เสียงที่คนอื่นไม่ได้ยิน

ฉันตั้งแต่เด็กๆ แล้วชอบได้ยินเสียงแปลกๆที่คนอื่นไม่ได้ยินกัน
หรือเห็นอะไรที่คนไม่เห็นกัน แม้แต่กลิ่นที่ฉันเข้าใจว่าเป็นกลิ่นวิญญาณ บ่อยครั้ง


เสียงประหลาด

ตอนเด็กๆ ฉันมักจะได้ยินเสียงแปลกๆ อย่างเสียงผู้หญิงคุยกันหัวเราะเสียงดังแต่ไม่ใช่ภาษาเหมือนที่คนเราพูดกัน และเสียงหัวเราะนั้นมันเป็นเสียงที่ทำให้ฉันรู้สึกขนลุกแปลกๆ ตอนเด็กๆ ฉันมักจะถามแม่เสมอทุกครั้งที่ได้ยินเสียงนั้น แต่แม่ก็บอกไม่ได้ยิน ไม่มีเสียงอะไรนี่ บางครั้งก็ได้ยินเสียงสัตว์ที่ร้องเสียงแปลกๆ เช่น จิ้งจก เสียงของมันจะร้อง จ๊ก...จ๊ก แต่ฉันกลับได้ยินเหมือนมันจะพูดอะไรสักอย่างแต่ฉันไม่เข้าใจ พอเริ่มโตขึ้น ฉันก็ยังคงได้ยินเสียงแบบนั้นอยู่ บางครั้งเริ่มคิดว่าตัวเองจิตหลอนไปเองหรือเปล่า แต่มันเป็นแบบนี้มาหลายปีแล้วจนถึงปัจจุบันก็ยังคงเป็นอยู่ อยากรู้ว่ามีใครเคยเป็นแบบนี้บ้างไม๊?


กลิ่นวิญญาณ

ตอนฉันอายุ 6-7 ขวบ คุณตาของฉันเสียชีวิตลงเพราะโรคหัวใจ ตอนที่คุณตายังอยู่ท่านรักฉันมาก เพราะเป็นหลานคนโต จนวันนั้นที่ไปส่งศพเอาไปฝังที่สุสาน ฉันและครอบครัวนั่งรถทัวร์มาด้วยกันโดยมีโลงศพอยู่ด้านหลัง ด้วยความเป็นเด็กเลยซนเดินไปเดินมา ฉันเดินไปใกล้โลงศพนั้นเริ่มได้กลิ่นแปลกๆ ที่ไม่เหม็นแต่ก็ไม่ได้หอม ฉันเดินเข้าไปใกล้และเอามือแตะที่โลงศพพร้อมกับพูดว่า "ขอให้คุณตาไปสู่สุขคตินะคะ" และฉันก็เดินไปนั่งที่เบาะหลังสุดใกล้ๆกับโลงศพ ฉันเผลอหลับไปแต่ก็ยังคงได้กลิ่นนั้นอยู่ จนฉันโตขึ้นเริ่มเรียนในระดับประถมปลาย ทางโรงเรียนมีการเข้าค่ายที่ต้องข้างคืน ตอนนั้นฉันเริ่มรู้้แล้วว่าตัวเองมีสัมผัสที่6 เพราะฉันมักจะเห็นอะไรที่คนอื่นไม่เห็นอยู่บ่อยนัก
หลังจากเหนื่อยกับกิจกรรมของค่ายมาทั้งวันก็เข้าสู่ช่วงเวลาหัวค่ำ ฉันเป็นคนแพ้มด แพ้หญ้า เลยเกิดผืนขึ้นทั้งตัว ครูจึงให้คารามายมาทาโดยที่มีเพื่อนๆของฉันที่แพ้เหมือนกันตามมาด้วยอีก 3 คน เราเดินมาที่ห้องน้ำของค่ายมันเป็นห้องอาบน้ำรวม ทันที่ที่ฉันก้าวเข้ามาฉันรู้สึกแปลกๆ เหมือนมีอะไรบางอย่างจ้องอยู่แต่ก็ไม่พูดออกมากลัวว่าเพื่อนๆจะกลัวกัน ฉันหันหน้าเข้ากับปลั๊กไฟห้องน้ำและให้เพื่อนทาคารามายที่หลังให้ ผลัดกันช่วยกันทาสักพัก ฉันเริ่มได้กลิ่นแปลกๆ อีกแล้วเหมือนซากสัตว์ตาย กลิ่นมันแรงขึ้นเรื่อยๆ และไฟห้องน้ำอยู่ดีๆก็ติดๆดับๆ ฉันก็คิดว่าไฟคงเสียพอสักพักไปมันก็ดับไปเลย ก่อนที่ไฟจะดับเพื่อนฉันคนหนึ่งกรี๊ดลั่นและวิ่งหนีออกไปก่อนส่วนฉันกับอีก 2 คนที่เหลือก็วิ่งตามออกไปทีหลัง พอออกมาเพื่อนคนที่กรี๊ดลั่นก็เล่าว่าเธอเห็นเงาคนเดินมาใกล้พวกเราเธอจึงตกใจและวิ่งออกมา ส่วนฉันกับเพื่อนอีก 2 คนกลับสัมผัสได้แค่กลิ่นเหม็นเน่านั้น ฉันเริ่มเชื่อตั้งแต่วันนั้นว่ากลิ่นนั้นมันคงเป็นกลิ่นวิญญาณ ฉันเริ่มศึกษาเกี่ยวกับวิญญาณเลยได้รู้ว่าถ้ากลิ่นวิญญาณที่มีศีลจะไม่มีกลิ่นเหม็นเน่าแบบนี้ แต่ถ้าเป็นวิญญาณที่ไม่มีศีลทำแต่บาปก็จะมีกลิ่นเหม็นที่รุนแรง ฉันไม่ได้ถามเจ้าของค่ายว่าที่นี่มีคนตายหรือเค้าเป็นใครแต่ไม่ได้มีเพียงฉันกับเพื่อนๆที่เห็นเท่านั้นน่ะสิ รุ่นพี่ รุ่นน้องที่ไปเข้าค่ายด้วยกันต่างก็เจอกันไปคนละแบบ


เคยไหม...รู้สึกเหมือนเวลาย้อนกลับมาวันหนึ่ง

ตอนมัธยมต้นก็มีเหตุการณ์แปลกๆอีกอย่างหนึ่งที่เกิดขึ้นกับฉัน วันนั้นตั้งแต่เช้ายันเย็นดำเนินไปอย่างปกติฉันเรียนวิชาภาษาไทยอย่างไม่ค่อยสนใจนัก ฉันเอาแต่นั่งวาดรูป วาดดาวลงไปในหนังสือบทที่เรียน บทที่4 จนถึงเวลากลับบ้านรถโรงเรียนได้ขับผ่านที่ๆเกิดอุบัติเหตุมีผู้ชายคนหนึ่งโดนรถชนเลือดไหลเต็มพื้น รถติดมากพอดีกับที่ฉันมองไปที่ตรงนั้นศพผู้ชายคนนั้นที่นอนตายตาไม่ปิดฉันจ้องตาเค้าพอดี วันต่อมาเหตุการณ์ในตอนเช้าเริ่มทำให้ฉันแปลกใจ แม่ขึ้นมาปลุกฉันเหมือนปกติ กินข้าวก็เหมือนเมื่อวาน รถโรงเรียนมารับเวลาเดียวกับเมื่อวาน ปกติรถโรงเรียนจะมาตรงเวลาแต่นี้เลยไปชม.ครึ่งเหมือนเมื่อวานเป๊ะ ฉันก้าวขึ้นรถไปรุ่นน้องที่สนิทกันก็ถามฉันขึ้นมาเหมือนกับที่ถามเมื่อวาน พอตอนเรียนวิชาภาษาไทยครูก็บอกให้เปิดบทที่4 เหมือนเมื่อวานอีก แถมยังพูดคำเดียวกับเมื่อวานด้วยว่า "วันนี้เราจะมาเริ่มเรียนบทใหม่กัน" ฉันอดสงสัยไม่ได้เริ่มรู้สึกแปลกๆ จึงยกมือถามครูว่าเมื่อวานได้เรียนจนจบไปแล้ววันนี้ต้องเรียนบทที่5 แล้วนี่ แต่ครูกลับตอบมาว่าเมื่อวานเรายังไม่เริ่มบทใหม่เลย ฉันงง...เพื่อนๆในห้องก็งง ฉันก้มลงมองกระดาษบทที่4 นั้นยังมีรูปดาว รูปการ์ตูนที่ฉันวาดเล่นไว้อยู่เลย ฉันยังไม่หายข้องใจเลยหันไปถามเพื่อนที่นั่งด้านหลังแต่เธอก็ตอบว่ายังไม่ได้เริ่มเรียนจริงๆ เมื่อวานฉันไม่ได้สนใจเรียนแต่ก็ยังฟังที่ครูพูด ที่เพื่อนๆ อ่านกันจนเข้าสมอง วันนี้เลยตอบคำถามครูถูกจนทุกคนก็อึ้งกัน ตกเย็นตอนกลับบ้านเหตุการณ์ก็ยังซ้ำกับเมื่อวานอีกคือเรื่องอุบัติเหตุ กับ ศพผู้ชายคนนั้น ฉันงุนงงมากแต่พอเล่าให้ใครๆฟังบางคนก็เชื่อบ้างไม่เชื่อบ้าง มีใครเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้บ้างหรือเปล่า?

 

นี่แหล่ะการเดินทางซ้ำที่เดิมแต่โอกาศทำเรื่องใหม่ๆ ถ้าโอกาศย้อนมาอีกครั้งจงทำในสิ่งที่จะไม่ให้เสียใจตลอดไป ต้องมีสักวัน เวลานั้นต้องมี โอกาสแก้ตัวได้มาแล้ว สำหรับคุณ ไม่ใช่เฉพาะวันนั้นหรอก วันข้างหน้าจงใช้เวลาให้คุ้มค่าที่สุดเช่นกับพ่อและแม่ แล้วคุณจะไม่เสียใจ

 

เสียงที่ได้ยิน เป็นเสียงของเทพที่ปกปักรักษาคุณ
กลิ่นวิญญาณและซิกเซ้นมีไว้ช่วยเหลือวิญญาณตกทุกข์ได้ยาก ช่วยได้เท่าที่จะช่วยได้ ฝึกสมาธิให้มาก ถือศีลให้ครบ ห้าข้อ ทุกอย่างจะดีขึ้น แผ่เมตตาเป็นอารมภ์

 

เป็นเรื่องดีค่ะ...
เมื่อถึงเวลาจะรู้ทุกอย่างเอง...

 

รับรู้ได้ครบเหมือนเจ้าของกระทู้และบางอย่างมากกว่า
ที่เจ้าของกระทู้รับรู้ได้ เหตุการณ์ที่เหมือนเคยทำแล้ว
แต่ต้องมาเจออีก เคยเจอมาเหมือนกัน แต่ก่อนหนักมาก
ทุกวันนี้เริ่มควบคุมการสัมผัสจิต วิญญาณ พลังงาน
เหล่านี้ได้ดีขึ้น ทั้งดีและร้าย ถ้ามาดีจะเป็นฝ่ายของ
องค์เทพ องค์ธรรม มาช่วยปกป้องคุ้มครอง นำแต่สุข
มาให้ เช่นพลังงานดีมากๆ กลิ่นหอมมากๆ โล่ง สบาย
มากๆไม่มีสิ่งเลวร้ายตามมา นี่คือลักษณะของฝ่ายเทพ
ที่เป็นองค์ธรรม แต่ถ้าเป็นฝ่ายกลิ่นไม่พึงประสงค์เหม็น
เน่า บรรยากาศรอบตัวบีบอัดรุนแรงหูอื้อ บรรยากาศชวน
สะอิดสะเอียนเหม็นคาว จิตอาฆาต นี่คือ ลักษณะของ
จิตมาร จิตอสูร วิญญาณร้าย เจ้ากรรมนายเวร เทพอสูร
จะมาก่อกวนทำร้ายเรา หรือมาขอความช่วยเหลือทั้งนี้
ขึ้นอยู่กับการสัมผัสสื่อถึงจิตที่เข้ามาหาเราพิจารณาเป็น
กรณีไป

ที่เคยเจอหนักๆสุดๆ คือ บรรยากาศรอบตัวแปรปรวน
อื้ออึง ลมมีกลิ่นเหม็นเน่า เหม็นคาว จิตเข้ากระทำการ
แฝงร่าง สิ่งร่างเราเอง หลังคาบ้านดังโครมครามและ
เหมือนคนเดินไปเดินมาแล้วมาหยุดตรงที่เรานอนพอดี

วิธีแก้ไขขั้นต้น พื้นฐานจริงๆ คือ นิ่ง สงบ ทำสมาธิ ถ้า
จิตใจเราไม่มีกำลังพอที่จะรู้ได้ว่า มันมากันทำไม มาเพื่อ
อะไร ก้ให้นิ่งเสีย ไม่ต้องไปสนใจ ใส่ใจ แต่ถ้าสื่อสัมผัส
เจตนาได้ชัดเจน ถ้ายุ่งไม่เข้าเรื่องกับกรรมคนอื่น คุณก็
อาจจะซวยรับเคราะห์แทน ต้องพิจารณาให้มากๆ คุ้มไม่คุ้ม
ถ้าเรามีบารมีจริงๆ บริสุทธิ์มากพอ จะทำกิจได้ ช่วยเหลือ
ขจัดปัดเป่า เคลียร์พลังงานกรรมเวรให้เขาได้ แต่ต้องด้วย
เมตตา ด้วยปัญญา ที่พิจารณาดีรอบพร้อมแล้ว กันพลาด.

 

การพิจารณาเสียง นี่คือ เรื่องของการเปิดมิติของจิต
เมื่อจิตคุณเปิดระบบจะสามารถสื่อสารได้ครบทั้ง
จิตในโลกตรงหน้าปัจจุบันและโลกอื่น ซึ่งอันตรายมาก
บางครั้ง เสียงที่ได้ยิน ที่สื่อมาถึงให้รับรู้นั้นจะเป็น
เสียงที่ไหลผ่านมาจากโลกในอีกมิติวิญญาณอื่น
แต่คลื่นตรงกับเราจนบางครั้งเกิดการเข้าใจผิดได้
เพราะเหตุเกิดเวลานั้นที่คุณได้รับสัมผัสก็จริงแต่
มาจากมิติอื่นไม่ใช่ในโลกมนุษย์เรา แต่เพราะคุณ
เปิดจึงสามารถจูนได้ครบทุกมิติ ทั้งดีและร้าย
ถ้าเราดีจริงๆ จะได้รับเฉพาะคลื่นที่ดี ยกเว้นคลื่น
ของเจ้ากรรมนายเวร คนที่รู้จักคิดถึงคุณ คนที่สงสัยคุณ
กำลังคิดถึงคุณ หรือ จิตอื่น วิญญาณอื่น องค์เทพธรรม
อื่นสื่อสารมาหาคุณ ใช้ใจ ที่สงบ นิ่ง ไม่ต้องคิดอะไร
สัมผัสดู แต่ไม่ต้องไปตื่นเต้นอะไร ยึดมั่นถือมั่นอะไร
ถ้าคุณจะทำเพียงแค่เพื่อเรียนรู้ พอรู้แล้วก็ปล่อยผ่านไป
ส่วนมาก คนที่รับได้มากๆ จะถูกสิงด้วย สุดท้ายเกิดอาการ
จิตวิปลาส ต้องได้รับการแก้ไข ฟังคำแนะนำจากคนที่เคย
ผ่านมาในแบบเดียวกันแก้ไขให้.

 

ถึงเวลาแล้วที่คุณต้องมาช่วย สังคม
ให้อยู่ด้วยการพึ่งพา ซึ้งกันและกัน
วันนี้ช่วยเขา สักวันก็ต้องมีคนมาช่วย
เรา สับเปลี่ยนกันไป อยู่ที่กาลเวลา

 

ตอนแรกๆจะปวดหัวก่อน หลังๆพัฒนากลายเป็นมะเร็ง ลามเป็นเนื้องอก จนกลายเป็นเทพในที่สุด

 

ความเห็นส่วนตัวผมว่า "น่าจะเป็นสภาวะหนึ่งของจิตดั้งเดิม" แนะว่า ให้ คุณนกยงแดง...ลองเจริญวิปัสสนากัมฐาน (จิตตั้งมั่นใจเป็นกลาง มองให้รู้อย่างเดียวพอ) แล้วคุณนกยูงแดงจะพบคำตอบเอง (ของอย่างนี้ไม่มีใครตอบแทน หรือทำแทนได้ นอกจากตัวเราเอง)....ย้ำน่ะครับว่า อย่าไปเหนี่ยวนำจิต หรือหลอกจิตน่ะครับ เป็นกลางแล้วดูให้รู้อย่างเดียวพอ ไม่ต้องไปสนใจมัน
ผิดพลาดประการใด ขออภัยมา ณ.ที่นี้ด้วย....ขอบคุณครับ

 

เสียงนะครับ ถ้าหูซ้ายเป็นสัมพะเวสี ให้อุทิศส่วนกุศล
ถ้าหูด้านขวา เสียงขนานกับหูเป็นเจ้าที่ บางครั้งแวะมาทักหรือจังหวะพอดีแล้วเราได้ยินเองรวมทั้งระดับเทวดาที่เป็นเจ้าที่
ถ้าเสียงดังก้องกังวาลทางหูขวา เป็นเทวดาชั้นแรกๆ หรือ ถ้าเสียงนิ่มเหมือนเด็กเป็นชั้นพรหม
ถ้าก้องดังในกระโหลกศีรษะ พูดจังหวะเดียวนับเป็นพยางค์ไม่ได้ เป็นภพภูมิระดับสูงขึ้นไปกว่าเจ้าที่ รวมถึงท่านๆที่มีฤิทธิ์

กลิ่นนะครับ กลิ่นเหม็นๆ เป็นการสื่อของพี่สัมพะเว หรือวิญญานในระดับเจ้าที่ บางครั้งเรียกผีบรรพบรุษ(ส่วนมากคนกลัวการเห็นวิญญานจะสัมผัสแบบนี้ได้)
กลิ่นหอมๆธรรมดา เป็นเทพ เทวดา ทางสายพุทธ
กลิ่นหอมๆและเหมือนมีการโรยด้วยดอกไม้ เป็นเทพทางสายจีน
ส่วนลักษณะอาการต่างๆที่คุณเป็น เรื่องความรู้สึกล่วงหน้า หรือเข้าใจอะไรเกี่ยวกับสัตว์ คือลักษณะของคนที่มีของเก่า ซึ่งเป็นเรื่องธรรมดาครับและถ้าคุณปฎิบัตจะไปได้เร็วกว่าคนทั่วไปๆครับ..
ของคุณ มีแบบเห็นวิญญานด้วยตาเปล่าไหมครับ..ถ้ามีผมจะเล่ารายละเีอียดย่อยให้ฟัง เพื่อว่าจะเป็นประโยชน์หรือแก้ข้อสงสัยคุณได้..​

 

เคยไหม...รู้สึกเหมือนเวลาย้อนกลับมาวันหนึ่ง

ตอนมัธยมต้นก็มีเหตุการณ์แปลกๆอีกอย่างหนึ่งที่เกิดขึ้นกับฉัน วันนั้นตั้งแต่เช้ายันเย็นดำเนินไปอย่างปกติฉันเรียนวิชาภาษาไทยอย่างไม่ค่อยสนใจนัก ฉันเอาแต่นั่งวาดรูป วาดดาวลงไปในหนังสือบทที่เรียน บทที่4 จนถึงเวลากลับบ้านรถโรงเรียนได้ขับผ่านที่ๆเกิดอุบัติเหตุมีผู้ชายคนหนึ่งโดนรถชนเลือดไหลเต็มพื้น รถติดมากพอดีกับที่ฉันมองไปที่ตรงนั้นศพผู้ชายคนนั้นที่นอนตายตาไม่ปิดฉันจ้องตาเค้าพอดี วันต่อมาเหตุการณ์ในตอนเช้าเริ่มทำให้ฉันแปลกใจ แม่ขึ้นมาปลุกฉันเหมือนปกติ กินข้าวก็เหมือนเมื่อวาน รถโรงเรียนมารับเวลาเดียวกับเมื่อวาน ปกติรถโรงเรียนจะมาตรงเวลาแต่นี้เลยไปชม.ครึ่งเหมือนเมื่อวานเป๊ะ ฉันก้าวขึ้นรถไปรุ่นน้องที่สนิทกันก็ถามฉันขึ้นมาเหมือนกับที่ถามเมื่อวาน พอตอนเรียนวิชาภาษาไทยครูก็บอกให้เปิดบทที่4 เหมือนเมื่อวานอีก แถมยังพูดคำเดียวกับเมื่อวานด้วยว่า "วันนี้เราจะมาเริ่มเรียนบทใหม่กัน" ฉันอดสงสัยไม่ได้เริ่มรู้สึกแปลกๆ จึงยกมือถามครูว่าเมื่อวานได้เรียนจนจบไปแล้ววันนี้ต้องเรียนบทที่5 แล้วนี่ แต่ครูกลับตอบมาว่าเมื่อวานเรายังไม่เริ่มบทใหม่เลย ฉันงง...เพื่อนๆในห้องก็งง ฉันก้มลงมองกระดาษบทที่4 นั้นยังมีรูปดาว รูปการ์ตูนที่ฉันวาดเล่นไว้อยู่เลย ฉันยังไม่หายข้องใจเลยหันไปถามเพื่อนที่นั่งด้านหลังแต่เธอก็ตอบว่ายังไม่ได้เริ่มเรียนจริงๆ เมื่อวานฉันไม่ได้สนใจเรียนแต่ก็ยังฟังที่ครูพูด ที่เพื่อนๆ อ่านกันจนเข้าสมอง วันนี้เลยตอบคำถามครูถูกจนทุกคนก็อึ้งกัน ตกเย็นตอนกลับบ้านเหตุการณ์ก็ยังซ้ำกับเมื่อวานอีกคือเรื่องอุบัติเหตุ กับ ศพผู้ชายคนนั้น ฉันงุนงงมากแต่พอเล่าให้ใครๆฟังบางคนก็เชื่อบ้างไม่เชื่อบ้าง มีใครเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้บ้างหรือเปล่า?
ลองเข้าไปอ่านกระทู้ของคุณ chyutt ที่
http://palungjit.org/threads/เวลาเป...วนมีอยู่พร้อมกันแล้ว-ที่นี่-เดี๋ยวนี้.151987/

คำตอบน่าจะมีในนั้น การเห็นครั้งแรก เป็นไปได้ใหมว่า คุณไม่ได้อยู่ในมิติของโลก

 

ในอดีตผมเป็นมนุษย์ที่ถูกเรียกว่า" เทพอสูร " เพราะกินวิญญานได้แม้เจ้าที่ หรือผู้ที่ล่วงลับไปแล้ว ( จะดูดเหล่าดวงวิญญานทั้งหลาย ลงไปที่หน้าท้องตรงสะดือเหมือนเหวทมิฬลึกสุดหยั่ง บ้างก็ดิ้นรนทรมานเพื่อจะพยายามดิ้นหลุดมาให้ได้ ) ที่พอมีฤทธิ์มากๆระดับหัวหน้า ก็จะยื้อกันเหมือนเล่นชักเย่อ ไม่กล้าเข้าใกล้รัศมีเลย แต่ด้วยการชี้แนะแนวทางจากท่านอาจาร์ยนักปราญ อ. บำเพ็ญ ณ อุบล ท่านเห็นว่าเป็นการโหดร้ายเกินไป เธอไม่ควรเป็นอย่างนี้ จึงได้เลิกกระทำ

 

เสียงที่ผมชอบที่สุดคือ เสียงจากความเงียบครับ.
(ส่วนคนที่ชอบใช้อิทธิฤทธิ์ ที่คิดว่าวิเศษ ดูดพลังคนอื่น ระวังไว้บ้างก็ดีนะ)

 

เป็นเรื่องน่าแปลก ถึงไม่ค่อยเข้าใจนักแต่ก็น่าเรียนรู้ดีค่ะ

 

เสียง = ช่วงที่ทำสมาธิจะได้ยินเสียงเหมือนเสียงคนมีอายุผู้ชาย ส่วนมากเป็นประโยคบอกเล่า ถ้าตอนที่ไม่ได้ทำสมาธิก็จะได้ยินเหมือนกัน แต่ไม่ถี่เท่าตอนทำสมาธิ ทั้งๆ ที่ไม่ได้ทานยาอะไรเลย

กลิ่น = ส่วนมากจะเป็นกลิ่นแบบธูปๆ น้ำอบๆ ไรแบบนี้

การมองเห็น = ตอนเด็กๆ เด็กทารกมั้งคะ เพราะจำได้ว่า ตอนกลางคืนตัวเองนอนอยู่บนเตียงที่มีที่กั้นไม้ให้ตกเตียงละก็มีลูกสีๆ เอาไว้ให้หมุนเล่น แล้วก็เห็นเงาดำๆ เดินไปเดินมาที่ระเบียงหน้าห้องนอน ลักษณะการเดินจะเหมือนเดินแบบยามอ่ะค่ะ ซ้ายขวาซ้ายแบบเข้มแข็งๆ หน่อย ^^ (สมัยก่อนๆ เค้าจะมี...ทุกวันนี้ยังไม่รู้ว่าใคร เค้าจะมาเดินยามแล้วตีอะไรซักอย่างเสียงดัง ป๊อคๆ ถ้าตี 2 ครั้งเป็นช่วงๆ ไป ก็เท่ากับว่าตอนนี้ตีสองแล้ว ถ้ายามบอกเวลาคนนี้ผ่านหน้าบ้านเสียงก็จะดังชัด แต่ถ้าผ่านไปหลายบ้านเสียงก็ต้องจางๆ ไป...ซึ่งตอนแรกเราก็เข้าใจว่าเป็นเงายามคนนี้ แต่พอเสียงจางไกลๆ ไปแล้ว แต่เงาดำๆ ยังคงเดินไปเดินมาอยู่ตรงระเบียง ??!!??) บางครั้งเงาดำๆ ก็หยุดเดิน แล้วในความรู้สึกเหมือนเค้ากำลังจ้องเราอยู่เหมือนกัน ตอนนั้นเราไม่รู้จะทำไง ก็เลยร้องไห้ซะยังงั้น แล้วแม่ก็มาอุ้มปลอบใจ แต่พอตอนโตมานี่ย้ายบ้านมาอีกหลังนึง เจอสองครั้ง ครั้งแรก ก็จะเจอแบบเห็นในความฝันมั้งคะ ตอนกำลังครึ่งหลับครึ่งตื่น เปิดทีวีทิ้งไว้อีกตะหาก เป็นผู้หญิงใส่สไบสีเขียว ยืนยิ้มแบบใจดีๆ ละก็อีกครั้งตอนหลับละจำได้ว่ามีเสียงๆ แบบหญิงใจดีๆ มาเรียกว่า "ลูกจ๋า...ตื่นได้แล้วจ้าลูกกกกก" พอเราตื่นมาก็มา ถามแม่เราว่า มะกี้เรียกให้ตื่นรึป่าว แม่เราก็บอกว่าไม่ได้เรียกซะหน่อย...เง้อออออออ ??!!??