ในมหาสมุทรมีบาดาล ?

.

ดูกรภิกษุทั้งหลาย ปุถุชนผู้ไม่ได้สดับแล้ว
ย่อมพูดอย่างนี้ว่า ในมหาสมุทรมีบาดาล
ดูกรภิกษุทั้งหลาย ปุถุชนผู้ไม่ได้สดับแล้ว ย่อมพูดวาจา
อันไม่มีไม่ปรากฏอย่างนี้ว่า ในมหาสมุทรมีบาดาล

ดูกรภิกษุทั้งหลาย คำว่าบาดาลนี้เป็นชื่อของทุกขเวทนา
ที่เป็นไปในสรีระแล ปุถุชนผู้ไม่ได้สดับถูกทุกขเวทนา
อันเป็นไปในสรีระถูกต้องแล้ว ย่อมเศร้าโศก ลำบาก
ร่ำไรทุบอกคร่ำครวญย่อมถึงความงมงาย ปุถุชนผู้ไม่ได้สดับนี้
เรากล่าวว่า ไม่ปรากฏในบาดาล ทั้งหยั่งไม่ถึงอีกด้วย
ส่วนอริยสาวกผู้สดับแล้ว ถูกทุกขเวทนา
อันเป็นไปในสรีระถูกต้องย่อมไม่เศร้าโศก ไม่ลำบาก
ไม่ร่ำไร ไม่ทุบอกคร่ำครวญ ย่อมไม่ถึงความงมงาย
ดูกรภิกษุทั้งหลาย อริยสาวก ผู้สดับแล้วนี้ เรากล่าวว่า
ย่อมปรากฏในบาดาลทั้งหยั่งถึงอีกด้วย ฯ

นรชนใดถูกทุกขเวทนาเหล่านี้ อันเป็นไปในสรีระ
เครื่องนำชีวิตเสียบังเกิดขึ้น ถูกต้องแล้ว อดกลั้นไม่ได้
ย่อมหวั่นไหว เป็นผู้ทุรพลกำลังน้อย ย่อมคร่ำครวญ
ร่ำไรนรชนนั้นย่อมไม่ปรากฏในบาดาลทั้งหยั่งไม่ถึงอีกด้วย
ส่วนนรชนใดถูกทุกขเวทนาเหล่านี้ อันเป็นไปในสรีระ
เครื่องนำชีวิตเสีย บังเกิดขึ้น ถูกต้อง อดกลั้นไว้ได้ ย่อมไม่หวั่นไหว
นรชนนั้นแล ย่อมปรากฏในบาดาล ทั้งหยั่งถึงอีกด้วย
พระไตรปิฎก ภาษาไทย (ฉบับหลวง) เล่มที่ ๑๘
พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๐ สังยุตตนิกาย สฬายตนวรรค​

 

ธรรมมะของพระพุทธเจ้า

ภูมิธรรมไม่ถึงตัวเองไม่เข้าใจ ก็ย่อมที่จะตีความผิดไม่เข้าใจได้


ดูกรภิกษุทั้งหลาย ปุถุชนผู้ไม่ได้สดับแล้ว
ย่อมพูดอย่างนี้ว่า ในมหาสมุทรมีบาดาล


.

 

ชนเหล่านั้นเป็นผู้ขาดสติยับยั้งในทุขกเวทนา มีทุกขเวทนาเป็นเครื่องปรุงแต่ง เวทนาเหล่านั้นอันเป็นฝ่ายอกุศล ย่อมเป็นเครื่องหนุนส่งให้จิตเคลื่อนไปยังภูมิแห่งเมืองบาดาล
และด้วยอกุศลเวทนาปรุงแต่งจิต ย่อมไปเกิดเป็นสัตว์เดียรฉาน จำพวกหนึ่งดังนี้
1 สัตว์น้ำทุกชนิด
2สัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำ จระเข้เป็นต้น
3งู
4นาคราช
เป็นธรรมดาแห่งจิต เมืองบาดาลย่อมเป็นที่รองรับ จิตที่ถูกปรุงแต่งด้วยอกุศลกรรม

ขอให้ท่านทั้งหลายพึงพิจารณาว่า จิตเรานี้ ยึดมั่นถือมั่นในรูปกาย สัมผัสทางกาย หากยังเป็นผู้หลงมัวเมาในกาย ในกาม ขอจงมีตัวตาสว่าง เลิกมัวเมาลุ่มหลง นำจิตออกจากกายจากกามให้ได้โดยเร็วพลัน ครับ สาธุ