เพื่อการกุศล นิ่มป่าแดง...ตามอ่านประสบการณ์จริง

พี่ทิพย์ครับของผมขาดเหรียญพระเจ้าตากเนื้อชนวน 1 เหรียญครับ
ขอบคุณครับ

 

ผมขอจอง

เหรียญพระเจ้าตากสิน เนื้อเงิน 1 เหรียญ

เหรียญเสด็จกรมหลวงชุมพร เนื้อเงิน 1 เหรียญ

ขอบคุณครับ

 

ขอบคุณครับ
เนื้อเงิน เหรียญพระเจ้าตาก ผมมี 37 เหรียญ แบ่งผู้หลักผู้ใหญ่แบบจำยอมแล้วเหลือ 25 เหรียญ

เนื้อเงิน เหรียญเสด็จกรมหลวงฯ 38 เหรียญ (เม็ดเงินเหลือ ปั๊มได้มากกว่าไป 1 เหรียญ) แบ่งจำยอมแล้วเหลือ 25 เหรียญ เท่ากัน

จากตารางด้านล่างนี้ จึงเหลือไม่กี่เหรียญแล้วครับ และแบ่งจำหน่ายที่เวปฯนี้ที่เดียว ไม่เหลือถึงศูนย์พระเครื่องเลย.....

 

ขอใช้สิทธิ์อ้างอิง

พอดีแอบถ่ายตอนเสร็จพิธีที่วัดเขาถ้ำตอนเย็น จะเป็นด้านหลังของเหรียญพระเจ้าตากฯ มีทั้งหมด 4 แบบ คือ เนื้อเงิน เนื้อสัมฤทธิ์ เนื้อชนวน(ทองแดง) เนื้อตะกั่ว
จากรูปที่แนบมาก็พอดูออกว่าเนื้อเหรียญต่างกันอย่างไร แต่ถ้าเจอคุณทิพย์จะขอถ่ายใหม่เพราะวันนั้นไม่ได้จัดฉากเลยและแสงน้อย

ดูในรูปตามไปด้วยนะครับ

เหรียญเนื้อเงิน ก็จะเป็นสีเนื้อเงินทั่วไปของจริงมีความมันวาวสวยงาม ได้รับเมื่อไหร่ต้องรีบเอาไปเลี่ยมเพื่อกันเนื้อจมูกบี้และหมองจากการถูกสัมผัสนะครับ

เหรียญเนื้อสัมฤทธิ์ เป็นเหรียญที่มีความสวยมากมายเพราะเป็นเหรียญชนวน(ทองแดง)ที่มีชนวนเนื้อเงินผสมลงไปด้วย เมื่ออกมาแล้วจะสังเกตุง่ายเพราะเป็นเหรียญที่เขาเรียกกันว่า" สีผ่าน" คือเป็นเหรียญที่มีเนื้อสีเหรียญมากกว่าหนึ่งสี ดูในรูปตัวอย่างจะเห็นมีกระแสของชนวนเนื้อเงินปรากฎอยู่บนพื้นผิวเป็นแห่งๆชัดเจนบางเหรียญก็อยู่ด้านหน้าบางเหรียญก็อยู่ด้านหลัง วรรณะทั่วไปจะออกสีชมพูเรื่อๆ สวยครับ

เนื้อชนวน เป็นเหรียญทองแดงที่ผสมชนวนศักสิทธิ์ทุกเหรียญจากมวลสารมากมาย พื้นสีผิวก็ออกชมพูเรื่อๆเหมือนกัน แต่เนื่องจากไม่ได้ผสมชนวนเนื้อเงินสีจะออกแดงกว่านิดหน่อยและจะไม่มีกระแสของเนื้อเงินบนพื้นผิวตามรูปที่แนบมา

เนื้อตะกั่ว เป็นเหรียญลองพิมพ์และเป็นเนื้อเดียวที่ไม่มีมวลสารศักสิทธิ์ เข้าใจว่ามีแค่10เหรียญและไม่จำหน่ายเจ้าภาพจะเก็บไว้เอง สีก็จะออกด้านตามลักษณะของเนื้อตะกั่วทั่วไปเพราะไม่ได้ขัดเงา กว่าจะเสกเสร็จอีก 6-7 เดือนเหรียญก็คงเปลี่ยนสภาพหรือจมูกจะบี้ซะก่อนจากการตะลอนเสก คงได้ดูแต่รูปของจริงจะอยู่ที่ผู้จัดทำ

เหรียญชุดนี้ขนาดยังไม่ได้ตอกโค๊ต จะเป็นเหรียญที่ปลอมแปลงยากในอนาคตเพราะ 1. เป็นเหรียญที่มีความ"คม ชัด ลึก" มาก โดยเฉพาะเหรียญพระเจ้าตากฯจมูกจะโด่งมาก ต้องเก็บรักษาดีๆเผลอไปจำทำให้จมูกบี้ได้
2.เรื่องสีผิวก็ทำปลอมให้เหมือนยากเพราะทุกเหรียญเป็นเหรียญที่มีเนื้อชนวนศักสิทธิ์(ยกเว้นเนื้อตะกั่วซึ่งไม่มีแบ่งให้เช่าอยู่แล้ว)
3. รายละเอียดของเหรียญชัดเจนสวยงามมาก ฝีมือช่างแก่ะขั้นเทพ ต้องยกเครดิตให้คุณทิพย์ที่สรรหาช่างฝีมือระดับประเทศมาแก่ะซึ่งก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ต้นทุนสูงมาก
4. ถ้าตอกโค๊ตเมื่อไหร่คนที่อยากทำปลอมในอนาคตก็คงท้อแน่เพราะจะทำให้ยากขึ้นไปอีก

แค่นี้ละกันดูรูปเหรียญไปก่อนและไปรอเอาของจริงปีหน้า ของดีมีน้อยเพราะส่วนใหญ่จะแจกทหารหาญหมด ลักษณะสีเหรียญของท่านกรมหลวงฯก็เหมือนกันกับของพระเจ้าตากจะเป็นเหมือนอย่างที่ผมอธิบายไว้ข้างบน และถ้าอยากดูกระแสชนวนเนื้อเงินบนผิวเหรียญเนื้อสัมฤทธิ์ก็ลองขยายรูปให้ใหญ่ขึ้นจะเห็นชัดเจนมาก สวยมากมายจริงๆ

 

ขอจอง
เหรียญพระเจ้าตากและเหรียญกรมหลวงชุมพร เนื้อสัมฤทธิ์ อย่างละ 1 เหรียญ ครับ
หมูทองแดง 1 ตัวครับ ขอบคุณครับ

 

เหตุเกิดที่วัดเขาถ้ำ ชลบุรี
เสาร์ที่ 11 สิงหาคม 2555

 

สวัสดีครับคุณทิพย์
ขอจองเหรียญพระเจ้าตาก และ เหรียญกรมหลวงชุมพร เนื้อชนวน อย่างละ 1 เหรียญ และหมูุทองแดง1ตนครับ ขอบคุณมากครับ

 

ขอจองเหรียญพระเจ้าตาก และเหรียญกรมหลวงชุมพร เนื้อเงิน อย่างละ 1 เหรียญ ขอบคุณครับ

 

สวัสดีครับพี่ numthip
ชอบเรื่องเล่าเกือบทุกเรื่องเลยครับ แต่ถ้าจะให้เรียงตามลำดับก็ดังนี้ครับผม
1.คุณปู่ไล่ผี #3461
4.คุณปู่ปราบงู #3679
6.เจ้าที่มาร่วมงานบุญ #3734

และขอจองเหรียญพระเจ้าตากสินเนื้อชนวน 1 เหรียญ , หมูทองแดง 1 ตนครับ
ขอบพระคุณครับ

 

ขอร่วมจอง มีรายการดังนี้ครับ

1. เหรียญสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช เนื้อสัมฤทธิ์ จำนวน 2 เหรียญ
2. หมูทองแดง จำนวน 1 ตัว

ขอบคุณครับ

 

เรียน คุณทิพย์
ลำดับที่ 26 ผมขอจองเพิ่มเหรียญพระเจ้าตากสินมหาราชเนื้อสัมฤิทธิ์ 1เหรียญและเหรียญกรมหลวงชุมพรเนื้อสัมฤิทธิ์ 1เหรียญ ขอบคุณมากครับ

 

เรื่อง : เพราะคำว่าให้ดูที่คนข้างวัดแท้ๆ จึงทำให้ผมแปรพักตร์

โดยปกติของผมตั้งแต่เป็นเด็ก ผมเป็นคนเชื่ออะไรยากหรือเป็นอย่างที่ปู่บอก"พวกหัว

สมัยใหม่ พวกหัววิทยาศาสตร์ ดื้อไม่ค่อยยอมเชื่อ"อะไรทำนองนี้แหละ แต่ความจริงผม

ก็คงไม่ต่างกับปู่มากสักเท่าไหร่ เป็นแต่เพียงเวลาผมคิดหรือไม่แน่ใจหรือไม่เชื่อผมจะพูด

หรือแย้งทันทีไม่เก็บเอามาคิดก่อน ผมคิดมาตลอดเวลาว่าปู่เป็นคนทันสมัยและวิทยา

ศาสตร์มากกว่าผมเสียอีก แต่ชอบทำให้คนทั่วไปเข้าใจว่าเป็นคนหัวโบราณที่คงแก่เรียน

ยกตัวอย่างเช่น "ใครกันนะ..เป็นคนไปได้ยินซินแสจีนทำนายดวงชะตาพระเจ้าตากกับพระ

พุทธยอดฟ้าฯ" เป็นตัวอย่าง หรือ"ทำไมชอบคิดกันแต่ว่าศาสนาพุทธมีเรื่องอภินิหารย์หรีอ

อิทธฤทธิ์...ทำไมไม่ไปอ่านปฐมสมโพธิกันบ้าง" อะไรเหล่านี้แล้วก็บังคับให้ผมไปหาอ่าน

หรืออีกตัวอย่างหนึ่ง"ชอบพูดกันนักภาษาขอม...ใครไปเรียนภาษาขอมที่ไหนกันมา...มีแต่

ตัวหนังสือขอมแต่เป็นภาษาบาลี,สันสกฤต หรือภาษามคธ มีคำภาษาไทยไม่กี่คำหรอก"

และทุกเรื่องถ้าเป็นปัญหาอย่างที่ยกตัวอย่างก็ต้องมาสอนผมต่อทุกครั้ง "หัวเข่าผมบวม...

เพราะผมง่วง...นั่งสัปหงก...จะโดนเขกหัวเข่า" ผมเคยดัดจริตเขียนชื่อที่หน้าอกเสื้อนัก

เรียนเป็น...อังกฤษ ปู่ถามว่า"ภาษาอะไรแล้วชี้มาที่หน้าอกผม ผมตอบว่าชื่อผมเป็นภาษา

อังกฤษ" ตอบด้วยความภูมิใจเพราะปู่ไม่เป็นอ่านภาษาอังกฤษ" แล้วปู่ก็ต่อให้ว่า"นึกว่า

เป็นภาษาที่พ่อมึงเขาตั้งชื่อให้มึง แล้วมึงมาเขียนเป็นตัว..อังกฤษ" ...เจ๋งไหมปู่...

ตอนเป็นเด็กผมมีความจำค่อนข้างดีแต่ความคิดความอ่านก็แค่เด็ก หรือจะเรียกว่าเรียน

ดี แต่ความคิดแย่ บางทีเวลาผมโดนใช้ให้ลอกตำราผมก็จะอ่านดังๆแล้วเขียนตามไป

ครั้งแรกที่โดนดุเรื่องภาษาคือ ผมลอกตำรายาซึ่งเป็นยาสำหรับเด็ก ผมอ่านตามตำรา

ยาว่า "ทรางขีน..(ซางขีน)เท่านั้นแหละครับเป็นเรื่องยาวเลยคุณๆท่าน "ป.๔ แล้ว ยังไม่

รู้เรื่องอีก...กูจบแค่ ป.๓ เองยังรู้(สมัยโบราณชั้นสูงสุดมีแค่ ป.๓ ซึ่งผมมารู้ในภายหลัง)

หนังสือสมัยก่อน ก่อนรัชกาลที่ ๓ ยังไม่มีวรรณยุกต์ เขาเขียนอย่างนั้น แต่ให้อ่านว่า

ทรางขึ้น ต้องคิด,ต้องจำ เหมือนภาษาอังกฤษทำไมซิตี้ไม่อ่านซิตาย สะแตนบายไม่

สะแตนบี้" นี่แหละปู่ผม ผมมารู้จากป้าในภายหลังว่าปู่รู้ภาษาอังกฤษพอสมควรแต่ที่ไม่

พูดเพราะความกตัญญูที่ปู่มีให้ป้าเพราะท่านคิดเสมอว่าป้าเหมือนแม่ฯ ป้าเล่าว่า สมัย

ยังหนุ่มๆเมื่อสึกจากพระแล้วปู่เคยทำงานกับฝรั่งฯ คือทำงานกับบริษัทฯรถราง ซึ่ง

ตอนนั้นสัมปทานรถรางเป็นของฝรั่ง ยังไม่เป็นของไทย ป้าบอกว่า"เขาเก่ง...เขา

เรียนรู้อะไรก็เร็ว แรกเขาพูดกับป้าว่าจะไปออฟฟิชหรือคำง่ายๆ ป้าก็พอรู้ มีอยู่วันหนึ่ง

เขาบอกให้ป้าดู"การันเดอร์"ให้ที ป้าไม่รู้..แหมมันว่าแค่นี้ก็ไม่รู้ ป้าเลยด่าซะหนำใจ

ตั้งแต่นั้นมาเขาไม่พูดภาษาฝรั่งกับป้าอีกเลย

บางทีผมลอกตำราแล้วมันติดขัดผสมตัวไม่ได้อ่านไม่ออก ต้องพลิกไปหน้า

แรกของตำราเพื่อค้นหาหรือหาตัวอย่าง เพราะงง? ถ้าปู่อยู่แถวนั้นจะรู้เร็วมากว่าผมมี

ปัญหาอะไร "อ่านไม่ออกซิ....เขาไม่เขียนเต็มตัว...เขาเอาตีนมาเขียนเท่านั้น

พวกตำรายาไม่ไช่ยันต์หรือคาถา...บางทีเขาปกปิด เวลาเขียนด้วยตัวหนังสือขอม

เขาจะเอามาเฉพาะตีนมาเขียนแทนตัว....เดี๋ยวนี้ผมลืมเลือนไปมากแล้ว เพราะ

ความเป็นผม ตำราหายใหม่ๆ ไม่เคยคิดจะทำอะไร พอคิดจะทำยาไปแจกคนเฒ่าคนแก่

ที่ถือศีลตามวัดก็สายเสียแล้ว คงเหลือเล็กๆน้อยๆ พอเล่าสู่กันอ่านเล่นๆ

(คงต้องต่อในวันหลัง เป็นข้อเสียของผมที่ไม่ชอบร่างก่อนไม่ใข่เกียจคร้านแต่

เป็นเพราะปวดมือ และที่ต่อให้จบวันนี้ไม่ได้ เพราะผมกำลังหาทางไปให้ถึงคำว่า

"เพราะให้ดูคนข้างวัดแท้ๆ จึงทำให้ผมแปรพักตร์)

เบื่อกันหรือเปล่าครับหรือจะเอาแค่นี้...หรือจะคิดว่าเป็นส่วนหนึ่งของ

"การแนะนำตัว"

 

ผู้อาวุโส ก็ยังงี้แหละ ครับ กว่าจะย้างเยื่อง ขึ้นลิฟต์ไปหาได้ ก็ช้าไปหน่อย

ยังไงก็รบกวน ลงชื่อในตารางให้ด้วย นะครับ ตอนนี้ยังหาชื่อตัวเองในตารางไม่เจอ กลัวพลาด ครับ

เทิดทูนและเคารพในทั้ง2 พระองค์ เป็นที่ยิ่งครับ

 

วันนี้พี่ไพรัช นึกครึ้ม ชวนผมไปกราบพระอาจารย์พิจารณ์ เลยแวะไปกราบเยี่ยมหลวงปู่ฯก่อน แล้วเลยไปกราบพระอาจารย์ฯ ประเดี๋ยวจะกลับมาเล่าให้ฟัง

 

ผ้ายันต์จารมือ สุดยอดครับ ขออนุญาตเซฟไว้ศึกษาครับพี่หนุ่ม

 

เมื่อวันเสาร์ ที่วัดเขาถ้ำ (11 ส.ค.55) หลวงปู่ฯ รับนิมนต์คุณอ๊อด ฉันเพลที่ชลบุรี
คุณอ๊อดเลือกร้านบรรยากาศดีๆ แล้วเปิดเมนู ชี้แต่ของอร่อย(ต้องถามก่อนทุกครั้ง เพราะพระผู้ใหญ่อายุมาก ต้องละเอียดว่าอะไรฉันทานได้ อะไรฉันแล้วเป็นโทษ...สำคัญ)

หลวงปู่ฯจึงเจริญอาหารมากกว่าปรกติ น่าดีใจ สาธุ

หลวงปู่ฯเจอผมที่งาน ก็ยิ้มรับ รอให้ผมเข้าไปกราบใกล้ๆ ก็บ่นน้อยใจ.....พูดทำนองให้เข้าไปหาบ่อยๆ

ผมเองก็ประมาท เห็นมีลูกศิยษ์ตัวจริงอยู่เยอะไปหมด ก็นึกว่าตัวเองคงไม่ใช่สาระแล้ว ไว้อดคิดถึงไม่ได้ ค่อยเข้าไปกราบ แต่มาโดนบ่นแบบนี้ ก็กลับมาเล่าให้แฟนฟัง

วันรุ่งขึ้นพระอาจารย์พิจารณ์ก็โทรฯมาถามถึงเหล็กยอดเจดีย์ ก็นึกถึงพี่นิ่ม
พี่นิ่มเจาะท่อนเหล็กยอดเจดีย์ จะเอามาทำมวลสารผสมทำเหรียญฯ ก็พบว่าด้านในกลวง บรรจุเหล็กไหลเปียก ก็อุบเงียบ กระซิบบอกแค่ผมกับคุณอ๊อด

 

ผืนใหญ่ครับ ใหญ่ขนาดผัดโบก มีบางตัวได้ตำราใหม่มา ก็เลยบันทึกภาพถ่ายเก็บไว้ เพราะชอบลายมือท่าน มีมานะมาก

วันนี้วันดี มีคนมาอาบน้ำมนต์กับท่านมาก เลยไม่ค่อยมีเวลาสนทนากันเท่าไหร่
แต่ยังใจดีหยิบตำราท่านมาให้ศึกษากัน (นึกถึงครูศนิวารเชียว)

เป็นตำราที่ท่านศึกษามา แล้วมาคัดลอกใหม่ให้อ่านได้ง่ายขึ้น มีบางท่อนเขียนบังไว้ แต่ผมไม่รู้นึกว่าท่านเขียนติดเป็นตัวขอม ก็ชี้ให้พี่ไพรัชดู แต่พี่ไพรัชพูดเหมือนคุณพ่อประดู่ฯ ว่าท่านเขียนบัง

พอพระอาจารย์ฯว่าง ก็มาเปิดมาชี้มาสอนบางวิชา โดยเฉพาะโสฬส ผมได้ความรู้ขึ้นอีกมาก (นึกถึงพี่ศนิวารอีก เพราะเคยมีคนอวดเก่งมาสอบผมกับพี่ศนิวารเรื่องโสฬส)

ผมเปิดตำราไปเรื่อยๆ เจอบทสำคัญๆ แล้วลองอ่านดูวิธีเรียกสูตร ก็ตรงกันกับของที่หลวงปู่ฯให้มาเหมือนกัน พี่ไพรัชก็แนะนำว่า ถ้าอยู่ในภาคเดียวกัน สายวิชามักจะไม่ทิ้งกัน

ในรูปยันต์ที่คุณเห็น มียันต์ตัวใหม่ ที่ผมเองก็ไม่เคยเห็นท่านฯเคยเขียนมาก่อน
เห็นแล้วชอบมาก พี่ไพรัชก็รอว่าคนว่างเมื่อไหร่ จะขอให้ท่านลงตะกั่วให้


แต่คนไม่ว่างเลย....อด

 

พระอาจารย์ฯ หยิบกริ่งที่แต่งผิวให้ผมกับพี่ไพรัชดู พี่ไพรัชได้ไปก่อนผมแล้ว
ผมเห็นว่าแต่งผิวสวยกว่าตอนยังไม่แต่ง ก็เลยเอ่ยปากขอ

พอเห็นว่าพระอาจารย์ฯ คิดนาน ก็เลยกราบขอบพระคุณ แล้วเก็บเข้ากระเป๋า

ถึงตอนนี้ ท่านฯพูดทันขึ้นมา "เฮ้ย...แกรอให้พระอ้าปากก่อนซิว๊ะ..."

 

กว่าจะลากเส้นยันต์แต่ละเส้น เขียนยันต์ เสกทีละตัวจนครบ