** ฉันทะ ** วัตถุมงคล หลวงปู่ดู่ วัดสะแก อยุธยา **

เรื่องอันเชิญสมเด็จโต มาเสกด้วย หารู้ไม่คับ เพราะไม่เคยได้ยินได้ฟังจากใครเลย ..... เเต่ถ้าเอาวิมาณเเก้วพระพุทธเจ้า หรือ เชิญ พิธีกรรมต่างๆ ที่เสกวัตถุมงคลเเล้วหลวงปู่เอามาลงพระของท่าน เเบบนี้เคยได้รับทราบมาบ้างคับ พี่ max

.....โปรดใช้วิจารณญาณ ในการอ่าน คับ......อิอิ

 

ขอโทษน่ะครับ ไม่ทราบจริงๆ พ.ธรรมรังสี คือใครหรือครับ ? ถ้าผู้ใดทราบกรุณาขอเป็นข้อมูลบ้างน่ะครับ..

 

ลองหาข้อมูลดูแล้วก็ยังไม่ค่อยรู้เหมือนกันครับ แต่ลองเข้าไปอ่านตามลิงค์นี้ดูนะครับ
เรื่องของภัยพิบัติที่จะเกิดขึ้น โดย พ.ธรรมรังสี

 

สวัสดีครับคุณอิฐมอญ สบายดีนะครับ วันที่ 3,4 มิ.ย นี้ไปหล่อพระหลวงปู่ดู่หรือเปล่าครับ

 

เมื่อใดที่ได้อ่านธรรมะ ที่เป็นเนื้อธรรมแท้ๆ..ของพระอริยสงฆ์เจ้า ของพระอรหันต์ จิตนี้ช่างลิงโลดในธรรมยิ่ง..
..................................................................

ธรรมะปฏิสันถาร

เมื่อวันที่ ๑๘ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๒๒ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ พร้อมด้วยสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ เสด็จเยี่ยมหลวงปู่เป็นการส่วนพระองค์ เมื่อทั้งสองพระองค์ทรงถามถึงสุขภาพอนามัย และการอยู่สำราญแห่งอิริยาบถของหลวงปู่ ตลอดถึงทรงสนทนาธรรมกับหลวงปู่ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงมีพระราชปุจฉาว่า

“หลวงปู่การละกิเลสนั้น ควรละกิเลสอะไรก่อน”

หลวงปู่ถวายวิสัชนาว่า

“กิเลสทั้งหมดเกิดรวมอยู่ที่จิต ให้เพ่งมองดูที่จิต อันไหนเกิดก่อน ให้ละอันนั้นก่อน”

.............................................................................................

สิ่งที่อยู่เหนือคำพูด

อุบาสกผู้คงแก่เรียนคนหนึ่งสนทนากับหลวงปู่ว่า

“กระผมเชื่อว่า แม้ในปัจจุบันพระผู้ปฏิบัติถึงขั้นได้บรรลุมรรคผลนิพพานก็คงมีอยู่ไม่น้อย เหตุใดท่านเหล่านั้นจึงไม่แสดงตนให้ปรากฏ เพื่อให้ผู้สนใจปฏิบัติทราบว่าท่านได้บรรลุถึงคุณธรรมนั้นๆ แล้ว เขาจะได้มีกำลังใจและมีความหวัง เพื่อเป็นพลังเร่งความเพียรในทางปฏิบัติให้เต็มที่”

หลวงปู่กล่าวว่า

“ผู้ที่เขาตรัสรู้แล้ว เขาไม่พูดว่าเขารู้แล้วซึ่งอะไร เพราะสิ่งนั้นมันอยู่เหนือคำพูดทั้งหมด”

.............................................................................................

จริง แต่ไม่จริง

ผู้ปฏิบัติกัมมัฏฐาน ทำสมาธิภาวนา เมื่อปรากฏผลออกมาในแบบต่างๆ ย่อมเกิดความสงสัยขึ้นเป็นธรรมดา เช่น เห็นนิมิตในรูปแบบที่ไม่ตรงกันบ้าง ปรากฏในอวัยวะร่างกายของตนเองบ้าง ส่วนมากมากราบเรียนหลวงปู่เพื่อให้ช่วยแก้ไข หรือแนะอุบายปฏิบัติต่อไปอีก มีจำนวนมากที่ถามว่า ภาวนาแล้วก็เห็นนรก สวรรค์ วิมานเทวดา หรือไม่ก็เป็นองค์พุทธรูปปรากฏอยู่ในตัวเรา สิ่งที่เห็นเหล่านี้เป็นจริงหรือ

หลวงปู่บอกว่า

“ที่เห็นนั้น เขาเห็นจริง แต่สิ่งที่ถูกเห็น ไม่จริง”

.............................................................................................

แนะวิธีละนิมิต

ถามหลวงปู่ต่อมาอีกว่า นิมิตทั้งหลายแหล่ หลวงปู่บอกว่ายังเป็นของภายนอกทั้งหมด จะเอามาทำอะไรยังไม่ได้ ถ้าติดอยู่ในนิมิตนั้นก็ยังอยู่แค่นั้น ไม่ก้าวต่อไปอีก จะเป็นด้วยเหตุที่กระผมอยู่ในนิมิตนี้มานานหรืออย่างไร จึงหลีกไม่พ้น นั่งภาวนาทีไร พอจิตจะรวมสงบก็เข้าถึงภาวะนั้นทันที หลวงปู่โปรดได้แนะวิธีละนิมิตด้วยว่า ทำอย่างไรจึงจะได้ผล

หลวงปู่พูดว่า

“เออ นิมิตบางอย่างมันก็สนุกดี น่าเพลิดเพลินอยู่หรอก แต่ถ้าติดอยู่แค่นั้นมันก็เสียเวลาเปล่า วิธีละได้ง่ายๆ ก็คือ อย่าไปดูสิ่งที่ถูกเห็นเหล่านั้น ให้ดูผู้เห็น แล้วสิ่งที่ไม่อยากเห็นนั้นก็จะหายไปเอง”

.............................................................................................

เป็นของภายนอก

เมื่อวันที่ ๑๐ ธันวาคม ๒๕๒๔ หลวงปู่อยู่ในงานประจำปีวัดธรรมมงคล สุขุมวิท กรุงเทพฯ มีแม่ชีพราหมณ์หลายคนจากวิทยาลัยครูพากันเข้าไปถาม ทำนองรายงานผลของการปฏิบัติวิปัสสนาให้หลวงปู่ฟังว่า เขานั่งวิปัสสนาจนจิตสงบแล้ว เห็นองค์พระพุทธรูปอยู่ในหัวใจของเขา บางคนว่าได้เห็นสวรรค์วิมานของตัวเองบ้าง บางคนว่าเห็นพระจุฬามณีเจดีย์สถานบ้าง พร้อมทั้งภูมิใจว่า เขาวาสนาดี ทำวิปัสสนาได้สำเร็จฯ

หลวงปู่อธิบายว่า

“สิ่งที่ปรากฏเห็นทั้งหมดนั้น ยังเป็นของภายนอกทั้งสิ้น จะนำเอามาเป็นสาระที่พึ่งอะไรยังไม่ได้หรอก”

.............................................................................................

เมื่อถึงปรมัตถ์แล้วไม่ต้องการ

ก่อนเข้าพรรษาปี ๒๔๙๖ หลวงพ่อเถาะซึ่งเป็นญาติของหลวงปู่ และบวชเมื่อวัยชราแล้ว ได้ออกธุดงค์ติดตามท่านอาจารย์เทสก์ ท่านอาจารย์สาม ไปอยู่จังหวัดพังงาหลายปี กลับมาเยี่ยมนมัสการหลวงปู่ เพื่อศึกษาข้อปฏิบัติทางกัมมัฏฐานต่อไปอีกจนเป็นที่พอใจแล้ว

หลวงพ่อเถาะพูดตามประสาความคุ้นเคยว่า หลวงปู่สร้างโบสถ์ ศาลา ได้ใหญ่โตสวยงามอย่างนี้ คงจะได้บุญได้กุศลอย่างใหญ่โตทีเดียว

หลวงปู่ตอบว่า

“ที่เราสร้างนี่ก็เพื่อประโยชน์ส่วนรวม ประโยชน์สำหรับโลก สำหรับวัดวาศาสนาเท่านั้นแหละ ถ้าพูดถึงเอาบุญเราจะมาเอาบุญอะไรอย่างนี้”

.............................................................................................

มี แต่ไม่เอา

ปี ๒๕๒๒ หลวงปู่ไปพักผ่อนและเยี่ยมพระอาจารย์สมชายที่วัดเขาสุกิม จังหวัดจันทบุรี ขณะเดียวกันก็มีพระเถระอาวุโสรูปหนึ่งจากกรุงเทพฯ คือ พระธรรมวราลังการ วัดบุปผาราม เจ้าคณะภาคทางใต้ไปอยู่ฝึกกัมมัฏฐานเมื่อวัยชราแล้ว เพราะมีอายุอ่อนกว่าหลวงปู่เพียงปีเดียว

เมื่อท่านทราบว่าหลวงปู่เป็นพระฝ่ายกัมมัฏฐานอยู่แล้ว ท่านจึงสนใจและศึกษาถามถึงผลของการปฏิบัติ ทำนองสนทนาธรรมกันเป็นเวลานาน และกล่าวถึงภาระของท่านว่า มัวแต่ศึกษาและบริหารงานการคณะสงฆ์มาตลอดวัยชรา แล้วก็สนทนาข้อกัมมัฏฐานกับหลวงปู่เป็นเวลานาน

ลงท้ายถามหลวงปู่สั้นๆ ว่า ท่านยังมีโกรธอยู่ไหม

หลวงปู่ตอบเร็วว่า

“มี แต่ไม่เอา”

.............................................................................................

รู้ให้พร้อม

ระหว่างที่หลวงปู่อยู่รักษาพยาบาลที่โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์นั้น มีผู้ไปกราบนมัสการและฟังธรรมเป็นจำนวนมาก คุณบำรุงศักดิ์ กองสุข เป็นผู้หนึ่งที่สนใจในการปฏิบัติสมาธิภาวนา นัยว่าเป็นลูกศิษย์หลวงพ่อสนอง กตปุญโญ แห่งวัดสังฆทาน จังหวัดนนทบุรี ซึ่งเป็นวัดปฏิบัติที่เคร่งครัดฝ่ายธุดงค์กัมมัฏฐานในยุคปัจจุบัน ได้ปรารภการปฏิบัติธรรมกับหลวงปู่ถึงเรื่องการละกิเลสว่า

“หลวงปู่ครับ ทำอย่างไรจึงจะตัดความโกรธให้ขาดได้”

หลวงปู่ตอบว่า

“ไม่มีใครตัดให้ขาดได้หรอก มีแต่รู้ทัน เมื่อรู้ทันมันก็ดับไปเอง”

---------------------------------------------------------------------------------

คนละเรื่อง

มีชายหนุ่มจากต่างจังหวัดไกลสามสี่คนเข้าไปหาหลวงปู่ ขณะที่ท่านนั่งพักผ่อนอยู่ที่มุขศาลาการเปรียญ ดูอากัปกิริยาของเขาแล้วคงคุ้นเคยกับพระนักเลงองค์ใดองค์หนึ่งมาก่อนแล้ว สังเกตจากการนั่ง การพูด เขานั่งตามสบาย พูดตามถนัด ยิ่งกว่านั้นเขาคงเข้าใจว่าหลวงปู่นี้คงสนใจกับเรื่องเครื่องรางของขลังอย่างดี เขาพูดถึงชื่อเกจิอาจารย์อื่นๆ ว่าให้ของดีของวิเศษแก่ตนหลายอย่าง

ในที่สุดก็งัดเอาของมาอวดกันเองต่อหน้าหลวงปู่ คนหนึ่งมีเขี้ยวหมูตัน คนหนึ่งมีเขี้ยวเสือ อีกคนหนึ่งมีนอแรด ต่างคนต่างอวดอ้างว่าของตนดีวิเศษอย่างนั้นอย่างนี้ มีคนหนึ่งเอ่ยว่า หลวงปู่ครับ อย่างไหนแน่ดีวิเศษกว่ากันครับ

หลวงปู่ก็อารมณ์รื่นเป็นพิเศษ ยิ้มๆ แล้วว่า

“ไม่มีดี ไม่มีวิเศษอะไรหรอก เป็นของสัตว์เดียรัจฉานเหมือนกัน”

.............................................................................................

คิดไม่ถึง

สำนักปฏิบัติแห่งหนึ่งซึ่งเป็นสาขาของหลวงปู่นั่นเอง อยู่ด้วยกันเฉพาะพระประมาณห้าหกรูป อยากจะเคร่งครัดเป็นพิเศษ ถึงขั้นสมาทานไม่พูดจากันตลอดพรรษา คือ ไม่ให้มีเสียงเป็นคำพูดออกจากปากใคร ยกเว้นการสวดมนต์ทำวัตร หรือสวดปาฏิโมกข์ เท่านั้น

ครั้นออกพรรษาแล้ว พากันไปกราบหลวงปู่ เล่าถึงการปฏิบัติอย่างเคร่งของพวกตนว่า นอกจากปฏิบัติข้อวัตรอย่างอื่นแล้ว สามารถหยุดพูดได้ตลอดพรรษาอีกด้วย

หลวงปู่ฟังแล้วยิ้มหน่อยหนึ่ง พูดว่า

“ดีเหมือนกัน เมื่อไม่พูดก็ไม่มีโทษทางวาจา แต่ที่ว่าหยุดพูดได้นั้น เป็นไปไม่ได้หรอก นอกจากพระอริยบุคคลผู้เข้านิโรธสมาบัติขั้นละเอียด ดับสัญญาเวทนาเท่านั้นแหละ ที่ไม่พูดได้ นอกนั้นพูดทั้งวันทั้งคืน ยิ่งพวกที่ตั้งปฏิญาณว่าไม่พูดนั่นแหละ ยิ่งพูดมากกว่าคนอื่น เพียงแต่ไม่ออกเสียงให้คนอื่นได้ยินเท่านั้นเอง”

.............................................................................................

อย่าตั้งใจไว้ผิด

นอกจากหลวงปู่จะนำปรัชญาธรรมที่ออกมาจากจิตของท่านมาสอนแล้ว โดยที่ท่านเคยอ่านพระไตรปิฎกจบมาแล้ว ตรงไหนที่ท่านเห็นว่าสำคัญและเป็นการเตือนใจในทางปฏิบัติให้ตรงและลัดที่สุด ท่านก็จะยกมากล่าวเตือนอยู่เสมอ เช่น หลวงปู่ยกพุทธพจน์ตอนหนึ่งที่พระพุทธเจ้าตรัสว่า

“ภิกษุทั้งหลาย พรหมจรรย์นี้ เราประพฤติมิใช่เพื่อหลอกลวงคน มิใช่เพื่อให้คนมานิยมนับถือ มิใช่เพื่ออานิสงส์ลาภสักการะและสรรเสริญ มิใช่อานิสงส์เป็นเจ้าลัทธิหรือแก้ลัทธิอย่างนั้นอย่างนี้ ที่แท้พรหมจรรย์นี้ เราประพฤติเพื่อสังวระความสำรวม เพื่อปหานะ ความละ เพื่อวิราคะความหายกำหนัดยินดี และเพื่อนิโรธะความดับทุกข์ ผู้ปฏิบัติและนักบวชต้องมุ่งตามแนวทางนี้ นอกจากแนวทางนี้แล้ว ผิดทั้งหมด”


---------------------------------------------------------------------------------

ผู้ไม่มีโทษทางวาจา

เมื่อวันที่ ๒๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๒๖ หลวงปู่กำลังอาพาธหนัก พักรักษาอยู่ที่ห้องพระราชทาน ตึกจงกลณี โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ หลวงปู่สาม อกิญฺจโน เดินทางไปเยี่ยมหลวงปู่ถึงห้องพยาบาล

ขณะนั้นหลวงปู่กำลังนอนพักผ่อนอยู่ เมื่อหลวงปู่สามขยับไปนั่งใกล้ชิดแล้วก็ยกมือไหว้ หลวงปู่ดูลย์ก็ยกมือรับไหว้ แล้วต่างองค์ก็นั่งอยู่เฉยตลอดระยะเวลานาน เมื่อสมควรแก่เวลาอย่างยิ่งแล้ว หลวงปู่สามประนมมืออีกครั้งหนึ่ง พร้อมกับจำนรรจาว่า

“กระผมกลับก่อน”

หลวงปู่ดูลย์ว่า “อือ”

ตลอดเวลาเกือบสองชั่วโมง ได้ยินเพียงแค่นี้เอง

เมื่อหลวงปู่สามกลับไปแล้ว อดที่จะถามไม่ได้ว่า หลวงปู่สามอุตส่าห์มานั่งตั้งนาน ทำไมหลวงปู่จึงไม่สนทนาพูดอะไรกับท่านบ้าง

หลวงปู่ตอบว่า

“ธุระมันหมดแล้ว จึงไม่จำเป็นที่จะต้องพูดอะไร”

.............................................................................................

พระหลอกผี

ส่วนมากหลวงปู่ชอบแนะนำส่งเสริมพระเณรให้ใสใจเรื่องธุดงคกัมมัฏฐานเป็นพิเศษ

มีอยู่ครั้งหนึ่งพระสานุศิษย์มาชุมนุมกันจำนวนมาก ทั้งแก่พรรษาและอ่อนพรรษา หลวงปู่ชี้แนวทางว่า ให้พากันไปอยู่ป่าหาทางวิเวก หรืออยู่ตามเขาตามถ้ำ เพื่อเร่งความเพียร จะได้พ้นจากภาวะตกต่ำทางจิตบ้าง ก็มีพระรูปหนึ่งพูดออกมาพล่อยๆ ว่า

“ผมไม่กล้าไปครับเพราะผมกลัวผีหลอก”

หลวงปู่ตอบเร็วว่า

“ผีที่ไหนเคยหลอกพระ มีแต่พระนั่นแหละหลอกผีและตั้งขบวนการหลอกผีเป็นการใหญ่เสียด้วย คิดดูให้ดีนะ วัตถุสิ่งของที่ชาวบ้านเขาเอามาบริจาคทำบุญนั้น แทบทั้งหมดล้วนทำเพื่ออุทิศส่งไปให้ผีทั้งนั้น ผีพ่อแม่ปู่ย่าตายายญาติพี่น้องเขา แล้วพระเราเล่า ประพฤติตนเหมาะสมแล้วหรือ มีคุณธรรมอะไรบ้าง ที่จะส่งผลให้ถึงผีได้ ระวังอย่ามาเป็นพระหลอกผี”
-----------------------------------------------------------------------

จับกับวาง

นักศึกษาธรรมะหรือนักปฏิบัติธรรมะมีสองประเภท

ประเภทหนึ่ง ศึกษาปฏิบัติเพื่อเข้าถึงความพ้นทุกข์อย่างแท้จริง

ประเภทสอง ศึกษาปฏิบัติเพื่อจะอวดภูมิกัน ถกเถียงกันไปวันหนึ่งๆ เท่านั้น ใครจำตำราหรืออ้างครูบาอาจารย์ได้มาก ก็ถือว่าตนเป็นคนสำคัญ บางทีเข้าหาหลวงปู่ แทนที่จะถามธรรมะข้อปฏิบัติจากท่าน ก็กลับพ่นความรู้ความจำของตนให้ท่านฟังอย่างวิจิตรพิสดารก็เคยมีไม่น้อย

แต่สำหรับหลวงปู่นั้นทนฟังได้เสมอ เมื่อเขาจบลงแล้วยังช่วยต่อให้หน่อยหนึ่งว่า

“ผู้ใดหลงใหลในตำราและอาจารย์ ผู้นั้นไม่อาจพ้นทุกข์ได้ แต่ผู้ที่จะพ้นทุกข์ได้ต้องอาศัยตำราและอาจารย์เหมือนกัน”

---------------------------------------------------------------------------------

มีปกติไม่แวะเกี่ยว

อยู่รับใช้ใกล้ชิดหลวงปู่เป็นเวลานานสามสิบกว่าปี จนถึงวาระสุดท้ายของท่านนั้น เห็นว่าหลวงปู่มีปฏิปทาตรงต่อพระธรรมวินัย ตรงต่อการปฏิบัติเพื่อพ้นทุกข์อย่างเดียว ไม่แวะเกี่ยวกับวิชาอาคมของศักดิ์สิทธิ์ หรือสิ่งชวนสงสัยอะไรเลยแม้แต่น้อย

เช่น มีคนขอให้ไปเป่าหัวให้ ก็ถามว่าเป่าทำไม มีคนขอให้เจิมรถ ก็ถามเขาว่าเจิมทำไม มีคนขอให้บอกวันเดือนหรือฤกษ์ดี ก็บอกว่าวันไหนก็ดีทั้งนั้น หรือเมื่อท่านเคี้ยวหมาก มีคนขอชานหมาก

หลวงปู่ว่า

“เอาไปทำไม ของสกปรก”
----------------------------------------------------------------------

หวังผลไกล

เมื่อมีแขกหรืออุบาสกอุบาสิกาไปกราบนมัสการหลวงปู่ แต่หลวงปู่มีปกติไม่เคยถามถึงเรื่องอื่นไกล มักถามว่าญาติโยมเคยภาวนาไหม ? บางคนตอบว่าเคย บางคนตอบว่าไม่เคย ในจำนวนนั้นมีคนหนึ่งฉะฉานกว่าใคร เขากล่าวว่า

ดิฉันเห็นว่าพวกเราไม่จำเป็นต้องมาวิปัสสนาอะไรให้มันลำบากลำบนนัก เพราะปีหนึ่งๆ ดิฉันก็ฟังเทศน์มหาชาติจบทั้ง ๑๓ กัณฑ์ตั้งหลายวัด ท่านว่าอานิสงส์การฟังเทศน์มหาชาตินี้จะได้ถึงศาสนาพระศรีอาริย์ จะได้พบแต่ความสุขความสบายอยู่แล้ว ต้องมาทรมานให้ลำบากทำไม

หลวงปู่ว่า

“สิ่งอันประเสริฐที่มีอยู่เฉพาะหน้าแล้วไม่สนใจ กลับไปหวังไกลถึงสิ่งที่เป็นแต่เพียงการกล่าวถึง เป็นลักษณะของคนไม่เอาไหนเลย ก็ในเมื่อมรรคผลนิพพานในศาสนาสมณโคดมในปัจจุบันนี้ยังมีอยู่อย่างสมบูรณ์ กลับเหลวไหลไม่สนใจ เมื่อถึงศาสนาพระศรีอาริย์ ก็ยิ่งเหลวไหลมากกว่านี้อีก”

-----------------------------------------------------------------------

ที่มา : บางส่วนจากหนังสือ หลวงปู่ฝากไว้ หลวงปู่ดุลย์ อตุโล

 

**** 16-05-2010****
​

 

หนังสือ หลวงปู่ฝากไว้ หลวงปู่ดุลย์ อตุโลหรือแก่นธรรมคำสอน ของหลวงปู่ดุลย์ อตุโล เป็นหนังสือดีจริงๆครับคุณโจ

 

ดีจริงๆครับ เห็นด้วยครับพี่แม็กซ์

 

แจ้งส่งพัสดุ EMS ครับ 14/05/2012 เวลา 08:50:56
คุณธีระพล EI 1217 2787 9 TH ขอบคุณมากครับ
คุณชูชาติ EI 1217 2788 2 TH ขอบคุณมากครับ
คุณภูวกร EI 1217 2789 6 TH ขอบคุณมากครับ
คุณเพชรสนาน EI 1217 2790 5 TH ขอบคุณมากครับ



<!-- google_ad_section_end -->

 

<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->max_thonglor<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_6132136", true); </SCRIPT>
สมาชิก

อ่ะ..อ่ะ..อยากเห็น พิมพ์ทรงเจดีย์ องค์นี่เสียจริง..

 

ขอบคุณครับ

 

เข้าไปเยี่ยมเยียนห้องประสบการ์ณของน้อยบอย สเปเชียล เจอบทความของเพื่อนสมาชิก คุณ Sitcrubha อ่านแล้วน่าสนใจ เลยขออนุญาติ Copy แชร์ให้ศิษย์หลวงปู่ฯได้อ่านๆกันครับ

<TABLE id=post6123374 class=tborder border=0 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center><TBODY><TR><TD style="BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-RIGHT: #ffffff 0px solid" class=thead> 11-05-2012, 10:08 PM </TD><TD style="BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 0px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid" class=thead align=right>#4308 </TD></TR><TR vAlign=top><TD style="BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid" class=alt2 width=175><!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->sitcrubha2520<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_6123374", true); </SCRIPT>
สมาชิก PREMIUM



วันที่สมัคร: Aug 2010
ข้อความ: 173
Groans: 0
Groaned at 0 Times in 0 Posts
ได้ให้อนุโมทนา: 2
ได้รับอนุโมทนา 49 ครั้ง ใน 13 โพส
พลังการให้คะแนน: 40





</TD><TD style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid" id=td_post_6123374 class=alt1><!-- google_ad_section_start -->ชีวิตที่มีอยู่ขอทำความดี และสร้างบุญกุศลให้มากที่สุด

เหตุการณ์สะเทือนใจการเกิดไฟไหม้และระเบิดที่ผ่านมา เมื่อวันเสาร์ที่ 5 ในนิคมมาบตาพุดระยอง นำมาซึ่งความสูญเสียทั้งชีวิตและทรัพย์สิน ผมขอไว้อาลัยกับเพื่อนพนักงานทุกท่านและแสดงความเสียใจต่อครอบครัวเพื่อนพนักงานทุกท่านครับ

ตัวผมเองทำงานอยู่ที่โรงงานดังกล่าว เป็นความโชคดีที่เกิดกับผมจริงๆ ทั้งที่วันที่ 3 และ 4 ผมทำงานกะเช้า แล้วก่อนออกกะของวันที่ 4 เพื่อนติดต่อขอให้ผมทำงานแทนวันที่ 5 แต่ด้วยอะไรไม่ทราบโดนใจให้ผมตอบปฏิเสธการทำงานให้เพื่อน และรับเป็นธุระให้เพื่อนติดต่อพี่อีกคนทำงานแทน ทำให้วันเสาร์ผมหยุดอยู่บ้านพักผ่อน

และแล้วเวลา 15:15 นาที ของวันที่ 5/05/2555 ที่ตั้งโรงงาน เลขที่ 5 เกิดไฟไหม้และระเบิดตามมา แรงระเบิดรับรู้มาถึงบ้านที่ผมพักอยู่ซึ่งห่างจากโรงงานประมาณ 10 กิโลเมตร ตัวผมเองตอนแรกไม่ทราบด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้นจนกระทั้งเพื่อนโทรมาบอกให้ทราบ ทำให้ผมนึกถึงบารมีของหลวงพ่อเกษม หลวงปู่ดู่ หลวงปู่ทวด หลวงปู่หมุนและท่านท้าวเวสสุวรรณ ซึ่งเป็นชุดพระเครื่องที่ผมอาราธนาแขวนติดตัวประจำมิได้ขาด ส่วนตัวผมคิดว่าไม่ใช่ความบังเอิญแน่นอน เพราะด้วยบารมีของหลวงพ่อเกษม หลวงปู่ดู่ หลวงปู่ทวด หลวงปู่หมุนและท่านท้าวเวสสุวรรณที่โดนใจให้ผมปฏิเสธการทำงานวันนั้น ตัวผมเองไม่ว่าจะเดินทางไปไหนหรือแม้แต่อยู่บ้านผมก็อาราธนาท่านแขวนติดตัวตลอด หากวันนั้นผมรับไปทำงานให้เพื่อน ผมคงเจอเหตุการณ์ที่เลวร้ายที่สุดในชีวีตการทำงาน ที่ไม่คิดไม่ฝันว่าจะเจอกับตัวเอง ถึงไม่บาดเจ็บแต่ก็มีผลต่อสภาพจิตใจ

หลังจากเวลาผ่านไปประมาณ16.30 โดยประมาณผมได้เข้าไปโรงงานอีกเพื่อเป็นกำลังสนับสนุน เพราะเพื่อนแต่ละคนอ่อนล้ามาก จากการสอบถามพี่ที่อยู่ในเหตุการณ์เล่าว่า เสียงระเบิดดังครั้งแรกทั้งหน้าต่างและกระจกลอยแตกหลุดออกมาจากขอบ ฝ้าเพดานหลุดหล่นตกลงมา เหมือนหนังที่เราเคยดูกัน แรงระเบิดสร้างความเสียหายในส่วนของ ห้องควบคุมซึ่งมีความหนาแน่นและเป็นหัวใจของศูนย์กลางการผลิต และยังโชคดีที่ระบบการสั่งงานจาก DCS ยังสั่ง Shutdown process ได้ และในส่วนของ office และส่วนงานอื่นๆก็ได้รับความเสียหายไม่น้อยไปกว่ากัน และยังไม่นับความสูญเสียในกระบวนการผลิต ซึ่งผมเองไม่สามารถนำรูปความเสียหายที่เกิดขึ้นมาลงให้ดูได้

หลังจากเกิดเหตุดังกล่าว ผมต้องขอขอบพระคุณท่านผู้บริหารที่เข้ามาช่วยเหลือพนักงานและครอบครัว กระทั่งเข้ามาเยียวยาสภาพจิตใจพนักงานและให้กำลังใจทุกคน และทุกท่านที่ได้ความเดือดร้อนอย่างเร่งด่วน หลังจากเหตุการณที่ผ่านมา หลายๆคนที่ไม่เคยแขวนพระเครื่องติดตัว ต่างก็หามาแขวนติดตัวเพื่อหวังพึ่งสิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครองเพื่อความอุ่นใจ

ผมและครอบครัวแคล้วคลาดจากสิ่งเลวร้ายมาหลายครั้ง หรือสภาวะการณ์ที่หาทางออกไม่เจอ ก็ผ่านพ้นไปด้วยดีครับ ผมคิดว่าชีวิตคนเราความตายมันอยู่ใกล้ตัวมากๆ มากกว่าลมหายใจที่เข้าออกด้วยซ้ำ บุญกุศลเท่านั้นที่จะช่วยเราได้ แม้กระทั้งเงินที่เก็บมาทั้งชีวิต ก็คงไม่มีประโยชน์สำหรับชีวิตหลังความตาย<!-- google_ad_section_end --> วันหนึ่งบุญกุศลที่ทำฝากไว้ในธนาคารบุญ ก็จะได้ถึงเวลาเบิกใช้ครับ<!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end -->




</TD></TR></TBODY></TABLE>




<TABLE id=post6128952 class=tborder border=0 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center><TBODY><TR><TD style="BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-RIGHT: #ffffff 0px solid" class=thead> เมื่อวานนี้, 12:36 PM </TD><TD style="BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 0px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid" class=thead align=right>#4314 </TD></TR><TR vAlign=top><TD style="BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid" class=alt2 width=175><!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->sitcrubha2520<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_6128952", true); </SCRIPT>
สมาชิก PREMIUM



วันที่สมัคร: Aug 2010
ข้อความ: 173
Groans: 0
Groaned at 0 Times in 0 Posts
ได้ให้อนุโมทนา: 2
ได้รับอนุโมทนา 49 ครั้ง ใน 13 โพส
พลังการให้คะแนน: 40





</TD><TD style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid" id=td_post_6128952 class=alt1><!-- google_ad_section_start -->อ้างอิง:
<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD style="BORDER-BOTTOM: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-RIGHT: 1px inset" class=alt2>ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ sitcrubha2520 <!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end -->


</TD></TR></TBODY></TABLE>

เมื่อวานวันเสาร์ ผู้บริหารระดับสูงของบริษัท ออกมาแถลงการกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นและทิศทางการดำเนินธุระกิจและความมั่นคงของบริษัทต่อพนักงาน คำกล่าวหนึ่งที่ท่านผู้บริหารกล่าวออกมาผมฟังแล้วขนลุก ท่านบอกว่าก่อนวันเกิดเหตุ 2 วันในคืนแรกฝันว่าเห็นโรงงานเกิดไฟไหม้ หลังจากนั้นตอนเช้าจึงไปทำบุญ พอคืนสุดท้ายก่อนเกิดเหตุในคืนนั้นฝันว่า เห็นพระรูปหนึ่งเห็นแต่ไกลกำลังเดินมาหาพอใกล้เข้ามาจึงรู้ว่าเป็นหลวงปู่ดู่ แล้วหลวงปู่ดู่ท่านได้บอกว่าให้ระวังตัวและทำบุญ เรื่องร้ายๆ จะได้เบาบางลง ทำให้ท่านผู้บริหารตื่นตอนเช้าจึงรีบไปทำบุญ จนกระทั่งอีกวันก็เกิดเหตุครับ ซึ่งผมทราบมาว่าท่านผู้บริหารท่านนี้ ท่านเคารพและศรัทธาต่อหลวงปู่ดู่มากครับ​

" สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่เหนือสิ่งศักดิ์สิทธิ์คือกรรม "​

<!-- google_ad_section_end -->
<HR style="BACKGROUND-COLOR: #ffffff; COLOR: #ffffff" SIZE=1>



</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

ไม่ทราบว่า ท่านใดพอทราบรายละเอียดเพิ่มเติมหรือเปล่าครับ คือ อยากส่งแผ่นทองไปร่วมหล่อด้วย คงไม่ได้ไปเอง แต่จะส่งไปทางไปรษณีย์ทางวัดจะรับหรือเปล่าครับ

 

<a href="http://pic.free.in.th/id/aa33ad4f13a7933e917b244629a2efd9" target="_blank"><img border="0" src="http://image.free.in.th/z/ic/zili3.jpg" alt="images by free.in.th" /></a>
<a href="http://pic.free.in.th/id/4a8c361af95c5815bb46dc6f9026fed9" target="_blank"><img border="0" src="http://image.free.in.th/z/ic/tx0d4.jpg" alt="images by free.in.th" /></a>

สมเด็จองค์นี้มีคนเช่าไปแล้วครับ คงเหลือแต่รูปให้ชมกัน เนื่องจากสมเด็จองค์นี้มารู้ทีหลังว่ามีซ่อมหลายจุดมาก(ดูจากฟิล์มx-ray) แต่ที่จะเล่าให้คุณโจฟังนี้ เป็นความเชื่อส่วนบุคคลนะครับ ผมเคยนำไปให้หลวงน้าสายหยุดดู หลวงน้านั่งกำพระสมเด็จองค์นี้อยู่นาน พอหลวงน้าลืมตา ผมก็เลยถามว่า"ทำไมนานจังครับ" หลวงน้าบอกว่า กำลังสนทนาเรื่องวิธีปฏิบัติธรรมกับหลวงปู่โตว่า ที่ปฏิบัติอยู่นี้ถูกต้องไหม? และยังถามอีกว่า ทำไมพระสมเด็จของหลวงปู่จึงมีพุทธคุณทางเมตตาจังเลย หลวงปู่โตท่านตอบว่า "ก็เราเป็นพระ เลยก็ต้องมีเมตตาซิ" ส่วนอีกคนที่เคยสัมผัสสมเด็จองค์นี้ เป็นนายตำรวจท่านหนึ่งเป็นนักปฏิบัติกรรมฐานมา20ปี บอกว่าตอนเข้าสมาธิจะเห็น "พระคาถาชินบัญชรตัวใหญ่ๆเคลื่อนไหวเต็มห้องไปหมด".......................................................เล่าให้ฟังครับ....อัศจรรย์

 

กำลังจัดคิวให้ชีวิตตัวเองอยู่ล่ะค๊าบพี่....แต่ก็อยากไปคับ
แล้วพี่ล่ะคับ ไปหรือเปล่า

 

ผมก็ต้องจัดคิวเหมือนกันครับ ต้องดูใกล้ๆถึงวันหล่อพระว่าจะลงตัวหรือเปล่า แต่อยากไปทั้ง 2 วันเลยครับ

 

คุณอิฐมอญ....เหรียญยืนเงินสวยนะครับ.....ปกติบูชาองค์นี้ประจำมั๊ย.....มีประสบการณ์บ้างป่าวครับ?

 

ขอหลวงปู่กันดีกว่าพี่......จะได้ไปกัน

 

ขอบคุณครับพี่ แม็ค ยังไม่เคยนิมนต์ขึ้นคอเลยค๊าบองค์นี้ แหะๆ