"จรดปลายฟ้า สู่ไอดิน"

"จรดปลายฟ้า สู่ไอดิน"

 

"เหตุภาระ หน้าที่ อยู่เหนือสิ่ง

ไม่ประวิง รีบทดแทน คุณแผ่นดิน

เวลาแล คุณความดี มิสูญสิ้น

เจ้าไอดิน เจ้าก็รู้ อยู่แก่ใจ"


"ภารกิจมี เวลาพัก จึงน้อยนิด

มิอาจคิด ถ้อยคำหวาน ขับขานไข

มิได้แช มิได้เชือน ลืมเลือนไป

มีแต่ใจ ที่ป้องปัก ภักดิ์ไอดิน"






"จรดปลายฟ้า สู่ไอดิน"

 

ติดตามอ่านมาตั้งแต่โพสต์แรก
ชื่นชอบความอ่อนหวานแบบไทยๆ
และภาษาที่สละสลวย
ขอบคุณสำหรับกระทู้ดีๆมีสาระนี้นะคะ

 

อ่านหน้าแรกยันหน้าสุดท้าย.อืมมม.ท่านไม่ธรรมดา.ครับ.
ปล.ภาษาสวยงามมากๆ.อ่านแล้วได้ความรู้สึกที่ดี.ขอบคุณสำหรับกระทู้จรรโลงใจให้เบิกบานนนน.(ยิ้มครับ.ต้องยิ้มเยอะๆ.ยิ้มได้เมื่อภัยมา.หุหุ)

 

"ยินดีครับ ท่านเบิกบาน

ได้พบพาน ถือเป็นมิตร

คนปลายฟ้า เพียงแค่คิด

เพียงมีจิต จินตกวี


"ยิ้มเถอะครับ ยิ้มสดใส ใจเบิกบาน

อย่าเพียงยิ้ม เมื่อพบพาน เพียงภัยมา

ยิ้มเถอะครับ ยิ้มประจำ ชื่นช่ำอุรา

ยิ้มเถอะครับ อย่าทำหน้า อมทุกข์เลย"


"ยิ้มเถอะครับ ยิ้มให้กัน พลันผูกจิต

ยิ้มเถอะครับ ยิ้มเพียงนิด จิตสดใส

ยิ้มเถอะครับ ยิ้มเยอะเยอะ ยิ้มพิมพ์ใจ

โลกสดใส สุขเพียงใด ใจรู้เอง"


"ยิ้มแย้มแย้ม ยิ้มน้อยน้อย ค่อยค่อยยิ้ม

ยิ้มจิ้มลิ้ม ยิ้มพิมพ์ใจ ไม่หม่นหมอง

เมื่อแย้มยิ้ม ใบหน้าอิ่ม ยิ้มชวนมอง

รอยยิ้มจอง ความสดใส ใบหน้างาม"


.... (ยิ้มครับ) ....

 

"จรดปลายฟ้า สู่ไอดิน"

 

ส่งกำลังใจให้ค่ะ
สวัสดีค่ะ สบายดีหรือเปล่า? ฝึกงานให้มีความสุข ทำงานให้สนุกสนาน ทำให้สำเร็จ นำความรู้ความสามารถกลับมาพัฒนาแผ่นดินไทยนะคะ
ขอบคุณที่ส่งความคิดถึงมาให้=พลังใจที่ส่งกลับไปตรีคูณค่ะ

 

บทกลอนไพเราะมากครับ อ่านแล้วอยากแต่งได้บ้างแต่คงยากไปสำหรับผม ชื่นชมครับกลอนเพราะมากๆ