สิ่งมีชีวิตใต้ทะเลลึก

เมื่อรู้จักและศึกษาอินทรียสารแบบที่ปรากฏบนโลก
นักวิทยาศาสตร์ก็ด่วนสรุป
ว่าภายใต้บรรยากาศอื่น
เช่นระดับมหาสมุทรลึกกว่า ๖,๐๐๐ เมตร
สิ่งมีชีวิตไม่อาจดำรงสภาพอยู่ได้
เนื่องจากแสงอาทิตย์
อันเป็นปัจจัยสำคัญในการดำรงชีวิต
ไม่อาจส่องเข้าไปได้ถึง
(แค่ ๒๐๐ เมตรก็มืดสนิทยิ่งกว่าถ้ำที่ถูกน้ำท่วมแล้ว)
แถมใต้น้ำลึกขนาดนั้น ไม่ค่อยมีสารอาหาร
ซึ่งจำเป็นสูงสุดสำหรับสิ่งมีชีวิตอีกด้วย<!--colorc--><!--/colorc-->

ปี ๒๕๓๘ ญี่ปุ่นทุ่มเงิน ๖๐ ล้านดอลล่าร์
สร้างเรือดำน้ำชื่อไคโกะ (Kaiko)
ดำน้ำลึกได้เกิน ๖,๐๐๐ เมตร
แถมไปถึงจุดลึกที่สุดของมหาสมุทร
ที่ประมาณ ๑๑,๐๐๐ เมตร (๑๑ กิโลเมตร)
ซึ่งมีชื่อเรียกว่า Mariana Trench ในแปซิฟิก
ในวันที่ ๒ มีนาคม ๒๕๓๙ ได้อีกด้วย ​

(รูปจาก inter.qianlong.com<!--coloro:#330099--><!--/coloro-->)

นี่คือภาพของพื้นทะเล
ณ จุดที่ลึกที่สุดในโลก
ซึ่งมีแรงดันมากกว่าแรงดันอากาศ ๑,๑๐๐ เท่า
(น่าประหลาดครับที่เผอิญมีระยะ ๑๑,๐๐๐ เมตร
เท่ากับจุดที่สูงที่สุดในโลกคือยอดเขาเอเวอเรสต์)​

(รูปจาก <!--colorc--><!--/colorc-->smarterscience.com<!--coloro:#330099--><!--/coloro-->)

และแล้วความจริงใต้ทะเลลึกก็ถูกเปิดเผย
ไม่ต้องคาดเดากันอีกต่อไป
ว่าสิ่งมีชีวิตจะอยู่ได้หรืออยู่ไม่ได้
ไคโกะเผยให้เห็นว่ายังมีสิ่งมีชีวิต
สปีชีส์ที่เรายังไม่รู้จักดำรงอยู่
เช่น ปูขาวขนาดเล็ก (small white bythograeid crab)
กุ้งเผือก (whitish shrimp) และปลาขนาดเล็กต่างๆ ฯลฯ​

ทำไมสัตว์เหล่านี้ไม่ตายภายใต้แรงดันมหาศาล?
นักวิทยาศาสตร์อธิบายว่า
สิ่งมีชีวิตเหล่านั้น "ปรับตัว" ให้เข้ากับสภาพแวดล้อม
ความดันภายในตัวของมัน
มีค่าเท่ากันพอดีกับแรงดันน้ำ​

แล้วพวกมันเอาอาหารที่ไหนกิน?
คำตอบคือสัตว์บางตัวไม่มีปากสำหรับกิน
แถมไม่มีระบบย่อยอาหารอีกด้วย
แต่มีชีวิตรอดอยู่ด้วยไฮโดรเจนซัลเฟอร์
ซึ่งพบในน้ำลึกเกิน ๒,๕๐๐ เมตรขึ้นไป​

ทีนี้มาถึงคำถามมหัศจรรย์
ทำไมภายใต้ท้องสมุทรลึกสุดหยั่งปานนั้น
สิ่งมีชีวิตต้องดันทุรังไปเกิดด้วย?
คำตอบอันเป็นธรรมชาติที่เปิดเผยทางพุทธ
ก็คือกรรมเป็นตัวสร้างสิ่งมีชีวิตขึ้นมา
ไม่ใช่ว่า "สิ่งมีชีวิต" จะต้องมีลักษณะทางกายภาพตายตัว
แบบใดแบบหนึ่งอย่างที่มนุษย์พบเห็นและคุ้นเคย
ลักษณะจิตวิญญาณและสภาพแวดล้อม
จะเป็นสิ่งที่ถูกสร้างขึ้นมาในภายหลัง​

ถ้าเราตั้งต้นด้วยการบอกว่า "ชีวิตปกติ" อยู่บนผิวโลก
เราก็ไปนึกว่าสิ่งมีชีวิตที่ไม่ปกติ
ต้อง "ปรับตัว" ให้เข้ากับสภาพแวดใหม่ๆ
ความจริงก็คือไม่เคยมีการปรับตัว
มีแต่การเกิดตามกรรม
และสิ่งมีชีวิตนั้นๆจะถูกกรรมออกแบบ
ให้เข้ากับสิ่งแวดล้อมที่เหมาะสมไปเอง​

กรรมจะเป็นตัวกำหนดชนิดของจิต
ในแต่ละครั้งที่ไปเกิด ว่าจะได้เป็นอะไร
แม้กำหนดให้เป็นสัตว์เดรัจฉาน
ก็ยังมีรายละเอียดปลีกย่อยต่อไปด้วย
ว่าจะให้เป็นสัตว์เดรัจฉานประเภทไหน
มีอัตภาพอย่างไร
ตกอยู่ภายใต้แวดล้อมแบบใด​

ความลึกของมหาสมุทรเป็นเพียงการแบ่งภพ
ชีวิตในแต่ละสปีชีส์ต่างเสวยภพคนละแบบ
ยิ่งอยู่ห่างกันเท่าใด
ยิ่งแสดงถึงระยะห่างของความสัมพันธ์
ระยะที่ใกล้อาจแสดงถึงวงโคจรของความเบียดเบียน
ซึ่งต่างฝ่ายต่างหยิบยื่นให้แก่กันและกันได้​

<!--colorc--><!--/colorc-->

 

ผมว่านะครับ คงจะแล้วแต่เวรแต่กรรม และ บุญกุศล จะส่งหรือจิตจะนำให้เราไปเกิด ในภูมิภพแบบไหนก็แล้วแต่ที่เราได้กระทำไว้ ให้เราทำตอนนี้ให้ดีที่สุด และมั่นทำความดี

 

_/|\_ สาธุค่ะ เราอาจจะเคยเกิดเป็นอะไรบ้างก็ไม่รู้ ขึ้นอยู่กับกรรมจัดสรร
ลองมาคิดดูว่า อาจจะเคยเกิดเป็นมนุษย์ต่างดาวบ้างก็ได้นะ แต่มาชาตินี้เราไม่รู้เท่านั้นเอง
เหออออออ =_=!!

 

ไปเกิดที่ลึกๆแบบนั้น ไม่ต่างจากไปเกิด จากที่ขุมโลกันต์ เลยครับ มืดมิดไม่มีแสง บางประเภทก้อกินกันเอง

 

ปลาใต้ทะเลลึกรูปร่างก็น่ากลัวๆ ก็เยอะ บางตัวก็มีไฟประดับตัว ดูเก๋ไก๋ไปอีกแบบ
ส่วนสองภาพหลังเป็นภาพทะเลสาปใต้ทะเล ไม่น่าเชื่อเนาะว่าใต้ทะเลนั้นที่ก้นทะเลจะยังมีผิวน้ำอีกชั้นนึงอยู่อีก (b-oneeye)

ส่วนหอยที่เห็นถ้าจำไม่ผิดก็เป็นหอยที่อยู่ได้ด้วยก๊าซไฮโดรเจนซัลเฟอร์ (ถ้าจำไม่ผิด แต่คุ้นๆว่า ไม่ใช้ออกซิเจน)

 

เพิ่งรู้เหมือนกันนะเนี่ยว่ามีทะเลสาบใต้ทะเลอีก น่าจะเป็นสสารที่หนักกว่าน้ำนะเนี่ย ว่าแต่เป็นน้ำอะไรหว่า เขามีเก็บตัวอย่างมาบ้างไหมหนอ

 

เวาลาหาคู่คงลำบากน่าดูชม ^ ^"

 

นี่ขนาดภพภูมิที่มีกายหยาบ ๆ ในสถานที่ไม่มีใครเคยคิดว่าจะมีสิ่งมีชีวิตยังมี
แล้วภพภูมิละเอียด ๆ ที่มนุษย์คาดคิดไม่ถึง ไม่สามารถสัมผัสจับต้องได้ล่ะ
จะมีอีกมากมายขนาดไหน