ให้รู้กันไป คนกับผี ใคร.เจ๋ง.กว่ากัน ( ตอนที่ 1 )

เคยได้ยินไหมว่า คนที่เป็นเขย ห้ามขึ้นไปวุ่นวายในห้องพระ ช่วงกลางวันก็แอบถามคนนั้นนิด คนนี้หน่อย เพียงแต่อยากรู้ว่าเขาสิงอยู่ส่วนไดของบ้าง แฟนผมก็ไม่ได้แปลกใจอะไรเพราะเขารู้ว่าผมชอบเรื่องพวกนี้ รู้ที่ล๊ะ มึ๊งงง บนบ้านนั่นเอง พอกลางคืน ประมาณ 3 ทุ่ม เขาก็นั่งดูทีวีกันเกือบทุกคน มีผมที่ออกไปนั่งเล่นอยู่ข้างนอก พอหนังจบ แฟนก็ออกมา “ ตัวเอง นอนได้แล้ว “ จ้าๆ พี่ยังไม่ง่วง นอนเถอะ แล้วผมอาสาปิดบ้าน ปิดไฟเอง คราวนี้ล่ะครับ พี่น้อง เที่ยงคืนกว่า ทุกคนหลับสนิท คว้ากระเป๋า ได้เทียนน้ำมนต์มา ผมเขียนยันต์รอบบ้านเลย ก็ตอนกลางวันสำรวจแล้วนี่ จะลงตรงไหนบ้าง เอากระทั่ง ตรงบรรได ครุฑครับ แปะเข้าให้ ตรงเสากลางบ้าน ชั้นบนไม่คนสักคน เสียงเดินกระทืบบ้าน , ลากเก้าอี้ , เก้าอี้ล้ม , โต๊ะล้ม โอ้ยยยย สารพัดเสียงดัง พวกพ่อตา แม่ยาย พี่น้องในบ้าน มองผ่านมุ้งเข้าไป นอนไม่รู้ไม่ชี้ ขอโทษนะครับ กูได้ยินคนเดียวนี่หว่า แต่ก็สะใจ ฮ่าๆๆๆๆๆ ลงมาไม่ได้ มึงเหนื่อย เด๋วมึงก็เลิกลากเก้าอี้ กูง่วง เด๋วกูก็หลับ เช้า ก่อนกลับมาอยุธยา ผมก็แอบเอาผ้าไปเช็ดออกให้ ( ให้เขาเห็นไม่ได้น่า ถ้าเขาเห็นเป็นเป็นว่าต่อไปไม่ได้กอดลูกสาวเขาน่า ทำเป็นเล่นไป ) กลับมาอยุธยาอย่างภาคภูมิใจ..... วันแต่งสิครับพี่น้อง เขาให้ไปนอนบนบ้าน ที่ของเขาเลยล่ะ กูโดนแน่ แต่เราก็เตรียมตัวมาดี กลัวไร เอ้อออ ลูกเอ้ย ตามประเพณีบ้านเรา ต้องนอนบ้านแม่ยาย 7 คืน อย่างน้อย 3 คืน แม่ยายบอก ผมได้ 2 คืนครับ ก็บอกพ่อตาแม่ยายว่า ที่ทำงานเขาเรียกตัวด่วน สองคืนนี่แหล่ะเน๊อะ แม่เน๊อะ เขาก็เก็บชุดบายศรีไว้ บนบ้านตั้ง เจ็ดวัน พอมาถึงอยุธยา เพื่อนๆ ก็แชว โอ้ววว คงจะเต็มที่ฟ้าเหลืองเล้ยน้อ ขอบตาคล้ำเชียว คิดในใจว่า มึงไม่รู้หรอก เสียงเคาะประตู ตบผนังบ้าน ขูดผนังบ้านทั้งคืน ผมก็เล่าเรื่องนี้ให้พี่ชายฟัง เขาก็ด่าผม มึงทำยั่งงั้นได้ยังไง มึงเป็นเขย มึงก็ต้องผูกมิตรกับเข้าไว้ “ เออ ท่าจะจริง “ มีโอกาศไปผมก็ไปทำ เขาก็ไม่มากวนผมอีกเลยครับ

 

อ่านแล้วขำอ่ะ..ฮา สะใจจริงๆ อิอิ

 

ประโยค ที่ว่า''คนที่เป็นเขย ห้ามขึ้นไปวุ่นวายในห้องพระ'' มีความเชื่อว่าเป็นอะไรครับ
ไม่เคยได้ยิน..เล่าให้ฟังหน่อยครับ..

 

ใช่...จริงๆ ด้วยค่ะ...ยังไม่เคยได้ยินมาก่อนเหมือนกันอ่ะ

 

ในความคิดผมนะครับ เขาคงคิดว่า เราจะไปหยิบเอาของ หรือ ละลาบละล้วง บรรพบุรุษเขามั้ง เคยถามอยู่นะ แต่จำได้ว่าอะไรประมาณนี้ แม่ยายเล่าว่า มีเขยคนหนึ่งในหมู่บ้าน (เขยของน้องสาวแม่ยาย) เข้าไปหยิบเอาพระโดยไม่ได้บอกกล่าว จู่ๆ คนนั่นก็มีอาการหวาดผวา อยู่ตลอด ต้องทำการขอขมาจึงหาย ส่วนผมตอนนี้ก็เป็นเขยเก่าแก่แล้วนี่ ไม่มีธุระก็ไม่ขึ้นไปอยู่แล้ว ถ้าเขาใช้ไปหยิบของก็ไป แต่ก็แอบชำเลืองดู ก็เขาหวงเน๊อะ จะไปยุ่งอะไรกะของเขา เด๋วกลับไปหาลูกจะปะเหลาะถาม แล้วจะมาเล่าสู่กันฟัง .... เอาว่าเรื่องนี้จบ อยากให้เล่าเรื่องอะไรให้ฟังล่ะ จะเล่าประสบการณ์ผมนี่แหล่ะ ขำๆ ทั้งนั้น

 

งั้นเอาเรื่อง อาถรรพ์ป่าหน่อยจิ...แบบรพินทร์ ไพรวัลย์ หรือตาเกิ้งก็ล่าย

 

เห็นด้วยกับคุณ mukmik อีกเสียงจ้า

 

อ่านไปกลัวไปค่ะ..ต้องกระมิดกระเมี๊ยนอ่าน
เกรงว่า คนที่บ้านจะหาว่า คะรุทา ไม่มีมารยาทนะคร๊า
(ฮา ซะดังลั่นเลย ค่ะ)

 

ตบมือให้กะคนเก่งดังๆๆๆหน่อยที่ไม่กลัวผี ที่กล้าต่อกรด้วย ว่าแต่ขอขมายายยัง ยายอาจจะเป็นเจ้าที่ รออ่านต่อด้วยคน

 

รออ่านอยู่นะค้า สนุกดี...ชอบๆ