ขอเชิญร่วมสร้างเจดีย์พุทธคยาประดิษฐานพระบรมสารีริกธาตุ วัดหนองสองห้อง

วัดหนองสองห้องผาสุการาม

ต.หนองตากยา อ.ท่าม่วง จ.กาญจนบุรี
โดย พระปลัดทศพล กันตสีโล เจ้าอาวาส
กำลังดำเนินการก่อสร้างพระมหาเจดีย์ เพื่อเป็นที่ประดิษฐานพระบรมสารีริกธาตุ

เป็นเจดีย์ตามแบบพุทธคยา




ขอเชิญผู้มีจิตศรัทธาทุกท่านร่วมบุญสร้างพระมหาเจดีย์แห่งนี้ร่วมกัน
โดยสามารถร่วมทำบุญด้วยการบริจาคหิน ปูน ทราย เหล็ก และวัสดุที่ใช้ในการก่อสร้าง
หรือบริจาคเป็นปัจจัยตามกำลังศรัทธา

ความคืบหน้าการก่อสร้าง
ขณะนี้ได้เทฐานรากแล้ว และอยู่ในช่วงขึ้นโครงสร้างเสา





รายละเอียดสอบถามได้โดยตรงกับพระปลัดทศพล
โทร. 081-7593340

กรณีบริจาคเป็นปัจจัย สามารถทำบุญได้ที่บัญชี
พระปลัดทศพล กันตสีโล
เลขที่ 7240054640
ธนาคารกรุงไทย สาขาท่าม่วง
(ทางวัดใช้บัญชีนี้บัญชีเดียว)

สำหรับท่านที่ต้องการรับใบอนุโมทนาบัติ สามารถแจ้งท่านเจ้าอาวาสได้โดยตรง
หรือแจ้งรายละเอียดไว้ในกระทู้นี้
หรือ email มาที่ siriwat.bkk@gmail.com

ช่วงปลายปีผมจะเข้าไปที่วัดเพื่อช่วยดำเนินการส่งใบอนุโมทนาบัตรให้ทางไปรษณีย์ครับ

การเดินทางไปวัด
1. จากสี่แยกบ้านโป่ง ให้ขับรถข้ามแม่น้ำตรงไปเลย (ไม่ต้องเลี้ยวขวาไปกาญจนบุรี) มุ่งหน้า อ.ด่านมะขามเตี้ย
พอเลยเทศบาลตำบลหนองตากยาแล้วเจอสามแยกใหญ่ให้เลี้ยวขวา 2 กม. วัดอยู่ซ้ายมือ (47 กม. จากสี่แยกบ้านโป่ง)
2. จากถนนแสงชูโตสายเก่า ผ่านหน้าโรงงานน้ำตาลวังขนายจะเข้าตลาดท่าม่วง ซ้ายมือมีทางแยกไป อ.ด่านมะขามเตี้ย ให้เลี้ยวซ้ายไป 22.5 กม. วัดอยู่ขวามือ




ผู้ประกาศ
ศิริวรรตน์ สุวรรณฉวี
090-4699965
siriwat.bkk@gmail.com​

 

หลวงปู่เมตตา
ขอแนะนำพระอาจารย์เจ้าอาวาสวัดหนองสองห้องผู้สร้างเจดีย์พุทธคยาองค์นี้ให้รู้จักกันสักนิดครับ
พระปลัดทศพล จันทสีโล เป็นเจ้าอาวาสวัดหนองสองห้องผาสุการาม ผมเรียกท่านว่าอาจารย์สม แต่บางคนก็บอกว่าท่านชื่ออาจารย์สงฆ์ต่างหาก ก็แล้วแต่จะเรียกแล้วกัน ผมเรียกท่านแบบนี้มาเกือบสิบปีแล้ว
พระอาจารย์ท่านเป็นพระเกจิอาจารย์ครับ สำหรับทางสายวัตถุมงคลนั้นชาวบ้านเรียกท่านว่า หลวงปู่เมตตา อาจจะบอกว่าไม่เคยได้ยินนะครับ เพราะท่านดังแบบเงียบๆ และดังแบบไกลๆ อย่าว่าแต่ท่านไม่รู้จักเลย ผมไปกราบท่านหลายปี ปีละหลายครั้ง ยังโง่ไม่เคยระแคะระคายมาก่อนว่าท่านเป็นพระเกจิ แถมดังอีกต่างหาก ก็ค่อยๆ ระแคะระคายรู้ทีละนิดทีละหน่อยด้วยประสบการณ์ตัวเอง
หลวงปู่เมตตาเป็นพระเกจิอาจารย์ที่เข้าถึงง่าย ท่านมีญานรู้เป็นที่พึ่งพิงของญาติโยมได้ โดยเฉพาะพวกที่ทำมาค้าขาย หรือคนที่ถูกของถูกคุณมาจากไหน หรือหากท่านใดที่สนใจวัตถุมงคลที่มีพุทธคุณสูงก็แนะนำเลยครับ โดยเฉพาะพระเครื่องหลวงปู่ทวดหรือพระสมเด็จโตที่หลวงปู่เมตตาสร้างขึ้นนั้นเป็นของดีราคาถูกเพราะมีพุทธคุณเหมือนต้นฉบับครับ มันมีเหตุผลซึ่งผมจะเล่าให้ฟังทีหลัง เรื่องทั้งหมดนี้เป็นประสบการณ์ตรงที่ได้ไปพบมาด้วยตัวเองครับ

ที่มาของการสร้างเจดีย์พุทธคยา
โดยปกติผมเป็นคนเข้าวัดป่ามากกว่าวัดบ้าน เพราะมีประสบการณ์ทำบุญกับวัดบ้านหลายแห่งแล้วรู้สึกไม่สบายใจภายหลัง ก็เลยหันหน้าเข้าวัดป่าดีกว่า วัดป่าที่ไปเป็นประจำก็คือวัดป่ามณีกาญจน์ เพราะอยู่ไม่ไกล ไปบ่อยจนแทบจะกลายเป็นเด็กวัด บางช่วงมีงานนี่ไปวัดตั้งแต่ 6 โมงเช้า กลับบ้าน 4-5 ทุ่ม บางวันก็ซุกหัวนอนที่วัดเลย ส่วนวัดบ้านก็มีวัดหนองสองห้องนี่แหละที่ไปบ่อย
เมื่อปี 2553 พระอาจารย์ทวนเทพ เป็นพระสายวัดป่า บ้านเดิมของท่านอยู่ที่อุบลราชธานี ปีนั้นอาจารย์ทวนเทพท่านมาพักที่วัดป่ามณีกาญจน์ ท่านปรารภกับอาจารย์กฤษณ์ว่าวัดที่บ้านเกิด คือ วัดป่าค้อน้อย กำลังสร้างอุโบสถ ต้องการพระพุทธรูปไปประดิษฐานเป็นพระประธานสักองค์ อาจารย์กฤษณ์ท่านเลยไปขอพระพุทธรูปเก่าจากสมเด็จวัดราชบพิตรมาองค์หนึ่ง พระพุทธรูปองค์นี้เป็นพระพุทธรูปหล่อด้วยทองเหลืองปางมารวิชัยหน้าตัก 60 นิ้ว สภาพในขณะนั้นมีสภาพผุอยู่หลายจุด เปลวรัศมีหายไป องค์พระก็เป็นสนิมเยอะพอสมควร อาจารย์กฤษณ์ท่านเลยชวนผมให้ช่วยซ่อมและปิดทองให้หน่อย ผมก็รับดำเนินการให้หาคนใจบุญมาช่วยกันออกเงินออกแรงจนสำเร็จเรียบร้อยดี
วันไปถวายพระประธานที่วัดป่าค้อน้อย คุณธรากรซึ่งเป็นประธานชมรมพุทธศาสน์บริษัทในเครือซิเมนต์ไทยได้ฝากพระบรมสารีริกธาตุมาบรรจุในเกศพระด้วย แล้วก็มีพระบรมสารีริกธาตุอีกส่วนหนึ่งที่คุณธรากรให้ผมไว้บอกว่าเอาไว้บูชา หรือเอาไปฝากครูบาอาจารย์ที่ผมนับถือให้ด้วยก็ได้ พอดีว่าผมมีพระบรมสารีริกธาตุไว้บูชาอยู่จำนวนหนึ่งแล้ว ก็เลยตั้งใจเอาไปถวายพระอาจารย์ที่วัดหนองสองห้อง เพราะอาจารย์ท่านไปช่วยสร้างโบสถ์สร้างพระต่างจังหวัดบ่อยๆ จะได้นำพระบรมสารีริกธาตุไปบรรจุในองค์พระ โทรไปถามท่านด้วยว่าได้ไหม ท่านว่าได้
ผ่านไปสามเดือน วันหนึ่งพี่สาวกับน้องสาวผมอยากไปทำบุญกับอาจารย์เลยชวนผมไปเป็นเพื่อน ผมก็ถือโอกาสอัญเชิญพระบรมสารีริกธาตุบรรจุผอบเล็กๆ จะไปถวายท่านด้วย
วันนั้นไปถึงวัดหนองสองก็เข้าไปนั่งรออาจารย์อยู่ในศาลาด้านหน้ากุฏิ วางผอบบรรจุพระบรมสารีริกธาตุไว้บนพื้นแอบอยู่ข้างๆ ตัว โดยปกติเมื่อผมไปวัดนี้ผมจะจอดรถแถวหน้าประตูกุฎิอาจารย์เลย ถ้าท่านอยู่แถวนั้นหรืออยู่ในกุฏิพอท่านเห็นก็จะเดินออกมารับแขก มาแบบสบายๆ นะครับ คือมักจะไม่ได้ครองจีวรเต็มยศเพราะอากาศร้อน แต่วันนั้นผมไปนั่งรอท่านอยู่พักหนึ่งนานกว่าทุกครั้ง พระอาจารย์ท่านออกมาโดยครองผ้าเรียบร้อย ท่านออกมานั่งปั๊บก็ชี้นิ้วมาที่ผอบเลย บอกว่าเอามานี่ อย่าไปตั้งแบบนั้น ผมก็ส่งให้ท่าน ท่านรับแล้วเอาไปตั้งไว้บนที่สูงๆ ผมเองยังงงว่าท่านจำได้ด้วยหรือว่าผมจะเอาพระบรมสารีริกธาตุมาถวาย เพราะบอกท่านนานสามเดือนมาแล้ว
นั่งสนทนากับอาจารย์ท่านไปสักพักหนึ่ง น้องสาวผมก็ชี้ให้ดูแขนเขาที่ขนลุกชูชัน ผมบนหัวก็ตั้ง ส่วนพี่สาวนั่งเขย่าตัวทำท่าหนาวๆ เห็นอาการก็รู้โดยไม่ต้องบอกกล่าวว่างานนี้มีอะไรแล้ว เพราะสองคนนี้เขามีเซนส์พิเศษ ถ้ามีวิญญาณอะไรมาอยู่ข้างๆ เขาจะเกิดอาการแบบนี้ ยิ่งใกล้มากหรือยิ่งจำนวนเยอะอาการยิ่งหนัก บางทีรู้ด้วยว่าสิ่งนั้นอยู่ซ้ายหรืออยู่ขวา วันนั้นอาการสองสาวหนักกว่าปกติจนนั่งไม่เป็นสุข น้องสาวกระซิบบอกผมว่าถามอาจารย์ให้หน่อยสิว่ามีอะไร น้องสาวผมเป็นคนอยากรู้ครับ เกิดอาการทีไรจะต้องตรวจสอบทุกที ทุกครั้งจะให้น้องสะใภ้ช่วยดูให้ แต่วันนี้คนตาทิพย์ไม่ได้มาด้วยเลยหวังพึ่งอาจารย์
ผมก็เลยถามอาจารย์ว่าตอนนี้มีใครมานั่งอยู่ใกล้ๆ หรือเปล่า พี่สาวน้องสาวผมขนลุกขนพองไปหมดแล้ว อาจารย์ท่านหัวเราะบอกว่า
“ฉันว่าจะไม่บอกแล้วเชียวกลัวว่าจะกลัวกัน แต่ถามมาก็จะบอกให้ มีเทวดาตามมาด้วยแน่นวัดไปหมด ฉันถึงได้รู้ไงว่าเอาพระบรมสารีริกธาตุมา”
แล้วท่านก็ย้ำว่าดีแล้วที่รู้ อย่าไปกลัว คนอื่นน่ะเขาไม่มีบุญเลยไม่รู้ ที่เรารู้น่ะแสดงว่าบุญเราดีกว่าเขา ให้ปฏิบัติดีต่อไป
นี่เป็นเหตุการณ์วันที่ผมเอาพระบรมสารีริกธาตุไปถวาย มารู้ทีหลังว่าอาจารย์ท่านมีพระบรมสารีริกธาตุอยู่บ้างแล้วหลายองค์ ใครมีบุญพอมาขอบูชาท่านก็แบ่งให้ หลังจากนั้นอีกปีหนึ่งท่านก็ดำริว่าจะสร้างเจดีย์แบบพุทธคยาเพื่อเป็นที่ประดิษฐานพระบรมสารีริกธาตุประจำวัด และล่าสุดท่านก็ลงฐานรากและเริ่มขึ้นโครงเสาขึ้นมาแล้ว

 

เร่งทำดี วันนี้ อย่ารอเดี๋ยว
ประเดี๋ยวเดียว ชีวิต มลายสิ้น
เพียงชั่วครู่ เร่งทำ ความดีพลัน
เกิดสุขสันต์ บุญกุศล เปี่ยมล้นใจ....​

หมั่นสร้างทำ ความดี บังเกิดผล

ก่อนสิ้นลม หายใจ ไปสูญสิ้น
ให้คงฟ้า ก้องโลก บรรลือดิน
อย่าสูญสิ้น ความดี มีคุณธรรม<!-- google_ad_section_end --> ​

อย่าดูหมิ่น บุญกรรม จำนวนน้อย

มันจะคอย ตามจ้อง สนองผล
เหมือนตุ่มใหญ่ เปิดหงาย รับสายชล
ย่อมเต็มล้น ด้วยอุทก ที่ตกลง​

สาธุชน สะสม บ่มบุญบ่อย
ทีละน้อย แนบไว้ มิให้หลง
บุญนั้นย่อม เต็มพลัง ด้วยมั่นคง
กุศลส่ง สู่สวรรค์ นิพพาน เอย​

​

​

​

อนุโมทนา สาธุ
กับทุกท่านที่ได้ร่วมกันทำบุญ
สร้างมหาเจดีย์พุทธคยาและ
สร้างบุญกุศลทุกอย่างที่วัดแห่งนี้
เพื่อสืบต่อพระพุทธศาสนา
ให้เจริญรุ่งเรืองสืบต่อไป
กระผมจะส่งปัจจัยไปร่วมทำบุญด้วย
อนุโมทนาบุญและร่วมทำบุญด้วยกันนะครับ​

 

แรกเริ่มที่รู้จักอาจารย์

ผมรู้จักพระอาจารย์มาตั้งแต่ปี 2548 ตอนนั้นทำมาค้าขายปุ๋ยที่ต้องวิ่งไปคุยกับชาวนาด้วย และมีชาวนาคนหนึ่งที่ อ.นครชัยศรี ชื่อลุงหล่อแนะนำผมว่าทำมาค้าขายนี่น่าจะไปหาอาจารย์ท่านหน่อยนะ ท่านมีอะไรดีๆ ผมถามว่าอะไรล่ะที่ว่าดีๆ ลุงหล่อบอกว่าไม่รู้สิ ต้องลองไปดูเอง

วันหนึ่งลุงหล่อไปทำบุญกับอาจารย์ที่วัด เขาก็โทรมาถามผมว่าว่างไหม ถ้าว่างให้ไปเจอกันที่วัดจะให้รู้จักกับอาจารย์ ขณะนั้นผมกำลังขับรถจะไปกาญจนบุรีอยู่พอดี ก็เลยเปลี่ยนเส้นทางแวะไปที่วัดหนองสองห้องทันที

กราบอาจารย์ครั้งแรกก็ไม่ได้รู้สึกอะไร ท่านเป็นพระหนุ่ม พูดเหน่อสำเนียงคนกาญจนบุรี วัดของท่านก็โล่งๆ ไม่มีรั้ว อยู่ริมถนนสายหนองตากยา-ท่าม่วง โบสถ์เพิ่งจะสร้างใหม่ยังไม่เสร็จดี วันนั้นมีญาติโยมมาหาท่านเป็นระยะๆ ท่านรับแขกอยู่ในศาลาที่ประดิษฐานพระพุทธรูปและรูปหล่อหลวงปู่ทวด หลวงปู่โต และหลวงปู่ศุข ส่วนใหญ่คนที่มาหาจะจุดธูปบูชาพระแล้วก็มานั่งคุยกับท่าน
ความรู้สึกของผมที่เจออาจารย์ครั้งแรกก็คือคุยแล้วเย็นใจดี

กลับจากวัด ผมถามลุงหล่อว่าตกลงอาจารย์ท่านมีอะไรดี ลุงหล่อบอกว่าอาจารย์ชอบทำบุญ ไปช่วยสร้างพระสร้างศาลาต่างจังหวัดไกลๆ แล้วท่านก็มีญานรู้ ผมก็ว่าไม่เห็นมีอะไรนี่ ลุงหล่อบอกว่าต้องถาม ไม่ถามท่านไม่พูดหรอก ท่านไม่ได้ประกาศตัว




ช่วยเรื่องค้าขาย

หลังจากนั้นเวลาผมไปกาญจนบุรี ก็จะหาเวลาแวะไปนมัสการอาจารย์ท่านบ่อยๆ ได้เห็นว่าท่านมีญาติโยมมาหาสอบถามเรื่องค้าขายอยู่เรื่อยๆ อาจารย์ท่านก็บอกว่าให้จุดธูปขอพรหลวงปู่ หรือไม่ก็ให้เอาน้ำมนต์ไปรดร้านค้า หลายคนที่ผมคุยด้วยบอกว่าให้ลองดู อาจารย์ช่วยให้ค้าขายดีได้นะ แต่ผมก็ไม่เคยลองเพราะผมขายของไม่มีหน้าร้าน ไม่รู้จะเอาน้ำมนต์มาพรมตรงไหน จึงเพียงแวะไปกราบนมัสการท่านเป็นครั้งคราวเท่านั้น

มีอยู่คนหนึ่ง ขนขวดน้ำมาเพียบ ยืนกรอกน้ำมนต์ใส่ขวดอยู่ ผมถามว่าเอาไปทำอะไร เขาบอกว่าเอาไปพรมร้านค้า ผมถามว่าพรมแล้วค้าขายดีเหรอ เขาบอกว่าบอกไปก็ไม่เข้าใจ ต้องลองเอาไปใช้ดู

เรื่องญานรู้ของท่าน มีอยู่ช่วงหนึ่งผมมีปัญหาเรื่องการเงินมาก ลูกค้าไม่จ่ายค่าสินค้า คนที่ยืมเงินไปขอคืนก็ไม่คืน เรียกว่าช็อตเงินอย่างหนัก ก็เลยลองถามอาจารย์ท่านว่าจะทำอย่างไรดี ตอนนั้นเกือบห้าโมงเย็นแล้ว อาจารย์ท่านครองผ้ากำลังจะลงโบสถ์ ท่านบอกว่าไม่เป็นไรหรอก หลังวันเกิดจะมีอะไรดีๆ ผมถามท่านว่าอะไรดีๆ คืออะไร ท่านก็หัวเราะบอกว่าให้รอดู รับรองว่าดี

เดือนถัดมาเลยวัดเกิดผมมาได้แค่สัปดาห์กว่าๆ ผมก็ค้าขายได้กำไรมาสี่แสนแก้ปัญหาเงินช๊อตได้ทันเวลาพอดี พอบอกกับท่านท่านก็ว่าวันหลังอย่าปล่อยเครดิต อย่าให้ใครยืมเงิน คนอื่นเขาไม่เป็นเหมือนเรานะ คนที่มาหาโยมมีแต่จ้องจะเอา คนดีไม่ใช่ว่าจะถูกโกงไม่ได้ขอให้ระวังเอาไว้

“โยมอย่าค้าขายเหมือนทำบุญ”

ท่านเตือนไว้อย่างนี้

 

พระนักบุญ
อาจารย์ท่านเป็นพระนักบุญ หมายถึงชอบทำบุญ ท่านมักเอากฐินผ้าป่าไปทอดวัดไกลๆ เช่น ไปสร้างโบสถ์และพระประธานไกลถึงอุบลราชธานี ไปช่วยสร้างเจดีย์ถึงเชียงราย ไปสร้างหอระฆังที่เลย และอีกเยอะแยะจำไม่ไหว ลูกศิษย์ใกล้ชิดข้างวัดมักจะถามท่านว่า ไปทำบุญทำไมไกลๆ วัดเราก็ยังจนอยู่ (ซึ่งก็จริงอย่างนั้น เพราะวัดหนองสองห้องรั้วก็ไม่มี กุฏิพระก็เก่าจวนจะพัง มองไปทางไหนก็เห็นแต่ที่โล่งๆ) แต่อาจารย์ท่านว่าวัดเราน่ะพอมี ส่วนวัดพวกนั้นน่ะจนกว่าเราเยอะ ด้วยเหตุนี้ท่านจึงเอากฐินผ้าป่าไปทอดช่วยเขาสร้างโบสถ์ที่วัดอื่นก่อนที่จะสร้างโบสถ์วัดตัวเอง


จุดธูปเรียกตัวคนสร้างพระ
โบสถ์ใหม่วัดหนองสองห้องเริ่มสร้างมาตั้งแต่เจ้าอาวาสรูปก่อน อาจารย์ท่านมาสานงานต่อ แล้วธรรมดาคนไทยนี่ไม่รู้เป็นไง ชอบสร้างพระประธาน มีข่าวจะสร้างพระประธานที่ไหนจะมีเจ้าภาพมะรุมมะตุ้มเยอะแยะไปหมด ผมเจอมาเยอะ ชวนมาทำบุญสร้างศาลาจะมีคนมาร่วมบุญน้อย แต่ถ้าชวนสร้างพระประธานเมื่อไหร่มากันมืดฟ้ามัวดินจริงๆ อย่างที่วัดหนองสองห้องนี่ตัวโบสถ์ยังสร้างไม่ถึงไหนเลย แต่มีเจ้าภาพสร้างพระประธานมาตั้งไว้เรียบร้อยแล้วนับสิบปี จนแม้แต่อาจารย์ท่านก็ไม่รู้ว่าใครเป็นเจ้าภาพสร้างไว้
พอโบสถ์ขึ้นเป็นรูปเป็นร่างใกล้เสร็จ คราวนี้ก็มีญาติโยมมาหาท่านขอถวายพระประธาน อาจารย์ท่านก็ว่าไม่ได้หรอก พระประธานมีแล้ว โยมคนนั้นบอกว่าให้ยกออกแล้วเอาองค์ใหม่ขึ้นตั้งแทน อาจารย์ท่านไม่ยอม บอกว่าศรัทธาคนก่อนเขาสร้างไว้ โยมคนนี้ก็แวะเวียนไปหาท่านบ่อยๆ พยายามจะถวายพระประธานในโบสถ์นี้ให้ได้
อาจารย์ท่านแก้ปัญหาโดยการจุดธูปบอกว่าคนสร้างพระประธานตอนนี้อยู่ที่ไหน ขอให้มาหาที่วัดหน่อย หลังจากนั้นไม่กี่วันคนสร้างพระประธานก็มาหาที่วัดจริงๆ คือพี่อนันต์ และพี่ช้อย หงส์มณี เจ้าของโรงหล่อพระพุทธรังสีปฏิมาอยู่ที่อ้อมน้อย
ผมรู้จักพี่อนันต์และพี่ช้อยมาก่อนแล้วเพราะเคยไปใช้บริการหล่อพระประธานที่โรงหล่อนี้ วันหลังผมเอาพระพุทธรูปเก่าไปให้พี่เขาซ่อมจึงมีโอกาสได้ถามว่าไปสร้างพระประธานไว้ที่วัดหนองสองห้องตั้งแต่เมื่อไหร่ พี่อนันต์บอกว่านานเป็นสิบปีแล้ว แล้วก็ไม่เคยหวนกลับไปดูอีกเลย แต่อยู่ๆ ไม่รู้เป็นยังไง อยากไปดู ก็เลยไปพบอาจารย์เข้า เขาก็เพิ่งรู้จากที่ผมบอกนี่แหละว่าอาจารย์ท่านจุดธูปเรียกตัว
ในที่สุดโบสถ์วัดหนองสองห้องก็อนุโลมให้สร้างพระประธานเพิ่มเป็นสององค์ องค์ใหญ่อยู่ด้านหลัง องค์เล็กอยู่ด้านหน้า ไม่ขัดใจทั้งคนสร้างคนก่อนและคนสร้างคนใหม่ อาจารย์ท่านว่า ไปขัดใจเขาทำไม เขาอยากทำบุญกันก็ให้เขาทำ

 

ช่วยเรื่องคุณไสย
หลายครั้งที่มีคนมาหาท่าน มาถามท่านเรื่องคุณไสย ท่านก็จะแนะนำว่าให้ทำโน่นทำนี่ บอกแล้วก็กลับไปทำเอง ท่านไม่ได้ไปทำให้ หรืออย่างตั้งศาลพระภูมิ ท่านจะช่วยบอกให้ว่าตั้งวันไหนดี และควรตั้งทิศไหน แต่ท่านไม่ไปตั้งให้ ท่านว่าเจ้าของบ้านตั้งเองก็ได้ จุดธูปอัญเชิญพระภูมิก็ขึ้น หรือบางคนโดนศาลโดนเจ้าที่มา ท่านก็แนะนำวิธีการแก้ไขให้หายทุกราย ผมมองดูเวลาอาจารย์ท่านตอบปัญหาเหล่านี้ไม่เห็นว่าท่านจะตั้งท่าตั้งทางอะไรเลย เหมือนกับท่านพูดคุยตามปกตินั่นแหละ ตอนแรกๆ ผมก็คิดว่าท่านเดาเอา แต่เห็นบ่อยครั้งเข้าก็จะรู้ว่าไม่ได้เดา แต่ท่านเห็นจริง
ครั้งหนึ่งผมอยากจะขายทาวน์เฮาส์หลังเก่าที่ปล่อยว่างไว้เฉยๆ จะเอาเงินมาหมุน ประกาศขายมานานก็ขายไม่ได้เสียที จึงไปขอให้อาจารย์ช่วยดูให้ ท่านถามว่าทาวน์เฮาส์หลังนั้นอยู่ที่ไหน ผมบอกว่าอยู่ที่นนทบุรี ท่านดูสักพักก็บอกว่าหลังนี้มีคนมาดูเยอะนะ แต่เจ้าที่เขาไม่ให้ขาย เขาปัดคนซื้อไปหมด ให้จุดธูปบอกเจ้าที่ว่าขอขายเขาจะได้ไม่ขวาง
ผมไปสอบถามคนข้างบ้านและนายหน้า ก็รู้ว่ามีคนมาดูเยอะจริงๆ บางคนจะซื้อก็จะโดนญาติค้านจนเปลี่ยนใจไม่ซื้อ บางคนไม่มีฐาติค้านแต่ก็ติดปัญหากู้แบ้งค์ไม่ผ่านซะงั้น นี่แหละฝีมือของเจ้าที่ตามที่อาจารย์ท่านว่า สุดท้ายจนป่านนี้ก็ยังไม่ได้ขาย ได้แต่ใช้ประโยชน์ค้ำโอดีเอาไว้เฉยๆ เจ้าที่อยากอยู่ก็อยู่ไป


ศิษย์สามหลวงปู่
ผมถามอาจารย์ว่าท่านได้วิชามาจากไหน เคยได้ยินว่าหลวงพ่อฤาษีลิงดำเคยผ่านมาพักที่วัดนี้ อาจารย์เป็นศิษย์หลวงพ่อฤาษีลิงดำหรือเปล่า อาจารย์ท่านว่าเปล่า หลวงพ่อฤาษีลิงดำมาพักคืนเดียวแล้วก็ไปตั้งแต่สมัยเจ้าอาวาสองค์ก่อน ตัวท่านเองเป็นศิษย์สามหลวงปู่ คือ หลวงปู่ทวด สมเด็จโต และหลวงปู่ศุข ท่านว่าท่านเรียนในสมาธิ วิธีปฏิบัติของท่านก็ง่ายๆ แค่ภาวนาพุทโธ
นี่เองที่เป็นที่มาที่ทำให้ท่านตั้งรูปเหมือนสามหลวงปู่เอาไว้ในศาลา และท่านก็มักจะสร้างวัตถุมงคลเป็นรูปของสามหลวงปู่

วันหลังมาเล่าเรื่องสามหลวงปู่ต่อครับ เป็นเรื่องแปลกๆ ที่ตอนแรกผมได้แต่งงเพราะความที่ผมไม่รู้เรื่องไม่รู้ราวของท่านครับ

 

ท่านที่ประสงค์จะร่วมทำบุญทอดกฐินวัดหนองสองห้องนะครับ ปีนี้มีวัตถุประสงค์จะนำปัจจัยรายได้ทั้งหมดมาสมทบทุนสร้างพระมหาเจดีย์องค์นี้นะครับ โดยจะมีพิธีทอดกฐินสามัคคีกันในวันอาทิตย์ที่ 4 พฤศจิกายน 2555 เวลา 10.00 น.

 

เมย์ + พี่ใหญ่ ร่วมทำบุญ 20 บาท (โอนแล้ว)


มหาอนุโมทนาสาธุการในกองการกุศลทั้งหลายทั้งปวงด้วยเทอญ


นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ

 

อนุโมทนาครับคุณเมย์+พี่ใหญ่

คณะครูอาจารย์ รร.ศรีวิชัย และ รร.พระปฐมวิทยาลัย จ.นครปฐม ฝากเงินสดมาทำบุญสร้างพระมหาเจดีย์ด้วย 10,000 บาท
อนุโมทนาครับ พรุ่งนี้ผมไปโอนเข้าบัญชีให้ครับ

 

เดี๋ยวแก่เดี๋ยวหนุ่ม

เป็นครั้งแรกๆ ที่ไปหาพระอาจารย์ครับ เริ่มรู้ว่าท่านมีอะไรดีๆ ก็สอบถามท่านบ้าง มีคนฝากถามบ้าง บอกตามตรงว่าถามไปยังงั้นแหละ ถามเพื่อหากำลังใจไม่ได้หวังผลเลิศอะไร ส่วนใหญ่จะถามเรื่องการทำมาค้าขายในทำนองว่าเมื่อไหร่จะดีเมื่อไหร่จะสะดวกราบรื่น ซึ่งอาจารย์ท่านก็มักจะบอกว่าให้จุดธูปขอหลวงปู่

หนหนึ่งไปกับน้องสาว ถามท่านเรื่องมีผู้หญิงคนหนึ่งไม่รู้ว่าเป็นอะไร อยู่ๆ ก็เดินไม่ได้ พูดไม่รู้เรื่อง ท่านนั่งฟังสักพักก็รู้สึกว่าหน้าท่านแก่ลง หลังก็ค่อม ดูๆ ไปคล้ายสมเด็จโต ท่านบอกว่าเป็นกรรมของเขานะ ให้ไปขอสิ่งศักดิ์สิทธิเก่าๆ ให้ช่วย ถ้าโชคดีก็อาจจะช่วยได้
ท่านตอบไปสักพักก็กลับหนุ่มขึ้น นั่งหลังตรงเหมือนเดิม ไปคราวหลังๆ ก็เจอแบบนี้อีกหลายหน คือเดี๋ยวหนุ่มเดี๋ยวแก่ บางครั้งจอดรถหน้ากุฏิท่าน เห็นประตูปิดก็มองหาแถวนั้นว่าจะถามใครได้ว่าอาจารย์อยู่หรือเปล่า เจอพระหนุ่มๆ กำลังกวาดพื้นอยู่ตั้งท่าจะถาม เสียงพระหนุ่มถามว่ามีอะไรหรือโยม ดูอีกที อ้าว.. พระอาจารย์นั่นเอง ทำไมวันนี้หนุ่มจัง

ปริศนาเดี๋ยวแก่เดี๋ยวหนุ่มทำให้มาคุยกับน้องสาวบ่อยๆ ว่าทำไมอาจารย์ท่านเป็นอย่างนี้

 

ปริศนาเปิดเผย

ช่วงปี 52 ไปช่วยท่านจัดทอดกฐิน ๙ วัด ที่ จ.เพชรบูรณ์ จึงได้ไปหาท่านบ่อยๆ และก็มีโอกาสสอบถามลึกๆ ว่าเวลาญาติโยมมาหา ท่านใช้วิธีอะไรในการตอบญาติโยม เป็นการดูหมอ หรือดูทางใน

คือเท่าที่สังเกต บางทีท่านถามว่าเกิดวันอะไร แล้วท่านก็ตอบ จับทางได้ว่าท่านใช้วิชาทักษาในการให้คำแนะนำ บางทีท่านก็ใช้วันเดือนปีเกิดดูให้ บอกว่าใช้วิชาเลข ๗ ตัว แต่ทั้งสองอย่างนี้ท่านไม่ค่อยได้ใช้ ท่านมักจะใช้วิธีฟังปุ๊บตอบปั๊บมากกว่า จึงคิดว่าท่านน่าจะใช้วิธีทางในดูให้
ซึ่งพระอาจารย์ก็ตอบว่าท่านใช้ญานในตอบ แต่ท่านว่าตอบได้เฉพาะเรื่องง่ายๆ นะ เรื่องยากๆ หลวงปู่จะช่วยตอบให้

เป็นงงแล้วครับ หลวงปู่ตอบให้อย่างไร
ท่านว่า สามหลวงปู่ คือ หลวงปู่ทวด สมเด็จโต และหลวงปู่ศุข ท่านมักมาสงเคราะห์ศิษย์ คนไหนมาหนักๆ หลวงปู่มารอเลย แต่ถ้าไม่หนักต้องจุกธูปบอกหลวงปู่ก็จะมา มิน่าล่ะ ท่านถึงบอกให้ผมจุดธูปบอกบ่อยๆ แต่ผมก็ไม่เคยเลยสักที

ท่านบอกว่าเวลาหลวงปู่มาสงเคราะห์ลูกศิษย์ จะมา ๓ ลักษณะ แบบแรกคือมาใช้ปากท่านพูด ท่านไม่ได้นึกอะไรหรอก แต่ปากพูดไป ท่านบอกว่าเคยนั่งเม้มปากไม่ยอมพูด แต่สู้ไม่ไหว แบบนี้ท่านรู้ตัวตลอด แต่ควบคุมคำพูดไม่ได้
แบบที่สองคือหลวงปู่มาอาศัยร่างแบบครึ่งๆ กลางๆ แบบนี้รู้สึกตัว แต่ควบคุมคำพูดและร่างกายไม่ได้ แบบนี้แหละที่เริ่มเห็นท่านมีหน้าตาเปลี่ยนไป
และแบบที่สาม เรียกว่ามาทั้งองค์ แบบนี้ท่านไม่รู้ตัวเลย จะรู้ได้อย่างเดียวคือเวลาหลวงปู่กลับแล้วต้องให้คนอื่นเล่าให้ฟัง
ผมเคยเจอแต่แบบแรกกับแบบที่สอง แต่แบบที่สามไม่เคยเจอด้วยตัวเองสักที แต่ได้ฟังคนอื่นเล่าให้ฟัง

 

พระของหลวงปู่

เคยถามอาจารย์ว่า หลวงปู่ทั้งสามที่มาแบบเต็มองค์ ท่านจะมาตอนไหน
อาจารย์บอกว่ามีอยู่ ๒ อย่างที่หลวงปู่มา คือพิธีพุทธาภิเษกหรือพิธีการอะไรที่สำคัญๆ กับช่วงเทศน์หลังทำวัตรเช้าหรือเย็น
ท่านบอกลักษณะของ ๓ หลวงปู่เวลามาเทศน์ว่า หลวงปู่ทวด เวลาเทศน์จะดุ สมเด็จโต เทศน์ใจดี พูดเพราะ มีจ๊ะๆ จ๋าๆ ส่วนหลวงปู่ศุขเทศน์สนุก มีเรื่องให้หัวเราะได้ตลอด ซึ่งชาวบ้านใกล้วัดที่ไปทำวัตรแล้วได้เจอเหตุการณ์จริงบอกว่าเป็นอย่างนั้นจริงๆ รู้เลยว่าวันนี้เป็นหลวงปู่องค์ไหน

เรื่องที่หลวงปู่มาตอนพิธีพุทธาภิเษก ฟังไปก็ลืม ไม่ได้ใส่ใจจำ ไม่แม้กระทั่งการเช้าพระเครื่องจากวัดสักองค์ผมก็ไม่เคย
วันหนึ่งสวดมนต์ไหว้พระเสร็จก็นั่งเอาพระเครื่องมาดูๆ ว่ามีพระอะไรบ้าง มีพระใหม่ๆ ทั้งนั้น ผมไม่ได้เล่นพระครับ วันนั้นลูกชายเห็นผมนั่งอยู่ในห้องพระก็เลยเข้าไปนั่งดูด้วย ลูกชายผมนี่เป็นเด็กพิเศษอยู่หน่อย ตรงที่เขามีญานรู้พอจะรู้จะเห็นอะไรอยู่บ้าง เห็นผีเห็นเทวดานี่เรื่องปกติ พุทธคุณพระก็ดูได้ เขาบอกว่ามองเห็นเป็นแสงเรืองออกมา องค์ไหนมีรัศมีเรืองมากเขาก็ว่าพุทธคุณดี เรืองน้อยก็ว่าพุทธคุณน้อย องค์ไหนไม่มีแสงเรืองก็บอกว่าพระปลอมหน้าตาเฉย แต่เขาไม่รู้นะว่ามีพุทธคุณด้านไหน แค่บอกได้ว่ามากหรือน้อย และบอกได้ว่าสีอะไร
วันนั้นผมก็แกล้งหยิบพระมากำไม่ให้เขาเห็นว่าเป็นพระอะไร บอกว่าให้ฝึกดูว่าพุทธคุณเยอะหรือน้อย ไม่ใช่ดูเพื่อเลือกพระ แต่ดูเพื่อฝึกไม่ให้สิ่งที่มีมันหายไป ก็ดูกันไปหลายองค์ ดูเสร็จก็ใส่กลับในกล่อง ไม่ให้ดูด้วยซ้ำว่าเป็นพระอะไร จนกระทั่งมาถึงองค์หนึ่ง ลูกชายบอกโอ้โฮ เหมือนสมเด็จวัดระฆังเลย แต่พ่อไม่มีสมเด็จวัดระฆังนี่ เขาก็ขอดูว่าเป็นพระอะไร
ที่เขาบอกว่าเหมือนสมเด็จวัดระฆัง เพราะตอนเขาเกิดมีผู้ใหญ่ท่านหนึ่งให้สมเด็จวัดระฆังแบบที่ม้วนเป็นลูกประคำมาให้องค์หนึ่ง ผู้ใหญ่ท่านนี้บอกว่าไม่ต้องไปหาในวงการพระนะ รับรองไม่มีใครรู้จักหรอก แต่ตระกูลของท่านเป็นตระกูลเก่า ใกล้ชิดกับสมเด็จโต ท่านม้วนพระสมเด็จที่เพิ่งแกะจากพิมพ์มาให้เป็นพิเศษจนกลายเป็นลูกประคำ ลูกชายผมเลยรู้ว่าสมเด็จวัดระฆังมีพุทธคุณอย่างไร
พอเอาพระที่ผมกำไว้ให้ดู ปรากฏว่าเป็นพระผงวัดหนองสองห้อง ได้มาจากงานปิดทองลูกนิมิต ผมกับลูกชายก็งงว่าทำไมอาจารย์ท่านปลุกเสกพระเครื่องได้ถึงขนาดนี้

แล้วก็นึกออกว่าท่านเคยบอกไว้ งานพุทธาภิเษก สามหลวงปู่ท่านจะมาปลุกเสกเอง

นี่จึงเป็นที่มาว่าทำไมพระของท่านจึงมีพุทธคุณสูงนัก เป็นที่ต้องการของลูกศิษย์ไกลๆ อย่างที่ จ.เพชรบูรณ์นี่นิยมกันมากราวกับท่านเป็นพระเกจิอาจารย์ชื่อดัง

 

กองทุนพระโพธิญาน
ร่วมสร้างพระเจดีย์ทรงพุทธคยา
ณ วัดหนองสองห้องผาสุการาม
ต.หนองตากยา อ.ท่าม่วง จ.กาญจนบุรี
โดยโอน100บาท จากบัญชี ศุภณัจ ธ.กสิกรไทย
เวลา23.24น 6/11/55
ขอผลบุญที่ได้ร่วมสร้างพระเจดีย์ทรงพุทธคยา
ณ วัดหนองสองห้องผาสุการาม จ.กาญจนบุรี
และบุญกุศลที่เกิดจาก พระเจดีย์ทรงพุทธคยานี้
จงเป็นพละปัจจัยให้ข้าฯสำเร็จซึ่งพระโพธิญานเทอญ​

 

อนุโมทนาครับคุณศุภณัจและกองทุนโพธิญาน

เล่าเรื่องหลวงผู่เมตตาต่อครับ สำหรับท่านที่ชอบพระสายเกจิ ชอบวัตถุมงคลที่มีพุทธคุณดีๆ จะได้ไม่ต้องไปไกลครับ

ทอดกฐิน ๙ วัด

ปีหนึ่ง น้องชายผมทำบุญขึ้นบ้านใหม่ ได้นิมนต์พระอาจารย์มาสวดและฉันที่บ้าน เสร็จแล้วก็คุยกันเรื่องการทำบุญ พระอาจารย์ท่านบอกว่าทุกปีท่านจะไปทอดกฐินโจรวัดแถวๆ เลยหรือเพชรบูรณ์ กฐินโจรก็คือกฐินที่ไปทอดแบบไม่รู้ตัวล่วงหน้า ท่านเตรียมผ้ากฐินใส่รถไป แล้วก็ตระเวณดูว่าวัดไหนร้างกฐินบ้าง พอรู้ก็เอากฐินไปทอด พิธีรีตองไม่มีอะไรมาก ถวายผ้าไตรจีวจชุดหนึ่งกับปัจจัยวัดละ 3 พัน 5 พัน ท่านว่าพระที่บวชอยู่จะได้อานิสงส์กฐินกับเขาบ้าง
วันนั้นก็เลยบอกกับอาจารย์ว่า ปีนี้ผมจะช่วยทอดกฐิน ให้อาจารย์ช่วยดูให้หน่อยว่าวัดไหนมีพระจำพรรษาครบ ๔ รูป และร้างกฐินแน่ๆ ผมจะไปทอดกฐินให้ จะถวายผ้าพร้อมปัจจัยวัดละ 2 หมื่นบาท ท่านก็ว่าได้ เอาไว้ใกล้ๆ ออกพรรษาค่อยว่ากันอีกที เพราะต้องดูว่ามีพระครบองค์กฐินมั้ย และปีนี้มีใครมาทอดกฐินให้หรือเปล่า

ช่วงกลางพรรษาก็เริ่มงานกัน ผมจองกฐินให้แม่เป็นประธานทอดวัดหนึ่ง แล้วก็ชวนๆ สมาชิกใน mail group ให้รวมเงินกันให้ได้อีกวัดหนึ่ง ใช้วิธีจับสลากกันว่าใครจะเป็นประธาน แล้วก็มีคนขอเป็นประธานเต็มๆ วัดอีกวัดหนึ่ง รวมเป็น ๓ วัด ก็โทรแจ้งอาจารย์ขอจอง ๓ วัด
หลังจากนั้นไม่กี่วันก็มีคนสนใจขอเข้าร่วม จาก ๓ วัดเพิ่มเป็น ๕ เป็น ๗ และเป็น ๙ วัด เลยตั้งชื่อโครงการว่ากฐินมหากุศล ๙ วัด แต่กว่าจะถึงวันทอดกฐินกันจริงๆ จำนวนวัดเพิ่มเป็น ๑๒ วัด แต่เรายังใช้ชื่อว่ากฐิน ๙ วัดเหมือนเดิม เพราะชื่อเป็นมงคลดี

วิธีการทอดกฐิน พระอาจารย์ท่านนัดหมายให้ทุกวัดมารวมกันทำพิธีที่วัดปากช่องธรรมทาน อยู่ที่เพชรบูรณ์ คือมาขอใช้สถานที่ทำพิธี โดยแต่ละวัดต้องมีพระจากวัดตัวเองมาให้ครบองค์ทอดกฐินด้วย นัดหมายกันแล้วคณะทอดกฐินต่างคนก็ต่างเดินทางกันไป พระอาจารย์ท่านก็มาจากเมืองกาญจน์ ไปเจอกันที่วัด
คืนนั้นผมไปนอนพักที่สำนักงานองค์การโทรศัพท์ที่เพชรบูรณ์ รุ่งเช้าก็ออกเดินทางไปวัดกันแต่เช้า เจ้าหนุ่มตาดีสองคนบรรยายว่ามี... เกาะรถเต็มไปหมด บนฟ้าก็มีเทวดาเยอะแยะตามไปกันเป็นขบวน
ถึงวัดแล้วนัดแนะกันเรื่องทำพิธี ทราบว่าช่วงเช้าพระอาจารย์จะทำพิธีบวงสรวง มีคนบอกผมว่าช่วงทำพิธีบวงสรวงให้คอยดูนะ หลวงปู่องค์ใดองค์หนึ่งน่าจะมาใช้ร่างอาจารย์ ผมก็คอยจ้องอยู่ แต่เพราะมีงานเยอะเลยขลุกอยู่ในศาลา ส่วนพิธีบวงสรวงทำอยู่ด้านนอก พอถึงพิธีบวงสรวงได้ยินคนบอกว่าหลวงปู่มา ผมก็รีบวิ่งปรู๊ดมาดู พิธีเสร็จพอดี อาจารย์ท่านเดินกลับเข้าศาลาด้วยท่าทางปกติ ผมถามอาจารย์ว่าหลวงปู่มาหรือเปล่า ท่านว่ามา แต่มาแป๊บเดียว
เสียดาย.. ไม่ทัน

วันนั้นทำพิธีกันอุตลุดเข้าทำนองมั่ว เพราะทางวัดไม่เคยจัดงานอย่างนี้ พิธีการที่นัดแนะกันไว้เลยมั่วไปหมด แต่ก็สนุกไปอีกแบบ เจ้าหนุ่มตาทิพย์สองคนเอาอีกแล้ว ชี้ชวนกันดูตรงนั้นดูตรงนี้ ถามว่าดูอะไรกัน เขาบอกว่าสมเด็จโตยังอยู่ แต่ถามถึงอีกสองหลวงปู่เขาบอกว่าไม่เห็น แล้วก็ชี้บนหลังคาบอกว่าเทวดาเต็มไปหมดเลย แล้วก็มีมาเพิ่มเรื่อยๆ จากทางภูเขา ผมเงยหน้ามองถามว่าเทวดานั่งบนขื่อหรือ สองหนุ่มหัวเราะ จะบ้าเรอะ เทวดาอะไรนั่งบนขื่อ เขาลอยกันอยู่เหนือหลังคา จะไปรู้เร๊อะ.. ก็เราไม่เห็นนี่

เสร็จพิธีแล้วพระอาจารย์ท่านก็เอาผ้ายันต์มาแจก ผมก็เดินออกมาข้างนอกหาข้าวกิน สักพักพี่สาวกับน้องสาวออกมาบอกว่ารับผ้ายันต์มาจากหลวงปู่เมตตา ผมก็ถามว่าหลวงปู่เมตตาไหน เขาบอกว่าก็พระอาจารย์นั่นไง ดังจะตาย ชาวบ้านเขาเรียกกันว่าหลวงปู่เมตตา
อ้าว.. ไม่เคยรู้เลยว่าท่านดัง และไม่เคยรู้เลยว่าท่านมีฉายาว่าหลวงปู่เมตตา พี่สาวกับน้องสาวก็เพิ่งรู้เหมือนกันแล้วมาบอกผมนี่แหละ

ถามชาวบ้านที่มาจากเมืองกาญจน์ว่า พระอาจารย์เป็นหลวงปู่เมตตาหรือ ชาวบ้านบอกว่า อ้าว.. ไม่รู้หรือ เห็นสนิทกับท่าน ไปช่วยงานท่าน นึกว่ารู้อะไรหมดทุกอย่าง ผมบอกว่าผมไม่รู้ แค่มาช่วยงานท่านเฉยๆ ชาวบ้านบอกว่ามาทำวัตรที่วัดสิ เย็นก็ได้ เช้าก็ได้ จะได้เจออะไรดีๆ พวกเขาน่ะเจอมากันจนชินแล้ว

จบงานนี้รู้แล้วว่าพระอาจารย์ท่านดังไม่เบา แถมดังไกลจริงๆ และท่านก็เมตตาสมชื่อ ท่านแจกๆๆๆ ใครรับแจกแล้วขอเพิ่มอีกท่านก็แจกยิ้มแย้มแจ่มใส ไม่มีหวงไม่มีห้าม เรียกว่าแจกกันจนหมดตัวไม่เหลือกลับวัดเลย

จบงานแล้วผมนำปัจจัยไปถวายท่านเป็นค่าเดินทางหมื่นเศษๆ เป็นค่าเช่ารถทัวร์ และฝากผ้าไตรพร้อมปัจจัยอีกวัดละ 5 พันบาท ให้ท่านไปทอดกฐินโจรต่ออีก ๑๒ วัด ท่านก็รับไปบอกว่าเดี๋ยวจัดการให้ วันหลังท่านบอกว่าปัจจัยค่าเดินทางท่านเอาไปสร้างเจดีย์ที่เชียงรายหมดเลยนะ ส่วนค่าเดินทางน่ะญาติโยมที่มาจากเมืองกาญจน์เขาจัดการกันไปหมดแล้ว

ท่านแจกไม่เหลือ สมกับเป็นหลวงปู่เมตตาจริงๆ

 

เรื่องของพระแถม

ช่วงหนึ่งพระอาจารย์ท่านบอกว่าพระพุทธรูปในวัดมีตั้งเยอะ ถ้าวัดไหนอยากได้ก็เอาไปให้เขานะ ผมก็ช่วยเอามาประกาศแจก...
ช่วงนั้นผมไปค้าขายกับพม่าอยู่แถวแม่สอด ได้ยินว่ามีวัดไทยในชุมชนไทยใหญ่ฝั่งเมียวดีต้องการพระพุทธรูปสำหรับเป็นพระประธานในอุโบสถ ชุมชนนี้ผมเคยไปถึงครับ เลยจากชายแดนไทยเข้าไปประมาณ 10 กิโลเมตร หลบทหารเข้าไปเพราะปกติคนต่างชาติข้ามไปฝั่งเมียวดีเขาจะให้เข้าไปไกลแค่ 3 กิโลเมตร ไม่ให้ไกลเกินนั้น เพราะกลัวว่าถ้าไปเกิดอุบัติเหตุจะกลายเป็นปัญหาระหว่างประเทศ แต่พอดีมีคนไทยในชุมชนนั้นชวนไปก็ไปกับเขา ไปดูพิธีแต่งงานของคนไทยในต่างแดน
พวกนี้เขาบอกว่าเขาเป็นคนไทย ต้นตระกูลอยู่แถวลำปางลำพูน แล้วมาตั้งรกรากอยู่แถวนี้ เดิมก็เป็นแผ่นดินไทยนี่แหละ แต่วันดีคืนดีแม่น้ำเมยเปลี่ยนทิศ แผ่นดินที่เขาอยู่เลยกลายเป็นฝั่งพม่า เขาก็เลยกลายเป็นคนพม่าไปโดยไม่ตั้งใจ

ผมจำชื่อวัดนี้ไม่ได้แล้ว จำได้แต่ว่าเขาตัองการพระพุทธรูปหน้าตัก 40 นิ้ว ผมก็ขอจากพระอาจารย์แล้วว่าจ้างรถปิ๊กอัพให้ไปขนย้ายพระไปแม่สอดให้ด้วย
วันขนย้ายพระผมไม่ได้เข้าไปที่วัดเพราะลูกค้าพม่าลงมากรุงเทพพอดี ได้แต่โทรกำชับคนขับรถว่าพระหน้าตัก 40 นิ้วนะอย่าให้ผิดองค์ ถ้าขนไปผิดองค์เดี๋ยวต้องขนย้ายกันใหม่เสียเวลา พอกะเวลาว่าขนย้ายพระขึ้นรถกันเสร็จผมก็โทรไปถามรถว่าพระขึ้นรถหรือยัง เขาบอกว่าเรียบร้อยลูกพี่ ขึ้นมาแล้ว 2 องค์ ผมก็ เฮ้ย.. มาจากไหนอีกองค์ล่ะ เขาบอกว่ามีหน้าตัก 40 นิ้วองค์หนึ่ง กับ 30 นิ้วองค์หนึ่ง พระอาจารย์ท่านแถมมา โทรถามพระอาจารย์ท่านก็ว่า ฉันแถมให้ เอาไปเถอะ เล่นเอาผมเกาหัวเลย แล้วผมจะไปประดิษฐานที่ไหนล่ะ พระมีคนสร้างมาจะเอาเขาไปทิ้งๆ ขว้างๆ ได้ยังไง ตอนประกาศแจกมีคนขอจะนำไปประดิษฐานบนยอดเขาผมยังไม่ให้เลย เอาไปตากแดดตากฝนไม่มีคนดูแล คนสร้างรู้เขาเสียใจแย่ แต่ขนขึ้นรถแล้วก็เอาไป สั่งคนรถให้เอาไปลงวัดที่แม่สอดก่อน แล้วโทรบอกพระที่แม่สอดว่าฝากองค์ใหญ่ข้ามเมียวดี ส่วนองค์เล็กเดี๋ยวผมจะขึ้นไปหาที่ประดิษฐานทีหลัง

พระองค์ที่ได้แถมมานี่ผมเลยเรียกว่า "พระแถม"

พอรถเริ่มออกเดินทาง เจ้าหนุ่มคนขับรถก็โทรมาถามผมว่า เฮีย อาจารย์ท่านมีอะไรดีหรือเปล่า ผมถามว่าอะไรเหรอ เขาบอกว่า ผมว่าท่านแปลกๆ นา แล้วเขาก็ร่ายยาวให้ผมฟัง
เขาบอกว่าขณะที่พระลูกวัดช่วยกันยกพระ 40 นิ้วขึ้นรถ เขาก็กลับเข้าไปในกุฏิ เห็นพระอาจารย์ท่านก้มๆ เงยๆ อยู่ที่พระแถม แล้วก็พูดกับพระแถมว่า
"พ่อใหญ่.. ไปกับเขานะ อยู่ที่นี่ก็ไม่มีอะไรหรอก ไปกับเขาจะได้เป็นพระประธานในโบสถ์"
ผมก็หัวเราะ บอกว่าไม่มีอะไรหรอก พระองค์นี้แถมมา พระประธานในโบสถ์น่ะองค์ 40 นิ้ว อาจารย์ท่านคงลืมมั้ง

ด้วยธุระการงานที่ไม่ว่างจะขึ้นไปแม่สอด พระที่วัดในแม่สอดจึงดำเนินการเคลื่อนย้ายพระพุทธรูปไปฝั่งเมียวดีให้เรียบร้อยตามกำหนดการที่เขาจะมีพิธีฉลองกัน ผมบอกพระทางโน้นว่าให้ถ่ายรูปมาดูกันบ้างนะ จบงานแล้วผมก็ได้รับรูปถ่ายส่งมาทาง email แล้วก็ตกใจ

พระแถม กลายเป็นพระประธานไปได้ยังไง !!

ใช่แล้วครับ รูปถ่ายบอกลำดับเหตุการณ์เป็นฉากๆ พระพุทธรูปทั้ง 2 องค์ถูกขนย้ายข้ามแม่น้ำเมย แล้วก็บรรทุกรถปิ๊กอัพไปวัด ไปถึงวัดชาวบ้านก็ยกพระแถมแห่เข้าโบสถ์ไปประดิษฐานเป็นพระประธานหน้าตาเฉย ผมถามพระที่ขนย้ายว่าขนพระแถมไปทำไม องค์นี้ไม่ใช่องค์ที่เขาขอ ท่านก็ว่ามาด้วยกันก็ไปด้วยกัน ถามท่านว่าแล้วทำไมเขาถึงแห่พระแถมเข้าโบสถ์ล่ะ ท่านบอกว่าไม่รู้ ท่านบอกชาวบ้านแล้วว่าอีกองค์หนึ่ง แต่ชาวบ้านบอกว่าจะเอาองค์นี้ แล้วก็เฮละโลกันเข้ามายกแล้วแห่เข้าโบสถ์ไปเลย

โอ.. พระแถม ท่านได้เป็นพระประธานในโบสถ์จริงๆ ตามที่หลวงปู่เมตตาท่านพูด ถึงวันนี้ก็ยังงไม่หายว่าเป็นไปได้อย่างไร

ส่วนพระ 40 นิ้วที่ไปด้วยตั้งไว้ในศาลา มีวัดไทยอีกวัดหนึ่งมาร่วมพิธีด้วยขอไว้ บอกว่ากำลังสร้างโบสถ์อยู่ เสร็จเมื่อไหร่จะมาย้ายไปเป็นพระประธานในโบสถ์
ในที่สุดก็ได้เป็นพระประธานในโบสถ์ทั้งสององค์อย่างน่าอัศจรรย์ งานนี้ไม่รู้ว่าจะอัศจรรย์กับพระพุทธรูป หรือจะอัศจรรย์กับหลวงปู่เมตตาดี

 

วันนี้ผมได้โอนเงิน 100 บาท เพื่อร่วมสร้างเจดีย์พุทธคยา ครับ

ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านด้วยนะครับ