ท่านใดทราบประวัติและมีวัตถุมงคลของ หลวงปู่อิง โชติโญ วัดโคกทม บ้างครับ

คุณแม่เก็บพระปิดตาไว้และกลับบ้านที่ต่างอำเภอ ต้องรอให้ท่านกลับมาก่อนค่ะ ในช่วงนี้ชมบารมีเพชรนาคาไปก่อนนะค่ะ หลวงปู่สายหลวงตาบัวทางจังหวัด.อุดรท่านเมตตามอบให้ทุกครั้งที่ไปกราบนมัสการท่านค่ะ

 

ยินดีจริงๆครับที่มีลูกศิษย์ของหลวงปู่มาช่วยกันเล่าเรื่องเกี่ยวกับหลวงปู่ให้ฟังกันครับ คุณเขากระโดงอย่าลืมมาเล่าต่อนะครับ

วันนี้ผมมาเล่าเรื่องของหลวงปู่อิงช่วงพิธีพุทธาภิเษกรุ่น 115 ปี ให้ฟังกันต่อครับ

ก่อนวันทำพิธีพุทธาภิเษกรุ่น 115 ปี ผมได้ไปช่วยงานที่สำนักสงฆ์คงคำโคกทม บุรีรัมย์ ที่หลวงปู่จำพรรษาอยู่ โดยได้ไปช่วยจัดปะรำพิธี ขึงสายสิญจน์ และช่วยงานต่่างๆ เท่าที่จะทำได้ ในวันดังกล่าวช่วงเวลาสายๆ ผมกับพรรคพวกได้เข้าไปกราบหลวงปู่อิงและได้นั่งสนทนากับท่านชวนท่านพูดคุยเรื่องต่าง ๆ หลวงปู่ท่านช่างเมตตาพูดคุยเล่าเรื่องโน้นเรื่องนี้ให้ฟัง และได้หันมาเตือนพี่คนหนึ่งซึ่งมีภรรยาหลายคนว่าให้พยายามระวังเรื่องผู้หญิงและให้เลิกเจ้าชู้ พี่คนนั้นถึงกับงงเพราะเรื่องนี้ไม่มีใครรู้และตัวเองก็ไม่เคยเล่าให้หลวงปู่ฟังแต่อย่างใด แสดงให้เห็นได้ว่าท่านทราบและหยั่งรู้เรื่องราวต่างๆได้เพียงแต่ท่านจะพูดหรือไม่เท่านั้นเอง ซึ่งในขณะนั้นมีอยู่ช่วงหนึ่งหลวงปู่อิงท่านพูดลอยๆว่า "พระผู้ใหญ่มันไม่รู้เรื่องอะไรหรอก" ซึ่งในขณะนั้นพวกผมก็งงๆว่าท่านพูดเรื่องอะไร แต่ก็ไม่ได้ติดใจถึงเรื่องที่ท่านพูดดังกล่าว

ต่อมาในช่วงบ่ายปรากฏว่าทางเจ้าคณะตำบลได้เรียกหลวงพ่อดุลย์ฯซึ่งเป็นหลานของหลวงปู่อิงซึ่งตอนนั้นเป็นเจ้าสำนักอยู่ให้ไปพบโดยแจ้งว่ามีคนของกรมศาสนา(ขณะนั้น)มาร้องเรียน ผมเองได้ติดตามไปกับคณะของหลวงพ่อดุลย์พร้อมกับคณะกรรมการจัดสร้างหลวงปู่อิงรุ่น 115 ปีด้วย ซึ่งได้ความประมาณว่ามีผู้ร้องเรียนจะไม่ให้ทำพิธีปลุกเสกวัตถุมงคลซึ่งกำลังจะมีขึ้นในวันรุ่งขึ้นแต่สรุปแล้วทางคณะกรรมการก็ยืนยันจะดำเนินการต่อไปเพราะได้ตระเตรียมทุกอย่างไว้พร้อมแล้วซึ่งเรื่องดังกล่าวเป็นเรื่องของการขัดผลประโยชน์กันกับคณะจัดสร้างวัตถุมงคลของหลวงปู่อีกคณะหนึ่ง(ไม่ขอพูดในรายละเอียด) ในตอนนั้นเองผมจึงทราบว่าเรื่องที่หลวงปู่อิงท่านพูดเกี่ยวกับพระผู้ใหญ่เมื่อช่วงเช้าที่ผ่านมานั้นคือเรื่องอะไรนั่นเอง ซึ่งเรื่องที่หลวงปู่ท่านรู้ล่วงหน้านั้นเป็นเครื่องยืนยันถึงญาณทัศนะของท่านเป็นอย่างดี

หลังจากพบพระผู้ใหญ่ดังกล่าวแล้วพวกผมก็ได้เดินทางกลับมาที่พิธีและเตรียมงานต่อไปตามปกติ ในวันนั้นได้มีผู้ร่วมงานทยอยเดินทางมาร่วมงานกันเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ แต่ในช่วงบ่ายๆเย็นๆวันนั้นเองหลวงปู่อิงท่านมีอาการตัวร้อนมีไข้ ทางญาติโยมก็ได้พยายามให้ท่านพักผ่อนเพราะกลัวท่านจะมีอาการแย่ลงซึ่งอาจจะทำให้พิธีปลุกเสกในวันรุ่งขึ้นไม่สามารถกระทำได้ โดยทางคณะกรรมการได้พูดคุยกันเกี่ยวกับเรื่องหลวงปู่ว่าหากท่านป่วยมากและอาการไม่ดีขึ้นจะทำอย่างไรดี....

วันนี้ขออนุญาตหยุดแค่นี้ก่อนครับ เดี๋ยวมีเวลาวันหน้ามาเล่าให้ฟังกันต่อครับ

 

พอจะทราบค่ะเกี่ยวกับผลประโยชน์ ได้เรียนรู้ในตอนนั้นพอสมควร แต่ข้าพเจ้ามุ่งเพียงเรื่องเดียว คือ การได้อุปฐากหลวงปู่ สำหรับเรื่องอื่นๆเมื่อได้พระปิดตามาแล้ว ก็เลยต้องปิดหูปิดตาปิดปาก (แต่ไม่ได้ปิดจมูก) รวมทั้งปิดใจตัวเองไม่ให้ปรุงแต่ง แต่เรื่องราวทั้งหมดก็ยังอยู่ในความทรงจำค่ะ มีเรื่องราวเยอะแยะมากค่ะ บางเรื่องไม่แน่ใจว่าจะเล่าได้หรือ เช่น เรื่องขุมทรัพย์ เอาเป็นว่าจะขอเล่าเรื่องที่พอจะเล่าได้นะค่ะ
ในช่วงแรกๆที่หลวงปู่เริ่มเป็นที่รู้จักของญาติธรรมต่างๆ ก็จะเริ่มมีญาติธรรมมากราบนมัสการหลวงปู่มากขึ้นเรื่อยๆ เพราะรู้ข่าวว่ามีหลวงปู่ที่มีอายุถึง 115 ปี ในขณะนั้นหาบุคคลที่มีอายุยืนยาวเช่นนี้ยากยิ่งนัก หลวงปู่มีจิตใจทีเมตตาต่อญาติธรรมอย่างมาก
ในวันหนึ่งหลวงปู่ถามข้าพเจ้าว่า "หนู ถ้าจะทำรูปหลวงปู่อันเล็กๆ ทำมาให้หลวงปู่หน่อย เอามาสักหลายๆร้อยแผ่น"
ข้าพเจ้าก็ไปจัดการให้ร้านถ่ายรูปอัดรูปหลวงปู่เป็นแผ่นเล็กๆและนำมาให้หลวงปู่และก็เห็นหลวงปู่มอบให้ญาติธรรมที่มากราบไหว้ จึงได้เรียนถามหลวงปู่ว่า "หลวงปู่ค่ะที่หลวงปู่ให้หนูอัดรูปเล็กๆของหลวงปู่แบบนี้เพราะจะเอาแจกให้ญาติโยมใช่มั้ยค่ะ"
หลวงปู่ "ใช่ ญาติโยมทุกคนมาหาหลวงปู่ด้วยความศรัทธา วัตถุมงคลก็ไม่มีมาก หรือบางคนก็ไม่ได้ร่ำรวยมีเงิน หลวงปู่ไม่มีอะไรให้เค้า ก็จะให้รูปหลวงปู่ให้เค้านำกลับไปกราบไหว้ระลึกถึง"
ข้าพเจ้า "หลวงปู่ค่ะ ถ้าหนูหรือญาติโยมมีรูปหรือวัตถุมงคลหลวงปู่ จะขอบารมีหลวงปู่ด้านไหนได้บ้างค่ะ"
หลวงปู่ "ได้หมดทุกด้าน โดยเฉพาะแคล้วคลาดปลอดภัยและค้าขาย หลวงปู่ชอบคนขยันทำมาหากิน ค้าขาย"
ข้าพเจ้า "แล้วถ้านานๆไปละค่ะ ตอนนั้นวัตถุมงคลหลวงปู่ก็หมดแล้ว ถ้าหนูจะเปิดร้านขายของและอยากขายของดีๆ หนูจะต้องทำอย๋างไรค่ะ"
หลวงปู่ "อัดรูปหลวงปู่แผ่นใหญ่ๆติดร้าน เดินเข้าร้านมาให้มองเห็น ในวันเปิดร้านให้จุดธูปอธิฐานจิตถึงหลวงปู่ ที่นี้หนูอยากจะให้ขายของดีแค่ไหน"
ในช่วงที่สนธนากับหลวงปู่ก็มีหลายๆท่านนั่งด้วย ในนั้นมีหลวงพี่สมบัติและท่านผ้าขาวท่านหนึ่ง ซึ่งท่านผ้าขาวท่านนี้ได้กราบเรียนหลวงปู่ว่า
ท่านผ้าขาว "หลวงปู่ครับ ผมถักสร้อยคอ สร้อยข้อมือ อุณาโลมได้ครับ"
หลวงปู่ "ดีๆ เดี๋ยวช่วยกันถักให้หลวงปู่ๆจะได้เอาไว้แจกให้ญาติโยม"
หลังจากนั้นข้าพเจ้าและทุกคนก็ช่วยกันถักสร้อยคอ สร้อยข้อมือ อุณาโลม ฯลฯ ทั้งวันและดึกดื่นเพื่อเอาไว้แจกญาติโยมที่เดินทาง โดยเฉพาะให้ช่วงจะปลุกเสกรุ่น 115 ปี หรือวันสำคัญทางศาสนาญาติโยมจะเดินทางมาเป็นจำนวนมากจริงๆ หลวงปู่ได้ให้ข้าพเจ้าจัดทำรูปแผ่นเล็กๆเป็นจำนวนมาก รวมทั้งมีญาติโยมบางท่านได้จัดทำและมอบพระเครื่องให้กับหลวงปู่ หลวงปู่จะวางไว้ในพานและกล่องใกล้ๆกับที่นั่ง เพื่อหยิบแจกญาติโยมได้สะดวก ด้วยความเป็นคนช่างสงสัยก็กราบเรียนหลวงปู่ว่า
ข้าพเจ้า "หลวงปู่ค่ะพระเครื่อง รูปภาพ สร้อยและอุณาโลมที่จะแจกให้ญาติโยมหลวงปู่ต้องปลุกเสกมั้ยค่ะ"
หลวงปู่ "ปลุกเสกซิ ในตอนกลางวันถ้าไม่มีญาติโยมมาหลวงปู่ก็จะปลุกเสก ตอนกลางคืนหลวงปู่ก็ปลุกเสกไปเรื่อยๆ" พอได้ฟังเช่นนี้ข้าพเจ้าก็คิดในใจว่าเดี๋ยววันหลังจะต้องขอไว้บ้าง แต่ทำและจัดเตรียมไว้เท่าไรก็ไม่พอ ในวันหนึ่งหลวงปู่ก็ได้บอกว่า
"หนูแบมือมานี่ซิ " และได้กำพระเครื่อง 3 กำมือใหญ่ๆโยนใส่มือข้าพเจ้า "เก็บเอาไว้นะ เพราะหนูไม่เห็นเอาอะไรเลย เอาไว้บ้างนะเอาไว้แจกเพื่อนฝูงคนรู้จักที่ควรให้ในวันข้างหน้า"
พอมาถึงวันนี้ข้าพเจ้าคิดถึงคำที่ว่าบ้านช่างไม้ ช่างปูนจะไม่สวย คงเหมือนข้าพเจ้าที่เป็นผู้จัดทำรูปภาพ สร้อย อุณาโลม รวมทั้งนั่งเฝ้าพระเครื่องรุ่นต่างๆทุกวัน แต่ก็ไม่ได้ปรารถนาอยากได้ ไว้ครอบครอง ตอนนั้นมีความรู้สึกสุขใจมากกว่าที่ได้เห็นรอยยิ้มของญาติโยมทุกๆคนค่ะ

 

คุณเขากระโดงมี file รูปหลวงปู่อยู่ไหมครับ อยากได้ครับเอาไว้อัดขยายบ้างครับ

 

ขอตามอ่านอย่างเดียวครับ ศัสธาท่าน ศัสธาหลวงปู่หมุน ศัสธาครูบาอิน แต่ไม่มีข้อมูลในยุคก่อนๆ คงต้องรบกวนท่านอื่นๆ

 

เหรียญรุ่นนี้ผ่านการอธิธานจิตโดยหลวงปู่หมุน ในงานครบ 100 วันหลวงปู่อิง

 

ขอจองที่รอฟังเรื่องราวของหลวงปู่ด้วยคนครับ

 

พระปิดตา

พระปิดตาค่ะ มีใครพอจะรู้ประวัติมั้ยค่ะ

 

หลวงปู่อิงรุ่นวัดป่าหนาม หลายๆท่านจะไม่รู้ว่ามีรุ่นนี้ หลวงพ่อเจ้าอาวาสขออนุญาตหลวงปู่อิงจัดสร้าง (เป็นรุ่นแรกๆ) เพื่อจัดหาทุ่นสร้างพระอุโบสถ

 

พระปิดตานี่น่าจะเป็นพระพิมพ์ของหลวงปู่โลกอุดรครับ องค์นี้ได้จากหลวงปู่อิงหรือเปล่าครับ

หลวงปู่อิง วัดป่าหนามนี่ออกประมาณปีไหนครับ พอทราบหรือเปล่าครับ



รูปที่คุณเขากระโดงอัดมาถวายหลวงปู่อิงสำหรับแจก ใช่รูปนี้หรือเปล่าครับ ขนาดเล็ก ประมาณ 2x3 ซม. ช่วงนั้นเห็นแจกเยอะมากครับ

 

จะมี2-3 รูปค่ะ แต่รูปนี้จะแจกพร้อมพระในซองพลาสติกเล็ก มีโยมที่ทำพระเครื่องและหนังสือนำมามอบไว้ให้ค่ะ ถ้าใครมีรุ่นนี้แสดงว่าได้จากมือท่านค่ะ

 

ขอภาพขยายหน่อยได้ไหมครับ

 

ระหว่างรอพี่ sunny กลัวพี่จะมาเล่าต่อ แต่หากระทู้ไม่เจอครับ อีกอย่างไม่อยากให้...............หายไป

 

ผมก็มองๆหารุ่นนี้ แต่พระของหลวงปู่ไม่ค่อยมีออกมาให้เห็น ไม่รู้ว่าทำไม สงสัยสร้างน้อยรุ่น

 

เมื่อก่อนบูชาได้ไม่ยาก เดี๋ยวนี้ต้องระวังของเลียนแบบ

 

ได้มาอีกองค์ พระของหลวงปู่หายากมากๆ

 

ตอนนี้พระรูปหล่อของหลวงปู่ มีเก๊ๆๆ ออกมา เช่าหาบูชาระวังนะครับ

 

ใครมีข้อมูลและมีพระหลวงปู่มาช่วยกันแชร์ข้อมูลหน่อยครับ

 

พระของหลวงปู่ มีให้เห็นน้อยจริงๆ

 

“หลวงปู่อิง โชติโญ วัดโคกทม” ท่านเป็นสหธรรมิกกับหลวงปู่หมุนวัดบ้านจาน
… หลวงปู่อิง โชติโญ วัดโคกทม เถราจารย์ ๕ แผ่นดิน ที่มีอายุยืนยาวมาถึงปี ๒๕๔๓ ( อายุ ๑๑๕ ปี )
เดิมชื่อ อิง กรรัมย์ เกิดปีกุน พ.ศ. ๒๔๒๘ ในสมัยรัชกาลที่ ๕ บิดาชื่อฮอน มารดาชื่อพิม กรรัมย์ ภูมิลำเนาเดิมอยู่บ้านตาไก้ ต.กระสัง อ.กระสัง จ.บุรีรัมย์ ไม่ได้รับการศึกษา มีพี่น้อง ๓ คน ท่านเป็นคนสุดท้อง บวชเมื่ออายุ ๕๕ ปี หลังภรรยาเสียชีวิตบวชที่บ้านหนองแคน อ.สตึก จ.บุรีรัมย์ หลังบวชได้ ๑ วัน ท่านได้ออกเดินธุดงควัตร ครั้งแรกมุ่งตรงมาที่อำเภอปากช่อง จ.นครราชสีมา และได้พบหลวงปู่เทพโลกอุดร และได้ฝากตัวเป็นศิษย์ของหลวงปู่เทพโลกอุดร ได้อยู่ศึกษาและปฎิบัติธรรมกรรมฐานกับหลวงปู่เทะโลกอุดรระยะหนึ่ง

หลังจากนั้นก็ธุดงค์ไปเรื่อยๆทั่วเมืองไทยโดยไม่แวะเข้าชุมชนใดๆ ส่วนใหญ่จะธุดงค์อยู่ในป่าลึกเพียงลำพังเพียงรูปเดียว ท่านจะธุดงค์ในเขตป่าลึกในแถบทางภาคเหนือ และในเขต จ.เลย จ. เพชรบูรณ์ เขตเขาใหญ่ จ. นครราชสีมา และแถบเทือกเขาพนมดงรัก ในเขตอีสานใต้ ประเทศเขมรและลาวตามลำดับ ในปี พ.ศ. ๒๕๓๖ ท่านได้เดินทางออกจากป่าลึกเป็นครั้งแรกและได้มาโปรดญาติโยมในเขต อ.กระสัง จ.บุรีรัมย์ ได้มีญาติห่างๆของท่านได้เข้าณมัสการและสอบถามเรื่องจากท่าน ญาติของท่านจึงมีศรัทธาและได้นิมนต์รับมาจำพรรษาที่สำนักสงฆ์บ้านโคกทม ต.กันทรารมณ์ อ.กระสัง จ. บุรีรัมย์

จากการตรวจสอบใบสุทธิของท่านพบว่ามีอายุ ๑๐๗ ปี (ในปี ๒๕๓๖) ต่อมาในปี ๒๕๓๘ หลวงปู่ได้ไปเยี่ยมญาติที่ จ.เพชรบูรณ์ ได้ถูกคนร้านลักย่ามของท่านทำให้สิ่งของต่างๆที่เป็นของใช้ส่วนตัวในการเดินธุดงค์ รวมทั้งใบสุทธิหานในครั้งนั้น ต่อมาท่านได้เดินทางกลับมาที่ อ.กระสัง จ.บุรีรัมย์ ได้แจ้งความที่ท่านเจ้าคณะอำเภอกระสัง ได้รับคำบอกกล่าวจากท่าเจ้าคณะอำเภอว่า ไม่จำเป็นต้องทำใบสุทธิก็ได้เนื่องจากชราภาพมากแล้ว ในปี พ.ศ.๒๕๔๒ ท่านจำพรรษาอยู่ที่สำนักปฏิบัติธรรมบ้านโคกทม อ.กระสัง จ.บุรีรัมย์ โดยมีหลานชายของท่าน ชื่อพระอาจารย์ดุน อนีโฆ เป็นเจ้าอาวาสสำนักสงฆ์แห่งนี้

หลวงปู่ละสังขารเมื่อวันที่ 11 มี.ค.2544 อายุ 116 ปี ได้รับพระราชทานเพลิงศพเป็นกรณีพิเศษ เมื่อวันที่ 1 เม.ย.2544 ตอนประชุมเพลิงศพหลวงปู่ ปรากฏศพหลวงปู่ ไม่ไหม้ไฟ เพียงแต่ดำเป็นตอตะโก
จนต้องมีการขอขมาต่อสังขารของท่าน ขอให้ไหม้ไฟไปตามธรรมชาติ หลวงปู่อิง ท่านเก่งมาก ขนาดหลวงปู่หมุนยังให้ยอมรับว่าเก่งจริง