ทหารพระองค์ดำรายงานตัวหน่อยครับ

มวยไทยโบราณก็เป็นศาสตร์การต่อสู้ที่สำคัญมากนะครับสำหรับนักรบในยุคโบราณ

เพราะจิตวิญญาณนักรบยังฝังแน่นอยู่ในสายเลือดของคุณ คุณจึงชอบอ่านตำราวิชาการต่อสู้หลากหลายแขนงโดยไม่มีใครร้องขอ

ไม่ได้สำคัญสักเท่าใดในเรื่องของการฝึกฝน มันขึ้นอยู่กับโอกาสและจังหวะชีวิตของแต่ละคน เพราะชาติปัจจุบันพวกเราหลายคนมิได้มีอาชีพเป็นทหาร โอกาสในการเรียนรู้และฝึกฝนจึงมีน้อย ฉะนั้น จึงไม่ควรคิดว่า เราไม่ค่อยได้ฝึกฝน หรือเรารู้เพียงแค่ผิวเผิน
ทักษะและความเข้าใจในเรื่องการรบมันไม่ได้หายไปไหน

ย้อนหลังไปเมื่อประมาณ 15 ปีก่อน ตอนนั้นยังอยู่ในราชการ ผมเป็นพลเรือนรุ่นแรกในจำนวนไม่กี่คนที่ได้มีโอกาสเข้าไปเรียนที่ บก.สูงสุดร่วมกับทหาร 3 เหล่า และได้รับเลือกให้เป็นรองประธานรุ่น หลังจากจบการเรียน บก.สูงสุดได้ส่งผลการเรียนไปที่หน่วยงานของผม หัวหน้าฝ่ายบริหารทั่วไปได้เดินเข้ามาถามผมที่โต๊ะทำงานว่า พวกทหารเขาให้คะแนนคุณได้อย่างไรตั้ง 98.6 ผมตอบว่า ผมก็ไม่ทราบเหมือนกันครับ

ปัจจุบันพวกเราอยู่ในยุคของการแข่งขันทางด้านข่าวสารข้อมูล และทั่วโลกยึดถือว่า "ความรู้คือพลังอำนาจ"
ดังนั้น พวกเราจึงไม่จำเป็นต้องสนใจในเรื่องของการรบทางทหารมากนัก เพราะปัจจุบันทั่วโลกเขารบกันด้วยความรู้และข้อมูล

 

ดาบแสนศึกพ่ายไม่สามารถตัดสายน้ำให้ขาดได้ฉันใด

พลังอำนาจอันใดก็ไม่สามารถตัดความผูกพันธ์ของพวกเราที่มีต่อชาติบ้านเมืองให้ขาดได้ฉันนั้น

 

เมืองทางใต้รักพระเจ้าเอกาทศรถนี่ไม่เห็นน่าจะแปลกใจอะไร

การต่อสมัยบุคลที่ยิ่งใหญ่นั้นเมืองทางใต้มักจะมีปัญหา พระเจ้าปราสาททองนั้นน่าเสียดายที่ท่านไม่มีโอกาสทำความเข้าใจกับเมืองทางใต้ มาสมัยพระจุลจอมเกล้านี่แหละที่ท่านได้ทำความเข้าใจกับเมืองทางใต้

พวกขุนนางนั้นไว้ใจไม่ค่อยได้หรอก พระนารายณ์ยังใช้ทหารรับจ้างชาวต่างชาติเพราะถึงจะไม่เชื่อฟังจริงๆ ก็ยังยอมทำตามสัญญาจ้าง ทหารที่ว่าอาคมแน่ๆ ก็ถูกทหารรับจ้างชาวต่างชาติฆ่าไปแบบง่ายดาย เพราะเชื่ออาคมมากเกินไป พระนเรศวรกับพระนารายณ์นี่ท่านเป็นตัวดีเลยพวกชอบล้างอาคม หลังๆ มามีหรือทหารชาวต่างชาติจะเกรงฝีมือทหารไทย เพราะรู้กลล้างอาคมจากกษัตริย์ทั้งสองพระองค์ไปแล้ว

 

ไม่รู้เป็นอะไรพวกที่เล่นคุณไสย์ดำ เขาถึงห้ามเผากัน พวกนี้เขาให้ฝัง

 

แต่สุดท้ายทหารต่างชาติก็ถูกกำจัดขับไล่ออกไปจากราชอาณาจักรอยุธยาจากน้ำมือผู้ที่เล่นไสยเวทลูกศิษย์สำนักเขาอ้ออยุ่ดีนั่นคือพระเจ้าเสือ

 

ไม่รู้น่ะดีแล้ว ผมกลัวความลับจะรั่วไปเข้าหูฝรั่ง

 

พระเจ้าเสือรายนั้นไม่ใช่ว่าท่านแต่งคาถาใช้เองเลยหรือนั่น พระนารายณ์ใบ้อะไรท่านเข้าใจหมด รู้คนที่คิดร้ายกับพระนารายณ์ก่อนที่พระนารายณ์จะรู้พระองค์เสียอีก

ผมอยากทราบจริงๆ ว่า พระนารายณ์จะรู้หรือไม่ว่าพระปีย์ลอบวางยาพระองค์ แต่ผมว่าท่านน่าจะทรงทราบ แต่ทรงหนีความจริงเพราะ คนใกล้ตัวพากันทรยศท่านหมด

พระเจ้าเสือเป็นกษัตริย์ที่กตัญญู อย่างอื่นท่านควบคุมอารมณ์ได้ดีหมด ยกเว้นเรื่องที่เกี่ยวกับพระบิดาท่าน ใจจริงแล้วพระนารายณ์ก็คงไม่อยากจะเอาโทษผู้ที่คิดร้ายกับพระองค์ เรื่องที่ท่านฆ่าน้องสาวพระเพทราชา คงทำให้พระเพทราชามีอคติกับพระเจ้าเสือไม่มากก็น้อย ความลับไม่มีในวังหลวงในสมัยนั้นจริงๆ

 

พระมหากษัตริย์ที่ได้นามว่านารายณ์เอาความสะใจเข้าว่าทุกพระองค์จริงๆ

รายหนึ่งเป็นลูกชาวบ้าน ไปท้ากษัตริย์รบ

อีกรายหนึ่งก็ไม่สู้ทั้งกำลังฝีมือและกองทัพ ยังไปท้าเขาปะมืออีก

อีกรายต่อให้ทุกอย่าง ลูกชายก็ยังได้ขึ้นครองราชสมบัติอีก สงสัยตอนลูกท่านได้ครองราชสมบัติแล้วเกิดแสงสว่างขึ้นทั้งปราสาทเป็นเพราะท่านมองดูด้วยความสะใจอยู่กระมั้ง

 

รัชสมัยพระนเรศวรมหาราช ทรงครองราชย์เชื่อได้ว่าพระองค์ทรงนำวิชาการของอาณาจักรต่างๆมาประมวลเข้าไว้เพื่อประโยชน์ในกองทัพ ที่เด่นชัดที่สุดเห็นจะเป็นวิชาการต่อสู้ด้วยเพลงอาวุธที่ใช้ควบคู่กับการบังคับสัตว์พาหนะ และการใช้ปืนยาว

ทั้งแผนการรบที่ใช้ของพระองค์ล้วนออกไปในแนวรุกรบโจมตีมากกว่าตั้งรับในชัยภูมิ ซึ่งต่างจากแผนการรบของอยุธยาในอดีต แต่หลังการสวรรคตของพระองค์ วิชาการที่รุกรบเพื่อแผ่แสนยานุภาพกลับไม่ได้นำมาใช้

 

วิธีการต่อสู้ของพระองค์มันทำให้เสียเวลา การรวมกลุ่มคนที่แตกต่างกัน ไม่ค่อยมีใครอยากใช้กันหรอก มันไม่เหมือนตำราพิชัยสงคราม คุมไม่ได้ก็คือจบ

ทำสงครามไปเรื่อยๆ เมื่อไหร่มันจะจบ การทำศึกของพระองค์จึงเป็นไปเพื่อจัดบ้านเมืองให้เรียบร้อยเสียมากกว่า มันไม่ได้ตรงเป้าหมายไปหมดอย่างที่พระองค์คิด แต่ก็ถือว่าไม่ล้มเหลวไปเสียหมด

การรวมชนต่างๆ ไว้ด้วยกัน มันต้องอาศัยแรงจูงใจ ถ้าไม่มีพระเจ้าเอกาทศรถที่เป็นที่รักของเหล่าทหารและประชาชน การกระทำของพระนเรศวรก็คงไร้ซึ่งประโยชน์

 

ทั้งสองพระองค์ช่วยเหลือกันมันเป็นเรื่องที่สมควรที่สุดแล้ว ทั้งฝ่ายบู๊(สงคราม)และฝ่ายบุ๋น(บริหารบ้านเมือง) แต่ทหารพระองค์ดำถึงไม่ได้ประจำการอยู่อยุธยา ต้องตามเสด็จพระองค์ทำสงครามกันตลอดเวลา บางครั้งยามว่างเว้นจากสงครามพระองค์ก็เลือกที่จะประทับอยู่ ณ ชายทะเลของเพชรบุรีแถบนี้มากกว่า แต่ในเมื่อเลือกแล้วที่จะติดตามองค์ท่านเราก็ต้องทำ บางคนอาจไม่พอใจแต่เราไม่สามารถล่วงรู้จิตใจของผู้คนทั้งหมดได้ บางคนทำงานแค่ตามหน้าที่พอพ้นจากนั้นก็ไม่อยากจะทำ แต่บางคนมองการณ์ไกลทำงานเชิงรุก แม้รู้ว่ามันจะต้องเหนื่อยอาจผิดหวังหรือสมหวังก็ได้ แต่ก็ทำเพราะถ้าไม่ทำก็ไม่พัฒนา บางคนไม่เข้าใจบางคนทำงานทำไมเยอะแยะสุดท้ายก็แค่นั้น แต่นั่นแหละมหาบุรุษถ้าคิดเหมือนคนอื่นคงไม่มีใครจดจำ เหมือนจินซีจักรพรรดิที่ได้ชื่อว่าโหดแต่ท่านก็เป็นคนรวมชาติจีน ชนใดอ่อนแอก็สิ้นชาติโดนคนอื่นกลืนไป เกิดขึ้นตั้งอยู่ดับไปเป็นธรรมดาสามัญของโลกใบนี้ก็จริง แต่หากมีวิธีใดที่จะปกป้องบุคคลอันเป้นที่รักได้ หากยังไม่ตายก็จะต้องดิ้นรนทำต่อไป พระนเรศวรท่านอยู่พม่ามาก่อนท่านเข้าใจดีหากวันใดพม่าฟื้นตัวได้ ไทยคงเจ็บหนักกว่าเดิม และสิ่งนั้นก็เป็นความจริงในคราวเสียกรุงครั้งที่สอง ไม่งั้นท่านจะเปลี่ยนเส้นทางการเดินทัพไปยังอังวะทำไม

 

เป็นอย่างนั้นจริงๆ พระนเรศวรทรงมองการณ์ไกลดังเช่นที่ว่าจริงๆครับ ที่พระองค์พลาดโอกาสสำคัญไปนั่นก็เพราะบุญของแผ่นดินพม่ายังไม่สิ้น ด้วยเหตุที่ว่าบรรพบุรุษทางพม่าสืบทอดและเผยแผ่พระไตรปิฎกไว้มาก ทั้งพระอริยเจ้าที่สำเร็จธรรมก็มีอยู่ไม่น้อย เทพยดาจึงคงรักษาแผ่นดินให้คงอยู่ดุจเดียวกับแผ่นดินอยุธยา ที่พม่าไม่อาจข่มเหงหรือกลืนชาติได้ก็ด้วยเหตุผลเดียวกัน

อีกประการหนึ่ง ผู้ปกครองของอยุธยาเองก็ไม่ได้ทำความเดือดร้อนให้อาณาประชาราษฎร์ ไพร่บ้านพลเมืองให้ได้ทุกข์เข็ญจึงทำให้ชนเผ่าอื่นไม่อาจมาทำลายล้างได้

จนเมื่อหลังการสิ้นพระมหากษัตริย์สองพี่น้อง แผ่นดินอยุธยากว่าร้อยปี มีทุกข์เข็ญมากกว่าการได้อยู่ดีสุขของราษฎร ด้วยเหตุว่าเกิดการแก่งแย่งอำนาจกันขึ้นในราชสำนักจนถึงขั้นฆ่าล้างบางกันตลอดมา ชะรอยเทพยดาอารักษ์หลักบ้านเชนเมืองจะระอากับพฤติกรรมของชนชั้นปกครอง จึงไม่อยู่รักษาแผ่นดิน และปล่อยให้พม่ามากวาดล้างพวกเขาไปเป็นข้าในแผ่นดินพุกาม

 

อยุธยาล่มเพราะพระเจ้าอุทุมพรทนไม่ไหว คนที่เกิดเป็นกษัตริย์หากต้องฆ่าพี่น้องตัวเองไปเรื่อยๆ มันก็ต้องสุดที่ชาติใดชาติหนึ่ง ชาตินี้คือชาติที่ท่านฆ่าไม่ไหวแล้ว จะปลุกผีพระนเรศวรมาเกิด ท่านก็คงจะยังลุกไม่ไหว พระพุทธยอดฟ้าฯ ถึงกับต้องมาเอง พระนเศวรว่าจะพักท่านคงถึงกับสะดุ้ง กระทืบพระบาทลั่นด้วยความเจ็บปวดในตอนที่เสียกรุง คือถ้าปล่อยให้พระเจ้าอุทุมพรมาเกิดแค่พระองค์เดียว อยุธยาก็ไม่ล่มแล้ว พระพุทธยอดฟ้าฯ ก็ไม่ต้องมา พระนเรศวรท่านก็จะได้พักของท่านต่อ

 

อยุธยาจะอยู่หรือล่ม ขึ้นอยู่กับพระเจ้าอุทุมพรจริงหรือ!

หากมีแต่พระพุทธยอดฟ้าฯ ชนเผ่าไท จะพ้นจากการตกเป็นประเทศราชของพม่าจริงๆได้แน่หรือ

 

พระเจ้าอุทุมพรสามารถสู้กับทัพพม่าได้ แต่ท่านไม่ทำเพราะนั่นหมายถึงการที่ท่านอาจจะต้องฆ่าพระเชษฐาของท่าน ทางเลือกมันมาบีบตอนท่านสุดๆ แล้วจริงๆ ผู้ที่มาเกิดใช่ว่าจะพร้อมกันหมด แต่ถ้าไม่มีพวกชอบแข่งบารมี พระเจ้าอุทุมพรก็ไปได้ราบลื่นของท่านแล้ว ทำไมถึงชอบขัดแข่งขัดขากันก ทำไมไม่ปล่อยผู้ที่สามารถทำประโยชน์ได้ ให้ทำประโยชน์ของเขาไป

ชนเผ่าไทนี้คงต้องไปหาเอาที่อื่น หากแต่เป็นชาวสยามหรือขาวไทยแล้ว ถ้าพระพุทธยอดฟ้าฯ ไม่มา พวกเขาจะถูกกดหัวจนโงหัวไม่ขึ้น

คุณไม่รู้หรอกคำว่าไทยและสยามหมายถึงอะไร พระจอมเกล้าฯ ท่านถึงต้องปกป้องไว้ขนาดนั้น

ผมว่าพระยาพิชัยท่านแปลกๆ นะที่ให้ประหารตนเอง คุณคิดว่าใครเป็นผู้มีส่วนร่วมวางแผนปลดแอกไทยในครั้งนั้นเล่า พระยาพิชัยท่านไม่อยากมีข้อครหาใดๆ ท่านทำเพราะเห็นว่ามันเหมาะสม หากท่านรับใช้พระพุทธยอดฟ้าฯ ผู้คนก็จะพาว่าท่านอยากได้อำนาจและฐานะ ท่านวางแผนยึดอำนาจในครั้งนั้นโดยคิดที่จะเสียสละตนเองตั้งแต่แรกแล้ว คนแบบท่านน่าชื่นชมดีนะ

 

ไม่เห็นมีอะไรเกี่ยวกับทหารพระองค์ดำเลย ขออะไรที่อยู่ในยุคนี้และเป็นอะไรที่เป็นบทบาทของทหารพระองค์ดำหน่อยรู้สึกจะนอกประเด็นไปไกลละ

 

ลบทำไมกลัวอะไรเอาเลยเต็มที่

 

กฮนายไม่ใจเลยแม่งป็อดอ่ะ

 

ไม่ได้เฝ้าหน้าเว็บตกลงท่าน กฮ เว้าอะไร ทำไมต้องลบ ตอนแรกก็กะจะตอบก่อนที่กล่าวถึงพระยาพิชัยนะ ว่าเราศรัทธาท่านตอนที่ท่านกล่าวประโยคนั้นแหละ จริงๆการเปลี่ยนนายสมัยก่อน(ตอนนี้ก็เป็น) มันก็มีสองทางอยู่หรือไป ไปแบบไหน สู่อีกภพหนึ่ง ไปเลย หรือจะไปสู่ทางธรรม ชีวิตนักรบขึ้นบนหลังเสือแล้ว ลงมาก็ตาย น้อยรายลาออกจากราชการกลับบ้านนอกเพราะอายุเยอะ ทำแบบนี้ถ้าไม่มีลูกน้องยอดกตัญญูหรือบุตรยอดกตัญญูผู้สามารถมาแทนที่แล้ว ให้น่าเป็นห่วงลูกน้องและวงศ์ตระกูล ใครจะโดนรังแกก่อนกันแต่ท่แน่ๆก็คือโดนทั้งหมด

 

เคยไปกันไหม จ.ตาก ร้อนสุดๆ คนมีความสามารถอย่างพระเจ้าตากต้องอยู่ชายแดน สุดท้ายท่านได้ชื่อว่าวีรบุรุษ ผ่านมาแค่สองร้อยกว่าปี คงไม่มีใครลืม เหตุการณ์เป็นอย่างไรก็ไปพิจารณาเอาเอง เราก็ถือว่าพระยาพิชัยไม่เสียทีที่ท่านชุบเลี้ยง ข้าพเจ้า คิดว่า ร.๑ ท่านใจดีอย่างที่ท่าน กฮ กล่าวนั่นแหละ น้องท่านโหดกว่า แต่ยามที่สยามนอกจากต้องการคนที่รบเก่งเป็นสามารถแล้วยังต้องการคนที่ฟื้นฟูบ้านเมืองด้วย บางครั้งคนเราก็ต้องเสียสละเพื่อคนอื่นเพื่อปณิธานอันยิ่งใหญ่ ทั้งสองท่านอาจไม่ผูกใจกันเลยก็ได้ เพราะต่างก็รู้ว่าอะไรเป็นอะไรแต่ทำอย่างไรให้ลงได้อย่างสวยงาม
การเกรงอกเกรงใจมากเกินไปของเจ้าฟ้าอุทุมพร ทำให้ไทยต้องสูญเสียและพระองค์เองก็ต้องสูญเสียเช่นเดียวกัน สุดท้ายลูกหลานของพระนเรศวรและสมเด็จพระเอกาฯก็กลับมาฟื้นฟูไทย ผู้นำต้องเสียสละมาก เห็นแก่ราษฎรมากๆ สมัยก่อนพี่น้องจะรักกันมากเพราะคลานตามกันมาพี่เลี้ยงน้อง ส่วนลูกมีได้เยอะแยะเพราะสร้างมาเลี้ยงมา เคยดูเรื่องคังซี ตัวละครกล่าวถึงชะตากรรมของเจ้าชายต้องเก่งกล้าสามารถในการรบเพราะต้องช่วยพ่อคนไหนเก่งอยู่ต่อ คนที่ไม่เก่งก็หมดสิ้นไป ส่วนเจ้าหญิงก็มีหน้าที่แต่งงานเพื่อเจริญสัมพันธไมตรีกับนานาประเทศเพื่อเป็นกำลังสนับสนุนบ้านเมืองของตน ซึ่งเรื่องนี้พระสุพรรณกัลยา พระนเรศวรและพระเอกาทศรถทั้งสามพระองค์ได้แสดงให้พวกเราได้ประจักษ์แล้ว