พระคาถาพระพุทธเจ้าปราบ อสุรินทราหู

พระคาถาพระพุทธเจ้าปราบ อสุรินทราหู

ตถาคะตัง อะระหันตัง จันทิมา สะระณังคะโต ราหุจันทัง ปมุญจัสสะ
พุทธาโลกานุกัมปะกาติ(หากสุริยะคราสให้ใช้ สุริยาแทน)

คำ แปล
สุริยเทวบุตร(จันทรเทพบุตร) ถึงตถาคตผู้เป็นพระอรหันต์ ว่าเป็นที่พึง ดูกร
ราหู ท่านจงปล่อยสุริยะ พระพุทธเจ้าทั้งหลาย เป็นผู้
อนุเคราะห์แก่โลก สุริยะใดเป็นผู้ส่องแสง กระทำความสว่าง
ในที่มืดมิด มีสัณฐานเป็นวงกลม มีเดชสูง ดูกรราหู ท่าน
อย่า กลืนกินสุริยะนั้น ผู้เที่ยวไปในอากาศ ดูกรราหู ท่าน
จงปล่อยสุริยะ(จัน ทิมา) ผู้เป็นบุตรของเรา ฯ
พระคาถานี้พระพุทธองค์ ใช้ปราบราหูขณะที่อมดวงจันทร์ ทำให้มืดมิด
พระพุทธองค์ได้ว่าพระคาถานี้ พระราหูได้ยินจึงรีบคลายดวงจันทร์ทันที
ไม่เช่นนั้น หัวพระราหูจะแตกเป็น 7 เสี่ยง พระคาถานี้ใช้ปราบวิญญาณร้ายที่
เข้าสิงผู้คน หรือสิ่งชั่วร้าย อาถรรพ์ร้ายต่างๆจะคลายออกทันที เมื่อได้ยินมนต์นี้จะรีบหนีไปทันที หรือ เวลาที่มี ราหูอมจันทร์ ก็ใช้ภาวนาขับออกไปได้ทันที
อุปเท่ห์ใช้ได้กว้างมากเลยใช้ทำน้ำมนต์รดผู้ ที่ถูกผีเข้า รดเสนียดจัญไร ใช้ถอดถอนการกระทำได้ดีด้วย และเสดาะเคราะห์ร้ายต่างๆได้ เสกน้ำมนต์ทั้งดื่ม และรดหัวประเสริฐที่สุด
พระ คาถานี้เป็นบทรจนาจะเป็นร้อยแก้วหรืออันใดก็แล้วแต่ของผู้มีธรรมอันประเสริฐ สุดคณาจารย์และคนโบราณมักนำมาใช้เป็นอุปเท่ห์โดยน้อมจิตนึกถึงผู้ประเสริฐ สุดแล้วนำมาใช้ในทางที่ดีเป็นคุณตัวอย่างเช่น พระคาถาถอนโบสถ์ถอนเสมา ทำไมเอามาถอดคุณไสยได้ ทั้งที่บทถอนโบสถ์ถอนเสมาก็ในทางพระท่านใช้สวดถอนอณาเขตสมมุติสถานที่นั้นๆ ในทางพิธีสงฆ์เท่านั้น พระคาถานี้ก็เช่นกัน พระพุทธองค์ท่านกล่าวเตือนสติแก่พระราหูด้วยถ้อยคำอันไพเราะ ในขณะทีพระราหูกำลังโกรธพระจันทร์ และพระอาทิตย์ ก็ยังถอนคลายทิฐิ คลายความโกรธ แสดงความกลัวเกรง พระพุทธองค์ น้อมจิตกราบสักการะพระพุทธองค์
ที่ มา พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๕ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๗
สังยุตตนิกาย สคาถวรรคที่มาhttp://www.buddhakhun.org/main//index.php?topic=6502.msg18552;topicseen#msg18552