สอบถามท่านผู้รู้คะ

เรื่องมีอยู่ว่า มารดาของดิฉันอายุ73ปีได้เข้าโรงพยาบาลรักษาโรคอัมไซเมอร์ต่อมาเป็าเบาหวานความดัน ก็รักษาเข้าออกโรงพาบาลมาเรื่อยๆประมาณ5ปีแล้วอยู่มาวันหนึ่งท่านล้มในห้องนำ้เดินไม่ได้ อยู่มาอีกสองเดือนท่านก็เริ่มไม่พูดไม่จาแล้วท่านก็เข้าโรงพยาบาลเข้าๆออกแบบนี้ประมาณ1เดือนจนเมื่อวันที่17ที่ผ่านมาท่านเข้าโรงพยาบาลด้วยอาการที่ไม่กินอะไรเลยความดันตำ่มากพอหมอมาก็ทำการรักษาหมอแจ้งว่าอาการของแม่ไม่ดีที่อยู่ได้ตอนนี้ก็เพราะยาและเครื่องช่วยหายใจแต่ก็คงไม่น่าจะถึงเช้า ดิฉันและพี่ๆทุกคนลงความเห็นว่าอยากให้แม่ไปเสียที่บ้านเลยขอหมอกลับหมอแจ้งว่าพวกญาติต้องเป็นคนเอาอ็อกซิเยนออกเอง กลับมาถึงงบ้านดิฉันเป็นคนเอาออกเองพวกลูกๆก็เตรียมพระพวงมาลัยและสวดมนต์ให้แมฟังไม่ถึงครึ่งชั่วโมงแม่ก็หมดลมหายใจ แบบนี้ดิฉันจะบาปไหมคะ ขอถามท่านผู้รู้ด้วยคะ

 

ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ
ผมว่า ท่านอย่าคิดถึงความหลังจะดีกว่า ครับ ต่อจากนี้คิดว่า เราควรทำอะไร อย่างไร ให้ท่านสบายใจ ดีใจ ภูมิใจ จะดีกว่า แล้วหมั่นทำบุญทำทาน ทำความดี อุทิตส่วนบุญส่วนกุศล ให้ท่าน
อย่าทุกข์ เพราะยึด เลย
สาธุครับ

 

สวัสดีค่ะน้อง...Patsa P พี่เห็นด้วยกับคุณ somchai นะ...เรื่องที่ผ่านมา...
.เป็นอดีตที่ล่วงเลยแล้ว ถ้าน้องรู้สึกไม่สบายใจก็หมั่นทำบุญกุศลอุทิศให้ท่าน
แล้วปฏิบัติตนในฐานะเป็นลูก ให้แม่มีความสบายใจ ไม่ต้องห่วงกังวล และเป็นสุข
คือ เป็นคนดีด้วยกาย วาจา ใจ ต่อตนเองและคนอื่น..เป็นกำลังใจให้นะคะ ...พี่สาวอุทัย*

 

อดีตผ่านมาแล้วแก้ไขไม่ได้ อนาคตก็ยาวไป คาดหวังไม่ได้ ปัจจุบันสำคัญสุดแล้ว พึงรักษาความใส สะอาดของใจไว้ เพื่อสั่งสมซึ่งบุญบารมี เพื่อให้ดวงจิตนั้นพ้นทุกข์ได้โดยเร็ว


โมทนาสาธุด้วยครับ

 

อาลัยแม่
 
 ขอกราบเท้าของแม่ที่แน่นิ่ง
หัวใจลูกดำดิ่งจากยอดผา
กุมมือแม่แนบไว้ในอุรา
ธารน้ำตาหลั่งรินแทบสิ้นใจ

ขอกอดแม่เอาไว้ในโอกาส
แม้ไมอาจรับรู้ลูกอยู่ใกล
ระลึกถึงคุณมารดาผู้ลาไกล
คือพระในใจลูกอยู่ทุกคราว

มือคู่นี้ที่เลี้ยงดูให้อยู่รอด
เคยสวมกอดลูกไว้เมื่อไข้หนาว
ตักนี้เคยหนุนหลับเมื่อนับดาว
ทั้งสองเท้านำลูกไปให้เป็นคน

ภาพที่แม่จะสิ้นลงอยู่ตรงหน้า
ปราถนาจะยุดรั้งยังสับสน
จะให้แม่ไปสบายหรือทุกข์ทน
เสียงทุกคนรอบข้างต่างระบาย

วันที่แม่เต็มใจให้กำเนิด
แสนประเสริฐลูกได้เกิดอย่างเฉิดฉาย
แต่วันนี้ต้องเซ็นยอมให้แม่ตาย
ลูกใจร้ายหรือเปล่ายังเฝ้าตรม

คิดถึงความตามหลังครั้งวันเก่า
เมื่อวัยเยาว์ยิ่งทำให้ใจขื่นขม
สิ่งที่แม่มอบให้ล้วนชวนชื่นชม
ลูกระทมทดแทนแม่แต่น้อยไป

แม่เคยหวีผมให้ก่อนไปส่ง
เสื้อก็รีดจีบคงให้ตรงไว้
พาไปเรียนเขียนอ่านขับขานไป
หน้าหนาวได้ใส่เสื้อหนาล้วนผ้านวม

ส่วนลูกหวีผมให้ใจจะขาด
เสื้อสะอาดซื้อใหม่ให้แม่สวม
กลัวว่าแม่จะหนาวลมห่มผ้านวม
น้ำตาท่วมท้นมาเป็นอาจิณ

แม่เหนื่อยมามากมายจนกายล้า
ลูกสัญญาไม่ทำให้ต้องถวิล
จะไม่ร้องฟูมฟายให้ได้ยิน
น้ำตารินรดมือแม่แค่เบาเบา

ถึงจะกลั้นเสียงร้องยังก้องอยู่
ด้วยรับรู้แม่จากไปใจลูกเฉา
ทุกสัมผัสจะห่างเหินเกินบรรเทา
เหลือแต่เงาในรูปถ่ายไว้ให้ดู

วันที่ลูกนอนเปลไกวในผ้าอ้อม
เสียงเพลงกล่อมที่แม่ร้องยังก้องหู
ปลาตะเพียนแขวนไว้ให้ลูกดู
ลูกหลับอยู่กลัวยุงกัดยังพัดวี

แต่คืนนี้แม่ต้องนอนในเปลไม้
เสียงสวดมนต์กล่อมใจให้แม่นี้
พร้อมพวงหรีดแขวนไว้ด้วยไมตรี
ของผู้ที่มาเคารพอย่าครบครัน

ขอพระพุทธนำท่านไปในธรรมะ
ขอพรพระส่งท่านไปถึงสวรรค์
ขอพรเทพทุกพระองค์ทรงสุบรรณ
รับแม่ฉันไว้สวมกอดตลอดไป

ครั้งที่ลูกเดินทางไกลยังไม่กลับ
แม่ไม่หลับนับเวลามาตอนไหน
เตรียมข้าวปลารออยู่แม่รู้ใจ
ลูกหลับได้แม่จึงกลับเข้าหลับนอน

แม่อย่าห่วงกังวลลูกคนนี้
ทุกวลีลูกจะจำที่พร่ำสอน
ขอให้แม่หลับตาแม้อาทร
แล้วพักผ่อนนอนเถิดหนาอย่าจาบัลย์

ครั้งนี้แม่เดินทางไกลอยากไปส่ง
ให้แม่ตรงขึ้นสู่สรวงสวรรค์
แต่ไม่นานลูกจะตามไปพบพาน
กราบแทบเท้าของท่านบนดาวดึงส์

----------------------------------------------
กราบขออโหสิกรรมทุกท่านและเจ้ากรรมนายเวร
แทนคุณแม่ของดิฉันด้วย
ด้วยรักและอาลัย 

 

ขอบคุณนะคะที่แนะนำ

 

ขอบคุณนะคะ ที่แนะนำ

 

ขอบคุณนะคะสำหรับคำแนะนำดีๆ

 

ถ้าไปถามนายพลศักดิ์ แกจะบอกว่าเป็นมหากุศล แต่ถ้าไปถามหลวงพี่เล็ก ท่านจะบอกว่าเป็นอนันตริยกรรม เสียใจด้วยคับ อดีตแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว ได้แต่ทำความดีทำกุศล ส่งไปให้ท่าน
ลองอ่านดูครับ http://palungjit.org/threads/%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%87-%E0%B8%AD%E0%B8%B2%E0%B8%88%E0%B9%80%E0%B8%81%E0%B8%B4%E0%B8%94%E0%B9%82%E0%B8%97%E0%B8%A9%E0%B8%AD%E0%B8%99%E0%B8%B1%E0%B8%99%E0%B8%95%E0%B8%A3%E0%B8%B4%E0%B8%A2%E0%B8%81%E0%B8%A3%E0%B8%A3%E0%B8%A1%E0%B9%82%E0%B8%94%E0%B8%A2%E0%B8%A3%E0%B8%B9%E0%B9%89%E0%B9%80%E0%B8%97%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B9%84%E0%B8%A1%E0%B9%88%E0%B8%96%E0%B8%B6%E0%B8%87%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%93%E0%B9%8C.273050/

 

แม่ มีค่า และ ยิ่งใหญ่ เสมอ ขอแสดงความอาลัย กับ จขก ด้วยนะคะ ร้องไปเถอะ เพราะ น้ำตาเป็นเพือนที่แสนดีเสมอ ขอเป็นกำลังใจให้ และ ผ่านช่วงเวลานี้ไปได้ด้วยดีคะ

 

ว่าตามตำราแล้ว...ที่เคยศึกษามา กรรมเป็นเครื่องชี้เจตนา...
หากยังไม่ได้กระทำอะไร แล้วมาถามในนี้ ก็จะตอบว่า ต้องปล่อยให้ ผู้ป่วยจากไปเอง..แต่เมื่อ ทำไปแล้ว ด้วย เจตน์จำนงค์ ที่คิดว่า จะปลดปล่อย.ความทุกข์ทรมาน ของผู้ป่วย..ก็นับเป็น กุศลได้บ้าง แต่ มันมีส่วนผสม ที่ ไม่สู้ดีนักในการ กระทำนี้...คงมีการการภาวนา และยึดพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งของจิตต่อไปให้มากๆ..กรรม ดี ที่ได้ สร้าง ให้หมั่นระลึกไว้ในใจ เพื่อเป็น กุศล วิถีแหห่งจิตไว้

พระเจ้าอชาตศัตรู...ทำ ปิตุฆาต ..ก่อน ฆ่า ก็ ทรมาน พ่อ ตนเองหลายๆอย่าง หาก พ่อ นั้นไม่ได้โสดาบันแล้ว คงอาฆาต พระเจ้าอชาตศัตรู มากมายดี ที่ว่า พระเจ้าพิมพิสารนั้นสำเร็จ โสดาบันแล้ว จิตใจ ท่าน มั่นคงในพระรัตรตรัยเวรกรรมที่ลูก ทำไว้ แก่พ่อ..จึง ได้รับการ อโหสิกรรมตลอด...พระเจ้า อชาตศัตรู ภายหลัง ระลึกได้ก็ สายไปแล้ว..ได้แต่เร่งสร้างกุศลมากมาย..ในพระพุทธศาสนา..สารพัด จะอุปถัมภ์ พระศาสนา เป็น ผู้ ค้ำชูพระศาสนา อย่าง มุ่งมั่น แม้แต่ตอน สังคายนาพระไตรปิฏฏ ก็ เป็น ผู้ อุปถัมภ์ ตลอดรายการ.นับเป็น คุณูปการ ต่อ พระศาสนา มากมายยิ่งนัก

พระเจ้าอชาตศัตรู ยังไม่ พ้น นรก เลยครับ
แต่ หาก หมด วาระในนรกเมื่อไร..พระเจ้า อชาตศัตรู มี มหากุศลรองรับอยู่ มากมาย แน่นอน...

ในเมื่อ จขกท. ตั้งเจตนาอะไรไว้ และได้ทำไปแล้ว..ก็ ให้หมั่น รักษาศีล และ หัดภาวนามากๆ...อุทิศกุศล จากภาวนาส่งให้แม่มากๆ..ยกจิตใจตนเองให้ พ้น กิเลส 3 ตนให้มาก..และที่สำคัญหาก เจริญสติเป้น ให้เร่ง ภาวนา การเจริญสติ นั้น ช่วย ทอน อกุศลได้แน่นอน..แม้ จะพบ กับ วิบาก อกุศล ที่ไม่ดี หาก เราเจริญสติเป็นแล้ว..และ อกุศลวิบากให้ผล แต่เรา จะ ไม่ ร้อนรุ่มใจเลย...

 

ปาณาติบาทมีองค์ ๕ คือ
๑ สัตว์มีชีวิต /แม่มีชีวิต
๒ รู้ว่าสัตว์นั้นมีชีวิต /รู้ว่าแม่ยังมีชีวิต
๓ มีจิตคิดจะฆ่าให้ตาย /เอาแม่กลับบ้าน
๔ ทำความพยายามฆ่า /เอาออกซิเจนออก
๕ สัตว์นั้นตายตามความพยายามนั้น /แม่หมดลมหายใจ

ครบองค์ ๕ นี้แล้ว จึงจะเป็นปาณาติบาทอกุศลกรรมบท๑๐ คือสำเร็จบาปที่เกิดจากการฆ่าสัตว์ และอกุศลกรรมนี้นำให้ปฏิสนธิในอบายภูมิได้
-------------------------------------------------------------------------
สัตว์นั้นเป็นมารดา เป็นพระอรหันตร์ของบุตร และหมอบอกแล้วว่าไม่น่าถึงเช้า การที่หมอไม่เอาเครื่องช่วยหายใจออกเพราะเข้าใจเรื่องกรรมตัวนี้
กรรมตัวนี้จึงเพิ่มอีกข้อคือ อนันตริยกรรมมารดาตัวเอง

อนันตริยกรรม ๕ คือครุกรรมกรรมหนักฝ่ายอกุศล ซึ่งให้ผลหลังตายทันที
๑ มาตุฆาต ฆ่ามารดา
๒ ปิติฆาต ฆ่าบิดา
๓ อรหันตฆาต ฆ่าพระอรหันตร์
๔ โลหิตุปบาท ทำร้ายพระพุทธเจ้าจนห้อพระโลหิต
๕ สังฆเภท ยุยงสงฆ์ให้แตกกัน

ธรรมมะหรือบทสวด เตรียมไว้ล่วงหน้าเปิดให้ฟังเลยในโรงพยาบาล หากกลัวรบกวนคนไข้อื่นเปลี่ยนเป็นใช้หูฟังแทน
ความจริงที่ว่ายังไงแม่ก็ตาย ไม่จำเป็นต้องเข้าไปเร่งความตายของท่าน ปล่อยให้ท่านตายเองโดยที่มีลูกหลานอยู่พร้อมหน้าดีกว่า
กรรมอนันตริยกรรม เป็นกรรมหนักลงอบายภูมิหลังการตายทันที
อ้างอิงพระเจ้าอชาตศัตรู - วิกิพีเดีย
-------------------------------------------------------------------------
ขนาดแมวที่บ้านเข้าโรงพยาบาลอยู่ในตู้ออกซิเจน ให้อาหารและยาทางสายน้ำ เดินไม่ได้แล้ว
ตาปลาใช้ไอโฟนเปิดพระอภิธรรมให้ฟังทุกวันวันละหลายชั่วโมง ตายแล้วถึงได้เอาออกจากตู้ออกซิเจน พร้อมสายน้ำเกลือ

 

หมั่นทำบุญ(แบบไม่เบียดเบียนตัวเอง) รักษาศีล(ศีล๕) ฟังธรรม(พระสูตร พระอภิธรรม) อ่านพระไตรปิฏก
ที่สำคัญอย่าไปคิดถึงกรรมที่กระทำลงไป เพราะนรกลงแน่อยู่แล้ว

สำคัญกว่านั้นคือ หลังจากหมดอายุขัยในนรก ถ้าไม่มีอกุศลกรรมตัวอื่น ทีนี้อาจินกรรมหรือกุศลกรรมที่เคยกระทำไว้เป็นปกตินิสัย
คือทำบุญ รักษาศีล ฟังธรรม อ่านพระไตรปิฏกจะขึ้นมารับแทน
----------------------------------------------------------------------------
พระเจ้าอชาติศัตรูทำกรรมปิตุฆาต (พระเจ้าพิมพิสารเป็นโสดาบัน) แม้สร้างบุญกุศลถวายพระพุทธเจ้ามากมาย
ตายลงเสวยทุกขเวทนาเป็นสัตว์นรกอยู่ในโลหะกุมภีนรกเป็นเวลา ๖๐,๐๐๐ปีนรก

หลังหมดกรรม จะเกิดเป็นพระปักเจกพระพุทธเจ้านามว่า ชีวิตวิเสสปัจเจกพุทธเจ้า

 

ขอให้มั่นคงแน่วแน่

ใครจะว่ายังไง ก็ขอให้มั่นคง
ยอมรับในสิ่งนั้นอย่างไม่หวั่นไหว

แล้วทำวันนี้ให้ดีที่สุด
ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด

ทางแห่งที่สุดคืออะไร
ก็คือ มาเรียนรู้ แล้วมาฝึกเจริญสติปัฏฐาน 4


โหลดแล้วฟังที่นี่แล้วฝึกตาม

http://palungjit.org/threads/รู้-เห...ามความเป็นจริง-โดย-หลวงปู่-พุธ-ฐานิโย.289310/

 

หมอก็บอกอยู่แล้วว่าอยู่ได้เพราะอ๊อกซิเยน

ไม่บาปหรอกเพราะเราไม่มีเจตนาฆ่าแกงอะไร

แม่คงไปดีเพราะลูกๆสวดมนต์ให้ท่านฟัง หากแม่ฟังอยู่หูยังได้ยินเสียงอยู่ก็คงนึกถึงพระรัตนไตร

 

ไม่บาป.. ถ้าหมอบอกแบบนี้ ก็คงทำแบบเดียวกับคุณ ถึงบาปก็ไม่กลัว ให้คุณแม่ไปสบายดีกว่า..

กฏหมายต่อไปจะมีการสอบถามคนไข้หรือญาติคนไข้ในกรณีที่เขาอยากจากไปอย่างสงบเอง.. ในกรณีที่คนไข้เจ็บปวดทรมานมากไม่อยากรักษาต่อ เพราะการยื้อชีวิตเป็นการทรมาน แทนที่จะให้คนไข้จากไปอย่างสงบ

 

บางที่คนไข้ธาตุแตกแล้ว ไม่รู้สึกตัวแล้ว ระบบภายในเสื่อมจนหยุดทำงานแล้ว อยู่ได้ด้วยอ๊อกซิเจน แนวทางการรักษาไม่สามารถทำอะไรได้แล้ว ได้แค่รักษาตามอาการ เช่น ถ่าย ก็ให้ยาห้าม ตัวร้อนก็ให้ยา เพ้อ ก็ให้ยานอนหลับ ไม่รู้ตัวดื้นไปมา ก็เอาผ้ามารัดไว้ เอาสายมาต่อ ๆ ไว้ เพื่อรักษาลมหายใจ เป็นต้น อย่างนี้เป็นกรณีที่ธาตุขันธ์มันเสื่อมตามสภาพ ถ้าไม่ยื้อไว้ก็หมดลมแล้ว

ถ้ายื้อก็อยู่ได้ แต่ก็ไม่เกินวัน ถ้าไม่ยื้อก็หมดลมหายใจ ผมมองว่าเกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นเรื่องธรรมดา ในกรณีอย่างนี้ ไม่สามารถห้ามได้ บุญในโลกของคนไข้สิ้นแล้ว การที่เอาอ๊อกซิเจนออก อย่างที่คนแก่ชอบเรียก เอากลับมาตายบ้าน บางทีก็เป็นความปรารถนาของเจ้าตัวด้วย

ผมมองว่า ไม่ใช่เจตนาฆ่า เพราะเราไม่ได้ยินดีกับเหตุการณ์ ถ้าอย่างเช่น เป็นโรค มีทางรักษา มีกำลังทรัพย์ในการรักษา แล้วไม่รักษา เสียดายทรัพย์ ปล่อยตามยถากรรม ปล่อยให้ตาย อย่างนี้รุนแรงกว่า

หรือ เจตนาฆ่าเลย ผลักให้ตกบันได หวังเอาสมบัติ ด้วยความยินดี อย่างนี้รุนแรงยิ่งกว่า

สำหรับเจ้าของกระทู้ ผมขอให้กำลังใจครับ ถ้าคุณทำดีที่สุดแล้ว ถ้าคุณทำเต็มที่แล้ว สร้างความเข้มแข็งให้จิตใจตนเถอะครับ เรื่องบาป เรื่องบุญ ตรงนี้มันพ้นวิสัยเราที่จะช่างน้ำหนัก ปล่อยวางเถอะครับ

 

ตอบในฐานะ ผู้รู้คนหนึ่ง

หลักง่ายๆ
ถ้าคุณฆ่าแม่คุณจริงๆ คุณน่ะติดคุกแล้ว ไม่มีทางพ้นมือกฏหมายไปได้

เลิกกังวลได้แล้วครับ

ให้ดูกฏหมาย กับ กฏคุณธรรม จะสอดคล้องกันอยู่เสมอ

ผิดกฏหมายก็จะผิดธรรมไปด้วย แต่กฏหมายนั้นหยาบกว่า

บางครั้งผิดทางธรรมแต่ไม่ผิดกฏหมาย

แบบนี้ ก็แสดงให้เห็นว่า คุณไม่ได้กระทำความผิดใดๆทั้งสิ้น

สบายใจใด้...

 

หลวงพ่อตอบปัญหาธรรม(หลวงพ่อฤาษีลิงดำ)

ถ้าลูกจะทำกับพ่อบาปไหม

ผู้ถาม ลูกอยากถามหลวงพ่อเจ้าคะ คือผู้ป่วยที่อาการต้องตายแน่ มีเครื่องช่วยหายใจอยู่ แพทย์เขาสั่งให้เอาเครื่องช่วยหายใจออก เมื่อเอาออกแล้วเขาตาย จะบาปไหมคะ?
หลวงพ่อ คนจะตายจะบาปยังไง ไม่ได้ฆ่าให้ตาย นั่นเครื่องช่วยหายใจ ถึงขืนช่วยไปก็ไม่ไหวแล้วเขาก็ต้องตาย ก็ไม่มีความสำคัญ คำว่าบาปก็ไม่มี ไม่ใช่ถ้ายังช่วยอยู่มีหวังจะฟื้นเราแกล้งเอาออก ไอ้นั่นจึงจะบาป เพราะมีเจตนานะ และไอ้การที่จะบาปนี่ ต้องมีการตั้งใจกลั่นแกล้ง หรือทำให้ตาย
ผู้ถาม หลวงพ่อครับ ถ้าอย่างนี้ ถ้าเกิดเป็นลูกกระทำ ถือว่าเป็น อนันตริยกรรม ไหมครับ?
หลวงพ่อ เขาไม่บาป คุณฟังให้ดี...อย่าโง่ เรื่องไม่บาปก็ไม่เป็นอนันตริยกรรม ตัดคำว่าบาปนั้น ไม่มีเสียแล้ว เวลาฟังคำพูดต้องคิดตามเขาพูดเรื่องไหน จำหัวข้อคำพูดไว้
หลวงพ่อ เอ้า...หมวด มีอะไรคุยไหมล่ะ เดี๋ยวต้องถามตำรวจยิงผู้ร้ายตายบาปไหม...บาปไม่บาป?
ผู้ถาม บาปครับ
หลวงพ่อ ฉันถามว่าตำรวจยิงผู้ร้ายตาย ฉันไม่ได้ถามว่าตำรวจยิงผู้ร้ายเฉยๆ (หัวเราะ) สอบตกแล้ว ผู้ร้ายมันตายแล้ว ไอ้นี่งานก็งาน การปราบปรามผู้ร้าย ถ้าเป็นผู้ร้ายจริงเขาจำเป็นต้องยิง ยิงให้ตายใช่ไหม ถ้าถามว่ามีโทษไหม...ต้องตอบว่ามีโทษ ถ้าถามว่าโทษทำบาปหนักไหม...ต้องตอบว่าไม่หนักมันมีนิดเดียวเพราะกำลังบาปนี่ไม่เท่ากัน ถ้าคนที่มีคุณมาก เราฆ่า...มีโทษมาก คนที่มีคุณน้อย เราฆ่า...มีโทษน้อย ไอ้คนจัญไรประเภทนั้นมันไม่มีคุณเลย แต่ว่าดับคนประเภทนั้นไปได้คนหนึ่ง คนอีกกี่คนที่มีความสุข
ถ้าถามบาปมากไหม...คนเหมือนกันมันบาปไม่เท่ากัน หมวดนะ อย่างฆ่าพ่อ ฆ่าแม่ ฆ่าพระอรหันต์ นี่ไม่ต้องห่วงหรอกลงอเวจีดิ่งเลยใช่ไหม ถ้าฆ่าคนที่มีคุณน้อยไปกว่านั้น ยังไม่ถึงขั้นอเวจี และฆ่าคนที่มีคุณน้อยกว่านั้นอีก ก็เบากว่านั้นอีก ถ้าฆ่าคนจัญไรแบบนั้น มันมีบ้างเหมือนกัน มันแค่มีบ้างนะโยมนะ
แต่ว่าทีนี้ถ้าตำรวจทำด้วยเจตนาดีคิดว่า ถ้าทำลายคนประเภทนี้เสีย คนอีกหลายแสนคนจะมีความสุข เพราะถ้าคนคนนี้อยู่คนเดียว มีความทุกข์ใช่ไหม บุญส่วนนี้เขามี บาปส่วนนั้นเขามีนิดเดียว นี่พูดกันตรงไปตรงมานะ จะคิดว่ายิงคนเหมือนกัน มีโทษเท่ากันนั้น...ไม่เท่า ก็ว่าตามธรรมนะ (ให้อ่านหัวข้อ ช่วยสงเคราะห์กระต่าย เปรียบเทียบด้วย-ผู้พิมพ์)


ที่มา: ตอบปัญหาธรรมะ โดยหลวงพ่อฤาษีลิงดำวัดท่าซุง
http://www.larnbuddhism.com/grammathan/toppanha.html

 

3 ประโยคนี้มันขัดกันเองครับ

1. ถ้าคุณทำเช่นนั้นแล้ว คุณผิดกฎหมาย แต่ที่คุณทำ ไม่ได้ผิดกฎหมาย
2. ผิดกฎหมาย คือผิดทางธรรมด้วย
3. แต่ผิดทางธรรม อาจจะไม่ได้ผิดกฎหมาย

เอา 3 ข้อมารวมกัน สรุปได้อย่างไร ว่า ไม่ได้ผิดกฎหมาย แปลว่าไม่ได้ผิดใดๆ ทั้งสิ้น

ตรรกศาสตร์ขัดกันเองครับ