////// อานาปานสติ นี้ ดีจริงหรือ //////

สังเกตไหมว่า

อานาปานสติของคุณ จะดับไป เมื่อต้อง คิดเรื่องอื่น

นี่คือ สิ่งที่สังเกตได้ง่ายๆ ว่า ปฏิบัติโดยใช้ อะไรเป็น ฐาน !?

ถ้า อานาปานสติ ฝึกกันอย่างถูกฝาถูกตัว มันจะเป็น กองขันธ์อีกกองหนึ่ง
ไม่ใช่ กองขันธ์ที่เอาไว้คิด

ดังนั้น

หากฝึก อานาปานสติจนพบ ฐาน ของ กรรมฐาน จะทราบด้วยว่า
ความไม่ก้ำเกินกัน ความเป็นส่วนงานแยกจากกัน ถึง 5กองขันธ์
มันเป็นสิ่งที่มีอยู่จริง ไม่ได้ อำกันเล่นๆ คิดค้นกันมาพูดเล่นๆ
เพื่อให้ ดูดี ฟังแล้ว สำคัญไปว่า มีธรรมะ

อานาปาสติ เป็น กรรมฐานตัวเดียว ที่พระพุทธองค์ตรัสบอกว่า ไม่มีทิฏฐิแทรก
เข้ามาได้ .....เพราะอะไร ก็ มันคนละกอง

อานาปานสติ หากไปถาม พระภาวนาเก่งๆ ท่านก็บอกว่า ทำไมจะไม่มี ความคิด
ทำไมจะคิดไม่ได้ ท่านก็ ย้ำว่า คิดได้ และ อาศัยคิด

ฮะเอ่อ

คำตอบก็ จี้ไปที่จุดเดิมนั่นแหละ คือ มันคนละกองไง เพราะ แยกแยะ
กองขันธ์ได้ชัด จึงกล่าวว่า ไม่เข้ามาเกี่ยว และ เพราะ แยกกันทำงาน
ได้ ก็เลยบอกได้ว่า ทำไมมันจะไม่คิด อาศัยคิด อีกต่างหาก

แยกธาตุ แยกขันธ์ ให้ได้ก่อน เอา ให้พ้น สัมสนญาณก่อน ไปแตะๆ
อุทัพยญาณก่อนก็ได้ ค่อยพยากรณ์ ความเป็นโสดาบัน

พระพุทธองค์ไม่ห้ามนะ อนุญาติด้วยซ้ำ แต่ มีหลักไมค์ ให้เช็ค

เห็นได้บ่อยๆ ก็มี หากบอกได้ว่า ไม่มีหู ไม่มีตา ไม่มีจมูก ไม่มีปาก ไม่มีใจ อีกแล้ว
สำหรับผู้ภาวนาท่านนั้น อันนี้ พระพุทธองค์ก็กล่าวว่า พึงพยากรณ์ได้

พึงพยากรณ์ได้นะ ไม่ได้แปลว่า เป็น หรือ สำคัญว่าเป็น

 

การทายใจสัตว์

วิชาว่าด้วยการ ทายใจสัตว์ การรู้ใจสัตว์ อันนั้น เป็น เดรัจฉานวิชา พระพุทธศาสนา เรา
ไม่กล่าวถึง หากกล่าวถึง ก็ต้องกล่าวถึง ด้วยความ ขยะแขยง

ในพระพุทธศาสนา เราจะมีแต่ " อาเทสนาปาฏิหารย์ " ซึ่ง หากแปลแบบปัญญา
ทรามก็ตกข้าง " ทายใจสัตว์ "

ทายใจสัตว์ จะมีไม่ได้ ใครเป็น โสดาบันแล้ว ไม่มีแล้ว สัตว์อยู่ตรงหน้า แล้ว
การทายใจสัตว์จะไปเอามาจากไหน

ธรรมะ มันเป็น ร่องรอยบางประการ เป็นไปตาม ปัจจัยการ ฉลาดในธรรมสัตบุรุษ รู้รอบใน
กองสังขาร(ขันธ์) ก็กล่าวไปตาม ธรรม ปัจจัยการ ไม่ใช่เรื่อง ทายใจสัตว์
ไม่ใช่เรื่อง เทศนานี้เพื่อเธอ เพื่อคุณ

ธรรมะ ของผู้มีธรรมกถึก จึงมัก กล่าวว่า ไม่ได้กล่าวไปเพราะ เห็นเป็น
สัตว์น่าสงสารน๊า เทศนาออกไปตาม ธรรม เทศนาแล้ว ก็จบกันไป
ไม่มีความผูกพันว่า ธรรมนี้ของเธอ ธรรมนี้ของสัตว์อย่างเธอ ใครก็
ตามที่ ฟังธรรมแล้วสำคัญว่า เทศนานี้ พระท่านเทศนาเพือฉันแน่ๆ
ท่านทายใจฉัน ท่านรู้ใจฉัน อันนั้น บ้า !!!

 

โพสนี้ อย่า งง นะ

เพราะ โพสนี้ ผมจะกล่าวว่า มาถูกทาง ใช้ปรารภได้

ถึงแม้นว่า การยกธรรมปฏิบัติ จะลูกผีลูกคน หรือ แทบจะ รับไม่ได้ ฟังไม่ได้ ไม่ใช่ธรรม

แต่..........

ทำไม ผมจะจึงจะบอกว่า โพสนี้ใช้ได้

ที่ใช้ได้ ไม่ใช่เพราะ มันเป็นการรู้เห็น หรือ การปฏิบัติ ของ คุณ

ที่ใช้ได้ ไม่ใข่เพราะ มีคนเป็นคนเขียน หรือ วิเคราะห์ คุณถือ กรรมสิทธิในธรรมนี้

ที่ใช้ได้เพราะ ใน บทความนี้ มีคำว่า " ละสังโยชน์ , มรรค8 ฯ "

เอาเท่านี้แหละ พระพุทธองค์บอกว่า พระที่ยังบวช กำลังภาวนา หาก พระท่าน
นั้นยังพูด สัทธรรม คำสอนของพระพุทธองค์ ยัง อ้าง บาลี ได้สักคำสองคำ

เนี่ยะ คือ ความน่ายินดี ที่หมู่มารยังต้อง ขนพองสยองเกล้า

หรือ พระธรรม ยังอยู่

อาศัย การปรากฏของ พระสัทธรรม คำของพระพุทธองค์ อาศัย อำนาจ นั้น
เข้ารับรอง บทความนี้ ใช้สอนได้ !!

แต่ ผู้กล่าวจะมีธรรม หรือ ไม่มี อันนั้น ไม่ได้กล่าวถึง และ ไม่มีใครกล่าว
ถึง และ หากมีใครสำคัญว่ากล่าวถึง หรือ ก้าวล่วงได้ คนนั้น บ้า !!!

Once ที่ พระ องค์สุดท้าย ที่ กล่าว บาลี เกิดเป็น พระทุศีล ( ผิดศีลเป็นอาจิณ )
เมื่อนั้น พูด บาลี มากแค่ไหน พระศาสนาก็ อันตรธาน ไปเรียบร้อยแล้ว

 

ผมว่าดื่มเหล้าแม้เข้าสังคมก็ไม่ถูกนะครับ
เป็นข้อออ้างของกิเลสมากกว่า
คุณ xeforce ต้องระวังในการให้คำแนะนำ เพราะบางคนเขาเชื่อว่าคุณบรรลุธรรมขั้นต้น (โสดา หรือ สกทาคา) และเผลอเชื่อว่าเรื่องดื่มเหล้าได้ถ้าเข้าสังคม จะกลายเป็นบาปกรรมนะครับ

แม้ตัว คุณเองไม่ทำแต่การแนะนำคนอื่น เช่นนี้ อาจทำให้มีหลายคนสับสนว่า พระโสดาฯ คนอื่นๆ บางคนที่ไม่ใช่คุณ (ในกรณีที่คุณบรรลุจริง แต่ผมไม่รู้และยังไม่สามารถรับรองได้ว่าคุณได้บรรลุจริงหรือเปล่า) นั้นสามารถดื่มเหล้าเพื่อเข้าสังคมได้งั้นหรือ

แล้วที่ว่า พระโสดาฯรักศีลยิ่งกว่าชีวิต นี่มิขัดกับสิ่งที่คุณแนะนำหรือ?

 

ก่อนอื่นต้องขอบคุณ ท่านนิวรณ์ และท่านรณจักร มากครับ
ที่ช่วยแนะนำในส่วนที่ผมบกพร่องไป จากการใช้คำบ้าง
จากการที่แนะนำในเรื่อง นอกเหนือจากตนบ้าง

และต้องขออภัยการแสดงความเห็นเรื่อง การดื่มสุรา ซึ่ง
อาจทำให้ท่านอื่นที่เข้ามาอ่านเข้าใจผิดได้ เนื่องจากเป็นเรื่อง
ที่ไม่ได้เกิดกับผมเอง ตรงนี้จะแก้ไขนะครับ

 

ขอชี้แจงหน่อยนะครับ

ส่วนในเรื่องการที่คนอื่นจะเชื่อว่าที่ผมกล่าวมาทั้งหมดนี้
ว่าเป็นจริงหรือไม่นั้น ผมไม่ได้สนใจอะไร ใครจะคิดอย่างไร ก็เป็นเรื่อง
ของคนนั้นๆ ผมแค่ทำไปตามหน้าที่ สาวก คนหนึ่งของพระพุทธองค์
เท่านั้น ... ผมประกาศมรรคผลออกไป ทราบดีว่าทุกท่านย่อมเกิดแรงต้าน
จากภายในไม่มากก็น้อย ...เชื่อเลยไม่มีท่านใดเชื่ออย่างสนิทใจหรอก
แต่แม้ว่าท่านจะเชื่อหรือไม่ความจริงมันก็เป็นอยู่อย่างนั้น แล้วท่านทั้งหลาย
จะได้อะไรหรือการการที่ผมทำอย่างนี้ ... บางท่านอาจหมั่นใส้ บางท่าน
อาจสงสัย....แต่หากมีปัญญามองย้อนไปว่า "อ่านแล้วไอ้คนนี้ปัญญามันก็
น้อยมีไม่เท่าเรา ปฏิบัติมาก็ไม่มากเท่าเรา รู้ธรรมะก็ไม่เท่าเรา" มันยังทำได้
แล้วทำไมเราจะทำไม่ได้ล่ะ อย่างนั้นก็จะเกิดประโยชน์กับท่านเอง ....


ไม่คิดหรือว่าทำไม ผมถึงต้องเล่าเรื่องย้อน ไปตอนที่ผมลองผิดลองถูก
เป็นคนธรรมดา ที่มีวิถีชีวิตไม่ต่างจากพวกท่านหลายๆคน มีความทุกข์
แล้วแสวงหาทางพ้นทุกข์เหมือนๆกัน ตั้งแต่ต้น ... ผมเล่าย้อนทำไม
ทำไมไม่เอาธรรม กางออกมาคุย แล้วอวดภูมิรู้ของตน แล้วกระหยิ่มในใจ
ว่า กูเก่ง กูแน่ ... กริยาต่างๆเหล่านี้ออกมาจากผมหรือไม่ ผมโอ้อวดว่า
ตนเองแจ้งธรรม บรรลุธรรม แล้วต้องการให้คนยกย่อง สรรเสริญหรือไม่
มีซักโพสไหม ที่จะคอยจับผิดผู้ปฏิบัติท่านอื่น แล้วชี้ให้มาทำอย่างที่ผมทำนี่
ถูกต้องทางเดียว..... แล้วคิดว่าผมเปลี่ยนแปลงคำสอนของพระพุทธองค์
การเปลี่ยนแปลงคำสอนผมไม่ทำแน่ เพราะสิ่งที่ผมผ่านมาก็เป็นมรรควิธี
ของพระพุทธเจ้า ท่านทั้งหลายอาจยังไม่ทราบสภาวะภายในว่า ผมเคารพ
พระพุทธองค์ พระธรรม พระอริยสงฆ์แค่ไหน อย่าเพิ่งคาดเดากัน ...
ทุกการแนะนำเป็นมรรควิธีของพระพุทธองค์ 100% ผมแค่แนะนำออกไป
ในส่วนที่คนส่วนใหญ่ยังเห็นผิด เข้าใจไม่ตรงกับที่ พระพุทธองค์ตรัสไว้
อย่างที่ผมเคยปฏิบัติมาผิดแล้วทำให้สิ่งที่หวัง คือ มรรคผล เนิ่นนานออกไป


.... ท่านทั้งหลายสงสัยไหมว่า พระพุทธองค์ ทรงบัญญัติ อริยสัจ4 ไว้ ทำไมเอา
"มรรค" ไว้ตัวสุดท้าย "ทุกข์" (สภาวะทนได้ยาก) "สมุทัย" (เหตุให้เกิดทุกข์)
"นิโรธ" (ความดับไม่เหลือแห่งทุกข์) "มรรค"(ทางเดินนำไปสู่ความดับทุกข์)
ทำไมไม่เอา "มรรค" ซึ่งเป็นทางเดินมาก่อน ตรงนี้พระพุทธองค์ทรงแยบคายมาก
ในการการบัญญัติ เพราะอริยสาวกของพระองค์ เมื่อปฏิบัติไปตามขั้นตอน
ต้องเห็นทุกข์ก่อน จากนั้น จะเห็นเหตุ แล้วทำเหตุแห่งทุกข์นั้นสิ้นไป เกิดบรรลุธรรม
เมื่อบรรลุธรรมแล้ว มองย้อนกลับไปจะเห็น "มรรค" คือทางเดินที่ตนเดินมา
ตนเองบรรลุธรรมได้อย่างไร ตรงนี้เองที่ท่านจะเห็นเหล่าอริยสาวก ของพระพุทธองค์
เผยแพร่ธรรมมะ ออกไปด้วย "มรรควิธี" ที่ตนบรรลุธรรมมา ทำให้ศาสนายืดเวลา
ออกไป ทำให้ชนรุ่นหลัง ได้มาศึกษาธรรมกัน พระสัทธรรมก็ยังคงอยู่ แต่ในยุคเรา
เอาธรรมมาตีความเอง ทำให้ปฏิบัติกันถูกบ้าง ผิดบ้าง นั่นเอง


...........................................................................

 

เคยสวดธรรมจักรไหม

เป็นเทศนาบทแรก
ครั้งแรกที่ทรงประกาศธรรม

ท่านจะกล่าวถึง มรรค ก่อน นั่นคือ หนทาง
ทางสายกลางที่ท่าน ค้นพบ คือ มรรค 8
แล้วก็มา แสดงอริยสัจ โดยเริ่มจากทุกข์ สมุทัย นิโรธ และ มรรค
เรียงลำดับลงมา

 

ขอแสดงความยินดีกับคุณ Xeforce ด้วย

ที่ได้แล้วพระโสดาบัน ขั้นที่2 สุดยอดจริงๆๆทำได้ไงแค่อายุ 28 เอง

วันนี้ผมเข้ามาคลิกดูกระทู้นี้ แล้วก็เออลอง เช็คดูหน่อยว่าคุณเธอเป็นพระอริยบุคคลหรือยัง พอดูเฮ้อยเป็นแล้วนี่โกหกเปล่าวะ ก็ลองอธิษฐานถามหลวงพ่อฤาษีใหม่ อ้าวเป็นแล้ว เป็นได้ไงวะ อายุ28เอง กูฝึกมาตั้ง11ปีใกล้เป็นแล้วละกู ยอตัวเองนะ แล้วนี้3ปีเอง เจริญสติ เป็นโสดาแล้ว แสดงว่าสมถะแกต้องมากแน่นอน สมาธิ

ทุกท่านที่อ่านอย่าเชื่อที่ผมเช็คนะ ใช้วิจารณญาณเอาเอง แต่ผมเชื้อไปแล้ว เพราะผมเช็คทุกคนในนี้ ที่โต้กันไปโต้กันมายังไม่มีใครเป็นเลยซักคน

ผมไม่ได้ยกหางนะ

 

แต่ยังไม่เป็นพระสกิทาคามีนะ จะเชื่อไม่เชื่อไม่รู้ แต่ยังไม่เป็นแน่นอน

 

ขอถามคุณ Xeforce หน่อยครับว่า ก่อนที่จะเป็นพระโสดาบัน มันจะเป็นอย่างไร

ตอนนี้ผม อยู่ในช่วง อารมณ์กระทบมันจะอึดอัดที่หน้าอก แต่ซัก1นาทีได้ มันจะวืดเองดับไป ถ้าเป็นกาม มันจะเสียวที่ตรงอวัยวะเพศ หรือตรงจุดฝีเย็บ ซัก1นาทีมันจะวีดแล้วร่างกายจะกระตุกออก ถ้าเวลาปกติ หัวใจมันจะโล่งๆๆโล่งเลย บางทีตอนนี้ผมพิมพ์คอม พอวางคอมปับซัก1-2นาทีได้มันจะวืด พร้อมร่างกายกระตุก ตึกๆๆๆๆๆๆแล้วก็โล่งไปเอง ผมเรียกว่าสติตัวตัดอัตโนมัติ

ผมคาดผมเองนะว่า สิ้นปีนี้แหล่ะผมจะเป็นพระโสดาบัน ถ้าผมเป็นแล้ว ผมจะไปหาหลวงพี่เล็กวัดท่าขนุน เพราะผมรู้จักหลวงพี่นิล สามารถเข้าถึงท่านได้ให้ท่านรับรองอีกที ว่าผมจะเป็นจริงไม่จริงเพราะผมจะไม่เชื่อตัวเองแน่นอน

 

คุณ gipbal เช็คได้ยังไงว่า ใครเป็นหรือไม่เป็นพระโสดา สกทาคามี ?

ในเมื่อ ตัวคุณ gipball ก็ยอมรับออกมาเองว่า ตัวเองยังไม่ใช่พระโสดาฯ
เพราะโดยทั่วไปแล้ว ผู้ที่ภูมิธรรมต่ำกว่า จะไม่สามารถตรวจสอบและทราบภูมิธรรมของ ผู้ที่มีภูมิธรรมสูงกว่าได้

แม้แต่คุณ xeforce เองก็ตาม (สมมุติว่าเขาบรรลุโสดาบันจริงๆนะ แต่บรรลุจริงหรือไม่จริง อันนี้ไม่รู้)
เขายังไม่สามารถบอกได้เลยว่า ใครบรรลุธรรมหรือไม่บรรลุธรรมขั้นไหน
เพียงแค่คุยหรือเจอผ่านๆแบบผิวเผิน นอกเสียจากว่าแสดงออก ถึงพฤติกรรมที่ขัดต่อคุณสมบัติของพระอริยะ อย่างชัดเจนเช่น ผิดศีล 5 โดยเจตนา เป็นต้น

 

แต่ผมขอชื่นชมคุณ xeforce นะครับที่ยอมรับฟังและแก้ข้อผิดพลาดแบบไม่ถือตัว ผิดกับสมาชิกบางคนในที่นี้ ที่เวลาผมเตือนหรือชี้แนะให้เห็นข้อผิดพลาด
กลับโวยวายกระฟัดกระเฟียด หงุดหงิดขึ้นมา

ทีนี้ผมสงสัยนิดนึงว่า ถ้าหากคุณ xeforce บรรลุจริง ทำไมถึงคิดว่า การดื่มเหล้าเพื่อเข้าสังคมจึงไม่ผิดล่ะครับใน เมื่อพระพุทธเจ้าตรัสว่าศีล 5 นั้นเป็นขั้นพื้นฐานที่ต้องรักษาให้ได้ แต่การดื่มเหล้าก็เป็นการผิดศีลข้อที่ 5 ไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงคิดว่า ถึงดื่มเหล้าเพื่อเข้าสังคมไม่ผิด ล่ะ เพราะเท่าที่ทราบมา พระโสดาบันจะรู้ว่าอะไรศีลคืออะไร และอย่างไหนผิดศีล อย่างไหนไม่ผิดศีล

แต่การดื่มเหล้านั้น มีอยู่กรณีนึงเท่าที่ทราบว่า พระพุทธเจ้าอนุญาตให้พระดื่มได้ (ไม่ใช่เพื่อเข้าสังคม) คือในกรณีที่ มีเจตนาใช้เป็นยารักษาโรคแต่ก็มีพุทธบัญญัติในเรื่องปริมาณด้วยเหมือนกันว่า ปริมาตรของเหล้าที่เอามาใช้เป็นยานั้นเวลาเทใส่บาตรแล้วห้ามเกิน 1 ข้อนิ้วก้อยหรือไงนี่แหละ

 

แต่สิกขาบทห้ามดื่มเหล้าสำหรับพระนี่ มีที่มาจาก พระรูปหนึ่งที่ชื่อพระสาคต
ปราบพญานาคแล้ว ชาวบ้านถวายเหล้า ให้พระสาคตฉันบ้านละนิดหน่อย จนเมาล้มฟุบหมดสติไป พระพุทธเจ้าจึงบัญญัติสิกขาบท ว่าห้ามดื่มเหล้า ถ้าดื่มเป็นอาบัติปาจิตตีย์ (จริงๆมีในศีล 5 ก่อนแล้ว แต่ต้องกำหนดเพื่อให้มีการกระทำตามกระบวนการของพระเพื่อออกจากอาบัติให้ พระที่ต้องอาบัติละอายและสำนึกผิด ทำให้ไม่กล้าทำอีก)

จากเรื่องจะสังเกตุได้ว่า ต้นบัญญัติคือพระสาคต ก็ไม่ได้ดื่มเพื่อให้เมาแต่ดื่มเพื่อไม่ขัดศรัทธาชาวบ้าน บ้านละนิดหน่อย ก็คล้ายๆกับเพื่อเข้าสังคม แต่ปรากฏว่าสุดท้ายก็เมาฟุบไปแม้งูกระจอกก็ยังสู้ไม่ได้ ต่างจากตอนไม่เมานี่สู้กับพญานาคได้สบาย จนทำให้พระพุทธเจ้าต้องเอาเรื่องนี้มากำหนดเป็นสิกขาบท

http://www.84000.org/tipitaka/attha/v.php?B=02&A=11915&Z=11995

 

ไม่รู้เหมือนกัน แต่ผมเช็คได้ครับ ฮาๆๆ ผมจะเช็คสติตัวตัด โลกุตระเนี่ยสติตัวตัด 100% เต็ม พระโสดาบัน 125% ความอาฆาทพยาบาท 25% ราคะ25% ความฟุ้งซ่าน 100% ประมาณนี้น่ะ ผมเช็คกระทั้งพระอรหันต์เลยนะคร้าบ คุณลองยกตัวอย่างว่าใครเป็นพระอรหันต์มาซิ บางองค์คนเขาบอกเป็นอรหันต์ แต่ผมเช็คบางทีเป็นแค่อนาคามี

ทั้งหมดที่พูดมาอย่าเพิ่งเชื่อนะ อาจจะเช็คผิดก็ได้ แต่ผมเช็คผมแล้วผมยังไม่เป็น


เรื่องศิล 5 มันไม่เกี่ยวกับจิต มันคนละส่วนกันจริง

พระโสดาบันนะคุณ เมื่อก่อนชอบกินไข่พะโล พอเป็นโสดาบันเขาก็ยังชอบกินพะโล ไอ้พวกเนี้ยมันเกี่ยวกับความชอบ บางองค์ไม่ชอบอากาศร้อนในกรุงเทพ แต่ชอบอากาศเย็นๆๆที่เชียงใหม่ มันเป็นนิสัยเขาแก้ไม่ได้

เมื่อก่อนเป็นคนชอบสอนคน พอเป็นโสดาบันก็ยังชอบสอนคน นิสัยสันดาน
เมื่อก่อนไม่ชอบสอนคนเฉยๆๆ พอเป็นโสดาบัน ก็ไม่ชอบสอน เฉยๆๆ
พวกนี้มันเป็นสันดานเขา

พระโสดาบัน เกิดวันจันทร์ นิสัยไม่เหมือนพระโสดาบันเกิดวันอังคาร ไม่เหมือนพระโสดาบันเกิดวันพุธ

ไม่ใช่คนที่เป็นพระโสดาบันทุกคนบนโลกนี้นิสัยเหมือนกันหมด

------คนบางคนเป็นพระโสดาบันยังไม่รู้ตัวเลยว่าเป็นโสดาบันไม่ใช่จะรู้ทุกคน--------

 

จิตก็จิต ศิลมันเป็นความรู้ มันคนระส่วนกันจ้า อย่าไปถ้าพระโสดาบันให้เดินแก้ผ้านะพี่แกทำจริงๆๆเด้อ เพราะพระโสดาบันหน้าด้าน

 

บางคนที่โต้กันไปโต้กันมาในเนี้ย เยอะนะไม่ธรรมดาหรอก บางคนเกือบจะเป็นโสดาบันแล้ว

 

คุณ xeforce เป็นหรือไม่เป็นผมไม่รู้หรอก

พระพุทธเจ้าตรัสว่า ใครบอกว่าบรรลุอย่าพึ่งชื่นชมอย่าพึ่งคัดค้าน ให้พิจารณาดูเสียก่อน

ซึ่งสิ่งที่ผมสงสัยนั้น ไม่ใช่เรื่องนิสัยครับคุณ gipball เรื่องนิสัยหรือวาสนานั้น แม้กระทั่งพระอรหันต์ก็ยังละไม่ได้เหมือนกัน

แต่เป็นเรื่องของศีล 5 ขั้นพื้นฐานที่ห้ามดื่มเหล้า ต่างหาก
พระโสดายัง มีโลภ มีโกรธได้ แต่จะไม่เลยขอบเขตของศีล
แม้ตัวคุณ xeforce เองเขาไม่กินเหล้าอยู่แล้ว แต่ ทำไมถึงเห็นว่ากินเหล้าไม่ผิด งง จุดนี้แหละ เพราะพระโสดาหมดความสงสัยในพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ คือวิจิกิจฉา และ รักศีลยิ่งชีพแม้ตายก็ไม่ทำผิดศีล มิใช่หรือ ในเมื่อพระพุทธเจ้าตรัสว่า ศีล 5 ห้ามกินเหล้า แต่ทำไมยังสงสัยว่ากินได้ถ้าเข้าสังคมล่ะครับ?

 

พระโสดา นี่ฟุ้งซ่าน 100% เลยหรือครับคุณ gipball แล้วต่างอะไรกับปุถุชนล่ะครับ (หมายถึงตามเกณฑ์ ที่ใช้เช็คของคุณนะครับ)

ส่วนเรื่อง เช็คพระ นั้นขอถามหลังไมค์ละกันเพื่อไม่ให้เป็นปัญหาเวลาถามหน้าบอร์ด เพราะอาจมีผู้ที่ไม่พอใจได้ ถ้ากล่าวพาดพิงพระที่ตนนับถือ แ

 

คนบรรลุธรรมน่าจะรู้นะครับว่าบรรลุ
แล้วที่พระพุทธเจ้าตรัสว่า สันทิฏฐิโก (เป็นสิ่งที่ผู้ศึกษาและปฏ้บัติพึงเห็นได้ด้วยตนเอง) กับ ปัจจัตตังเวทิตัพโพวิญญูหิ (เป็นสิ่งที่ผู้รู้ย่อมรู้ได้เฉพาะตน) จะว่ายังไงล่ะครับ

 

สิ่งที่เขาพูดมันเป็นแค่ความคิดเห็นส่วนตัว แม้แต่พระอรหันต์ยังมีความคิดเห็นผิดเลยครับ ผมว่ามันก็แค่ความตคิดเห็นครับ บางทีใจกับการที่แสดงออกมาเป็นคำพูดบางทีก็เผลอนะ ผมว่าเขาเผลอนะ พระโสดาบันประเภทเผลอพูดไง
พอมาอ่านอีกทีโอ้ยกูไม่น่า พิมพ์ลงไปเลย แล้วสติก็ตัด ความกังวลหายเดี๋ยวนั้น แกก็เลยไม่ลบออกเพราะขี้เกียดพิมพ์ใหม่ อานะ มีนะคุณๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

พระโสดาบันขี้เกียดทำงาน กับพระโสดาบันขยันทำงาน มันมีนะ พระโสดาบันชอบเสือกเรื่องชาวบ้านเขา กับพระโสดาบันไม่ยุ่งเรื่องชาวบ้าน ช่างแม่งมึง เรื่องของมึงไม่เกี่ยวกับกู บางองค์ไม่ได้เลย ยื่นมือไปช่วยเลย