ช้างเผือกในป่าอีสาน หลวงตาสมหมาย วัดป่าสันติกาวาส คำสอน/ประสบการณ์/วัตถุมงคล/ (ช่างชิต)

ไม่รู้ว่าจะตอบอะไรดี

รู้แต่พระกริ่งง๊ามงาม ^____^

 

ไม่รู้จะเขียนอะไรครับ ยังไม่เคยได้ไปกราบหลวงตาเลย
รู้แต่ว่าตามอ่านตั้งแต่หน้าแรกๆ จะบอกว่า ยังนึกน้อยใจอยู่เลย
เห็นจะมีแจกพระหลวงตา เขาแจกพระกันตอนไหน
ตกข่าวตอนไหนเนี้ย ไม่เห็นรู้เรื่อง หรือผมคิดไปเอง 555
ช่วงนี้ยังไปหาค้นกูเกิ้ลดูรูปที่วัด
อยากรู้ภายในวัดเป็นแบบไหน ดูกระทั่งแผนที่กูเกิ้ลดูบริเวณวัด
คือไม่ได้ไปวัด ขอดูวัดจากภาพถ่ายดาวเทียมก็ยังดี

ช่วงผมไปอุปสมบทช่วงสั้นๆ ผมยังแอบเข้ามาเลยครับ
แต่นานๆ กลัวเสียพระวินัย ขอเข้าดูสักที
ว่ามีเรื่องหลวงตามาให้อ่านอีกหรือป่าว
อ่านไปยิ่งหลังๆ ช่างชิตลงบริขารหลวงตา
โอ้ย...เป็นตาอยากได้เด้ 555
บางทีผมก็นึกถ้ามีโอกาสได้ไปปฏิบัตที่วัด
ได้มีโอกาสได้ฟังคำสอนหลวงตาคงจะเป็นวาสนาไม่น้อย

ตอนนี้มีวางแผนไว้ว่าจะไปวัดสักครั้ง อยากกราบหลวงตา
และก็ไปปฏิบัติที่วัดดู เผื่อว่าจะสัปปายะกับตน เผื่อหนุนภาวนาได้ดี

นึกไม่ออกแล้วครับ

 

สาธุ ขอให้โดนออปชั่นจักหน่อยเด้อ สาธุ 555

 

ขอให้สมหวังเด้อครับ ช่างชิตคงจัดให้ได้อยู่แล้วครับ55

 

สมพรปากเด้อครับ 555

 

เมื่อกลางวันวุ่นๆ พอดีเลยเขียนอะไรไม่ค่อยออก
ผมขอเสริมนะครับ เล่าจากใจผมที่ศรัทธาครับ

รู้จักครั้งแรกก็กระทู้นี้แหละครับ
ต้องขอบคุณช่างชิตที่จั่วหัวข้อกระทู้ได้น่าสนใจ ผมเลยตามเข้ามา
กับคำว่าช้างเผือก ผมอ่านจากเรื่องเล่าช่างชิตในครั้งแรก
ผมชอบในการเล่าของช่างชิตมากน่าติดตาม หลังจากนั้นเรื่องราว
ในความเมตตาของหลวงตา ช่างตรึงตาตรึงใจผมมาก
ผมนึกในใจว่า ทำไมเราถึงไม่ได้ยินไม่รู้จักเลย โอ้ แบบนี้ไม่ได้แล้ว
ตั้งแต่นั้นมาผมจึงติดกระทู้มาก ไม่ว่าจะคำสอนหรือเรื่องเล่า
ผมตามอ่านมาตลอด โดยเฉพาะการตอบคำถามที่ช่างชิตถามหลวงตา
ทำให้ผมนึกถึงตอนที่ผมชอบถามครูบาอาจารย์ บางทีอ่านก็อมยิ้มไปคนเดียว
ของการสนทนาระหว่างศิษย์และพ่อแม่ครูอาจารย์

จริงๆ ผมอิจฉาช่างชิตมากครับ แต่ไม่ใช่เพราะได้ของดีมากมายนะครับ
(ก็มีอิจฉานะครับ นิดนึงๆ 555)
แต่ว่าอิจฉาที่ช่างชิตได้รับความเมตตาจากหลวงตามากมาย ในหลายๆ เรื่อง
จากที่ช่างชิตโพสลง อ่านแล้วปลื้มใจมาก ขนาดไม่ได้ฟังจากท่านเอง
ยังถึงหัวจิตหัวใจ แล้วถ้าได้ยินเองจะปลื้มขนาดไหน
อ่านท่านอื่นๆ โพสที่ได้พบหลวงตาผมก็อิจฉาเหมือนกัน
ยิ่งอ่านหน้า 24 แล้วโอ๊ย เป็นตาอิจฉา 555

 

โอ้โห มาแบบนี้ คนอื่นไม่ต้องส่งกันมาแล้วละครับเอารางวัลไปเลย 555555 (ช่างชิตบ้ายอออกหน้าออกตาจริงๆ) ขอบคุณมากนะครับ คุณ ลิง เมืองละโว้ ไม่ต้องอิจฉาผมหรอกครับ ผมคนบาปหนา ทุกวันนี้ก็ยังเผชิญแต่เรื่องที่ไม่ควรจะเจอตลอด ทำให้ทุกข์อกทุกข์ใจอยู่เรื่อย ไม่มีหลวงตาผม ปล้น ฆ่า ไปนานแล้วละครับ 55555 แต่ยังไงช่างชิตก็ กราบขอบพระคุณทุกคำชมที่ให้มาอย่างสุดแสนจะปลื้มใจฝุดๆ ณ โอกาสนี้ด้วยนะครับ ^^

 

ให้ท่านอื่นส่งมาร่วมดีแล้วครับ ให้ผมเลย
เดี๋ยวท่านอื่นคิดว่าผมมีใต้โต๊ะ 55555

 

55555 ผมรอท่านอื่นอยู่ทุกชั่วเวลานาทีเลยครับ ตอนนี้

 

ขอให้ได้ไปกราบหลวงปู่มีชัย ไวไวเด้อครับ

 

สาธุ..กราบนมัสการหลวงปู่มีชัย ครับ

 

สวัสดีครับ คุณช่างคิด และ ทุกๆท่านในกระทู้ครับ ผมได้เข้ามาอ่านเรื่องราวในกระทู้แล้วชอบมากครับ ติดตามอ่านอยู่ตลอด เห็นช่างคิดมีของดีมาล่อใจ ก็อดใจไม่ไหวครับ ขอเล่าเรื่องเพื่อชิงรางวัลเลยนะครับ ผมอยู่อำเภอท่าคันโท มาทำงานที่อำเภอศรีธาตุ เมื่อปี 2555 ปี 56 ได้มีเพือนย้ายมาจากอำเภอไชยวาน มาอยู่ด้วยกันที่ศรีธาตุ เพื่อนคนนี้ชอบไปกราบครูบาอาจารย์ เขาพูดเรื่องวัดสันติกาวาส เรื่องหลวงปู่บุญจันทร์ หลวงตาสมหมาย ให้ฟังบ่อยๆ แล้วเขาก็พาผมไปกราบหลวงตาที่วัด ไปครั้งแรกเมื่อ ปี 56 แต่ไม่พบหลวงตา หลวงตาไม่อยู่ ผมได้เที่ยวชมวัด ถ่ายภาพคู่กับหลายๆที่ในวัด หลังจากนั้นก้อไม่มีโอกาสได้ไปอีก ชวนกันหลายครั้งแต่ก็ไม่ครบองค์ประกอบสักกะที หลวงตาไม่อยู่บ้าง หาเวลาไม่ได้บ้าง มีวันหนึ่งหลายเดือนแล้วหล่ะ มีเพื่อนอีกคนเขาไม่รู้จักหลวงตาสมหมาย เขาได้ภาพสติ๊กเกอร์ที่มีรูปหลวงตา เขียนว่า พุทโท ธัมโม สังโฆ ข้างบน ข้างล่างมีชื่อหลวงตาสมหมาย และชื่อวัด เขาก็ถือมายื่นให้บอกว่า "เอาไปไว้บูชาแน เห็นคุยกันตะเรื่องพระ" ผมเห็นรูปหลวงตาสมหมาย ผมขนคิงลุกเลย รีบรับมายกรูปหลวงตาขึ้น สาธุๆ เมื่อได้รูปหลวงตามาแล้วก็จะอธิฐานขอให้ได้ไปพบไปกราบท่าน หลายเดือนต่อมาผมก็ถามเพื่อนว่าเมื่อไร่จะพาไปกราบหลวงตา เพื่อนบอกว่าไปมื้อนี่หล่ะ คนขับรถหลวงตาโทรมาบอกว่าหลวงปู่บุญเกิด มรณภาพแล้ว ขณะนี้หลวงตากำลังเดินทางพาลูกศิษย์ลูกหาไปคาราวะหลวงปู่ลี จะกลับคงค่ำ คือเพื่อนผมมีเบอร์คนขับรถหลวงตา เขาสนิทกัน เพื่อนบอกจะพาไปกราบหลวงตาวันนี้ แต่จะแวะไปกราบศพหลวงปู่บุญเกิดด้วย ผมดีใจมากคือตื่นเต้นๆ อ่ะครับ เพราะคอยมานานแล้ว ตอนนั่งรถไปก็นึกไปให้ได้กราบอีหลีเด้อมื้อนี่ เพื่อนผมขับรถไปก็โม้ไปตลอดทาง จนรถเลยวัดหลวงปู่บุญเกิด เพื่อนกะว่าจะเลยไปแล้วแต่ยังไงก็มาแล้วกลับรถเข้าไปกราบสักหน่อย เข้าไปในวัดยังไม่ได้กราบศพหลวงปู่บุญเกิดเลย เพื่อนผมเจอคนขับรถหหลวงตาพอดี คณะของหลวงตาพึ่งมาถึงวัดหลวงปู่บุญเกิด หลวงตาพาคณะลูกศิษย์ลูกหากราบคาราวะศพหลวงปู่เสร็จ เพื่อนผมบอกว่าโชคดีแล้วได้มาพบหลวงตาที่นี่ไม่ต้องไปถึงอำเภอไชยวาร แต่คนขับรถบอกว่าไปวัดดีกว่าไหม จะได้ของดีนะ ได้ฟังธรรมจากหลวงตาด้วย เพื่อนผมเห็นด้วย หลวงตาจะเดินไปขึ้นรถกลับ เห็นเพื่อนผมหลวงตาก็ถามว่านึกว่าย้ายมาอยู่กู่แก้วไม่ใช่เหรอ เพื่อนผมตอบว่าย้ายไปอยู่ศรีธาตุ พาเพื่อนจะไปกราบหลวงตาที่วัด พอดีเจอหลวงตาที่นี่ เดี๋ยวจะตามไปที่วัดครับ ตอนที่ผมเห็นหลวงตาใกล้ๆ รู้สึกว่าท่านมีเมตตามาก เกิดความอิ่มเอิบขึ้นมา ผมกับเพื่อนไปขึ้นรถออกจากวัด ผมชวนว่าเราหาซื้อของไปถวายหลวงตาที่ไหน เพื่อนบอกเดี๋ยวไปโลตัส พอออกจากวัดเพื่อนผมเห็นรถหลวงตา วิ่งอยู่ข้างหน้า ผมกับเพื่อนก็งง เห็นคณะของท่านยังไม่ออกจากวัดเลย ผมว่ารถเราออกมาก่อนหลวงตาอีก งั้นไม่ต้องแวะที่ไหนแล้วตามรถหลวงตาไปถึงวัดเลย เมื่อถึงวัดหลวงตาก็ให้พระจัดน้ำ ปูเสื่อต้อนรับ ผมได้กราบหลวงตาจริงๆแล้ว รู้สึกว่ารอมานานแล้ว แล้ววันนี้ก็มาถึง(วันนี้ที่รอคอย) หลวงตาท่านพูดคุยกับเพื่อนผม เพื่อนผมแนะนำว่าผมเคยมาแล้วแต่ไม่พบ ครั้งนี้หลวงตาพามาเอง(ขี่รถนำหลังเพิ่น พะนะ) คุยกับหลวงตาพักหนึ่งก็ได้โอกาสขอของดี(อันนี้กะรอมาโดนคือกัน) หลวงตาหยิบเหรียญหลวงปู่บัว ศิริปุณโณ รุ่นพิเศษ หลวงตาบอกว่าเหรียญนี้ก็นานแล้วนะ แต่ที่ชอบมากๆคือ แหวนครับแหวน ส่วนตัวแล้วผมอยากได้แหวนของพระทีท่านปลุกเสกมาใส่นานแล้วแต่หาไม่ได้สักที่ หลวงตาท่านหยิบออกมาจากย่ามแล้วยื่นให้ พร้อมกับบอกว่า นี่แหวนพุทโธเด้อ ผมถามว่า แหวนชื่อว่าพุทโธหรือครับ หลวงตาว่าแหวนรุ่น 64 ปี แต่ให้ภาวนาว่าพุทโธ ไปไสๆ ให้นึกพุทโธ ผมถามท่านว่าถ้าอย่างนั้นเวลาขับรถก็พุทโธได้แม่นบ่อครับ
หลวงตาว่า ได้ แต่เวลาขับรถตาเราก็ต้องมองถนน ใจเราก็จดจ่อต่อถนน สิ่งภายนอก ท่านบอกว่าเวลาขับรถไม่อยากให้ทำนะ เพราะท่านกกลัวว่าเวลาจิตรวมแล้วจะเกิดอันตรายได้จะบังคับรถไม่ได้ ผมเขียนก็ไม่เข้าใจหรอกครับแต่ท่านบอก หลวงตาสอนธรรมอีกหลายอย่าง ก่อนจะกลับผมไม่ลืมครับ ขอให้หลวงตาเป่าหัวให้ด้วยครับ หลวงตาท่านเมตตามากครับ เป่าหัวให้แล้วบอกว่า เอ้า โล่งๆ โปร่ง ๆ คือให้ใจสบาย ให้หายปวดสมองนะครับ กลับจากวัดรู้สึกโล่งอกโล่งใจอิหลีครับ จนถึงบ้าน เวลามาทำงานสวมแหวนหลวงตาทุกวัน ชอบมากเลยครับ เห็นแหวนทีไรก็นึกพุทโธ อย่างที่หลวงตาบอก สบายใจครับ ขอคุยเรื่องกิเลสหน่อยนะครับ หลังจากได้แหวนมาเพือนผมบอกว่า แต่ก่อนมากราบหลวงตา ๆ ให้เหรียญรุ่น 60 ปี กลับไปแทงหวยถูกเลย คือเพื่อนผมเขาบอกหลวงตาแจกทุกอย่าง ไม่หวงเลย เพื่อนบอกงวดนี้ 64 ตามแหวนเลยเพื่อน ผมกะมักอยู่แล้ว กะเลยจัดหนัก คือวันนั้นวันหวยออก ผมขับรถมอเตอร์ไซด์ไปทำงาน ขับรถก็เร็วพอประมาณ มีแมลงจะเป็นแตน เป็นต่อ ไม่ทราบได้ ตอด(ต่อย)ที่นิ้วกลางที่ผมสวมแหวนอยู่ ปวดก็ปวด กว่าจะถึงที่ทำงานก็หลายกิโล ผมรีบบอกเพื่อนว่าเมื่อเช้าขับรถมา ไม่รู้ตัวอะไรตอดนิ้วบวมมากเลยนิ้วใส่แหวนด้วย ถอดแหวนไม่ได้เลย หายามาทาค่อยดีขึ้น เพือนยิ่งย้ำมาแน่ๆ หัวแหวนๆ สรุปโดนหวยกินครับโทษนะครับที่พูดเรื่องหวย แล้วเมื่อวาน 27 ก.ย. 57 เพื่อนกับผมมีธุระไปกุมภวาปี เพื่อนบอกอยากไปกราบหลวงตาไปไหม ผมก็ต้องไปสิครับเพราะผมซื้อรถเก่ามา คันหนึ่ง(กลัวต่อต่อยอีกอะครับ)จะได้ให้หลวงตารถน้ำมนต์ให้ด้วย เพื่อนโทรถามคนขับรถหลวงตา คนขับรถบอกหลวงตากำลังกลับจากมหาสารคาม ผมไปถึงวัดเกือบหกโมงแลง (18.00) หลวงพี่บอกหลวงตาอยู่ในกุฏิกำลังหาฉายา ให้คนที่จะบวช กลับจากไปทำงานไต้หวันอะไรนี่ หลวงตาออกจากกุฏิมาบอกว่า หกโมงจะไปสวดมนต์ในบ้าน กำลังหกโมงพอดีครับ หลวงตาถามว่า นั่นบ่อรถสิมาเจิม (เก่าๆ)อายหลวงตาอยู่ครับ คิดว่าคงไม่ได้เจิมแล้วครับ ถวายของหลวงตาแล้ว หลวงตาบอกพระไปหาฝ้ายขาวที่ถักแล้วแต่ไม่เห็น หลวงตาเอาฝ้ายที่ผมเอาไปด้วยถักไปเรื่อยๆ แล้วก็สอนหลวงพี่ให้ดูท่านไว้วิธีถักด้าย ท่านบอกหลวงปู่บุญจันทร์สอนแบบนี้วิธีทำด้ายมูงคุล ผมตื้นตันมากครับ แล้วท่านบอกว่าหลวงปู่ทำด้ายแบบนี้ให้ใครผมจำไม่ได้ รถเสียแล้วเอาด้ายที่หลวงปู่เจิมรถให้ไปชุบน้ำมันจุดไฟ จากนั้นรถก็เกิดอุบัติเหตุชนรั้วชนเสาท่านเล่าไปด้วย ถักไปด้วย ถักเสร็จหลวงตาเป่าด้ายครู่หนึ่ง ท่านให้ถือถาดไปที่รถ หลวงตามีรูปท่านไปด้วยที่ผมเคยได้จากเพื่อน ผมติดรูปหลวงตาก่อนแล้ว คนขับรถเห็นถามว่าได้รูปหลวงตามาตะไส ผมบอกได้มานานแล้วเก็บไว้เลยติดก่อน หลวงตาก็ติดรูปท่านอีก เจิมรถเสร็จท่านกลับมานั่งที่กุฏิผมกลับมานั่งท่านถามว่า ได้แหวนหรือยัง ผมตอบว่าได้แล้วครับแหวน 64 ครับ ผมเล่าให้หลวงตาฟังเรื่องแตนต่อตอดต่อย หลวงตาหัวเราะ (ผมรู้สึกเหมือนหลวงตารู้มาก่อนครับ)ท่านพูดขึ้นว่า "บ่อออกแม่นบ่อ" แหวนน่ะครับถอดไม่ออก ผมยังจำเสียงหัวเราะและรอยยิ้มแบบมีอะไรๆนะครับได้ หลวงตาเข้าไปในกุฏิ ออกมาพร้อมถุงใส่แหวน และกล่องสีน้ำเงิน หลวงปู่หยิบแหวนเงินลงยาสีน้ำเงินยื่นให้แล้วบอกพพอดีไหม ผมสวมดู มันหลวมครับหลวงตา ท่านหยิบวงใหม่ให้สวมอีก วงนี้พอดีครับหลวงตา และท่านมอบกล่องสีน้ำเงินให้พูดว่า "เหรียญยิ้ม" ตัวผมจะลอยตั้งแต่ได้แหวนเงินแล้วครับ ได้เหรียญยิ้มท่านอีก คั๊กแล้วๆ หลวงตาเมตตาคั๊กแล้ว ผมกับเพื่อนได้แหวนเงินคนละวงและเหรียญยิ้ม คนละองค์ (ลงยา) กราบลาหลวงตา หลวงตาเดินไปขึ้นรถตู้ รถผมกับรถตู้จอดใกล้กัน หลวงตาพูดว่า " ย่างมาใกล้รถคือเย็นแท้ รถคันนี้คือเย็นแท้ " แล้วท่านก็ขึ้นรถไปสวดมนต์ ก่อนจบผมมีอะไรฝากช่างคิดครับ ตอนผมนั่งที่กุฏิผมถ่ายรูปรถผม ภาพที่ออกมาเหมือนมีรูปผู้หญิงนั้งอยู่ในรถ มีโอกาสเจอกันเดี๋ยวให้ช่างคิดดูครับ ทั้งหมดเป็นเรื่องจริง คนในภาพก็เป็นคนจริง ไม่ใช่นักแสดง(ล้อคดีเด็ดครับ) หวังว่าช่างคิดคงพิจารณาเรื่องของผมบ้างนะคร้าบ ขอบคุณล่วงหน้าครับ

 

สวัสดีครับเพื่อนๆทุกท่าน โดยส่วนตัวแล้ว ผมเองก็ไม่เคยได้ไปกราบหลวงตาท่านหรอกครับ แต่ผมมีวาสนาได้เหรียญรุ่นแรก รุ่นฉลองอายุ60ปีขององค์ท่านไว้ ทั้งเหรียญกงจักรรมดำ+เหรียญรูปเหมือนหันข้างกะหลั่ยทอง โดยได้มาจากผู้ใหญ่ใจดีอุดรธานี ท่านบอกว่าคนที่ไปงานท่านเขาให้ท่านมาอีกที เคยได้ยินชื่อท่านแต่ไม่เคยไปกราบท่าน ผมก็เลยได้มาบูชาแบบบังเอิญ(มั้ง) ผมกะว่าไปบ้านแฟนผม ที่ศรีธาตุอีกเมื่อไหร่ ผมต้องไปกราบท่านให้ได้ครับ อยากไปกราบฟังธรรมแล้วก็อยากได้แหวนน่ะครับ

 

กราบหลวงปู่ครับ วาสนาลูกหลานหน่อยเด้อ

 

ขอบคุณทุกเรื่องราวที่ส่งเข้ามานะครับ
ท่านอื่นๆยังสามารถส่งเข้ามาแชร์ประสบการณ์กันได้นะครับ
อ่านแต่ละบทความแล้ว ประทับใจจริงๆ เหมือนมีเพื่อนเข้ามารู้ใจกัน T.T

 

สวัสดีครับทุกท่าน ยังรอเรื่องราวดีๆอยู่นะครับผม
ส่งกันมาเยอะๆนะครับ ช่างชิตขอคั้นรายการด้วยภาพของดีหลวงตาซักหน่อย
อาจจะมีหลายคนถามว่า "เอ๊ะ ช่างชิตเป็นลูกศิษย์หลวงตาแล้วแขวนพระอะไรของหลวงตาบ้างรุ่นไหน" ช่างชิตก็เอาภาพมาให้ชมกันเป็นชุดที่ติดตัวตลอดเวลาทุกวันครับ
1 แหวนรุ่น 63 ปี เนื้อเงินลงยา
2 เหรียญ พุธโธ ธัมโม สังโฆ เนื้อเงิน มีจาร หลังใส่ออปชั่น 4 มงคล(ที่ระบุในตัวรางวัลอะครับกลับไปอ่านดูรายละเอียดได้)
ส่วนตะกรุดนั้นเป็นตะกรุดจารมือเนื้อทองคำพร้อมเกศา หลวงตาไม พระอาจารย์ของช่างชิตอีกองค์ สามอย่างนี้ต้องติดตัวตลอดครับ แล้วจะมีใส่อย่างอื่นเพิ่มไหมก็แล้วแต่วัน

 

ตะกรุดจารมือเนื้อทองคำ ของหลวงปู่ไม ท่านได้แต่ใดมา ข้าพเจ้าใคร่รู้นัก

 

น้าช่างชิตไปทำเหรียญถวายหลวงตา เลยเอาแผ่นทองคำไปให้ท่านทำตะกรุดให้ 3 ดอก ท่านก็ทำให้ด้วยความเมตตาครับ (เห็นน้าว่าดอกนิดเดียวแต่จารเป็นชั่วโมงๆเลย) น้าเลยให้ช่างชิตมาดอกหนึ่ง

 

ขอติดตามครับ..

 

มาตามอ่านเรื่องราวที่พี่ๆเพื่อนได้เคยไปกราบหลวงตาครับ
สักวันผมต้องได้ไปบ้าง
ถ้าวันไหนมีญาติธรรมได้นิมนต์หลวงตามาเทศน์แถวโคราช วานช่างชิตส่งข่าวบ้างนะครับ