เพื่อการกุศล นิ่มป่าแดง...ตามอ่านประสบการณ์จริง

ครูบาศรีวัย ละสังขารแล้ว

ขอกราบไว้อาลัยครับ

 

ภัตตาคารลอยน้ำ


รูป 1 กินรีนาวา สวนลุมพินี รูป 2 การวิก หรือการเวก ของพม่า รูป 3 กินรีนาวา สวนลุมพินี

เรื่องเล่า : เล่าเรื่องพรายน้ำ

ตอน : เขาว่ากันว่า พรายน้ำสวนลุมพินีดุมาก

วันศุกร์ตอนเย็นดูรายการสารคดีของ ไทยพีบีเอส มีอยู่ตอนหนึ่งกล่าวถึงนางเงือก พอถึงเวลาที่นางเงือกปรากฎตัวก็คือปลาพยูน ทำให้สงสัยว่านิทาน

พืนบ้านที่กล่าวถึงนางเงือก ไม่รู้ว่าใครลอกเรียนใคร ไทยลอกเขาหรือเขาลอกไทย และก็ทำให้คิดถึงเรื่องของพรายน้ำที่ทำให้คนจมน้ำตาย เพราะ

ตอนเด็กๆ ได้ยินบ่อยๆ เกี่ยวกับคนจมน้ำตายเพราะโดนพรายน้ำเอาไปหรือทำให้ตาย ก่อนปี พ.ศ. ๒๕๐๐ เวลามากรุงเทพฯ ผมจะพักที่ซอยทรัพย์

เวลากลางคืนจะถูกใช้ให้ไปเป็นเพื่อนพี่ๆ ที่เขาจะไปซื้อก๋วยเตี๋ยวหรือของกินที่สามย่าน เพราะซอยทรัพย์เป็นซ่องนางโลมลือชื่อ แต่ถ้าจะไปทางสุ

รวงศ์หรือเลยไปทางสาธร ป้าก็จะเตือนว่าให้อยู่เกาะกลุ่มกันอย่าทิ้งกัน ซึ่งผมกับพวกๆที่ไปด้วยกันก็ต้องไปกันเป็นกลุ่มอยู่แล้ว เพราะสมัยนั้นมีแต่ตึก

ร้าง,วังเวงน่ากลัว แต่ต้นลูกฟักข้าวเยอะ ซึ่งลูกฟักข้าวเป็นอาหารอร่อยมาก กลัวผีก็น่ากลัวสนุกก็สนุก แต่ถ้าวันไหนผมจะเดินไปบ้านลูกผู้พี่ที่บ่อน

ไก่ ซอยเย็นอากาศ ๒ ป้าก็จะเตือนว่าอย่าเถลไถลไปเล่นน้ำในสวนลุมนะ พรายน้ำแรงมาก มีเด็กจมน้ำตายทุกปี อย่าคิดว่าว่ายน้ำเป็นและเห็นว่าน้ำ

นิ่งๆ นะ ตายง่ายๆ !!! เรียกว่ายุคนั้นมากรุงเทพฯ ไปไหนมาไหนถ้าไม่ไปเป็นเพื่อนพี่ๆ เพราะผ่านซ่องโสเภณี หรือก็ต้องไปเป็นเพื่อนเด็กกรุงเทพฯ

ที่ไปเก็บตำลึงหรือหาลูกฟักข้าว เวลาจะเดินไปบ้านญาติก็ถูกกำกับเรื่องอย่าลงไปว่ายน้ำในสวนลุม เพราะว่ากันว่าผีพรายน้ำดุ........ก็ติดค้างเอาไว้

ในใจ กลัวก็กลัว ไม่เชื่อก็ไม่เชื่อ เถียงก็ไม่เถียงกลัวโดน...

พอมายุคหลัง พ.ศ. ๒๕๐๐ เวลามากรุงเทพฯ ก็ต้องไปที่สวนลุมบ่อยๆ ชอบไปดูภัตตาคารลอยน้ำเพราะสวยดี นั่นคือภัตตาคารกินรีนาวา ได้แต่ดู

ห่างๆ คือไม่มีวาสนาเข้าไปกิน ชอบที่ความหรูหราอลังการ โดยเฉพาะชอบดูนมกินรี ผมก็เห็นว่าเป็นรูปปั้นธรรมดา แต่ทำไมมีการลงหนังสือพิมพ์โจม

ตีกันมากนักก็ไม่รู้ และข่าวเรื่องพรายน้ำก็ยังมีอยู่เรื่อยๆ ตามความเชื่อของคน จนมาถึง พ.ศ. ๒๕๐๙ หรือ พ.ศ. ๒๕๑๐ ผมไม่แน่ใจแต่ไม่ผิดไปจาก

๒ ปีนี้แน่นอน ก็มีข่าวไฟไหม้กินรีนาวาขึ้นหน้า ๑ ปิดฉากไปเพราะการสร้างใหม่ใช้เงินมาก และคงอนุญาตกันลำบากสักหน่อยเพราะถูกโจมตีหลาย

เรื่องรวมทั้งเรื่องทำให้มีกลิ่นไม่ดี หรือเป็นเหตุให้น้ำในสวนลุมเน่า นี่เป็นสาเหตุใหญ่ เรื่องนมกินรีเขาแก้ไขโดยเอาผ้าสไบไปห่มให้ พอผมโตขึ้นมา

หน่อยได้ไปบรูไน มีคนบอกว่าบรูไนก็มีภัตตาคารลอยน้ำเหมือนกินรีนาวาของเราเหมือนกัน แต่ผมไม่เคยไปเที่ยวเลยยืนยันไม่ได้ พอเป็นหนุ่มใหญ่

วัยสามสิบต้นๆ ไปพม่าบ่อยๆ ก็ได้กินได้เที่ยวภัตตาคารลอยน้ำของพม่าเหมือนๆ กับกินรีนาวา แต่ของเขาชื่อ การวิก แต่พอผมเห็นผมก็เรียกการเวก

เพราะเขาทำด้านหน้าเป็นหัวนก ความจริงผมมารู้ทีหลังว่าออกเสียงอย่างไรก็ได้ ทั้งการวิกหรือการเวกถูกทั้งคู่ ผมชอบไปดูสาวมอญรำเวลาผมดื่มสุรา

เพลินๆ และดนตรีของเขากับของเราก็คล้ายๆกัน ผมไปนั่งกินเป็นประจำจนเพื่อนที่เป็นตำรวจพม่ามากระซิบว่า พี่ๆๆ...เจ้าหน้าที่บ้านเมืองเขาจับตาพี่

อยู่นะ...เพราะพี่มาใช้เงินที่นี่เยอะแล้ว แต่พี่ advanced เงินจากเอเย่นต์น้อยไป พรุ่งนี้พี่ควรจะเอาเงินที่เอเย่นต์อีก ถ้าเขาตรวจสอบพี่ พี่ก็บอกเขา

ว่ายืมลูกน้องมาใช้ก่อน นี่ก็เป็นอันตรายอย่างหนึ่งสำหรับการใช้ชีวิตในประเทศสังคมนิยมหรือประเทศคอมมิวนิสน์ ว่างๆ จะเล่าเกี่ยวกับการใช้ชีวิตใน

รัสเซียมาให้อ่านกัน ลืมบอกไปว่ากินรีนาวาของเราอยู่ในสวนลุมพินี การวิกของพม่าอยู่ในทะเลสาป กันดองจี ผมมีวิธีจำชื่อของผม ลองนึกเอาเองว่า

ถ้าเป็นท่านสมาชิก จะเรียกทะเลสาปนี้อย่างไรมันถึงจะจำได้นาน ที่บอมเบย์หรือบุมไบ อินเดียในปัจจุบัน มีถนนอยู่สายหนึ่งซึ่งตลอดถนนสายนี้มีแต่

ซ่องนางโลม และโดยมากจะเป็นสาวที่มาจากเนปาล ถนนชื่อ"สุขขะราจี"ผมเห็นชื่อถนนปุ๊ปผมเปลี่ยนชื่อทันทีเป็นถนน"สุขกะ...จี๊"นี่ผมไม่ไปมาตั้ง

นานผมยังจำชื่อได้ รับรองขึ้นแท็กซี่พอบอกชื่อถนนคันไหนๆก็พาไปส่งถูก.......

สิ่งที่ผมสนใจและไม่ลืมที่จะถามเพื่อนชาวพม่าก็คือเรื่องพรายน้ำ ผมเล่าให้เขาฟังว่าบ้านเราก็เคยมีภัตตาคารแบบนี้แต่ไฟไหม้ไปแล้ว และอยู่ในทะเล

สาปเหมือนกัน แต่ทุกปีจะมีคนจมน้ำตายโดยเฉพาะส่วนใหญ่เป็นเด็ก คนเฒ่าคนแก่บ้านเราเชื่อว่าเป็นผีน้ำ(ไม่รู้จะพูดยังไง) ถามว่า...ของเขามี

ไหม? เขาตอบว่ามีและเหมือนของเราคือเชื่อว่าเกิดจากผี และดูเหมือนว่าจะเชื่ออย่างเป็นจริงเป็นจังกว่าของเราเสียอีก ผมถามเขาต่อเรื่องคาถา

อาคมว่า ชาวพม่าเชื่อเรื่องเวทย์มนต์คาถาไหม? ผมเชื่อถือเรื่องหมอดูแล้วว่าพม่าเก่งเรื่องหมอดู แต่เรื่องคาถายังมีใช้กันไหม? เขาเป็นคนรุ่นเดียว

กับผม เขาตอบว่าเขาเชื่อ เขายกตัวอย่างเพื่อนเขาที่เป็นนักมวย เขาบอกว่าเพื่อนเขาขึ้นต่อยมวยที่เวทีใหญ่คือเวทีย่างกุ้ง ระหว่างกำลังชกเพื่อนเขา

หน้าแตก คู่ต่อสู้ชี้ให้กรรมการดูที่หน้าของเพื่อนเขาว่ามีแผลแตกเลือดอาบ กรรมการเข้าแยก เพื่อนเขาหันหลังให้กรรมการเอานวมลูบหน้าแล้วหัน

กลับมา ปรากฎว่าแผลหายไปเลือดก็ไม่มี ไม่รู้ว่าหายไปได้อย่างไร ความจริงถ้าจะเอาอย่างละเอียดผมแยกเล่าได้ตั้งหลายตอน แต่กลัวคนอ่านเบื่อ

เลยตัด,ย่อเอาพอเข้าใจ.......

เคยถามปู่ว่า...พรายน้ำมีไหม...ปู่ตอบว่ามี...รูปร่างเป็นยังไง...ไม่รู้...ปู่อธิบายเพิ่มเติมว่า ถ้าที่ไหนมีคนจมน้ำตายบ่อยๆ คนก็จะอ้างว่าเป็นเพราะ

พรายน้ำ ให้สังเกตดูว่าสถานที่ ที่ว่ามีพรายน้ำและทำให้คนตายส่วนใหญ่น้ำลึกและบางทีก็น้ำนิ่ง มันน่าจะเกิดจากการเป็นตะคริว แล้วช่วยตัวเองไม่ได้

ก็จมน้ำตาย เพราะน้ำลึกน้ำนิ่งมันจะเย็นคนเล่นกันเพลินพอเป็นตะคริวก็เลยจมน้ำตาย ผมก็ไม่รู้จะเชื่อใคร จะเชื่อชาวบ้านหรือเชื่อพระที่เคยออกข่าว

ว่าปราบพรายน้ำได้ หรือจะเชื่อปู่ดี...คิดอีกที...ทางใครก็ทางมัน...เรื่องของความเชื่อ...ขนาดกินรีนาวาไฟไหม้ยังบอกว่าเป็นอาถรรพ์ บอกว่าไฟไหม้

เพราะความใหญ่ของนม...(กินรี)...ขอขอบคุณมากครับ....สวัสดีครับ

 

เรื่องพรายน้ำหรือเงือก ตอนเป็นเด็กเคยได้ยินแต่เรื่องเล่ามาหลายกระแส
ไม่รู้ว่าจริงหรือเท็จ หรือว่าเป็นกลอุบายของผู้ใหญ่ที่เอาไว้ขู่เด็กไม่ให้แอบ
หนีไปเล่นน้ำโดยไม่มีผู้ใหญ่ไปด้วย เพราะเวลาจมน้ำจะไม่มีใครช่วยเหลือทัน

แต่น่าแปลกคือเรื่องพวกนี้กลับจำได้ดีไม่ค่อยลืมเลือน และทำให้ผมเป็นคนไม่ชอบ
น้ำไม่ว่าจะเป็นน้ำบ่อ หนอง บึง น้ำห้วย แม่น้ำ ลำคลอง เข้าใกล้สิ่งเหล่านี้ทีไร
พาใจหวิว ๆ แอบสยองทุกที ลงเรือทีนั่งแข็งทื่อไม่กล้ากระดุกกระดิกกลัวเรือล่ม
พอเรือเทียบฝั่งทีไรเหมือนยกภูเขาออกจากอก จนกระทั่งเดี๋ยวนี้ก็ยังเป็นอยู่
แต่อาการกลัวจัด ๆ ลดลงมากแ้ล้ว สงสัยเป็นเพราะเคยจมน้ำเกือบตายมาก่อนเลยฝังใจ

เมื่อเป็นเด็กสมัยประถม มีเพื่อนห้องเดียวกันจมน้ำตาย รู้ข่าวอีกทีก็วันจันทร์-อังคารแล้ว
เพื่อนเป็นเด็กใกล้แม่น้ำ ว่ายน้ำเป็นและเก่งด้วย แต่วันที่ตายนั้นไปเล่นน้ำตามปกติ
แต่วันนั้นมีน้องสาวไปด้วย ไม่รู้ว่าูพลาดอย่างไร จากคำบอกเล่าของเพื่อนที่บ้านใกล้กัน
เล่าว่าน้องสาวจมก่อนแล้วกระเสือกกระสนพยายามช่วยตัวเอง พี่เห็นก็เลยกระโดดลงไปช่วย
แต่ด้วยความที่เป็นเด็กไม่รู้วิธีเข้าช่วยเลยถูกน้องสาวกอดรัดเอาพาจมลงไปด้วย
พวกผู้ใหญ่ที่กำลังหาปลาหลายคนที่อยู่แถวนั้นพยายามเข้าไปช่วยแต่ไม่สำเร็จ
จากปากคำที่พวกผู้ใหญ่พูดคือ ดำน้ำลงไปคว้าไว้ได้แล้วแต่ดึงไม่ขึ้นเพราะตัวเด็กลื่น
ผิดปกติเหมือนจับปลาไหล จับอย่างไรก็ไม่ติด แถมเหมือนกับมีตัวอะไรอยู่ใต้น้ำว่าย
วนอยู่พันแข้งพันขาหรือเฉียดผ่านลำตัวเหมือนงูหรือปลาไหลตัวใหญ่ ๆ ลื่น ๆ วนอยู่
เลยผละออกมา จากนั้นก็ใช้แหหว่านตรงทีเด็กจมแต่ก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา พวกใจกล้าก็งมต่อ
จนค่ำก็ไม่เจอ ไม่ได้ศพ จนต้องใช้วิธีเข้าทรงเจ้าเข้าผีถามดู
เจ้าก็บอกว่าอยู่ตรงนั้นแหละไม่ไปไหนหรอกแต่เขาบังเอาไว้ไม่ให้เห็น อันนี้ไม่รู้ว่าจริง
หรือไม่จริง แต่น่าจะเป็นไปได้เพราะน้ำในหน้าแล้งไหลไม่แรงอยู่แล้ว แต่ลึกพอท่วมหัว
บางช่วงก็พอเห็นข้อมือที่ยืดขึ้นสุด ๆ เจ้าบอกว่าอีกสามวันจะขึ้นมาเองตอนเย็น ๆ ใกล้ค่ำ

พอถึงวันที่เจ้าบอกเอาไว้พวกที่อยากรู้ก็พากันไปรอดูที่ริมแม่น้ำ เพื่อนคนที่เล่าก็ไปด้วย
เขาเล่าให้ฟังอย่างตื่นเต้นว่าพอโพล้เพล้ตรงที่เพื่อนจมหายไปนั้นมีพรายน้ำผุดขึ้นมา
และมีขนาดใหญ่มากผุดขึ้นมาเป็นสายแล้วศพก็โผล่ขึ้นมา ในสภาพพี่น้องกอดกันกลม
เพื่อนเล่าว่าเหมือนคนนอนหลับ ไม่บวมไม่ฉุแต่ตามตัวเขียวเป็นจ้ำ ๆ เหมือนโดนดูด
พวกผู้ใหญ่บอกว่าเป็นรอยของเงือกหรือพรายน้ำดูดเลือด เล่นเอาเด็ก ๆ แถวนั้น
ไม่กล้าลงเล่นน้ำไปอีกนาน แต่ก็น่าแปลกคือที่ตรงนั้นมีเด็กจมน้ำตายปีละศพสองศพเสมอ
จากปากคำที่เล่าลือมา บางคนก่อนจมน้ำตายบอกว่าเห็นปลาหลากสีว่ายอยู่แถวนั้น ชี้ให้คน
อื่นดูเขาก็ไม่เห็น จะลงไปจับเพื่อนห้ามก็ไม่ฟังพอลงน้ำก็จมหาย บ้างก็ตะโกนบอกเพื่อน
ขณะเล่นน้ำว่ามีตัวอะไรไม่รู้พันลำตัวพันแขนพันขาแล้วก็จมหาย

เรื่องของเงือกได้ยินเขาเล่ามาหลายเรื่องแต่ไม่รู้ว่าจริงหรือเท็จได้แต่ฟังมาแล้วก็ผวากลายเป็นคนกลัวน้ำไปโดยปริยาย เห็นน้ำเห็นบึงลึก ๆ เวลามองลงไปมักจะจินตนาการว่ามีตัวอะไรไม่ทราบสัญชาติแต่เหมือนงูว่ายวนอยู่ข้างใต้น้ำทุกที

 

อ่านเรื่องของคุณพ่อประดู่แล้วเกิดข้อคำถามขึ้นมานะครับ ตรงที่คุณพ่อประดู่เล่าว่า

"... พี่ๆๆ...เจ้าหน้าที่บ้านเมืองเขาจับตาพี่อยู่นะ...เพราะพี่มาใช้เงินที่นี่เยอะแล้ว แต่พี่ advanced เงินจากเอเย่นต์น้อยไป พรุ่งนี้พี่ควรจะเอาเงินที่เอเย่นต์อีก ถ้าเขาตรวจสอบพี่ พี่ก็บอกเขาว่ายืมลูกน้องมาใช้ก่อน ..."

หมายถึง เราใช้เงินน้อยไป แล้วจะเกิดปัญหาอะไรสักอย่างใช่ไหมครับ รบกวนคุณพ่อประดู่ขยายความตรงนี้ให้ฟังสักหน่อยได้ไหมครับ ขอบคุณครับ

 

ผมคงลงรายละเอียดมวลสารที่ใช้ทำพระนาคปรกของคุณอ๊อดได้ไม่หมด เพราะเยอะมาก
ของพี่เริญส่งให้มาหลายเหรียญ แต่สายตาไม่สู้ ยอม!
ของพี่สุรชัย ฉัตรแก้วโกวิท เคยเล่าให้ฟัง ว่าได้หนุมาของพี่นิ่มไป แล้วไปรู้เห็นที่ทางวัดกลางบางแก้ว ยิงพระปิดตารุ่นเจริญพร หลังงานพิธีฯของทางวัดฯ ร่วมส่งชนวนพระกริ่งของวัดกลางบางแก้ว ตั้งแต่สมัยหลวงปู่บุญหลวงปู่เพิ่มมาช่วย

...........................

พี่นิ่มไปคุยกับท่าน พล.ต.ท.ดร.สุวิระ ทรงเมตตา ว่าน้องๆเค้าลงขันกันจัดกฐินทำบุญให้ทางอนามัยเนินโมกไป 20,000 บาท ท่านฯจะร่วมด้วยไหม อย่าให้น้อยหน้าน้องๆในเวปฯนะ

ท่านฯควักสตางค์ร่วมมา 20,000 บาท สมทบ บวกเพิ่มไปอีก 1แสน รวมกับของเราแล้วก็เกือบ แสนห้าหมื่นบาท รวมกับคณะของพี่นิ่มไปๆมาๆอีก เป็นเกือบ 5แสนบาท
ท่านฯสุวิระ ให้พี่นิ่มนัดผมมาเป็นพยานวันนี้ที่อนามัยฯ แต่ผมติดภารกิจเตรียมหลอมชนวนที่ผักไห่ ต้องปฏิเสธไปอย่างน่าเสียดาย(เล่นตัว)

ก็ฝากโมทนาร่วมกัน ขออานิสงค์ครั้งนี้ เป็นเหตุให้ชาวนาชาวไร่ผู้เจ็บป่วย ได้มีที่พักพิงรักษา และขอให้เพื่อนสมาชิกอย่าเจ็บอย่าไข้ แคล้วคลาดอุบัติภัยทั้งปวง

.........................
หลวงพี่วัดโพธิ์ศรี ผู้มีประสพการณ์ พระปิดตาของพี่นิ่ม ร่วมโมทนาเป็นมวลสารมาช่วยด้วย
ผมเพิ่งจะเปิดอ่านจดหมาย ต้องขออภัย(ส่งมาร่วมเดือนแล้ว)

 

เวลาเขียนอะไร แล้วกลัวที่สุด คือคนอ่าน อ่านหนังสือไม่แตก

"เจ้าหน้าที่บ้านเมืองจับตา เพราะใช้เงินเยอะ"
"advanced เงินจากเอเย่นต์น้อยไป"

แปลว่า ใช้เงินส่วนตัวเยอะ แต่ใช้เงินจากการสนับสนุนน้อย ไปเอารายได้มาจากไหน ขายยาบ้าหรือเปล่า

เราใช้เงินเยอะไปครับ ไม่ใช่น้อยไป ปัญหาที่จะมี ก็มีจากการอธิบายหรือไม่ทันได้อธิบายนี่แหละครับ จะโดนตัดตอนเสียก่อน

 

ปัญหาของการเข้าประเทศต่างๆ ย่อมมีแตกต่างกันไป บางประเทศก็เป็นเพราะเจ้าหน้าที่บ้านเมือง ถ้ามีปัญหาก็อาจจะแก้ไขได้ด้วยเงิน แต่ก็ต้อง

ระมัดระวัง ถ้าจะให้ดีก็ควรมีเอเย่นต์จัดการให้ อย่าประมาท พวกที่เดินทางเข้าออกเป็นว่าเล่นพอผิดที่ผิดทางก็อาจมีปัญหาได้ ผมเคยเห็นพวก

อวดเป็นเซียนเดินทางไปต่างประเทศมาเยอะๆ เสียรูปมวยไปก็เยอะ โดยเฉพาะประเทศที่มีการปกครองแบบสังคมนิยมแบบซ้ายจัดหรือประเทศที่

ปกครองระบอบคอมมูนิสน์ สองระบบการปกครองดังกล่าวส่วนใหญ่ประชาชนจะยากจน ภาครัฐกดขี่ได้สบายๆ ดังนั้นคนชั้นนำจึงกลัวประชาชนจะ

ได้รับการสนับสนุนจากภายนอก ไม่ว่าจะเป็นจากรัฐต่างประเทศหรือจากบุคคลภายนอก ไม่ว่าจะเป็นการสนับสนุนทางด้านการเงินหรืออาวุธ หรือ

การโฆษณาชวนเชื่อต่างๆ ประเทศเหล่านี้จะเข้มงวดกวดขันบุคคลภายนอกที่เดินทางเข้าประเทศ(ย่อมไม่เหมือนกันทั้งหมด)ดังนั้นจึงต้องให้มีการ

Declaration ทรัพย์สินต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นสร้อย,แหวน,นาฬิกาหรือทรัพย์สินมีค่าต่างๆ พอที่จะเอาไปเปลี่ยนเป็นเงินหรืออาวุธต่างๆ ได้ และต้อง

แจ้งจำนวนเงินตราต่างๆ ที่ถือเข้าไป เพื่อที่เขาจะได้ตรวจสอบได้ ยกตัวอย่างชนิดหนักหน่อยก็รัสเซีย ถ้าเราถือเงินเข้าไปและแจ้งDeclaration

ไว้ เช่น มีเงิน USD. 1,000 S'Pore 1,000 1,000,000 Yen เวลาที่คุณใช้ในรัสเซียด้วยเงินอะไรเขาก็จะทอนคุณด้วยเงินสกุลนั้นๆ คุณ

ต้องเก็บบิลเอาไว้ให้ดี บางทีคุณจ่ายด้วยเงิน USD.เขาไม่มีเงิน USD. จะทอนคุณ เขาอาจจะเอาเงิน Yen ทอนแทน และจะมีหนังสือกำกับว่า

บิลค่าอะไร จ่ายด้วยเงินอะไร เหลือเงินทอนเท่าไร และทอนแทนด้วยเงินอะไรเป็นจำนวนเท่าไร ถ้าเขามาตรวจเราเวลาขาออกจากประเทศเขา

เขาก็จะเอาบัญชีเงินที่เราแจ้งไว้ตอนขาเข้าเอามาแจง ดังตัวอย่างที่แจ้งไว้ ถ้าเงิน USD.คุณเหลือ 500 USD.คุณก็ต้องเอาบิลที่คุณมีอยู่มา

แสดงว่าได้ใช้ไป 500 USD. เงินสกุลอื่นๆ ก็เหมือนๆ กัน ถ้ามันไม่ตรงปัญหาจะเกิดทันที และข้อกล่าวหาจะมีแต่หนักๆ ทั้งนั้น สมมติว่าเมื่อเขา

มาตรวจปรากฎว่าจำนวนเงินกับบิลที่คุณถืออยู่มีมากกว่าที่คุณแจ้งไว้ เขาจะถามคุณว่า...คุณเอาอาวุธอะไรไปขายให้ใคร?คนกลุ่มไหน? ต้องชี้แจง

ให้ได้ อย่าคิดง่ายๆ ว่าตอบไปว่านับผิด เขาไม่ยอมคุณหรอก และถ้าเงิน + บิล มีน้อยกว่าที่แจ้ง เขาก็จะถามคุณว่าเอาเงินไปให้ใคร คุณสนับ

สนุนฝ่ายตรงข้ามรัฐบาลกลุ่มไหน? ทำนองเดียวกัน ถ้าคุณแจ้งเข้าไว้ว่ามี สร้อยทอง 1 เส้น แหวน 1 วง ถ้าของเหล่านั้นมันงอกเพิ่มขึ้นมาหรือว่า

มันหายไป คุณก็จะเจอคำถามที่เหมือนกับตั้งข้อหาว่าเอาไปให้ใคร ขายใคร เป็นคำถามที่ใกล้คุกทั้งนั้น ผมมีประสบการณ์จริงในเรื่องนี้ กว่าจะ

ทำหนังสือชี้แจงกันได้ก็เสียเวลาไปเกือบทั้งคืน เพราะมีคนเอาเงินซ่อนไป 50 USD.ตั้งใจจะเอาไปเที่ยวผู้หญิง พอเขามาตรวจพบเงินเกินอยู่

เลยเป็นปัญหา ถ้าคุณจะไปผมแนะนำให้ เตรียมเสื้อยกทรง หรือหมากฝรั่งไปเยอะๆ ดีกว่าพกเงินไปเสียอีก ผมไปครั้งแรกผมไม่รู้เรื่อง เห็นลูก

น้องซื้อเสื้อยกทรงกับหมากฝรั่งกันคนละมากๆ จากประเทศญี่ปุ่น ก็งงว่าซื้อทำไมตั้งมากขนาดนั้นเพราะยังไม่มีกำหนดกลับบ้าน พอไปถึงแล้วจึงถึง

บางอ้อ...ก็ยังอดสงสัยไม่ได้ว่า...เฮ้ย...ที่ไหนวะ...คำตอบคือ...หลังพุ่มไม้สวนสาธารณะ...?! ไม่มีใครแอบดูใครหรอก...ยกตัวอย่างแค่นี้น่าจะ

พอเข้าใจนะ คนที่ก่อเหตุให้ต้องแก้ไขก็ไม่ใช่เพิ่งไปหรือไม่รู้ แต่เป็นเพราะคิดว่า...ไม่เป็นไรหรอก...สองครั้งหลังนี่มันไม่เคยตรวจเลย...ทั้งๆ ที่

ผมมักจะพูดให้ฟังกันผ่านๆ ว่า มีเรื่องน้อยลงสักเรื่องหนึ่ง มันดีกว่ามีเรื่องมากขึ้นเรื่องหนึ่ง....ที่พม่าน้อยกว่ารัสเซีย...แต่ก็เคยมีเรื่อง คือลูกน้อง

ผมอยากเที่ยวหญิง ปรากฎว่าคุยกับรถแท็กซี่ไม่รู้เรื่อง หรือแท็กซี่รู้เรื่องแต่แกล้งไม่รู้เรื่อง พาไปตามที่ต่างๆ พอ 2300 น. ก็พาไปส่งที่กรม

ทหารนอกเมือง ผล...เจ้าหน้าที่มาเคาะประตูเรียกผม มีทการ,ตำรวจ,เอเย่นต์ และเจ้าหน้าที่เข้าเมือง เจ้าหน้าที่ภาษีศุลกากร แจ้งข้อหาเบาะๆ คือ

ฝ่าฝืน"เคอร์ฟิวส์" เพราะเกิน 2300 น. และทางทหารสงสัยว่าจะเป็น"สปาย"เพราะบอกกับรถแท็กซี่ให้พาไปนอกเมืองและให้ไปที่กรมทหาร

สรุปต้องจ่ายเหล้าหลายขวดเบียร์หลายลังและบุหรี่อีกหลายแท่ง ขนาดที่ว่าผมมีคนรู้จัก(นิสัย)เยอะยังโดนขนาดนี้ อย่าคิดว่าไม่เป็นไร มัน

อันตรายถ้าคิดอย่างนั้น บางครั้งมันก็มีเรื่องขำๆ แต่เสียเงิน ยกให้ดูตัวอย่างสักประเทศหนึ่งคือ Republic of Djibouti สาธารณรัฐ จิบูติ อัฟ

ริกา ตอนเพิ่งได้เอกราชใหม่ๆ อยู่ๆ ก็มาขอปรับ 100 USD. ถามว่าเรื่องอะไร คำตอบคือ คุณชักธงชาติของประเทศเรา...สายธงหย่อน...!?

ต้องจ่าย...ที่สำคัญ...ทุกกรณีไม่ว่าที่ไหน...ไม่มีข้ออ้างว่าไม่รู้กฎหมายหรือระเบียบ...

เพราะฉะนั้น...กรณีของผมคือ...ผม Declare เงินแล้ว และผมเบิกเอเย่นต์มาจำนวนหนึ่งคิดว่าพอใช้ แต่ว่าผมเสียเวลาอยู่ต่ออีกเกือบสอง

อาทิตย์ ก็เลยเอาเงินที่ซ่อนไว้ไม่ได้ Declaration ไว้เอามาใช้ ทำให้เจ้าหน้าที่สงสัย และภัตตาคารที่ผมไปมันเป็นภัตตาคารหรู เป็นจุดสนใจ

เขาจึงตรวจสอบการใช้เงินและการเบิกเงินของผม ประเทศแบบนี้เจ้าหน้าที่บ้านเมืองเป็นใหญ่ และใหญ่มาก ใครมีเงินคนนั้นก็ใหญ่ได้...คงพอได้

นะ...ขอขอบคุณมากครับ.....และสวัสดีครับ

ปล. Personal effect list คือบัญชีแจ้งทรัพย์สินของใช้ส่วนตัว เช่น สร้อย,แหวน,นาฬิกา,กล้องถ่ายรูป,โน๊ตบุ๊ค,โทรศัพท์ บุหรี่,เหล้า เป็นต้น

และ Currency list คือบัญชีแจ้งจำนวนเงิน สกุลต่างๆ ส่วนใหญ่เฉพาะประเทศที่มีลักษณะการปกครองแบบที่กล่าวไว้ นอกนั้นไม่ต้อง

พวกที่จะต้องสำแดงบัญชี Declaration จะมีแบบฟอร์มเอาไว้ให้กรอก ส่วนเรื่องเงินประเทศทั่วๆไปต้องการเงินเข้า เขาจะไม่ต้องการให้สำแดง

และพวกของใช้ก็อาจจะลงในช่อง Remarks ง่ายๆ ว่า ALL P/E (Personal effect)หมายถึงของใช้ส่วนตัวทั้งหมด บางประเทศ CD หนังX

หรือหนังสือโป๊ก็ต้อง Declare เขาไม่มีสิทธิ์ยึดของเรา นอกจากจะใช้วิธีจัดหาที่เก็บแล้วซีลไว้ เช่น เวียตนาม หรือรัสเซีย ฯลฯ

1.ธงชาติรัสเซีย 2. ธงชาติ จิบูติ 3. ธงชาติพม่า

 

ขอบคุณครับคุณพ่อประดู่ ตอนนี้เข้าใจชัดเจนแจ่มแจ้งเลยครับ ^____^

 

กลายเป็นว่า ผมต่างหากที่อ่านไม่แตก ต้องขออภัย
คืนนี้จะอัพเดทเป็นการไถ่โทษ

 

ผมรบกวนขอความช่วยเหลือเรื่อง "วัดท่ามะนาว" ด้วยครับ

ผมฝันสองครั้ง.....
ครั้งแรก...ฝันว่าได้ไปวัดแห่งหนึ่ง เป็นวัดธรรมดาไม่มีอะไร เป็นวัดโล่งๆ ต้นไม้ไม่เยอะ
ครั้งที่สองฝันเมื่อวันอาทิตย์..ฝันว่าได้ไปวัดเดิม คราวนี้รู้ว่า ชื่อ "วัดท่ามะนาว"
ในวัดมีสังขารของพระภิกษุรูปหนึ่งที่ท่านละสังขารแล้ว แต่ร่างกายไม่เน่า ผมได้ไปกราบท่าน
ในบริเวณวัด มีภิกษุรูปหนึ่งอายุราว 50 ปี เข้าใจว่าเป็นเจ้าอาวาสองค์ปัจจุบัน นั่งพรมน้ำมนต์อยู่

วันนี้ ผมลองมาค้นหาในอินเทอร์เน็ต ว่ามีวัดท่ามะนาวไหม (เคยได้ยินแต่วัดท่าไม้ วัดท่ามะโอ)
ก็ปรากฏว่ามีจริง แต่มีอยู่ในหลายจังหวัด

รบกวนท่านใดที่ทราบว่า วัดท่ามะนาวในจังหวัดใด ที่มีสังขารของพระภิกษุที่ไม่เน่าเปื่อยอยู่บ้างครับ

ขอบพระคุณอย่างสูง

 

ไผ่ประหลาด เจ้าของเดิมเค้าทาสีแดงไว้ (ไม่รู้ทำไม) ดูดีๆ เดี๋ยวว่างแล้วจะเข้ามาอัพ

 

ใครอยากได้พระสมเด็จหลวงปู่สม รุ่นแรกของวัดโพธิ์ทองบ้าง

 

ผมอยากได้ต้องทำยังไงครับ...

 

ติดประชุม ว่างแล้วจะเข้ามาใหม่ครับ

 

อยากบูชาพระสมเด็จหลวงปู่สม รุ่นแรกของวัดโพธิ์ทอง

และกำลังสะสมทรัพย์เพื่อบูชาสมเด็จเจ็ดชั้นของหลวงปู่ด้วยครับ

 

มายกมือบอกว่าอยากได้ครับ.พี่ทิพย์

 

ผมก็ อยากได้ ครับๆๆๆๆๆ
ขอบคุณครับ

 

น่าสนใจ

 

พระสมเด็จรุ่นแรกของวัดโพธิ์ทองนี้ ผมจำปี พ.ศ. ไม่ได้ แต่เป็นเพียงรุ่นเดียวที่ทางวัดฯจัดสร้างเอง
โดยมีรูปแบบที่เฉพาะตัวที่สุด ดูง่ายที่สุด และสวยที่สุด

พระสมเด็จที่เห็นนี้ เป็นของลูกศิษย์ของพระอาจารย์พิจารณ์ มาฝากขายที่วัดโพธิผักไห่ ไว้ที่ 2,000 บาท
มีเพียงองค์เดียว
ผมเองเป็นศิษย์หน้าหนาก็ไม่มีและก็อยากเก็บไว้เหมือนกัน แต่เพราะผมชอบเอามาใช้มากกว่าชอบเก็บ
จะเอามาห้อยเพิ่มก็ไม่ใช่เรื่อง เลยจะถามเพื่อนสมาชิกก่อน เผื่อจะมีท่านใดสนใจ

เห็นคุณchatchai บอกว่าเพื่อนที่เป็นนักกรรมฐาน การันตีคุณธรรมหลวงปู่ฯ ว่าบรรลุคุณธรรมขั้นต่ำแล้ว
ก็อยากให้เธอเก็บไว้ซะเอง ส่วนผม ผมได้มามากกว่าพระฯเยอะแล้ว
(สมัยที่ยังไปนอนอยู่กับท่าน ท่านฯก็จะลุกมาดูว่าผมหลับสบายดีแค่ไหน มีหมามาเบียดบ้างหรือเปล่า...)

ใครอยากได้ จ่ายมา 2,000 บาท ช่วยค่าส่งผมด้วย จองแล้วโอนก่อนสิ้นเดือน
ผมจะจ่ายแทนให้ก่อน หรือถ้าใครสะดวก ก็เข้าไปเอากับพระอาจารย์พิจารณ์ได้เลย ท่านฯถือไว้