เมื่อพระอภิญญาท่านว่า...

เดินหน้ากันต่อดีกว่า...
#เรื่องราวของพลังเหล็กไหลและธาตุกายสิทธิ์ กับภาระกิจพิทักษ์ผู้ประพฤติธรรม


ในวันถัดมาของการเข้าพรรษาปีที่แล้ว ฤกษ์มงคลสำหรับ Toplus99 พร้อมเจ้ามาด ศิษย์น้องและพระนิด ที่จะตะลุยแดนอาถรรพ์ เพื่อภารกิจอันยิ่งใหญ่เพื่อพระศาสนาก็เริ่มขึ้น

ที่เวลา๙ โมงเช้า จึงเข้ากราบพระอาจารย์บอกหมายกำหนดการ พร้อมคำอวยพรให้กำลังใจ
ว่า “จัดไปอย่าให้เสียของนะ...ข้าเชื่อเอ็งทำได้ ช่วยกันนะ”
เข้าท่าแฮะ!สำหรับคำพูดกำลังใจให้ศิษย์..ที่ไม่ค่อยเอาถ่านอย่างเรา

เริ่มต้นจากปฏิบัติการเข้าสมาธิเต็มกำลัง จากนั้นแผ่เมตตา สวดบทกรวดน้ำอุทิศผลบุญแด่เหล่าสรรพสัตว์ทั้งหลายทั้งปวง จุดธูปปักเทียน ต่อหน้าพระประธารใหญ่ สวดบทชุมนุมเทวดา บอกกล่าวแก่ทวยเทพ พรหมเทวดา ทั้ง 16 ชั้นฟ้า 15 ชั้นดิน ภูมิเจ้าป่าเจ้าที่ทั้งหลาย ปู่เจ้าฤษี ทั้ง108 องค์เทพพญานาคี นาคา

ตลอดจนผู้ดูแลพระศาสนาทุกท่านทุกพระองค์ ว่าบัดนี้ข้าพเจ้าพร้อมคณะขออ้างคุณบุญบารมีแห่งพระพุทธเจ้าทุกพระองค์ พระธรรม พระปัจเจกพุทธเจ้า พระโพธิ์สัตย์เจ้า พระอริยะสงฆ์ พระผู้ปฏิบัติปฏิบัติชอบทุกท่านทุกพระองค์คุณบิดา มารดา คุณครูพระอุปัชฌาย์อาจารย์เจ้าทั้งหลาย
ด้วยพลังแห่งแม่ธาตุทั้งสี่ นะมะพะธะ นะโมพุทธายะ จะพะกะสะ นะมะอะอุ ขอจงเปิดหนทางสว่าง เปิดโลก เปิดพลังแห่งธาตุในจักรวาลัง

ให้ข้าพเจ้าและคณะจงประสบพบพาน ปลอดภัยจากภยันอันตรายทั้งหลายทั้งปวง ให้มีแต่ศุภมงคล บันดาลดลให้พบธาตุศักดิ์สิทธิ์เพื่อการจัดสร้างมงคลวัตถุเพื่อการเกื้อกูลดำรงพระศาสนาสืบไปให้สัมฤทธิผลดังประสงค์ด้วยเทอญ....เจ้าข้า

จากนั้นก็สวดบทไตรสรณะ บทสรรเสริญพระพุทธคุณ พระธรรมคุณ พระสังฆคุณ เพื่อเบิกฤกษ์เบิกทางให้ทวยเทพมาร่วมรับรู้ และอนุโมทนา ให้คณะเราประสบความสำเร็จดังความประสงค์ของพระอาจารย์ผู้เลิศคุณ

ก่อนก้าวเดินก็ต้องบอกแม่พระธรณีกันอีกทีเสียก่อน ตามหลักพิธีกรรม...<O</O
จากนั้นสองโยมหัวล้านกับหนึ่งพระหัวโล้น ก็หันมายิ้มให้กันปิ๊งๆ ส่งสัญญาณรับว่า
” พวกเราลุย สู้โว้ย”

โดยมีเงื่อนไขจากผู้เขียนว่าตลอดทางที่ตะลุยแดนอาถรรพ์ ที่ไม่รู้ว่าจะเกิดเภทภัยใดเกิดขึ้น...ข้อห้ามคือไม่พูดคำหยาบ ,ห้ามพูดว่าไม่ได้ หรือสิ่งอัปมงคลทั้งหลายทั้งปวง ไม่กระเซ้าเย้าแหย่กันทั้งปวง และให้สวดบริกรรมคาถามนต์บทยอดพระกัณฑ์ตลอดเวลา ห้ามส่อส่ายจิตไปที่อื่น ให้มีสติกำกับอยู่กับตัว บริกรรมด้วยพระคาถาตลอดเวลา จากบทที่ผู้เขียนให้ท่องบทมนต์แก่ทั้งสองผู้ร่วมเดินทาง โดยซักซ้อมบทกันจนคล่องปากเข้าที่ดีแล้วเมื่อคืนวันก่อน

หลังจากเริ่มป่ายปีนมุดลงถ้ำลึกลงพื้นล่างนับร้อยๆเมตร ท่ามกลางความตื่นเต้น
หวาดเสียวในความสูงของช่องโพรงถ้ำเหวมองเสียววาบๆ แต่เราชาวคณะมีสิ่งยึดเหนี่ยวหัวใจเพื่อข่มใจว่า
“ตายก็ช่าง... ถ้าต้องตายเพื่องานของพระอาจารย์ เพื่องานพระศาสนา ชาตินี้ก็ไม่เสียดายแล้ว..แต่เราจะดำรงไว้ซึ่งความมีสติไม่ประมาททั้งปวง”

กระนั้นก็มิวายได้เจอเหตุการณ์ ในหลายรูปแบบ....ที่แสดงให้รู้ว่าตลอดเวลาที่เราออกสืบค้นหา
ธาตุศักด์สิทธิ์ภายในถ้ำลึก ยังมีภูมิจิต ภูมิวิญญาณ อทิสมานกายต่างๆ ทำให้รู้ว่า....เราเฝ้าติดตามทุกการกระทำของพวกท่านมิได้คาดสายตา ทุกฝีก้าวทุกคำพูด เราเฝ้าฟังได้ยินทุกถ้วนถ้อยคำของพวกเจ้า เรามิให้เล็ดรอดไปได้เลย...
<O></O>
แล้วมันมีเหตุการณ์ใดบ้างล่ะ? นั่นสิ ..ว่างแล้วเดี๋ยวมาเล่าต่อ<O></O>

 

สวัสดีครับคุณtoplus99
มาปูเสื่อรอตอนต่ออยู่นะครับ
ลุ้นระทึก ขอแบบยาวๆเลยนะครับ
ขอบคุณครับcatt24

 

#เรื่องราวของพลังเหล็กไหลและธาตุกายสิทธิ์ กับการค้นหาในถ้ำเหวอาถรรพ์

การค้นหาธาตุมวลสารศักดิ์สิทธิ์จุดแรกในโพรงถ้ำลึก
ก็พบกับร่องรอยคุ้ยเขี่ยขุดพื้นดิน เหมือนมีสัตว์บางอย่างโกยวัตถุบางอย่างไว้ขึ้นมาไว้ให้เลยเชียว ลักษณะเม็ดเล็กๆสีขาวขุ่น ก้อนขนาดไข่จิ้งจกแล้วมันเรียกว่าอะไรหว่า?
เอาน่า... ติ๊งต่างว่าเป็นของดีก็แล้วกัน...
ที่น่าแปลกคือกับไม่พบรอยเท้าหรือร่องรอยเล็บสัตว์อื่นใดเลยบริเวณ แล้วถ้ำสูงลึกปานนี้มันจะโผล่ได้ไง หรือใครมีเตรียมไว้ให้?
ไปลุยต่อ....

แร่บางอย่าง ก็ติดแน่นกับผนังเป็นเดียวกับหินถ้ำ สกัดออกมาได้เพียงทีละชิ้นไม่เกิน1-2 เซนต์
อากาศก็น้อย ซอกหลืบก็เล็ก เงื้อง้าง ขยับตัวขยับมือก็ลำบากเหลือเกิน ขยับทีเป็นเสียเลือด
โอย.. ทำไมมันลำบากแท้!
ทำไม..ทำมาชักไม่ไหว พอแล้ว ตั้งนานได้มานิดเดียวไม่ถึงฝ่ามือ
<O</O
“ถอยออกมาก่อน เดี๋ยวงานนี้เคลียร์เอง”พูดพร้อมบอกให้น้องถอยออกมา ตามประสาขาใหญ่เขาทำ

ว่าแล้ว toplus99 ก็ท่อง...โอมมะลึ๊กกึ๊กกึ๋ย กลั้นใจตบไปที่กลุ่มแร่ที่เกาะพื้นผนัง 3 ตุ๊บ

“อ้าว!เซาะสะกัดต่อ..คราวนี้ไม่ได้ให้มันรู้ไป” ก็พูดไปงั้นแหละให้กำลังใจเจ้ามาด

“โป๊ะ โป๊ะ โป๊ะพรืดๆๆ “ เสียงแร่ธาตุที่สำคัญว่าศักดิ์สิทธิ์หล่นร่วงลงพื้นก้อนใหญ่ตกลงมาทั้งยวงก้อน
หลังจากที่เจ้ามาดใช้เหล็กสกัดเพียงเบาๆ 3 ครั้ง
เจ้ามาดหันมามองหน้า toplus99 แบบฉงนใจ


ตามด้วยบ่นพึมพำ”มีดีก็ไม่บอก ปล่อยให้เซาะอยู่ตั้งนาน....”
เราก็เลยแอบทำยิ้มน้อยๆแบบรักษาฟอร์ม
<O</O
และได้แต่พูดในใจคนเดียวว่า ...กูก็ไม่รู้เหมือนว่ามันจะหลุดออกมาง่ายๆแบบนี้...
<O</O
ไป...ไปลุยต่อดีกว่า...<O</O>

 

#เรื่องราวของพลังเหล็กไหลและธาตุกายสิทธิ์ กับการค้นหาในถ้ำเหวอาถรรพ์


จนเลยลึกไปเรื่อยที่จุดจุดหนึ่ง สูงต่ำ ที่ผู้เขียนสัมผ้สทางจิตได้ว่า...เอาหล่ะ จุด Extra VIP มาถึงแล้ว
เพราะบรรยากาศแถบนั้นทำให้หูอื้อ ตัวชา อนุภาคบางอย่างส่งพลังงานสนามแม่เหล็ก แผ่มาให้สัมผัสได้
<O</O
"ทุกท่านพร้อมนะ บริกรรมคาถาไว้ให้ตลอดนะ "
toplus99 ทำหน้าที่ป่ายปีนเพื่อนำวัตถุสีดำอมเทา มันเลื่อมวาวที่ผุดงอกเป็นตุ่มๆ ตะปุ่มตะป่ำ ราวกับเป็นสิ่งมีชีวิตแต่ก็ดู เหมือนมีความน่ากลัวบางอย่างซ่อนอยู่ไม่เบาทีเดียว ..

พิจารณาว่าจะนำมาเก็บเข้าถุงป่านขนาดย่อม.... โดยมีเจ้ามาดป่ายปีนตามขึ้นไปติดๆ อาศัยเกาะรัดเลาะตามเพิงผนังถ้ำที่สูงขึ้นมาน่ากลัวเพื่อเป็นลูกมือ ส่วนพระหลวงพี่นิด ยืนรอด้านล่างของโขดหิน ถือไฟฉายนำทางส่องเรื่อๆ เพราะในที่บริเวณนี้จะถูกพลังงานแร่ดูดกลืนแสงสว่างไปแทบหมดสิ้น
<O</O
น่าแปลกก็คือ.. ก้อนแร่ประหลาดนี้กลับเตรียมหลุดร่อน อ้าแตกออก เหมือนเตรียมมารอเราไปง้างออกมาง่ายๆโดยไม่ต้องออกแรงเหนื่อยแต่อย่างใด<O></O>
เอาล่ะ...สบายแล้วเรา
<O</O
คิดดังนั้นบนโขดหินสูง จึงเอื้อมมือหมายไปลองขยับเพื่อลองโยกขยับก้อนวัตถุธาตุนี้<O</O
เพราะเข้าใจว่าคงนำออกมาไม่ได้ยาก.......

แต่ขณะที่มือซ้ายเกาะยึดแง่งหินไว้กันตัวเองตกโขดหินสูง มือขวาเอื้อมไปแตะก้อนแร่สีดำเทานี้เท่านั้น
เหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น

“โอย โอ่ย โอ๊ย! “ ผู้เขียนร้องแบบเบา จนเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ สิ่งที่เกิดคือเหมือนมีกระแสไฟฟ้าจากระดับอ่อนๆเริ่มรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ จนทำให้แขนขวาเจ็บปวด มึนเสียวแปร๊บๆ แบบที่ไม่เคยเจอที่ไหนมาก่อน ช่วงตลอดลำแขนปวดชา เป็นตะคริวขึ้นมาอย่างรุนแรงทันที

อ้าว!นี่มันยังไงกันนี่ ความเจ็บปวดชาเมื่อครู่เริ่มทุเลาจึงขอลองใหม่ซิ อุปทานงานสร้างเองหรือเปล่า?
ลองเอื้อมไปจับอีกสองครั้ง.....ผลเหมือนครั้งแรกยังไงยังงั้น...เหมือนมีไฟช๊อต แบบแปลก ๆ<O</O
แล้วกระแสไฟในถ้ำลึกลงจากพื้นดินนับร้อยเมตรนี้มันมาจากไหนล่ะ...งานนี้ยุ่งละวุ้ยตู!

งั้นลองใหม่...เมื่อกี้แขนเราอาจพลิกบิดผิดท่าทางไป เลยทำให้เป็นตะคริวกลางอากาศ
ใช้มือซ้ายเอื้อมไปแตะ คราวนี้มันมีกระแสไฟประหลาดวิ่งจี๊ดเข้าตัว ผ่านเข้าบิดแขนอย่างรุนแรงหนักกว่าทุกครั้งเสียอีก...
แต่ครั้งนี้...เล่นหนัก จนแทบพลัดตกหน้าผา ตกมากระแทกโขดหินสูงซะแล้ว

...เกือบไปแล้วตู ขวัญเอ๊ย ขวัญมา...มาเข้าร่างเข้ากายเถอะนะ แม่มา...<O></O>

 

สวัสดียามเช้าครับ ท่านเจ้าของกระทู้และญาติธรรมทุกๆท่าน

ผมติดตามอ่านผลงานของท่านเจ้าของกระทู้ตั้งแต่หน้าแรกเมื่อหลายวันก่อนและก็มาถึงหน้าที่52 ในเวลาเช้าของวันอาทิตย์นี้พอดี และก็ยังคงติดตามอ่านต่อไปเรื่อยๆครับ

และงานบุญใหญ่สร้่างองค์พระเจดีย์บนยอดเขา หากพร้อมเปิดให้ร่วมบุญ ได้โปรดแจ้งผมด้วยครับ

ผมขออนุโมทนาสาธุ ในบุญกุศลที่ได้บำเพ็ญมาทั้งหมดทั้งปวงด้วยครับ

 

#เรื่องราวของพลังเหล็กไหลและธาตุกายสิทธิ์ กับการค้นหาในถ้ำเหวอาถรรพ์


อย่ารอช้า...มาลุยกันต่อ

ไม่ได้การณ์แล้วเราต้องหาเครื่องคุ้มครองป้องกันตัวเป็นผู้ช่วยซะแล้ว....มองหาสร้อยประคำประจำตัวที่ร้อยวัตถุมงคลป้องกันภัยจากพลังแร่เหล็กไหลย้อนตีกลับทำร้าย...
พระอาจารย์ท่านว่ามีของชิ้นนี้แล้ว เขาคุยกันได้อทิสมานกายที่อยู่ในแร่เหล็กไหลจะสื่อสารกันเอง
ทำให้ไม่เกิดอันตรายแก่ผู้อยู่บริเวณที่อนุภาคแร่เหล็กไหลแผ่เปล่งพลังออกมาทำร้ายก่อนหน้านี้ฝากไว้ในย่ามของหลวงพี่นิด เพราะรู้สึกเกะกะ ปีนป่ายไม่สะดวกเลยถอดฝากไว้ก่อน..

มองหาหลวงพี่นิด....ที่คอยอยู่ที่โขดหินด้านล่าง มองไป
เฮ้ย! หลวงพี่นิดหายไปไหนแล้ว....

“มาด หลวงพี่นิดเดินไปไหน” ผู้เขียนเริ่มถามหาน้ำเสียงขุ่นๆ

“ไม่รุ๊พี่ เมื่อกี้เห็นแว๊บๆ คงเดินไปดูที่อื่นมั๊ง สักพักคงมา”มาดบอก
ดังนั้นงานนี้จึงต้องรอหลวงพี่นิด ลูกมือที่ไม่ค่อยได้เรื่องราวกลับมาอย่างเดียว ว่ามาทำธุระอื่นอะไร ยามหน้าสิ่วหน้าขวาน

อยากร้องเพลงให้รู้ท่านรู้ว่า “ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย...ว่าคน คนหนึ่ง มันพลาดมันพลั้ง...เกือบตกหน้าผาตาย..ไปแล้ว”

ความหวังเดียวที่พอมีในความมืดสลัว อากาศน้อยๆ คงทำได้เพียงแค่รอหลวงพี่นิดกับสร้อยประคำพญางิ้วดำกันภัยพร้อมเครื่องรางอื่น
<O</O
เมื่อมาถึงเลยเล่าเรื่องราวให้ฟังเชิงตำหนิ ก็ทำเอาหน้าเจื่อนๆไป

ท่านก็คงอยากร้องเพลงในใจว่า” ผิดไปแล้ว... ผิดไปแล้ว แต่ก็ยังยืนยันว่าฉันไม่ได้ตั้งใจ ที่แล้วแล้วมาฉันเสียใจ”

และก่อนขึ้นเพิงผาเพื่อนำกลุ่มแร่ธาตุตระกูลเหล็กไหลนี้อีกครั้ง ผู้เขียนได้ตั้งจิตอธิษฐานบอกกล่าวแก่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายว่า

“งานนี้...ลูกขอเถ๊อะ ขอเถอะ! อย่าให้ลูกต้องลำบาก เสี่ยงอันตรายนักเลย เดี๋ยวพวกกระผมถอดใจขึ้นมา
ปะเดี๋ยวท่านไม่ได้ออกมาร่วมสร้างบารมีในพระศาสนา เพื่อยกระดับบารมีกันพอดี โอกาสทองมาถึงแล้วพวกกระผมมารับแล้ว มาด้วยกันเถอะนะ....มาเถอะ”
เล่นทั้งอ้อนวอน ทั้งขู่กันเลยงานนี้ ทำไงได้ก็เรามันเจ้าเล่ห์เบาซะที่ไหน.. อิ อิ
<O</O
“เออ...ไปด้วย” เป็นเสียงแก่ๆตอบรับ เล็ดรอดออกมาจากไหนซักที่ หลังเว้นทิ้งช่วงที่ผู้เขียนพูดไปสักพัก
แล้วเสียงนี้มาจากไหนเล่นเอาลูกมือทั้งสอง สะดุ้งโหยงพร้อมกัน ส่วนผู้เขียนที่รอคุมเชิงอยู่แล้ว
จึงได้แต่อมยิ้มหล่อๆแบบ พี่อาทิตย์ พระเอกช่อง3 เท่านั้น<O></O>

อ๋อ..เสียงตอบ“เออ..ไปด้วย” ผู้เขียนเป็นคนพูดขานตอบรับเองนี่แหละ..
โทษทีที่ไม่ได้เตี๊ยมบอกกันล่วงหน้า ฮ่า ฮ่า...

 

#เรื่องราวของพลังเหล็กไหลและธาตุกายสิทธิ์ กับการค้นหาในถ้ำเหวอาถรรพ์

มาฟังกันต่อ..
ตกเวลาของค่ำคืนนั้น จึงนำประสบการณ์ที่น่าตื่นเต้นที่ว่านี้มาเล่าให้พระอาจารย์ฟัง
ท่านจึงได้แต่หัวเราะ ชอบใจ

“นี่..ข้าไม่แปลกใจไปเท่าไหร่หรอก เพราะครั้งหนึ่งที่ข้าลงไปที่เหวลึกนี้ มีโยมแอ๊ด บ้านข้างวัด ตามลงอาสาไปช่วยแบกนำแร่ขึ้นมา
พอเจอก้อนแร่ที่ต้องการนั้นฝังตัวที่พื้นดิน ข้าก็เอาเสียมด้ามที่เป็นเหล็กแป๊บ เสียบปักลงไปด้านข้างก้อนหินแร่... ปึ๊ก!"

“โยมแอ๊ด นี่ล่ะแข็งแรงที่สุด ช่วยขุดออกมาให้ที”

“อ๋อ ก้อนนี้ใช่ไหมครับ....ได้ครับ ไม่ยากงานถนัดอยู่แล้ว’’
สักครู่หลังจากที่โยมแอ๊ด เอื้อมมือไปจับที่ด้ามเสียมเท่านั้นแหละ

“ โอ๊ย!” เสียงร้องลั่น พร้อมร่างโยมแอ๊ด ชักกระตุก กระเด็น ผงะหงายหลังอย่างแรง ล้มลงก้นจ้ำเบ้า หน้าซีดแบบคนตกใจเสียขวัญอย่างมาก

“ไม่..ๆ..รู้ ๆ ไฟมาจากไหน มันช๊อต สปาร์คผม แรงมากเลยหลวงพ่อ ปวดแขน ชาไปทั้งตัวเลยครับ” โยมชี้แจงปากคอสั่น

“ข้าก็ลองไปจับด้ามเสียมดูตั้งนาน ก็ไม่เห็นมีอะไร...

ข้าก็เพิ่งรู้นี่แหละว่าตระกูลแร่เหล็กไหล พวกนี้เขาแปลงร่างเป็นกระแสไฟฟ้าแรงสูงช๊อตคนเราได้ด้วย...กรรมเลยมาตกที่ข้าต้องลงมือขุดขึ้นมาเอง เหนื่อยเลย”

หลวงพ่อเล่าประสบการณ์ที่เคยมีโยมติดตามโดนก้อนแร่เหล็กไหลทำร้ายเอาจนเข็ดหราบ
<O</O
หลายคนคงสงสัย ว่าแล้วก่อนหน้านี้ คณะของผู้เขียนสามารถนำก้อนแร่ชุดที่เคยแปลงพลังงานสนามแม่เหล็กให้เป็นไฟฟ้าแรงสูงช๊อตเอา จนแทบตกหน้าผาสำเร็จหรือเปล่า.
...ขอตอบว่า...รุ่นนี้แล้ว...สำเร็จสิจ๊ะ..ศิษย์มีครูซะอย่าง

เขาคงอยากทำให้รู้ว่า... อย่ามาทำเล่นกับพวกข้านะโว้ย! เดี๋ยวไฟช๊อต ๆตาย<O</O

 

ตื่นเต้น ตื่นเต้น เล่าต่อ เล่าต่อ เอ๊ะรึว่าหิวน้ำ งั้นเสริฟน้ำเก็กฮวยเย็น ๆๆ ดีก่วาเน๊อะ

 

มารอติดตามด้วยคนนะครับ กำลังมัน ก่อนหน้านี้อ่านมั่ง ผ่าน ๆ มั่ง วันนี้พอมีเวลาเลยตั้งตาคอยซะเลย ว่างั้น

 

ไม่แน่ใจว่าหลวงพ่อจะดำเนินการให้แล้วเสร็จ ไปได้แค่ไหน
...ท่านว่า
".... ข้าเหนื่อยมามาก สู้เพื่อคนอื่น สอนคนอื่นมามากแล้ว

ข้าก็บวชมาชดใช้หนี้เวรกรรมเมื่อครั้งใช้ชีวิตเป็นฆราวาส
อายุฆราวาสกับอายุพรรษาบวชก็ได้เท่ากันแล้ว ปีนี้ก็ครบตามกำนดที่อธิษฐานไว้แล้ว


พระพุทธเจ้าท่านยังขนสัตว์โลกให้ข้ามพ้นวัฏฏะสงสารไปได้ไม่หมด
แล้วข้าล่ะ...จะทำได้อีกเท่าไร..อายุก็มากขึ้นไปทุกวัน
อยู่ไปก็เหมือนประมาทวันเวลา


ในเมื่อข้าเอง ทุกวันนี้มีแต่งานของคนอื่น เหนื่อยเพื่อคนอื่นทั้งนั้น ไม่เคยมีงานของข้าเองเลย...

คงถึงเวลาแล้ว ที่ข้าต้องสอนตัวเองบ้าง ทำเพื่อตัวเองบ้างแล้ว.."


หลวงพ่อแล้วงานสร้างเจดีย์ล่ะ...งานสร้างโบสถ์ที่คั่งค้างไว้อีกล่ะ


"ก็แล้วแต่ใครจะมาสานต่อ..ใครมีบุญบารมีก็สานสร้างต่อ

ส่วนข้าชาตินี้ต้องเอาตัวเองให้รอดก่อน ถึงจะมาช่วยเหลือคนอื่นได้

ชาตินี้ข้าตั้งจิตไว้เลยว่า

อย่างแย่สุด..ข้าของจองชั้นพรหมเป็นอย่างต่ำ

อย่างดี"...ข้าก็ขอทะลุไม่ต้องมาเกิดอีก..."


"เรื่องออกธุดงค์เดี่ยว 5 ปี หลวงพ่อยังไม่เลิกล้มอีกหรือ ผมคิดว่าเลิกล้มแล้วซะอีก"


"ไม่มีทาง เพราะข้าตั้งใจและอธิษฐานเอาไว้หลายปีแล้ว
ถอนคืนไม่ได้ นี่ก็ใกล้เวลาแล้ว..."

...ถ้าไม่ตาย..ข้าจะกลับมาสร้าง มาสอนคนใหม่

ตอนนี้...ต้องเอาตัวให้รอดก่อนแล้วค่อยคิดไปช่วยคนอื่นได้


และนี่คือเหตุผลหนึ่ง ที่ Toplus99 ต้องมาบันทึกโพสไว้เพื่อให้ญาติธรรมที่สนใจเรื่องฤทธิอภิญญา ได้รับทราบ
เพราะทุกบทเรื่องหาได้ ทำเพื่อให้ทุกท่านได้อ่านกันเท่านั้น
แต่เขียนให้ตัวเองได้อ่านได้ทบทวนเรื่องราวต่างๆ ของเหตุการณ์ความสัมพันธ์ ตลอดระยะเวลาต่อเนื่อง
ร่วมเกือบ15-16 ปี ที่ได้มอบตัวเป็นศิษย์พระอาจารย์ท่านนี้..

ข้าพเจ้าเองกับประสบการณ์เส้นทางธรรม..
ที่ประสบพบพานมา โดยมีพระอาจารย์ท่านได้เมตตาอบรมแนะนำสั่งสอน ตามทางธรรมและประสบการณ์ทางจิตต่างๆที่ท่านเองก็ได้รับความเมตตาจากสายโลกทิพย์

และส่วนหนึ่งเพื่อแสดงความกตเวทิตาคุณต่อบูรพาจารย์
ที่มีผลต่อความศรัทธาความเชื่อมั่นในพระธรรมคำสอน
ที่มิได้เกิดจากตำรา..มาจนถึงทุกวันนี้

โดยมีเงื่อนไขตกลงรับปากกับท่านว่า....จะไม่ขอเปิดเผยนามท่าน และสถานที่ต่อสาธารณะชน..

เนื่องจากครูบาสายโลกทิพย์ ท่านสั่งห้ามว่ายังไม่ถึงเวลา

อย่างน้อยต้องจากนี้ไปอีก 2 ปี

และจากนี้ไม่แน่ใจว่าอีกนานเท่าไร ทั้งข้าพเจ้าในฐานะลูกศิษย์เอง
และพระอาจารย์ อาจไม่มีโอกาสได้พบเจอกันในสภาพกายเนื้ออีกก็ได้...

หากถึงเวลานั้นแล้ว คงไม่ต้องนั่งเสียใจว่า...
มัวทำอะไรอยู่...คุณความดีของครูบาอาจารย์ทำไมไม่ประกาศให้ก้องเกียรติลือนาม:

..ให้สมกับความเหน็ดเหนื่อยแรงกาย แรงใจของท่าน ที่ตลอดอายุของนักบวชได้ทุ่มเทเพื่อพระศาสนามาโดยตลอด มิเคยเห็นท่านปริปากบอกว่า หรือว่าไม่ไหวแล้วหรือท้อแล้ว

...ให้สมกับความดีที่ท่านบากบั่น เป็นแบบอย่างเรื่องความเพียรอุตส่าหะทั้งปวงจนเข้าถึงซึ่งอภิญญาเหนือธรรมชาติ ในหลากหลายรูปแบบ เพียงแต่ลูกศิษย์น้อยรายจะประสบพบเจอด้วยตนเองเท่านั้น

....ให้สมกับบารมีธรรมที่ท่าน ปฏิบัติธรรมเอาชีวิตเข้าแลก
ดังคำที่ว่า...ธรรมมะกว่าเข้าถึง ข้าต้องเหนือเป็นเหนือตาย

เพราะข้าก็ต้องซ้อมตายให้ได้ และตายมาตั้งหลายครั้ง จึงรู้ว่าคำสอนคำสั่งของครูบาอาจารย์นั้นเป็นจริงแน่นอน..

 

วันนี้พอแล้ว..เหนื่อย

จะไปหารับจ้างถางหญ้าแล้ว...ไปดีกว่า

..Thank you so much

 

Thank you very much catt24 ไหว้งามๆหนึ่งครั้งเป็นการขอบพระคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ วันนี้มากจุใจเป็นพิเศษ

 

ขนาดเหนื่อย พี่ยังจะไปรับจ๊อบพิเศษถางหญ้าได้อีก....แฮะ แฮะ

 

อ่านมาหลาย โพส(ตั้งแต่หน้าแรก นี่ก็เป็นอีกไม่กี่ย่อหน้า ที่มันโดนใจเสียจริง ยกให้ 5 ไลท์เลย แต่ว่ามันไม่มีที่ให้แปะโป้ง ก็แปะไว้ใน post ละกัน LIKE LIKE LIKE LIKE และ LIKEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE

 

โหว่ว..โวว...โวว...เย๊..สนุก..จัง...

 

โอ้ว...ไม่นะไม่...โอ้ว! เรื่องราวที่เกี่ยวกับการจัดสร้างพระเนื้อแร่ตระกูลธาตุศักดิ์สิทธิ์รุ่นนี้...มันยังไม่จบ คุณสมบัติพิเศษอื่นๆเรายังไม่ได้แจกแจงเลย

แต่toplus99 สมาธิจดจ่ออะไรนานๆไม่ค่อยได้

ต้องขอพักเบรคก่อน...

เราอยากให้ท่านได้ภูมิใจมากๆในพระที่เราจะจัดส่งให้
..และคนอื่นที่ไม่ได้รับต้องอิจฉา และอิจฉาให้ได้

นี่คืออุดมการณ์ของเรา...

 

สภาวะอันเป็นไปของโลก
วันเสาร์ที่ 1ม.ค.2542 ขึ้น๑๕ค่ำ | นะโม ตัสสะ ภควโตฯ ณโอกาศนี้จะได้กล่าวสภาวะอันเป็นไปของโลก คือยุคศรีวิไลย์ คำว่ายุคศรีวิไลย์คือเป็นชื่อของกาลเวลาชั่วระยะหนึ่ง ยุคศรีวิไลย์กาลเวลาที่จะบังเกิดตามชื่อนี้ ก็จะสิ้นระยะกาลรัชสมัยหนึ่งๆ หรือช่วงพระเจ้าแผ่นดินองค์หนึ่งๆ ของเมืองไทย เมืองไทยซึ่งได้สร้างเมืองมา ตั้งแต่ พระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก ซึ่งเป็นองค์ปฐมแห่งพระเจ้าแผ่นดิน ในวงค์นี้คือวงค์รัตนโกสินทร์ ก็พระเจ้าแผ่นดินองค์แรก ชั่วระยะพระเจ้าแผ่นดินทรงครองราษฎสมบัติอยู่ องค์ต้นก็เรียกว่ายุคที่๑ องค์ที่๒ก็เรียกว่ายุคที่๒ องค์ที่๓ก็เรียกว่ายุคที่๓ ก็เมื่อองค์ที่๔มาสืบแทน องค์ที่๔สิ้นไปองค์ที่๕ก็มาสืบแทน สืบกันไปเรื่อยๆอย่างนี้ ชื่อว่ายุคหนึ่งนั้นมีเจ้าผู้ครองแผ่นดิน ของประเทศไทยแต่ละองค์ๆ ชื่อว่ายุคในที่นี้ก็มีหลายยุคด้วยกัน มีถึง๑๐ยุค ๑๒ยุค คือนับตั้งแต่ยุคต้น ยุคต้นเรียกว่ายุคมหากาฬ ยุคที่สองเรียกว่าภารยักษ์ ยุคที่๓ ยุคที่๔ที่๕ ก็มีชื่อเรียกกันไปตามลำดับ คือภารยักษ์ รักมิตร สถิตธรรม จำแขนขาด ราษฎโจรัญ ทันทุกข์ ยุคทมิฬ ถิ่นกาขาว ชาวศรีวิไลย์ ไทยมหารัฐ แล้วก็จักรพรรดิราษฎ ก็ท่านกล่าวกันไว้เป็นยุคๆ ดังที่ท่านพระคุณเจ้ากล่าวมานี้ ถามว่าในปัจจุบันนี้เป็นยุคอะหยั๋ง ก็มีคำตอบว่า ยุคถิ่นกาขาว ยุคถิ่นกาขาวเป็นอย่างไร ก็ได้แก่รัชสมัยพระภูมิพลอดุลยเดช องค์ปัจจุบัน ที่ครองราษฎสมบัติอยู่ในประเทศไทย อันนี้ได้แก่ถิ่นกาขาว ยุคถิ่นกาขาวก็ดูเหมือนกับว่า ถูกต้องตามรูปเรื่อง หรือความเป็นมาของแต่ละยุค แต่ละยุค ถิ่นกาขาวหรือถิ่นตาขาว อันนี้ก็คือมีคนเข้าวัดปฎิบัติธรรม นุ่งขาวห่มขาว รู้จักหันมาสวดมนต์ภาวนา เจริญกรรมฐานทุกชั้นทุกเพศทุกวัย อันนี้ท่านเรียกว่าถิ่นกาขาว หรือถิ่นขาวสะอาดก็ได้เหมือนกัน ขาวสะอาดก็คือ หันเข้ามาปฎิบัติในทางศีล ทางธรรมนั่นเอง เข้าวัดเข้าวา รู้จักบำเพ็ญตน เจริญศีลเจริญภาวนา ก่อนหน้านี้คือคนไทย ก็น้อยนักที่จะรู้จักหันเข้ามา เจริญศีลธรรมกรรมฐาน ไม่เคยรู้ว่าภาวนามันเป็นอย่างไร กรรมฐานมันเป็นอย่างไร ก็เพราะว่าคนนอกทั่วๆไป ไม่ได้ยินมาก่อนไม่รู้เรื่องมาก่อน แต่เข้ามาในรัชสมัยเรานี้ ดังที่ได้กล่าวก็รู้สึกว่า มีประชาชน ได้รู้จักกรรมฐานภาวนา รู้จักมานุ่งขาวห่มขาวปฎิบัติธรรม รู้จักถือศีล๘รู้จักงดเว้นปลาเนื้อ นี่ก็คือเข้าลักษณะที่เรียกว่า ถิ่นกาขาวหรือถิ่นขาวสะอาด ถิ่นขาวสะอาดก็บังเกิดขึ้นในประเทศไทยราว ๓๐-๔๐ ปีมานี้ แต่ก่อนนี้ก็ไม่ค่อยจะรู้กัน แล้วยุคนี้จะดำรงค์อยู่ หรือมีชื่อไปจนถึงรัชกาลองค์ใหม่ รัชกาลองค์ใหม่ก็จะเปลี่ยนชื่อ เปลี่ยนยุคมาเป็นยุคชาวศรีวิไลย์ แล้วจะเป็นอย่างไรอันนี้ก็จะขอนำมาแสดงต่อไปข้างหน้า ทีนี้จะขอย้อนกล่าวถึงเรื่องการที่จะเปลื่ยนแปลงยุคหรือที่จะถึงยุคใหม่มันก็มักจะมีอะำำไรบันดลบันดาล หรือที่เรียกว่า ธรรมดาตกแต่่งให้เป็นเหตุเป็นปัจจัย ให้เปลื่ยนแปลงเป็นยุคขึ้นมาใหม่หรือเป็นสมัยขึ้นมาใหม่ ก็เพราะว่าก่อนที่จะถึงเป็นสมัยขึ้นมาใหม่ มันจะต้องเปลื่ยนแปลง หรือมีอะไรที่ทำให้สูญเสียไป เหมือนกับคำทำนายที่กล่าวกันไว้ หรือคำพยากรณ์ หรือคำบอกเล่าที่เป็นสิ่งที่น่าหวั่นวิตกอยู่มากๆ อันจะมีมาในระยะใกล้ๆนี้ สิ่งที่ท่านพระคุณเจ้าก็ได้นำมาเล่า เมื่อศีลที่แล้วมานี้ ก็เป็นคำพยากรณ์ หรือคำบอกเล่าของท่านผู้รู้ๆหลายๆท่าน ว่าภัยพิบัติิอันจะเกิดขึ้นแก่มนุษย์โลก หรือแผ่นดินหรือโลกมนุษย์นี้ในระยะใกล้ๆนี้ คือพ.ศ.๒๕๔๐-๒๕๔๒ อีกนัยหนึ่งพ.ศ.๒๕๔๒-พ.ศ.๒๕๔๔ อันนี้กล่าวไว้ ๒ นัย ตามที่ท่านอาจารย์องค์หนึ่ง ซึ่งท่านได้ภาวนารู้เห็นในสภาวธรรมอันจะเกิดนั้น หรือเทวดามาบอกเล่ากับท่าน เรื่องภัยภิบัติิอันน่าหวาดกลัวนั้นก็คือ ทั่วโลกๆจะถึงซึ่งความวิบัติมากมาย แผ่นดินจะจมลงในมหาสมุทร หรือกลายเป็นทะเล ประเทศบางประเทศ ที่เป็นเกาะ เช่นญี่ปุ่น ใต้หวัน สิงคโปร์ ฟิลิปปินส์ อะไรเหล่านี้ ที่เป็นประเทศ เป็นเกาะๆ ท่านว่ามันจะจมหายลงไปๆ เกือบหมด ท่านว่าอย่างนั้น นี้หมายถึงเมืองนอก แล้วก็อีกประการหนึ่งเช่นภัยพิบัติ อันจะมาก็เกี่ยวกับสงครามโลก นี้มันเป็นสงครามอะไร อันนี้เราก็จะเคยได้ยินกันมาบ้างแล้ว ครั้งที่ ๒ ผ่านมาแล้ว แต่ครั้งที่ ๓ จะมาอีก ครั้งหนึ่งเป็นภัยพิบัติ จะต้องทำสงครามล้างพลาญ ประหัต ประหารกัน จนถึงความพินาศ อย่างใหญ่หลวงทุกสิ่งทุกอย่างที่ เกิดขึ้น วัตถุ สิ่งก่อสร้างในโลกนี้ จะสิ้นสูญลง สะแหลกสะหลายลงหมด สิ้นยุคสมัยวิทยาศาสตร์ความเจริญต่างๆเสื่อมหายไปจะหมดสิ้นลง ท่านผู้ฟังทั้งหลาย นี้ก็คือก่อนที่จะถึงยุคขึ้นมาใหม่ แล้วก็ผู้คนจะถึงซึ่งอัสสัญญี คือล้มหายตายจากภัยธรรมชาิติต่างๆ จะสู้รบตบมือ จะทำสงคราม หรือว่าแผ่นดินถล่มแผ่นดินหายยุบลง ไปใต้น้ำเป็นท้องทะเล อะไรเหล่านี้ คนมันจะสิ้นชีวิตลงไปเป็นอันมากมาย ๑๐ จะเหลือใน ๑ หรืออาจจะ ไมุ่ถึงเสียด้วยซ้ำไป คือความหมาย ๑๐ ใน๑ เปรียบหมายถึง ๑๐ นั้นจะหมดไปเหลือแค่ ๑ ถ้าเปรียบอย่างนี้แล้ว มนุษย์เราจะหล่อยหลอลงไป ผู้คนจะล้มหายตายไปจนเหลือน้อยเพราัะฉะนั้น วิทยาการต่างๆ มันจะเสื่อมถอยไปด้วย การทำสร้างสรรค์วิทยุ โทรทัศน์ อาวุธอะไรต่่างๆ เหล่านี้ ที่ทำกันขึ้นมันจะหมดไป วิทยุเราก็ไม่ได้ฟังกันแล้ว โทรทัศน์หนังอะไรเหล่านี้ก็จะไม่ได้ดูกันแล้ว หรืออะไรต่ออะไรนี้ มันจะำไม่มีกันแล้วตลอดจนวิทยาศาสตร์ การสร้างสรรค์ต่างๆก็จะหมดไป กลายเป็นคนยุคป่า ยุคเถื่อนกันอย่างนั้นละหรือ ท่านผู้ฟังทั้งหลาย แล้วท่านก็มาว่าประเทศไทย ซึ่งนับว่ามีโชคดีกว่าเปิ้นท่านว่าอย่างนั้น ที่ว่ามีโชคดีกว่าเปิ้นก็ได้แก่ ประเทศไทย มีพระพุทธศาสนา มีผู้ปฏิบัติธรรม อยู่ในศีลในธรรมกันมากกว่าประเทศอื่น กว่าเมืองอื่นๆ รู้จักการมีศิล รู้จักให้ทาน รู้จักการเข้าวัดวา รู้จักบำเพ็ญบารมีทั้ง ๗ ประการแล้วคนประเทศอื่นก็จะเหลือน้อย อย่างที่ได้กล่าวมาแล้วนั่นแหละ ที่เหลืออยู่ก็จะเป็นคนมีสติไม่สมบรูณ์ กลายเป็นคนใบ้ คนบ้า เสียสติ วิปลาสไป ที่ผู้คนต้องซึ่งถึงความวินาศ ซึ่งทำใจไม่ได้ก็กลายเป็นคนเสียสติไป ทีนี้คนไทยที่มีพระพุทธศาสนา ได้ฟังธรรมของท่านผู้รู้ ก็รู้เท่าทันของสภาวะธรรมอันเปลี่ยนแปลงไป คือกฎอนิจจังไม่เที่ยงแล้วก็มาปลงอนิจจังไม่เที่ยง ก็ทำให้มีจิตใจเข้มแข็งขึ้นมาไม่ต้องเสียสติ แต่คนที่มีจิตใจเบาไม่เข้าวัดไม่เข้าวา ไม่รู้จักภาวนากรรมฐาน ไม่รู้จักความแก่ ความเจ็บ ความตายก็จะกลายเป็นคนที่เสียสติ มีจริตไม่สมบรูณ์ไป ข้อที่ว่าภาคใต้จะจมหายไปด้วยคลื่น ด้วยลม ด้วยน้ำ ด้วยแผ่นดินไหวอะไรเหล่านี้ แล้วจะจมหายไปเป็นบางส่วนๆ แล้วก็มาภาคกลางท่านว่า กรุงเทพฯ จะกลายเป็นทะเล เมืองที่ใกล้ กรุงเทพฯก็จะกลายเป็นทะเลไปด้วย ท่านผู้ฟังทั้งหลายนี้ วันนี้พูดถึงภาคกลางเพราะแผ่นดินจม แผ่นดินสั่นสะเทือน แผ่นดินทรุด กลายเป็นทะเลไป แล้วก็มาพูดถึง ภาคหนือ แผ่นดินไหว แล้วตลอดทั่วประเทศจะมืด ๓ วัน ๓ คืน อากาศจะวิปริต แล้วก็จะมีอะำไรที่เกิดขึ้น เช่น แผ่นดินไหว แผ่นดินร้อน แผ่นดินยก แล้วจะมีไฟพุ่งขึ้นจากใต้พื้นพิภพ ก็ทำให็อากาศมืดมนต์ อนตระการ แปรปรวน สนั่นหวั่นไหว ภูเขาแผ่นดินจะล้ม จะละลายจะทรุดไปเป็นบางที่ๆ บางแห่งๆ อันนี้ก็เป็นคำเล่าของท่านที่เล่าไว้ และส่วนภาคอีสานก็มีบางสิ่ง ที่สำคัญก็คือ จะมีโรคระบาด อันติดตามมาทีหลัง และคนส่วนมากที่เหลืออยู่นั้น ก็ส่วนมากก็มีเป็นคนที่อยู่ในศีล ในธรรม ส่วนคนที่ไม่มีศิลไม่มีธรรมนั้น คนที่เป็นสัตว์นรกมาเกิด คนชั่ว คนร้าย ก็จะมีอันเป็น จะมีอันหมดไปจากแผ่นดิน ท่่านผู้ฟังทั้งหลาย อันนี้ก็คือว่าเป็นคำเล่า คำเล่าอันนี้ก็ทำให้รู้สึกว่าเป็นคำที่รุนแรง จึงทำให้คนฟังแล้วไม่น่าเชื่อ ที่ว่าไม่น่าเชื่อคือที่ว่ามัีนไม่น่าจะเป็นไปได้ ตามความเห็นของพระคุณเจ้า พระคุณเจ้าก็ว่าไม่น่าเชื่อเหมือนกัน พระคุณเจ้าก็ไม่เชื่อเหมือนกัน ก็เชื่่อเป็นบางส่วนแต่ไม่เชื่อเป็นบางส่วน ที่จะไม่เชื่อเป็นบางส่วนนั้นนะ ก็คือมันไม่น่าจะเป็นไปได้เพราะ อาศรมไผ่มรกต

 

มีของดีหลายก็มอบให้คนแถวปากช่องสักองค์เด้อ (ขอไปอย่างงั้นแหละมาใหม่หมดสิทธิ์ อิ อิ อิ)

 

ติดตามอ่านอยู่ตลอด แต่วันแม่ที่ผ่านมากลับไหว้แม่พ่อที่ต่างจังหวัด เลยอดได้ของดี

 

ขออนุโมทนาบุญ ท่าน toplus99 ในจิตกตัญญูต่อครูบาอาจารย์ ด้วยความจริงใจ