อยากรู้อดีตชาติของตนเองจริงๆค่ะมีความรู้สึกแปลกๆเกีดขึ้น

[มีความรู้สึกบางอย่างในใจคอยบอกและเตือนให้สนใจเกี่ยวกับอดีตชาติ]
-มีความสงสัยใคร่รู้เรื่องราวในอดีตชาติของตัวเองอย่างมาก
-รู้สึกหลงไหลกับบางช่วงเวลาในประวัติศาสตร์เป็นพิเศษ
-เคยรู้สึกว่าบ้านของหนูน่าจะอยู่ที่อื่นที่ี่ใดสักแห่ง
-รู้สึกว่าชีวิตไม่เข้ากับคนในยุคปัจจุบัน
-มีความรักและสนใจในของโบราณและสิ่งก่อสร้างในประวัติศาสตร์
-รู้สึกชมชอบบทเพลงหรือดนตรีบางชิ้นเป็นพิเศษเพราะทำให้รู็สึกเคลิบเคลิ้มไปในอดีต
-มีความสนใจในวัฒนธรรมของชาติอื่นอย่างมาก
- รู้สึกผูกพันกับใครบางคนเป็นพิเศษที่ไม่สามารถอธิบายได้จากความสัมพันธ์ที่มีในปัจจุบัน
-รู้สึกกลัวหรือไม่ไว้วางใจกับบางสถานที่หรือบางคนอย่างไม่มีเหตุผล
-บางครั้งเคยเกิดความรู้ความเข้าใจบางอย่างขึ้นมาได้เองโดยไม่ได้ไปศึกษาจากที่ใดมาก่อน
-รู้สึกว่าสนใจในชุตประจำชาติอื่นอย่างมากร่วมเถิงเครื่องประดับเหมึอนเราเหันปุบรู้สึกผูกผันและครั่งไค้เป็นอย่างมาก
-รู้สึกภูมิประเทศที่ตนเองอยู่และวรรณกรรมไม่ค่อยเข้ากับตัวเองค่ะ
-และที่สงสัยมากๆก็คือมีฝรั่งคนหนื่งเดีนเข้ามาแล้วก็ถามหนูเปันภาษาต่างประเทตว่านี้หนูเป็นคนจีนหรอทั้งที่ในยาดพี่น้องไม่เหมึอนหนูเลียชักคน และ ก็มีผู้คนมากมายมาถามเหมึอนกัน

 

"อดีต...ก็เหมือนดั่งเช่นความฝัน" ถึงแม้มีคนมาบอกก็ใช่ว่าจะเชื่อถือได้ว่า เราเคยเกิดเป็นเช่นนั้นจริง....นอกจากคนที่มีอภิญญาจิต เท่าที่เห็นที่เขาทายๆกันส่วนมาก เป็นพวกคาดว่า ทั้งนั้น หรือ พวกคิดเอาเอง...

 

ถ้ามีคนบอก แล้วจะรู้ได้ไงว่าเป็นเรื่องจริงล่ะครับ ถ้ารู้อีตบางทีมันก็เป็นประโยชน์ คือได้ปลง ว่าชีวิตไม่เที่ยง ตายแล้วไม่สูญ แต่บางคนก็เป็นผลเสียเพราะยิิ่งทำให้ยึดติดอดีต จนชีวิตปัจจุบัน มีปัญหา ไปหลงว่าข้าเคย้เป๋นเจ้า แล้วมามีอคติกับคยปัจุบัน ทั้งๆที่เกิดเป็นใหม่แล้ว บางคนก็อยากตายไปเลยดันรู้วาตัวเองเคยเป็นโสเพณี เป็นโรค น่ารังเกียด เคยเป็นโจรโรคจิต เป็นสัตว์ต่าง แล้วรับไม่ไเ้แยกแยะไม่ออก ทางที่ดีผมว่าเรียนธรรมะเองรู้เอง แล้วเห็นเองดีกว่าครับ ของแบบนี้มันจะทำให้คนที่ไม่เชื่อยิ่งดูถูกเรา คนที่เคยเชื่อเราก็อาจจะ เลิกเชื่อเรา กลายเป็นคนไม่น่าเชื่อถือเอาได้ เพราะถ้าไม่รู้เอง ก็จะได้คำตอบร้อยแปด ให้สับสน ไม่รู้จะเชื้อใครดี กลายเป็นปัญหาขัดแย้งกัน ถ้าเราเอาความคิดของอ.ท่่านนี้ไปบอกท่านนั้น เกิดความไม่พอใจในความเห็น ของแต่ล่ะ อ. กลายเป็นของฉันจริงของเธอไม่จริงไปอีก ซึ่งตอบไม่ได้ว่าของใครจริง เปรียบเหมื่อนการมองลูกเต๋า หกด้าน ทุกคนเห็นแน่นอนว่าเป็นลูกเต๋า แต่เห็นคนล่ะด้าน เวลาบอกทุกคนก็ต้องบอกด้านที่ตนเองเห็น ใครเห็นหน้าหก ก็ต้องบอกลูกเต๋ามีเลขหก ใครเห็นเลขใดก็ต้องบอกเลขนั้น ไม่มีใครพูดผิด แต่แค่เห็นคนล่ะด้าน เพราะงั้น ถ้าเราเห็นเอง เราก็ไม่รู้จะได้เห็นด้านไหนของลูกเต๋า แต่ที่มั่นใจคือเราได้เห็นเองกับตาแน่ๆ ลองพิรจณาดูนะครับ ถ้าไม่เป็นประโยชน์ต้องขอโทษด้วยนะครับ

 

รู้แล้วแน่ใจได้อย่างไรว่าเป็นความจริง สงบสติอารมณ์ครับ อย่าฟุ้งซ่าน คิดไปเรื่อยเปื่อย เราอยู่กับปัจจุบันครับ

 

อดีตชาติ ไม่เห็นมีประโยชน์อะไรเลยครับ ผมก็รู้

มารู้วิธีทำให้ ชีวิตปัจจุบัน มีความสุข ดีกว่าอีกครับ

 

อยู่กับปัจจุบัน รู้ปัจจุบัน นั้นแหละดีที่สุด และทำปัจจุบันให้ดีที่สุด รู้อดีตแล้วจะไปแก้อะไรได้

 

อยากรู้ก็ฝึก