ขอเชิญผู้วิเศษทั้งหลายค่ะ

หลังจาก จขกท สมัครสมาชิกใน เวปpalungjitมาประมาณ1เดือน
และอ่านหลายๆกระทู้แล้วพบว่าทำไมหลายๆคน ที่จขกทได้อ่านแล้วรู้สึกได้ว่า
หลายๆคนอยากได้อิทธิฤทธิ์ เหนือมนุษย์ ทั้งมาบอกเองว่าได้นั่นได้นี่ (ยังไม่รวม ถึงที่บอกว่าเห็นนั่นเห็นนี่ที่พิสดาร108อย่าง ควบคุมนั่นนี่ได้
ทั้งตอนหลับและตื่น ) แล้วถ้าใครมาแย้งจะไม่พอใจทันที
แบบเถียงกันชนิดตาต่อตาฟันต่อฟัน บางท่านถึงขนาดอาคาตแค้น สาปแช่งด้วยซ้ำ หรือทำตนเหนือคนอื่นโดยที่คนอื่นไม่รู้หลอกว่าวิเศษ แต่รู้จากปากของคนๆนั้นเอง จขกท เคยสังเกตพระที่ปฎิบัติดีปฏิบัติชอบ หรือแม้แต่ ฤษี และคนธรรมดาที่ตายแล้วเผาจนกระดูกกลายเป็นพระธาตุ คนพวกนี้แทบจะไม่บอกในเรื่องที่ตัวเองได้สภาวะต่างๆเลยเช่น ฉันเป็นอรหันต์นะ ฉันได้นั่นได้นี่น่ะ แต่วัตรปฏิบัติของท่านคนส่วนใหญ่แค่สัมผัสก็จะรู้ได้ว่าท่านดีจริงๆ แล้วก็จะมีบางแง่มุมที่ไม่ธรรมดาโดยสังเกตุจากการกระทำ แต่เดี๋ยวนี้แปลกมากชอบมาบอกหรือตั้งกระทู้แนวพิสดารให้คนอื่นมายกยอตัวเอง แบบเหมือนกับว่าชั้นก็คนเก่งคนนึงน่ะ
( จขกท เคยคิดว่าคนมีของดีเค้าต้องพยายามรักษาสิจะไปโพทนาทำไม ไม่กลัวมันหนี หาย หรือเสื่อมลงหลอ) นี่หรือทางที่จะไปนิพพานอย่างที่อยากจะไปยิ่งศึกษามาก ปฏิบัติมาก( จขกท ไม่ทราบว่า ปฏิบัติมากหรือไม่ แต่ขอคิดไปในทางที่ดีว่ามากแล้วกัน) มานะทิฐิ กิเลส ตัณหา อุปาทาน
ยิ่งพอกพูน เฮ้อ เศร้าใจ ที่จขกทมาตั้งกระทู้เพราะอยากเห็นการช่วยเหลือกัน และจริงใจต่อกันค่ะ อย่าสร้างเวรกรรมต่อกันเลยค่ะ ส่วนผู้ที่เป็นบัณฑิตจริงๆ ก็ขอให้ชี้ทางสว่างแก่ผู้ไม่รู้ต่อไปค่ะ
ปล. ขอบคุณนะคะที่เสียเวลามาอ่าน คนขี้บ่นคนนี้​

และถ้าไม่ถูกใจใครก็ขอโทษด้วยน่ะค่ะ

 

เรื่องของในการปฏิบัติ ก็เพราะว่าไม่ใช่พระด้วยกันไงละครับ จขกท ไม่ได้อยู่วงในพระกรรมฐานอยู่วงนอก เป็นเรื่องของโยม พระเค้าไม่เอามาพูดให้ฟังหรอก

ไม่เคยรู้ไม่เคยได้ยิน ไม่ได้หมายความคิดเอาว่าไม่มีอยู่จริง

ถ้าอยู่วงในกรรมฐานในวงพระป่านี่ เรื่องพวกนี้จิ๊บๆ มีเรื่องอื่นๆอีกมากมายนับไม่ถ้วน บอกได้แค่นี่ละ ^^ ถ้าเรื่องของในการปฏิบัติ

หรือถ้าเป็นลูกศิษย์สายในไกล้ชิด หรืออยู่ติดครูบาอาจารย์จะรู้อะไรอีกเยอะ

แต่ถ้าเป็นแค่วงนอก ไม่เคยไกล้ชิดครูบาอาจารย์ ห่างครูบาอาจารย์ ก็อย่าหวังว่าจะรุ้อะไรมากเท่าไหร่หรอกครับ

ส่วนเรื่องแค้นอาฆาตบลาๆๆ อุปทานอะไรนั้นก็พิจารณาด้วยตัวเอง

 

คุณเป้ยคนสวย เจอกันอีกแล้วเนอะ

ไม่ใช่ผู้วิเศษ เป็นแค่คนปุถุชนธรรมดา แต่ก็อยากจะขอบอกกับเจ้าของกระทู้ในฐานะคนที่เข้าบอร์ดมาใหม่เหมือนๆกันว่า การเข้ามาอ่านเรื่องราวในบอร์ด อย่างน้อยๆ ก็ต้องมีวิจารณญาณ รู้จักพิจารณาแยกแยะว่าสิ่งใดควรจะอ่านไว้เพื่อประดับความรู้ สิ่งใดที่ควรเพิกไปเสีย อย่างนี้จะทำให้เข้ามาในบอร์ดได้ด้วยความสบายใจ เนื่องจากผู้ศึกษาต่างๆในบอร์ดนั้นมีความสนใจที่ต่างๆกัน บางคนก็แสวงหาความหลุดพ้น บางคนก็สนใจอิทธิฤทธิ์ ปาฏิหาริย์ เขาก็จะไปคุยกันในแต่ละข้อความที่สนใจกันไปแต่ละเรื่องแต่ละราว ทีนี้ ที่เห็นว่าอาจจะมีข้อความที่โอ้อวดบ้าง ก็ถึงบอกว่าจำเป็นต้องมีวิจารณญาณในการรับชมนั่นเอง

การที่จะดูว่าอันไหนโอ้อวด อันไหนเรื่องจริง บางครั้งบางที ต้องอาศัยการพูดคุยกันในรายละเอียดที่มากขึ้น หรือบางพวกบางกลุ่มเขาก็จะมีการไปพบเจอเพื่อสนทนากันอย่างเป็นเรื่องเป็นราว เพื่อให้เกิดความเข้าใจในเรื่องที่คุยกันว่าเป็นอย่างนั้นจริงๆ ก็มีเหมือนกัน อันนี้ก็จะเป็นเครื่องยืนยันในสิ่งที่คุยกันได้อีกทางหนึ่ง

อีกอย่าง ก็มีบางพวก บางกลุ่มเหมือนกัน ที่เขาจะไม่คุยกันมาก แต่เน้นการปฏิบัติจริง ถึงขั้นคุยกันแล้ว มาเจอกันแล้ว เห็นของจริงกันจะจะแล้ว ก็ให้แยกย้ายกันไปปฏิบัติ ถึงกับนัดแนะกันว่าจะไม่เข้ามาในบอร์ดกันเลย เรียกว่าเรื่องอื่นไม่ยุ่ง มุ่งแต่ปฏิ บัติตามเป้าหมายเท่านั้น อย่างนี้ก็มีเหมือนกัน ซึ่งกลุ่มนี้ ถ้ามีมากๆ เว็บมาสเตอร์คงกุมขมับ เพราะยอดคนดู จะหายไปเยอะ แต่ก็น่ายินดี ที่ยังมีคนเข้าเว็บเยอะอยู่ จึงมาถัวกันกับสมาชิกที่ชอบปลีกวิเวกที่เป็นชนกลุ่มน้อยเหล่านี้ของบอร์ดได้

ดังนั้น ในบอร์ดนี้มีสมาชิกที่หลากหลายนะครับ เจ้าของกระทู้ทำใจให้เป็นกลางๆ เข้าไว้ และตามอ่านไปเรื่อยๆ จะดีกว่า สิ่งใดตรงจริตของเราก็รับฟังไว้ สิ่งใดไม่ตรงจริตก็ปล่อยผ่าน บางที่ที่เขามีการโต้เถียงกัน เขาอาฆาตกัน ถ้าเป็นไปได้ก็อย่าได้แวะไปเกี่ยวข้อง ก็น่าจะทำให้เกิดความรู้สึกที่ดีขึ้นกับบอร์ดได้บ้าง ไม่มากก็น้อยนะครับ

 

ก็เข้ามาอ่านครับ..ส่วนตัวมองว่าคุณมีความช่างสังเกตุดีนะครับ.
จริงๆก็มีสมาธิหลายท่านเหมือนๆกันครับที่ก็มีหลักสังเกตุเหมือนๆคุณ
ที่พอจะรู้บ้างเค้าก็เลยไม่อยากเข้ามาอ่านนำแนะครับ.เลยหนีไปทางห้อง
อื่นๆที่ได้ประโยชน์ทางด้านอื่นๆเพราะไม่อยากถามคำถามอะไร
พอถามมา เผลอๆโดนตำหนิบ้าง โดนคุยทับถมบ้าง บ้างไม่รู้เรื่องก็อยากจะตอบ
ทั้งที่ไม่เคยปฏิบัติมา ทั้งๆที่ไม่เคยเข้าถึง..
ถ้าทะเลาะก็อ้างโน้นอ้างนี้มาเสริมความคิดตนเองอีก.
ถามเรื่องจักรยาน ตอบรถยนต์ ถามเครื่องบินตอบเรือ ถามน้ำจืดตอบ
น้ำเค็ม โอ้ย ๑๐๘ ฯลฯ
นึกแล้วก็ขำไปอีกแบบ.แต่ก็ถือว่าเป็นเรื่องปกตินะครับ.ที่จะเกิดขึ้นได้...
.อืมมมม..
จะเล่าอะไรให้ฟังครับ..ลักษณะของผู้ที่เค้าจะมีอะไรๆหน่อยนะครับ..
สิ่งสำคัญที่บุคคลเหล่านี้จะไม่ค่อยสนใจเลยนะครับ
..ก็คือ ๑.การหมายหมั่นปั่นมือ
ว่าเวลาไปอยู่ที่ไหนหรือในสังคมใดๆก็ตาม แล้วคิดว่าตนเองนั้นจะต้องได้รับการยอมรับ
ด้วยหมายมั่นเอาเองว่าตนเองมีความสามารถอะไรต่างๆนานา มีความรู้มากมาย
ต่างๆนาๆไม่ว่าจะด้านไหนๆก็ตามว่าเหนือกว่าผู้อื่นครับ.ก็สงสัยว่าอาจลืมข้อ ๑
นั่นหละครับเลยเป็นหลักสังเกตุที่คุณสังเกตุเห็นได้เลยตั้งเป็นข้อสงสัย.
และก็น้อยมากถึงน้อยมากๆครับจะมีใครบอกสภาวะ
ที่ตัวเองเป็นอย่างที่คุณก็ได้สังเกตุเห็นอีกนั่นอีกหละครับจะว่าไปบางทีก็แอบฮาเหมือน
กันครับ..
และ ๒.จะระมัดการใช้คำพูดถ้าเห็นว่าจะเป็นเหตุให้เกิดการทะเลาะเบาะแวงกันเป็น
เหตุให้จิตใจไม่สงบครับ.หรือพูดกันไม่จบไม่สิ้น ก็ขาดข้อนี้อีกคุณก็เลยจับสังเกตุได้อีกครับ
และในการดำเนินชีวิตปกติบุคคลเหล่านี้ก็มักจะไม่ค่อย
ชอบคลุกคลีกับคนหมู่มากที่ๆมีเสียงอึกทึกครึกโครมต่างๆ..
แต่ไม่ได้หมายความว่าแยกตัวมาสันโดษนะครับ แบบไม่เอาใครเลยนะครับ..
ประเด็นนี้ก็แล้วแต่บุคคลครับ...
แค่เพียงเล่าๆให้ฟังนะครับ
แต่คิดว่าถ้าในชีวิตจริงๆคุณได้สัมผัสกับ
กับกลุ่มบุคคลท่านๆเหล่านี้คุณสังเกตุดูได้ครับว่าจะเหมือนที่เล่าให้
ฟังหรือเปล่าได้ด้วยตัวเองครับ...
ปล.แค่เพียงแต่เล่าให้ฟังครับ.

 

ถ้าเรา ไม่เผลอ หรือหลงเกาะติดไปกับสิ่งที่เราเห็นด้วยความขาดสติแล้ว
ธรรมทั้งหลายในนี้ ล้วนมีประโยชน์ต่อการพิจารณาเห็นธรรมทั้งนั้น
:VO

 

อะไรมันมีอยู่ ก็แค่มี อะไรเป็นอยุ่ ก็แค่เป็น อะไรเห็นอยุ่ ก็แค่เห็น อะไร อะไร ก็แค่นั้น เท่านั้นเอง ยึดไว้ก็หนัก วางไว้ก็สบาย อะไร อะไร จะมีคุณ มีโทษ อยุ่ที่คนดู คนเป็น คนเห็น

 

ขอแจมสักหน่อยน่ะครับ...ผมคนนึงที่คิดว่าชอบก็ชอบ
คิดว่าไม่ชอบก็ไม่เชิงในแนวนี้ แต่ผมยังคิดว่าสิ่งนี้มีประโยชน์
อยู่บ้างเป็นกุศลธรรมในเชิงการสร้างแรงจูงใจ ทำให้เกิดความ
เชื่อศรัทธาได้ เป็นเหตุแห่งปฐมธรรม เป็นกุศลบายเหมือนการ
หลอกเด็ก ว่าถ้ากระทำแบบนี้ จะได้อย่างนั้น เพราะเราจะเห็นข่าว
กันในหน้าหนังสือพิมพ์ หรือทีวี และสื่อต่างๆ ว่าบุคคลนี้ เป็นอย่างนี้
ได้อย่างนี้ แล้วคนก็พากันไปที่นั่นตามที่ประโคมกระแสกัน นั่นก็เพราะ
เหตุพื้นฐานของความที่จะเชื่อ ศรัทธา ของมนุษย์ที่ต้องการที่พึ่งยึดเหนี่ยว
ทางจิตใจ ถ้าบุคคลผู้แอบอ้างมีสามทางคือ
1.เพื่อหวังผลแสวงหาประโยชน์
2.เป็นการอวดตนว่ารู้ (เป็นการหลงตนโดยชั่วขณะ เพราะยังเข้าไม่ถึงธรรมอันลึกซึ้ง)
3.เป็นการสร้างแรงจูงใจ ในความเชื่อ ความศรัทธาของมหาชน (กระทำด้วยใจที่บริสุทธิ)
แล้วแต่ว่าจะมีเจตนาไปในทางใด เพราะเรื่องแบบนี้มีมาแต่ก่อนที่จะเกิดศาสนาของเรา
เสียอีก ถ้าคิดกันให้ดีๆมันไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรที่เราจะไปหวังสิ่งที่มันจะมี
หรือไม่มีประโยชน์ เพราะธรรมที่เรารู้และเข้าถึงแก่นแท้ของธรรมนั้นแล้ว
เราก็มีสิทธิที่เลือกจะเชื่อปฏิบัติมันได้โดยถูกต้อง มันเป็นการหลงตัวเองไประยะหนึ่ง
เมื่อเขารู้ถึงธรรมที่ละเอียดที่ควรปล่อยวางก็จะเบื่อหน่ายมันไปเอง
แต่ถ้ากระทำเพื่อหาผลประโยชน์โดยตนหรือพวกพ้อง มันเป็นวิบากของเขา
แม้เรื่องนี้ไม่ใช่แก่นแท้ของธรรมในศาสนา หรือหาประโยชน์ไม่ได้เลย
ก็ไม่เชิงเพราะมันเป็นการแสดงผลตามกาล ตามเวลา เป็นปัจจัยเกื้อหนุน ถึงแม้
องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ท่านไม่ทรงเห็นด้วย หรือสนับสนุน
แต่ท่านก็เลือกที่จะ แสดงตามกาลเหตุสมควร เพราะเป็นปัจจัยเกื้อหนุน
ในความสร้างความเชื่อ ศรัทธา เป็นกุศลบาย ในการหลุดพ้นของสาวกบางรูปได้
แม้เราเข้าถึงธรรมอันละเอียดได้แล้ว เราจึงไม่ต้องไปสนใจกับบุคคลเหล่านี้
ถ้าเรามีกำลังมากพอที่จะสงเคราะห์ชี้ทางถูกแก่บุคคลเหล่าอื่นได้ก็กระทำตาม
กำลังแรงของเรา เพราะทางเดินคนเรามันก็มีเพียงดี กับไม่ดี เรา
เลือกทางเดินของเราได้ เมื่อเราโตมาแล้ว เราย่อมเชื่อมั่นในตัวเอง
และช่วยเหลือตัวเองได้ หากกำลังเราพอก็ช่วยเหลือผู้อื่นบ้างตามกำลัง
อย่างน้อยสิ่งที่เราได้รู้ ได้เห็น มันเป็นการแสดงออกมาให้เราเห็น
เราจะได้เรียนรู้ว่า เราจะมีวิธีแก้ไขมันร่วมกันอย่างไร ให้เป็นไปในแนวทางที่ชัดเจนถูกต้องที่สุด

 

สัพเพธรรมาอนัตตา

 

ถ้าไม่พูดคนด้วยกันรู้เรื่องใหม
ถ้าไม่พูดคนทุกคนดีเลยหรือไร
ถ้าพูดไปแล้วเข้าใจกันมีถมไป
เถียงทำไมเพื่อเข้าใจให้ตรงกัน

คนดีเขาเถียงกันได้ข้อสรุป
ข้อสรุปที่เหมือนกันเข้าใจกันใหม
ส่วนคนพาลชอบหาเรื่องเถียงกันไป
เถียงยังไงก็ไม่จบเพราะคนพาล

อ้างตนเองมาก่อนอันดับแรก
อ้างคนอื่นต่อมาอันดับสอง
อ้างตำราต่อมาอันดับรอง
คนทั้งผองเหล่านี้คือคนพาล

หมดที่จะอ้างก็หมดแล้วซึ่งเหตุผล
จากเป็นคนกลายเป็นสัตว์ขาดสตินั่น
เล่นก่อกวนถ้าสู้เหตุผลไม่ได้ก็พาลพลัน
เหล่านี้แหล่ะที่มันคือคนพาล

 

ถ้ามาบอกรู้ดีแล้วมันก็จบ
คำว่าจบมันจะจบที่ตรงไหน
คำว่าจบก็ควรจบว่าเข้าใจ
ตัวเองไงดูหนังดูละครอย่าไปอิน

คนทะเลาะกันคุณดูอยู่คุณรู้เห็น
คุณอยากเป็นร่วมทะเลาะหรือเปล่านี่
ถ้าคุณมองว่าพวกเขากระทำไม่ดี
ก็คุณสิรักษาตัวไว้ให้ปลอดภัย

 

เมื่อพูดแล้วไม่จำเป็นต้องขอโทษ
มาขอโทษพูดไปแล้วแก้ได้ใหม
คนเถียงกันแค่ไม่ต้องยุ่งปล่อยเขาไป
คุณทำไมเก็บมาคิดเรื่องไม่ดี

ถ้าคนดีคุณบอกดีเขาไม่พูด
แล้วคุณล่ะที่มาพูดคุณดีใหม
ถ้าคุณพูดคนอื่นมองว่าผิดคุณทำไง
ก็นี่ไงคุณจะหยุดได้มั้ยว่าไม่เถียงต่อเลย

 

ผมเข้ามาในฐานะผู้วิเศษ
ให้สังเกตดูตนเองรับได้ใหม
คุณพูดเองผมรับสมอ้างตามคุณไง
ก็แล้วไงดีไม่ดีอะไรบอกคุณ

 

แล้วยังไงผู้วิเศษที่คุณกล่าว
ไหนเรื่องราวผู้วิเศษเป็นแบบไหน
ผู้วิเศษของคุณวิเศษยังไง
ใครต่อใครเขาคุยกันมันเรื่องก็เรื่องของเขา เอามาขุดคุ้ยได้อะไรครับ

 

การทะเลาะกันให้จบไปเป็นเรื่องเก่า
ส่วนตัวเราจำในใจทำไมนั่น
เขาทะเลาะคุณหยิบมาทำไมกัน
คนทะเลาะกันเขาทะเลาะจบเป็นเรื่องๆไป

 

ปัญญาชนเขาคุยกันแล้วก็ผ่าน
หมือนเมื่อวานมาวันนี้คุยเริ่มใหม่
อาจเรื่องเดิมถ้ายังไม่จบเถียงกันไป
เพื่ออยากให้หาที่จบสงบกัน

 

แค่ให้คุณดูให้ดีมีให้ดู
ใครคนพาลให้คุณรู้จำให้มั่น
ให้หลีกห่างอย่าไปพูดคุยกับมัน
คุณจะได้ไม่โดนแกล้งและก่อกวน

พวกคนพาลประจำบอร์ดนั้นมีอยู่
หลายคนรู้อยู่มานานว่าหมดหวัง
ที่จะแก้คนพวกนี้ที่น่าชัง
คุณล่ะรู้หรือยังต้องทำไง

 

ใช่ๆ เขาต่อยกันในถังส้วม
ตัวเราแปลกยิ่งกว่า ดันลงไปต่อยกะเขาในถังส้วมด้วยอีก^^