อกหัก ทำอย่างไรดี ถึงจะตัดใจได้ ..มันเหมือนโดนแทงข้างหลัง ทะลุถึงหัวใจ..

"เรารอเธออยู่ ทุกสิ่งล้วนกำหนดมา" โลกนี้ไม่มีอะไรบังเอิญ อะไรเข้ามา"รับ"ให้ได้ให้หมด พบเพื่อจาก แค่นั้นเอง ไม่มีอะไรอื่นเลยจริงๆ...

 

สาเหตุเพราะไม่รู้จักรัก ต้องเข้าใจก่อนว่ารักคืออะไร ถ้าไม่เข้าใจก็ถามแม่เราดู ว่าแม่รักเรายังไง คนที่อกหักไม่ใช่เพราะรักแต่เพราะหลง เพราะต้องการเป็นเจ้าของ เข้าข่ายตัวกูของกู ถ้ารักจริงต้องยินดีไปกับคนที่เรารัก ต้องหัดมามองตัวเอง เราดีพร้อมหรือยัง แต่อย่างว่าถ้าหลงก็ต้องหลงตัวเองอีก ว่าข้านี่แหละดี ทำไมไม่เลือกข้าฟะ อะไรทำนองนี้ คุณมันแค่แฟน ขนาดเมียผมเลิกกับผม ผมยังยินดีกับเขาเลย อยู่กันไม่ได้ก็เป็นเพื่อนกันได้ ก็เรารักเขานี่...จริงมะ

 

เจ้าของกระทู้ เขียนได้ตรงกับความรู้สึกมากมายเลยค่ะ

 

ชีวิตมันคืออะไรหนอ ความจริงแล้วชีวิตต้องการอะไรหนอ...............
ต้องการความรักหรือ ถ้าเราไม่มีมันชีวิตเราจะยังมีลมหายใจอยู่หรือป่าว แน่นอนมันต้องมีสิ ........ชีวิตเราต้องการความรักขนาดนั้นเลยหรอ มันมีแล้วเป็นความสุขขนาดนั้นเลยหรอ ........สุขจิงหรอ ถ้าไม่มีมันถึงตายไหมหนอ แน่นอนคงไม่ถึง มีอย่างอื่นที่ทำให้เรามีความสุขได้มั้ย ..........มีสิถ้าเราเปิดใจ ไม่จมปลัก ทุกอยู่เพราะอะไร เพราะเราไม่ปล่อย ปักมันไว้อยู่อย่างนั้น ไม่เปิดใจ ไม่ปล่อยวาง จริงแล้วชีวิตต้องการความสงบมากที่สุด ลองไปเปิดตาเปิดใจ ไปพักผ่อนใกล้ๆธรรมชาติ ปล่อยวาง ไปพักผ่อนหลบตา ที่สงบๆ ลองดู อาจจะลืมเรื่องนี้ได้ แล้ว็อาจจะคิดได้ว่า ทุกข์ไปไม่มีประโยชน์ เมื่อก่อนไม่มีเค้าเราก็อยู่ได้ เราไม่มีเค้า้เราก็สุขได้ ขอเพียงเปิดใจ ปลดปล่อยความทุกข์ไป หาสิ่งที่ดีให้กับชีวิต สิ่งนี้ไม่ใช่ความสุข จิงๆ เราแค่เอามันมาเป็นปมมัดเราให้จมอยู่กับทุกข์ ลองคิดดูว่าที่ผ่านมา เรามีสุข แต่ทุกข์เรามากแค่ไหน ลองเปิดใจ ไปพักผ่อนปฏิบัติธรรมที่มีธรรมชาติ เยอะๆดูอาจจะสดชื่นสงบขึ้นมาก็ได้ อาจจะเข้าใจชีวิต ว่าคนเรา จริงแล้วไม่ต้องการอะไรนอกจากความสงบดีที่สุด สุขใดเท่าความสงบเป็นไม่มี แล้วอยู่ใกล้ธรรมชาติด้วยยิ่งพาเราสุขขึ้นไปอีก แล้วลองทบทวนดูว่า ชีวิตคนเราเกิดมาต้องการอะไร ต้องการความทุกข์ ต้องการผูกมัด หรือต้องการอะไรกันแน่ ถ้าเราสงบแล้วเราอาจจะได้คำตอบก็ได้ครับ สุขใดเท่าความสงบและธรรมชาติเป็นไม่มี

สู้ๆ ครับ

ตื่นนอนมาตอนเช้าถามตัวเองดูว่าชีวิตเรามี2ทาง จะเลือก รู้สึกดีต่อตัวเอง หรือรู้สึกไม่ดี... หรือเราจะเลือกอย่างหลัง..


แล้วเราจะเลือกอย่างหลังไปเพื่ออะไร ???

 

เวลาครับจะเป็นยาใจที่ดีที่สุด

 

แม้ว่าเราจะเปลี่ยนแฟนมากี่คน แม่ก็ยังรักเราเหมือนเดิม
แม้ว่าเราจะรักใครอีกกี่คน แม่ก็ยังรักเราเหมือนเดิม
แม้ว่าเราจะไม่รักตัวเอง แม่ก็ยังรักเราเหมือนเดิม

ไม่ใช่แค่แทงข้างหลัง ทะลุถึงหัวใจหรอก
แทงตรงไหน ก็ทะลุถึงหัวใจเหมือนกัน

ผมเข้าใจ... ผมก็เป็น
^_______^

 

รอเวลารักษาใจ แล้วมันก็จะผ่านไปได้ในที่สุด

 

เรื่องแบบนี้ถ้าให้แนะนำให้คนอื่นละก็หลักการดี วิธีการสุดยอด
แต่....ถ้าเจอกะตัวเองก็เป๋ไปเหมือนกัน
สุดท้ายมันก็เป็นอนัตตาสลายตัวไปตามกาลเวลาถึงไม่อยากให้มันหายมันก็ต้องหาย


"ความเศร้าโศกเสียใจเกิดจากความรัก
ภัยอันตรายเกิดจากความรัก
เมื่อไม่มีความรัก
ความเศร้าโศกและภัยจะมีมาจากไหน"

 

"อกหัก ทำอย่างไรดี ถึงจะตัดใจได้"

คุณก็ดำรงชีวิตไปตามปกติ เดี๋ยวมันก็หายเอง
พิจารณาปัจจุบัน ถามตัวเองบ่อยๆก็ได้ ว่า ณ เวลานี้
เรามีอะไรต้องทำ ก็สั่งตัวเองไป ทำดีกับคนรอบข้าง
คนที่อยู่กับเรา อย่าจมกับความคิดให้มาก เพราะมันจะพา
เราจมดิ่งกับจินตนาการ กับอดีตมากเกินไป
สังเกตุดูว่า เวลาอยู่บ้านคนเดียวจะเศร้ามาก
แต่ถ้าออกมาข้างนอก เจอผู้คน เปลี่ยนบรรยากาศ
ความรู้สึกเราก็จะเปลี่ยนไป พยายามสร้างอารมณ์ความรู้สึกดีๆขึ้นมา

 

ที่ใดมีรักที่นั้นมีทุกข์
รักครั้งแรก ก็ทุกข์ครั้งแรก
รักกี่ครั้งก็ทุกข์ ทุกครั้ง

นึกถึงความไม่ดีของเขาให้มาก ๆ ซิ จะลืมได้เร็ว
อย่าไปนึกถึงความดีของเขา จะทำให้ลืมได้ช้า

ที่จริงความรักจริง ๆ ไม่มีหรอก
มันเป็นความใคร่มากกว่า​

 

อกหักเชิญทางนี้

ขอบอกว่าไม่ต้องตัดใจ แต่ให้ย้อนกลับมาถามตัวเองว่ารักเค้ามากใช่มั้ย ทุกข์มากใช่มั้ยที่เค้าไม่รักตอบ ลองทบทวนดูนะ ไอ้ที่ว่ารักๆ นะ รักมาก รักมาย รักแทบตายแทนกันได้น่ะ รักอะไร รักที่ไหน รักเพราะว่าพูดเพราะ รักเพราะตาหวาน รักเพราะผิวสวย ฯลฯ หรืออะไรก็แล้วแต่ที่จะยกมาอ้างสนับสนุนความรักในครั้งนี้ แล้วลองพิจารณาว่า ถ้าคนๆ นี้มีแค่แขน 1 ข้าง...ยังรักมั้ย? ถ้าเหลือแต่หัว...ยังรักมั้ย? ถ้าเหลือแค่ดวงตาเพียง 1 ดวง...ยังรักมั้ย เหลือแค่หนังกำพร้า 1 ส่วน...ยังรักมั้ย?....พิจารณาลงไปให้เห็นกันจะๆ ในใจ แล้วย้อนมาถามตัวเอง หาคำตอบให้ได้ว่าแท้จริงแล้วเรารักอะไรกันแน่ เราตัดใจไม่ได้จากอะไรกันแน่...ขอให้โชคดีในความรักนะจ๊ะ

 

ใช้วิปัสสนาช่วย + กายคตานุสสติค่ะ
- พิจารณากาย 32 ประการ เต็มไปด้วยสิ่งสกปรก อุจจาระปัสสาวะ น้ำเลือด น้ำเหลือง น้ำหนอง พอลอกผิวหนังบางๆ ที่หุ้มออก ทั้งร่างกายก็ไม่น่าดูแล้ว จากนั้นให้แยกกระดูกแยกเอ็นออก เหลืออะไรบ้าง น่ารักหรือ?
- ไม่มีความเป็นหญิงและชาย เห็นแต่จิตที่เปลี่ยนที่อาศัยไปตามภพชาติและกรรมที่สร้าง ชาตินี้คือหญิงหรือชายที่เรารัก ชาติที่แล้วหรือชาติต่อไปอาจเป็นสัตว์เดรัจฉานก็ได้
- ความไม่มีตัวตน ร่างกายของเขาก็คืออาหารที่กินเข้าไป ไม่มีต้นทุนอะไรในกายเป็นของเขาเลย มองให้เห็นสัตว์และพืชที่ตายไปปะตามเนื้อหนังของเขา เห็นแบบนี้ก็ไม่อยากแตะต้องหรือไม่อยากถูกแตะต้อง
พิจารณาซ้ำไปซ้ำมา ก็จะเกิดความเบื่อหน่าย ไม่ยึดติด ลองดูค่ะ

 

ตามมาให้กำลังใจจ้า เพราะชีวิตก็เจอเหมือนกัน พยายามทำใจตัวเราให้เข้มแข็งอยู่เช่นกัน แม้จะล้มก็จะลุกขึ้นยืนให้จงได้ ไม่ยอมแพ้มันเด็ดขาดเนาะ*-*

 

ผมก็เข้าใจครับ เพราะผมก็เป็นอยู่ตอนนี้ ขอให้ใจคุณเข้มแข็งนะครับ คิดเสียว่า "ชั่งมันๆ" อุเบกขา เฉยเข้าไว้ ขันติ อดทนอดกลั่นเข้าไว้นะครับ

 

อกหัก

อกหัก หัวใจสลาย รักไม่หายไปจากใจ
คุณคงมีเพื่อนร่วมทุกข์เยอะมากนับไม่ถ้วน เราก็คนหนึ่งที่ตอนพบเหตุกินไม่ได้นอนไม่หลับ อับอาย ตอนนี้มาพูดปลอบใจคุณได้อย่างเข้าใจจริงๆค่ะ
คุณอภัยให้เขายังไม่จริง ถ้าอภัยจริงคุณจะไม่เจ็บนี่พูดตามที่เราพบ และพระท่านสอนว่า
๑. อภัยทาน เรายกถวายพระนะคะ พอจะเจ็บ จะโกรธ ทำไม่ได้ ไม่ใช่สิทธิ์ของเราแล้ว เราถวายพระแล้ว มามองความจริง ทุกอย่างเป็นกฏแห่งกรรมนะคะ ของเราพระท่านบอกว่าเราทำเขามาโดยตรง เราคนสวดมนต์ แนะว่าให้คุณพยายามสวดมนต์ แปลตามคำสวดได้จะดี พยายามมองทุกอย่างธรรมดา ยากนะคะเราทราบ แต่ไม่ลองไม่ทราบ และไม่มีใครทำแทนคุณได้ คำปลอบทุกคนให้คุณคุณก็รับเข้าไปในจิตไม่ได้ ถ้ายังมองว่าถูกกระทำ
๒.มองดูว่าที่เราแยกออกมามีส่วนดีให้เรามองตัวตนของเราใหม่ เริ่มทำสิ่งใหม่ๆดีๆ ตามพระสอนเหมือนกันทุกที่อีกแหละค่ะ คือ "ไม่ทำบาป อกุศลทั้งหมด" "ทำแต่ความดี ทำแต่กุศล" และที่สำคัญสุดๆ "ทำจิตเราให้ผ่องใส" ทำทั้งสามทาง กาย วาจา ใจ ตามนี้ค่ะ
คุณคงร้องว่าทำไม่ได้
เราก็เคยร้องแบบนี้ ตอนเด็กๆเราร้องแบบนี้แหละ ทำไม่ได้ กลัว ฯลฯ พ่อเราบอกว่า ทำแล้วหรือจึงรู้ว่าทำไม่ได้ เราตอบว่า ยังไม่ได้ทำ พ่อก็บอกเราว่า
ทำก่อน แล้วถ้าทำไม่ได้ ค่อยบอกตัวเองว่าทำไม่ได้ หาทางอื่น ยอมรับตรงนี้ ตั้งแต่บัดนั้น เราอยู่ไกลพ่อเพียงไหนเราก็มีคำสอนคำเตือนของพ่อเสมอ เราทำงานทุกวัน รับรู้ว่ายากง่าย ทำได้ ไม่ได้ ยอมรับตัวเองอย่างนั้น ไม่น้อยใจ ไม่เอาอะไรมาเทียบมาเปรียบให้จิตหม่นมัวนะคะ
ทำดูค่ะ ไม่มีคำปลอบสวยๆ มีแต่ให้คุณทำจิตเอง จิตสำคัญมาก แรกๆทำอะไรได้ ชมตัวเองเข้าไว้ ลองดู ถ้านั่งสมาธิได้ ให้ ดูลมหายใจ อยู่กับปัจจุบันค่ะ ระงับจิตไม่ฟุ้งออก ฟุ้งก็ดึงกลับ ช่วยตัวเองแล้วพระจะช่วยคุณค่ะ
ด้วยความหวังเป็นอย่างยิ่งว่าคุณจะพบตัวเอง คนใหม่สดใส สงบ เบา
ธรรมมะของพระพบเมื่อไหร่ รู้เอง ปัจจัตตังค่ะ ลองไปอ่านธรรมมะที่ คุณหมอสมศักดิ์ สืบสวงนท่านเรียบเรียงจากพระสอนไว้ที่ ความหลุดพ้น เว็บ ทางนิพพานนิพพาน หรือศูนย์พุทธศรัทธาก็ได้ค่ะ
สวัสดีค่ะ

 

เหมือนเพื่อนเราเลยอ่า อยู่กับคนรอบข้างมันก็ไม่เท่าไหร่ แต่อยู่คนเดียวนี่ไม่หวาย ขอเป็นกำลังใจให้ผ่านพ้นช่วงเมฆหมอกครึ้มๆ ไวไวนะคะ

เคยอ่านมาเค้าบอกว่าความรักก็เหมือนคนเราใส่นาฬิกาข้อมือ
ก็เหมือนกับตอนแรกเราก็ใส่นาฬิกามือทุกวัน เราชินที่จะมีมัน ติดตัวตลอด
แต่อยู่มาวันนึง นาฬิกาสุดโปรดของเรามันพัง ซ่อมไม่ได้เสียด้วย
คุณรู้สึกเสียใจ และไม่ชินที่จะไม่มีนาฬิกาใส่ จนเวลาผ่านไปสักพักคุณก็จะ
เริ่มชินที่จะไม่ได้ใส่นาฬิกาข้อมือ ก็เหมือนความรักที่จากเราไปที่ตอนแรกๆ
เราก็เหมือนจะอยู่ไม่ได้เพราะไม่มีมัน รู้สึกไม่ชิน และเสียใจ
แต่เมื่อเวลาผ่านไปคุณก็จะทำใจได้ :]

 

ด้วยความยินดีค่า ^^

 

เป็นกำลังใจให้นะคะ เราก็ปางตายเหมือนกันค่ะตอนนี้

รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะเป็นโรคจิตยังไงยังงั้น

ของคุณยังดี มีความรักแล้วอกหัก นั่นคือ ครั้งนึง เขาเคยรักคุณจริงๆ

แต่ของเรา เขามีคนอื่นอยู่ก่อนแล้ว แล้วมาหลอกลวงเราค่ะ

เราก็โง่ ไม่รู้ เจ็บปวดมากมายค่ะ เพราะนั่นคือเขาไม่เคยจริงใจกับเราเลย

เราอิจฉาคุณนะ อย่างน้อย ครั้งนึง เขาก็เคยจริงใจกับคุณจริงๆ

ไม่ใช่หลอกลวงตั้งแต่แรกเหมือนเรา