ผู้มีญาณช่วยผมด้วย ไม่มีแฟน ไม่มีเพื่อน ไม่มีใคร ไม่รู้จะหันหน้าไปทางไหน

ตอนนี้ผมไม่มีใครเลย อึดอัดอยากมีใครเข้าใจ แต่ไม่มีใครเลย ไม่มีใครรับฟังเลย เพื่อนก็ไม่มี อาการซึมเศร้าไม่หายซักที งานการที่ทำก็ไม่มีประสิทธิภาพ

ปกติเพื่อนผมน้อยครับ ก่อนเรื่องเกิดเหตุผมมีเพื่อนสนิทแค่คนเดียว
เขาเคยอกหักมาก่อน แล้วหนีไปปฏิบัติธรรมซักพัก เขาก็กลับมา ตั้งหน้่า
ตั้งตา ทำการทำงานเหมือนเดิม

ในช่วงนี้ผมก็มีความรัก กับผู้หญิงคนนึง ผมรักมาก อยากดูแลเขาไปชั่วชีวิต
ช่วงนั้นผมใช้เวลากับเขามากไปครับ ผมให้เวลากับเขามาก ทั้งๆที่ผมต้องทำงาน
พร้อมทั้งเรียน ป โท

ผมมีเพื่อนที่รู้จักกันผิวเผินบ้าง แต่พอความรักของผมเริ่มมีปัญหาผมก็ยิ่งต้องทุ่มเทเวลา ให้กับเขา จนสุดท้าย ผมก็ไม่ได้ติดต่อกับใคร จนทำให้ผมไม่มีเพื่อน

ทุกวันนี้เลิกกับเขาก็ทุกข์พอแล้ว ไม่มีเพื่อน ไม่มีสังคมอีกก็ยิ่งทุกข์ไปใหญ่
สุขภาพจิตก็แย่ครับ

ผมอยากมีเพื่อสนิท ผมอยากมีแฟนที่รักกัน ผมอยากมีสังคม

ผู้มีญาณท่านใด พอช่วยผมเอาบุญได้มั้ยครับ มันเกิดอะไรกับผม
แล้วจะเป็นแบบนี้อีกนานแค่ไหน จะทำยังไงให้ผมมีเพื่อนสนิทสักคน
มีแฟนที่ผมรักเขาและเขารักผมอีกสักคน เพื่อให้ชีวิตผมได้เดินต่อไป
อย่างปกติสุข

 

กิเลสหลอก


ตอนเกิดมาจาก ท้องแม่ ก็ไม่เห็นจะมีเพื่อน มีแฟนที่ไหน ตามกันมาด้วยเลย

พอโตๆขึ้นมา


แนะนำว่า ให้ไป ปฏิบัติธรรม ครับ

หาเวลาว่างๆ วันหยุด ไปปฏิบัติธรรม ตามวัดป่า ต่างๆ ครับ


.

 

จากประสบการณ์ของผม ผมเองก็ไม่เข้าใจเพื่อนในหลายๆเรื่อง
ไม่เข้าใจแฟนในหลายๆเรื่อง
ครอบครัวผม ก็มีหลายเรื่องที่ผมไม่เข้าใจ

และจะหาใครเข้าใจผมจริงๆ ผมก็ไม่เคยเจอ

แต่ผมเรียนรู้และเข้าใจว่า ไม่มีใครเข้าใจใครได้จริงๆ ผมเลยสบายใจ

คุณเข้าใจตัวเองดีแค่ไหนละครับ
ถ้าคุณเข้าใจตัวเองดีจริงๆ คุณจะเริ่มเข้าใจคนอื่น
เมื่อเริ่มเข้าใจคนอื่น คุณจะเริ่มมีเพื่อน และสามารถผูกสัมพันธ์กับเพื่อนได้นาน

แต่ไม่มีใครอยู่กับเรานานหรอกครับ
แม้แต่พ่อแม่ของเรา ตอนเราจีบใคร ก็ไม่มาช่วยเลย

 

เราหวังในสิ่งใดมากก็ทุกข์มาก ยิ่งรักมากก็ยิ่งทุกข์มาก หาเวลาไปวัดปฏิบัติธรรม ไปบำเพ็ญประโยชน์เข้าค่ายช่วยสังคมครับ ช่วยได้มากทีเดียว ดีกว่ามานั่งหมกอยู่กับทุกข์ ผมว่าอยู่คนเดียวจะสบายกว่า ผมยังอยู่คนเดียวไม่มีแฟนไม่มีภาระ เพื่อนก็ไม่มากนานๆเจอที ชีวิตผมยังมีความสุขได้ มันอยู่ที่ใจมากกว่าครับ

 

มาคนเดียว ตายคนเดียวจ้าา (ลูกเมีย ไม่มีใครเค้าตายตามเราไปจะ)

เจ้าเกิด มามีอะไร มากับเจ้า

จะมัวเมา โลภมาก ไปถึงไหน

เมื่อเจ้ามา มือเปล่า จะเอาอะไร

เจ้าก็ไป มือเปล่า เหมือนเจ้ามา

 

อย่ามองว่าชีวิตเราถ้าขาดคนอื่นแล้วจะอยู่ไม่ได้ ถ้าคุณไม่มีงาน ไม่มีเงิน ไม่มีกินคงจะต้องทุกข์มากกว่านี้ สิ่งที่คุณเผชิญอยู่เป็นความทุกข์จากการยึดมั่นถือมั่น และไม่สามารถอยู่ได้อย่างมีความสุขถ้าไม่มีกำลังใจจากคนรอบข้าง สิ่งที่คุณต้องทำตอนนี้คือปรับเปลี่ยนมุมมองการใช้ชีวิตใหม่ ให้ระลึกอยู่เสมอว่าความทุกข์เหล่านี้จะอยู่กับคนไม่นาน แล้วมันจะต้องผ่านไป เมื่อถึงเวลานั้นคุณจะรับรู้ได้ว่าปัญหาที่ผ่านมาช่างเล็กน้อยเสียเหลือเกิน เป็นกำลังใจให้นะคะ

 

อยากอยู่กับสังคมเราก็ต้องปรับตัวเข้าสังคม
อยากอยู่คนเดียวก็ต้องพึ่งตัวเองให้ได้
อยากกินอาหารไม่อดไม่อยากไปขายของที่ตลาด
ตอนนี้มีของแถม........เข้าวัด

อยากอยู่บนโลกร่วมกับเขาเราคงต้องหายใจให้เหมือนเขาหรือไม่อย่างไร
ทุกเรื่องที่เกิดอยู่บนลมหายใจนี้
ไม่สุขไม่ใช่ทุกข์
เขามีเหตุปัจัจย
เข้าวัดเถอะขอรับ
พอรู้จักตัวเองแล้วเราจะเข้าใจคนอื่น

ขอท่านเจริญในธรรมยิ่งแล้วขอรับ

 

ความหมายของเอกายนมรรค (ละการเกี่ยวข้องกับหมู่คณะ)

พระบาลีในมหาสติปัฏฐานสูตร และสติปัฏฐานสูตร ซึ่งเป็นที่มาของคำว่า เอกายนมรรค คือ ประโยคว่า “เอกายโน อยํ ภิกฺขเว มคฺโค สตฺตานํ วิสุทฺธิยา โสกปริเทวานํ สมติกฺกมาย ทุกฺขโทมนสฺสานํ อตฺถงฺคมาย ญายสฺส อธิคมาย นิพฺพานสฺส สจฺฉิกิริยาย ยทิทํ จตฺตาโร สติปฏฺฐานา ฯ”



มีเชิงอรรถอธิบายความหมายของคำว่า “ทางเดียว” ซึ่งอ้างคำอธิบายในคัมภีร์อรรถกถา (ที.ม.อ.(บาลี) 373/359) ว่า “หมายถึง (1) เป็นทางที่บุคคลผู้ละการเกี่ยวข้องกับหมู่คณะ ไปประพฤติธรรมอยู่แต่ผู้เดียว (2) เป็นทางสายเดียวที่พระที่พระพุทธเจ้าทรงทำให้เกิดขึ้น (3) เป็นทางปฏิบัติในศาสนาเดียวคือพระพุทธศาสนา (4) เป็นทางดำเนินไปสู่จุดหมายเดียวคือ พระนิพพาน”

 

ผมก็อยู่คนเดียวมา 29 ปีแล้วนะครับ ติดเล่นกีฬาบ้าง ศึกษาพระธรรมคำสอนก่อยสม่ำเสมอ มันถึงเวลาที่ต้องมีใครซักคนแล้วครับ

 

ถูกใจคำแนะนำของคุณมากิครับ ขอบคุณครับ ผมก็หาทุกวิถีทางดับทุก ทำตัวให้เป็นสุข เต็มที่แล้ว แต่ประเมินตัวเองดูก็รู้สึกว่ายังไม่หายครับ แต่ก็ต้องสู้

 

มาผิดห้องแล้วมั้ง

ถ้า มาห้องนี้ ไอ้การไม่มีเพื่อน ไม่มีมิตร ไม่มีพันธะ ภาระหน้าที่ เนี่ยะ ในนี้
เขาปราถนาจะมีอย่างนั้นกันทั้งนั้น

ถ้า หมดภาระ พันธะ กันเต็มที่ นี่จะเห็นคนๆ นั้น ปรารภ ออกบวช ออกธุดงค์
เข้าป่า ปรารภความสุขอันเกษม ความสุขที่แท้ ความเป็นที่พึ่งให้แก่กันคนทั้ง
โลกได้อย่างไม่มีวันหมด ไม่มีการตระหนี่ ถี่เหนียว กันไปเลย

สนใจ อะเป่า ความสุขที่แท้ ความเป็นที่พึ่งให้กับคนทั้งโลกได้อย่างไม่มี
วันหมด ฮะเอ่อ....

ถ้า สนใจ ก็ขยันๆ แวะ เข้ามาบ่อยๆ ค่อยๆ ดูว่า เขา คุยกันเรื่องอะไร

*************

ตั้งแต่ เด็กจนฉี่ฉิบก่า ผมก็ไม่มีเพื่อนเลย มีก็เหมือนไม่มี มีแฟนไหม
ก็มี มีมายี่สิบก่าปี แต่ตอนนี้ มีก็เหมือนไม่มี ไม่ได้ นอนบ้านเดียวกัน
วันไหนนอนบ้านเดียวกันก็ไม่ได้นอนห้องเดียวกัน เว้นแต่ ไปนอนบ้าน
ญาติ ก็จำเป็นต้องนอนห้องเดียวกัน

หน้าที่การงาน ตำแหน่งอะไร นายเขาเข้ามาปรารภว่า เอ่อ ผมให้คน
อื่นไปนะ ส่วนคุณก็แห้วไป เราก็ยินดีกับเขา โดยที่ เราก็ยังเป็นคน
ที่นายให้ความไว้วางใจ เข้านอกออกในตามแต่จะต้องการ(ทำงาน)
แบบว่า " มือที่มองไม่เห็น " .....สบายจะตายไป ใช้ สัจจ สัตย
และ อธิษฐาน ได้เต็มที่เลย

 

ทุกอย่างเป็นวิบากกรรม เพราะกรรมเกิดจากการกระทำทั้งสิ้น ทางกาย วาจา ใจ ทุกคนก็ต้องชดใช้กรรมเก่าทั้งหมด การที่ไม่มีใคร นั่นเป็นเพราะผลกรรมจากอดีตที่ผ่านมาที่เคยสร้างไว้ "ยอมรับความจริง"ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นกับชีวิตเรา คนที่ยอมรับความจริงเท่านั้นจึงจะพ้นทุกข์ได้ เพราะรู้เหตุแห่งทุกข์ ใช้คืนกรรมเก่าให้หมด แล้วอย่าสร้างกรรมไม่ดีเพิ่ม สร้างแต่สิ่งที่เป็นกุศล ลด ละ วาง สิ่งที่เป็นอกุศลทั้งหมด ตอนนี้คร่ำครวญไปก็ไม่เกิดประโยชน์ มีแต่โทษ แก้ที่ตนเองก่อน สร้างบุญกุศลให้มากเข้าไว้ แล้วจะดีเอง..

 

อยู่กับตัวเองซ่ะบ้าง คุยกับหัวใจตัวเองเป็นมั้ย? ในความเงียบจะมีความจริงอยู่จ๊ะ..ตะก่อนไม่ค่อยเข้าใจอะไรมากนัก ชีวิตติดสบายมากๆ จนกระทั่งเจ้านายมาเยี่ยม555+++ต้องขอบอกว่าชีวิตที่แท้จริงก็ตอนเจ้านายมาเยี่ยมนี่แหล่ะจ๊ะ สู้ๆนะน้อง พี่ขอเอาใจช่วย(ยิ้ม)

 

ไม่เป็นไรหรอก ค่อย ๆ แก้ไขไปทีละน้อย ทีละน้อย
ชีวิตก็เป็นแบบนี้แหละหนา แต่เราก็ยังโชคดี ที่ยังมีโอกาสอยู่ ยังหายใจ
บอกกับตัวเองว่า ชีวิตเราจะดีขึ้นเรื่อย ๆ แม้วันละน้อยก็ตาม
เราจะมีความสุขมากขึ้นทุก ๆ วัน แล้วเราจะเอาความสุขนั้นแบ่งคนอื่นด้วย

เริ่มจากควรจะมีความสุขกับตัวเองให้ได้ก่อน
ค่อย ๆ ทำชีวิตให้ดี ขาดอะไรก็ค่อย ๆ หามาเติม
นี้เป็นเวลาที่ต้องนำข้อธรรม มาใช้ได้จริง
หากเรานำธรรมมะ มาประยุกต์ใช้ได้จริงชีวิตเราจะสมดุลมาก และความสุขจะอยู่กับเรา

เมื่อตัวเราเปลี่ยนไปในทางที่ดี มีมุมมองที่ดี ที่ถูก ต่อตัวเอง ต่อผู้อื่น ต่อโลก
ความสุขในตัวเราก็จะเป็นประกายส่องแสง คนอื่น ก็เห็นก็รู้สึกได้ คนดี ๆ ก็จะมาเองทั้งเพื่อน และคนรัก

ใช้ชีวิตให้สมดุลในทุกด้าน เพื่อนกับคนรักต้องไปด้วยกันได้ ไม่ใช่ว่าต้องเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง

ขอเป็นกำลังใจให้

 

อยากมีใครสักคนที่คุนว่านั้น ท่าเปนแฟน ผมจะบอกเคลดลับให้ ต้องเชคหนังหน้า และต้องเปิดใจกับความกล้าที่จะแสดงออก

 

ถูกใจคำแนะนำหรือคนแนะนำ 555+

 

กีตา.......กีตาร์
มีหกสาย
มีห้าเสียง
สุดท้ายต้องเอาซอลมาเป็นกลาง
หรือไม่อย่างไร
เดี๋ยวกลับไปตั้งเสียงใหม่ก่อนว่ามีกี่เอียง

ท่านรู้จักมัณฑะเลไหม
ไม่เหมือนกีตาร์ตรงไหน

หากสายใดสายหนึ่งเพี้ยน
ต่อให้เป็นโค ตะ ระ จอมยุทธ ก๋วยเตี่ยว ก๋วยเจ๋ง............
มาเล่น

วงแตก

เพราะเสียงเพี้ยนไป

เพลงแรกไม่เป็นไร
หลายๆเพลงเป็นอย่างไร

หลากเสียงที่มี.....นะ มะโน็ตกำกับ

น้องแนตมาไม่อาว

คลาสิค
เพลงอะไร
สยามานุสติหรือ
ลา

หรือวันเวย์ออนแอนนาเทอร์

สามลังไม่มาวแต่กลิ้ง

หรือไม่อย่างไร

อายาตนะมีหก
หนึ่งที่ไม่สมดุลย์
ตัวนั้นแหละปํญ

ปันไหน
มียาเอามาปัน
มีญาเอามาปัญ

ไม่ต้องหา
หากท่านมีน้ำ
น้ำไหน

ขอท่านเจริญในธรรมยิ่งแล้วขอรับ

 

ถ้าให้ตอบมั่วๆ แต่ก็คงตอบถูกแหละ ก็คงบอกว่าเกิดจากกรรม (ทางการกระทำ คำพูด ความคิด)

ดังนั้นทุกอย่างก็คงขึ้นอยู่กับตัว จขกท เอง ว่าชีวิตนี้มีจุดมุ่งหมายยังไง แล้วก็เปลี่ยนความคิด การกระทำ นิสัย หาในสิ่งที่ตัวเองชอบ แล้วเข้าไปคลุกคลีกับผู้คนในสังคมนั้นๆเดี่ยวก็มีเพื่อนแล้ว ในเมื่อบอกชอบเล่นกีฬา ก็คงต้องมีคนรู้จักมีเพื่อนที่เล่นกีฬาด้วยกัน หรือเพื่อนในสถานที่ทำงานด้วยกัน

ดูท่าแล้วประเด็นหลักๆ สำคัญ คืออยากจะมีใครซักคน ? เพราะอายุมากแล้ว เมื่อลองมองเปรียบเทียบกับคนรอบข้าง ก็เห็นแต่คนมีแฟน คนรักกัน ก็เลยคิดว่าคงถึงเวลาที่ต้องมีใครซักคน ว่าแต่ตัดใจกับคนที่เคยรักเคยทุ่มเทคนเดิมได้แล้วยังครับ

แล้วคิดต่อไปหรือยังครับ ถ้ามีใครซักคนมาจริงๆ แล้วมันเป็นเหมือนอย่างเดิมจะทำยังไง ?
หรือจะคิดให้ดูดีว่า เราได้ทุ่มเททำทุกสิ่งทุกอย่างให้เต็มที่ให้คนที่เรารักแค่นั้นก็พอแล้ว ?

อันนี้ก็ตอบยากเหมือนกันนะครับ บางทีอาจจะดูเหมือนพูดง่ายๆ แต่เอาเข้าจริงก็คงยาก
แต่มันก็เป็นธรรมดาของโลกนี้แหละครับ ความทุกข์ ความพลัดพราก มันก็ขึ้นอยู่กับเราที่จะเรียนรู้และเข้าใจตามความเป็นจริงที่ ในชีวิตต้องประสบพบเจอสิ่งเหล่านี้
ไม่ว่าจะพลัดพรากจากความรู้สึกดีๆที่มีให้กัน จากการที่ได้พบเจอพูดคุยกัน
คนเรามันก็ต้องพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รักเป็นธรรมดา

และก็ยังประสบกับสิ่งที่ไม่เป็นที่น่าพอใจกันทุกคน บางครั้งสิ่งที่เราคิดไว้ วาดฟันไว้ มันอาจจะไม่เป็นตามที่เราคิดไว้ เพราะเราให้ความหวังกับสิ่งนั้นไว้มาก พอไม่เป็นตามนั้นก็เศร้า ซึม หดหู่ เป็นทุกข์อีก

 

การกระทําของคุณ ไม่เป็นที่ชอบของคนอื่นรึเปล่าครับ เช่นวาจาที่พูด มาทําร้ายจิตใจ ผมก็ไม่รู้หรอกนะครับ แนะนําทําสมาธิถ้าไม่มีใครช่วย ทําสมาธิ ทรงฌานเองเลย (ไม่ยากถ้าเอาจริงๆ ผมพิสูจน์มาหละ)