เขาเรียกว่า "ผีอำ" หรือ "ฝันไป"

.... ถึงตรงนี้ทำให้เรารู้ว่าความฝันของเราไม่ใช่แค่ฝันธรรมดาแต่มัน คือ นิมิตรจริง ... งั้นลุงคนนั้นก็เป็นวิญญาณของคนที่เรียนวิชาเสือสมิงแล้วตายจนมาอยู่กับเจ้าตำหนักนี้นะสิ แล้วยายกระสือคนนั้นละก็คงไม่ต่างกัน ... ตอนนั้นเราเองบอกตามตรงว่ากลัวมากเกิดมาก็ไม่เคยเจอเรื่องไหนที่บีบหัวใจเราแบบนี้ นอกจากกรรมเรื่องความรักที่มันทรมานเราอยู่นะ ...

... เราถามตัวเองเหมือนกันว่าเรากำลังเผชิญอยู่กับอะไรอยู่ แต่ทุกสิ่งทุกอย่างมันลงตัวในคำตอบที่ว่า เรากำลังเผชิญกับไสยย์เวทที่มีความขลังมากทีเดียว แล้วเราเป็นแค่คนธรรมดาไม่มีอะไรเลยสวดมนต์ยังไม่เคยจบเลยจะเอาอะไรไปสู้กับเขา เทวดาที่ท่านเคยเมตตาท่านก็หนีหายไปหมดแล้ว บุญบารมีเราก็แทบยไม่ค่อยทำ .. เราจะตายไหม๊ .. ถ้าให้พ่อเราช่วยละ .. เราหยิ่งตอนนั้นเราไม่บอกอะไรพ่อเราเลยเพราะคิดว่าแค่เรื่องของพ่อก็เยอะพอแล้วในเมื่อเราตัดสินใจจะช่วยเขาแล้วนี้ทำไงได้ก็ต้องฝ่าฟันกันต่อไปตราบใดที่เจ้าตัวมันยังอยากหลุดพ้น ...

 

... เพื่อเราได้หาเงินจำนวนหนึ่งให้เราเดินทางไปกรุงเทพเพื่อไปบูชาของสิ่งหนึ่งซึ่งเราก็เดินทางไปกรุงเทพคนเดียวแต่เราได้นัดขอให้เพื่อนรุ่นน้องคนหนึ่งช่วยไปเป้นเพื่อนเรา ด้วยเพราะคนส่วนมากที่เข้ามายุ่งเกี่ยวในชีวิตเรามักจะมีเทวดารักษาตน หรือ เกี่ยวพันธุ์กับสัมผัสพิเศษเราเลือกเพื่อนคนนี้ให้พาไปแล้วเขาก็รับปาก ...

.. ตอนที่เราเดินทางมันมีเรื่องแปลกเกิดขึ้นกับเราอยู่อย่างคือเราจะรู้สึก " ง่วง " มากจนบอกไม่ถูก ... ง่วงเหมือนโดนวางยาสลบอ่อน ๆ ไงงั้นเลย .. เราเดินทางโดยรถทัวร์ซึ่งตอนแรกเราว่าจะขับรถไปเองดีนะที่ไม่เอารถมาไม่งั้นตายแน่เราลงข้างทางอย่างไม่ต้องสงสัย ... เราเหมือนมีความรู้สึกสองอย่างปะปนกันไป คือ เหมืนอจะง่วงมากแต่อีกใจบอกให้อย่าหลับเรากำพระไว้ในมือตลอดพร้อมระลึกถึงพระแม่ที่เราเคารพท่านมาก .. เราหลับแบบไม่รู้ตัวแต่ก็ไม่มีเรื่องร้ายอะไรขึ้นเราถึงกรุงเทพโดยปลอดภัย ...

... เรานักเจอเพื่อนคนนี้ที่จตุจักรแล้วนั้งรถเมล์ไปยังวัดที่พระอาจารย์ต่องบอกให้มา .. ตลอดทางเรายังคงง่วงอยู่ ... แต่เพื่อนเราที่มาด้วยจะดุเราเสมอว่า " แกห้ามหลับนะ เขาจะทำให้แกหลับแกอย่าหลับ เชื่อฉัน " เราตกใจเล้กน้อยเพราะเพื่อนเรามันรู้ได้ยังไงเราไม่ได้บอกเรื่องอะไรมันเลยแค่ขอให้ไปวัดเป็นเพื่อนเฉย ๆ แล้วมันก็นั้งตัวตรงตลอดเวลาตาดุ ๆ แต่ก็ไม่บอกอะไรเรา .. จนใกล้จะถึงวัดแล้วอยู่ ๆ เพื่อนคนนี้ก็ถามเราว่า " ตรงที่แกจะไปใช่ต้องข้ามถนนใช่ไหม๊ แล้วก็มีสะพานลอยด้วย " เราตอบมันเลย " ไม่รู้ไม่เคยไปดูแค่จากแผนที่เอา " เชื่อไหม๊คะมันบอกว่าถึงแล้วพร้อมกับชี้ให้ดู ... อั๊ยย๊ะแป๊ะมากคะตรงตามที่เพื่อนบอกทุกอย่างทั้งที่พวกเราไม่เคยมีใครมาแถวนี้เลย ... เริ่มกลัวเพื่อนคนนี้แล้วสิ ... ได้แค่แซวว่า " แรงนะเรา 5555 " มันบอกรีบ ๆ ไปมันจะไม่ไหวแล้วมันก็เหนื่อยและง่วงมากด้วยให้รีบไป เราก็ไปถามหาวัดที่เราต้องการจากพี่วินจนได้มาเจอวัดนั้นจริง ..

 

ตามมาอ่านค่ะ แต่ละคั้งที่เจอหนักหนาสาหัสจริงๆ ขอให้คุณปลอดภัยนะคะ

 

..... ขอบคุณคะ ตั้งแต่ช่วงนั้นจนตอนนี้ก็เจอแต่ที่หนัก ๆ ทั้งนั้นแหละคะ .. เหมือนจะหนักขึ้นเรื่อย ๆ นะคะ ทั้งเรื่องเพื่อน เรื่องแฟนคนที่ตาย และ แฟนคนปัจจุบัน .. เราทำได้เพียงไหว้พระสวดมนต์ ทำบุญ และมีไปตรวจดวงบ้างครั้งคราวเผื่อมีช่วงไหนดวงมันตกจริง ๆจะระวังตัวมากขึ้นคะ ... ได้แต่ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์เมตตาเราต่อไป ..

 

.... พอถึงวัดเราก้แปลกใจนะ แต่ก็คิดแค่ว่าวัดที่กรุงเทพคงเป็นแบบนี้แหละ หาต้นไม้ยากมากมีแต่สิ่งปลูกสร้าง ..

... เราเข้าไปติดต่อขอบูชาสิ่งที่อาจารย์สั่งมา แต่เพื่อนเรามันไม่ยอมเข้ามามันได้แต่แอบมองทางประตูทำหน้าล๊อกแล๊กแบบกลัว ๆ .. คงเพราะในศาลาการเปรียญหลังนี้เต็มไปด้วยพระขนาดต่าง ๆ ทั้งกุมารเยอะแยะไปหมดละลานตาด้วยของขลัง และ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ...

... หลังจากที่เราได้ของตามที่พระอาจารย์สั่งแล้วเพื่อนก็ชวนไปเดินแถววังหลัง แลกกับที่มันมาเป็นเพื่อน .. มันบอกว่าถ้ามีงานหน้าแกไม่ต้องเรียกฉันมาเป็นเพื่อนแล้วนะ ไม่เอาแล้วแบบนี้ของแข็ง .. เห้อ ๆ

.... หลังจากได้ของที่ต้องการแล้วเราก็นำมาไว้ที่บ้านเพื่อรอเอาไปให้เพื่อน และ ให้พระอาจารย์ .. ทุกคนคงอยากรู้ว่าเราไปบูชาเอาอะไรมา .. พระอาจารย์ต๋องท่านให้เราไปบูชา " ท้าวเวชสุวรรณ " มาเพื่อช่วยคุ้มครองเพื่อนเราคะ มีสองแบบนะคะลักษณะงามมากสมสว่วนเลยทีเดียว และ ที่สำคัญคือ ผ่านการทำพิธีสวดภาณยักษ์ใหญ่มาแล้วอย่างถูกต้องครบถ้วน ... องค์ขนาด 9 นิ้ว 2 องค์ สีดำ และ แบบระบายสีเขียวทอง พร้อมองค์เล็ก ๆ และ ผ้ายันต์ จำนวนหนึ่งคะ ... แต่ตอนนั้นเราไม่รู้หรอกนะคะว่าเอาท่านมาทำไม ...

 

... คืนแรกที่บูชาท่านมาจำได้ว่าลูกชายนอนในห้องคนเดียวพอดึกเราตกใจมากมันวิ่งหน้าตั้งออกมาจากห้องบอกว่านอนไม่ได้ ถามได้ความว่ามียักษืถือกระบองอยู่ในห้อง แล้วจะเอากระบอกงมาตีลูกเรามันเลยตกใจตื่นวิ่งออกมา .. เห้อ ๆ ของเขาแรงจริง ๆ ด้วยแฮะ ..

.... เราเอาท้าวเวชสุวรรณไปขึ้นหิ้งให้เพื่อนในห้องนอน เสร็จแล้วก็เอาองค์สีดำไปถวายพระอาจารย์ที่วัด .. ท่านถึงบอกว่าทำไมถึงต้องไปเอาท้าวเวชสุวรรณมาบูชา .. ท่านเตือนให้เราขับรถระวัง ๆ ด้วยเพราะชีวิตเพื่อนเราแขวนบนเส้นด้ายแล้วจะรอดหรือไม่ขึ้นอยู่กับพระอาจารย์บุญชูแล้ว ท่านกำชับให้เราเป็นคนไปขอร้องให้พระอาจารย์บุญชูช่วยเพราะเคยมีกรรมร่วมกันมา ท่านบอกว่าถ้าเราเอ่ยปากพระอาจารย์บุญชูท่านจะยอมแน่นอน ...

... ระหว่างนั้นเราพาเพื่อนนำเอาของที่มันไปบูชามาจากตำหนักพวกนั้นไปไว้ที่วัดพระยืนที่เราเคารพบูชาเป็นพระแก้คำสาปอาถรรพ์ เราตกใจมากที่พอเพื่อน อ. งัดของที่มันไปเอามาเยอะเหมือนกันนะเนี๊ยะ แถมมันยังเอารูปพระที่ใส่กรอบลงมาให้เราดูด้วย ตอนที่เพื่อนเอารูปลงมาให้ดูมันเหมือนมีพลังงานบางอย่างมากระทบเรา พอหันไปมองเป็นรูปพระอาจารย์จรัญ แห่งวัดอัมพวัน สิงห์บุรี แต่ให้ตายเถอะทำไมมันมีพลังงานไม่ดีแรงขนาดนี้ เราจ้องเขม็งแล้วก็พูดกับเพื่อนว่า " ไม่ต้องเอามาใกล้ ไม่ใช่กลัวนะ แต่ไม่ชอบในนั้นไม่ใช่พระ " เพื่อนเลยเอาเลี่ยง ๆ ไปขึ้นรถของมันเอง แถมมีทั้งที่ใช้เข็มกลัดห้อยติดตัว ทั้งตุ๊กตาบลายด์สองตัว ..

... วันนั้นเราก็ได้เจิมรถเก๋งคันที่มันขับด้วย .. เพราะวัดนี้ท่านรับเจิมรถ .. ตอนที่เราเอาของต่าง ๆ ไปถวายพระท่านก็ถามว่าแน่ใจนะ ท่านบอกว่าตุ๊กตาสองตัวนั้นทำตาแป๋วใส่ท่านด้วย เรายิ้มแห้ง ๆ พอตอนเจิมรถตอนแรกก็ไม่มีอะไรปกติดี คือท่านสวดไปนั้งในรถเพื่อเจิม แต่พอตอนท่านจะรดน้ำมนต์รอบคันเพื่อนเรามันเปิดประตูรถแค่สี่บาน ท้ายรถไม่ได้เปิดมันเลยใช้เราไปเปิดให้ ... พอเปิดเราก็ถือขันน้ำมนต์ให้พระท่านพอไปถึงท้ายรถ ... ลมไม่มีนะคะนิ่งมาก .. ท่านพรมน้ำมนผ่านท้ายรถไปแค่นั้นแหละคะ ปั้ง !! ท้ายเก๋งปิดเองคะ !! เลยได้เห็นพระสะดุ้งเลยงานนี้ .. ถ้ามาแรงกว่านี้อาจได้เห็น พระกระโดดกำแพง เป็นแน่ .. ท่านบอกว่า ลองของสะแล้ว ... แล้วท่านก็พรมน้ำมนต์ต่อไปจนเสร็จ ....

 

รอฟังต่อค่ะ คุณกาลีนะเล่ามา พออ่านแล้วเหมือนอยู่ในเหตุการณ์ด้วยเลยค่ะ

 

... ขอบคุณคะ .. ก็เล่าตามที่เจอแหละคะแค่พยายามบรรยายให้ละเอียดที่สุดเท่าที่จำได้ .. หรือ .. ง่าย ๆ คะ เจียรนัยกันเลย 5555 บางเรื่องกระโดดข้ามไปก็มี .55555 เพิ่งนึกได้ก็คิดว่าจะลงดีไหม๊เพราะลงไปทำงานไปด้วยบางทีก็ลืมข้าม ในเมื่อมันเป็นการเขียนให้คนอื่นอ่านถ้าเขียนแบบสั้น ๆ บางทีคนที่มาอ่านอาจไม่เข้าใจเหมือนที่เราเจอก้ได้คะ ตัวจริงก็เป็นคนขี้บ่นพูดมากด้วยมั้งคะ 5555

 

... จะไม่ขอเล่าเรื่องแฟนที่ตายไปนะคะเพราะเคยเล่าในอีกกระทู้หนึ่งไปแล้วคงไม่ต้องเล่าต่อซ้ำอีก .. แต่นี้ก้เป้นอีกวิบากกรมมหนึ่งของเราเองที่ต้องรับมัน ..

ชื่อกระทู้อะไรค่ะจะตามไปอ่าน หากเป็นไปใด้รบกวน ช่วยลิ๊ง ให้หน่อยใด้มั๊ยค่ะกลัวหาเองไม่เจอ น่าสนใจมาก อยากอ่าน ขอบคุณค่ะ

 

...ได้คะ เล่าไว้นานแล้วคะ .. แต่ตอนนี้เขาก็ยังอยู่คะยังไม่ไปเกิด .. เห้อ ๆ

http://palungjit.org/threads/การวนเวียนของดวงวิญญาณที่ตายก่อนถึงเวลาอันควร.383584/

 

.. คือ พอดีเพิ่งนึกได้คะ ว่าจะเล่าเรื่องที่ทำไมจอมปลวกขึ้นมาเป็นโพนประหลาด ๆ อย่างที่เห็น ..

... คือตอนที่เราเกิดอุบัติเหตุแล้วพักรักษาตัวที่แปดริ้ว .. แม่โทมาบอกว่า " จอมปลวกที่ห้องนอนเราก่อตัวขึ้นเป็นโพนสูงมากจนแกกลัว " .. เราก็ตกใจว่าทำไม !! แม่บอกว่าอยากให้รีบกลับบ้านเลยทันทีไม่ต้องไปแล้วเขานั้นนะแม่ใจไม่ดี ... เราเลยต้องบอกแม่ว่าเรารถล้มขาเจ็บกลับยังไม่ได้ ... โดนด่าตามระเบียบหูชา .. แล้วเราก็ปิดโทรศัพท์เลยเพราะกลัวแม่โทรมาด่าอีก ...

... ลักษณะจอมปลวกที่ขึ้นนั้นตอนแรกจะเหมือนคนตัวเล็กเท่าเด็ก 9 ขวบนอนขดเอาด้านขวาลงพื้น .. พอก่อตัวรอบสองเป้นโพนขึ้นขนาดใหญ่พอสมควรประมาณ 50 เซ็นต์ หลายคนที่มาเห็นจะบอกว่าเหมือน ศิวลึงค์ที่มีฐานรอง .. เราเองก็ดูไม่ออกหรอกนะ ... .. ส่วนภาพที่เอามาให้ดูคือเขาก่อตัวมาเยอะแล้วให้ดูตรงโพนใหญ่แล้วนึกภาพว่าท่านไม่มีหมวกด้านบนเป็นโล้น ๆ นะคะ ตอนกลับมาแม่ยังคนรบเร้าให้เราทุบทิ้งอยู่ดีแต่เราไม่ยอมเหมือนเดิม ...

 

ก่อนอื่นต้องขอบคุณ คุณ กาลีนะ และ ทุกท่านค่ะ ที่นำประสปการณ์จริงและคำแนะนำ มาเล่าให้ฟัง เพื่อป็นธรรมทานและความบันเทิง ตัวอิฉันเองกลัวผีแบบลมจับทันทีที่เห็น แต่ก็ยังจะชอบฟัง ชอบอ่าน เรื่องผี.... ประสปการณ์เรื่องผีของอิฉันก็มีแบบงูๆ ปลาๆ และยังอ่อนอยู่มากถ้าเปรียบกับอีกหลายท่านในที่นี้ เลยถือโอกาส ขออนุญาติถามคุณ กาลีนะ และ ผู้รู้ค่ะ อิฉันสงสัยว่า

1 หากจะสัมผัสได้ด้วยใจ ความรู้สึกว่ามีพลังงานอยู่ใกล้ตัว คนเราจะมีอาการยังใงหรอค่ะ?
2 แล้วเราจะรู้ใด้ใงว่าพลังงานนั้นเป็นหญิ๋ง หรือ ชาย มา ดี หรือ มาร้ายกับเรา?
3 แล้วถ้าเรากับเค้าไม่เคยรู้จักกันมาก่อนตอนที่เค้ามีชีวิตอยู่ แต่เราทำบุญอุทิศให้เค้าตอนเค้าตายไปแล้ว เค้าจะรู้มั๊ยว่ามาจากใคร ?
4 คนที่ตายแล้วคนเดียวกันมาในฝันบ่อยๆทั้งที่เราไม่เคยรู้จักกันเค้าพยะยามคุยกับเราแต่คุยกันไม่รู้เรื่อง เป็นไปใด้มั๊ยว่าเรา อุปทาน ไปเอง ?
5 ก็อุทิศบุญให้หลายท่านมากมายทั้งที่เราไม่เคยรู้จักกัน ก็ไม่เห็นมีใครมาให้เห็น นอกจาก ผู้ตายในข้อ 4 เมื่อก่อนมาในฝันบ่อยมาก เด๋วนี้หายไปแล้ว ไม่รู้ว่าทำไม ?

ยังมีข้อสงสัยอีกหลายข้อค่ะ เพราะอิฉันกำลังสับสน ว่าที่เกิดขึ้นกับอิฉันเนี่ยมันจิงหรืออุปทานไปเอง บางครั้งเชื่อว่าคนตายมาหาเราในฝันจิง บางครั้งก็เหมาเอาว่าไม่ใช่....เราคงอุปทานไปเอง....

 

.............. เพิ่งหารูปเจอ อิอิ เลยเอามาฝากให้ดูคะ อันนี้กาลีนะไปบูชามาจากวัดนก แถว จรัญ 13 ... สร้างเมื่อปี 52 ตอนทำพิธีสวดภาณยักษ์ใหญ่คราวนั้น .. ขนาดองค์ 9 นิ้ว มีตะกรุดใต้ฐาน 9 ชิ้น พระอาจารย์ต๋องบอกว่าที่ต้องเป็นของวัดนี้และต้องปีนี้นั้นเพราะเขากระทำพิธีมาถูกต้องครบถ้วนทำให้ศักดิ์สิทธิ์มาก ... เท่าที่ไปมาครั้งล่าสุดเหลือแต่รุ่นใหญ่กว่านี้ไม่กี่องค์แล้วคะ รุ่นเท่าของกาลีนะหมดไปตั้งแต่ปีที่แล้ว ถ้ามีขึ้นมาอีกแสดงว่าคนละรุ่นคนละรอบคะ ... ของกาลีนะสีดำ ( ที่มีสายสินญ์พันองค์ด้วย ) กับ พระอาจารย์ต๋องก็สีดำ นะคะ ส่วนของเพื่อนจะเป็นสีเขียวทอง .. ท่านบอกว่าการใช้งานแตกต่างกันคะ และจะมีบทสวดพร้อมการบูชาด้วย ...

.... แต่ความเห็นส่วนตัวตั้งแต่ได้มาปีกว่าจะสองปีขอบอกว่าไม่เสียแรงที่ได้มา .. ท่านดีมากเลยคะรอดตายเพราะท่านมาหลายรอบแล้ว ..

 

.. คืนนี้จะมาตอบให้เท่าที่ทราบนะคะ

 

ถามคุณ กาลีนะ และ ผู้รู้ค่ะ อิฉันสงสัยว่า

1 หากจะสัมผัสได้ด้วยใจ ความรู้สึกว่ามีพลังงานอยู่ใกล้ตัว คนเราจะมีอาการยังใงหรอค่ะ?

... ถ้าเป็นเราจะบอกว่าตัวเองว่าให้ทำตัวเหมือนเราเป็นกระจกที่จะสามารถสะท้อนใจของคนอื่นออกมาให้ได้ ถ้าสอนคงสอนไม่เป็นคะ .. แต่อธิบายให้ฟังคร่าว ๆ แล้วกันนะคะ .. เวลาเรามองผ่านไปในอากาศมันจะรู้สึกถึงความวังเวง หูอื้อ ๆ สายตาเวลามองไปสมมติว่าเขายืนอยู่แถวนั้นใช่ไหม๊คะ เราจะรู้เลยว่ามียืนอยู่มันเป็นรูปร่างของคนโปร่งแสงคะ นึกภาพมีคนยืนแล้วมองจ้องเราอยู่คะ หรือถ้าภพภูมิมายืนใกล้ ๆ เรามันก้เหมือนมีคนมายืนเลยคะแต่มองไม่เห็นสัมผัสคล้ายคนยืนแต่เบาบางกว่ามาก บางครั้งเหมือนมีลมพัดแบบวืดผ่านไปทั้งที่ไม่มีลมเลย .. อึดอัดเหมือนคนยืนเบียนเราเยอะ ๆ มวลอากาศมันดันเรานะคะ .. ประมาณนี้คะ

2 แล้วเราจะรู้ใด้ใงว่าพลังงานนั้นเป็นหญิ๋ง หรือ ชาย มา ดี หรือ มาร้ายกับเรา?
... เมื่อสัมผัสจากข้อแรกมากระทบเราใช่ไหม๊คะ ของเรามันจะเหมือนเป็นภาพแว๊บขึ้นมาในหัวเราคะ นานบ้างแป๊บเดียวบ้าง มันจะขึ้นมาเองคะ ส่วนมาร้ายมาดี อย่างที่บอกคะ เราใช้ใจเราวัดเลยคะ สมมติว่าเขาเป็นคนมีร่างกายทำใจเราให้ว่างเลยคะ ถ้าคนที่เขาไม่ชอบเราเราจะรู้สึกได้เองคะว่าเขามาดีมาร้ายความรู้สึกแรกนะคะจับเอาไว้ ยิ่งใจเราสงบเท่าไหร่มันจะชัดคะ เราจะรู้สึกแย่มาก ๆ ใจไม่ดี ถ้าเขาเศร้าใจเราตอนนั้นจะห่อเหี่ยว ถ้าเขาสุขใจเราจะรู้สึกปลอดโปร่ง .. เน้นว่าทำใจให้ว่างสงบนะคะฝึกบ่อย ๆ อยู่คนเดียวจับความเคลื่อนไหวของทุกสิ่งรอบตัวเรา ที่เขาเรียกว่าเปิดสัมผัสทั้ง 5 คะ เราทำแบบนี้คะ มันขึ้นมาเองคะ เพียงแต่เราจะมองด้วยตาเนื้อไม่เห็น

3 แล้วถ้าเรากับเค้าไม่เคยรู้จักกันมาก่อนตอนที่เค้ามีชีวิตอยู่ แต่เราทำบุญอุทิศให้เค้าตอนเค้าตายไปแล้ว เค้าจะรู้มั๊ยว่ามาจากใคร ?

.. ก็ต้องรุ้สิคะ ผีเขาเก่งกว่าคนอีกคะ เขารู้อะไรมากกว่าเราเสียอีกเพียงแค่มีกฏบางอย่างทำให้เขาบอกเราไม่ได้ เขารับรู้ได้ตามบุญบารมีที่เขามีคะ .. เพราะแฟนเราที่ตายเขาก็รู้นะคะ

4 คนที่ตายแล้วคนเดียวกันมาในฝันบ่อยๆทั้งที่เราไม่เคยรู้จักกันเค้าพยะยามคุยกับเราแต่คุยกันไม่รู้เรื่อง เป็นไปใด้มั๊ยว่าเรา อุปทาน ไปเอง ?
.... มันคงไม่ใช่อุปทานหรอกคะ คนเราถ้าเคยเกี่ยวดองกันทางใดทางหนึ่ง หรือ มีกรรมร่วมกันก็สื่อกันได้หากันเจอตามวาระกรรมที่มีแหละคะ .. เพียงแค่ใจคุณไม่สงบพอที่จะรับรู้ความรู้สึกเขาแค่นั้นเองเราก็เป็นคะ

5 ก็อุทิศบุญให้หลายท่านมากมายทั้งที่เราไม่เคยรู้จักกัน ก็ไม่เห็นมีใครมาให้เห็น นอกจาก ผู้ตายในข้อ 4 เมื่อก่อนมาในฝันบ่อยมาก เด๋วนี้หายไปแล้ว ไม่รู้ว่าทำไม ?
.... เขาก็ต้องมีวาระกรรมของเขาที่ต้องรับเหมือนกันนี้คะ หรือ บางทีเขาอาจมาแต่เรารับไม่ได้เอง มันแล้วแต่ช่วงนะคะ อย่าคิดมากเราเองก็เป็นที่มีสักพักที่ไม่รับรู้อะไรเลยว่างเปล่า ... ทำบุญสร้างบารมีต่อไปเถอะคะเดี๋ยวจะดีแก่ตัวเราเองคะ

.... ส่วนที่เราตอบก็ตอบตามที่เราคิดรู้สึกนะคะ ท่านอื่นน่าจะแนะนำได้ดีกว่าเราเยอะยังไง ช่วยแนะนำเพื่อนคนนี้ด้วยนะคะ ขอบคุณคร่า ...

 

ท้าวเวสของคุณกาลีนะดูเข้มขลังดีจังครับ ผมมีแต่แบบลอยองค์ของหลวงปู่หงษ์อะครับ เล็กๆ พกพาสะดวก

 

แล้วอย่างนี้คนที่รับขันโดยไม่รู้ตัวแล้วยังทำผิดศีลอีก เค้าจะรู้ตัวได้เองมั้ยคะ โฮ๊ปว่าคนที่โชคดีอย่างเพื่อนคุณกาลีนะคงมีน้อย แล้วคนที่เป็นเจ้าของสำนักเค้าไม่เกรงกลัวตัวบาปเหรอคะเนี่ย บาปกรรมแท้ๆ

 

... แบบอันเล็กก็มีคะ สีดำ กับ สีทอง ของวัดนี้เขาทำออกมาดูสมส่วนคะสวยดี ด้านในใส่ตะกรุดลงอาคาทุกชิ้นคะ เรามีจากลาวอีกอันเป็นแบบเขาเรียกเสาธง พอดีพระอาจารย์บุญชูท่านทำพิธีสวดสะเดาะห์เคราะห์เชิญพระมาจากเขมร และ ลาว เราไปร่วมบูชามาองค์หนึ่ง .... แต่ที่เรามีพระไม่ค่อยเยอะหรอกคะปกติเป็นคนไม่แขวนอะไรมาตั้งแต่เด็กแล้ว ... ไม่ใช่ว่าไม่กลัวนะคะแต่มันใส่ไม่ติด พอมาเจอหนัก ๆ เข้าเลยแขวนหลวงปู่แหวนที่คอคะ...

 

.... มันขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายกรณีคะ เช่น

1. เจ้าตำหนักเป็นแค่คนทรงธรรมดาไม่ได้มีผีร้ายมาทรง ไม่ใช่พวกเล่นวิชา ไม่ได้เลี้ยงผี อันนี้ไม่ค่อยมีปัญหาเท่าไหร่

2. ข้อกำหนดที่รับมาตอนที่เราไปรับขันธ์ คือ อะไร ไม่จำเป็นต้องเป็นศีล 5 เพราะนั้น คือ พันธะสัญญาระหว่างกัน สิ่งที่อยู่กับคนทรงตอนเรารับขันธ์นั้น คือ ผู้ที่จะตามมาทวงสัญญาจากเรา ลงโทษเรา หากเราทำผิด

3. ความผิดที่ได้กระทำนั้นหนักเบาแค่ไหน เหมือนศาลตัดสินนักโทษนั้นแหละคะ

4. การรับขันธ์ยังมีแบ่งหลายแบบนะคะ

- รับขันธ์แบบทรงพวกมีองค์ หรือ พวกอยากมีองค์ (โดนหลอกว่ามีองค์ ) อันนี้อย่างหนึ่ง พวกนี้ คือ ยอมยกขันธ์ทั้งห้าของตนแกกายละเอียด อันได้แก่ เทพ เทวดา อสุรกาย สัมภเวสี ... อันนี้อยู่ที่ว่าคนทรงที่เราไปรับเขาเป็นของแท้ หรือ เปล่าซึ่งจริง ๆ มีน้อยมากส่วนมากไม่ใช่ หรือ เคยใช่แต่ทำตัวไม่ดีจนเทพหนีหายแต่กลายเป็น ผีร้ายมาแทน แบบนี้แถวบ้านเรามีให้เห็นครั้งแรกที่เราเจอเขาดูดีมากแต่ตอนนี้ผอมแห้งหน้าดำไม่มีราศรีเลยเหมือนคนป่วยชีวิตตกต่ำ ..

- พวกที่รับขันธ์แบบเรียนวิชาอีกอย่างหนึ่ง พวกนี้ คือ ยอมให้ครูทำโทษได้หากกระทำผิดต่อคำครู และเป็นการยอมให้ครูที่เป็นกายละเอียดใช้งานร่างกายตนได้

5. ถ้าไปไม่รู้ว่ารับขันธ์มาแล้วหรือยังสังเกตุจากอะไรได้บ้าง เช่น เขาให้เราไปร่วมงานไหว้ครูเขาทุกปี ... ต้องมีพานดอกไม้ ธูปเทียน หรือ ผ้าขาว ให้เรายกขันธ์เทินหัว แล้วเขาท่องบ่นคาถาที่เราไม่รู้บ้าง เอามือแตะพานที่เราถวายเขา บอกข้อปฏิบัติตนให้เราทำตาม เอาของที่เขาบอกเขาทำเองให้มา เป็นต้น ... ทั้งนี้ให้เริ่มสังเกตว่าพอไปมาแล้วฝันแบบไหนดีร้ายยังไง ชีวิตดีขึ้น หรือ ตกต่ำลง

...... มันมีรายละเอียดปลีกย่อยเยอะมากคะเรื่องนี้ ต้องดูเป็นราย ๆ ไป เราเองก็ไม่เก่งขนาดนั้นอาศัยว่าศึกษามาอ่านมาเพื่อใช้ระวังตัวเองนี้แหละคะไม่ให้พลาดพลั้งไป เพราะถึงแม้คนที่เราไปรับขันธ์ด้วยจะเป็นเทพเทวดาจริงแต่ถ้าระดับชั้นเขาต่ำกว่าเราก็มีปัญหาอีก ...แต่ทั้งหมดทั้งมวลมัน คือ การยอมให้สิ่งอื่นที่ไม่ใช่ตัวเราสามารถมีอำนาจเหนือร่างกายจิตใจเราได้ ถ้าหากเราไม่ฝึกฝนร่างกายแลจิตใจตนเองให้ดีเข้มแข็งดีตลอดเวลาแล้ว มันก็ง่ายต่อการที่เราจะถูกล่อลวงให้หลงกลปีศาจมารร้ายหลอกใช้ร่างเราได้เพราะพวกนี้จำแลงกายเก่งมากมากเล่ห์เพทุบาย หากเราแยกแยะไม่ออกก็หลงกลกลายเป็นเบี้ยล่างให้เขาเอาไปใช้งาน เอาบุญบารมีที่เราทำไปใช้ได้ง่าย ๆ ....... ส่วนมากมักหลงตนเองว่าเรานี้มีเทพมาทรงร่างเรายิ่งใหญ่แล้วเราเก่งแล้วเรากร่างได้ ถ้าใครคิดแบบนี้ขอบอกว่าน่าสมเพชมาก เพราะตนเองยังแยกไม่ออกไหนเทพไหนมาร ตนเองประพฤติตนดีจนเทพท่านเลือกเรามาเป็นตัวแทนท่านแล้วหรือหากแม้ท่านมาท่านก็ละทิ้งร่างเราไปได้เหมือนกันคราวนี้แหละสนุกกันเลยทีเดียว!!

.... แนะนำว่าอย่ารับดีกว่าคะเป็นดีที่สุด เพราะจริง ๆ เทพฮินดูเขาไม่มีการรับขันธ์อะไรนะคะ คนแขกเขาก็ไม่ทำกันมีแต่พี่ไทยนี้แหละคะช่างสรรพหากันนัก .... แต่เราควรหมั่นชำระร่างกายจิตใจให้สะอาดด้วย ทาน ศีล สมาธิ และ ปัญญา แค่นี้ก็เป็นที่รักของเทพเทวดาแล้วละคะ .. สำหรับคนที่รับมาแล้วไม่ดีก็อย่าไปที่ตำหนักนั้นอีกรอดูจังหวะหาทางแก้ไขต่อไปเพราะถ้าพลาดมาแล้วมันจะกลายเป็นหนังที่ยาวมากคะ ...... สุดท้ายอาจต้องกลายไปเป็นพระ เป็นชีตลอดชีวิตถือปฏิบัติธรรมอย่างเคร่งครัดจนตายก็ได้คะ ใครจะรู้ได้ ...

 

คุณอธิบายเข้าใจง่าย อ่านแล้วเห็นภาพเลย อาการความรู้สึกว่ามีพลังงานอยู่ใกล้ตัว ที่คุณอธิบายมา มันเคยเกิดขึ้นกับอิฉัน แต่อิฉันแยกไม่ออกบอกไม่ถูกว่าคืออะไร เปนคนดื้อถ้าไม่เห็นด้วยตาเนื้อจะไม่เชื่อว่าเกิดขึ้นกับเรา แล้วเลยเหมาเอาว่าเป็นความรู้สึกของอิฉันเอง และลงเอยว่าเราอุปทาน เพราะหาคำตอบไม่ใด้ว่าภาพและความรู้สึกบางอย่างที่เข้ามา..มาใด้ใง (แหะ แหะ เกือบจะโทรนัดหมอหลายครั้งแล้วเรา..ตรวจสมอง) ตอนนี้กระจ่างแล้ว ถึงบางอ้อ.... ขอบคุณมากค่ะ คุณกาลีนะ....หากแฟนคุณที่เสียไปแล้วเค้าอนุญาติให้คุณนำเรื่องมาเล่าให้ฟัง อิฉันก็จะเข้ามาปูเสื่อเหมือนกัน ขอคุณพระคุ้มครองค่ะ