เรื่องเด่น ตรวจศีล (ศีลขาด ศีลทะลุ ศีลด่าง ศีลพร้อย)

ต่อไปนี้ต้องระวังความคิดอย่างแรงเลยคะ ขออนุโมทนาที่นำมาเผยแพร่เพื่อเตือนสตินะคะ

 

เรื่องศีลเป็นเรื่องที่ถกเถียงกันว่าความบริสุทธิ์แห่งศีลเป็นอย่างไร มานานแล้วสุดท้ายอาจารย์มั่นท่านว่าไว้ว่าถ้ามีการสำรวมทางกาย วาจา ใจ แล้วศีลไม่ด่างพร้อย ไม่ต้องระวังอะไรทั้งสิ้นแค่รักษากาย วาจา ใจเท่านั้นจบ เมื่อรู้อย่านั้นเราจึงนำมาปฏิบัติสุดท้ายจบที่ตัวสติตัวเดียว เมื่อน้อมนำเข้าใส่ตัวสมาธิก็ตามมาเองครับ แต่ก็บางวันมีศีลขาด ทะลุ ด่างบ้างชั่งมันรู้แล้วตั้งใจรักษาใหม่ อย่าลืมว่าพระพุทธเจ้าตรัสไว้ว่ามนุษย์ฝึกได้อย่างไม่มีใครยิ่งกว่า อนุโมทนากับผู้รักศีลทุกท่าน

 

กำลังตั้งใจรักษาศีลห้าอยู่พอดี ได้รับความรู้มากมายครับ ขอนุโมทนาสาธุด้วยครับ

 

ข้อมูลที่คุณให้มาลึกซึ้งกินใจดีเหลือเิกินครับ

 

ขออนุโมทนาในบุญกุศลให้แก่เจ้าของกระทู้ด้วยค่ะ
ที่ได้สร้างความเข้าใจให้กับพุทธบริษัท เช่นดิฉัน
สาธุธรรมค่ะ ^^

 

สาธุ ๆๆ นะคะ กับท่านเจ้าของกระทู้ ปรกติทวนศีล 5 ในแต่ละวันอยู่แล้วเนือง ๆ

เกือบตลอดว่า ข้อ 1 วันนี้เราได้ไปเผลอตบยุง บี้มด อะไร ใด ๆ หรือไม่ และตามมา

ด้วย ข้อ 2 3 4 5 พอเห็นกระทู้ว่ามีการตรวจศีล ศีลด่าง ศีลพร้อย ศีลทะลุ

และ ศีลขาด รู้สึกดีว่า มีคนอีกมากมายที่ตรวจศีลเหมือนกัน อนุโมทนา สาธุค่ะ

เจริญในธรรม กำหนดมีพระพุทธเจ้าเป็นพุทธานุสติ

 

ศีล คือความสะอาด สว่าง สงบ
ศีล มิได้อยู่ที่วัด ที่พระ ที่คนนั้น คนนี้
ศีล อยู่ที่ใจ เกิดที่ใจ รู้ที่ใจ ทำที่ใจ
หมายถึงใจใครก็ใจมัน ที่ต้องทำตนเอง

บุคคลใดมีจิตใจสะอาด คือมีความบริสุทธิ์ใจ จริงใจอยู่เสมอ ทุกการกระทำพูดคิด
บุคคลใดมีจิตใจสว่าง คือจิตใดมีปัญญา รู้ดี รู้ชั่ว รุ้ถึงอกเขาอกเราจริงๆ แล้วจิตนั้น จะไม่กล้าทำความชั่วแม้แต่นิดเดียว เพราะจิตจะมี หิริโอตตัปปะ คือความละอายและความเกรงกลัวต่อบาปรักษาอยู่
บุคคลใดมีจิตใจสงบ คือจิตใดมีหิริโอตตัปปะรักษาอยู่แล้ว กาย วาจา ใจ นั้นก็จะสงบเป็นปกติ จะไม่สามารถทำบาปได้เลย หมายถึงเบียดเบียนใครไม่ได้เลย นี่แหละ "ศีล"

"ขณะใดที่กายวาจาและจิตใจของเราเป็นปกติ มิได้ก่อทุกข์โทษเบียดเบียน ทำร้ายทำลายทั้งผู้อื่นและตนเอง ให้ได้รับความทุกข์เดือดร้อนแล้ว ขณะนั้นความเป็นศีลก็เกิดมีขึ้นแล้วตามธรรมชาติของมันเอง และเป็นศีลแท้ศีลจริงด้วย มันจะผิดปกติต่อเมื่อจิตเกิดความโลภความโกรธความหลงเท่านั้น"

ศีลแท้เกิดที่ไหน ศีลแท้เกิดขึ้นในจิตใจ มีใจเป็นแดนเกิดขึ้นก่อน ซึ่งประกอบไปด้วยหิริโอตตัปปะ คือความละอายและความเกรงกลัวต่อบาป เป็นหลักเป็นแกนกลาง บุคคลใดมีหิริโอตตัปปะ "ศีล ใน" ประจำอยู่ในจิตใจของตนตลอดเวลาแล้ว บุคคลนั้นเท่ากับมีศีลอยู่แล้วอย่างสมบูรณ์ เพราะมันจะออกมารักษากายวาจาใจด้วยศีลใน เป็นศีลที่ไม่มีตัวตนที่จะหยิบจับได้ เพราะมันเป็นอาการรู้สึก ธาตุรู้ หรือนามธรรมที่ตนรู้ตนเท่านั้น..

 

อนุโมทนาสาธุค่ะ
ขอให้กระทู้นี้ขึ้นเป็นกระทู้แนะนำไปนานๆ เลยนะ

 

เจตนา ชักชวน พอใจ สรรเสริญฯ....ในกาลที่ทุจริตทาง...กายกรรม...วจีกรรม..มโนกรรม..ทะลุ...ด่าง...

 

เมื่อก่อน ศีล ข้อ 3 ขาดกระจุยเลยครับ แต่ปัจจุบันพยายามลด ละ แต่เรื่องทางใจยินดีกับกามกับหญิงอื่นที่มิใช่แฟนของตนยังแก้ไม่ได้ครับ คิดว่าส่วนนี้น่าจะเป็นจุดด่างของศีลทั้งหมด ส่วนเรื่อง ตบยุง ฆ่าสัตว์ เดี๋ยวนี้ไม่กล้าเท่าไหร่แล้วครับ เรื่องคำพูดคงจะมีเรื่องโกหก พูดเพ้อเจ้อนี้ก็เยอะอยู่ แต่ไม่ชอบให้ร้ายใคร ก็ค่อยๆ ปรับปรุงตัวไปเรื่อยๆครับ ^^

 

พยายามรักษาศีล 5 ให้ได้ครับ

 

สั่งฆ่านี้ ถ้าเป้าหมายตาย ศีลขาดครับ ไม่ใช่แค่ทะลุ

 

กราบสาธุครับ

 

ไม่รู้ว่าเจ้าของกระทู้เอาข้อมูลมาจากไหน จริงหรือไม่ก็ไม่ทราบ ผมเลยมีทางเลือกข้อมูลเกี่ยวกับศีลห้า อยู่ที่ลิงก์ข้างล่าง ตรวจสอบได้ครับ

https://kalyanamitra.org/th/article_detail.php?i=7583
https://kalyanamitra.org/th/article_detail.php?i=7591