กระทู้ทางผ่าน..ขอฝากด้วยค่ะ..พลีส > แชร์สัพเพเหระ

บุญมีจริงหรือไม่

วันหนึ่ง เมื่อตะวันใกล้จะลับขอบฟ้า ดำกำลังจะพายเรือข้ามฟากไปอีกฝั่งของแม่น้ำใหญ่ พอดีมีพระธุดงค์รูปหนึ่ง เรียกร้องดำว่า

พระธุดงค์ : โยม โยม อาตมาขออาศัยเรือข้ามฝั่งด้วยได้ไหม
ดำ : แล้วผมจะได้อะไรล่ะหลวงพ่อ
พระธุดงค์ : ช่วยพระก็ถือว่าได้บุญไงโยม

ดำได้ยินอย่างนั้นก็รู้สึกว่าเป็นสิริมงคลกับตัว แล้วก็ยังได้บุญด้วย จึงได้พายเรือเข้าไปรับพระทันที ระหว่างทางดำก็คิดในใจว่า "เอ...ได้บุญมันได้ยังไงหว่า?" จึงลองถามพระดูว่า

ดำ : หลวงพ่อครับ ที่ว่าได้บุญนั้น แล้วตัวบุญมันเป็นยังไงครับ เกิดมายังไม่เคยเห็นเลยสักที

พระก็ไม่รู้จะอธิบายยังไง เลยบอกไปเรื่อยว่า

พระธุดงค์ : โยม ตัวบุญนั้นมันเป็นก้อนกลม ๆ โตเท่ากับหัวเข็มหมุดนั่นแหละ

พอส่งพระธุดงค์ถึงที่หมาย ดำก็ทวงถามบุญจากพระธุดงค์ทันที

ดำ : หลวงพ่อครับ ไหนล่ะครับบุญ

เอาล่ะสิ...เล่นเอาพระคิดไม่ออก พระไม่รู้จะทำอย่างไร หันซ้ายหันขวาก็คิดไม่ออก พอนึกขึ้นได้ ก็เลยหันหลังให้คนพายเรือ ก้มลงแคะเอาขี้มูกแห้งมาปั้นเป็นก้อนเท่าหัวเข็มหมุด แล้วส่งให้คนพายเรือ

พระธุดงค์ : เอาโยม รับบุญไว้นะ แล้วเก็บไว้ดี ๆ ด้วยละ เพราะบุญมันหายาก ดำไม่รู้จะเก็บไว้ที่ไหน จะใส่กระเป๋าหรือเหน็บไว้ที่เอวก็กลัวว่าบุญนั้นจะหล่นหาย หากจะถือไว้ก็ไม่ได้ ต้องพายเรือต่อ พอคิดได้ ก็อ้า...อั้ม...อมก้อนบุญไว้ในปากซะเลย แล้วก้มลงกราบพระธุดงค์อย่างงามด้วยความปีติยินดีที่ได้รับบุญ

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

ดำทำความดี แต่ก็ยังหวังอยากจะได้บุญ (บุญคือ สิ่งที่ทำให้เกิดความโลภ) ถึงแม้จะเป็น "คนดี" ก็เป็น "คนดีที่โง่เขลา" เพราะการทำความดีที่แท้จริง ต้องทำด้วยความบริสุทธิ์ใจ ไม่หวังสิ่งตอบแทน

"บุญ" เป็นเพียงเครื่องล่อให้คุณทำความดี อย่ายึดติดกับคำว่า "บุญ" แต่จงทำไปด้วยใจเมตตา แล้วสิ่งที่คุณจะได้รับกลับมาคือ "ความสุขทางใจ"

 

อนุโมทนาที่นำสาระธรรมดี ๆ มาให้อ่านนะคะ

 

วันนี้ไปบริจาคโลหิตที่สภากาชาดไทย ทำบุญไถ่ชีวิตโค กระบือ ทำบุญซื้อกระเบื้องมุงหลังคาโบสถ์ ทำบุญแผ่นทองหล่อพระ ทำบุญบริจาคเงินซื้อโลงศพและผ้าขาวห่อศพที่มูลนิธิร่วมกตัญญู เอาบุญมาฝากเพื่อนผองน้องพี่ทุกท่านด้วยค่ะ อนุโมทนาบุญร่วมกันนะคะ

 

สุขสันต์วันสงกรานต์ สวัสดีปีใหม่ไทยทุกท่านค่ะ​