ป้าแดงผู้หญิงดักฝัน(ร้าย)

'ป้าแดง'ผู้หญิงดักฝัน(ร้าย)

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=4 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=headline vAlign=baseline align=left>"ป้าแดง" ผู้หญิงดักฝัน(ร้าย)</TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD bgColor=#cccccc height=1></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=4 border=0><TBODY><TR><TD class=body vAlign=baseline align=left>โดย ผู้จัดการรายวัน</TD><TD class=date vAlign=baseline align=left>6 มีนาคม 2550 22:44 น.</TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=4 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=4 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 border=0><TBODY><TR><TD vAlign=bottom align=right width=1 height=1></TD><TD vAlign=bottom align=middle background=/images/linedot_hori.gif height=1></TD><TD vAlign=bottom align=left width=1 height=1></TD></TR><TR><TD vAlign=center align=middle width=1 background=/images/linedot_vert.gif></TD><TD><TABLE cellSpacing=5 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR></TBODY></TABLE></TD><TD vAlign=center align=middle width=1 background=/images/linedot_vert.gif></TD></TR><TR><TD vAlign=top align=right width=1 height=1></TD><TD vAlign=top align=middle background=/images/linedot_hori.gif height=1></TD><TD vAlign=top align=left width=1 height=1></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=4 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=body vAlign=baseline align=middle>ใครผ่านมาที่ ถ.พระอาทิตย์ในช่วงเย็นๆ อาจจะได้พบเห็นตุ๊กตาดักฝันนานาชนิด</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE>
</TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=bottom align=left height=12></TD></TR><TR><TD bgColor=#cccccc><TABLE cellSpacing=1 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle bgColor=#ffffff><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%"><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle width=160><TABLE cellSpacing=4 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=body vAlign=baseline align=middle>คลิกที่ภาพเพื่อดูขนาดใหญ่ขึ้น</TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR><TR><TD vAlign=baseline align=middle>"ป้าแดง" ใครได้คุยกับแกอาจจะชอบแกแบบงงๆ เล็กน้อย</TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR><TR><TD vAlign=baseline align=middle>ตุ๊กตาลิงที่ขายดีเลยต้องมีเยอะหน่อย</TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR><TR><TD vAlign=baseline align=middle>ดูยากทีเดียวว่าเป็นตัวอะไร</TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR><TR><TD vAlign=baseline align=middle>ลูกค้าตัวเล็ก</TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle width=165 height=1></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></TD><TD width=4 background=/images/linedot_vert3.gif></TD><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=7 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=body vAlign=baseline align=left>ณ ช่วงเวลาเย็นๆ จนถึงยามโพล้เพล้ เรื่อยไปกระทั่งความมืดตื่นขึ้นมาเริ่มจะทำงาน

หากใครมีโอกาสสัญจรผ่านไปบนบาทวิถีของถนนพระอาทิตย์ คุณอาจจะมีโอกาสได้พบเห็นกับหญิงวัยเฉียด 70 คนหนึ่ง พร้อมกับเหล่าตุ๊กตาตัวเล็กๆ หลากสีสันหลายสิบตัวที่วางเรียงราย

มองผ่านๆ คุณอาจจะเห็นมันเป็นเพียงตุ๊กตาผ้าธรรมดาๆ ที่ถูกเย็บเป็นรูปสัตว์ชนิดต่างๆ ทั้ง ช้าง ม้า สุนัข ไก่ แมว ลิง กระต่าย ฯลฯ แต่หากพิจารณาคุณจะพบได้อย่างไม่ยากเย็นเลยว่า บรรดาตุ๊กตารูปสัตว์เหล่านี้ค่อนข้างจะมีรูปร่างหน้าตาที่ออกไปในทางแปลกประหลาดๆ
อยู่พอสมควร

และบางตัวอาจจะออกมาในลักษณะของพันธุ์ผสมที่ต้องอาศัยการเดาเอาว่า มันคือตัวอะไร?
.........

จากความฝัน สู่ "ตุ๊กตาดักฝัน"

"ตุ๊กตาดักฝัน" คือชื่อเรียกของตุ๊กตารูปสัตว์นานาชนิดที่ว่าซึ่งเกิดขึ้นมาจากมันสมองและฝีมือของหญิงวัย 67 ที่มีชื่อว่า "ระวี บุญประเสริฐ" หรือที่คนรู้จักเรียกเธออย่างติดปากว่า "ป้าแดง"

จุดเริ่มต้นของงานฝีมือชิ้นนี้แม้เพิ่งจะเกิดขึ้นมาเมื่อ 3 ปีที่แล้ว แต่ส่วนหนึ่งนั้นก็เป็นผลมาจากการล่มสลายของเศรษฐกิจไทยเมื่อปี 40 นั่นเอง

"อายุทำตุ๊กตาของป้าก็เกือบๆ 3 ปีแล้ว ตั้งแต่มิถุนายน 2547..." ป้าแดงเผย

"เมื่อก่อนป้าอยู่สุราษฎร์ธานีแล้วก็ย้ายมาอยู่ที่กรุงเทพฯ 30 กว่าปี ตอนนั้นป้ามาทำมาหากินในกรุงเทพฯ ก็สร้างฐานะได้ แล้วสมัยปี 2540 มันพลิกหน้ามือเป็นหลังมือ ป้าก็แย่มาโดยตลอด แล้วจากนั้นคนในบ้านก็ป่วย ตอนนั้นป้าไม่มีเงิน ไม่รู้จะทำอะไร ก็คิดค้นว่าจะทำอะไรกิน..."

"ก็มีวันหนึ่งโอกาสไปนั่งที่หอสมุดแห่งชาติ นั่งๆ ไปก็คิดว่า เอ เราจะทำอะไร คือป้าชอบไปหาหนังสือมาอ่าน แล้วป้าก็เห็นแมว เกิดจินตนาการแมวอียิปต์ มันจะเป็นคล้ายๆ พวกสฟิงค์อิยิปต์หน่ะ แล้วเราเอาหน้าคนออก เอาหน้าแมวใส่เข้าไป เป็นตา เป็นจมูกใส่เข้าไป มันก็กลายเป็นแมวอิยิปต์ ป้าก็เลยลองมาทำดูโดยอาศัยที่พอจะทำงานเกี่ยวกับเย็บผ้ามาก่อน"

เริ่มต้นจากท่าพระจันทร์ ก่อนจะเปลี่ยนที่ไปเรื่อยๆ ซึ่งด้วยราคาที่ไม่แพงมากนัก (ตัวเล็กติดราคา 20 - 25 บาท - ตัวใหญ่ 40 บาท) รวมถึงความมีเอกลักษณ์นั่นเองที่ทำให้การขายตุ๊กตานี้ได้รับการตอบรับเป็นอย่างดีทั้งจากคนไทยและต่างประเทศ..."ตอนเริ่มขายที่ท่าพระจันทร์ ตอนนั้นท่าพระจันทร์แม่ค้าไม่เยอะเหมือนสมัยนี้ ก็มีแต่นักศึกษานั้นแหล่ะที่ซื้อ แล้วก็อาจารย์ แต่ทีนี้ตอนนั้น อยู่ๆ แล้วมันก็เงียบ แล้วมันวังเวงหน่ะ ไม่เหมือนสมัยนี้ แม่ค้าแย่งที่กัน แต่ตอนนั้นไม่ค่อยมี ป้าก็เลยไปสีลม ลูกชายพาไป ก็ไปนั่งขายก็ติดใจ"

"ที่สีลมขายดี วันนึง 5,000-6,000 บาท บางวันถึง 8,000 บาท พวกธนาคารกรุงเทพ ตึกซีพี เป็นคนไทย ฝรั่งก็มี อย่างที่นี่(ถนนพระอาทิตย์)ฝรั่งจะมากกว่าไทย ที่นู่นไทยมากกว่าฝรั่ง บนโต๊ะทำงานแทบทุกคนจะต้องมีตุ๊กตาป้าวาง โดยเฉพาะช้าง ม้า กับแมว สามตัวนี้ขายดีที่สุด ส่วนลิงเพิ่งมาเกิดตอนที่ย้ายกลับมาธรรมศาสตร์อีกครั้ง จึงเกิดลิงขึ้น ตอนนั้นไม่ได้ทำลิงหรอก ลิงเพิ่งมาทำ"

"ฝรั่งพวกต่างชาติจะชอบลิงมากนะ ต้องทำมาเยอะเป็นพิเศษ แล้วตอนนี้ไม่ค่อยไปที่ไหนแล้ว ก็อยู่ที่นี่ซะส่วนใหญ่..."

ปัจจุบันมีป้าแดงจะมีหน้าที่เป็นผู้ออกแบบ เขียนแบบลงบนผ้า ส่วนหน้าที่การเย็บจะเป็นของเด็กๆ ในบ้าน(จำนวน 3 คน) โดย 1 วันจะสามารถผลิตตุ๊กตาดักฝันออกมาได้จำนวนเฉียด 100 ตัว

"ออกแบบก็ไปเอาแบบจากที่มันอยู่ที่ตามกระดาษโปสเตอร์ตามที่เขาซื้อไปปิดให้นักเรียนดูหน่ะ เราก็ไปตัดกระดาษออกมา แล้วก็มาขยาย แล้วก็มาหาขามัน ว่าเราจะทำอย่างไรให้ขามันถ่าง เราตัดมันไม่ยากนี่ แบบมันมีตามกระดาษหมดแล้ว แล้วเราก็มาหาขาตรงนี้ อย่างมันยืนนี่ ทำยังไงจะให้มันยืน ต้องยืนต้องมีขา เท่านั้นแหล่ะ แล้วเราก็ดัดแปลงเอา มองดู จากตัวสัตว์ สัตว์มันอยู่กระดาษ มันก็คือสัตว์กระดาษแหล่ะ แต่พอเรามาทำขา มันก็ยืนได้ อย่างหมา อะไรนี่เราก็มาทำให้มันยืนได้"

"เรื่องสี ก็เลือกเอาเอง ไม่ได้คิดอะไรมากให้มันคละเคล้ากันไป ขาสีนี้นะ ตัวสีนีเนะ เอามาประกอบๆ กัน บางตัวก็อาจจะใช้แค่ 3 - 5 ชั้น บางตัว อย่างลิงนี่จะเยอะหน่อย เฉพาะตรงหัวก็ 5 ชิ้นเข้าไปแล้ว ส่วนหูต่างหาก ก็เย็บยากหน่อย

ไม่ใช่เพียงแค่การขายปลีกแต่อย่างเดียวเท่านั้น หากแต่ยังรวมไปถึงการขายส่งคราวละหลักร้อยหลักพันตัวอีกต่างหาก

"มีเกาหลี แล้วก็ฝรั่ง พวกฝรั่งนี่ถ้าเจอมีร้อย เขาเอาร้อยเลย เหมาหมด ฝรั่งนี่มาทีมีเท่าไหร่เหมาหมด แล้วก็ลูกค้าอยู่ถนนข้าวสารอยู่คนหนึ่ง เขามารับทีละร้อย สองร้อย เขารับไปขายต่อ เขารับออเดอร์นอกไว้ แล้วมาสั่งป้าอีกที ตอนนี้มีคนเกาหลีมารับประจำ ครั้งละพันตัว"
"อย่างป้าขายตัวละ 20 เนี่ย ก็มีคนมาบอกเหมือนกันนะว่า พวกบริษัททัวร์ที่เขารับไปเนี่ย ไปขายให้ลูกทัวร์ ตัวละ 50 - 60 บางทีป้าก็ว่าจะขอขึ้นอีกสักตัวละ 2 - 3 บาทเหมือนกันเพราะว่าผ้าที่เราเอามาตัดเนี่ยมันขึ้นราคา"

"แล้วเนี่ย...." ป้าแดงว่าพลางควักเอาตุ๊กตาหมาหน้าตาเหมือนหมาปั๊กขึ้นมาจากถุง

"หมาปั๊ก..." ป้าแดงเฉลยเป็นการบอกว่าสิ่งที่เราคิดนั้นถูกแล้ว

"แต่มันไม่เหมือนปั๊กสักเท่าไหร่ อันนี้เราตั้งใจนะ คือป้าจะไม่ทำเหมือนจริงๆ ป้าอยากให้มันเป็นแบบตัวการ์ตูน หมาปั๊กอันนี้มีคนจากบางกอกแอร์เวย์เข้ามาจ้างให้ป้าทำ ป้าว่าจะเอาไปให้เขาดู คือมันยังไม่ดีมาก อย่างตัวนี้ขามันสั้นไปหน่อย ต้องต่อขาให้มันนั่งได้ คือป้าอยากได้ตัวของตัวนี้ แล้วเอาหัวของตัวนี้มาใส่แทน แล้วตรงนี้ที่เป็นรอยเย็บสุดท้ายมันยังไม่เรียบ มันต้องซ่อนด้าย ไม่ให้เห็น..."

"แต่ตอนนี้ยังติดต่อเขาไม่ได้เลย เนี่ยเขาให้นามบัตรไว้ แต่พอโทรไปก็ไม่มีคนรับสาย โทรไปที่เลขาหน้าห้องก็คุยกันไม่รู้เรื่อง เดี๋ยวป้าว่าบางทีจะลุยไปหาถึงที่เองเลย..." ป้าแดงบอกอย่างนักเลงๆ

เส้นทางของ "ป้าแดง"

การเดินถึงจุดหมายปลายทางแห่งความต้องการที่ตั้งเอาไว้อาจจะหมายถึงเส้นชัยแห่งความสำเร็จของคนๆ หนึ่ง แต่ใช่หรือไม่ว่าสิ่งที่จะทำให้คนๆ นั้นดูมีคุณค่ากว่า ณ. จุดเส้นชัยที่ว่าที่คนคนนั้นยืนอยู่ ก็คือเส้นทางที่เขาต้องเดินผ่านมานั่นเอง

ชีวิตของป้าแดงเองน่าจะเข้าข่ายที่ว่า ไม่ว่าจะเป็นการเกิดมาไม่ได้อยู่กับผู้เป็นพ่อ - แม่ของตนเองตั้งแต่เกิด, เรียนไม่จบแม้แต่ชั้นประถมเรพาะต้องออกมาดูแลพ่อ(บุญธรรม)ที่ป่วยเป็นอัมพาต, การทะเลาะเบาะแว้งกับพี่น้องของพ่อ - แม่บุญธรรม เพราะถูกมองว่าจะมาแย่งมรดก, เดินทางเข้ามากรุงเทพฯ คนเดียวโดยที่ไม่รู้จักใครและที่สำคัญไม่รู้จะไปที่ไหน?, ผ่านการทำงานมาแล้วมากมายหลากหลายอาชีพทั้งการเย็บเสื้อผ้า-เด็กปั๊ม-โรงงานผลิตน้ำปลา, เคยไล่เอามีดฟันคนอื่นเพราะความโมโหนิสัยที่ไม่ยอมใคร ฯลฯ

"ป้าเกิดที่อำเภอบางพลี สมุทรปราการ คือตอนแม่ป้าตอนที่เขาท้องป้าได้ 4 เดือน พ่อป้าก็ตาย แต่ก่อนที่บ้านป้าค้าข้าวส่งนอกกัน พวกหมอดูก็สั่งกันมาว่า ถ้าออกลูกคนนี้ ให้ให้คนอื่นไปซะ ป้าเป็นน้องคนสุดท้อง ลูกคนที่ 9 ตอนหลังมีป้ากับลุงที่เคยอยู่บ้านติดกันแล้วย้ายไป เขามาเที่ยวและสนิทกัน เขาก็มาดู ตอนที่แม่ป้าคลอด เขาก็ขอป้าไปเลี้ยงที่บ้านเขา ไปเป็นลูกคนที่ 5 เพราะเขามีลูกอยู่แล้ว 4 คน แต่ลูกเขาโตหมดแล้ว ไปเรียนกันหมดแล้ว