้วแบ่งเงินเปอร์เซ็นต์ให้พระที่รู้เห็นและมรรคทายกรูปนั้นมันผิดเหมือนกับขโมยของสงฆ์ต้องตกอเวจีหรือไม่ก็โลกันแถมทำให้สงฆ์แตกแยกด้วยเพราะพระบางรูปก็หาเงินเข้าวัดได้เป็นหลายร้อยล้าน แต่เจ้าอาวาสดันใช้มรรคทายกถอนให้ สงฆ์แตกแยกก็อเวจี ปาราชิก ไม่ใช่อาบัติ ปาจิตตี หรือสังฆาทิเสษ เพราะสี่ข้อที่พระทำแล้วปราชิกคือ ขโมยเงินสงฆ์ เสพกาม ฆ่าคนตาย อวดอุตริมนุสธรรมเช่นอวดว่าตนเองเห็นนรกสวรรค์จริงๆนึกภาพมาเอง แล้วหลอกคนอื่นไม่ได้ถอดจิตได้มาอวดว่าตนเองเห็น อย่างนี้ก็ปราชิก

แต่การที่จะมีการทำบาปพระสังฆราชขอเรียนชี้แจงว่าแต่ก่อนนะใช่ หลอกทำพระลิขิตพระสังฆราชปลอมเพื่อโกงเงิน ขโมยพระสมเด็จวัดระฆัง เพราะเห็นว่าพระสังฆราชความจำเสื่อม พูดไม่ชัดเบา เลยต้องมีการให้ผู้อาวุโสสุดคือสมเด็จเกี่ยวมารักษาการแทนเพื่อไม่ให้พระชั้นผู้ใหญ่หรือฆราวาสระดับบิ๊กโกงเงินของพระสังฆราชได้ ให้พระหนุ่มๆมีความรู้เรื่องบริหารเงินเช่นว วชิรเมธี มาบริหารบ้างเพราะพระผู้ใหญ่ของพระสังฆราชไม่ทันเกม พวกนี้ ซึ่งมีความมานานแล้ว ซึ่งความจริงสมเด็จเกี่ยวท่านไม่ได้ต้องการตำแหน่งยัดเงินแต่อย่างใด แต่ตามสมณศักดิ์ผู้อาวุโสสุดใหญ่สุดคือสมเด็จเกี่ยว แค่มารักษาการแทนสมเด็จพระสังฆราชเท่านั้น ซึ่งจบกิจแล้วไม่มีใครโกงเงินสมเด็จพระสังฆราชได้แล้วเพราะสมเด็จเกี่ยวท่านมีความรู้ลูกศิษย์เยอะ ใครมาบังคับให้เซ็นเอกสารเหมือนสมเด็จพระสังฆราชอ่านเสร็จก็เซ็นต์ให้ ก็ซวยเลยเงินถูกถอนง่ายๆ ระวังท่านmahasia อย่าเอาเรื่องสงฆ์มาโพสอีกนะครับเพราะว่าถ้าสงฆ์สองฝ่ายอ่านเกิดแตกแยกกันขึ้นมามันจะเข้าหาว่าไม่มีเจตนาทำให้สงฆ์แตกแยกท่านmahasiaก็ไม่บาปอะไรหรอก แต่เรื่องของสูงท่านพระสังฆราชไม่มีใครทำอะไรท่านได้อีกต่อไป วัดพระธรรมกายก็อยู่ชั่วลูกชั่วหลานสบาย พระบริหารดีหาเงินเก่ง แต่วิหารคดเห็นวิศวะโครงการวิหารคดบอกไม่ถึงสองพันปีก็พัง ท่านบอกประมาณพันปีถึงพัง คราวนี้ถ้าป้องกันไม่ให้พังก็ต้องทำเสาเหมือนเสาโทลเวย์อยู่ใจกลางทุกๆ13เมตรตั้งอยู่ใต้ล่างของวิหารคดซึ่งเสาต้องเป็นเสาเหล็กเท่านั้นมีโครงเหล็กมากมายไม่ใช้ปูนผสมเลย เพราะว่าโครงเหล็กมากและต้องขุดดินใต้ฐานเสาเหล็กลึกถึง800เมตร วิหารคดจะอยู่นานล้านปีไม่มีพังเพราะถ้าติดคริป ของศ ดร ปณิธาน อาจารย์วิศวะโยธา จุฬาทุนอานันทมหิดล ท่านวิธีป้องกันแผ่นดินไหวเสาทรุดได้ติดต่อที่ท่านปณิธานได้ครับสาธุ เพราะส่วนมากการทำพระประธานสูง40เมตรถ้ามีเสาเหมือนโทลเวยอยู่สี่เสาอยุ่ภายในพระประธานด้วยพระก็จะไม่พังภายใน1000ปีแต่อยู่ถึง1ล้านปีถ้าติดคริป หรือโรลเลอร์แจคคือเครื่องป้องกันแผ่นดินไหว ตึกไม่พังครับเสนอสายด่วนทำเนียบรัฐบาลฟรีค่าโทรกด1111 ครับหรือwww.1111.go.thสาธุ

ธรรมะสุดยอดที่บุญมากสุดของหลวงพ่อฤาษีและอ.ไก่และวิธีช่วยเหลือคนไม่ให้ตกนรก


ถามถ้าวิตกกลัวว่า จะลาพุทธภูมิไปก่อน ด้วยเหตุอันใดอื่นๆแล้ว เราจะมีเทคนิคทำอย่างไรดี ให้กำลังใจเรามั่นคง สำเร็จแน่แท้ตามที่หวังครับ
ตอบ
http://เครื่องบำรุงใจแห่งพุทธภูมิสำหรับท่านmahasia โดยอาจารย์ไก่ตอบเรื่องพุทธภูมิ
อย่ามุ่งหวังในเรื่องบริวารว่าจะมาให้โลกธรรมแปดแก่เรา ปฏิบัติตนทั้งทางโลกและทางธรรมตามหน้าที่ และเพื่อปูพื้นฐานให้อนุชนรุ่นหลังได้กระทำความดีตามในเบื้องต้น เบื้องกลางและเบื้องปลาย อย่างไม่เจาะจงตามรอยแห่งพระพุทธเจ้าองค์ก่อนๆ ที่กล่าวว่า ตถาคตเป็นแต่เพียงผู้บอกเท่านั้น อริยชนใดที่ปรารถนาพุทธภูมิ หากยังต้องการโลกธรรมแปดจากบริวารใกล้ตัวและไกลตัวในที่สุดก็จะเห็นความมีอัตตา ตัวตนแห่งบริวารนั้นๆ แล้วไม่สมปรารถนาของตน ตนเองนั่นแหละจะเป็นผู้ท้อถอยในพระโพธิญาณแล้วลาพุทธภูมิ เอาตัวเองรอด หมายความถึงว่า ผู้ปรารถนาพุทธภูมินั้นมีอุปกิเลสกินใจ ฝ่ายกุศลบังหน้า อิงโลกธรรมแปดอยู่เบื้องหลัง ยังมิได้บำเพ็ญบารมีในบารมี ๓๐ ทัศอย่างแท้จริง ด้วยบริสุทธิ์ใจ ไม่มีเครื่องเศร้าหมองด้วยโลกธรรมแปดอยู่ในอนุสัยเลย จึงต้องใช้เวลาขัดเกลาอัตตา ตัวตน และสังโยชน์ ๑๐ เป็นเวลาอย่างน้อย ๔ อสงไขยกับแสนมหากัป เพื่อในชาติสุดท้ายจะได้มีอารมณ์จิตเกือบเทียบเท่าพระอรหันต์ และชาติต่อไปจะได้เป็นพระพุทธเจ้าโดยอัตโนมัติ ด้วยปัญญาสมบูรณ์แล้วแห่งธรรม ๘๔๐๐๐ พระธรรมขันธ์




ธรรมทานอีกส่วนหนึ่งที่มุ่งหมายจะเทศน์กันในวันนี้ก็คืออภัยทาน อภัยทานนี้เป็นการให้ทานที่ไม่ต้องลงทุนด้วยวัตถุ แล้วก็เป็นทานสูงสุด พระพุทธเจ้ากล่าวว่าใครเป็นผู้มีอภัยทานประจำใจ คนนั้นเป็นผู้เข้าถึง ปรมัตถบารมี แล้ว คำว่าปรมัตถบารมีนี้เป็นบารมีสูงสุด เป็นบารมีที่จะทำให้เข้าถึงซึ่งพระนิพพาน คำว่าอภัยทานก็ได้แก่การให้อภัยซึ่งกันและกัน หมายความว่าคนใดก็ตาม เขาทำให้เราขุ่นเคือง ทำให้เราไม่ชอบใจด้วยกรณีใดๆก็ตาม

ถ้าหากเราคิดพิจารณาเข่นฆ่าจองล้างจองผลาญ ถ้าเขาด่าเรา เราคิดว่าโอกาสสักวันหนึ่งข้างหน้าเราจะด่าตอบ เขาลงโทษเรา เราจะลงโทษตอบ เขาตีเรา เราคิดว่าเราจะตีตอบ แต่โอกาสมันยังไม่มี คิดเข้าในใจว่าเราจะทำอันตรายตอบ อย่างนี้พระพุทธเจ้ากล่าวว่าเป็น อาฆาต คือ พยาบาท เป็นไฟเผาผลาญดวงจิต เพราะคนที่เรากำลังคิดจะฆ่าก็ดี คิดจะประทุษร้ายก็ดี นี่เขายังไม่ทันรู้ตัวเขามีความสุข เราคนที่คิดจะทำเขานั่นแหละตั้งแต่แรกหาความสุขไม่ได้

นี่กล่าวถึงโทษโทสะและพยาบาท เพราะจะทำให้เราไม่ชอบใจ ถ้าหากว่าใครเขามาทำให้เราไม่ชอบใจ เรามาคิดกลับเสียอีกมุมหนึ่ง คิดหากฎความเป็นจริงว่า คนที่ทำให้เราไม่ชอบใจนี่มีอะไรเป็นเหตุ เราไปกวนใจเขาก่อนหรือว่าอยู่ดีๆ เขามากวนใจเรา ถ้าเราไปกวนใจให้เราเกิดความไม่สบายใจ เขาประทุษร้ายเราบ้าง เขาด่าเราบ้าง สร้างความเจ็บใจให้แก่เรา ก็คิดว่านั้นมันเป็นโทษ คือความผิดของเรา นี่ควรจะยอมรับอย่างหน้าชื่นตาบาน เรียกว่ายอมรับผิด แล้วก็ไม่โกรธตอบเขา

ตานี้ถ้าเราอยู่ดีๆแล้วเขาเกิดคิดจะฆ่าเราบ้าง คิดจะด่าเราบ้าง มาด่าเราบ้าง อิจฉาริษยาเราบ้าง รุกรานในด้านทรัพย์สินบ้าง ถ้าเราพิจารณาตนแล้วว่า ชาตินี้เราไม่เคยทำอะไรให้แก่เขา ตานี้เราจะทำยังไงจึงจะให้อภัยทานได้ เราตั้งใจคิดว่าเราจะให้อภัยแก่เขา แต่ว่าเราเป็นคนไม่ผิด คนไม่ผิดมาถูกลงโทษ ถ้าให้อภัยแก่เขามันเสียเหลี่ยม นี่ชาวบ้านเขาว่ากันยังงี้ แต่พระไม่ว่ายังงั้นหรอก พูดกันคนละอย่าง ถ้าเราคิดไม่ออกก็มองไปดูพระพุทธเจ้า .....

......องค์สมเด็จพระจอมไตรบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงกล่าวว่า การที่ตถาคตถูกพระเทวทัตทรมานมาทุกชาติกลั่นแกล้งมาทุกชาติ ไม่ใช่ว่าตถาคตเป็นคนผิด แต่ว่าตถาคตน่ะเป็นคนถูกทุกชาติ แต่ว่าอาศัยกรรมที่เขาจองไว้กับตถาคตเขาจึงทำอย่างนี้ พระจึงถามว่าทำไมองค์สมเด็จพระมหามุนีจึงไม่มีความโกรธในพระเทวทัต เพราะเขาแกล้งในทีนะ ที่เป็นคนทำความถูก

ท่านก็เลยบอกว่า ไอ้การโกรธไม่มีประโยชน์ การพยาบาทไม่มีประโยชน์ มันเป็นไฟเผาผลาญ เพราะเราบำเพ็ญบารมีมา ก็ปรารถนาให้เข้าถึงซึ่งพระโพธิญาณเป็นพระพุทธเจ้า ถ้าเราไปคบกับความโกรธก็ดี ความพยาบาทก็ดี กรรมทั้งหลายเหล่านี้มันจะกำจัดต่อความดีของเรา แม้แต่สวรรค์ชั้นกามาวจรสวรรค์ก็จะไม่ได้พบ จะพบแต่อบายภูมิทั้ง 4 ประการ กล่าวคือ ตกในนรกบ้าง เป็นเปรตบ้าง เป็นอสุรการบ้าง เป็นสัตว์เดรัจฉานบ้าง หรือว่าเป็นคนที่เกิดมาเต็มไปด้วยความทุกข์บ้าง

พระพุทธเจ้าจึงทรงปรารภแก่ภิกษุทั้งหลายว่า เธอจงปรารภอภัยทานเป็นสำคัญ เมื่อบุคคลผู้ใดก็ดีที่เขาทำให้เราไม่ชอบใจ จงคิดเสียว่า เราเคยมีกรรมเก่าที่เคยทำให้เขาไม่ชอบใจไว้ มาชาตินี้เขาจึงได้จองล้างจองผลาญเรา เราคิดให้อภัยเสีย มันก็จะปลอดภัย แล้วอีกประการหนึ่ง ถ้ามีการให้อภัยเกิดขึ้น ความเร่าร้อนของจิตก็จะไม่มี มีแต่ความผ่องใส นี่แหละบรรดาพุทธบริษัททั้งหลาย วันนี้อาตมาเทศน์เรื่องทานกถาทานด้วยกัน กล่าวคือ อามิสทานอย่างหนึ่ง และธรรมทานอย่างหนึ่ง

โดยเฉพาะอย่างยิ่งธรรมทานก็มีความมุ่งหมายแต่อภัยทานเป็นสำคัญ เพราะว่าบรรดาท่านพุทธบริษัททุกท่านที่นั้งอยู่ในที่นี้ก็ดีหรือไม่ได้มาก็ดี คนทั้งโลกย่อมกระทบกับความกระทบกระทั้งเป็นปัจจัย เรียกว่าเป็นปกติ ถ้าความกระทบกระทั้งเป็นปัจจัย กล่าวคือสิ่งใดก็ตาม บุคคลใดก็ตาม หรือว่าสัตว์ตนใดก็ตาม ที่ทำให้เราไม่ชอบใจ ก็พิจารณาตัวเสียก่อนว่า ชาตินี้เราทำความผิดอะไรให้เขาเจ็บใจหรือเปล่า ถ้ารู้สึกว่าเราทำก่อนแล้วเขามาทำทีหลัง ก็ถือว่าเป็นการชดใช้กรรม คือใช้หนี้กันไป

ถ้าพิจารณาไปแล้วเห็นว่าเราไม่เคยทำความผิดอะไรให้กับเขา เขากลั่นแกล้งเราโดยเจตนา เราก็คิดเอาพระพุทธเจ้าเป็นพยาน ถือพระพุทธเจ้าเป็นแบบฉบับว่าชาตินี้เราไม่ได้ทำแก่เขา ชาติที่แล้วเราคงจะทำแก่เขา หรือว่าถ้าชาติที่แล้วเราไม่เคยทำกับเขา ชาติที่แล้วเรามองไม่เห็น ก็กลับมาคิดลงไปอีกทีว่า คนที่ทำให้เราไม่ชอบใจคนนี้เป็นคนโง่ ถ้าคนฉลาดแล้วเขาไม่ขัดใจใคร การขัดคอคนการขัดใจคนมันมีแต่ความทุกข์ มีแต่ความเร่าร้อน ทำความเป็นมิตรสหายให้แตกร้าวจากกัน ทำความสามัคคีให้แตกแยกออกไป

นี่แหละ เมื่อเราเห็นเขาเป็นคนโง่อย่างนี้ เราจะไปโกรธคนโง่ทำไม ขึ้นชื่อว่าคนโง่ทำอะไรก็เต็มไปด้วยความประมาท ขาดการยับยั้ง นี่ปลงใจอย่างนี้ ทำจิตให้เป็นอภัยทานนับแต่บันนี้เป็นต้นไปว่า คิดว่าใครเขาจะทำอะไรก็ช่าง เราไม่ชอบใจ เราก็ถือคำว่าช่างมัน อย่างท่านวังบูรพา ท่านเคยเขียนไว้ที่หน้าวังว่า ช่างมัน อย่างนี้ ท่านทำของท่านถูก ช่างเขา เขาทำไม่ดีมันก็เป็นความเร่าร้อนของจิตของเขา เราทำดีมันเป็นความเยือกเย็นของจิตเรา คิดไว้เพียงเท่านี้ จิตใจของท่านพุทธบริษัทก็จะผ่องใส ถ้าหากว่าบังเอิญจะตาย ....

.....ถ้าบุคคลใดเวลาจะตาย มีอารมณ์ผ่องใส อารมณ์ผ่องใสจะเกิดได้ก็ต้องอาศัยเมตตาบารมี คืออภัยทานนั้นเอง ถ้าอารมณ์ของบุคคลผ่องใส บุคคลนั้นตายไปแล้วก็ไปเกิดในสุคติ เกิดเป็นพรหม ถ้าดีไปกว่านั้นอีกนิดก็ไปพระนิพพานเลย....

คำสอนหลวงพ่อวัดท่าซุง เล่ม 17 เรื่องอภัยทาน หน้า 110 ขอถวายท่านmahasia ให้มีอภัยทานต่อคนขโมยสงฆ์ โจรใต้ โดยเอาความรู้เรื่องวิธีทำอย่างไรให้คนเรารอดนรกจะดีกว่านะครับ เช่นกิ๊กแปลว่าคบชู้บาป ถ่ายคลิปโป๊บาป กินเหล้าเข้าเธคบาป ดูเขาเต้นโคโยตี้มั่วยั่วยุกามเราก็บาป เช่นพนันบอลทุกวันก็บาปเพราะสนับสนุนของโจร บาป อะไรก็ตามที่คนเงินเดือนเกิน19000บาปไม่เสียภงด 91 ก็บาป เหมือนสาวขายบริการที่เงินเดือนหลายแสนหลายล้านบาปวันหนึ่งเขารับบริการแขกเฉลี่ย50คนๆละ1500 2000 บาท ไม่ใช่ไซด์ไลน์ แต่ที่สาวขายขายใต้โต๊ะไม่ให้เงินแก่เจ้าของโรงแรมคือพวกนวดแผนโบราณสวยๆ 50คนๆละ2000บาทวันหนึ่งจะได้หนึ่งแสนบาทสามสิบวันเท่าไรครับ ท่านหาวิธีแก้ไขดีกว่ามั้งครับพวกชอบชิงสุกไม่ขออนุญาติผู้ปกครองเขาก่อนชอบสะสมหน้าตา ชอบกาม มีหลายคนไม่รู้จักพอ ท่านทำป้ายพุทธสุภาษิตใจความห้ามทำบาปพวกนี้ดีกว่ามั้งครับ

 

ข้าพเจ้าขออนุโมทนาบุญกับทุกๆท่าน
ที่ได้ทำบุญทั้งที่มาโพสและไม่ได้โพสบอกกล่าวในทุกกระทู้ของเว็ปพลังจิต

และข้าพเจ้าขออนุโมทนาบุญกับทุกๆท่าน ที่เอาธรรมะที่เป็นสัมมาทิฐิมามาโพสเผยแผ่ในเว็ปพลังจิต

ขอบุญโมทนานี้จงเป็นปัจจัยให้ข้าพเจ้าสมปราถนาในสิ่งที่ตั้งจิตอธิษฐานไว้โดยเฉียบพลันด้วยเถิด

สาธุ สาธุ สาธุ

 

อภัยทาน
อภัยทาน
อภัยทาน
อภัยทาน
อภัยทาน
อภัยทาน
อภัยทาน
อภัยทาน
อภัยทาน