^__^เหรียญหล่อประภามลฑล หนึ่งในวิชาที่หลวงปู่ศุขถ่ายทอดให้หลวงปุ่สุภา

สรุปรายชื่อ ของคนที่จอง และโอนแล้วก่อนนะครับตัวจะเป็นสีน้ำเงิน จองไม่โอน ตัวจะเป็นสีแดงก่อนนะครับ .................

 

จองวงที่ 18 ครับอาจารย์

 

แหวนมนต์ยันต์ข้อมือ
วงที่12 และ18

 

ขอจองวงที่ 19 ครับ

 

แหวนมนต์ยันต์ข้อมือ ขอแก้เป็น
วงที่12 และ16

 

จองวงที่ 20ครับ
ขอโอนพรุ่งนี่นะครับ

 

จอง 15 ครับ โอนพรุ่งนี้ครับ

 

ประวัติท้าวมหาพรหมชินนะบัญชะระ
ในอดีตกาลครั้งองค์สมณะโคดมเจ้า ทรงตรัสรู้อนุตรสัมมาสัมโพธิญาณ ครานั้นอัครสาวกเบื้องซ้ายและเบื้องขวาของพระพุทธองค์ คือ พระโมคคัลลานะ ผู้เลิศในอิทธิฤทธิ์ และพระสารีบุตรผู้เลิศในปัญญา ณ แคว้นพาราณสี ปรากฏเด็กน้อยนามว่า ชินนะ บุตรของมะติโตพราหมณ์ และนางยะถานาพราหมณ์ โคตรบัญจะระ เลื่อมใสในพระพุทธศาสนาแห่งองค์พระศาสดาแต่ครั้งเยาว์วัย ได้บวชเป็นสามเณร และเป็นศิษย์ของพระโมคคัลลานะ สามเณรชินนะ ทรงภูมิปัญญาเป็นที่เฉลียดฉลาดเป็นยิ่ง ศรัทธาในการบิณฑบาตอย่างสงบขยันหมั่นเพียรเป็นนิจ ครั้นอายุได้เพียง 7 ขวบก็สำเร็จอรหันต์
สามเณร ชินนะ บัญชะระ นับว่ามีรูปงาม เสียงไพเราะ รู้พิธี เจ้าระเบียบ รอบคอบด้วยความสะอาด ตั้งอยู่ในศีลาจาวัตรอันงดงาม ครั้นย่างเข้าสู่วัยหนุ่ม รูปร่างของท่านชินนะ บัญจะระ ยิ่งสวยสดงดงาม ผิวขาวละเอียดประดุจหยก หน้าแดงระเรื่อสีชมพู คิ้วโก่งดังคันศร ไว้เกษาเกล้าจุก เยื้องย่างสง่างามประดุจราชสีห์ ด้วยรูปงามเป็นที่ต้องตาต้องใจของสตรีเพศ จึงมีสตรีเพศต่างหลงใหลในตัวของท่านชินนะเป็นอย่างยิ่ง ด้วยท่านชินนะนั้นยึดพรหมจรรย์เป็นสรณะจึงมีแต่ความสงบ แล้ววันหนึ่ง ขณะที่ท่านชินนะได้ออกบิณฑบาตโปรดสัตว์ ได้มีหญิงผู้หนึ่งซึ่งแอบหลงรักท่านชินนะ มิอาจยับยั้งใจเอาไว้ได้จึงได้โผผวาเข้ากอดท่านชินนะอย่างลืมตัว ท่านชินนะ เห็นอาการของผู้หญิงคนนั้นกระทำแก่ท่านดังนี้ก็บังเกิดความสังเวชอย่างใหญ่หลวง อันพรหมจรรย์ของท่านต้องมาแปดเปื้อนเสียดังนี้ ความยึดมั่นในพรหมจรรย์ของท่านต้องมาสะบั้นลง ท่านจึงดำริขึ้นว่า "ตัวท่านนี้มีรูปงามเช่นนี้ย่อมก่อให้เกิดอกุศลกรรมแก่อิตถีเพศ เป็นการสร้างบาปให้เกิดขึ้นด้วยมีกายรูปนี้เป็นเหตุ จะมีสักเท่าใดกันหนอที่ปรารถนาล่วงพรหมจรรย์ของท่านเช่นผู้หญิงคนนี้" ท่านชินนะ คิดดังนี้ เห็นกายเป็นเหตุ กายทำให้พรหมจรรย์จิตเสื่อมสลาย กายก่ออกุศลจิตให้เกิดเป็นบาปกับอิตถีเพศผู้ยังมัวเมาในรูป ท่านจึงถอดกายทิพย์ออกจากร่าง ทิ้งสังขารไว้เมื่อยังไม่ถึงกาล เมื่ออายุท่านเพียง 23 ปี 6 เดือน กายทิพย์ของท่านจึงไปได้แค่ชั้นพรหมโลก ท่านชินนะ นับว่าเป็นผู้รอบรู้พิธีการต่างๆของโลกวิญญาณ ท่านสามารถสวดพระคาถาคลายพระเวทย์ได้อย่างเยี่ยมยอดยามท่านสวดพระคาถาไม่ว่า บนโลกหรือบนสวรรค์เสียงของท่านจะก้องกังวานไปทั่วนรกภูมิ และสวรรค์สามสิบสามชั้นเทพพรหมได้ยินจะสะเทือนจิตออกจากสมาบัติหมดสิ้น เพื่อรับทราบพิธีการที่ท่านชินนะจัดขึ้น
ท่านชินนะบัญจะระ มีกายละเอียดอยู่ในชั้นพรหม ขณะนี้เป็นชั้นหัวหน้ารูปพรหม 16 ชั้น ควบคุมทั้งหมด ดังด้วยว่าสตรีเพศเป็นผู้ทำลายความบริสุทธิ์ของท่านเสียก่อนดังนี้ ทำให้ท่านละสังขารก่อนถึงกาลเวลาแห่งอายุดังนี้ จึงทำให้ท่านมีกำลังบุญอยู่ในแค่ชั้นพรหม ดังนั้นท่านจึงต้องสร้างบุญในโลกมนุษย์เพื่อสร้างบุญบารมีนำท่านขึ้นไปสู่ แดนอรหันต์ ดังนั้น ชินบัญชรคาถา หากท่านได้ภาวนาเป็นประจำสม่ำเสมอจักก่อให้เกิดผลดียิ่งแก่ผู้ภาวนา เพราะท่านท้าวมหาพรหม ชินนะบัญจะระ จะทรงแผ่อำนาจลงมาช่วยท่านตลอดเวลาคิดหวังอะไรย่อมสมหวังยิ่ง
คุณลักษณะท้าวมหาพรหมชินะปัญชะระ
ยิ่งใหญ่... เทพพรหมนั้นมีมากมายกว่าเมล็ดทรายในท้องมหาสมุทร แต่มีพรหมที่มีตบะแรง พรหมที่มีอาวุโส มีตำแหน่งในพรหมโลกนั้นมีไม่กี่องค์
ในพรหมโลกมีพระพรหม 4 องค์ที่เป็นใหญ่ในพรหมโลก มีหน้าที่ดูแลเกี่ยวกับพรหมโลก คือ
1. ท้าวมหาพรหมชินะปัญชะระ
2. ท้าวอัปราพรหม
3. ท้าวจตุรพรหม
4. ท้าวมหาพรหมสามภพ
พระพรหมชินนะนี้ เป็นผู้พร้อมทุกอย่าง เขาเรียกว่าเป็นผู้สำเร็จสมัยองค์สมณโคดม และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง เป็นพรหมที่ไม่ขึ้นต่อพรหมโลก เขาเรียกว่าเป็นพรหมเอกเทศในพรหมโลกและมีบารมีแห่งฌานสมาบัติอันแก่กล้า พรหมองค์นี้ไม่ใช่พรหมที่จะติดสินบนกับมนุษย์ ทรงไว้ด้วยความยุติธรรม และเป็นผู้รอบรู้สรรพสิ่ง เรียกว่าเจ้าพิธีการของโลกวิญญาณ เป็นหัวหน้ารูปพรหมทั้ง 16 ชั้น เป็นพระพรหมที่เรียกว่าเทวดาผู้หญิงหลง พรหมผู้หญิงที่ฝึกยังไม่ถึงชั้น 5 พรหมชั้น 4 ยังติดกาเม ก็ยังหลง แต่มีกฎว่าผู้ใดถูกแม้แต่เท้าพระพรหมชินนะ ผู้นั้นจะต้องถูกสาป
พรหมองค์นี้เป็นพรหมที่มติสามโลกเอื้อมไปไม่ถึง ท่านเป็นคนเจ้าระเบียบ เป็นคนมีวินัย รักความสะอาด สงบเสงี่ยม สุขุมคัมภีรภาพ มีความเฉลียวฉลาด เป็นพรหมยิ่งใหญ่ของพรหมโลกที่ขจัดมารได้ทั่วภิภพ ตอนออกรบจะพิชิตมาร หมายความว่าพรหมโลกเกิดเรื่องยุ่งก็ดี เทวโลกเกิดยุ่งก็ดี ยมโลกเกิดยุ่งก็ดี มารโลกเกิดมาเรื่องมาก เขาช่วยกันไม่ได้ เขาก็ต้องมาเชิญองค์พระพรหมชินนะ พระพรหมชินนะจะออกศึกก็มีพาหนะ
พาหนะ... เท้าขวาเหยียบเต่า ท้ายซ้ายเหยียบพญานาค เป็นพาหนะประจำตำแหน่ง พาหนะเหล่านี้เป็นวิญญาณทิพย์เป็นวิญญาณที่จำศีล เตรียมตัวเกิดเป็นสาวกในยุคพระศรีอริยเมตไตรย เต่ามีอายุยืนนานและแข็งแกร่ง ท้าวขวาท่านหนักมาก ถ้าเหยียบพยานาครับรองว่าแบน ก็เอาเต่ามารอง เท้าซ้ายไม่ค่อยหนักก็เอาพญานาคเหยียบ เต่านั้นถือว่าเป็นสัตว์บก พญานาคเป็นสัญลักษณ์ของน้ำ เหยียบพญานาคหมายถึงเหยียบสมุทร แสดงว่าทั้งบกทั้งน้ำอยู่ใต้ตีนข้า เวลาท่านประทานน้ำมนต์อาบคนใข้ สองหน่อนี้ก็มาช่วยอยู่
วรกาย... พระวรกายมีแสงดั่งพระอาทิตย์ จิตใจงามเหมือนพระจันทร์ คิ้วโก่งเหมือนคันศร นัยน์ตางามและคมเหมือนเหยี่ยว ผิวกายละเอียดเหมือนหยกขาว ผมเกล้าจุกขมวดไว้บนพระเศียร เศียรมีปิ่นเพชร ปิ่นเพชรมีสีทอง พระพรหมชินนะ ไม่ยอมอธิษฐานแปลงกายแห่งกายทิพย์ของตนให้เป็นแปดหน้าสี่กร หรือสี่หน้าแปดกร การที่พระพรหมมีหลายๆหน้า เพราะว่าท่านมีหน้าที่ดูแลความเป็นอยู่ของพรหมโลก และต้องดูแลในการจัดการที่จะมาต้านของเหล่ามาร ที่จะมารังควานในการนั่งสมาธิของพรหม อันนี้อาจจะถามว่า แล้วเหตุไฉนพระพรหมชินนะจึงไม่ต้องมีหลายหน้า เพราะว่าพระพรหมชินนะนั้นมีรังสีแห่งวรกายของแก้ว 7 ชั้นคลุมอยู่ จึงไม่ต้องใช้หน้ามาก เพียงแต่เปล่งรัศมีแผ่ไป พรหมเขาก็รู้พวกมารหรืออะไรเขาก็รู้นี่พรหมองค์นี้มา ก็คือสัญลักษณ์ของท้าวมหาพรหมองค์นี้มา ท่านจึงไม่ได้เนรมิตในร่างกายให้ผิดแปลกกว่าเขา กายนั้นเปล่งรัศมีรอบวรกายเป็นพระอาทิตย์ขาวขึ้น ในภาวการณ์ที่เรียกว่า ถ้าพระพรหมองค์นี้ไปไหน เทวดาเห็นเป็นพระอาทิตย์เคลื่อนที่มีรัศมี 500 เส้น เทพพรหมจะรู้ว่าท้าวมหาพรหมชินนะมา แต่พวก อมมนุษย์ เทพ พวกรุขเทวดาเหล่านี้ยังไม่รู้จัก เพียงแต่คิดว่า เอ๊ะ พรหมองค์นี้มีรัศมีมากเพียงพอหนอ เครื่องแต่งกาย การแต่งกายของโลกวิญญาณนั้น เสื้อผ้าที่แต่งนั้นเป็นของทิพย์ พอใจก็นุ่งชุดนี้ตลอดกาล ทีนี้การแต่งตัวของท้าวมหาพรหมชินนะเขาเรียกว่าแต่งแบบครึ่งกึ่งพระกึ่งพรหม คือ ทั้งชุดที่นุ่งนั้นเป็นสีขาวบริสุทธิ์ เพราะว่ากายเนื้อทิพย์ของพระพรหมชินนะเป็นเนื้อหยกขาว ชุดที่นุ่งนั้นก็เป็นชุดขาวละเอียด พระวรกายก็เป็นสีที่เรียกว่าขาวอย่างมีสีนวล เปล่งรัศมีไกลถึง 500 เส้น
คฑา... มือขวาถือคทาเรียกว่า “คฑาพรหม” เป็นจามจุรีทิพย์หัวคทามีแสงพุ่งออกมาเป็นรัศมีเป็นรุ้ง 3 สี
วิมาน... วิมาน ท่านอยู่พรหมโลกชั้นที่ 13 วิมานนั้นเนรมิตสร้างขึ้นด้วยแก้วมรกต พื้นวิมานปูด้วยทองคำบริสุทธิ์รอบในหลังคามุงด้วยเพชร บรรทมด้วยสิงห์ ไม่มีคนใช้ไม่มีบริวาร ส่วนมากอยู่เอกเทศเพียงองค์เดียว ไม่ชอบพูดกับใคร ไม่มีใครกล้าเหยียบวิมานโดยพลการ
พรหมเอกเทศหมายความว่า ไม่ขึ้นกับพรหมโลก จะอยู่ในพรหมโลกก็ได้ ไม่อยู่ก็ได้ แล้วแต่ความพอใจ วิมานมีหลายแห่ง
ผู้พิชิตมารทั่วพิภพ... ท้าวมหาพรหมชินนะ ท่านเป็นพระพรหมที่มีฤทธิ์เดช ที่เรียกว่าพญามารหรือมารทั้งหลายกลัว โลกของมารของพวกวิญญาณ ดังนั้นก็เรียกว่า ท่านมีรูปของท้าวมหาพรหมชินนะอยู่ในบ้านก็คิดว่าอุปสรรคในการกลั่นแกล้งของ วิญญาณ พวกที่เรียกว่ารุกขเทพก็ดี พวกอมรมนุษย์ก็ดี พวกผีเปรตอสุรกายก็ดี คิดว่าไม่กล้าย่างกราย
ลัทธิชินโตโนะ... ในประเทศญี่ปุ่นนับถือท้าวมหาพรหมชินนะปัญชะระมาก เขานับเป็นพระอรหันต์ในตำราของเขา แล้วชินนะปัญจะระชินศรีเป็นพระพุทธเจ้าองค์หนึ่ง เพราะฉะนั้นในญี่ปุ่นเขานับถือท้าวมหาพรหมชินนะปัญจะระมาก แต่เขาเรียกเป็น “ชินโตโนะ” หรือ ศาสนาชินโตโนะ คือบูชาพระอาทิตย์ ที่เขาบูชาพระอาทิตย์เพราะ ท้าวมหาพรหมชินนะปัญจะระก่อนจะปรากฏร่าง จะต้องเป็นแสงอาทิตย์ เรียกว่ารัศมีพุ่งเป็นรุ้ง ฉะนั้นในญี่ปุ่นเขานับถือเป็นลัทธิหนึ่ง คือ ลัทธิชินโตโนะ

ตำนานแห่งพระคาถาชินบัญชรอีกบทหนึ่งกล่าวไว้ว่า
ตำนานประวัติความเป็นมาได้พบคัมภีร์ใบลานผูก 1 บอกไว้ว่าผูก 7 ใบลานกว้าง 4.5 ซม. ยาว 47 ซม. เดิมใบลานผูกนี้มี 34 หน้า ปัจจุบันหน้าที่ 1 – 6 ขาดหายไป คาถาชินบัญชรในใบลานผูกนี้มีด้วยกัน 15 บท ตัวคาถาคงเริ่มที่หน้าแรก จบที่หน้า 7 เพราะบรรทัดแรกของหน้า 7 เป็นปลายคาถาบทที่ 15 เริ่มด้วย “ธมมานุภาบาลโตติ //15// ชยปญจร ปณณรสคาถานิฏฐิตา” น่าเสียดายที่ตัวคาถาชินบัญชรที่ครบทั้ง 15 บทได้หลุดหายไปกับใบลาน 6 หน้าตอนต้น ต่อจากนั้นเป็นประวัติความเป็นมาของการแต่งคาถานี้ ณ ที่เมืองลังกา โดยบอกถึงการแต่งคาถาว่า 8 ตัวเป็น 1 บาท 4 บาทเป็น 1 คาถา ต่อจากนั้นเป็นคาถา “อัฏฐชัยมังคละ” (พาหุง) จำนวน 8 บท พร้อมทั้งคำอธิบายวิธีใช้ ต่อจากนั้นเป็นคาถา “สัมพุทเธ” พร้อมทั้งคำอธิบายวิธีใช้ และบอกว่าคัดลอกคาถาสัมพุทเธนี้สืบต่อมาจากสังฆราชชาวหงสา ต่อจากนั้นเป็นคาถา “พุทธคุณ” จำนวน 12 บท ต่อจากนั้นเป็นคาถาชื่อ “มัจฉราชจริยา” ต่อจากนั้นเป็นคาถาชินบัญชรอีกครั้งหนึ่ง แต่มีเพียง 8 บทเท่านั้น และในคัมภีร์ใบลานผูกนั้นได้กล่าวถึงประวัติความเป็นมาของคาถาชินบัญชรไว้ด้วย
คาถาชินบัญชรนั้น ปฐมเหตุแห่งการแต่งคาถาชินบัญชรในลังกา เนื้อหาจากใบลานที่จารโดยพระชัยมังคละ ซึ่ง อาจารย์ศรีเลา เกษพรหม ได้ถอดความปริวรรตนั้น กล่าวถึงปฐมเหตุแห่งการแต่งคาถาชินบัญชรในประเทศลังกาไว้อย่างละเอียดว่า เริ่มจากการที่มีพระราชาของลังกาอยู่องค์หนึ่ง ได้ถูกโหรหลวงทำนายทายทักว่าดวงชะตาของพระโอรสเมื่อมีอายุครบ 7 ปี 7 เดือน ในวันใด ราชกุมารจักถึงฆาตด้วยถูกอัสนีบาต ในช่วงแรกๆ พระราชารู้สึกว่าเป็นเรื่องงมงาย ไร้สาระไม่ทรงเชื่อมากนัก แต่ครั้นเมื่อพระโอรสอายุย่างเข้าสู่ปีที่ 7 กำลังน่ารักน่าชัง พระราชาพลันเกิดความกังวลและเริ่มกลัวคำทำนาย เมื่อนำข้อปริวิตกไปปรึกษากับพระมหาเถระชั้นผู้ใหญ่ ให้ช่วยกันหาทางหลีกเลี่ยงภยันตรายอันจะเกิดขึ้นแก่พระโอรสในอีกไม่ช้า พระมหาเถระลังกาจำนวน 14 รูปจึงได้ประชุมตกลงกันคิดหาหนทางอาราธนาพระพุทธคุณของพระอดีตพุทธ 28 พระองค์ พร้อมกับพระธรรมเจ้า 9 ประการ และบารมีธรรมของพระอรหันตสาวกที่เป็นเอตทัคคะในด้านต่างๆ ให้มาประมวลรวมกันทั้งหมด จนเกิดความขลังสร้างพลังในการปกป้องคุ้มภัยให้แก่ราชบุตร
จากนั้นจึงวางแผนแบ่งหน้าที่ช่วยกันรจนาคาถารูปละ 1 บทรวมเป็น 14 บท เนื่องจากสถานที่รวมตัวกันประพันธ์บทคาถานั้น อยู่ในพระมหาปราสาทชั้นที่ 7 ของพระราชา ตั้งอยู่ใกล้กับ "ปล่องเบ็งชร" (คูหาที่เปิดเป็นช่องหน้าต่าง) คาถานั้นในลังกาจึงมีชื่อเรียกว่า "ชัยบัญชร" ก่อนที่จะเปลี่ยนมาเป็น "ชินบัญชร" โดยเชื่อกันว่าเป็นคำที่บัญญัติขึ้นใหม่โดยสมเด็จโตวัดระฆังฯ ในเมื่อคนทั่วไปไม่ทราบที่มาของชื่อนี้ จึงพยายามให้คำนิยามว่า "ชิน หรือ ชินะ" คือชัยชนะของพระชินเจ้า (เมื่อเปรียบเทียบกับคำเดิมคือ "ชัย" พบว่า "ชิน" มีความหมายลึกซึ้งกว่า) ส่วน "บัญชร" ถูกตีความเป็น ซี่กรงของหน้าต่าง อุปมาอุปไมยดั่งแผงเหล็กหรือเกราะเพชรอันแข็งแกร่งที่ช่วยปกป้องคุ้มกันภยันตรายจากศัตรูหมู่มารทั้งปวง ถือว่าการตีความของคนรุ่นหลังนี้ล้ำลึกไม่เบา ครั้นแต่งคาถาเสร็จแล้ว พระมหาเถระทั้ง 14 รูปได้มอบให้พระโอรสนำเอาไปท่องบ่นทุกวันจนจำให้ขึ้นใจ กระทั่งเมื่อถึงวันครบกำหนดคือพระโอรสมีอายุ 7 ปี 7 เดือน พอดิบพอดี ได้เกิดสายฟ้าฟาดผ่าลงมากลางกรุงลังกาอย่างรุนแรงจริงๆ แต่ไม่ตกต้ององค์พระโอรส กลับแฉลบไปผ่าลงเอาหินก้อนหนึ่งซึ่งอยู่ทางทิศตะวันตกของพระราชวัง เป็นที่ร่ำลือกันทั่วลังกา ว่าเพราะพระโอรสได้ท่องบ่นคาถา "ชัยบัญชร" อย่างอุกฤษฏ์ตลอดระยะเวลาหลายเดือนนั่นเอง จึงแคล้วคลาดจากเคราะห์กรรมไปได้ราวปาฏิหาริย์
น่าเสียดายที่ไม่มีการระบุปีศักราชของเหตุการณ์ รวมทั้งพระนามของกษัตริย์และพระโอรสคู่นั้น เราจึงไม่อาจทราบได้ว่าจุดเริ่มต้นของคาถาชัยบัญชรในลังกานั้นมีขึ้นยุคใด สมัยราชวงศ์อนุราธปุระ หรือโปลนนารุวะ ก่อนหน้าการเดินทางไปศึกษาพระธรรมของพระชัยมังคละนานมาแล้วกี่ร้อยปี แต่ที่แน่ๆ คาถานี้เกิดขึ้นมาเพื่อหาทางแก้หนักให้เป็นเบา จากคำทำนายของโหรหลวงในราชสำนักลังกา มิได้เกิดจากพุทธวัจนะของพระพุทธเจ้าเพื่อเป็นการเสริมพลังพุทธคุณให้ยิ่งใหญ่ ก่อเกิดคุณานุภาพแก่ผู้สวดภาวนา จึงอัญเชิญพระอรหันต์สาวกของพระพุทธเจ้า 80 องค์ซึ่งเป็นผู้มีบารมีธรรมยิ่งใหญ่ ตลอดทั้งอาราธนาพระสูตรอันศักดิ์สิทธิ์ ที่มีอานุภาพในด้านต่างๆ มาสถิตทุกส่วนของร่างกาย รวมกันสอดคล้องเป็นกำแพงแก้วคุ้มกัน ตั้งแต่กระหม่อมจอมขวัญลงมา ห้อมล้อมรอบตัวของผู้สวดภาวนาพระคาถา จนกระทั่งหาช่องโหว่ให้อันตรายสอดแทรกมิได้


.....

 

แหวนมนต์ยันต์ข้อมือ ขอเพิ่ม
วงที่13

รวมเป็นวงที่ 12,13,16

 

จองวงที่ 14 ครับ

 

วงที่ 2 โอนแล้วครับ แจ้งที่อยู่ทาง PM

 

ขอจอง 1 วง (เบอร์ 11 ถ้าซ้ำกับคนอื่น ก็ขอเป็นวงไหนก็ได้) ขอโอนพรุ่งนี้ครับ

 

โอนแล้วครับ

ธนาคารเจ้าของบัญชี ธนาคาร ไทยพาณิชย์ จำกัด (มหาชน)
เพื่อเข้าบัญชี 156-2-03851-1 มนตรี อมรประเสริฐ
ชื่อเจ้าของบัญชีในฐานข้อมูล MONTEE AMORNP
จำนวนเงิน (บาท) 2,999.16
ค่าธรรมเนียม (บาท) 25.00
วันที่โอนเงิน 24/08/2013 [22:53:27]
บันทึกช่วยจำ แหวนมนต์ยันต์ข้อมือ12,13,16

 

บ้านเรา สร้าง พญาเต่าเรือนมาหลายสำนัก แต่ ไม่มีใครเลยจะสร้าง เต่าชินบัญชร เต่ามีอายุยืนก็จริง แต่ รับใช้ ได้ไม่นาน มีอันต้องเปลี่ยนไปตามกาล ญาณในบอกเลยว่า เปลี่ยนมาถึง 18 ตัว แต่ตัวที่ผมจะเสนอนั้นเป็นตัวที่ สาม ของท่าน ปู่เต่าเคราเหล็ก เป็นปู่เต่าที่อายุยืนยาวที่สุด แต่ว่า สัญญากับ หญิงสาวคนนึง ว่า แม้ เจ้าได้เกิด เป็น คนและสวดมนต์ ชินบัญชรนี้ ให้เราได้ยิน เมื่อปลดระวางเราจัก ไม่ไป ดุสิตา เราจะ ลงมาช่วยเหลือเจ้า ทั้ง ทางโลกและทางธรรม ปู่เต่าเคราเหล็ก วรกาย น้ำตาล ห้่มขาว เครายาวมากๆ ๆ ร่างคน แก่มากๆ ชรามากๆๆ มีกะดองสีน้ำตาล ...... มีพลัง เหนือพญาเต่าเรือนมากมายนัก และ บันดาลโชคลาภ ได้ชั้นหนึ่ง .............. เหนียวไม่ต้องพุดถึง และอายุยืนด้วย แค่ แผ่นกะดองนั้น ก็ขลัง เพราะ เท้าชินนะปัญชะระ เหรียบมนต์ให้ทุกวัน ถ้า ไม่เจ๋งจริง กะดองแตก ไปนานแล้ว ดังนั้น การสร้าง เต่าวางพระบาท ชินนะปัญชะระยากมาก หาคนรู้จริง ยากมากๆ ต้องเฉพาะคนมีญาณ สร้างเท่านั้น ซึ่งแน่นอน สายเดียวที่แก่กล้าอาคม สายลุน ........วัสดุต้อง เขาควาย ฟ้าผ่าตาย เท่าานั้นนนนนนน ทำไมต้อง ฟ้าผ่าตาย มีหลายสำนัก เขียนกันมากแต่ ผมขี้เกียจไปโต้แย้ง ว่า เป็นวัสดุอาถรรย์ แต่ คนทีจะรู้จริงว่าทำไม ต้องฟ้าผ่าตาย ก็มีแต่ ปู่เต่า เคราเหล็กองค์นี้ ท่านบอกดังนี้ ว่า.................... ไอ้ควายที่โดนฟ้าผ่านั้นไม่ใช่ควาย แต่มันเป็นเทวดา ที่ทำผิดกฏสวรรค์ เจ้าชู้ มากมาย หรือ ให้โชคลาภเกินงาม จะโดน หัวหน้าฝ่ายรายงาน ให้ องค์อินทร์ทราบ และ ให้จำพรรษาเป็นควาย แต่ ว่า พอหมด ลหุโทษแล้ว จะไม่ให้ตายเพราะโดนฆ่า เป็นกรรมเสียชื่อเทวดา ก็จะส่งฟ้า ไปผ่า ให้ตาย ด้วยสายฟ้า ของเทพฟ้าผ่า ถือว่าสมพระเกียติ เทวดาองค์นั้นๆ ดังนั้นเขาควายฟ้าผ่า จึงเป็นของอาถรรย์ ที่เทวดา มีพลังยอมจำพรรษาในร่างกาย เพือ่ ปริวาทกรรม มีภารานุภาพมากนัก ถ้าเอามาแกะ เป็นสิ่งใด ความศักสิทธิ์ หาสุดประมาณไม่ได้ และ ถ้าเอามาแกะ เป็น ปู่เต่า ทุกองค์ของ ท้าวชินนะปัญชะระ แล้วหล่ะก้ ไอ้หนุ่ม ผู้รู้ชาน บอกเลยว่า จะมีกำลังมหาศาล อภิบาล ช่วยเหลือได้ทุกเรื่องเลย วันนี้ ปู่ปลดระวางแล้ว ขอมาเจอ คนที่สัญญาไว้ ห้าอสงไขย มาช่วยเค้า ให้ร่ำรวย ทั้ง โลก และธรรมก่อนเน้อ เอาๆๆๆ ถึงเวลา แม่เจ้านาง ภิยไมยศรี โยนก สุทราวาส ฉันจะไปช่วยแล้วเน้อ สัญญาลูกผู้ชาย ถึงจะแก่ ก็คือ ผู้ชายเน้อ ๆๆๆ ...............

ผมก็ไม่รุ้ว่าคือใคร แต่ ท่านสั่งมา ก็ เอามาลง ใครขนลุกขนพองสยองเกล้า ก็เชิญ หรือ ว่า เป็นสุภาพสตรี ก็มาเอาไป หรือ ว่า ต้องผ่านใคร ไปเจอ เจ้านางนี้ก็ตาม ...............3900 สวดชินบัญชร ให้ฟังทุกวัน แค่นี้ ........ทุกอย่างที่หวังและตั้งใจไว้ สำเร็จสมประสงค์แน่นอน เสริมญาณ บารมี การหยั่งรู้ที่แม่นยำ และปรับเปลี่ยน พลังงานร้ายๆๆ ให้หายไปได้ อย่างอัศจรรย์ .................

 

รอยเท้า ที่ ท้าวชินปัญชะระ เหยียบเห็นชัดเจน ที่หลัง ไม่ ฟรุ๊คแน่นอน ครับ เพราะไม่มีใครในโลกแกะ ของให้หลังแตก ครับ เขาควายฟ้าผ่าตาย สุดยอด ธนสิทธ์ สมพระเกียตริ ปู่เต่าเคราเหล็กอย่างแท้จริง ...............ดูรอยแตกให้ดี เหมือน เคย ถุกอะไรหนัก ๆ กดทับให้แตก ซึ่งตรงกับประวัติว่าท้าวชินะปัญขะระตีนหนัก กว่า เขาพระสุเมรุ นั่นเอง ชิ้นนี้ หึๆ ไม่ซื้อไว้ บอกตรงๆ ๆ หาไม่มี อีกแล้ว ครับผม......................

.... ผมอ่านหลายที ว่าลงว่าอไรแต่ที่แน่ๆๆ ไม่ใช่ ลงพญาเต่าเรือน แน่นอน ....................

 

ขอรับไว้ครับ โอนพร้อมแหวนพรุ้งนี้ครับ ว่าแต่ เต่าตัวใหญ่ไหมครับ

 

ห้อยคอได้ ครับ ไม่ใหญ่ ไม่เล็ก ครับ สวยมากๆๆ ครับ สุดท้ายก็มีเจ้าของมารับไปครับ ผมมีหน้าที่แค่ดูแล รักษา ชั่วระยะหนึ่ง แค่นั้นครับ ..........ดีใจด้วยครับ

 

ขอบคุณคร้าบก๋งขออนุญาติก็อบไว้อ่านนะครับ:z16

 

จองวง14 ครับ แจ้งแล้วทางพีเอ็ม

 

มีท่านอื่นจองก่อนหน้า ขออภัยดูไม่ครบถ้วนครับ ยกเลิกการจองขอรับ