วิริยาธิกะพิเศษบันทึก

วันนี้วันพระขึ้นสิบห้าค่ำเดือนยี่ หรือเดือนสองไทย

 

************************
ฝันแบบนั้นตื่นมาจะเหนื่อยมากค่ะ เลยท่องพุทโธประจํา (พรวดไปอยู่ไต้รักแร้ข้างขวาหลวงพ่อก็มี) เนี่ยถึงไม่อยากเกิดเป็นผู้ชายไง ไม่งั้นจะไปนรกเพลินเลย ใจมันจะกวาดพวกเลวๆทิ้งอยู่เรื่อย(เราเลวเหมือนกันแต่มันน้อยกว่าเขา)

 

วันนี้วันพระคุยเรื่องฝันเรื่องผีในฝันต่อ แก้วสองแก้วแกผลัดกันสังเกตการณ์เวลาที่อีกฝ่ายสู้กับผีเล่าแบบเอาขำๆที่ไม่น่าเป็นไปได้ โซฟาสำหรับนั่งเล่นในห้องทำงานเล็กๆนี่ แก้วเล็กแกนอนเมื่อไรพอเคลิ้มๆ หรือจิตเป็นสมาธิก็เป็นอันว่าได้มีผีมาฟัดกะแกบ่อยๆ ขนาดแก้วแม่ใหญ่นั่งสังเกตอยู่ ก็ฟัดกันซึ่งหน้านั่นแหละ แกก็ไม่กลัวอะไร เพราะพอจะรู้ว่าผีประเภทใหน ผีธรรมดาทำอะไรไม่ได้แน่ คู่นี้ทั้งพระหางหมาก พระคำข้าว องค์แก้วมณีรัตนของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ต่างหู แหวนต่างๆเป็นองค์แก้วมณีรัตนของหลวงพ่อทั้งหมด และใจที่ทรงสมาธิตลอดเวลาทั้งคู่ คำว่าตลอดเวลานั้นตลอดแบบหลวงพ่อสอนไม่ได้ไปนั่งหลับตาให้ใครเห็น นั่งคุยยืนคุย เดินทำงานอยู่นี่แหละทรงสมาธิตามแบบตลอด

แก้วเล็กนอนแก้วใหญ่นั่งเฝ้า

 

เอากําลังใจมาฝากท่านแก้วเล็ก อย่าท้อนะคะ มารไม่มีบารมีไม่เกิดไง ดีแล้วที่มีเครื่องป้องกันตัว ขอให้มีอีกเยอะๆ เช่นของหลวงพ่อดํา อีกหน่อยจะเก่งเชียว(ท่าทางดูมีอารมณ์ขันเยอะ)สู้ๆนะคะ
***เพลงทีลงฟังมาตั้งแต่สมัยสุนทราภรณ์ เพราะแบบไม่มีวันตาย(พวกเราจะตายก่อน)มีครบเลย รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส

 

บางวันแก้วใหญ่นอนหลับ แก้วเล็กนั่งเฝ้าสังเกตุ ตอนหลังๆนี่ผมก็พูดดังๆ ฟัดกันอีแบบนั้นมันเหนื่อย จะให้ดีเอาหวยมาฝากดีกว่า แหมอีทีนี้ค่อยๆเงียบไปหน่อย แต่ลืมเป็นไม่ได้ ลืมๆเมื่อไรเป็นมาเตือน ก็ยังไม่รู้ว่าเป็นท่านใด

 

ขอบคุณแทนแก้วเล็กมากครับ ตอนนี้เข้าห้องพระไปแล้วทั้งคู่

บางวันขณะที่รอผมในที่ทำงานก็หลับทั้งคู่เหมือนกันครับ

 

*******************************
เอามาฝากท่านแก้วทั้งสองแก้ง่วงค่ะ
เรื่องลึกลับที่เราไม่รู้ยังมีอีกมากมาย
ราตรีสวัสดิ์พระรัตนตรัยค่ะ

พุทธอิสระ - ความลับเทือกเขาภูพาน

http://youtu.be/OeGatRwzsqw
Published on Apr 24, 2012
ตำนานความลับเทือกเขาภูพาน โดย
หลวงปู่พุทธอิสระ วัดอ้อน้อย(ธรรมอิสระ) อ.กำแพงแสน จ.นครปฐม

 

**ได้อ่านและฟังธรรมะของหลวงพ่อจรัญ การเจ็บไข้ได้ป่วย สามี หรือภรรยาทิ้ง เด็กดื้อ ....etc.ทุกคนที่มา ท่านให้เริ่มจากการทํากรรมฐานทั้งนั้นเลยค่ะ
(อ้าว เป็นโรคติดต่อแล้ว ฝันเห็นคนแทงตัวของเขาเองที่หัวใจเลย แถมพูดได้อีก)

 

นารีผล บทที่ 01 10 นิยายธรรมะ หลวงพ่อจรัญ
https://www.youtube.com/watch?v=ZdQhhUV9ER8

ฝากท่านแก้วเล็กค่ะ
ราตรีสวัสดิ์พระรัตนตรัย
ขอให้เจริญในธรรมทุกๆท่านค่ะ

 

เรื่องฝันนี่เขาฝันของเขาอยู่เรื่อยแก้วเล็กนี่ วันก่อนก็บอกว่าฝันสู้กับผีอีกแล้วเมื่อวันพระที่ผ่านมานี่แหละ เที่ยวนี้ผีไม่กลัวนะโม พอตั้งนะโมผีพากันหัวเราะ ผีบอกว่าไม่กลัว ในฝันไม่รู้เดินอยู่ที่ใหนไม่รู้ มีผีมารุมล้อมสามผีด้วยกัน ทุกทีตัวต่อตัว อีคืนนี้น่าจะเห็นว่าสู้ไม่ได้เลยจะมีการผีหมู่ แกเล่าไปก็หัวเราะไปทั้งสองแก้ว ก็มีการต่อสู้กัน แกบอกว่าชักจะเหนื่อยทำท่าว่าสู้ไม่ได้ ก็มีคนมาบอกว่าเอาคาถานี้ เป็นคาถาของเจ้าแม่กวนอิม แล้วก็สอนคาถาแกก็ท่องตาม ก็ปรากฏว่าทีนี้ผีกลัวไม่เข้าใกล้

ปกติแก้วเล็กนี่แกติดตาติดใจรูปเจ้าแม่กวนอิม แกบอกว่าแกชอบสวยแบบนั้น สวยลักษณะที่เจ้าแม่กวนอิมเคยสวย ก็เล่าให้เขาฟังว่าเจ้าแม่กวนอิมน่ะท่านเคยปรารถนาพุทธภูมิมาก่อนตั้งแต่สมัยเป็นผู้หญิงตอนนี้ท่านเข้าพระนิพพานไปแล้ว แก้วนี้นิยมชมชอบรูปลักษณะเจ้าแม่กวนอิม นี่ขนาดฝันว่าสู้กับผียังมีคนนำคาถาของเจ้าแม่กวนอิมมาบอกให้ ทีหลังฝากคนที่นำคาถามา ขอเอทีเอ็มเจ้าแม่มาด้วย ตอนนี้ยังไม่สวยไม่เป็นไร เพราะมันสวยกระทันหันไม่ได้

ต้องตายแล้วเกิดใหม่แกถึงจะสวยตามชอบใจแต่เรื่องรวยนี่มันกระทันหันได้นี่ หากว่ามีผีทั้งหลายที่สู้กันไปสู้กันมานี่แหละช่วยพาไปให้มันถูกที่ถูกทาง ที่ๆมันทำอะไรแล้วเป็นทรัพย์เป็นสิน เป็นประโยชน์โพชผล อะไรที่จะทำให้เป็นทุกข์เป็นโทษก็อย่าพาไป ก็ช่วยขัดช่วยขวางเรื่องที่ควรจะขัดจะขวาง อย่าปล่อยให้ทำผิดคิดร้ายประมาทพลาดไป แล้วเราก็ร่วงนรกไป ผีแบบนี้ไม่น่าจะร่วมญาติเลยจริงๆ

 

เคยไปเที่ยวสิงค์โป มีร้านที่มีเจ้าแม่กวนอิมหลายๆปางเลย เกิน๒๐ สวยมากๆ ท่านแก้วเล็กนี่ไม่ใช่ย่อยเลยนะ

 

แก้วนี้เขาก็ใจไม่เล็กเลย ชอบสวยแล้วก็ประเภทบู๊ดุเดือด เรื่องอะไรที่ไม่เป็นธรรมนี่แกสู้ไม่ถอย พอๆกันกับอดีตลูกสาวเสือที่อยู่ในกรุงเทพ แต่นั่นเขารักสวยรักงามแบบไทยๆ แม้จะเคยดุดันสมัยวัยรุ่นอยู่บ้านป่า ที่ไม่สู้คนเอาตัวไม่ค่อยรอด แต่เวลาที่ทำหน้าที่แม่บ้านแม่เรือนเขาเรียบร้อยนิ่มนวลมาก งานบ้านละเอียดละออ พอที่จะเอาเป็นแบบอย่างสอนลูกหลานได้ ที่สำคัญมากคือใจของเขาที่ใจเดียว ซื่อสัตย์จงรักภักดีตั้งแต่พบกัน ครั้งที่จะไปอุ้มออกมาโชว์อาจารย์ เขาเลยตบเอาซะก่อนแล้วก็สอนทีหลังแหมมันจำขึ้นใจ

ที่หาดใหญ่ก็มีรูปเจ้าแม่กวนอิมอยู่มาก มีองค์หนึ่งอยู่บนภูเขาในตัวเมืองหาดใหญ่แก้วเล็กชอบไปกราบบูชาประสาคนอยากสวยของเธอประจำ ผ่านไปผ่านมาเป็นต้องมองแล้วก็มักพรรณาความสวยว่า สวยแบบรูปปั้นเจ้าแม่กวนอิมนี่สวยอิ่มคือเนื้อเต็มทุกสัดส่วน แขน นิ้วมือ เรียวกลมกลึงเธอว่าแบบนี้ เวลาทำบุญให้ทาน ถวายผ้าไตรจีวร ถวายดอกไม้บูชาพระแก้วนี้เน้นเป็นพิเศษเรื่องความสวย

เขาติดตามแก้วใหญ่มานานอะไรที่แก้วใหญ่ทำเธอก็ทำตาม ไม่เอาอย่างเดียวคือเป็นพี่ใหญ่ แก้วทุกๆคนที่พบแล้วในชาตินี้ส่ายหน้า สู้อย่างอื่นไม่ค่อยกลัว แต่เรื่องการเป็นพี่ใหญ่แล้วต้องดูแลน้องๆนี่ชักจะหวั่นๆ ทุกคนที่เลี้ยงน้องจะเข้าใจดีว่าจะต้องมีกำลังใจ ที่จะต้องอดทนมากเป็นพิเศษ เหนื่อยยากมากขั้นสาหัส คนเป็นพี่ หากน้องไม่มีกิน มันกินไม่ได้ ข้าวหนึ่งถ้วยน้ำหนึ่งแก้ว หรือหนึ่งขัน ต้องป้อนให้น้องก่อน เหลือจากน้อง ตัวเองถึงจะกินได้ ยิ่งมีน้องหลายคนอย่างชนบทสมัยก่อนมีลูกกันหกคนแปดคน สิบกว่าก็มี คนใหนเป็นพี่ใหญ่แล้วเอาถ่านคนนั้นเหนื่อยสาหัส ยกเว้นคนที่ไม่รู้คำว่าหน้าที่อันนั้นเป็นพี่หรือเป็นน้องก็ไม่ต่างกันอาศัยอะไรไม่ได้

แก้วนี้เขาก็ไม่ย่อยอย่างซือเจ๊ว่าหากแก้วใหญ่ติดภาระกิจ เธอแทนได้ตลอด แบบคนขับรถยนต์เป็น ทุกคนขับได้ แต่หากมีคนอื่นขับที่ไว้วางใจได้เขานั่งนอนชมวิวทิวทัศไปดีกว่าถึงจุดหมายปลายทางเดียวกัน ถึงใหนก็ถึงกันนั่งไปแล้วเสริมสวยไปด้วย แถมยังแทะข้าวเหนียวไก่ทอดไปด้วยก็ยังได้ไม่เหนื่อยยากเท่าคนที่ถือพวงมาลัย นั่งพิมพ์อยู่นี้ก็มายืนยิ้มอยู่ข้างๆ บอกว่าเอาตามนี้แหละ แม่ใหญ่เหนื่อยเมื่อไรค่อยเปลี่ยนถือพวงมาลัยเป็นช่วงเป็นตอนแกว่างั้น หนทางพวกเรายังอีกยาวไกลมีเวลาที่จะโชว์การเข้าโค้ง ทางลาดชัน ขึ้นเขาลงห้วย ทางที่ขรุขระ ทางที่ทุระกันดาร ทางในทุกสภาพพื้นผิวจราจร ขึ้นไฮเวย์เมื่อไรเราก็เครื่องพันหกร้อยแรงม้า เทอโบชาร์ท แต่งซิ่งเต็มอัตรา เราก็พร้อมที่จะหวดเต็มๆแบบไม่กลัวล้อหลุดช่วงล่างพัง และทุกสภาพดินฟ้าอากาศ แม่ใหญ่เหนื่อยช่วงใหนถือพวงมาลัยแทนช่วงนั้น นี่แกยืนยิ้มอยู่ข้างๆบอกให้บันทึกไว้แบบนี้

เอามาย้อนอีกครั้งรูปอดีตลูกสาวเสือ ที่ซื่อสัตย์จงรักภักดี น้ำใจแบบนี้ก็หาได้ไม่ง่ายเลย รูปในงานศพน้องสาวปี2549
ส่วนรูปผู้หญิงที่ใส่หมวกเห็นหน้าครึ่งเดียว ในงานสงฆ์กรานต์ปี2553หน้าแบบนี้นี่แหละที่เคยที่เคยบุ๊ดุดัน

แก้วใหญ่ก็อยู่ในงานตลอดมีหน้าที่ดูแลลูกๆของแก้วรองๆ พวกลูกๆเองก็ล้อมหน้าล้อมหลังแม่ใหญ่ประสาเด็กของเขาที่แค่ใครให้ความรักเอ็นดูให้สิ่งของแม้เพียงเล็กน้อยเขาก็ให้ความเคารพนับถือ ใครได้รับอะไรจากแม่ใหญ่ก็จะเอามาอวดกัน
ก็ต้องบอกว่าขอบคุณมากๆแก้วๆเอ๊ย

 

ต่อเนื่องอีกนิดหน่อยแม่ใหญ่กับลูกๆแม่รอง ลูกๆจะดีใจกันมากหากว่าแม่ใหญ่ให้อะไรแม้เพียงเล็กน้อยก็จะอวดจะโชว์ว่าแม่ให้ แม้เรื่องอาหารการกิน ลูกๆไปหาเมื่อไรเป็นต้องแม่ใหญ่ทำให้ แต่รูปชุดนี้เป็นที่บ้านต่างจังหวัด แม่เขาเรียกลูกๆที่ต่างแม่มากินอาหารกลางวันกัน เป็นร้านขายอาหารของหมู่บ้าน ชุดนี้เป็นชุดเล็ก ชุดใหญ่ขอพ่ออย่าโชว์รูปพวกเขา

 

อ๋อ..ความลับของบันทึกที่สำคัญ คือ มีเมียยืนคุมเวลาบันทึกด้วยนี่เอง ผมก็ยังว่าอยู่มิน่าล่ะบันทึกเอาใจเมียดีจริงๆ

ฮ่าๆๆๆๆ แซวเล่นหน่อยครับ เดี๋ยวมาเล่าเรื่องสนุกให้อ่านกันครับ เอาเพลงนี้ไปฟังก่อน

<iframe width="420" height="315" src="//www.youtube.com/embed/ElqoVreU3zI" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

 

ขอบคุณครับพี่สำหรับเพลง ชีวิตคนมันก็อย่างกับเพลงนี่เหมือนกันต้องเติมโน่นเติมนี่ เหมือนเครื่องยนต์ที่ต้องเติมน้ำมัน หัวข้อนี้ก็คุยได้หลายวันไม่จบอย่างพี่บุญทรงว่าไว้ในหลายเรื่องนั่นแหละพี่ พุทธภูมิลึกๆต้องเติมน้ำมัน ลำพังเครื่องตัวเองไม่รู้จะวิ่งเล่นอยู่ทำอะไร พ่วงโบกี้เข้ากับขบวนใดขบวนหนึ่งแล้วก็เข้าพระนิพพานไป แต่นี่ใจเรามันถูกออกแบบมาให้เป็นหัวลากนำขบวนหากไม่มีเชื้อเพลิงมันไม่วิ่งนะพี่ แล้วเชื้อเพลิงเองก็ต้องเชื้อเพลิงชั้นดีไม่งั้นเครื่องแรงไม่ดี ลากไม่ไหว แม้หัวจักรไอน้ำ มันก็เป็นน้ำสะอาด

 

มีความพยายามที่จะทำหัวลากที่เร็ว และพละกำลังมากมาแต่โบราณกาล ต้องการเร็วพิเศษ แรงเป็นพิเศษ อย่างชุดนี้

 

ส่วนเรื่องเมียนี่ต้องทำตามคำสอนพระเดชพระคุณหลวงพ่อ เป็นทั้งอนุสติ คือภริยังนุสติกรรมฐาน และเป็นอีกหนึ่งสระณะ คือภริยังสรณังคัจฉามิ ขอภรรยาจงเป็นที่พึ่งด้วยเถิด พี่Amarmy เกิดใหม่อีกเมื่อไรขอจงอย่าได้กำพร้าเมียอีกเลย

เดี๋ยวมาต่อนะพี่คุณๆเธอเตือนผมแล้วให้รีบไปทำงาน นี่พี่มันดีอย่างนี้ เมียดีท่านย่าบอกว่าเหมือนแม่ คอยเตือนคอยบอกคอยสอนเรา

 

ลากหัวเดียวนี่หากขึ้นเนินขึ้นภูเขามันแทบจะเกินกำลังลากนะพี่

 

หากว่าเกินกว่ากำลังจะลาก แล้วก็มีอีกสักหัวสองหัวมาช่วยลาก ช่วยดันท้ายขบวนมันก็พอจะกัดฟัน ฝ่าเส้นทางที่มันทุระกันดารไปได้ หากไม่มีเอาซะเลย จะลากไปอย่างไรไหว น้ำหนักภาระมีแต่เพิ่มขึ้น ทางก็ลาดชันขึ้นเรื่อยๆ แล้วหากเส้นทางที่ยาวไกล มันก็ต้องมีการเติมน้ำมันกันเป็นระยะ หากไม่มีอะไรเป็นแรงขับเคลื่อน จะไปกันอย่างไรทั้งหัวจักร ทั้งตู้พ่วงทั้งหมด

บนเส้นทางพระโพธิญาณบางช่วงบางตอนมันทุระกันดารมากยิ่งนัก กำลังใจเป็นสิ่งสำคัญมาก

 

สวัสดีครับ ทุกท่าน พี่ PCO คุณ Supatron พรุ่งนี้ผมจะมาเล่าเรื่อง "ไล่ไอ้ดำ" ผมตั้งมันเองนี่แหล่ะชื่อ

เรื่องนี้เกี่ยวเนื่องไปกับพวกรู้ไสยศาตร์เดรัจฉานวิชชา คุณผี คุณคน

ที่แฝงมาในลักษณะเป็นอาจารย์รักษาโรคด้วยพลังจิตบ้าง

พวกทำนายทายทัก ทำนองหมอดู มีร่างองค์เทพ จำพวกนี้แหล่ะครับ เดี๋ยวผมจะโม้เรื่องนี้ให้อ่าน

สมัยปัจจุบันเสียด้วย ไม่นานเท่าไหร่นี้เองครับ ๒ ปีเศษ เดี๋ยวผมเล่านิทานเรื่องนี้ให้อ่านกัน จะได้แก้กลุ้มกันบ้าง

ราตรีสวัสดิ์ครับทุกท่าน