คือสงสัยว่า..เราจะได้ฌาน 4 จากกสิณได้อย่างไร

ถามผมเหรอครับ...หรือถามใคร...

ถ้าถามผมนั้น ผมไม่เข้าใจ ถามตรงๆเลยครับ....ชอบตรงๆนะ...

 

บ่นเฉยๆครับ สงสัยดังไปหน่อย
ขอโทษครับ

 

ออครับ....แล้วไป.....นึกว่าถามผม....

 

ช่วงนี้รู้สึกว่ามีหลายท่านสนใจที่จะฝึกกรรมฐานในหมวดของกสิณนะครับ....หลายท่านสงสัยในการเริ่มที่จะปฏิบัติ หรือบางท่านก็สงสัยในเรื่องของสถาวะในการปฏิบัติที่ผ่านมา...

ครั้งนี้ผมจะยกพระธรรมเทศนาของครูบาอาจารย์ท่านอีกที่ สำหรับท่านที่สนใจ ทั้งผู้ที่เริ่มฝึกใหม่ ตลอดจนทั้งต้องการสอบอารมณ์การปฏิบัติ.....สามารถโหลดไปฟังได้ครับ...เพื่อจะได้ไม่ผิดพลาดหรือหลงไป....

กสิน ๑๐
​

<hr style="color:#FFFFFF; background-color:#FFFFFF" size="1">

Artist: หลวงพ่อ ฤาษีลิงดำ
​

<fieldset class="fieldset"> <legend>ไฟล์แนบข้อความ</legend> <table border="0" cellpadding="0" cellspacing="3"> <tbody><tr> <td width="20"><input id="play_304" name="Music" value="attachment.php?attachmentid=304" type="RADIO">ฟัง</td> <td></td> <td>กสิน10_A.mp3 (5.96 MB, 12457 views)</td></tr><tr> <td width="20"><input id="play_305" name="Music" value="attachment.php?attachmentid=305" type="RADIO">ฟัง</td> <td></td> <td>กสิน10_B.mp3 (5.84 MB, 10267 views)</td></tr></tbody></table></fieldset>

 

เอามาจากตัวเองครับ ภาพนิมิตมันเป็นมลทิน สรุปก็คือก็ไม่ต้องเอาอะไรเป็นฐานของจิตไงครับ ใหม่ๆก็ต้องมีภาพนิมิตแต่ฝึกไปฝึกมาภาพนิมิตมันก็คือมลทิน เป็นของปลอม เห็นเเล้วดับเห็นแล้วดับ ทำให้จิตทำให้สมาธิไม่บริสุทธิ์ ทำการงานไม่คล่อง ถ้าไม่เข้าใจตรงนี้แสดงว่าบารมียังอ่อนมาก ถ้าจะเป็นผู้เข้าใจสภาวธรรมลึกซึ้งต้องพิจารณาให้ลึกซึ้ง จิตเกาะติดอยู่กับภาพนิมิตมันจะเกิดฤทธิ์ได้ยังไง วางมันเถอะแล้วจะเข้าใจ แล้วขึ้นไปให้สูงกว่า

สักวันคุณก็จะเข้าใจที่ผมพูดเองแหละ

 

ครับผม....ถือว่าเป็นประสบการณ์ของคุณแล้วกันนะครับ....

ผมศึกษาและปฏิบัติตามแบบของคัมภีร์วิสุทธิมรรค และหลวงพ่อฤาษี เป็นแบบในการปฏิบัติ....ทราบว่าผลการปฏิบัติไม่เป็นดั่งที่คุณปฏิบัตินะครับ....เพราะว่าถ้าเป็นแบบนั้นเดินต่อไม่ได้ครับ.....

เอาเป็นว่าผมขอเดินตามแบบแผนที่ท่านปฏิบัติตามกันมาแล้วกันนะครับ....และจะแนะนำตามแบบแผนก่อนดีกว่า....

ถ้าคุณเห็นเช่นนั้นและรู้แล้วเช่นนั้นก็ตามสบายแล้วกันนะครับ....เมื่อคุณสำเร็จได้ฤทธิ์แล้วก็โมทนานะ....ถ้าคุณเมตตาที่จะช่วยน้ำท้วมประเทศตอนนี้ได้จะมหาโมทนาอย่างยิ่งนะครับ..

 

โอเคๆ เรื่องนี้มันเป็นปัจจัตตังจริงๆ
แบกดวงกสินต่อไปอีกสัก 7 ชาตินะครับ ขออนุโมทนาในศรัทธานะครับ
บาย

 

ยินดีครับ ตามสบายนะครับ.....

 

อันนี้ผมถามคุณPhanudet นะครับ
ผมศึกษาและปฏิบัติตามแบบของคัมภีร์วิสุทธิมรรค และหลวงพ่อฤาษี เป็นแบบในการปฏิบัติ....ทราบว่าผลการปฏิบัติไม่เป็นดั่งที่คุณปฏิบัตินะครับ ....เพราะว่าถ้าเป็นแบบนั้นเดินต่อไม่ได้ครับ.....
ตรงนี้ทราบจากการอ่านมา หรือว่าทราบจากการปฏิบัติด้วยตนเองครับ
พอถึงแล้ววางลงแล้ว มันไปต่อไม่ได้จริงๆ ทำผ่านแล้ว
สุดท้ายรู้ด้วยตนเองแล้วว่า ต้องเดินตามแบบจึงจะได้
อยากทราบจริงๆครับ
ขออภัยล่วงหน้านะครับ ไม่ได้คิดล่วงเกินแต่อยากทราบวิธีที่ถูกที่ปฎิบัติได้จริงครับ
ขอบคุณครับ

 

ไปศึกษาดูให้ละเอียดก่อนที่จะบอกว่าผมคลาดเคลื่อน

 

โดยส่วนตัว...สำหรับผู้ปฎิบัติกสิณอย่างผม (1 ปี 3 เดือน) ฌานยังไม่เกิดแต่ปาฎิหารย์เกิดขึ้นมากมาย เกิดทุกวัน (โดยเฉพาะคนใกล้ตัว) เนื่องเพราะการปฎิบัติกสิณที่ผมฝึกนี้มีการเปลี่ยนแปลงอยู่บ่อย โดยเฉพาะญาณของตัวเราจะมีการเปลี่ยนญาณ โดยเราเองจะรู้ด้วยตนเอง คือผมจะบอกว่าการที่เราจะได้ฌานนั้นไม่ว่าจะปฎิบัติในรูปแบบไหน ไม่มีคำว่าง่ายหรอกครับ เท่าที่ผมเห็นการโพสต์ข้อความแต่ละข้อความ หรือบางที่ ฌานที่ผมเข้าใจอาจแตกต่างจากทุกคนในที่นี้หรือเวบนี้ก็เป็นได้...

 

ผมเห็นด้วยเรื่องการปฎิบัติที่จะต้องปฎิบัติด้วยตนเอง และรู้ด้วยตนเอง ไม่ใช่รับทราบมาจากหนังสือหรือคำบอกเล่าต่างๆ และเราจะรู้ได้อย่างไรละครับว่าสิ่งที่ปฎิบัติมานั้นมาถูกทางหรือไม่ ดูจากตรงไหน หนังสือ คำบอกเล่า หรือด้วยตนเองหรือจากบุคคลรอบข้าง....สุดท้าย....ปาฎิหารย์ยอมเกิดเสมอเมื่อเราปฎิบัติมาถูกทาง ผมเข้าใจอย่างนี้นะ ไม่ใช่ว่าผมจะหลงกับสิ่งนี้ แต่ทุกอย่างย่อมควบคู่กัน

 

แล้วตกลงฝึกยังไงล่ะ
เมื่อกี้ไปอ่านมาเกือบร้อยหน้า เกือบทุกหน้าเขียนอยู่แค่ว่า อย่าหลงอย่าหลง บรรยายซะยาวยืด จนขี้เกียดอ่านต่อเลยอ่ะ..

 

ข้าพเจ้าเริ่มฝึกกสิณ เมื่อข้าพเจ้าอายุได้ประมาณ 11 ถึง 12 ปี ตอนนั้นยังเป็นเด็กวัด และกสิณที่ฝึกคือ กสิณ ไฟเทียนไข ,กสิณน้ำ ก็ฝึก กสิณน้ำ ในโอ่งน้ำในห้องสุขา เป็นเพียงการฝึกด้วยความอยากรู้อยากเห็น ว่าที่ผู้หลักผู้ใหญ่เขากล่าวถึงมันจริงหรือไม่
ข้าพเจ้าฝึกกสิณไฟ กสิณน้ำ โดยไม่ผูกติดกับรูปของมัน แต่ใช้ไฟและน้ำเป็นสิ่งที่ทำให้ใจสงบ ตอนนั้นยังไม่รู้ว่า ฌาน(ชาน)คืออะไร เป็นอย่างไร รู้แต่เพียงว่า ถ้าจ้องไฟเทียน หรือจ้องไปที่น้ำแล้ว ก็ไม่คิดอะไร พอนานไป ก็เปลี่ยนเป็นดันภาพที่เห็นนั้นด้วยการคิด ก็ไม่เห็นมันจะเกิดอิทธิฤทธิ์ปาฏิหารย์อะไร จวบจนอายุได้ ประมาณ 17 ปี จึงละทิ้งไป เพราะไม่สนุก พออายุได้ประมาณ 19 ปี ก็เริ่มมาทดลองกสิณไฟเทียนไขอีก ช่วงนี้รู้เรื่อง ฌาน(ชาน)และค่อนข้างจะแตกฉานในเรื่องฌานจากการอ่านหนังสือที่ พระมหากมลโชติมันโต เขียนแจก จนถึงอายุ 21 ปี ก็ละทิ้งไป เป็นเวลาประมาณ 5 ปี พอได้เข้ารับราชการทหาร ก็ทดลองฝึกกสิณต่างๆ เช่น กสิณน้ำ กสิณสีเขียว สีแดง สีเหลือง ทดลองฝึกทุกอย่าง และฝึกแบบเดิมคือ มองเฉยๆไม่ผูกติดกับรูปของมัน ก็ได้เพียงไม่คิดอะไร สบายใจเป็นพักๆ ก็เท่านั้น ในช่วงอายุ 11 จนถึง 21 ปี ข้าพเจ้าฝึกกสิณลม หรือที่ ทุกท่านเข้าใจว่าเป็นอาณาปานสติ ในตอนนั้นข้าพเจ้าก็ไม่รู้ว่าเขาเรียกว่าอะไร รุ้แต่ว่ากำหนดลมหายใจเพื่อให้เกิดสมาธิ อาจารย์สอนให้ ทุกรูปแบบ ทั้ง ยุบหนอ พองหนอ ได้ยินหนอ เห็นหนอ พุทโธ ฝึกทุกรูปแบบ ไม่เป็นเรื่องขอรับ ไม่ได้อะไรเลย แถมในช่วงอายุ 19 ถึง 21 ปี ร่างกายซูบผอมยังกะไม่เสียบพริก เพราะนอนไม่หลับ คือไม่หลับแต่นอน เลยทิ้งไป พอไม่ฝึกอะไรสักอย่าง แต่ก็ไม่คิดถึงอะไรสักอย่าง ร่างกายกับสมบูรณ์แข็งแรง เป็นอย่างนั้น
ต่อมาเมื่อรับราชการทหารแล้ว ข้าพเจ้าจึงรู้และเข้าถึงเรื่องของกสิณ และใช้การฝึกกสิณลมเพื่อระงับใจให้เป็นสมาธิ กสิณลม ก็คือ การกำหนดลมหายใจ ไม่คิดอะไร ไม่ท่องอะไร สงบบังคับควบคุมไม่ให้เห็น ได้ยิน แต่ไม่คิด รู้แต่ไม่ปรุงแต่ง จนมาถึงปัจจุบันก็ยังปฏิบัติอยู่บ้างเป็นระยะ ท่านทั้งหลายที่ได้อ่านต้องทำความเข้าใจให้ดีนะขอรับ เพราะคำตอบอยู่ในประสบการณ์ที่ข้าพเจ้าเล่าให้ได้อ่านกันขอรับ

 

คุณอยากรู้ว่าผมได้จริงหรือไม่นั้น....ลองทำดูสิครับ....ถ้าผมบอกว่าผมทำได้คุณเชื่อ คุณก็เป็นคนที่เชื่อง่ายเกินไป ถ้าผมบอกแล้วคุณไม่เชื่อ ไม่รับฟัง พร้อมกับไม่มีความเพียรพยายามทำให้เกิด ผมตอบไปได้ก็แค่นั้นหละครับ....ไม่มีประโยชน์....

ความสำคัญมันอยู่ที่คุณพร้อมที่จะพิสูจน์หรือเปล่าเท่านั้นหละ.....

 

เคยฝึกอาโลกกสิณ(กสิณแสงสว่างสร้างทิพยจักขุญาณ เพ่งมืดเป็นสว่างได้) เป็นนิสัยเมื่อครั้งยังเด็ก
เพิ่งรู้เมื่อกี้เหมือนกันว่าเป็นอาโลกกสิณตอนเข้าไปค้นข้อมูล ประกอบคำอธิบายเพราะเรียกเองไม่ถูก
ผลที่ได้คือเห็นเทวดา เปรต สัตว์ทิพย์ รูปพรหม นาคราช แต่เห็นเยอะไปเลยเปลี่ยนเป็น
--------------------------------------------------------------------------
-ธัมมานุสติ(ระลึกคุณของพระธรรม)
-พร้อมกับเรียนอภิธรรม เพื่อเข้าใจถึงธรรมที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้
-เจริญสติปัฏฐาน๔ เป็นปกตินิสัย
ทางเดินแล้วแต่บุคคล ถ้าเป็นสัมมาทิฐิปลายทางย่อมเป็นเส้นเดียวกันเสมอ