ทำอย่างไรดีค่ะ..ทุกข์เพราะห่วงความคิดผู้อื่น

ตอนนี้นู๋มีความทุกข์มากค่ะ เกลียดตัวเองมากๆที่เป็นคนห่วงความรู้สึกคนอื่นมากเกินไป กลัวว่าคนนู้นคนนี้จะคิดกับเราไม่ดี พยายามทำตัวเองให้ดีต่อผู้อื่น จนไม่เป็นตัวของตัวเอง ทั้งๆที่พื้นฐานนิสัยเราเป็นคนไม่ชอบโดนเอาเปรียบ ต้องการให้ผู้อื่นเคารพ แต่การห่วงความคิดผู้อื่นกลับทำให้เราดูเป็นคนใจดีมากเกินไป จนบางทีก็โดนเอาเปรียบ เราจะขัดแย้งกับตัวเองทุกครั้ง ยิ่งพอเรารู้ว่ามีคนคิดร้ายต่อเรา เราก็จะเสียใจมาก ทั้งๆที่เราไม่เคยคิดร้ายต่อเค้าเลย บางทีการขัดแย้งในตัวเราก็ทำให้เราหลุดแสดงอาการไม่พอใจบางอย่างออกไปแรงๆ แต่ก็นั่นแหละค่ะ สุดท้ายก็กลับมาทุกข์เพราะเสียใจกับการกระทำตัวเองเช่นเดิม ....,,, นู๋ควรทำอย่างไรดีค่ะ ฟังดูอาจเป็นเรื่องเล็ก แต่มันทำให้นู๋ทุกข์ได้มากเหลือเกิน บางทีก็จะนั่งซึมร้องไห้ในห้องพระคนเดียวบ่อยๆ เพราะไม่รู้จะระบายที่ใด
ขอบคุณค่ะที่รับฟัง

 

เอ๋...เราจะตามเอาใจคนอื่นตลอดเวลา เพื่อให้คนอื่นมองเราว่าใจดีกับเขามันคงเป็นไปไม่ได้...
หากต้องการให้ผู้อื่นเคารพต้องชื้อด้วยนํ้าใจคือเราต้องรู้จักความเคารพต่อตนเองและคนอื่นๆ ....รู้จักการให้ที่เหมาะสม..ผู้ให้...ย่อมผูกมิตรไว้ได้.
อีกอย่างเราไม่ได้ทุขเพราะคนอื่นที่ไหน,แต่เป็นตัวเราเองต่างหากที่หวังกับคนอื่นว่าต้องดีอย่างงั้นอย่างงี้กับเราเหมือนดั่งที่เราทําต่อพวกเธอนะ..แต่เมื่อไม่ได้ดั่งใจก็ทุขนี่แหระโลกธรรม 8 มีลาภ..เสื่อมลาภ มียศ...เสื่อมยศ มีสรรเสิรญ...มีนินทา มีสุข...มีทุกข์...
ทางที่ดีเลิกคิดเอาเปรียบคนอื่นเพื่อให้ได้ดั่งใจเราชะจะได้ไม่ต้องเอามาคิดมากเป็นตัวของตัวเองนั่นแหระดีที่สุดใครจะคิดร้ายคิดดีกับเราก็มองเป็นเรื่องธรรดา...อย่าไปยืดและอย่าไปติดกับสิ่งเหล่านั้นมากเกินไป.
แล้วจงพิจารณาความตายเป็นมรนานุสติว่าสักวันเราและคนอื่นๆย่อมตายแน่นอนประโยชน์อะไรที่เราต้องมาตามใจกิเลสของเราเราจะฝืกสติให้มั่น..ตามดูความคิดลมหายใจเสมอ.จงทําวันนี้ของเราให้ดีที่สุดนะครับ แล้วอย่าลืมแผ่เมตตา+รู้จักปล่อยวางอุเบขขาอยู่เสมอจะทําให้เรามีความสุขใจได้ ^^

 

สาธุค่ะ ตอนนี้นู๋พยายามศึกษาธรรมะไหว้พระสวดมนต์ รู้สึกเย็นขึ้น ตาม คห. ข้างบนทำให้นู๋สบายใจในตอนนี้บ้างแล้วค่ะ แต่คงเพราะกิเลศมันหนา หากมีเรื่องอีกคงทุกข์อีก เรื่องของเรื่องขอเล่าได้ไหมค่ะ .. ที่บ้านมีสะไภ้สามคนค่ะ เราเปนสะไภ้พี่คนแรกแต่อายุน้อยสุด ก็ตามเรื่องค่ะ แก่งแย่งชิงดีใส่ร้ายป้ายสีกัน มันทุกข์จริงค่ะ สงสารแฟนเพราะแฟนดีค่ะ แต่สภาพแวดล้อมมันแย่ ส่วนตัวนู๋เปนคนคิดมาก เค้าก็คิดตาม

 

ธรรมดาของคนที่ยังมีกิเลส อยู่ที่ว่าเราจะมีสติรู้ทันหรือปล่าว... ลองฝืกสตินั่งสมาธิทุกวันๆสิแล้วจะทําให้เรารับรู้สิ่งต่าๆที่มากระทบทั้งทางตา หู จมูก ลิ้น กาย และ ใจ ตามที่พระพุธทเจ้าสอน
ใดๆในโลกล้วนอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ไม่มีอะไรจิรังยั่งยืนได้
ขอให้ผ่านคามทุขนี้ไปได้ด้วยดี ด้วยความเพียน สติ และ ปัญญาอันถูกต้อง ของ จขกท นะครับ ^/\^

 

ตามที่คุณ มากิ และคุณ พุทธสิน ได้กล่าวไว้นั้น ช่างเป็นคำกล่าวที่ดีมากๆ

ค่ะ ตัวดิฉันเองก้มีเรื่องทุกข์ใจอยู่ แต่ พอเข้ามาอ่านแล้ว ก็ขอชื่นชม ท่านจขกท. นะคะ


ว่าเป็นคนจิตใจดีมากเลย... อย่าล้มเลิกในการทำความดีนะคะ ทำต่อไป ( อิอิ บอกตัวดิฉัน

ด้วย ) เป็นกำลังใจให้คุณนะคะ

 

ฟังคำแนะนำจากทางธรรมก็สอนให้เราปล่อยวางเดินทางสายกลางค่ะ แต่การจะเอาทางธรรมไปสู้กับทางโลกนั้นมันช่างยากเหลือเกิน นี่แหละมั้งค่ะที่ว่า ความดีมันทำยาก คำแนะนำทางโลกจากบางคนก็บอกเราให้สู้สิ ฟาดฟันกับเค้าไปเลย ใจเราคิดอยากทำแบบนั้นตลอดค่ะ แต่จะมีอะไรมาสกิดใจให้ทำดีตลอดๆ มันก็ทะเลาะกับตัวเองสิค่ะ บางทีมานอนกอดหมอนร้องไห้จริงๆค่ะ เรื่องทะเลาะกันระหว่างตัวบุญกับตัวมารในตัวเอง ใครเปนอย่างเรามั้ยค่ะ วางอุเบกขาใส่เค้าไปแล้ว แต่เรากลับมานอนทะเลาะกับตัวเอง 555 บางทีเราก็คิดว่าเราบ้าค่ะ เพราะเหมือนมีสองคนอยู่ในตัวเรา

 

ตามคำแนะนำของคุนมากิดีมากๆค่ะ แค่เรารู้เท่าทันอารมและการกระทำตัวเอง มันอาจยากสำหรับคนใจร้อนแบบเรา แต่เราจะพยายามค่ะ ^_^

 

หาพระพุทธรูปสีทองมานั่งมอง
เป็นภาพก็ได้
ไม่ต้องคิดอะไร นั่งมองแล้วสังเกตลมหายใจไปเรื่อย ๆ

 

จขกท.เป็นเหมือนเราเลย แต่เราพยายามคิดว่า มีแต่เรานี่แหละที่อยู่ด้วยกันไปจนตาย แล้วจะไปแคร์คนอื่นทำไมทั้งที่เขาก็ไม่ได้อยู่ติดหนึบกับเราไปทุกที่หรือจนเราตายนี่นา ชีวิตคนเรามันมีเวลาน้อยนะ อย่าเอาเรื่องเล็กน้อยมาทำให้เครียดเลย ลองเอานี่ไปอ่านนะ ทุกข์เพราะคำหรือเพราะคุณ : อาหารสมอง เมื่อกี้เราตั้งกระทู้ไว้ที่จักรวาลคู่ขนาน เราก็เอามาจากเว็บนี้แหละจ้า

 

เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ จะแคร์คนเค้าให้มากทำไม ไม่มีใครอยู่กับเราไปจนตาย อ่านแล้วนึกถึงคำสอนนึงขึ้นมาเลยค่ะ "ความทุกข์นั้นเป็นสิ่งประเสริฐเพราะหากเราไม่ทุกข์เราคงไม่รับรุ้ถึงความสุข " ขอบคุณสำหรับบทความดีๆที่นำมาให้อ่านด้วยค่ะ

 

ขอนอกเรื่องจ่ะ ...
เมื่อสักครู่พึ่งสวดมนต์ไหว้พระเสร็จค่ะ เราเองชอบสวดมนต์ตอนตี1ตี2 มากค่ะ รู้สึกสงบดีในบ้านไม่วุ่นวาย แต่สวดไปก็ขนลุกไปค่ะ >_<" หลอนมากเลย เป็นทุกครั้งที่สวดเลยค่ะ ไม่รู้คิดไปเองรึปล่าว อาจมีใครมานั่งฟังเราสวดก็ได้ค่ะ บรึ่ยยยย !!!

 

เอางี้ไม่ต้องไปคิดอะไรมาก

ไม่ต้องไปร้องไห้ ไปสวดมนต์หรือไปทำอะไรที่ไม่ดี ทำร้ายตัวเอง
ให้คิดเสียว่า ตัวเรานั้นมีอยู่ 3 ภาพ

ภาพแรก เป็นภาพที่คนอื่นมองเราและอยากจะให้เป็นเช่น พ่อแม่อยากให้เราเป็นหมอ คนเกลียดเราอิจฉาเราอยากให้เราโดนรถชนตาย เป็นต้น

ภาพที่สอง เป็นภาพที่เราอยากจะเป็นเช่น อยากเป็นเจ้าหญิง เป็นดารามีคนมาห้อมล้อม หนุ่มตามขอความรัก

ภาพที่สาม เป็นภาพตัวเราในปัจจุบันที่เป็นตัวเราเองจริงๆเช่น ยังเป็นนักศึกษา เป็นลูกของพ่อแม่ เป็นต้น

2 ภาพแรกคือ มายา ครับ
คือ ความอยากได้ใคร่ดี/เลว เป็น ภาวิตัณหาหรือวิภาวิตัณหา ไม่เป็นความจริง ไม่ว่าคนอื่นหรือตัวเราฝันว่าว่าจะเป็นอะไร ก็คงไม่ได้เป็นไปตามฝันเสมอไป

ภาพสุดท้ายคือ ตัวเราในปัจจุบัน เป็นของจริงที่จับต้องได้ ตัวเราเท่านั้นที่จะกำหนดอนาคตดัวเองไม่ใช่ลมปากของใคร

ฉะนั้นจึงไม่ต้องไปแคร์ขี้ปากใคร ถ้าเราตระหนักได้ว่าเราได้ทำดีแล้ว ใครจะว่าอย่างไรช่างเขา เพราะเค้าไม่ใช่เรา ไม่มีสิทธิมากำหนดอะไรในตัวเรา เป็นภาพมายาในหลอนจิตใจของเราเท่านั้น

 

สาธุค้ะ อธิบายได้เห็นภาพมากค่ะ ตอนนี้หนูเริ่มมีวิวัฒนาการที่ดีขึ้นค่ะ เริ่มปลงได้ เริ่มไม่ใส่ใจ แต่ก็แอบมีมั่ง เมื่อคืนก็นอนคิดทั้งคืนค้ะ แต่ไม่ทุกข์ คิดแค่ว่าเพราะอะไรเค้าถึงเกลียดเรา แต่ก็ไม่มีประโยชน์อยู่ดี ขอบคุณสำหรับคำชี้แนะและกำลังใจค่ะ

 

ตอนตีหนึ่งตีสองเทวดาจะมาสวดมนต์ ไปนั่งแทรกกลางก็ขนลุกดิ
ถอยมาข้างหลังแล้วนั่งมองพระพุทธรูปไป

 

จิงหรอค่ะ !! คงต้องหาที่นั่งประจำแล้วค่ะ แล้วสงสัยค่ะ เวลาท่านๆสวดมนต์ท่านต้องมาสวดหน้าหิ้งพระเหม้อนเราด้วยหรอค่ะ

 

สวดมนต์บูชาพระ ไม่สวดหน้าพระแล้วจะให้ไปสวดที่ไหนล่ะ แม่คุณเอ๊ย!
ถอยมาแถวเดียวแหละ ระยะประมาณให้มีคนนั่งข้างหน้าได้หนึ่งคน

 

ขนลุกเหมือนกันจ้า สวดไปขนลุกไป เป็นข้างซ้ายซะส่วนใหญ่

 

ไม่รู้จะถอยไปไหน หลังนั่งชิดกำแพงเลย pity_pig

 

อันนี้ไม่ต้องถอยหรอก
หาอาสนะสำหรับครูบาอาจารย์มาวางไว้อันนึง
อย่าเอาไปนั่งเองนะ
ห้ามให้ใครนั่งด้วย