จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

...ตนเท่านั้นที่จะต้องชำระจิตของตน...ให้สะอาดบริสุทธิ์...

...ไม่มีใครทำให้กันได้...นอกจากชี้ทางให้กันเท่านั้น...

...ผู้ใดมีเมตตา...ผู้นั้นย่อม...ไม่มีเวรกับใคร ๆ...

...ผู้เจริญเมตตาจิตเพียงนิดเดียว...มีอานิสงส์มาก...

...พระธรรมคำสั่งสอนของหลวงพ่อปาน โสนันโท วัดบาางนมโค...

...น้อมกราบพระธรรม เพื่อนำมาปฏิบัติตามเจ้าค่ะกราบ กราบ กราบ...

 

*** เราต้องการอย่างเดียว คือพระนิพพาน ***

“ที่ลูกรักของพ่อมีความต้องการธรรมะ หวังพระนิพพานพ่อพอใจ
เราไปนิพพานกันดีกว่า นอนสบายให้มันเป็นสุข
เราเหนื่อยกันมาเกินกว่า 16 อสงไขยกับแสนกัป”

“ชาตินี้ควรเป็นชาติสุดท้ายของลูก...พ่อขอแนะนำว่า สักกายทิฏฐิตัวเดียว
ลูกรัก คืออย่าไปสนใจรูป รูปของเราก็ดี รูปเขาก็ดี รูปวัตถุธาตุก็ดี ตัดกันเสียที
เรื่องการเกิดเป็นมนุษย์ เป็นเทวดา หรือพรหม เลิกกัน เราไม่ต้องการมีมันอีกต่อไป
เพราะว่ามันเป็นของไม่ดี เราไปนิพพานกันดีกว่า นอนให้เป็นสุข”

"นิพพานนี่ไม่สูญ แต่คนที่จะไปนิพพานได้ กิเลสต้องสูญ เขาไม่ได้บอกนิพพานสูญ
เขาแปลไม่หมดทุกตัว คำว่าสูญเขาแปลว่าว่าง นิพพานเป็นธรรมว่างอย่างยิ่ง
หมายความว่า คนที่จิตว่างจากความชั่วทั้งหมด จึงจะเห็นนิพพานได้ ในเวลานั้นนะ
แต่คนที่จะไปอยู่นิพพานได้ ต้องไม่มีความชั่วอยู่ในจิตเลย ที่เขาเรียกว่ากิเลสนั่นแหละ
กิเลสคือความชั่ว มันตัวเดียวกัน"

"เห็นใครเขาตาย ก็นึกว่าไม่ช้าเราต้องตายอย่างเขา เห็นใครเขาแก่
ก็นึกว่าไม่ช้าเราก็ต้องแก่ตามเขา เห็นใครเขาป่วย ก็นึกว่าไม่ช้าเราก็ป่วยตามเขา
ถ้ามันตายแล้วไปไหนก็นึกว่าช่างมันไม่เอาอีกแล้ว ความเกิดที่เต็มไปด้วยความทุกข์
เราไม่ต้องการมันอีก เราต้องการอย่างเดียว คือ แดนพระนิพพาน เป็นแดนอมตะ
ไม่มีความแก่ ไม่มีความเจ็บ ไม่มีความป่วยไข้ ไม่มีความไม่สบาย ไม่มีทุกข์แม้แต่เท่าขี้เล็บ
ไม่มีทุกข์เลยในแดนพระนิพพาน..."

" จงเห็นว่าไม่มีอะไรเหลือเลยในโลกนี้ เห็นทุกอย่างเป็นเรื่องสมมุตทั้งสิ้น
แปรปรวน เสื่อมไป สลายไป ทุกอย่างไม่มีอะไรควรยึดถือทั้งสิ้น...... "

" ร่างกายนี้มีอยู่เท่าไร มันก็มีทุกข์เท่านั้น ขึ้นชื่อว่าร่างกายเลวๆ
อย่างนี้จะมีกับเราในชาตินี้เป็นชาติสุดท้าย เมื่อสิ้นลมปราณเมื่อไร
ร่างกายเลวอย่างนี้จะไม่มีสำหรับเรา เราต้องการจุดเดียวคือพระนิพพาน "

+++++++++++
หลวงพ่อฤาษีลิงดำ​

 

​

 

​

 

​

 

*** มองให้เห็น อริยสัจ ๔ ในใจเรา ***

"อริยสัจ ๔ นี้ ไม่ได้อยู่ที่ไหน การตรัสรู้ของพระพุทธเจ้านี้ ท่านรู้ที่ใจของท่านเอง

อริยสัจ ๔ นี้มีอยู่ในใจของสัตว์ทุกชนิด แต่ส่วนใหญ่จะเป็นทุกข์ กับสมุทัย จะมีความอยากและก็มีความทุกข์สลับกันไปตลอด นานๆ จะมีความสงบสักครั้งหนึ่ง หรือมีก็น้อยมาก หรือไม่มีเลย


ดังนั้นจึงต้องทำใจให้สงบก่อน พอใจสงบ จิตก็จะเห็นจิต จะเห็นธรรมที่มีอยู่ในใจ เห็นอริยสัจ ๔ นี่เอง ถ้าไม่สงบจะมองไม่เห็น เพราะเวลาไม่สงบ จิตจะไม่มองเข้าข้างใน จิตจะมองออกข้างนอก จะออกไปทางตาหูจมูกลิ้นกาย ถ้าจะไปหาอริยสัจ ๔ ที่ข้างนอก หาไปจนวันตายก็จะไม่มีอริยสัจ ๔ เพราะอริยสัจ ๔ นี้อยู่ข้างในใจของตน

อริยสัจ ๔ ในใจของผู้อื่น ในร่างกายนั้น มันไม่เป็นประโยชน์อะไร แล้วเราก็ไม่เห็น เราอาจจะเห็นอาการของอริยสัจ ๔ ของผู้อื่น เช่น เวลาเห็นผู้อื่นเขาเศร้าโศกเสียใจ กินไม่ได้นอนไม่หลับ อันนั้นแหล่ะ คืออริยสัจ ๔ ก็คือความทุกข์ใจ แต่เราไม่เห็น เห็นก็ไม่เกิดประโยชน์อะไร เพราะว่ามันไม่สามารถมาดับความทุกข์ใจของเราได้

เราต้องเห็นความทุกข์ใจของเรา ที่เกิดจากตัณหาความอยากของเรา เพื่อเราจะได้มาหยุดความอยากของเรา ถ้าเราหยุดความอยากของเราได้เลย ความทุกข์ใจของเราก็จะหายไป เราก็จะหลุดพ้นจากความทุกข์ได้

นี่คือเรื่องของพระอริยสัจ ๔ ที่มีอยู่ภายในใจของเราทุกคน แต่เรามองไม่เห็นกัน เพราะเราไปมองข้างนอกกันเสียส่วนใหญ่ เราจะมองแต่รูปเสียงกลิ่นรสโผฏฐัพพะ มองแต่กระเป๋าที่สวยๆ เสื้อผ้าที่สวยๆ มองแต่รองเท้าที่สวยๆ มองแต่ของเล่นที่น่าเล่น มองแต่โทรศัพท์มือถือรุ่นใหม่ เครื่องเล่นชนิดใหม่ รถยนต์ชนิดใหม่ จะเห็นแต่สิ่งเหล่านี้ก็เลยทำให้เราไม่เห็นอริยสัจ ๔ "

ธรรมะบนเขา กัณฑ์ที่ ๑๒ วันที่ ๕ พฤษภาคม ๒๕๕๖

“ ใจที่สูญและไม่สูญ”

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต

 

พี่ๆ ช่วยสอนวิชาจิตเกาะพระให้ด้วยครับ

 

สวัสดีค่ะ ชาวเกาะขอบกระทู้ทุกท่าน....วันนี้มาเปลี่ยนบรรยากาศกันบ้างดีกว่า...ไม่ได้นำการบ้านลูกศิษย์ขึ้นกระทู้นานล่ะ (มาดูของจริงกันเลยดีกว่า) ขออนุญาตนำการบ้านบางส่วนของลูกศิษย์ท่านหนึ่ง ที่กำลังเดินมรรคฝึกจิตเกาะพระอยู่ค่ะ เพื่อเป็นธรรมทานให้กับทุกท่านได้เห็นว่าการเรียนการสอนเราเป็นอย่างไร ประมาณไหน และขอทุกท่านได้ร่วมโมทนาบุญใหญ่นี้กับเธอด้วยค่ะ สาธุ

- ครูเกษพูดเรื่อง ล่วงกรรมของผู้อื่น พรกลัวเลย เมื่อก่อนที่เคยเห็นคนเขาเปิดกรรมกัน ชอบอ่าน ชอบดู ชอบฟัง
ชอบมาก แต่พอได้ศึกษาจากจิตเกาะพระ ไม่เอาเลย มันไม่ใช่ทางไปนิพพาน กรรมแก้ไม่ได้ กรรมเก่าเราต้องชดใช้ให้เขา
อย่าสร้างกรรมใหม่ผูกกรรมกันอีก ตอนนี้คิดอย่างนี้ค่ะ
- ก่อนตื่นนอน ไม่มีภาพพระในหัวหมายความว่าอย่างไรค่ะ คือไม่มีภาพพระในหัวค่ะ แต่มีสติว่าเราจะต้องนึกถึงพระ
- ก่อนที่จะลืมตาวันนี้มีภาพพระเห็นเป็นพระพุทธรูปค่ะ
- ภาพพระ พอได้รับเมล์จากครูเกียรติ เท่านั้นแหละ เลยมานั่งทบทวน ตั้งแต่ฝึกก็นั่งดูจิตตัวเอง ว่าเรายึดภาพพระไหนกันแน่
สรุปได้แล้วค่ะ ภาพพระพุทธเจ้า ตอนนี้เห็นทั้งเป็นองค์ใสๆค่ะ
ส่วนวันนี้ มีช่วง 7.00-8.00 ,10.00-11.00 น. ที่คิดถึงพระได้น้อยกว่า 5 ครั้งค่ะ นอกนั้นได้ 5 หรือมากกว่าค่ะ
ทั้งที่วันนี้งานมีปัญหา ถ้ามีอาการอย่างเมื่อวานคงไม่มีสติคิดถึงพระแน่ แล้วคงโดนกิเลสระเบิด สติกระเจิงอีก
- อารมณ์ตอนจับภาพพระ ตอนนี้รู้สึกสบาย โล่งๆ ค่ะ ไม่มีคำภาวนา ไม่เย็นในอกแล้วค่ะ
- ไม่ต้องไปหาอะไรที่แปลกพิสดาร เพราะมันอยู่ในเมล์ที่ครูบอกไปหมดแล้ว
ใช่ค่ะครูเมื่อวานมาอ่านทวนของเก่า ยอมรับค่ะครู พอครูแนะนำอะไรก็ตาม พรจะเป็นประเภท เถรตรงค่ะ
ไม่ได้พิจารณาเลย หรือปรับให้เข้ากับเรา ทำให้เป็นอย่าง 2 วันก่อนที่ผ่านมา เหมือนที่ครูบอกค่ะ
พอได้รับเมล์ของครูเกียรติ กับครูเกษ เอาสิ่งที่ครูมาพิจารณา อย่างแรกคือขำตัวเองค่ะ พรเอยเส้นผมบังภูเขาจริงๆ
วิ่งไปหาบันไดบ้านอยู่ได้ แค่หยุดวิ่ง หยุดความรุกลี้รุกรน หยุดความเถรตรง มองให้ทั่วอย่างพิจารณา ก็เห็นบันไดอยู่ตรงหน้านะแหละ
ไอ้วิธีที่เคยทำอยู่ก็ดีอยู่แล้ว แค่ปรับนิดหน่อย ให้เหมาะกับเราเอื้อให้เรานึกถึงพระได้มากขึ้นเท่านั้นเอง เป็นบทเรียนอีกบทหนึ่งค่ะ
พอเมื่อเช้าได้สวดมนต์ นั่งสมาธิ จิตใจเบิกบาน รู้สึกมีความสุขมากๆ หมดกังวลกับปัญหา
1.ภาพพระที่สลับไปมาระหว่าง พระพุทธเจ้า กับ สมเด็จองค์ปฐม
2.ผลตรวจสุขภาพ พรเป็นโรคโลหิตจาง จนหมอต้องการให้ตรวจต่อ
3.ไม่มีสติที่จะคิดถึงพระ
ตอนนี้พร้อมแก้ปัญหาต่อไป
***เมื่อวานใจจดใจจ่อรอเมล์ของครู คำแนะนำของครูทั้ง 2 ท่าน ช่วยพรได้มากเลยค่ะ ***
กราบขอบพระคุณครู และอนุโมทนาสาธุ นะค่ะ _/\_
พรค่ะ

 

อีกหนึ่งธรรมทานจากการบ้านลูกศิษย์ค่ะ

สวัสดีค่ะครู
- ก่อนนอน เมื่อคืนเผลอหลับไปเลย ไม่ได้นึกถึงพระเลยค่ะ
แต่ฝันแทนว่าเห็นพระสีทองมีรังสี แบบ 7 สีแทนค่ะ มีคนมาตามบอกให้ไปดู แต่ไม่เห็นตัวคนบอกค่ะ
เขาพูดแค่ "ดูนะ" ก็ดูตามที่เขาบอก ก็เห็นพระพิฆเนศองค์ใหญ่สีชมพูนอนอยู่บนเขา บนยอดเขามีพระสีทอง
ที่มีรังสีลอยลงมาประทับบนยอดเขา
- ก่อนลืมตา ไม่มีภาพพระติดในหัวเลย ฝันเยอะค่ะ พอลืมตามาสติบอกให้คิดถึงพระค่ะ
- ภาพพระ อารมณ์ตอนจับภาพพระ ตอนนี้ภาพพระยังใสอยู่ค่ะ ส่วนอารมณ์ วันนี้รู้สึกว่าตนเอง ร่าเริง
ได้เล่นเกมจับภาพพระค่ะ อารมณ์ประมาณท้าทาย พอชั่วโมงไหนทำได้ครบรู้สึกดีใจ เราชนะ
มีช่วงบ่ายที่ขณะนั่งทำงานไปนึกถึงพระไป มีอยู่ 3 ครั้งค่ะที่เห็นว่าตัวเองทำงานอยู่ ครั้งแรกมาแว๊บนึง
พออีกแป๊บนึง ก็เห็นอีก 2 ครั้ง แล้วคิดว่านี่เราไม่ได้คิดเองนิว่าเห็น พอตั้งสติได้นึกถึงพระ และทิ้งภาพตัวเองทันทีค่ะ
วันนี้ช่วง 12.00-13.00 น. , 18.00-19.00 น. นึกถึงได้น้อยกว่า 5 ครั้งค่ะ
- วันนี้มานั่งทวนเรื่องอารมณ์ตัวเองค่ะ โดนคนเอาเปรียบจนเกือบนินทาเขาในใจค่ะ แต่มีบ่นในใจนิดๆ
คนเราใน 1 คน มีด้านดี กับไม่ดี ถ้ามีดีมากกว่า50% ก็เรียกว่าคนดี แต่คนดีบางคนก็เห็นแก่ตัว พอเจอแล้วปวดหัวเหมือนกันค่ะ
พรเจอมาเมื่อวาน เราทำให้เพราะน้ำใจไม่ใช่หน้าที่ เราเลือกที่จะฝึกจิตเกาะพระแล้ว พยายามจะทำดีให้บริสุทธิ์ขึ้นเรื่อย ทำดีโดยไม่หวังผล ทำเพื่อตัดกิเลส ตัณหา อุปาทาน แต่คนดีคนนั้นก็ขอน้ำใจเราบ่อยมากๆ ตอนนั้นเกือบจะด่าในใจแล้ว แต่ก็เออ ช่างมัน แล้วก็มานึกถึงพระที่ดีๆ ท่านคงโดนทดสอบมาเยอะมากคงไม่ใช่แค่ทางธรรม แต่คงโดนทางโลกด้วยเช่นกัน ไม่ได้เอาตัวเราไปเปรียบท่านนะค่ะ แต่คิดว่าโดนแค่นี่ ยังต้องใช้พิจารณานานกว่าจะคุมอารมณ์ได้ แต่พระที่ดีนี่คงโดนอย่างหนัก สาหัสเอาเรื่อง นึกถึงพระที่ดีเอาไว้เป็นกำลังใจค่ะ สู้ๆ
กราบเท้าครูนะค่ะ อนุโมทนา สาธุค่ะ
พร

 

อีกหนึ่งธรรมทานจากการบ้านค่ะ

- ก่อนตื่นนอน นึกถึงพระสลับกับกิเลสในตัวเองค่ะ รู้ตัวตลอดสู้กันจนหลับไปค่ะ
กิเลสอะไร?สู้อย่างไร ?ขอไห้พี่พรรายงานไห้ละเอียดๆหน่อยครับ การรายงานการบ้านต้องเปิดใจคุยกันเลยเพราะครูแต่ละท่านจะได้รู้ว่าควรจะปรับจะตั้งให้ตรงไหนบ้าง
ความอยากประสบความสำเร็จเรื่องงาน อยากมีเงิน อยากออกจากงาน เวลาดูข่าว มักโกรธ อ่านนิยาย แล้วจินตนาการตาม มันเบื่อตัวเองค่ะ รู้สึกอารมณ์เราเหมือนหญ้าที่ถูกหินทับไว้ พอเอาหินออกหญ้าก็งอกขึ้นมาเหมือนความอยากของเราเลย บางครั้งคุมได้ดี บางครั้งแย่มาก ถามตัวเองทำไมเราตัดมันไม่ได้สักที เจอคนเอาเปรียบ เบื่อค่ะครู พิจารณาอยู่คิดถึงที่ครูคอยสอน ธรรมมะที่ศึกษา แล้วก็คิดว่าสู้ๆวะ

- ก่อนลืมตาก็ไม่มีภาพพระแต่มีสติว่าจะนึกถึงพระ
- อาการ อารมณ์ตอนจับภาพพระ สบายๆค่ะ ตอนนี้เหมือนกับนึกถึงภาพพระสลับกับดูลมหายใจคะ(ในบางครั้ง)
ครูค่ะ บางครั้งเหมือนเราหมุนภาพพระท่านดูได้ค่ะ คือ ซ้าย ขวา หน้า หลัง ประมาณนี้ค่ะ
วันนี้ได้คิดถึงพระได้มากกว่า7 ครั้งต่อชั่วโมง ยกเว้น 14.00-15.00 น.
- อารมณ์ที่เข้ามากระทบระหว่างวันเป็นอย่างไรบ้าง วันนี้เจอคนเห็นแก่ตัวอีกแล้วค่ะครู มองแบบขำๆ เฮ้อ ช่างมันเถอะเน๊อะ
บอกตัวเอง เมตตาบารมี สุดท้ายคิดว่าทำได้ดีกว่าวันเสาร์ค่ะ
ตอนนี้คิดว่าอารมณ์ตัวเองน่ากลัว กว่าอารมณ์อื่นที่เข้ามากระทบนะค่ะ เพราะเราแก้คนอื่นไม่ได้ เราแก้ที่ตัวเองดีกวา
ขอบคุณนะค่ะครู กราบเท้าครู อนุโมทนา สาธุ ค่ะ_/\_
พร

 

สวัสดีค่ะ คุณchart2k....อ้าว...ยังไม่มีใครมารับอีกเหรอค่ะ ก็เคยเห็นแว๊ปๆ มาสักพักแล้วน่ะ นึกว่าเรียนสอนกันไปตั้งนานแล้ว...

เอางี้...แหม๋...ช่วงนี้นานๆ ได้มาเข้ากระทู้ที ดั้นได้มาเจอคุณเข้ายังงี้ คงไม่ใช่เรื่องบังเอิญซะแล้วกระมั่งค่ะ...ถ้ายังเฉยอยู่อีกก็ไม่รู้จะว่าไงล่ะ มันไม่ใช่วิสัยของเราซะด้วยซิ อิๆๆ (เห็นตั้งกะตอนแรกแร๊ะ อุตส่าห์ทำผ่านไปแล้วน่ะ นึกว่าจะมีใครมาสอยไปแร๊ะซะอีก อิๆ) ถามเข้ามาอยากเรียนเองอย่างนี้แล้ว ถ้าไม่ขัดข้องเชิญติดต่อเข้ามาได้ที่อีเมล์นี้เลยค่ะ Jaideejang_55@hotmail.com

จริงๆ ช่วงนี้เรายังไม่อยากจะรับเพิ่ม เพราะทางโลกยุ่งเหลือเกินค่ะช่วงนี้ กรรมทางกายล้วนๆ เหอะๆๆ รับไปๆ แต่งานทางธรรมกำลังใจเราไม่เคยตก บ่หยั้นค่ะ (ไม่ได้บ่นน่ะ แค่เล่าให้ฟังเฉยๆ ^_^) แล้วเจอกันที่เมล์น่ะจร้า....({)({)({)

 

สาธุค่ะ ขออนุโมทนากับครูเกษ และคุณพรที่กําลังฝึก"จิตเกาะพระ" เพราะจิตเป็นของฝึกได้ ถ้าเราฝึกจิตไปในทางที่ดี ที่ถูกต้องจิตจะค่อยๆเปลี่ยนไป เพราะแต่ก่อนเราไม่รู้ทาง แต่ตอนนี้ จิตคุณเห็นทาง ที่จะกล่าวเดินไปตามทาง ที่พระพุทธเจ้า ท่านได้ชี้บอกไว้ โดยทุกๆคนเกิดมาไม่มีใครรู้มาก่อน เราต้องมามีครูบา-อาจารย์ ผู้ชี้ทาง และพระพุทธเจ้าของพวกเรา ท่านเป็นผู้ค้นเจอทางนี้ แล้วก็ชี้บอกว่า"ท่านจงมาดูเถิด" ท่านให้มาทดลองดู ผู้เห็นผลจะเป็นผู้ที่มีความเชื่อถือ ความศรัทธาต่อ พระพุทธเจ้า ต่อ พระธรรมคําสั่งสอนของท่าน และผู้เห็นธรรมของท่าน ย่อมอยากประกาศให้ผู้อื่นรู้ตาม เหมือนหลวงปู่ หลวงตา ที่ท่านได้แสดงธรรมให้ลูกศิษย์ของท่านได้รู้เห็นตามนั้นเอง..จิตอยู่กับพระ ย่อมมีอนุสงฆ์ และจิตจดจ่อ อยู่กับสิ่งใดๆสิ่งนั้นๆย่อมปรากฏ เหมือนเรามีสติอยู่กับกาย กับใจ เราก็จะรู้เรื่องของเราเอง..โดยจิตเราเป็นผู้รู้ ผู้เห็น..ขอให้ท่านจงเป็นผู้เจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปค่ะสาธุค่ะ

 

ธรรมทานจากการบ้านลูกศิษย์ค่ะ

สวัสดีคะครู วันนี้มาส่งการบ้านมึดไปหน่อยค่ะ
- ก่อนนอนเมื่อคืน ก็ได้นอนคิดถึงพระจนหลับไป
- ก่อนลืมตา ไม่มีภาพพระอีกแล้ว แต่มีสติที่จะคิดถึงพระค่ะ
เมื่อคืนนาฬิการ้องปลุกตอน 3 ทุ่่ม ก็ลุกขึ้นมาปิดเสียดาย สอบตกค่ะ ไม่ได้คิดถึงพระอีกแล้ว
- อาการ อารมณ์ตอนจับภาพพระ วันนี้สบายๆค่ะ วันนี้จับภาพพระได้ทุกชั่วโมงแล้วค่ะ แต่ละชั่วโมงมากกว่า 7 ครั้งค่ะ
ไม่อยากเจอกิเลสอย่างวันนั้นอีก ไม่ได้เพ่งเคร่งเครียดนะค่ะ พอกิเลสมันจะมาพอคิดถึงพระถี่ๆช่วยได้ค่ะ
- ภาพพระไม่ชัดเจนค่ะ แต่มีสติคิดถึงได้บ่อยค่ะ ภาพพระจะชัดช่วงเช้า กับก่อนนอนค่ะ
- ครูค่ะขอสารภาพค่ะ เรื่องที่พรบางทีเหมือนไปรู้กรรมใคร รู้สึกหงุดหงิด บอกตัวเองหลายครั้งว่าเราคงคิดไปเอง เขาคงไม่เป็นไรหรอก เลยเน้นคิดถึงพระบ่อยๆค่ะ จนวันนี้ได้ครบทุกชั่วโมง ช่วยได้เยอะมากเลยค่ะ ปล่อยวางได้เยอะเลย
ไม่กังวลแล้ว ปล่อยไปกรรมใครกรรมมัน แต่ก็แผ่เมตตาให้เขาไปให้เขามีความสุข อย่าเป็นอะไร
ตอนที่ไม่ฝึกจิตเกาะพระ ยอมรับเลยก็อยากได้ฤทธิ์ทางนี้ค่ะ แต่พอได้มาเจอฤทธิ์ทางนี้จริงๆแค่ 1-2 เรื่องก็กลัวแล้ว และไม่อยากรู้เรื่องของคนอื่นอีก ขอรู้แค่ตัวเองก็พอเพราะตัวเองยังเอาตัวไม่รอดเลยค่ะ

ขอบคุณค่ะครูสำหรับคำสอนและกำลังใจ จะทำให้ดีที่สุด

กราบเท้าครูทุกท่านนะค่ะ อนุโมทนา สาธุค่ะ
พร

 

ธรรมทานจากการบ้านลูกศิษย์ค่ะ({)({)

สวัสดีค่ะครู
-ก่อนนอน เมื่อคืนอารมณ์น้อยใจมาอีกแล้ว ก็ทำตามที่ครูบอก เมื่อก่อนจะตัดด้วยภาพพระ แต่ครูบอกให้พิจารณา ดูจนหลับไปเลยค่ะ (โดนบ่นเรื่องรองเท้า)
- ก่อนลืมตา ไม่มีภาพพระ แต่มีสติคิดถึงพระค่ะ
- อาการ อารมณ์ตอนจับภาพพระ ตอนนี้เฉยๆค่ะ พอมีเรื่องกระทบระหว่างวัน วันนี้เกือบบ่นในใจ และก็ดูว่าจิตว่าจะเป็นไง ปล่อยได้เร็วขึ้นหรือเพราะงานยุ่งด้วย เลยไม่ได้คาใจอะไร วันนี้คิดถึงพระได้ตลอดทั้งวันค่ะ
เมื่อเช้าจะสวดมนต์ไหว้พระ มีอาการปวดหลัง(ประจำเดือนมาค่ะ)เลยพิจารณาอย่างที่ครูบอก สู้กับอาการปวด มีอยู่ช่วงนึงที่เหมือนจิตกับร่างกายเป็นคนละส่วนกัน แค่ดูว่าปวดหลังดูไปสักพักเริ่มปวดมากขึ้นก็ยังดูอยู่ ผ่านไปอีกประมาณ 2-3 นาทีปวดท้องเสียขึ้นมาก็ยังดูได้อีก สักแป๊ปนึงไม่ไหวค่ะต้องวิ่งไปห้องน้ำเลย
ยอมรับตอนแรกที่ปวดหลังมากๆจะไม่สวดมนต์แล้ว ไม่ไหว แต่มาคิดอีกที นี่เป็นโอกาสที่เราจะได้ลองฝึกสติ สู้กับความเจ็บป่วยของร่างกาย เตรียมไว้ถ้าเจ็บใกล้ตายได้มีสติ

ขอบคุณสำหรับคำสอนและคำแนะนำของครูค่ะ
กราบเท้าครูทุกท่านนะคะ อนุโมทนา สาธุค่ะ _/\_
พร

 

ธรรมทานจากการบ้านลูกศิษย์

สวัสดีค่ะครู
ต่อไปก็ทำอย่างนี้ไปเรื่อย ๆ เกิดอะไรขึ้น ให้ตามดู ไม่ต้องบังคับ เห็นแล้วก็ปล่อย สักแต่ว่ารู้ว่าเห็น เห็นไหมว่า อาการน้อยใจ พอตื่นขึ้นมาไปไหนแล้วก็ไม่รู้
- จริงด้วยค่ะ อารมณ์น้อยใจ มันหายไป ไม่ได้สังเกตุเลย

ก่อนตื่นนอน ปวดท้องค่ะ ไม่มีภาพพระในหัว แต่มีสติที่คิดถึงพระค่ะ
วันนี้ อาการท้องเสียอย่างหนักมาอีกแล้ว เลยไม่ได้สวดมนต์ไหว้พระ
ตอนปวดท้องมากๆ ระหว่างนั่งในห้องน้ำ ก็ดูที่ท้องที่มันปวด รู้สึกเลยว่า ร่างกายนี้มีแต่ของเน่าของเสีย หิวก็ปวด อิ่มก็ปวด มันปวดหายเป็นระยะค่ะ ดูจนมันดีขึ้น แล้วก็ออกไปทำงาน ตอนที่ดูอาการปวดท้อง จะมีภาพพระแว๊บขึ้นมาค่ะ
พอตกบ่ายเป็นอีก ปวดท้องเสียอีกทีนี้ดูให้ดับไปเลย คิดเลย ยังไงก็จะนั่งอยู่อย่างนี้ ปวดให้พอ ดูจนอาการปวดท้องหายไป
- อาการ อารมณ์ตอนจับภาพพระ วันนี้คิดถึงพระได้น้อยกว่า5 ครั้งต่อชั่วโมง อารมณ์วันนี้ไม่ค่อยสดชื่นค่ะ ทั้งที่กายกับจิตมันคนละส่วนกัน แต่การเจ็บป่วย มันค่อยจะดึงความสดชื่นไปตลอดเลยค่ะ
พอเจอคนเอาเปรียบรีบดูอารมณ์ตัวเองทันที ไม่มีอารมณ์ที่ต้องมาพิจารณา ทำให้คนที่เอาเปรียบเราด้วยความเต็มใจค่ะ
เมื่อวานมีความกลัวว่าเพื่อนกับพี่จะโกรธพรค่ะ ทั้งที่ รู้ทั้งรู้ ว่าเดี๋ยวเขาทั้ง 2 คนก็หาย แต่ทำไมเราถึงวิตกเกินเหตุ รู้ตัวค่ะ ก็เลยได้โอกาส ดูซะเลยว่าเป็นอะไร สติหรือจิตของเราที่มันวิตก ดูไปสักพักอาการวิตกก็หายไป

ขอบคุณค่ะ กราบเท้าครูนะค่ะ อนุโมทนา สาธุค่ะ _/\_
พร

 

ธรรมทานจากการบ้านลูกศิษย์ค่ะ(f)(f)(f)

สวัสดีค่ะครู
- เมื่อเช้าวาน ก็สวดมนต์นั่งสมาธิปกติค่ะ นั่งดูกายกับภาพพระสลับไปมา
มีอยู่ช่วงหนึ่งคันบริเวณหางตาค่ะ คันมาก แต่ตั้งใจว่าจะไม่เกา ดูให้มันดับ บอกกับตัวเองว่า กายคัน แต่จิตไม่คัน ไม่ต้องเกา ดูสิว่ามันจะหายคันไหม ดูอยู่สักพักค่ะ
อาการคันก็หายไป ก็ออกจากสมาธิ เอามือจับที่หางตา ไม่คันแล้วนิ
เช้านี้ พอสวดมนต์เสร็จ นั่งสมาธิดูจิตตัวเอง สลับภาพพระค่ะ
- อาการ อารมณ์ตอนจับภาพพระ นิ่งสนิทค่ะ ตอนนี้ตามดูจิต
หลังจากเหตุการณ์ท้องเสีย สติเริ่มเห็นจิตตัวเองไวขึ้น

- อารมณ์ที่เข้ามากระทบ
*เนื่องจากวันอาทิตย์ที่บ้านไปตรวจสุขภาพกัน ทำให้ที่บ้านเหลือพรเป็นผู้ใหญ่คนเดียวที่อยู่บ้าน กับเด็กอีก 3 คน หมา 3 ตัว ทั้งเด็กทั้งหมาซนไม่แพ้กัน งานบ้านต้องทำและพรต้องเปิดร้านขายของ ของตัวเองด้วย (ขายเฉพาะวันอาทิตย์) ช่วง 9 โมงเช้า(เมื่อวาน) อารมณ์โมโหสุดๆ ของที่สั่งไว้ก็ไม่มาส่ง เด็ก2คนก็ทะเลาะกัน
เด็กอีกคนก็เอากระต่ายมาเล่นหมาก็จ้องกระต่าย แล้วหลานข้างบ้านอีก 2
คนมาสบทบอีก งานบ้าน งานร้านอีก มันอือหือ!!!มาก....
พรก็คิดในใจ ใจเย็น ตั้งสติ ค่อยๆพิจารณาปัญหาตรงหน้านะ เรียงลำดับปัญหาก่อน
แก้ปัญหาอันไหนก่อน สรุปแก้ปัญหาไม่ได้
ถ้าไม่ได้เราจะทำยังไงต่อ อยู่ดีๆก็นึกถึงเหตุการณ์ตรงหน้าเราต้องเคยทำไว้กับใครแน่ๆ
คนนั้นคงทุกข์เหมือนเราตอนนี้ สุดท้ายใช้เวลาเป็นชั่วโมงค่ะกว่าจัดการได้กับปัญหาและอารมณ์ที่ปะทุตอนนั้น
*เช้านี้ตอนนั่งดูข่าวอยู่ เหมือนจิตกำลังปรุงแต่ง สติก็จับได้ ก็ดูๆว่าจิตเราไวจังพอเราเผลอปรุงแต่งได้ขนาดนี้เลยเหรอ พอนั่งรถ ก็มีผู้หญิงหน้าตาสวยมานั่งข้างก็มอง
รูปกายภายนอกมันเหมือนเสื้อผ้าพอถอดออกก็หมดงาม ครูค่ะแล้วจิตก็เศร้าค่ะก็ดู
เขาไปเรื่อย พอเดินเข้ามาทำงานจิตเขาก็หายเศร้าค่ะ

- ก่อนลืมตา มีสติว่าต้องคิดถึงพระค่ะ
- ก่อนนอน ภาพพระชัดเจนดีค่ะ คิดจนหลับไป
ถึงจะไม่สดชื่น แต่ไม่เศร้าหมองใช่มั้ยค่ะ?
ไม่เศร้าค่ะครู ท้องเสียแล้วมีอาการเหมือนขาดน้ำค่ะ พรต้องซื้อสปอนเซอร์มากิน
โมทนาสาธุ โดยภาพรวมคุณพรสติดีขึ้นมากแล้วค่ะ การปฏิบัติก็ก้าวหน้าขึ้นมากน่ะ
แต่ยังคงต้องหมั่นฝึกต่อไปให้สติ และ จิตเข้มแข็งยิ่งๆ ขึ้นไปอีกน่ะ
หนทางนี้ถึงแม้ว่าจะยังอีกไกล แต่รับรองไม่ไกลเกินเอื้อมมือคว้าค่ะ สาธุ
- รับรองค่ะครูสู้เต็มที่ มีท้อแต่ไม่ถอยค่ะ
โมทนาสาธุจ้า...นี้มันต้องอย่างนี้ กำลังใจที่จะไปพระนิพพานต้องเข้มแข็งค่ะ
ที่คุณพรทำอยู่นี้ลองไปเช็คดูบารมี10 ดูน่ะว่ามีข้อไหนบ้างที่ คุณพรทำสะสมอยู่
- วันนี้ได้ดูบารมี 10 และขันธ์ 5 แล้วค่ะ ก็พอได้อยู่ แต่สักวันจะทำให้ได้ทุกข้อ
เข้าใจแล้วใช่มั้ย ที่รู้ เห็นความจิรงจากจิตวิปัสสนาเอง
กับรู้ด้วยสมองที่เกิดจากการอ่านตำรานั้น มันต่างกันอย่างไร...
- เริ่มเห็นแล้วค่ะครู มันต่างกับที่เคยอ่านหรือฟังจากคนอื่น มันเห็นเลยว่าจิตกับกายมันแยกกันยิ่งตอนปวดหลัง ปวดท้องมากๆ เหมือนจิตออกมายืนดูกาย ดูความเจ็บป่วย
ดูความไม่เที่ยงของสังขารกองนี้ค่ะ (ตอนแรกนึกว่าเป็นเรื่องบังเอิญ ที่จะปวด2อย่างในเวลาเดียวกัน)

ขอบคุณนะค่ะที่ทั้งเคี่ยวทั้งเข็น ให้พรได้มาถึงจุดนี้ได้ค่ะ
กราบเท้าครูทุกท่านนะค่ะ อนุโมทนา สาธุค่ะ
พร]

 

ธรรมทานจากการบ้านลูกศิษย์ค่ะ

สวัสดีค่ะครูเกียรติ หายไปหลายวันเลย(ของแซวซะหน่อย^^)
- ก่อนนอน เมื่อคืนให้สติดูจิตตัวเองสลับกับภาพพระจนหลับไปเลยค่ะ
- ก่อนลืมตา มีสติว่าจะคิดถึงภาพพระค่ะ
- ตอนเช้าสวดมนต์ นั่งดูจิตตัวเองสลับกับภาพพระ
มีภาพฐานของจิตที่ครูเคยส่งมาให้ปรากฏขึ้นมา เลยดูปรากฏว่า เห็นฐานของพรเปลี่ยนไปอยู่ที่ระหว่างคิ้วค่ะ ระหว่างนั่งอยู่จะมีอาการปวดขา ก็ดูอย่างเดียว ดูจนอาการปวดหายไป ไม่ขยับตัวหนีความเจ็บ มีความรู้สึกว่าจิตตัวเองเหมือนลูกอ๊อดๆ ว่ายวนอยู่ในวังวนวัฏสงสารค่ะ

- อาการ อารมณ์ตอนจับภาพพระ
*วันนี้ตอน 9.00 น. เกิดอาการคลื่นไส้ไม่รู้สาเหตุ เลยเดินไปเข้าห้องน้ำ ตั้งสติ แล้วใช้สติให้ดูกาย แค่ดูและรู้ว่าคลื่นไส้มีอาการนี้เป็นชั่วโมง ส่วนจิตนั้นนิ่งดีค่ะไม่ได้มีอาการไปตามกาย ตอน ครึ่งชั่วโมง แรก คลื่นไส้มาก ปล่อยวางกายไปเลยเอาสติดูจิตกับภาพพระค่ะ พอสติเผลออาการคลื่นไส้มาทันที หลังจากนั้นค่อยเอาสติมาดูกายก็ยังคลื่นไส้อยู่ ก็ทำเหมือนเดิมดู จิตสลับกับภาพพระแต่ก็ยังรับรู้ว่ากายยังป่วยอยู่ค่ะ สติและจิตยังดีอยู่ค่ะ ยังสามารถนั่งทำงานพูดคุยได้ปกติ มีแต่บางครั้งที่ต้องพี่งยาดมค่ะ

*ภาพพระ ชัดเจนดีค่ะ เมื่อวานจนถึงวันนี้นึกถึงพระได้ทุกชั่วโมงค่ะ
เมื่อก่อนการนึกถึงพระจะกระจุกหัวท้ายของชั่วโมงนั้นๆ ตอนนี้เหมือนกับ คิดถึงพระได้สม่ำเสมอ วันนี้คิดถึงพระได้มากกว่า 7 ครั้งต่อชั่วโมงค่ะ

*อารมณ์ที่เข้ามากระทบระหว่างวัน ยังต้องใช้สติการพิจารณาเพื่อให้มันดับไป

ขอบคุณสำหรับกำลังใจ คำสอน คำแนะนำ ของครูทุกท่านนะค่ะ _/\_
อนุโมทนา สาธุค่ะ
พร

 

ธรรมทานจากการบ้านลูกศิษย์ค่ะ:boo::boo::boo:

สวัสดีค่ะ
- ก่อนนอน เมื่อคืนก่อนนอนอาการคลื่นไส้ยังมีอยู่ ก็ดูอย่างเดียว สลับกับคิดถึงภาพพระจนหลับไป
- ก่อนตื่นนอน มีสติว่าจะนึกถึงภาพพระและอาการคลื่นไส้ไม่มีแล้วค่ะ
- อาการ อารมณ์ตอนจับภาพพระ เมื่อวานอาการคลื่นไส้ไม่หายค่ะ
ดูอาการป่วยไปเรื่อย มาดูนาฬิกาก่อนนอน 21.30 น. นี่เราป่วยได้ครึ่งวันเลยเหรอ ดีที่สติกับจิตไม่ไหลไปตามอาการป่วย
พอเช้ามา สวดมนต์เสร็จ รู้สึกว่าวันนี้จะมีอาการคลื่นไส้อีก รีบให้พี่ช่วยนวดตัว กับกินยาหอมดักไว้ก่อน ปกติกลัวยาหอมมาก ตอนอ่านเมล์ครูเกียรติเห็นคำว่ายาหอม รู้สึกแหย่งเลย เคยกินแล้วจะอาเจียน จังหวะที่กินยาหอมก็นึกถึงเรื่องที่ครูเล่าเรื่องความกลัว คิดเลยว่าจะไม่นึกถึงพระ ดูสิว่ากินและจะอาเจียนไหม กินไปก็พิจารณาไป แถมอมยาหอมให้ปากด้วย ปรากฎว่าไม่อาเจียนแล้ว กินแล้วรู้สึก เย็นในปาก สบายท้องค่ะ

(((แหม๋...เรื่องความกลัวนี้ คุณเกียตริถนัดค่ะ ต้องลองให้คุณเกียรติช่วยแชร์ค่ะ....
*ก็ขอแชร์เรื่องความกลัวของผมสักเรื่องครับ(จะอายเขาไม่เนี๊ยะครูเกษ อิอิ)
ผมเป็นคนที่กลัวความมืดที่อยู่ในที่แคบๆมาก มืดแบบที่ว่ามือที่อยู่ข้างหน้ายังมองไม่เห็นเลย(แต่เป็นเฉพาะบางครั้ง) ผมพักอยู่ที่บ้านพักที่ทำงานและมีห้องเล็กอยู่ห้องหนึ่ง คืนนั้นผมอยากจะมานอนห้องเล็ก ก็ปิดไฟนอนไปแล้วมาตื่นขึ้นกลางดึกพอลืมตาขึ้นมามันมืดไปหมดมองอะไรไม่เห็นเลยครับความกลัวมันพุ้งปรี๊ดเลยครับ(สติหาย) อึดอัดหายใจไม่ออกกลัวตายขึ้นมา(อยากจะไปพระนิพพานแต่ดั้น....กลัวตายขึ้นมาซะงั้นเฮ้อ..) ต้องรีบลุกขึ้นไปเปิดไฟถึงจะหาย เอาใหม่ปิดไฟนอนจับภาพพระอย่างเดียวให้หลับไปเลยครับ
พออีกวันได้โทรปรึกษาครูเกษ ครูท่านได้แนะนำให้กลับไปดูมันอีกทีอะไรแน่ที่กลัว... พอตกกลางคืนก็มานอนห้องเดิมตามปกติแล้วก็มาสะดุ้งตื่นกลางดึกอีก มันมาอีกแล้วความกลัวตาย แต่ทีนี้ไม่หนีแล้วและไม่เอาภาพพระเขาข่มด้วย เอาสติทั้งหมดที่ฝึกมาตามดู ตามรู้มันตลอดไม่ให้ขาดสายเลย ดูไปได้สักพักมันค่อยๆดับไปเรื่อยๆเหมือนกับควันไฟที่ค่อยๆจางหายไปเลยครับ... แหม....ไอ้ตัวกลัวตายมันอยู่ตรงนี้นี่เอง(ตรงไหนหว่า..) พออีกวันกลับมาลองนอนที่ห้องเดิมดูใหม่อาการดังกล่าวก็ไม่เกิดอีกแล้วครับ)))

ช่วง 9 โมงกว่า(เช้า) มาอีกแล้วอาการคลื่นไส้ คราวนี้ไม่ต้องเดินไปตั้งสติแล้ว นั่งทำงานไปดูอาการป่วยไป คิดถึงพระไปเรื่อยๆค่ะ ใช้สติดูจิตไปเรื่อย ไม่เศร้าไม่ป่วยไปตามกาย วันนี้สติกับจิตยังดีอยู่คะ จะป่วยไปถึงเมื่อไรก็จะตามดู ให้สติรู้ตามไปค่ะ ยังไงแล้วในเมื่อสติกับจิตเรายังดีอยู่ไม่กลัวแล้วค่ะ กายจะดีหรือจะป่วยก็จะตามดู ตามรู้มันไป เมื่อดูเมื่อรู้ได้ระดับนึง คงจะเกิดปัญญา มองเห็นปัญหาตรงหน้าได้กระจ่างขึ้นค่ะ

- ภาพพระ ช่วงเช้า ไม่ค่อยชัดเท่าไร พอสัก 8 โมงเช้าชัดแล้วค่ะ วันนี้ช่วง 7.00-8.00 น. คิดถึงพระได้น้อยกว่า 7 ครั้งค่ะ

ขอบคุณที่ครูเล่าประสบการณ์ให้ฟังนะค่ะ ได้ใช้เลย อนุโมทนา สาธุ
กราบเท้าครูนะค่ะ _/\_
พร

 

ธรรมทานจากการบ้านลูกศิษย์ค่ะ(kiss)(kiss)(kiss)

สวัสดีค่ะครู
พอได้รับเมล์จากครู ทำให้รู้สึกตัว เลยหายไป 1 วัน เพื่ออยากจะปฎิบัติอย่างเต็มที่แล้วค่อยมาทำการบ้านส่งครู ตอนนี้อยากเป็นคนหัวใจสิงห์ค่ะ จะพยายามทำให้ดีที่สุด

เมื่อวานมีเพื่อนบอกว่าเราเปลี่ยนไป ตอนแรกก็งงงงค่ะ พอมาพิจารณาอีกที พรคงเปลี่ยนไปจริงเพราะเมื่อก่อน มีอะไรจะเล่าไปเรื่อย โดยขาดสติ หรือรู้ทั้งรู้ก็ยังทำ (บาปทางวจีกรรมและมโมกรรม) แต่ตอนนี้ไม่รู้จะนินทาไปทำไม ไม่ได้พูดน้อยลงแค่ไม่ได้ตีโพยตีพายเหมือนเมื่อก่อน มองว่าปัญหามันเกิดจากเรามากกว่า ถ้ามีสติที่ดีดูทุกอย่างด้วยใจเป็นธรรม เป็นกลางมันจะผ่านไปได้ ตอนนี้เฉยๆ ถ้าอะไรจะเกิดก็จะอยู่อย่างมีสติ

ก่อนนอน เมื่อวานนั่งคิดถึงพระ จนรู้สึกง่วงจนหลับไป คงเครียดเรื่องการฝึกจิตเกาะพระ เอาไปฝันเลยค่ะ
ก่อนตื่นนอน ตอนนี้มีภาพพระมาในหัวแล้วค่ะ เป็นภาพใหม่เป็นองค์สีขาวครึ่งองค์
อาการ อารมณ์ตอนจับภาพพระ ตอนนี้อารมณ์นิ่งสงบดีค่ะ ไม่มีอาการป่วยแต่อย่างใด
ส่วนภาพระตอนนี้ยังเห็นเป็นองค์ขาวเต็มองค์ นั่งอยู่ริมน้ำ มีความรู้สึกว่าเป็นพระสมัยอยุธยาค่ะ เริ่มเห็นว่าตอนเผลอเราคิดเรื่องอะไร เลยดูและพิจารณาว่า คิดทำไม เกิดจากสาเหตุอะไร ไม่ปล่อยผ่าน เหมือนปมเชือกต้องแก้ให้หลุด แก้ครั้งแรกไม่หลุด มันก็คงคล้าย ปมให้หลวมได้ เชื่อค่ะว่า สักวันพรจะแก้ปมเชือกให้ได้ในครั้งแรก หรืออาจจะไม่มีปมต้องให้แก้อีก... คิดถึงพระได้มากกว่า 7 ครั้งต่อชั่วโมงค่ะ

กราบเท้าครูค่ะ ขอบคุณนะค่ะ อนุโมทนา สาธุ
พรค่ะ

 

ธรรมทานจากการบ้านลูกศิษย์:VO:VO

ก่อนนอนเมื่่อคืนคิดถึงพระสลับดูการเคลื่อนไหวของร่างกาย(ดูท้องที่ขยับเวลาหายใจเข้าออก ดูเฉยๆไม่มีคำภาวนาค่ะ)
ก่อนตื่นนอน มีภาพพระองค์เหมือนเมื่อวานค่ะ ระหว่างนอนได้ตืนมาดูนาฬิกา
ตอนนั้นสติไม่เต็มร้อยก็ล้มตัวลงนอนอีกครั้ง แล้วก็คิดถึงพระจนหลับไปอีกรอบ

อาการ อารมณ์ตอนจับภาพพระ นิ่งมากๆค่ะ ช่วงบ่ายคิดถึงพระแล้วรู้สึกตื่นตัน การตามดูการเคลื่อนไหวของร่างกาย เมื่อวานตั้งใจดูจิตของตนเอง ปรากฎว่าชอบแช่ที่ภาพพระนานจริงๆ โดยจะเป็นช่วงเผลอ เลยนั่งนิ่งๆดูว่าร่างกายส่วนไหนเรากำลังเคลื่อนไหว เห็นว่าที่บริเวณท้องกับหน้าอกนี่แหละ พอคิดภาพพระได้ 3 วินาที ก็มาดูที่ท้องบ้าง หน้าอกบ้าง ลมหายใจบ้าง เมื่อวานหัดทำอยู่อย่างนี้ค่ะ แต่มีบ้างช่วงที่ติดภาพพระ ก็ทำเสียงฮือในคอบ้าง ถอนหายใจแรงๆบ้างค่ะ

วันนี้ก็ยังทำอยู่นะค่ะ พอเหนื่อยก็เอาบทความพ่อแม่ครูอาจารย์หลวงพ่อครูบาเจ้าเพชร วชิรมโน มาอ่าน
เมื่อวานออกกำลังกาย 30 นาที เห็นว่าจิตก็ยังคิดไปเรื่อยอยู่ 4-5 ครั้งค่ะ

กราบคุณครูค่ะ ขอบคุณและ อนุโมทนา สาธุนะค่ะ_/\_
พร