17ปี หลงผิด2

ก่อนอื่นต้องขอบพระคุณพี่ๆกัลยามิตรทุกท่านที่มีจิตเมตตากับจิตน้อยๆ จิตที่ถูกกิเลสเล่นงานนะตอนนี้ ตอนนี้น้องได้พยายามเเยกตัวจากสังคมค่ะ น้องได้บอกให่เพื่อนเปลี่ยนระหัสเฟสที่น้องใช้ประจําเละบล็อกเบอร์คนที่น้องหลงเพือเขาจะโทรหาน้องไม่ได้ คนๆที่กิเลสน้องเรียกร้องหา

เเต่มันก็ไม่ได้ช่วยอะไรมากเลยค่ะ หลังจากได้โพสน้องก็พยายามมีสติ คือ ไม่หลงว่าตัวเองนั้นมีตัวตัวเป็นเเค่จิต พยายามรู้สึกหลายครั่งที่สุดเเต่ละวัน เเละ สํารวม มโนกรรม เเละ วจีกรรม เเละ เมื่อวานนี้ จิตน้องเริ่มจะสะอาดจนจะนึกจะนุ่งขาวทําสมาธิ เเต่พี่ๆรู้ไหมค่ะ น้องมันคนมีกรรมจริงๆ เมื่อวานนี้คนรักของน้องเข้ามาหาน้อง ตอนที่นอนน้องอยู่ เเบบไม่ได้นัดหมาย น้องพยายาหนีจากเรื่องพวกนี้ เเละเวลาที่น้องจะคิดทําอะไรเกี่ยวกับบุณกุศลจะมีอะไรเเบบนี้เกิดขึ้นตลอดค่ะ นี้ไม่ใช้ครั่งเดียวนะค่ะ หลายครั่ง น้องรักเขามาก เขาเป็นคนเดียวที่ทําให้จิตน้องทุร่นทุรายได้ ที่จริงน้องได้ตั่งใจว่า น้องจะไม่ขอมีความรักเเบบนี้ จนเรียนจบHigh school เพราะพ็อบคิดว่ายังเด็กเกินไปเเยกเเยะไม่ถูกว่าอันไหนคือรักเเละหลง พี่ๆมีคําเเนะนําที่จะทําที่น้องจะทําให้ตลอดรอดฝังไหมค่ะ ช่วงนี้จิตน้อยดวงนี้ต้องขอเกาะใบบุณพี่ๆที่มีจิตเมตตา เเละ น้องขออโหสิกรรมถ้าข้อความนี้ไปลบกวนใคร เเค่นี้เจ้ากรรมนายเวรน้องก็เยอะมากพอเเล้ว น้องไม่อยากสร้างกรรมกับใคร ต้องขอโทษ ณ ที่นี้นะค่ะ ขอบพระคุณค่ะ (รูป ผู้ชายสองคนนั้นเป็นคนรักเก่าน้อง หลังจากที่น้องพยายามเเยกตัวออก เขาติดต่อน้องไม่ได้เลยเล่นโพสที่หน้าเฟสน้อง น้องใจอ่อนเลยหลงไปตอบค่ะ ) ตอนนี้น้องเหมือนต้องเริ่มใหม่อีกเเล้วค่ะ น้องทรมาน ที่ต้องเจอเเบบนี้ เมื่อถูกเหยียดหยามเพราะมันไม่งามสําหรับน้อง เเละ ถูกหลอกให้มีความหวัง หลอกให้มีความสุขเเล้วก็ทุกข์ น้องทรมารเหลือเกิน น้องไม่เคยเเม้จะไปหา หรือ ไปทํากรรมกับเขา น้องอยู่เฉยๆทําความดีของน้องค่ะ

 

....หลงผิดเฟสสอง กิกิ เผลอๆจะมีไตรภาค ...สู้ๆละกัน ขอให้ผ่านพ้นไปด้วยดี

 

เลิกเล่นเฟซบุ๊ค เปลี่ยนเบอร์โทร

 

สัจธรรมมีจริง เห็นน้องแล้วนึกถึงตัวเอง ตอนสมัยก่อน
- ความรักความหลง มันต่างกันครับ ถ้าประสบการณ์ยังน้อย ยังไม่รู้ว่ารักรู้ว่าหลง ไม่ลองปรึกษา คุณพ่อ คุณแม่ดูล่ะครับ
- สมัยก่อน ถ้ารักถ้าหลงใคร และ เค้าก็มีใจให้เราเช่นกัน เราก็คงมีความสุข เค้าก็มีความสุขไม่การทรมานครับ (มาแชร์ครับ)
- สมัยนี้อะไรก็ เร็วไปหมด พูดก่อนคิด , พิมพ์ก่อนคิด การสื่อสารผิดพลาด ความคิดผิดพลาด บางทีกว่าจะรู้ตัว ก็ผิดพลาดจนบางทีก็แก้ไขไม่ทันแล้ว (ความคิดเห็นส่วนตัว)

 

สุดยอด กำลังใช้บุญต่อต้าน วิบากกรรม

สู้ๆ ครับ

 

คือถ้ายังต้องหนี หรือพยายามตัดขาดนั่นไม่ใช่การปล่อยวางนะ ถ้าจิตปล่อยวางจริงมันจะไม่ลำบากในการตัดอะไร เพียงแต่มันจะหมกมุ่นกับสิ่งต่างๆ น้อยลงตามธรรมชาติ เหมือนกับเด็กเล็กที่จะเบื่อของเล่นไปเองเมื่อโตขึ้นแบบนั้น เพราะจิตไม่ยินดีกับความสุขทางโลกมากนัก เพราะได้พบกับสุขจากสมาธิ หรือสุขอย่างอื่นที่ยิ่งกว่า มันจะหมกมุ่นกับเรื่องทางโลกน้อยลง แต่ถ้าเรากลับไปอยู่กับความสุขทางโลก จากวัตถุ จากความคิด ความสำเร็จ การชนะ พวกนี้จิตก็จะลืมความสุขจากสมาธิ ลืมความสุขที่มากกว่าทางโลกได้เหมือนกัน ดังนั้นก็ควรแบ่งเวลาหาความสุขจากสมาธิให้ได้บ่อยๆ จิตจะได้ไม่ลืม แต่ถ้าจิตเราหลงลืมไป ไม่ได้ปฏิบัติดีเหมือนก่อนก็อย่าไปบังคับตัวเองหรือรู้สึกไม่ดีว่าจิตเราหยาบลง เพราะการคิดหรือรู้สึกแบบนั้นมันเป็นการยึดว่าจิตจะต้องละเอียดตลอดเวลา และเป็นการทำให้จิตหยาบลงไปอีก ถ้าเราทำอย่างพอดี ทำเป็นกิจวัตรเราก็จะรู้ว่าแค่ไหนพอดีกับเรา อย่าไปบังคับจิตเลย

 

ผมก็เคยเป็น ทุรนทุราย แต่พอตัดใจได้ สบายใจ สบายกายน่าดู แต่ใช้เวลาหลายปี น้องก็อาศัยเวลาหน่อยสิครับ กรรมไม่ใช่จะลบล้างกันง่ายๆ แต่ผมรับรองว่า ทาน ศีล ภาวนา ช่วยทำให้เราหลุดพ้นเวรกรรมได้เร็วขึ้น ค่อยๆทำไป เรารู้ทางบ้างแล้วนะ สมัยก่อนเพื่อนผมมันบอกว่าล้อคโทรศัพท์บ้าน แล้วขว้างกุญแจทิ้งเลย ถึงอยากโทรก็โทรไม่ได้ สุดท้ายจบครับ เจอกันใหม่ก็ดีไม่มีอะไร ตัวเราต้องช่วยตัวเองก่อน ผมก็ยึดข้อดีของเพื่อนมาปรับใช้ในบางกรณี คือไม่โทรหา ไม่รับ ไม่คุย ไม่ไปด้วยกันแต่ไม่ด่าครับ ของแบบนี้มันอยู่ที่ตัวเรา 99% ครับ แต่เราให้ความสำคัญกับคนอื่นมากเกินไป จนเขามามีอิทธิพลเหนือเรา

 

พิจารณา อสุภะกรรมฐาน ให้เยอะๆนะครับ http://www.mahamodo.com/asupa/A4.html
สำหรับคนที่หลงในรูปสวย-หล่อ เป็น ราคะจริต น้องอายุ 17 ปี ถือว่าอายุยังน้อย ฮอโมนเพศ กำลังพลุ้งพล่าน เป็นการยากที่จะห้ามอารมณ์รัก+หลง แต่ยังดีที่มีจิตคิดจะหลุดพ้นไปจากเรื่องนี้
มันเป็นเรื่องธรรมดาของ ปถุชนคนธรรมดา ครับ ขนาดผมอายุ 37 แล้ว ยังเคยไปหลงเด็กสาวอายุ 20 เลย พอรู้ตัวเองว่าหลงก็พยายาม เอาตัวเองให้ออกห่าง พยายามคิดว่าเสมอว่า เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป และ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา สู้ๆครับ พอเวลาผ่านไปก็จะลืมไปเอง

 

ขอบคุณพี่ๆทุกๆคนค่ะ