.oO เรื่องสั้น ปั้นแต่ง Oo.

เรื่องที่ ๔๖

สามชุก : พิพิธภัณฑ์บ้านขุนจำนงจีนารักษ์

...............................................................




เมื่อคราวก่อน ค่อนกล่าว เล่าเอาไว้
เรื่องเที่ยวไป ในสุพรรณ วันสนุก
ตลาดเก่า เล่านาม ว่าสามชุก
เป็นเหมือนมุก เม็ดงาม นามบุราณ
...............................................................
​

 

...............................................................



มาคราวนี้ ได้ที หนีเที่ยวต่อ
ขอย่นย่อ ความเก่า ที่เล่าขาน
เพราะแจกแจง แถลงไว้ ในก่อนกาล
เปิดตำนาน กระทู้ ดูอีกที


...............................................................​

 

...............................................................



จะเขียนอ่าน อย่างไร นึกไม่ออก
เพราะเคยบอก เล่าไว้ ให้แล้วนี่
จะเขียนเติม เพิ่มแต่ง อีกสักที
ก็ไม่มี ที่จะเขียน ต้องเวียนใจ



...............................................................​

 

...............................................................





ด้วยติดค้าง ความเดิม เติมประสงค์
ขุนจำนง จีนารักษ์ กั๊กเอาไว้
เพราะขาดภาพ มาอวด ต้องชวดไป
แต่คราวนี้ มีใหม่ มาให้ดู



...............................................................​

 

...............................................................


ก็ไม่ขอ บรรยาย อะไรมาก
ด้วยเพราะจาก ความเดิม นั้นยังอยู่
สมบูรณ์แล้ว เนื้อหา ลองอ่านดู
ก็ไม่รู้ จะเพิ่ม เสริมอะไร
...............................................................​

 

...............................................................




ความครั้งก่อน ก็บอก ถึงที่มา
จากชุมชน เล็กเล็กหนา เห็นจะได้
จนเจริญ เชิญชน คนถิ่นไกล
ตั้งรกราก ขึ้นไว้ เป็นชุมชน


...............................................................​

 

...............................................................

หากใครว่าง ห่างเว้น ในการกิจ
ขอลองคิด ถึงถิ่นที่ นี้สักหน
ขอแวะเวียน เรียนเชิญ เดินเปปน
บนถนน สามชุก สนุกดี


............................................................... ​

 

ขุนจำนงจีนารักษ์​

ขุนจำนงจีนารักษ์ นามเดิมว่า หุย แซ่เฮง เป็นคนจีนเกิดใน ประเทศไทย ใกล้วัดโพธิ์คอย อำเภอเมือง จังหวัดสุพรรณบุรี ประกอบอาชีพค้าขาย มีโรงเหล้า และโรงยาฝิ่น เมื่อเยาว์วัยศึกษาเล่าเรียนที่ประเทศจีน กลับมาเมืองไทยเมื่ออายุ ๒๐ กว่าปี ต่อมาได้สมรสกับคุณกุ้ยเอง แซ่เจ็ง เป็นคนอำเภอเดิมบางนางบวช จังหวัดสุพรรณบุรี มีบุตรธิดา ๓ คนดังนี้

๑. นายโต้วซ้ง(บุญส่ง) จีนารักษ์ ปัจจุบันถึงแก่กรรม
๒. นายติ้งซ้ง จีนารักษ์ ปัจจุบันถึงแก่กรรม
๓. นางซิ้วลั้ง จีนารักษ์

ต่อมาได้เช่าที่ราชพัสดุปลูกบ้าน ๓ ชั้น (คอนกรีตเสริมเหล็ก)ใน พ.ศ.๒๔๕๙ กิจการค้าขายของท่านเจริญรุ่งเรืองไปถึง ๖ อำเภอ ท่านจึงเป็นที่รู้จักของคนทั่วไป ประกอบกับท่านเป็น คนดีมีเมตตา ช่วยเหลือผู้ตกทุกข์ได้ยาก จึงได้เป็นผู้นำชุมชน คุณงามความดีของท่าน ทำให้ท่านได้รับบรรดาศักดิ์ เป็น ขุนจำนงจีนารักษ์ ตำแหน่งกรรมการพิเศษจังหวัดสุพรรณบุรี นายอากรสุรา-ฝิ่น ศักดินา ๔๐๐ ไร่ จากพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว เมื่อวันที่ ๘ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๔๗๔ เมื่อรัฐบาลประกาศยกเลิกการสูบฝิ่น ท่านจึงหันมาทำสวนทำไร่ และเสียชีวิตเมื่อ พ.ศ.๒๕๑๗ รวมอายุได้ ๘๓ ปี บ้านของท่านในส่วนของ คุณเคียวยี้ ซึ่งเป็นบุตรสาวของนาย โต้วซ้ง จีนารักษ์ อนุญาตให้คณะกรรมการพัฒนาตลาดสามชุก ปรับปรุงเป็นพิพิธภัณฑ์ โดยใช้ชื่อ พิพิธภัณฑ์บ้านขุนจำนง จีนารักษ์ ซึ่งเป็นสถานที่เก็บของโบราณ สำหรับผู้ที่สนใจเข้า ชมเพื่อศึกษาหาความรู้มาจนถึงปัจจุบันนี้

 

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

เดินตลาดสามชุก
​

 

​