พิจารณาพระสมเด็จปลอมไปด้วยกันครับเขาทำกันยังไง

ปลอมทุกองค์ พิจารณาการปลอมด้วยกันครับ

 

เท่าที่เคยได้ยิน ก็กดพิพม์ตามธรรมดานั้นแหละ แล้วนำไปอบร้อนหรืออะไรแล้วแต่ให้มันออกมาดูเก่าๆ

 

สารพัดวิธี เรียนกันไม่จบหรอกครับ

ตราบเท่าที่พระสมเด็จมีราคาสูงขึ้นทุกขณะ
การปลอมเปลี่ยนเลียนแบบยิ่งซับซ้อน

แต่ยังไม่อันตรายเท่ากับ เซียนเอาพระปลอมมาโปรโมทเป็นพระแท้และปล่อยได้ในราคาสูง ครับ

เพราะนี่คือ การทำลายวงการพระเครื่องอย่างไร้ยางอายที่สุด เพราะคนรุ่นต่อไปจะไม่รู้ถึงว่าองค์ไหนแท้ องค์ไหนเก๊อีกต่อไป กลายไปยึดพระเก๊เป็นพระแท้กันหมด

 

ขอแสดงความคิดเห็นด้วยภาพครับ เนื่องจากมีลักษณะคล้าย ๆ กัน กับตัวอย่างพระองค์นี้ เลยอยากให้เอาไว้พิจารณาครับ แต่ผมไม่ออกความเห็นนะครับ หุหุ ลืมทรายทองครับเพิ่มอีกภาพ

 

ตัวอย่างแบบเต็มองค์ครับ ไว้เป็นข้อมูล

 

โดยปกติเวลาดูสมเด็จ เนื้อเก่าเดิม กับตั้งใจทำมีความแตกต่างกันมาก
แม้เป็นสมเด็จสมเด็นบางขุนพรหม กรณีพระกรุเก่า ที่หนึกแกร่ง จะเห็นว่าเนื้อพระแห้งแกร่ง แต่ก็นุ่มนวลตา ไม่แห้งแบบไปอบ หรือไม่หนึกเปียก หรือเงาเหมือนเคลือบผิว
ให้ดูรอบตัวขอบจากด้านข้างและด้านหลัง เนื่องจากใช้ตอกตัด จะไม่เรียบร้อย โดยเฉพาะด้านข้างจะบางและรุ่ยๆหน่อย เว้นแต่เป็นสมเด็จเกศไชโย ที่ขอบข้างจะฝนเรียบ (บางคนเรียก ขัดกระดาษทราย)และหลังมีลายนิ้วมือ
และพระสมเด็จอายุร้อยกว่าปีต้องไม่มีกลิ่นเป็นอันขาดครับ

 

ไม่จบไม่สิ้นหรอกครับกับพระสมเด็จ ขนาดที่ผ่านงานประกวดมาว่าติดรางวัลบางองค์ยังไม่ใช่เลย แต่จะว่าไปก็พูดยากครับเพราะไม่มีใครเกิดทันและเห็นกระบวนการผลิตของขรัวโตท่านจริงๆ อย่างเดียวที่ทุกๆคนในปัจจุบันเอาไว้ตัดสินคือ พิมพ์และมวลสารครับ พิมพ์อาจมีบิดเบี้ยวบ้างตามกาลเวลาและการเก็๋บรักษาแต่จะมีเค้าโคลงเดิมๆ ส่วนมวลสารนี่ถ้าใครได้ส่องของจริงมาจะเข้าใจครับว่าเป็นยังไง ไม่ใช่แค่ปูนขาวๆอย่างที่วางแบขายกันเกลื่อนกลาดนะครับ อันนี้อธิบายยาก และสุดท้ายความเป็นธรรมชาติครับ จริงๆจะบอกว่าความเก่าก็ไม่ได้เพราะของเทียมก็พยายามทำให้เก่าเหมือนกัน(บางองค์เนียนด้วย) ความเป็นธรรมชาติของรอยตัด ขอบหลัง รอยยุบ คราบแป้ง ประมาณนั้น ทั้งนี้ผมไม่ได้เก่งอะไรและไม่ได้เป็นเซียนมาจากไหนนะครับ ผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยครับ ^^

 

ผมเห็นด้วยกับคุณ Koboat คับ จิงๆแล้วผมอยากให้คนที่จะศึกษาจากของเเท้มากกว่าคับเพราะจะทำให้เราจำพิมพ์ทรงที่ถูกต้องคับ ลองศึกษาจากหนังสือ(ที่น่าเชื่อถือ)นะคับแล้วลองไปเดินดูตามสนามพระบ้าง ดูที่เค้าประกวดกันบ้าง ว่าเค้าดูกันอย่างไร มาตรฐานเป็นแบบไหน และเราต้องใช้วิจารณญานในการวิเคราะห์เอาเองว่าที่ถูกมันเป็นแบบไหนคับ ดูมากขึ้น รู้มากขึ้น เหล่านี้จะเป็นต้นทุนและภูมิคุ้มกันพระปลอมได้อย่างดีที่สุดคับ เเล้วสักวันจะจับเคล็ดได้เองคับว่า ของเเท้เป็นอย่างไร ของปลอมเป็นอย่างไร ที่สำคัญที่สุดนะคับ พิจารณาพระเครือง ต้องละเอียดถี่ถ้วน ใจเย็นๆ รอบคอบ อย่าเข้าข้างตัวเอง และที่สำคัญอย่าโลภคับ

 

ลองดูครับ sample ตย.หน้า หลัง ข้าง

"อย่าเชื่อด้วยหู ให้ดูด้วยตา"

 

ขอให้ทุกท่านที่มีภาพพระสมเด็จองค์แท้ๆๆๆๆ
ที่มีชื่อในวงการพระเมืองไทย
มาให้ชมเพื่อศึกษาได้ไหมครับ
ขอบคุณมากครับ

 

ที่นี้คลิกเลย
http://palungjit.org/threads/สมเด็จวัดระฆังบางขุนพรหมและเกศไชโย.292486/

 

ลองพิจารณาดูนะครับ เผื่อจะเป็นประโยชน์บ้าง

 

จะหามาให้อีกนะครับ จะได้ไม่มองมุมเดียวไปตลอด

 

สาธยายไม่มีวันจบครับระดับความเก๊มีตั้งแต่อนุบาลยันฝีมือขั้นเทพ...แต่จำไว้อย่างหนึ่งคือความเก่าความแห้งความหมองทำยังงัยก็ทำไม่ได้และไม่มีทางเหมือนเพราะอายุพระแท้ล่วงมาอย่างน้อย150ปี...ของเก๊จะเก่าเป็นแบบเดียวกันทั้งองค์ซึ่งไม่เป็นธรรมชาติ...ระวังไปหลงทางศึกษาพระสมเด็จฯและพระต่างๆจากเซียนหรือสายตรง(กลุ่มก๊วนยกกันเอง)รวมทั้งภาพที่ลงตามสื่อหากท่านไม่เคยเห็นของแท้จริงๆกับตาหรือได้ส่องด้วยมือตัวเอง...เวรกรรมมีจริงครับพวกนำพระเก๊มาเชียร์เป็นพระแท้แล้วมาหลอกขายคนที่ไม่มีความรู้ต่อไปวิบัติกรรมเกิดขึ้นกับคนเหล่านี้อย่างแน่นอนไม่รุ่นเขาก็รุ่นลูกเวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ครับต้องติดตามกันดู

 

เข้ามาดูครับ ไม่รู้เค้าพระเครื่องกันยังไง งงๆ ครับ black_pig

 

ตามนั้นเลยพี่ท่าน

 

ยอดเยี่ยม เห็นภาพเลยครับ

 

แจ่มชัดเลยครับพี่ ผมเชื่อว่า จากอดีตมาถึงปัจจุบันนี้ต้องมีใครโดนพระเก๊ราคาแพงแน่ๆครับ

 

มีความรู้เพิ่มมากขึ้นมากเลยครับ