รัก

Currently Active Users Viewing This Thread: 5
(1 members and 4 guests)
พรานพิเศษ*



ตีสามครึ่งแล้ว... ไม่หลับไม่นอนกันหรือไง 55555

 

แอบมาร่าย กลอนกาพย์ ก่อนนิทรา.....มองเวลา ก็ล่วง ตีสามครึ่ง
เหลือบไปเห็น สี่แขก มาเยือนถึง.....ที่ขอบบึง ใยจึง มิยอมนอน

 

Currently Active Users Viewing This Thread: 6
(1 members and 5 guests)
พรานพิเศษ*



นี่นอนไม่หลับ หรือว่าหลับคาบึงรักกันจ๊ะ... 55555

 

เกือบจะหลีก จะหลบ ไปนิทรา.....เพราะเพลา ก็ใกล้ ยามสี่แล้ว
เหลือบไปมอง อีกที เลยมิแคล้ว.....กลับมาแซว ห้าแขก ที่เยือนบึง

 

Currently Active Users Viewing This Thread: 7
(1 members and 6 guests)
พรานพิเศษ*



จะมีมาอีกป่ะ... จะได้แต่งกลอนทีเดียว 55555

 

ขออำลา ราตรี ที่มีแขก.....มามุดแมก ไม้ครึ้ม ริมบึงสวย
ขอตัวไป เรียงร่าง ราบระรวย.....ขอหัวด้วย พาดวาง พลางนิทรา

 

Currently Active Users Viewing This Thread: 8
(1 members and 7 guests)
พรานพิเศษ*



รออยู่ ถึงสิบคน เด๋วแต่งกลอนต่อ...

 

Goodnight... I love you all.

 

ร่ายกลอนอยู่คนเดียวเหงาไหมคะ?({)

 

ขอแจมซักบทนึง เป็นเพื่อนล่ะกันค่ะ

คนขี้เหงาเฝ้ารอคอยใครสักคน
ไม่เคยบ่นถึงให้รอนานแค่ไหน
นานเป็นเดือนนานเป็นปีไม่เป็นไร
ขอแค่ได้เธอข้างกายตอนท้ายเทอญ

(กลอนนี้.ดึงมาจากกระทู้ครูติงติงค่ะ)

 

ความรัก ชุ่มฉ่ำในใจเสมอ

รัก..ย่อมนำมาซึ่งความชุ่มฉ่ำ
เสมือนสายฝนที่โปรยปราย
แม้ว่าจะเป็นแค่เพียงความฝัน
แม้ว่าจะเป็นแค่ความทรงจำ
แต่ก็ป็นรักนิรันดร์ ทีีอยู่ในใจ
...เพลงนี้จะฟังให้เศรัา ก็เศร้า..จะฟังให้ชื่นมื่น ก็ฉ่ำใจ...
https://www.youtube.com/watch?v=A6ytdHuOccA&feature=youtube_gdata_player

[VDO]https://www.youtube.com/watch?v=A6ytdHuOccA&feature=youtube_gdata_player[/VDO]

 

เมฆขาวขาวเลื่อนคล้อย.....ลอยลอย
หมู่เมฆลอยลอยพลอย.....เคลิบเคลิ้ม
มองเมฆหมู่งามคอย.....จ้องจับ
ลมลิ่วลู่ฟุ้งเฟิ้ม.....เมฆย้าย จรจาย

ดูเมฆลอยลิ่วแล้ว.....หวนคิด
หวนกลับมองชีวิต.....เกลือกบ้าง
ทุกสรรพสิ่งมิผิด.....ดั่งเมฆ
ผันผ่านแล้วแรมร้าง.....จากคล้อย ลอยลา

 

ฝนหนอฝน หล่นมา พาใจเหม่อ.....ปล่อยใจเพ้อ ละเมอ คล้ายห้วงฝัน
สุ้มเสียงฝน เป็นสำเนียง มหัศจรรย์.....นั่งฟังมัน พรำพ้อ ล้อเลียนเรา

ในเสียงฝน บันทึก ถึงความสุข......บันทึกทุกข์ บันทึก ถึงความเหงา
บันทึกรัก ของคน ที่รักเรา.....บันทึกเรา ที่เศร้า ที่ดีใจ

ละอองฝน ปนมา กับวาตะ.....มาพรมประ โปรยปราย ให้ชื่นใส
จึงฟื้นตื่น คืนสติ มองออกไป.....เห็นฟ้าใส แสงทอ ล้อเมฆา

ทุกทุกคน ทุกสิ่ง ก็คงผ่าน......เหมือนฝนฝัน ผันไป ให้โหยหา
ผ่านมาแล้ว ผ่านไป ไม่หวนมา.....เหมือนเมฆา พัดไป ไม่หวนคืน

 

เสียงบรรเลง เพลงซึ้ง ตรึงอารมณ์.....เปียโนคม คาดเรียง สำเนียงสวย
สะกดใจ ลอยตาม ลามระรวย.....เสียงฝนช่วย เร่งโจม โหมอารมณ์

เปียโนคีย์ บรรเลง เพลงสูงต่ำ.....สำเนียงย้ำ เรียงรื่น คลื่นเสียงสม
หัวใจโหย เหงาเสียด เบียดอารมณ์.....เหมือนมีคม กรีดเงียบ เย็นเยียบใจ


https://www.youtube.com/watch?v=Wrl8weYTmGU

 

เสียงสายพิรุณทะลุระร่วง.....ปฏิห้วงทะลวงใจ
ดนตรีประเลงปะทะหทัย.....สะกดร่ายฤทธิ์เริงลาม

เคลิ้มเคลิบเตลิดสุตะประสาน.....อุระซ่านสะเทือนตาม
ร่องรอยอดีตผลิผุดณ.ยาม......ผงะเผลอละเมอลอย

 

เสียงสายอัคนีทะลุแก้วหู....ปฏิห้วงขี้หูแทบร่วงน่าอดสู
ดนตรีประเลงปะทะฟ้าน่าดู...สะกดหูขี้หูกระเด็นเริงลาม

เคลิ้มเคลิบเสียงตดประสาน....จมูกซ่านสะเทือนตาม
ร่องรอยกลิ่นอบอวลอยู่ทุกยาม...ผงะเผลอฝากลมลอยหาเธอ

 

กระบวนยุทธ มีอยู่ สิบแปดท่า.....ร่ำเรียนมา อาจารย์ ท่านสั่งสอน
เราก็ตั้ง ใจเรียน จบทุกตอน.....พร้อมต่อกร สู้ได้ ไม่เกรงใคร

แต่ครานี้ เห็นที มีศึกหนัก.....ลูกศิษย์พรรค สำนัก จากแห่งไหน
มีกระบวน ท่วงท่า น่าแปลกใจ.....ล่อหลอกให้ มึนหลง งงกระจาย

เห็นจะเป็น กระบวน ที่สิบเก้า.....ที่เคยเล่า ลือขาน ว่าสูญหาย
เป็นท่วงท่า หลอนหลอก ให้ตกใจ.....แล้วโปรยปราย สาดใส่ กลิ่นสะพรึง

ครั้นได้เห็น นับว่า เป็นบุญนัก.....ให้ตระหนัก ว่าตน ยังไม่ถึง
ต้องเจียมตัว กะลาหัว ในไพรบึง.....เพราะตะลึง กระบวน ชวนมึนเวียน

 

คำแสนหวาน ไขขานเรียก "มธุรส".....วาจาจรด สกดใจ ไม่ใคร่หนี
เป็นรสชาติ ซ่านซึ้ง ตรึงฤดี.....เหมือนดั่งมี น้ำตาล หว่านในคำ

หว่านน้ำตาล เคลือบหุ้ม ย่อมชุ่มหวาน.....ชิวหาพาล พล่านเพลิด รสเคลือบล้ำ
เพลินรสหวาน อาจเผลอ เรอลืมคำ.....โบราณย้ำ พร่ำกรอก เล่าบอกมา

หวานเป็นลม ขมเป็น เช่นยาหยูก.....เสพให้ถูก กาละ และเทศา
ใช้สร้างสรรค์ บันเทิง เริงปัญญา.....ลมและยา พาพุ่ง รุ่งจำเริญ

 

วาจาหวานหว่านไว้....."มธุรส"
ดั่งล้อมร่ายมนต์รด.....สกดย้ำ
ลิ้นกระดกยืดหด.....วจีร่ำ
คลุกขลุกรสเลอล้ำ.....ใคร่ใกล้ ชมชิม

หวานเคลือบยาย่อมน้อม.....สร้างสรรค์
หวานเคลือบพิษย่อมปั่น.....ป่วนเจ้า
รสหวานจิบชิมนั้น.....ควรเพ่ง
อย่ารี่แรงเร่งรั้น.....เกลือกกลั้ว กลืนกิน

 

อยู่บนฟ้า มองผืน ดินแจ่มชัด.....ทิวเขาพาด น้อยใหญ่ มากหลากหลาย
แม่น้ำกว้าง ธารหลาก ไล่เรียงราย.....เขียวต้นไม้ พรมวาง อย่างเจนงาน

ชมด้วยตา ก็งาม ย่ามใจจับ.....หรือจ้องจับ ด้วยใจ ก็สุขศานต์
แต่ไร้รส รึงรัด สัมผัสอัน.....หฤหรรษ์ โหยหา ให้ชื่นเย็น

อยู่บนดิน มองผืน แผ่นฟ้ากว้าง.....เห็นตะวัน แบบที่ ไม่เคยเห็น
ได้เล่นลง สรงน้ำ ที่ฉ่ำเย็น.....ครั้นเดือนเพ็ญ อาบแรง แสงจันทรา

เรื่องบนดิน ถิ่นโลก มีแสนสุข.....มีแสนทุกข์ ให้คลุก ให้คลีหา
สัมผัสโลก เรียนให้ คลายสงกา.....ใช้เวลา ตื่นรู้ ดูคืนวัน

เรียนรู้คน เรียนรู้ เรื่องทุกข์สุข.....เรียนรู้ลุก ตื่นจาก ความผกผัน
เห็นความจริง พัดพาด ผ่านคืนวัน.....วนเวียนผัน เกิดพุ่ง รุ่งแล้วคลาย

คราที่พบ ก็พบ เพื่อลาจาก......ผูกพันมาก ท้ายสุด ก็หลุดหาย
แต่ในครา ที่พาดผูก พันหทัย.....ใจผูกใจ ชิดใกล้ ได้ตราตรึง

โชคชะตา จัดฉาก มากบทบาท.....หลายรสชาติ ดื่มด่ำ ให้ฉ่ำถึง
พอครบรส ก็คงหมด ฤทัยพึง.....มิอยู่ตรึง สิงสู่ซึ่ง พสุธา