ประสพการณจริงปะทะนางไม้

กระทู้หลักจริงๆไปเขียนที่กระทู้นี้
http://palungjit.org/showthread.php?t=108610

ประสพการณ์จริงปะทะนางไม้
วันนี้จะมาเล่าประสพการณ์จริงที่ผมไปปะทะกับนางไม้ดู
ตอนที่ผมไปบวชภาคฤดูร้อนปีที่2 ผมบรรพชาที่วัดนครสวรรค์ตรงกับที่ที่ 3 มีนาคม พ.ศ. 2550 (ปิดเทอมวันแรกบวชเลย)ซึ่งตรงกับวันมาฆบูชา ใจจริงของพ่อแม่ก็ยังไม่อยากให้ลูกบวชเพราะอยากให้ลูกได้เที่ยวก่อนแต่ผมศรัทราในพระพุทธศาสนาเป็นอย่างมากจึงขอบวชทันที ถึงแม้ว่าการบวชนั้นเราจะไม่ได้อยู่สบายแบบอยู่บ้านแต่ผมก็ยินดีที่จะลำบาก ตอนที่แม่ท้องเรานั้นลำบากกว่านี้เยอะๆ ปวดท้อง ปวดตะคิว อุ้มท้องเรามาตั้ง9 เดือน ต่อให้บวชทั้งชีวิตก็ทดแทนพระคุณนี้ได้ไม่หมด และจะได้พัฒนาจิตของผมด้วยจึงขอยอมลำบากแต่ใจรักจึงไม่เป็นไร
ครั้งนี้มีเณรเด็กๆ มาบวชกันมากเราบวชก่อนเค้าและอายุก็มากจึงเป็นผู้ช่วยหลวงพ่อดูแล องค์อื่นครั้งนี้มีเณร 8 องค์เลย ไม่เหมือนปีก่อน เณร 2 พระ1 ครั้งนี้เณร 8 พระ 4 เณรแต่ละองค์เรียนอยู่ ป4 5 6 ม.1 2 สวนผมม.4ขึ้นม.5 แก่สดเลย-*- เมื่อมีหลายองค์ความสงบก็แปรผันผกผันกับจำนวน เด็กก็คือเด็กก็ต้องซน หลวงพ่อจึงเปิดสอนพิเศษ
หลวงพ่อท่านบอกว่า "เด็กสมัยนี้ผู้ปกครองยัดเรียนพิเศษกันมาก แต่บางครั้งก็เปลืองปัจจัยเพราะไม่สำเร็จประโยชน์ มีมาบอกหลวงพ่อด้วยว่าผมจะมาบวชถ้าหลวงพ่อสอนพิเศษผม หลวงพ่อจะให้มาสอนเลข อังกฤษ วิทยาศาสตร์มันไม่ใช่หน้าที่ของพระหน้าที่ของพระคือสอนธรรม อบรมจิตใจให้เป็นคนดี "ท่านก็เปิดสอนพิเศษโดยการฝึกฝนฝึกฝืนโดย สั่งให้เณรจับคู่ ถ้าป.ก็3 ม.ต้น 2จึงเหลือผมเนื่องจากเป็นพี่ใหญ่ให้ไปคนเดียว แล้วสั่งให้แยกกันไปตามจุดต่างๆของวัด เข้าป่าบาง นอนที่ศาลาบ้าง คืนแรกไปกุฏิตาเถียน ผมกลัวสุดๆ เพราะต้องเดินเข้าป่าไปไกลมากๆ ไกลกว่าเณรองค์อืนอีก ไปกับไฟฉาย1อันแถมคนเดียวอีกตางหาก ผีก็กลัว งูก็กลัว กลัว จิ-หายเลย ผมไปถึงก็กลางกลดแล้วสวดมนต์ อิติปิโส 3 ห้อง พาหุง ชินบัญชร กะระณี วิรูปักเข ยันทุน แล้วก็ZZzzzzzzzzzzzzzzzzzหลับสบายตื่นขึ้มมาก็เป็นเวลาตีสองใกล้ตีสาม (กำหนดจิตก่อนนอนว่าจะตื่นกี่โมง) ความกลัวหายไปทันที่ ความกล้าก็เกิดขึ้นเพราะเราปฏิบัติสำเร็จนอนได้คนเดียว แถมไกลสุดอีกตางหาก
วันต่อมาเลยเจอของจริงหลวงพ่อสั่งให้ผมไปนอนที่เรือ ในวัดมีเรือโบราณซึ่งเขาใช้เป็นบ้านกันมีขนาดใหญ่ อยู่บนดิน ผมก็ไปนอนแล้วเอาแบบวันก่อน สวดแล้วก็นอน Zzzzzzzzzzzzzzzzzz ผมไม่เคยนอนเรือก็ไม่รู้ว่าหันหัวไปทางไหนก็เอาเลยทางนี้แหละ เท้าชีไปที่หัวเรือ-*- นางไม้มาเข้าฝันเลย ในฝันเรือมันยกเหมือนเรือไวกิ้งเลยแล้วแนนหน้าอกมากผมตืนขึ้นมาเห็นว่าตัวเองอยู่ในกลด แล้วมีผู้หญิงผมยาวมาอยู่เบืองหน้า เราเป็นเณรจะกลัวเขาก็จะทุเรจก็เลยถามเขาว่าผมไปทำอะไรให้ เขาตอบกลับมาว่า"เอาเท้าไปชี้หัวเขา อุสาห์หลบไปอยู่ด้านซ้ายแล้ว ยังเอามาชี้เขาอีก"ผมสดุ้งตืนขึ้นมาเห็นเท้าตัวเองไม่นอนตรงแต่ชี้ไปทางซ้ายจริงๆด้วย ผมเจอของจริงไม่เอาแล้วไม่นอนต่อแล้วเก็บกลดเดินกลับไปนอนศาลาทันที ตอนเช้าผมก็กระซิบบอกหลวงพ่อว่าเมื่อคืนเจออะไรมา หลวงพ่อบอกว่า นอนเรือใครเขาเอาเท้าไปทางหัวเรือกันละ ตั้งแต่บัดนั้นทำให้ผมรู้ว่าอย่านอนเอาเท้าไปทางหัวเรือ................
<!-- / message -->

 

ช่างเป็นเณรน้อยที่ใจกล้าจริง ๆ หากได้ปฏิบัติสมาธิเป็นประจำต้องก้าวหน้าแน่ค่ะ อนุโมทนาด้วยค่ะ

 

อนุโมทนากับเณรด้วยครับ ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะกล้าอย่างเณรบ้าง

 

ผมว่าไม่ใช่นางไม้นะ น่าจะเป็นแม่ย่านางเรือมากกว่า
สนุกดีครับมีถ้ามีเรื่องแบบนี้เอามาเล่าอีกนะครับ'''''

 

สติเท่านั้นที่ช่วยเราได้ ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน
ทำถูกต้องแล้วครับ

 

เป็นแม่ย่านางเรือ ไม่เรียกนางไม้
อีกอย่างฝันนี่ก็ไม่แน่ว่าเป็นของจริง
แต่ในขณะครองผ้าเหลืองน่าจะจริง70%

 

นางไม้ก็คือเทวดาชั้นจาตุมหาราชิกาที่สิงสถิตย์กับต้นไม้ขนาดใหญ่ๆ เมื่อมีการโค่นต้นไม้ขนาดใหญ่เหล่านั้นมาทำเป็นเรือ เทวดาที่เคยอาศัยอยู่นั้นก็ติดตามมาด้วย เพราะฉะนั้นจะเป็นแม่ย่านางเรือ หรือนางไม้ ก็คือๆกันนั่นแหล่ะ

สำหรับคนที่มีศีลสะอาดบริสุทธิ์ เทวดาเขามักจะปรากฏกายให้เห็นบ่อยๆ บางทีอาจจะเห็นในฝัน บางทีอาจจะเห็นในมิติของสมาธิก็ได้ ดังจะเห็นได้ว่าพระป่าหลายๆท่าน ยังมีเรื่องเล่าเกี่ยวกับสิ่งที่ลึกลับในจักรวาลนี้ได้มากมาย สำหรับส่วนตัวเราแล้ว เรายังเชื่อว่าภพต่างๆนั้นยังมีอยู่จริง เพียงแต่ในเวลานี้เรายังพิสูจน์ทราบด้วยตนเองยังไม่ได้ เพราะว่าศีลของเรามันเป็นศีลหัวเต่า ผลุบๆ โผล่ๆ เพียงแต่ตั้งความหวังไว้ว่า สักวันหนึ่งเราคงจะได้เห็นในสิ่งที่ควรจะเห็นเหมือนกับชาวบ้านเขาได้บ้าง

 

กระผมมีประสบการณ์จริง กับการปะทะกับนักเลงหัวไม้ ท่านอยากฟังไหมขอรับ

 

เรื่องมากจริงๆเขาเอาเท้าชีเขาไม่ได้ตั้งใจลบหลู่ซะกะหน่อย
ถ้าเขาไปถ้าว่าไปอยาก เอาเท้าชีแล้วมันทำให้พวกเขาพลังลดไปหรอ?
ใครรู้บอกที