ถามเรื่องการทำสมาธิ

คือผมเป็นคนชอบนั่งสมาธิแต่นั่งไม่ค่อยได้นาน เวลาผมนั่งสมาธิผมจะใช้คำภาวนา พุธ โธ นั่งไปประมาณ10-20นาที ร่างกายจะโยกไปโยกมาตลอด แต่พอหายโยก จิตจะว่าง นิ่ง ลมหายใจแผ่วๆแต่ละเอียดกว่าเดิม ถึงตอนนี้ผมต้องใช้คำภาวนาต่อไปไหมคับเพราะลองไม่ใช้คำภาวนา สมาธิจะอยู่ได้ประมาณ2-3นาทีแล้วจากนั้นจิตก็คิดไปเรื่อยเปื่อยเหมือนไม่อยู่ในสมาธิ แต่พอใช้คำภาวนาอีกสักพักร่างกายก็เริ่มโยกไปโยกมาอีก พอหายโยก จิตก็นิ่ง เป็นแบบนี้ตลอด ต้องทำอย่างไรครับ ถึงจะให้จิตนิ่ง และว่างตลอดในตอนทำสมาธิ

 

อนุโมทนาบุญในการปฎิบัติครับ

สมาธิไม่ทำเป็นต้องนั่งนานหากมีความชำนาญแล้วก็จะมีสมาธิได้ง่าย และรวดเร็ว

ส่วนระยะเวลา ในการนั้ง การฝึกฝนจะพัฒนาขึ้นเอง

ร่างๆกายที่โยกไปมาเป็นธรรมดาของการสั่นไหวร่างกาย ของดวงจิต ควรจะมีการบูชาพระรัตนตรัย ครูบาอาจารย์ก่อน และบอกกล่าวก่อนนั่งสมาธิว่าเราคือไครในปัจจุบัน จะทำการนั้งสมาธิเพื่อเป็นการสร้างเพิ่มกำลังใจในการสั่งสมบุญให้ต่อเนื่อง

การภาวนาเป็นจุดกำหนดจิตขอเราให้เป็นระบบระเบียบ เมื่อจิตเป็นระเบียบแล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องภาวนาจิตจะละจากคำภาวนาอัตโนมัติ จิตจะมีความละเอียดมากขึ้น แต่หากจิตถอยลงมา ความรู้สึกอาการรู้เกิด ก็จำเป็นที่จะต้องใช้คำภาวนาใหม่เพื่อให้เกิดแนวทางในการทำสมาธิต่อไป

ควรหมั่นพิจารณาในทุกอริยาบทพิจารณาสิ่งที่มากระทบ ว่ากระทบที่ภายนอกหรือภายใน รู้ถึงกระบวนการ เมื่อเกิดตัวรู้ ว่าสิ่งเหล่านี้เป็นเืรื่องเิดิมๆ เป็นธรรมชาติ

จิตจะมีการวกมาวนไป บางวันก็อาจจะนั่งได้นานและนิ่ง บางวันอาจจะนั่งแทบไม่ได้ สังเกตจิตเราคลายผู้ใหญ่ดูเด็ก บางครั้งก็ร่าเริง บางครั้งก็ร้องไห้ เป็นธรรมดา ดูแล้วเข้าใจว่าเป็นเด็ก
จิตของเราก็เหมือนกัน ดูแล้ว รู้ ดูแล้ววาง ไม่กำหนด ไม่บีบคั้น ไม่ผูกมัด การทำสมาธิก็จะมีการพัฒนาขึ้นเป็นธรรมดาครับ

 

ยึดที่พุทธโธตลอดครับ ขณะจิตละเอียด จะกำหนดได้ช้าลง มีลักษณะเนิบๆ ค่อยเป็นค่อยไป ประคองไปเรื่อยๆ จนจะถึงจุดที่นิ่งจริงๆ หากถึงจุดนี้จะมีอาการหวิวๆวาบๆ คล้ายลอยตัวในอากาศ ทุกอย่างจะเบามาก เห็นความคิดชัดเจนมากค่อยๆไหลไปครับ
เจริญในธรรมครับ

 

ลองเข้าไปศึกษา อานาปานสติ จากพุทธวจน ดูนะครับว่าพระพุทธเจ้าสอนทำสมาธิอย่างไร

 

การโยกเกิดจากมีองค์มาครอบร่างนั่งสมาธิ มักจะเกิดช่วงแรกๆเพราะอะไร เพราะองค์ต้องการให้เรารู้ว่าเค้ามาปฏิบัติด้วย แนะนำง่ายๆ คือ พอโยกเสร็จก็พูดในใจ ถามว่า ท่านเป็นใคร องค์เทพหรือปู่ฤาษีหรือเจ้าพ่อ-เจ้าแม่ พอถามเสร็จให้พยักหน้าคือคำตอบ ถามที่ล่ะท่านตามที่ผมแนะนำ ใช่ไหมไม่ใช่สั่นหัว ใช่ให้พยักหน้า ประมาณนี้ครับ ลองดูไม่เสียหาย

 

อาการโยกไปมา ตัวเบาเหรือตัวกำลังจะลอย เพราะลมหายใจละเอียดขึ้น กายกับจิตเริ่มเขาหากันมากขึ้น เริ่มเป็นสมาธิน้อย ๆ ทำบ่อย ๆ ทุกวันอาการนี้ก็จะหายไป แต่อาการอื่นก็จะเกิดขึ้นมาให้เราเรียนรู้อีก เราก็จำไว้ รู้ไว้ว่ามีอาการนี้เกิดขึ้น แต่ไม่ต้องสนใจมาก นัก เพราะจุดหมายของเราคือการทำให้เห็นจิตเรา หรือว่ารวมเป็นหนึ่งให้ได้ครับ
การจะทำให้จิตรวมเป็นหนึ่งได้ต้องขยันทำทุกวัน ๆ ละ 1 ชั่วโมงขึ้นไป ถ้าให้ดีที่สุดและเป็นเร็วที่สุดต้องเดินจงกลมก่อน 1 ชั่วโมง เดินครบ 1 ชั่วโมง แล้วนั่งลงทำสมาธิทันที กำหนด พุทโธ ไปเลื่อน ๆ เอาพุธโธเป็นหลัก ทำแบบนี้บ่อยทุก ๆ วันเห็นผลแน่นอนครับ
เมื่อจิตรวมเป็นหนึ่ง ก็จะรู้ได้ด้วยตัวเองครับ โดยไม่ต้องไปถามใคร รู้เองเห็นเอง เป็นการพิสูจน์ด้วยตัวเอง

 

ถือศีลห้า ไม่ทานเนื้อสัตว์ คิดดี ทำดี แบบไม่เสแสร้งนะ ทำมาจากสันดารว่าเราชอบทำดี แค่ทำได้ไม่กี่วันเวลาเข้าญาณจิตก็จะนิ่งได้มาก แล้วอย่าลืมนั่งสมาธิบ่อยๆ จิตมันติดทำอะไรมันก็จะพัฒนาไปได้ดีด้านนั้น ดิฉันไม่รู้จักภาษาทางศาสนาพุทธ ไม่เคยอ่านพระไตรปิฏกและก็ไม่ได้นับถือศาสนาใดๆทั้งสิ้น แต่ก็รู้ด้วยตัวเองว่า ศีลเป็นพื้นฐานในการทำให้สมาธิก้าวหน้า การคิดดีก็เหมือนกัน นิวรอนในสมองเรานะมันมีกระแสไฟฟ้าที่ส่งพลังงาน ความรู้สึกเราออกมาให้ผู้อื่นรับรู้ได้ เหมือนกระแสจิต

 

ไม่ต้องทำอะไร ทำเหมือนเดิมที่ทำ ทำให้บ่อย ทำให้ชิน ของแบบนี้ต้องใช้เวลา อาจจะเป็นเดือน หรือเป็นปี ในการที่พัฒนา ถ้าคงความเพียรไว้ ไม่ย่อท้อ ก็จะผ่านไปได้แน่นอน ที่ทำอยู่น่ะอย่างไรไม่รู้ แต่ผลที่เกิดที่คุณเล่ามาน่ะ ถูกทางแล้ว ผมใช้เวลา ๖ เดือนแหนะกว่าจะพ้นสภาพนั้นมาได้ การลัวเลสงสัย และเปลี่ยนแปลงวิธีฝึก จะทำให้ยิ่งช้าเข้าไปอีก สุดท้ายคุณก็จะกลับมาทำแบบเดิมอยู่ดี ปล่อยไปตามวาระนะ

 

ภาวนาต่อไปครับ เมื่อไหร่ที่ จิตลงสู่สมาธิ จิตเป็นสมาธิ อาการโยกไปโยกมา จะหายไปครับ

แนะนำว่าไม่ต้องไปเอาจิตไปจับอาการโยกทางกายใดๆ จดจ่ออยู่กับคำภาวนา เท่านั้นคับ จขกท.


.