ดูดวงเจาะกรรมสอนกรรมฐานรายได้ เป็นค่าอาหารนักปฏิบัติทริป 14

f4/อบรมกรรมฐาน-ชั้นสูง-กับ-อ-ก๋ง-ที่สวนสน-478112.html

http://palungjit.org/threads/อบรมกรรมฐาน-ชั้นสูง-กับ-อ-ก๋ง-ที่สวนสน.478112/

 

ในอดีตสมัยที่พระบรมไตยโลกนาท ยกทัพขึ้นไปตีเชียงใหม่ ทรงได้นางสนมมาด้วยเมือถึงพระนครสนมนางนั้นเป็นที่โปรดปรานเป็นอย่างยิ่ง ถึงทำให้เกิดการอิจฉาริษยากันในหมู่นางสนมด้วยกัน คุณเป็นนางข้าหลวงประจำตัวของสนมท่านนึง ได้สมคบคิดกันกับนางข้าหลวงคนอื่นๆวางยาพิษสนมชาวเมืองเหนือนางนั้นจนเสียชีวิต กรรมกำลังเริ่มส่งผลควรรีบแก้ไขเสียแต่เนินๆนะครับ

 

มาให้กำลังใจ....คะ:z2

 

ห้องนี้เหงาสุดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆcatt19

 

ยังรออยู่นะคะ

เป็นอาจารย์ท่านใดก็ได้ค่ะ

 

นั่งกรรมฐาน จะได้ผลต้องยุที่บุญ หรือ ความอดทน ค๊ ?? เรานั่งยังไงให้นิ่งกำหนดรู้สิ่งที่เกิดขึ้น หรือว่ากำหนดอยู่ที่การหายใจอย่างเดียว ถ้าปวดก็ไม่ต้องสนใจ เเบบนี้มั้ยอะค๊ะ นู๋จะไปปฎิบัติธรรมนะค๊ ถามเผื่อไว้เป็นเเนว

 

ตอบให้แล้วนะครับ ถ้าว่าง วันที่ 6 - 8 เมษายน 2556 อยากชวนไปปฏิบัติกรรมฐาน ตามแนวทางที่ถูกต้อง ที่ สวนสน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ดูรายละเอียดได้ที่ ถนนนิพพาน.com nippanroad.com - Powered by Discuz!

เนื้อหาที่จะฝึกปฏิบัติกัน เชิญอ่านได้ที่ http://palungjit.org/threads/อบรมกรรมฐาน-ชั้นสูง-กับ-อ-ก๋ง-ที่สวนสน.478112/

 

ในสมัยสุโขทัย ปี 1812 ตรงกับสมัยของ พ่อขุนบาลเมือง
ภาพของพระพุทธรูปขนาดใหญ่ ตั้งอยู่บนเนินเขา หันพระพุักตรไปทางทิศตะวันออก
สตรีสูงศักดิ์นางหนึ่ง นามว่า แม่นางทองแย้ม กำลังเดินทางพร้อมด้วยบ่าวไพร่หญิงชาย เพื่อไปบวงสรวงที่เนินเขาแห่งนั้น

พระคุณเจ้ารูปหนึ่ง เห็นนางเดินมา ก้เข้้าไปนั่งในศาลาหลังน้อยที่อยู่ด้านข้างขององค์พระ

นางรีบเข้าไปกราบ แล้วพูดกับพระว่า " ผัวอิฉันกำลังจะไปศึกที่ชายแดน อิฉันเป็นห่วงมากเลยค่ะ

พระรูปนั้นท่านนั่งสงบ นิ่ง ก้มหน้า สักครู่ " เออ เอ็งจะห่วงเขาไป ก็คงจะไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้น สิ่งที่เขานำติดตัวไป มันจะนำภัยพิบัติมาสู่เขา ระหว่างทาง เขาจะพบกับถ้ำแห่งหนึ่ง เจ้าของของสิ่งที่เขานำไปมันจะเอาของมันคืน หินอัคนีสีทองแดง

นางนึกขึ้นได้ ว่า นางได้ของชิ้นน้ันมาจาก พรานผู้หนึ่ง ที่ออกมาจากป่า แล้วหาของมาแลกกับอาหารจากคนในเมือง นางให้บ่าวไพร่ขนอาหารออกมา แล้ว ถามว่า เจ้าจะเอาอะไรมาแลกล่ะ

พรานผู้นั้น ก็หยิบ หินชนิดหนึ่งที่มีลักษณะแปลกกว่าหินทั่วไป มองดูแล้วมีพลัง ยื่นให้นาง บอกกับนางว่า เอ็งเอาไปให้ผัวของเอ็งนะ เขาจะโชคดี

นางได้ฟังเช่นนั้น ก็ดีใจ แล้วรีบนำไปเก็บไว้ในบ้าน

ตกเย็น ท่านขุนวังซึ่งเป็นสามีกลับมา จึงรีบนำออกมามอบให้ บอกเล่าความ

ฝ่ายสามี ได้ฟัง ก็มีความรู้สึกเหมือนกับของชิ้นนี้มีชีวิต และกำลังเรียกหา เรียกหาตัวของเขา เขารู้สึกถึงภาพถ้ำ ที่อยู่ในป่าใหญ่ ชายแดน

ความรู้สึกเหมือนเคยไปมาก่อน

จากนั้น ในอีกไม่กี่วัน สามีก็ได้รับคำสั่งจากในวัง ให้นำกองทหารไปยังเมืองชายแดน เพื่อไปตั้งมั่นไว้ เนื่องจากได้ข่าวขบถ

นางนึกถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นก่อนสามีจะเดินทางไป และ พระรูปนั้นก็พูดถึงสิ่งที่จะเกิดเหตุกับสามีของนาง ซึ่งนางเป็นผู้ยื่นให้กับมือ

ขอตัดตอนมาที่การเดินทางของกองทหาร

ท่ามกลางป่าใหญ่ กองทหารได้พักแรมในป่า ใกล้ ๆ กับเขาลูกหนึ่ง ผู้สามีสั่งให้ลูกน้องทำหน้าที่ แล้ว ก็ล้มตัวลงนอนในที่พัก

ขณะเคลิ้มหลับ พลันมีภาพชายแก่เดินเข้ามา บอกให้ลุกตามออกไป เขาก็เดินตามไปโดยไม่มีแรงต้านทาน

เดินเลี้ยวไปเลี้ยวมา จนถึงแม่น้ำสายหนึ่ง

ชายชรากล่าวว่า เจ้าจงดำน้ำลงไป ข้างใต้นั้น มีโพรงอยู่ มุดเข้าไป เจ้าจะเจอดาบ มันเป็นของ ๆ เจ้า

กล่าวจบ ผู้สามีก็มองไปที่น้ำ แล้วมองกลับไปหาชายชรา แต่ ชายชราก็หายไปแล้ว

เขาจึงเดินลุยลงไปในน้ำ แล้วก็ดำดิ่งลงไปตามที่ชายชราบอก

แต่ อนิจา เมื่อลงไปถึงที่ก้นน้ำ ขณะที่กำลังมองหาโพรง ขาเขาก็เข้าไปติดกับแง่หิน

เขาดิ้นรน ดิ้นรน แต่ ความพยายามก็ลดลง เพราะมันนานจน สติเขาดับวูบไป


ปรากฎว่า เขาหลับไป พอตื่นขึ้นมา พยายามทบทวนความฝันสักครู่นี้ เรียกให้ทหารเข้ามา เอ็งไปดูซิว่า แถวนี้ มีลำธารน้ำหรือไม่

ทหารหายไปสักพัก ก็กลับมารายงานว่า ไม่มีขอรับ ผมหาทั่วแล้ว มีแต่ต้นไม้ กับ เชิงเขา

ผู้สามีรู้สึกถึง ความไม่ปกติ เหมือนมีสังหรณ์มาเตือน เหตุร้ายกำลังจะเกิดกับเขาเป็นแน่

แต่ถึงจะวิตกกังวล หน้าที่ก็ต้องมาก่อน

วันรุ่งขึ้น เขาพากองทหารเดินลัดเลาะไปเพื่อไปยังจุดหมาย ขณะที่ผ่านป่า และ ต้องปีนขึนไปบนเขา เพราะหากเดินบนทางต่ำ กว่าจะถึง ต้องอ้อมเขาถึง 3 ลูก

เขาจึงตัดสินใจ พาทหารปีนขึ้นเขา

ผ่านไปถึงเที่ยง จนบ่าย เขาขึ้นมาเกือบถึงยอดเขา จึงสั่งให้ทหากพัก จัดเตรียมอาหาร

ระหว่างรอ เขาเดินออกไปสำรวจบริเวณนัั้น สักพัก เขาสังเกตเห็นว่า มีต้นไม้พับไปมาจนหนาทึบอยู่ตรงหน้า

เขาจึงเดินเข้าไปดู แล้วแหวกต้นไม้เหล่านั้น ปรากฎ ภายในเป็นถ้ำ มีลมพัดออกมาจากถ้ำ ปะทะเข้ากับใบหน้าของเขา เขาหนาวเย็นยะเยือกถึงกระดูก

เราจะเข้าไปดีหรือไม่ ทำไมรู้สึกว่า มีอะไรบางอย่างคอยเราอยู่

ว่าแล้ว เขาก็เดินเข้าไป ในความมืด

เขาเดินเลี้ยวไปเลี้ยวมา ทั้ง ๆ ที่มองไม่เห็น

จนมาถึงที่สุดของถ้ำ มีหินก้อนหนึ่งตั้งอยู่

เขาจับมัน แล้วลูบไปมา

มันเหมือนมีชีวิต ทันใดนั้น เหมือนมีแขน มาโอบเขาไว้ แล้วรัดเขาไว้

หินก้อนนั้น ล้มลง และทับเขา เขาขยับเขยื้อนอะไรไม่ได้ พยายามจะร้องให้คนข้างนอกเข้ามช่วย

แต่ มั้นสายไปเสียแล้ว เขาจบชีวิตลงในทันที

เขารู้สึกตัวขึ้น

และลุกขึ้นยืน เดินออกมาสักสองสามก้าว เขาเหลียวไป พบว่า เอ๊ะ ทำไมเรานอนอยู่ แล้ว เราก็ยืนอยู่

แปลว่า ...... เราตายแล้วหรือนี่

ทันทีจิตเริ่มรู้สึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้น สิ่งแรกที่เขานึกถึง ก็คือ ภรรยา ที่รออยู่ในบ้าน

ความคิดแวบไป ร่างก็แวบไปถึงที่ขอบของบ้าน

มีแสงแวบเข้ามาหา จากด้านใน เป็นเหมือนกำแพงแสงสว่าง จนต้องปิดตา

ทันใดนั้น ก็มีเสียง สะท้อนออกมาจากหลังแสงนั้นวา ท่านเข้ามาไม่ได้นะ ที่นี่เป็นอาณาเขต เป็นบริเวณ ที่วิญญาณทั่วไปห้ามเข้า

พอเขาได้ยินดังนั้น เขาก็ตกใจ พยายามจะกล่าว แต่ไม่มีเสียง พยายามจะบอกว่า เราคือ เจ้าของบ้านหลังนี้นะท่าน ให้เราเข้าไปเถิด

เราจะไปหาภรรยาของเรา

ท่านจะเข้าไปไม่ได้ ท่านหมดเวลาแล้ว อีกไม่นานจะมีคนมารับท่าน ท่านอย่าพยายามเข้ามาเลย แสงที่คุ้มครองบ้านนี้จะทำให้ท่านเจ็บปวด

ผู้สามีคิดว่า แล้วเราจะทำอย่างไรต่อไป

ความคิดแวบเข้ามาถึงพระพุทธรูปที่เชิงเขา ที่คนในหมุ่บ้านมักจะไปกราบขอพร

นึกถึงพระชรา ที่ประจำอยู่ที่ฐานของพระพุทธรูป


ความคิดแวบขึ้น ร่างก็แวบไปปรากฎที่ฐานของพระพุทธรูปนั้น

เสียงพระชรา กล่าวออกมาจากดานหลังว่า โยม รู้สึกตัวแล้วหรือ

เวรกรรมของโยมนะ จะไปก้ไม่ได้ร่ำ ไม่ได้ลา

เข้ามาซิ อาตมาจะเล่าเรื่องให้ฟัง


ติดตามตอนต่อไปนะครับ.............

 

หนูรีบมาเกาะกะทู้รอเลยค่ะอาจารย์

:z15

 

ห้องนี้ เป็นแบบซี่รี่สั้นๆ ให้ นักเรียนหมอ มาทำการทดสอบ ฝีมือครับเชิญ ............

 

ขอบพระคุณอาจารย์ศักดิ์ธรรมลิขิตมากๆค่ะ ที่เจาะกรรมให้ จะติดตามรออ่านตอนต่อไปค่ะ อาจารย์คะ แอบสงสัยค่ะว่าอดีตชาติเป็นท่านขุนวังหรือแม่นางทองแย้ม

 

ขอดูด้วยคนค่ะ เกิดอาทิตย 9 ธันวาคม2516 ฉลู 22.30 น เจาะให้ด้วยนะคะพรุ่งจาโอนเงินไปค่ะ

 

สวัสดีค่ะอาจารย์ก๋งดีใจที่อาจารย์กลับมาเพราะเวปนิพพานเข้าแล้วโพสต์ไม่ค่อยได้ค่ะ แล้วหนูจะโอนเงินไปร่วมบุญกับอาจารย์นะคะ ยินดีด้วยที่อาจารย์มีลูกศิษย์เยี่ยมๆ ทั้งน้านถ้าไปแถวพระรามสองจะเอาน้ำไปฝากนะคะ หนูได้พระร่วงเนื้อดินมา เค้าว่าจะไปให้อาจารย์ดูว่าแม่นบ่ 55555

 

เจาะกรรมและขอคำแนะนำการงานและความรัก และการนั่งสมาธิค่ะ
อนุโมทนาค่ะ

 

ตอนที่สอง...บางสิ่งที่หายไป


เกิดอะไรขึ้น พระคุณเจ้า เกิดอะไรขึ้นกับข้า

เสียงกล่าวของท่านขุนวังดังขึ้น ในขณะเดินเข้าไป หาพระภิกษุรูปนั้นที่ฐานพระพุทธรูป

555555555555555 พวกกูมาแล้ว พวกกูมาแล้ว มึง ต้องตาย

เสียงดังก้องมาจากรอบด้าน

ท่านขุนวังเหลียวไปดู อนิจจา สีดำทะมึนจำนวนมาก รายล้อมเข้ามาจากทุกทิศทาง

มองไม่รู้ว่าเป็นอะไร แต่ใกล้เข้ามา ๆ ๆ ๆ

ทันใดนั้น แสงสว่างจากด้านหน้า ซึ่งเป็นตำแหน่งที่ภิกษุรูปนั้นนั่งอยู่ก็สว่างขึ้น สว่างขึ้น

ร่างของท่านขุนวัง เร่มถอยห่างออกมาจากบริเวณนั้น ถอยออกมาเรื่อย ๆ โดยไม่ได้ลุกขึ้น

โสตประสาท ได้ยินเสียงดังสนั่นจากรอบด้าน และ มีเสียงแว่วเบา ๆ และเบาลงเรื่อย ๆ

“ อาตมาภาพไม่สามารถช่วยอะไรได้แล้ว เวรกรรม เวรกรรม “

สิ้นเสียงของพระภิกษุ

ทุกอย่างก็ดำมืดลง สติขาดในทันที

ตึง เสียงดังเข้ามากระทบโสตประสาทอีกครั้ง

-------------------------------------------------------

แม่นางทองแย้ม บัดนี้ ได้กลับมาจากการกราบไหว้ที่พระพุทธรัตนภาค อันเป็นที่สักการะของชาวเมือง

เข้ามาภายในบ้าน แล้วนั่งลงอย่างหมดเรี่ยวแรง

เราทำกรรมอะไรไว้นี่ ทำไมต้องมาจองเวร จองกรรมเราถึงขนาดนี้

นางอัปสร ท่านทำไมถึงโหดร้ายกับเราถึงขนาดนี้

นางนึกถึงคำกล่าวของพระภิกษุรูปนั้น

ขณะที่นางกำลังเลื่อนลอยออกไปนอนหน้าต่าง

เมฆสีดำทะมึน ก้เคลื่อนเข้ามาอยู่เบื้องหน้า

นางมองอย่างตะลึง

เพราะภายในเมฆสีดำนั้น

นางเห็นกองทัพใหญ่ รูปร่างที่น่ากลัว น่าเกลียดจำนวนมาก กำลังเดินทางไปยังที่ใดสักแห่ง

แต่ตรงกลางของร่างกลุ่มนั้น นางเห็น เห็น

นั่น ท่านขุนวัง ถูกลาก ถูกดึง ไปพร้อมกับร่างกลุ่มนั้น

นางตะโกนสุดเสียง ท่านพี่ ท่าน ......

นางกล่าวได้แค่นั้น ร่างของนางก็ทรุดลงไปกับพื้น

กรรม การจองเวร ที่ไม่สิ้นสุด

คำกล่าวของภิกษุ ดังแว่ว เข้ามาอีกครั้ง

แม่นางทองแย้มเริ่มรู้สึกตัวอีกครั้ง

ที่นี่ที่ไหน เราอยู่ที่ไหนนี่

นางค่อย ๆ ลืมตาขึ้น บ้าน นี่ไม่ใช่บ้านของเรา นี่ที่ไหน

พี่ ไปกินข้าวกันเถอะ สำรับตั้งแล้ว

ข้าให้เจ้าทาสมาตาม ก็ไม่เห็นพี่ลงไป ข้าเลยขึ้นมาเอง

แม่นางทองแย้ม มองนางคนนั้น นางเหมือนใครคนหนึ่งที่เคยรู้จัก

เจ้า เจ้า...

ยังไม่ทันกล่าวจบ นางคนนั้นก็จูงมือนางไป ออกไปนอกห้อง

แสงแสบตา นางต้องเอามือบังไว้

นี่ที่ไหน

รอบ ๆ กายนาง เป็นป่าทึบ มองขึ้นไป เห็นหน้าผา

นางคนนั้นยังไม่ยอมปล่อยมือ แต่ฉุดมือของนางไป เหมือนกับนางไม่ได้เดิน แต่ลอยตามนางคนนั้นไป

สักครู่ก็มาถึงปากถ้ำใหญ่

มือที่จับ ขณะนี้เหวี่ยงร่างของนางก็ลอยละลิ่วเข้าไปในถ้ำ

โอ๊ย นางตกใจ แต่ ไม่รู้สึกเจ็บ เรา ลอยเข้ามา แล้วกระแทกพื้นหิน เรา เรา ไม่เจ็บอะไรเลย

นี่มันเรื่องอะไรกัน

ณ เบื้องหน้า แม่นางทองแย้มเงยหน้าขึ้น เอ็งยังจำที่ได้หรือไม่

นางคนที่ลากพานางมา บัดนี้ นั่งอยู่ตรงหน้า บนแท่นอะไรสักอย่าง

ที่ตรงนี้ พวกเจ้า ได้กักขังข้าไว้

พี่ เสียงนางกล่าวขึ้นพี่ ท่านคือพี่ของข้า ท่านและข้า ต่างก็รักชายคนเดียวกัน

ข้า เสียงนางสั่นเครือ ข้า ไม่เคยคิดว่า ท่านกับเจ้าพี่ จะโหดร้าย กับข้าได้ถึงเพียงนี้

ทำไม ท่านจะต้องกักขังข้า จะฆ่าให้ตายไป ข้าก้ไม่ว่า แต่ นำข้ามากักขัง ด้วยเวทย์มนตร์ แม้ข้าจะตายไป ข้าก็ไม่สามารถ

ไปผุดไปเกิดได้

ต้องถูกจองจำ ถูกขังไว้ ในนี้

นาน นาน ข้าจำไม่ได้แล้ว

แต่ใจข้า ข้าเคืองแค้นพวกท่านทั้งสอง

ท่านพี่ รักพวกเราทั้งสองคนไม่ต่างกัน

แต่ท่าน ทำไมต้องอิจฉาข้า ท่านหลอกท่านพี่ ว่า ข้าคือ นางกาลกิณี ท่านเอายาใส่ให้ท่านพี่กิน ท่านพี่จำอะไรไม่ได้ ท่านก็พูด พูด อะไร ท่านพี่ก็เชื่อ

พวกท่านให้ไอ้หมอบ้า กับพวก จับข้ามา แล้วทำพิธีสะกดวิญญาณ กักขังข้า และวิญญาณของข้า ไว้ที่นี่

ข้าไม่รู้ว่านานแค่ไหน

วันหนึ่ง ข้ารู้สึกตัวขึ้น ได้ยินเสียงสวดคาถา ข้าลืมตา เห็น นายพรานคนหนึ่ง กำลังนั่งทำพิธีอยู่

ท่าน ท่านคือใคร

เออ ข้าเห็นแล้ว เอ็งถูกขังอยู่ที่นี่

เวรกรรมของเอ็ง ข้าจะช่วยปลดคาถากักวิญญาณให้

แต่ ร่างของเจ้า แตกดับไปแล้วกับกาลเวลา

มีแต่หินก้อนนี้เท่านั้น ที่เจ้าจะอาศัยได้

ทันใดนั้น นางก็รู้สึกวูบหาย

เรา อยู่ที่ไหน

นางเริ่มรู้สึกอีกครั้ง เราอยู่ในอะไรนี่

นี่คือ ร่างของเจ้า เราทำได้แค่นี้

นางมองไปรอบ ๆ แต่นางเหมือนอยู่กับที่ นางก้มลงมองที่ตัว

นี่คือร่างของเราหรือ มันคือ หิน หินที่ตั้งอยู่

 

ความจริงเริ่มปรากฎ

ท่านขุนวัง กับ อดีต ภรรยาทั้งสอง

กรรม เรื่องของกรรม การอาฆาต พยายาท จองเวร

ท่านขุนวังหายไปไหน

นางที่พา แม่นางทองแย้มมาที่ถ้ำคือใคร ........

 

นางที่พาแม่นางทองแย้มมาที่ถ้ำคือ นางอัปสร ใช่หรือไม่คะ
กรรมของหนูคือ เรื่องของกรรม การอาฆาต พยายาท จองเวร
หากกรรมเราไม่สามารถแก้ได้ แล้วเราจะปฎิบัติอย่างไรได้บ้างคะ

 

กรรมทุกอย่าง หยุดได้ด้วย การอโหสิกรรม

หยุดแล้ว กรรมใหม่จะไม่เกิด

กรรมเก่า ก็จะค่อย ๆ หมดไป

หากอยากให้กรรมเก่า ออกห่าง ออกไปให้ไกลที่สุด

การสร้างบุญจากการปฏิบัติกรรมฐาน ที่ถูกต้อง ถูกตรง เท่านั้น คือ คำตอบ

 

ว่าแต่ว่าท่านขุนวังไปไหนหรือคะอาจารย์ เป็นอย่างไร สงสัยเหมือนกันค่ะ

 

คนที่เล่นคาถาอาคม คนที่เกี่ยวข้องกับคาถาอาคม

และนำไปใช้ในทางที่ผิดต่อมนุษย์

สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นเดรัจฉานวิชา

ผลของวิบากเหล่านี้ ตกทอดกันมาจนถึงปัจจุบัน

ติดตามนะครับ อีกตอนหนึ่ง

การเจาะกรรมของคุณ " หญิงกาญจน์ " ก็จะจบแล้ว

ชีวิตจริง ยิ่งกว่า ละคร (จริงหรือ)